LOGINShare
ตอนที่ 47 สมุนเก่า3
Last Updated:
2025-03-19 12:29:43
Related chapters
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 47 สมุนเก่า4
องค์หญิงเจ็ดมิใช่สตรีโง่เขลาเบาปัญญา นางจึงมองปัญหาที่กำลังเผชิญออกอย่างชัดแจ้งหญิงสาวกำหมัดเกร็งเม้มปากแน่น เมื่อเริ่มรู้ตัวแล้วว่าเกิดสิ่งใดกับตนเองกันแน่นางสูดลมหายใจลึกยาว แล้วลุกขึ้นยืนก่อนสาวเท้าออกจากห้องบรรทม เดินไปตามทางริมระเบียงอย่างเหม่อลอย วังกู้กงเหยียนแห่งนี้เหมือนในฝันมิผิดเพี้ยน ทางเดินเป็นแบบใด เลี้ยวไปเจออะไร ซ้ายเจอภูเขาจำลอง ขวาเจอสวนพฤกษา ทั้งหมดทั้งมวลล้วนคล้ายห้วงนิทรานางชอบยืนชมนกชมไม้ ชายผู้นั้นก็มักกอดนางจากด้านหลัง ร่วมชื่นชมด้วยกัน นางชี้นกบอกว่าปลา เขายังตอบรับว่าปลา ยามหลับตายังมีไออุ่นโอบล้อมบนเตียงนอนยามนี้หญิงสาวกำลังเดินล่องลอยมาเรื่อยๆ ตามทางเดินในอุทยาน เพื่อรวบรวมสติสัมปชัญญะให้กลับมาทั้งหมด เยี่ยนลู่เสียนเพียรขบคิดหาทางออกและใช้อำนาจที่ตนมี หมายจัดการกับสวามีจอมปลอมฉับพลันสายตาพลันปะทะกับบุรุษร่างสูงผู้หนึ่ง เขาอยู่ในอาภรณ์สีน้ำเงินเข้มปักลายพยับเมฆา กำลังยืนชมบุปผาในจุดที่นางชมชอบเขาผู้นี้แลดูสง่าหาใดเทียมและเมื่อเขาหันมา สายตาหญิงสาวพลันเบิกกว้างใบหน้าหล่อเหลาของเขาผู้นั้น คือคนในฝันทุกคืนวัน“เป็นท่าน” เยี่ยนลู่เสียนพึมพ
Last Updated : 2025-03-19บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 48 บอกลา1
อาทิตย์อัสดง ตะวันรอนแสงสด งดงามปานนั้นแต่สิ่งที่งดงามยิ่งกว่าคือเส้นสายลายกล้ามหนั่นแน่นของใครคนหนึ่ง ใครผู้นั้นกำลังฝึกกระบี่อยู่ภายใต้แสงตะวันกลางลานกว้างหลังเรือน แต่ละกระบวนท่าช่างห้าวหาญเปี่ยมพลัง ทุกครั้งยามสะบัดกระบี่ จะเผยให้เห็นเส้นเลือดและกล้ามเนื้อแข็งแรงโดดเด่นยิ่งขึ้น ไม่ว่ามองกี่ครั้งก็ให้รู้สึกหลงใหลมากขึ้นอย่างไร้จุดสิ้นสุดเขาไม่ควรถอดเสื้อฝึกวรยุทธ์ ควรแต่งกายให้มิดชิด!ท่านรูปงามเพียบพร้อมเกินไปแล้วรู้หรือไม่? แค่นี้ท่านก็เป็นที่ปรารถนาของดรุณีน้อยทั้งหลาย มีสตรีมากมายอยากรุมล้อมจนเกินไปแล้วมิใช่ไม่เคยเห็นบุรุษถอดเสื้อฝึกวรยุทธ์ แต่เพราะสิ่งที่ทำให้หมิงเยว่รู้สึกรุ่มร้อนกลับเป็นฐานะของเขาในใจนางภรรยาย่อมรู้สึกเช่นนี้กับคนเป็นสามีเท่านั้นขณะพร่ำบ่นในใจ หมิงเยว่เม้มปากแน่น นั่งเท้าคางมองหยางเจี้ยนที่กำลังฝึกกระบี่อย่างเหม่อลอยไม่สร่างซา คล้ายสาวน้อยกำลังตกอยู่ในห้วงฝันกระนั้นกระทั่งชายหนุ่มเดินเข้ามาใกล้แล้วช้อนร่างนางขึ้นอุ้มแนบอกชื้นเหงื่อนั่นล่ะ หญิงสาวถึงรู้สึกตัว“อ๊ะ! ท่านพี่ ฝึกเสร็จแล้วหรือ?”หยางเจี้ยนก้มมอง มุมปากประดับรอยยิ้มบาง “มีใครบางคน
Last Updated : 2025-03-20บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 48 บอกลา2
น้ำเสียงที่เอ่ยทั้งแหบพร่าและเจือแววอาลัยอาวรณ์หลายส่วน เขารู้ว่าสนามรบมีอันตรายมากเพียงใด แต่ก็รู้ว่าไม่คณามือเขาเช่นกัน จะไปจะกลับล้วนไม่เคยรู้สึกอะไร แต่พอมีภรรยารออยู่ที่บ้าน เขาก็เริ่มรู้สึกห่วงหา ไม่อยากไปขึ้นมา แต่ทว่าคนเป็นภรรยากลับมองเหม่อด้วยดวงตากลมโต ไร้แววเศร้าโศกให้เห็น ช่างน่าน้อยใจยิ่งนักหมิงเยว่เห็นสามีเริ่มมีสีหน้าบึ้งตึง แววตาเจือโทสะอย่างเด็กชายตัวโตที่ชอบเอาแต่ใจเช่นนั้น นางพลันคลี่ยิ้ม“ยามสามีออกรบ สิ่งหนึ่งที่คนเป็นภรรยาพึงกระทำคือส่งยิ้ม น้อมส่งด้วยความสุข ห้ามทำกิริยาไม่เป็นมงคล”หญิงสาวไม่รู้ว่าคนเมืองเป็นเช่นใดยามสามีออกรบ แต่นี่คือกฎเหล็กของนางเมื่อชาติก่อน ยามสมุนโจรออกศึกเพื่อพิชิตสิ่งที่ต้องการ ภรรยาต้องร่วมเต้นระบำ หัวเราะดังๆ ยามส่งสามีออกจากค่ายไปเสี่ยงตายหมิงเยว่จัดเสื้อผ้าจับสาบเสื้อของหยางเจี้ยนให้เรียบร้อยกล่าวอีกว่า “ข้าจะรอท่านชนะศึกกลับมา จำไว้ว่าข้ารอท่านอยู่ที่บ้าน ภารกิจของท่านคือดูแลตัวเองให้ดี”แม่ทัพหนุ่มได้ฟังวาจานาง หัวใจในอกพลันอ่อนยวบ ความน้อยใจมลายไปสิ้น ได้ยินนางเอ่ยสำทับอีกว่า“ระหว่างที่ห่างกันข้ายอมให้ท่านจ่ายเงินซื้
Last Updated : 2025-03-21บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 49 เยี่ยมยินดี1
เป็นเวลากว่าหนึ่งเดือนแล้วที่หมิงเยว่รู้สึกเหงาและเศร้าซึมอย่างคาดไม่ถึงในห้วงคำนึงมีเพียงสามีทุกเวลา แม้หยางเจี้ยนจะหมั่นส่งจดหมายมาให้ทุกเจ็ดวันก็ตาม“เฮ้อ....”ที่ริมหน้าต่าง โฉมสะคราญนั่งเท้าคางถอนหายใจเป็นครั้งที่เท่าใดมิอาจนับ กระทั่งจิ่นซินเดินเข้ามา“ฮูหยินน้อย ฮูหยินใหญ่ให้บ่าวมาแจ้งเรื่องการนำของขวัญไปแสดงความยินดีแก่องค์หญิงเจ็ดที่วังกู้กงเหยียน ทุกสิ่งตระเตรียมไว้พร้อมแล้วเจ้าค่ะ”ยามนี้เยี่ยนลู่เสียนตั้งครรภ์ได้สามเดือนย่างสี่เดือน รอจนยามนี้ครรภ์พ้นช่วงอันตรายและร่างกายแข็งแรงดีแล้ว จึงเปิดประตูวังอนุญาตให้บรรดาฮูหยินของเหล่าขุนนางไปเยี่ยมเยียนคารวะและแสดงความยินดีได้เป็นกรณีพิเศษแต่เนื่องจากนิสัยมุทะลุเอาแต่ใจไม่ปรารถนาความอึดอัดที่ต้องคอยต้อนรับผู้คน จึงไม่ชอบจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ให้ยุ่งยากมากความ เยี่ยนลู่เสียนเลือกงดเว้นไป อนุญาตให้เข้าพบแสดงความยินดีได้วันละคนพอเป็นพิธีวันนี้สกุลหยางได้รับสิทธิพิเศษนั้น และหมิงเยว่คือตัวแทนจากจวนหยางจิ่นซินเรียกเหล่าสาวใช้คนอื่นเข้ามา เห็นแต่ละคนถือถาดเสื้อผ้าเครื่องประดับครบครัน จึงหันมาทางนายสาว “ฮูหยินเจ้าคะ”หมิงเยว่ตอบเสียงเ
Last Updated : 2025-03-22บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 49 เยี่ยมยินดี2
ราชบุตรเขยยกยิ้มเปี่ยมมิตร ฮูหยินแม่ทัพแย้มยิ้มอ่อนหวานสองคนเสวนากันพาให้บรรยากาศรอบกายอบอุ่นอ่อนโยนดุจมีลมวสันต์โชยผ่านบรรยากาศเริ่มดีขึ้นมาจากช่วงก่อนหน้าเล็กน้อย กลับเป็นเยี่ยนลู่เสียนที่ทำลายมันลงอีกครั้ง“ข้าได้ข่าวว่าท่านแม่ทัพต้องเดินทางรอนแรมไปไกลเพื่อจัดการชายแดนบูรพา” น้ำเสียงองค์หญิงเย้ยหยันนัก “หยางฮูหยินเป็นอย่างไรบ้าง จวนหยางเงียบเหงาหรือไม่?”ยามเอ่ย เยี่ยนลู่เสียนอยากจะหัวเราะเยาะยิ่งนัก นางรู้สึกดีเหลือเกินที่สามารถตัดใจจากทหารผู้นั้นได้เสียที เพราะยามนี้นางได้สามีที่อยู่ด้วยกันตลอดเวลาอย่างโม่เฟิงอิจฉาข้าหรือไม่เล่าแม่นางไป๋! เจ้าจงนอนกอดตัวเองไปเถิดนะ!หมิงเยว่ย่อมเข้าใจความนัย คิ้วเรียวพลันกระตุกถี่ เพราะหมากตานี้ นางรู้สึกพ่ายแพ้ยับเยินโดยแท้นางนอนกอดตัวเองจนแขนช้ำไปหมด ฮึ!เท่านั้นยังไม่พอ เยี่ยนลู่เสียนยังเชิดหน้ายิ้มๆ ยกมือลูบหน้าท้องตนเองอย่างยั่วเย้า สื่อความนัยว่า ท่านแม่ทัพคงไร้น้ำยามาก แต่งเจ้านานแล้วกลับไม่ท้องสักที!หมิงเยว่แทบกระอักเลือด...นางพ่ายแพ้ราบคาบเยี่ยนลู่เสียนเหยียดยิ้ม “หากเจ้าเหงามาก มานั่งเล่นที่วังของข้าได้นะ”หมิงเยว่จึงชำเลืองมองโม
Last Updated : 2025-03-23บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 50 คฤหาสน์หลิว1
ใช้เวลาราวครึ่งชั่วยาม รถม้าของหมิงเยว่ก็มาจอดอยู่หน้าคฤหาสน์ใหญ่โตป้ายบนประตูสลักอักษรทองคำว่า ‘หลิว’หมิงเยว่รีบลงจากรถม้าทันทีโดยที่จิ่นซินวิ่งเข้ามาประคองแทบไม่ทัน“ฮูหยินน้อย ท่านมาที่นี่ด้วยเหตุใดหรือเจ้าคะ?”เพราะเป็นสาวใช้คนสนิทจิ่นซิ่นจึงถามตามตรง ทว่าหมิงเยว่ไม่ตอบ นางเพียงนิ่วหน้า ยืดตัวขึ้นอย่างเย็นชา สูดหายใจเข้าลึกยาว เพียรระงับโทสะที่กำลังอัดแน่นในอกและนางรู้ดีว่าใกล้ถึงขีดจำกัดที่ความโกรธเกรี้ยวนั้นอาจระเบิดออกมาแล้วเนื่องจากในจดหมายคือเรื่องราวที่โม่เฟิงสืบมา ทั้งหมดเกี่ยวกับซิงเยว่ บอกกล่าวว่าน้องสาวสุดที่รักของนางเป็นสาวใช้ห้องข้างของนายน้อยหลิว ทายาทสืบทอดผู้นำแห่งตระกูลหลิว นามว่าหลิวไท่หยางสาวใช้ห้องข้างก็คือภรรยาของเจ้านายที่ไร้ซึ่งฐานะ ต่ำต้อยยิ่งกว่าอนุ แต่กลับต้องนอนใต้ร่างบุรุษยามกระสันต้องปรนเปรอบ่อยครั้งแล้วแต่บุรุษผู้นั้นจะชี้นิ้วสั่ง ต้องทำเรื่องบัดสีเยี่ยงเดรัจฉานตัวหนึ่ง ไร้ค่าไร้ราคาอย่างยิ่งเท่านั้นยังไม่พอ นายน้อยหลิวไท่หยางผู้นั้นยังแต่งงานมีภรรยาอยู่แล้ว...มือเล็กใต้แขนเสื้อของหมิงเยว่กำเข้าหากันแน่น จนเล็บจิกเข้าเนื้อ แม้นางจะมิใช่สตรีดี
Last Updated : 2025-03-24บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 50 คฤหาสน์หลิว2
โจวซู่ฉินพลันหรี่ตา ปฏิกิริยาที่มีต่อซิงเยว่ชัดเจนนัก หมิงเยว่จึงฉวยโอกาสนี้ที่คิดว่าภรรยากำลังหึงหวงสามี“เท่าที่ข้ารู้มา ซิงเยว่ผู้นั้นกำลังสร้างปัญหาหลังเรือนให้หลิวฮูหยิน ถูกต้องหรือไม่?”โจวซู่ฉินเม้มปากแน่น การไม่ปฏิเสธจึงชัดเจนแล้วว่านั่นคือการยอมรับ หมิงเยว่เดินเข้าหาแล้วประกาศศักดา“ข้าต้องการพบซิงเยว่ผู้นั้น แค่ท่านพานางมาพบข้า บางทีปัญหาหลังเรือนของท่านอาจหมดไป”ทว่าคาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะปฏิเสธ โจวซู่ฉินส่ายหน้าเอ่ยเสียงเย็น “หากง่ายเช่นนั้นคงดีไม่น้อย”นี่ย่อมเป็นเรื่องลำบากใจของสตรีครองเรือนทุกคน หากเป็นสาวใช้หรือบ่าวไพร่ทั่วไป ย่อมไม่ต้องคิดอะไรให้มากความ จะขายทิ้งขว้างอย่างไรก็ได้ทั้งสิ้น แต่ถ้าเป็นสตรีที่สามีพึงใจนั่นคืออีกเรื่องหมิงเยว่มีหรือจะยินยอมรามือ เพราะคือน้องสาว ต่อให้ต้องถล่มเรือนผู้อื่น นางก็ต้องพบหน้าถามให้รู้เรื่อง “เช่นนั้นรบกวนหลิวฮูหยินพาข้าไปพบซิงเยว่ได้หรือไม่?”นี่มิใช่การขอความเมตตากรุณาหรือขอความเห็น แววตาของหมิงเยว่สาดประกายดุดัน น้ำเสียงเข้มข้นจริงจัง “ข้าต้องการพบซิงเยว่วันนี้เดี๋ยวนี้”แต่โจวซู่ฉินกลับเชิดหน้าท่วงท่าสุขุม “ต้องขออภัย ข้าคงไ
Last Updated : 2025-03-25บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 51 สตรีดีงามที่หายไป1
จวนหยางกฎเกณฑ์เยอะเกินไป มากคนมากความ วุ่นวายน่ารำคาญ ไม่สะดวกอย่างยิ่งหมิงเยว่จึงสั่งรถม้าให้ออกจากเมืองมาริมชานเมือง ที่นี่มีเรือนพักผ่อนริมทะเลสาบสกุลหยาง สถานที่สบายตา แม้หรูหราแต่เรียบง่าย เครื่องเรือนครบครัน เหมาะสมมากบนเตียงนอนในห้องพักขนาดใหญ่ หมิงเยว่กำลังนั่งมองซิงเยว่อย่างปวดร้าวในหัวใจ ซิงเยว่คือน้องสาวผู้น่ารักที่เป็นถึงอดีตนายหญิงน้อยแห่งสำนักจันทราแดงอันยิ่งใหญ่ แต่ดูสภาพยับเยินยามนี้ สวมเสื้อผ้าธรรมดา มีฐานะเป็นสาวใช้ ถูกโบยตีจนได้เลือดหมิงเยว่กัดฟันกรอด หากนางสืบจนกระจ่างแล้วรู้ว่าน้องสาวถูกหลิวไท่หยางหลอกลวง มิใช่น้องสาวนางที่ดื้อรั้น นางจะไปเผาคฤหาสน์ให้มอดไหม้กลายเป็นจุณเลย คอยดู!ท่านหมอตรวจจับชีพจรเสร็จหันมาค้อมศีรษะ “เรียนฮูหยินน้อย แม่นางผู้นี้มีเพียงบาดแผลแค่ภายนอก ภายในไม่เป็นอันใดขอรับ แต่อาจต้องรักษานานสักหน่อย เพื่อที่ว่าจะได้ไม่ทิ้งรอยแผลเป็นไว้ ข้าจะเขียนเทียบยาให้ ระหว่างที่คนป่วยหลับหลายชั่วยาม เคี่ยวยารอไว้ได้เลย”หมิงเยว่ลุกขึ้นยืน “ขอบคุณท่านหมอ”ท่านหมอพยักหน้า “ไม่มีอะไรแล้ว ข้าขอตัวก่อน”จิ่นซินเดินเข้ามา “เชิญท่านหมอทางนี้เจ้าค่ะ”คล้อยหลั
Last Updated : 2025-03-26
Latest chapter
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 6 ทำไมช่างเหมือนมารดาของเจ้านัก
ผลพวงจากการพาภรรยาออกท่องหล้าเปลี่ยนบรรยากาศ หยางเจี้ยนไม่รู้เลยว่าทำให้คนสนิทของตนคล้ายเปลี่ยนไปตามบรรยากาศตามรายทางเช่นกันนับวันจิ้นเหอยิ่งมองว่าจิ่นซินแน่งน้อยในวันวานนั้น วันนี้ยิ่งน่ารักน่าชังทั้งยังงดงามมากขึ้นอีกด้วยทุกคราที่ต้องคอยดูต้นทางเฝ้าหน้าเรือนให้เจ้านาย เขามักจะต้องอยู่กับจิ่นซิน ฟังเสียงเจื้อยแจ้วมองตากลมใสให้หัวใจสั่นไหวตลอดเวลาหลายเดือนที่ผ่านมาความรู้สึกยิ่งแน่ชัดในหัวใจทว่ายามเจอกัน เสน่หาที่มีนั้นกลับพังครืนลงมา เพราะคำว่าพี่ชายวันนี้ก็เช่นกัน จิ่นซินรีบวิ่งมาพร้อมกล่องไม้ใส่อาหารขึ้นเบื้องหน้า “พี่ชาย...ข้าให้ท่าน”สาวใช้ตัวน้อยแหงนหน้าบอกกล่าวมองเขาด้วยดวงตากระจ่างใส คงรอยยิ้มจริงใจ ไม่มีส่วนใดเป็นการโปรยมารยาแห่งปรารถนาใส่เขาเลยแม้แต่น้อย“ขอบคุณเจ้า รบกวนแล้ว...”จิ้นเหอรับกล่องอาหารมาถือไว้ด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง เมื่อใดที่นางจะมองเขาเป็นบุรุษคนหนึ่งมิใช่แค่พี่ชายเล่า?คล้อยหลังจิ้นเหอ จิ่นซินก็ยืนยิ้มมองตามด้วยสายตางุนงง มิค่อยเข้าใจอาการหงุดหงิดของเขาเท่าใดนักทว่านั่นไม่เคยมีปัญหาสำหรับนาง เพราะพี่เหอเป็นคนดีผิดกับแววตาคุกคามอย่างมาก หากอยากได้ข่าวสารน
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 5 บุตรสาวของมารดา
ย้อนกลับไปสามเดือน ก่อนมีบุตรชายคนแรก ครั้งนั้นต้องอดทนอดกลั้นทำได้เพียงส่งกลอนบอกรักกันซึ่งผิดกับสามเดือนยามนี้มาก เนื่องจากสามีภรรยาเอาแต่บอกรักอย่างดุดันใส่กัน แม้จะเลือกสถานที่ทว่ากลับไม่เลือกยามเวลา เรื่องบทกลอนอันใดเหล่านั้นไม่มีทั้งสิ้น เพราะผนังเรือนไม่มีพื้นที่เหลือให้ติดผืนผ้าแล้วในม่านน้ำเย็นจัดสองร่างกระหวัดกอดเกี่ยวสร้างความร้อนเร่าไม่เข้ากับกระแสธารหลังโขดหิน“อืม...เยว่เอ๋อร์” เจ้าของเสียงทุ้มพร่ากระซิบกระซาบยามจูบซับแนบริมฝีปากคนเป็นภรรยาเพื่อกลืนกินเสียงครวญหวานแผ่วที่ดังเล็ดลอดอย่างต่อเนื่องร่วมชั่วยาม“อื้อ อาเจี้ยน”หมิงเยว่หลับตาแหงนหน้าครางเสียงหวิวปลดปล่อยกายใจของตนให้พร่างพราวราวดวงดาวหล่นใส่ เมื่อไต่ระดับถึงแดนสวรรค์เป็นครั้งที่เท่าใดมิอาจนับในขณะที่หยางเจี้ยนยังคงควบคุมจังหวะรัญจวนเอาไว้ได้เป็นอย่างดีไม่มีตกหล่น แม้จะมอบความสุขสมให้ภรรยาไปแล้วหลายครั้งหลายครา“เปลี่ยนท่าดีหรือไม่?”เขาถามเสียงทุ้มเบา มือขวาเลื่อนไล้จากหน้าท้องแบนราบมากระชับสะโพกผายแล้วจับคนตัวนุ่มให้หันหน้ากลับมา กดจูบหนักหน่วงที่กลับปากแดงเรื่อจนช้ำเพิ่มจังหวะเร่งเร้าเคล้าเสียงน้ำตกอย่างห
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 4 สามีภรรยาผู้หลงหลาน2
ทั้งๆ ที่มองก็รู้ว่าเป็นแผนการตื้นๆ ที่ใช้เรียกร้องความสนใจของสตรีหลังเรือนแต่นางยังอนุญาตให้เขาไปค้างที่เรือนสตรีอื่นด้วยรอยยิ้มซึ่งเมื่อคืนคือวันที่เขาควรจะได้อยู่กับนางทั้งคืน...เด็กชายทั้งสามฉลาดปราดเปรื่องและรู้ความเกินวัย ยามกลางวันปรนนิบัติชงชาบีบนวดไม่ห่างไปไหน กลางคืนยังดูแลท่านปู่ท่านย่าเข้านอนด้วยกันหยางจงแอบยกยิ้มไม่ให้ใครเห็น“ห้ามขัดใจหลาน” เขาหันไปบอกคนเป็นภรรยาที่มองมาทางเขาคล้ายงุนงง ว่าเหตุใดไม่ไปเรือนอนุฟางเหนียงพยักหน้ายิ้มหวานไม่เผยอารมณ์ออกมา นางเองไม่คิดขัดใจหลานอยู่แล้วและทุกวันก็เป็นเช่นนั้น ท่านปู่กับท่านย่าได้อยู่ด้วยกันทุกวันนอนด้วยกันทุกคืน นับแต่หลานชายทั้งสามย้ายตัวเองมาพำนักที่เรือนนายท่านใหญ่เป็นการชั่วคราว เพื่อที่บิดามารดาจะได้ออกตามหาน้องสี่โดยสะดวกกลางวันเด็กชายทั้งสามทำกิจกรรมสร้างรอยยิ้มร่วมกับผู้อาวุโสอย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อย บรรยากาศรอบกายคล้ายสายลมวสันต์โชยกลิ่นเปี่ยมสุขก่อเกิดความอบอุ่นในแบบที่ไม่เคยมี กลางคืนยังจับมือพาประคองทั้งสองเข้านอนแล้วปรนนิบัติห่มผ้าให้ท่านปู่ท่านย่าได้อยู่ใต้ผ้าผืนเดียวกันอย่างเอาใจใส่กระทั่งคืนหนึ่ง มีสาวใช้ต้
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 4 สามีภรรยาผู้หลงหลาน1
เนื่องจากในเรือนจวนหยางมีบ่าวไพร่มากมายเกินไป จึงส่งผลให้ทำอะไรตามใจตนเองมิได้มากเท่าใดสามีภรรยาคู่หนึ่งซึ่งต่อให้หน้าหนาแค่ไหนก็ยังรู้สึกไม่ปลอดภัยต่อแรงอารมณ์ยามปลดปล่อยใส่กันและกันด้วยความรักเปี่ยมล้นแม่ทัพหนุ่มจึงพาฮูหยินของตนท่องหล้าเพียงลำพัง มิให้บ่าวรับใช้ติดตามเอิกเกริก เพียงคนสนิทอย่างจิ้นเหอและจิ่นซินเท่านั้นที่ได้รับสิทธิ์ให้อยู่ข้างกายจิ้นเหอและจิ่นซินจึงมีหน้าที่คือช่วยกันเป็นหูเป็นตาให้เจ้านายได้มีเวลาอยู่ด้วยกันมิให้ใครรบกวนเพราะต้องการเอาอกเอาใจภรรยา หยางเจี้ยนจึงพาหมิงเยว่ปลอมตัวเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดา เพื่อพากันไปหาสถานที่บอกรักแบบส่วนตัว เป้าหมายคือทายาทคนที่สี่ โดยได้รับคำอนุญาตอย่างเป็นทางการจากบิดาและมารดาเช่นนั้นยามนี้บุตรชายทั้งสามคนของหยางเจี้ยนและหมิงเยว่จึงกำลังวิ่งเล่นซุกซนยกยิ้มร่าเริงอยู่รอบกายของฟางเหนียงความน่ารักน่าชังของหลานชายตัวน้อยทำเอาความเงียบเหงาจนความรู้สึกเกิดเป็นหลุมเว้าแหว่งที่ถูกซุกซ่อนในส่วนลึกของจิตใจของผู้เป็นย่าได้รับการเติมเต็มจนล้นปรี่“ท่านย่า...”เส้นเสียงเจื้อยแจ้วของหลานชายทั้งสามแข่งขันกันส่งมาให้ไม่ขาดสาย“ข้าจะร่ายรำกระบี
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 3 ไม่สะดวก
หมิงเยว่ไม่มีโอกาสได้ตอบว่าไหวหรือไม่ เนื่องจากถูกหยางเจี้ยนเคี่ยวกรำตั้งแต่คืนแรกแบบนับรอบไม่ถ้วน ทุกคืนหลังจากนั้นยังต้องนอนระทดระทวยสิ้นไร้เรี่ยวแรงแทบสลบไสลคาอกแกร่งคืนนี้ก็เช่นกัน สองกายเปล่าเปลือยซ้อนทับในท่วงท่าคล้ายคลึงงูเลื้อยพันกันอยู่บนเตียงนอนเสียงพร่ากระซิบชิดริมหู “ต่อเลยได้หรือไม่? หืม”หยางเจี้ยนถามไปเช่นนั้นเอง เพราะยังไม่ทันได้รับคำตอบซึ่งเป็นสุ้มเสียงอันแหบแห้งจากหมิงเยว่ ริมฝีปากร้อนๆ ก็แนบหน้าผากชื้นเหงื่อของนาง ขบเม้มเบาๆ ลงมาที่ข้างแก้มก่อนจะจรดริมฝีปากอิ่มแล้วจุมพิตลึกซึ้งเนิ่นนานปลายลิ้นร้อนชื้นที่สอดแทรกเข้ามาไล้เลียชิมความหวานในโพรงปากอิ่มถูกกระทำพร้อมฝ่ามือซุกซนที่ลูบไล้เคล้นคลึง ตามด้วยร่างหนาที่พลิกคร่อมทับเป็นรอบที่เท่าใดมิอาจนับ“หยางเจี้ยน...”“หืม...”หมิงเยว่เรียกนามสามีทันทีเมื่อริมฝีปากได้รับอิสระ “ใกล้สว่างแล้วกระมัง”“ใครสนเล่า?”ชายหนุ่มเอ่ยเสียงทุ้มพร่าอย่างเอาแต่ใจพลางเคลื่อนใบหน้าลงต่ำ พ่นลมหายใจกระเส่าที่เริ่มร้อนเร่าตามระดับแรงอารมณ์รอบใหม่ ริมฝีปากขบเม้มลำคอระหงเรื่อยลงไปอย่างที่ชอบทำทุกครั้งเนิ่นนาน หมิงเยว่ได้แต่เสียวซ่านจนต้องส่งเสี
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 2 แง่งอน
หลังจากคลอดบุตรชายคนที่สามได้สองปีกว่าสตรีที่ประกาศก้องว่าจะไม่ยอมให้สามีรังแกอีก กำลังนั่งเท้าคางมองบุรุษสี่คนที่มีใบหน้าละม้ายคล้ายกันอย่างเบื่อหน่าย ในขณะที่แม่ทัพหนุ่มยามนี้กำลังสอนบุตรชายทั้งสามคนฝึกร่ายรำกระบี่ด้วยท่าทีเคร่งครัด ทว่าแววตากลับเปี่ยมสุขอย่างยิ่ง แขนขาเล็กๆ ของเด็กๆ น่ารักน่าชังทรงพลังอย่างมากหยางจวิน หยางจินอวี่ และน้องเล็กหยางจื่อถง เด็กชายทั้งสามคนเหมือนหยางเจี้ยนเกินไปแล้วมิใช่เหมือนแค่หน้าตาแต่ยังเหมือนไปหมดทั้งท่วงท่ากิริยาและนิสัยใจคอ โดยเฉพาะแววตาสุขุมลึกล้ำคู่นั้นหมิงเยว่ให้รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจเหลือเกินดังนั้น ยามค่ำคืนในวันที่สามีสะสางงานจากค่ายทหารเสร็จสิ้นแล้วได้กลับจวน นางจึงบรรจงแต่งกายประณีตด้วยเสื้อผ้าบางเบาโปร่งใส เผยเนินเนื้ออวบอิ่มรำไร ชวนหวามไหวเต็มขั้น ส่วนเว้าส่วนโค้งดุจดั่งลายเส้นของภาพวาดปานนั้นหญิงสาวนั่งเหยียดขาแอ่นกายด้วยท่วงท่ากรีดกรายคล้ายนางสวรรค์อยู่บนเตียงนอน“หยางเจี้ยน”“หืม...”เจ้าของนามครางรับในลำคอโดยไม่หันมอง เขานั่งอยู่ที่โต๊ะอีกฝั่งจิบชาอึกหนึ่งเอ่ยเสียงทุ้ม “เจ้าควรปักผ้า มิใช่เอาแต่นั่งมองบุรุษ”หมิงเยว่แค่นเสียงฮึ “
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนพิเศษ 1 ข้าเกลียดท่าน
วันเวลาล่วงพ้น ผ่านทิวาที่แปรผันเป็นราตรี อนธการย่ำกรายค่ำแล้วค่ำเล่า หากแต่ชื่นมื่นมิเสื่อมคลายภายในห้องหับมิดชิด กลิ่นอายร้อนผ่าวแผ่ซ่านทั่วตัว หญิงสาวผู้หนึ่งนอนทอดกายอ่อนระทวยบนเตียงนอน ทว่าครู่หนึ่งพลันขมวดเกร็งทุกอณูผิวเนื้อ“หยางเจี้ยน อา...อ๊า” หมิงเยว่ครวญครางสั่นพร่า “ข้าเกลียดท่าน”“...!?”เสียงนั้นดังเล็ดลอดแค่ผะแผ่วออกมาถึงนอกห้อง ทว่ากลับทำเอาบุรุษที่ยืนนิ่งหน้าประตูต้องขมวดคิ้วนิ่วหน้า ไม่พูดจาเนิ่นนาน เขาคือผู้ที่ถูกตราหน้าว่าเกลียดนั่นล่ะเสียงจากในห้องดังแหบห้วนออกมาอีกครา“ท่านรังแกข้า เพราะท่านข้าถึงต้องทรมานเช่นนี้”“ฮูหยินน้อย เบ่งอีกเจ้าค่ะ”“ข้าเจ็บจะตายอยู่แล้ว”“ฮูหยิน อดทนไว้เจ้าค่ะ”“ข้าไม่ไหวแล้ว อ๊า...” หมิงเยว่ร้องลั่น “หยางเจี้ยน ข้าจะไม่ยอมท่านอีกแล้ว อย่าฝันว่าข้าจะมีลูกให้ท่านอีก”“ฮูหยิน เบ่งอีก”“อ๊า...ข้าเกลียดท่าน หยางเจี้ยน!”นอกห้อง บุรุษร่างสูงยืนนิ่งไม่ไหวติง แม้ถูกต่อว่าส่งคำเกลียดมาให้ หากแต่เรือนกายอันโดดเด่นกลับไร้วี่แววว่าจะขยับเขยื้อนไปทางใด ในอ้อมแขนของเขามีเด็กชายน่ารักวัยสามขวบเกาะหนึบอยู่ ชั่วครู่เด็กน้อยก็ขยับกายขยุกขยิกเกยบ่ากว้า
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 57 สร้างบุพเพเชื่อมวาสนา3(ตอนจบ)
มิคาดว่าหลังจากได้ล่วงรู้ความจริงทั้งหมดเช่นนี้ หัวใจของหมิงเยว่กลับยิ่งหวานล้ำดุจเคลือบด้วยน้ำผึ้งในขณะที่หยางเจี้ยนนั้น เดิมทีรักใคร่หมิงเยว่อยู่แล้วกลับยิ่งเอ็นดูและทะนุถนอม ทั้งยังห่วงหานางอย่างที่สุด แม้แต่ยามจากไปเพื่อสะสางงานที่คั่งค้างในดินแดนห่างไกล ยังแอบปลอมตัวกลับมาหาภรรยาทุกสองเดือนสามเดือน กระทั่งครรภ์ของหมิงเยว่โตมากแล้วยังได้หยางเจี้ยนมาคอยลูบไล้แนบหูฟังเสียงลูกน้อย กล่อมจนทารกหยุดดิ้นชายหนุ่มประคองหญิงสาวให้นอนลงแล้วห่มผ้า “ดึกแล้ว เจ้านอนเถิด ข้าจะรีบไปรีบกลับมาให้ทันเจ้าคลอด ชนะศึกครั้งนี้ข้าจะได้กลับมาประจำเมืองหลวง”หมิงเยว่ยิ้มกว้าง “จริงหรือ?”หยางเจี้ยนก้มลงจุมพิตกลีบปากฉ่ำหวาน คลอเคลียเนิ่นนาน “ข้ารักเจ้าถึงเพียงนี้ ทำใจจากไปได้ยากเย็นจริงๆ แต่เจ้าอย่าได้ห่วง ข้ามีภารกิจผลิตทายาทอีกหลายคน หน้าที่ย่อมตกเป็นของเจ้า อย่างไรก็ต้องหาทางมาบอกรัก”น่าเสียดายที่ภรรยากำลังตั้งครรภ์ การบอกรักกันอย่างที่ชื่นชอบย่อมมิอาจกระทำได้ดังใจ หยางเจี้ยนจึงก้มงับติ่งหูนางอย่างดุดัน หยอกเย้าด้วยปลายจมูกโด่งสันไปทั่วลำคอขาวผ่อง ปล่อยกระแสไฟแล่นพล่านไปทั่วอณูเนื้อกายความร้อนผ่าวเ
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 57 สร้างบุพเพเชื่อมวาสนา2
ซิงเยว่ตบบ่าของหมิงเยว่อย่างต้องการเรียกคืนสติ “หรือพี่ใหญ่คิดว่าตนเองไม่เหมาะสมกับเขา จะกลับไปเป็นนายหญิงใหญ่ที่อาณาจักรแดนใต้ก็ได้นะ แค่ตัดสัมพันธ์สะบั้นบุพเพให้ไร้วาสนาต่อกันซะ” ท้ายที่สุดหมิงเยว่พลันได้สติ นางยกมือกุมหน้าท้อง ลูบไล้แผ่วเบาอย่างทะนุถนอม “ข้ากลับไปไม่ได้แล้วล่ะ ว่ากันตามตรง นิสัยของข้าออกจะมุทะลุและซุกซนเกินไป ไม่เหมาะเลยสักนิดกับตำแหน่งหัวหน้าค่ายจันทราแดง ทว่าเพราะเป็นทายาทคนแรก เป็นพี่ใหญ่ของเจ้า ท่านตาจึงบังคับพี่ทุกทาง แต่ซิงเยว่ เจ้ารู้ดีว่านิสัยของเจ้าต่างหากที่เหมาะกับตำแหน่งหัวหน้าค่ายจันทราแดง ต่อไปเจ้าก็เลิกเป็นโจรเถอะ ทำอาชีพสุจริตหากินอย่างเที่ยงธรรม เพื่อข้า เพื่อหลาน และเพื่อตัวเจ้าเอง ตกลงไหม?”ซิงเยว่เบิกตา “พี่ใหญ่...ท่านตั้งครรภ์หรือ?”กิริยาของหมิงเยว่ล้วนชัดเจนถึงคำตอบ นางคลี่ยิ้ม ลูบหน้าท้อง ผ่อนลมหายใจ พยักหน้าอย่างเขินอายที่สุด “อายุครรภ์ได้สองเดือน อีกไม่นานเจ้าก็จะมีหลานมาวิ่งเล่นใกล้ๆ เรียกเจ้าว่าท่านน้าซิงคนงาม...”ซิงเยว่คลี่ยิ้มกว้าง เอื้อมมือลูบหน้าท้องพี่สาวบรรยากาศในห้องอบอวลไปด้วยกลิ่นอายรักใคร่บรรยากาศในห้องอบอวลไปด้วยกลิ่นอาย
