เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0077
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-14 00:49:14บทที่เกี่ยวข้อง
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0078
48 : ชาวบ้านที่ไหนจะเลี้ยงสุนัขจิ้งจอกคู่กับเด็กตัวน้อย ๆ เท่านั้นได้ บนชั้นสองของโรงน้ำชา เซี่ยโหวหานเฟิงกำลังมองลงไป ยังครอบครัวของเด็กคนนั้น ไม่รู้เหตุใดใบหน้าของสตรีผู้นั้น ถึงดึงดูดสายตาของเขานัก ทั้งที่นางนั้นหาได้มีความอ่อนหวาน เฉกเช่นสตรีเรือนหลัง น่าสนใจจริง ๆ “เฉียง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0079
เสี่ยวไฉแอบค้านทันที เจ้าใส่ความข้าเกินไปแล้ว แล้วแมวจรจัดอันใดกัน ชั่วร้ายจริง ๆ “พี่หญิงใหญ่เอ่ยมามีเหตุผล ตัวเจ้าหนักด้วยข้าอุ้มแล้วเหนื่อย” เสี่ยวหยวนพยักหน้าเห็นด้วย เสี่ยวไฉ “!” หลี่เมิ่งเหยาชี้หน้ามันแล้วเอ่ย “จงเป็นแมวเดี๋ยวนี้ !” “เมี้ยว !”
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0080
49 : หน้าตาหล่อเหลาเช่นนี้ยากที่จะลืมลงได้ หลี่เมิ่งเหยานอนหลับไปได้ราวสองชั่วยาม นางก็สะดุ้งตกใจตื่นขึ้นมา เหมือนว่าได้ยินเสียงคนพูดคุยกันอยู่ข้างนอก จับใจความได้คร่าว ๆ ว่า พวกเขาต้องระวังตัวให้มากขึ้น ด้านหลังไกลออกไปราวหนึ่งลี้ พบกองไฟขนาดใหญ่ลุกโชนอยู่ “มีปัญหาอะไรหรือไม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0081
ยุคโบราณเช่นนี้แว่นตากันลมกันหิมะก็ไม่มี ใช้เพียงหมวกกับผ้าปิดหน้าเช่นนั้น แข็งแกร่งยิ่งนัก ชายแดนแคว้นเหลียง เจียงหยุนฟ่านแสดงป้ายผ่านทางขั้นสูง ให้ทหารหน้าด่านได้เห็น ป้ายที่ใช้เฉพาะภายในวังหลวงเช่นนี้ ทำให้พวกเขาไม่กล้าตรวจตรา คนที่อยู่ภายในรถม้า รีบส่งสัญญาณให
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0082
50 : เสี่ยวไฉแอบกลอกตา ข้ามีขน ! เซี่ยโหวหานเฟิงกินอิ่มก่อนลุกก่อน โต๊ะของเจียงหยุนฟ่านกินอิ่มหลังพวกเขาเล็กน้อย ครั้นเตรียมตัวกันเรียบร้อยแล้ว จึงออกเดินทางต่อในทันที สภาพอากาศมีหิมะตกบ้าง ท้องฟ้าแจ่มใสบ้าง ทว่าความหนาวเหน็บยังคงเดิม ไม่ลดน้อยลงแม้แต่น้อย ใช้เวลาเดินทางต่ออี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0083
“เจียงกงกง / เจียงกงกง” เสี่ยวหยวนดวงตาล่อกแล่ก มองคนโน้นทีคนนี้ที แต่เจียงหยุนฟ่านได้กำชับไว้ก่อนหน้าแล้ว ให้เดินก้มหน้าตามหลังเขาไปติด ๆ ห้ามหยุดหรือแวะพูดคุยกับคนอื่นเด็ดขาด เขาจึงเร่งฝีเท้าสั้น ๆ ให้ตามผู้อื่นทัน หลี่เมิ่งเหยาเริ่มไม่สบอารมณ์เสียแล้ว ให้กะระยะทางที่เดินวน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0084
51 : เสี่ยวไฉยามอยู่ในร่างมนุษย์เจ้าพูดได้หรือไม่ รออยู่ในตำหนักแห่งนี้มาค่อนครึ่งวันแล้ว แต่เจียงหยุนฟ่านก็ไม่ปรากฏตัวสักที มีทหารยามเฝ้าอยู่ด้านหน้าทางเข้า ทำเช่นนี้เหมือนถูกคุมขังก็ไม่ปาน หลี่เมิ่งเหยารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย นางจึงฝากน้องชายไว้กับมารดา แล้วออกไปเดินเล่นที่ส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0085
แม่ทัพเซี่ยโหว ? “เฮอะ ตั้งแต่ฝ่าบาทประชวร พวกเจ้าก็ปิดปากเงียบเชื่อแต่หมอเทวดานั่น ยามนี้ยังจะมีทำยาจากโลหิตสายเดียวกันอีก เลอะเลือนกันไปใหญ่แล้ว” บุรุษรูปร่างสูงใหญ่ร่างกายบึกบึนผู้นี้ คือแม่ทัพเซี่ยโหวหานตง หน้าตาดุดันน่าเกรงขามยิ่งนัก “ท่านหมอหลวงทุกท่าน ต่างลงความเห็นกัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
บทล่าสุด
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0282
ฤดูร้อนปีนี้ไม่ได้ร้อนมากอย่างที่คิด บรรยากาศกำลังเย็นสบาย สายลมพัดเอื่อยสายน้ำไหลฉ่ำ หลี่เมิ่งเหยากำลังอ้าปากรับเนื้อปลาย่าง ที่สามีป้อนให้อย่างมีความสุข นางมองเด็ก ๆ ที่นั่งกินข้าวกันอย่างเพลิดเพลิน ชีวิตแสนเรียบง่ายนั้น ต้องแลกมาด้วยความเหน็ดเหนื่อยเพียงใด นางค่อนข้างหวงแหนพวกเขาทุกคน
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0281
“เจ้าอยู่นิ่ง ๆ ข้าจะเอาออกให้” เซี่ยโหวหานเฟิงรีบตรงไป ดึงหนามกิ่งไม้ออกจากตัวของเขา “ขอบคุณขอรับพี่เขย” เขาเอ่ยอย่างนอบน้อม ไม่คิดว่าตอนทำธุระเสร็จ เดินกลับออกมานั้น กิ่งไม้หนามดันมาเกี่ยวเสื้อผ้า และบาดนิ้วมือของเขาเข้า บอกว่าไม่เจ็บก็คงไม่ใช่ “พี่หญิงใหญ่ข้าเจ
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0280
147 : เหมยเอ๋อร์นี่คือเมืองของแม่เจ้า (จบ) เข้าสู่คิมหันตฤดู หลี่เมิ่งเหยาตั้งครรภ์ได้สี่เดือนแล้ว แต่เพราะเป็นครรภ์แรก ท้องของนางจึงไม่ได้ใหญ่เหมือนเช่นผู้อื่น นางเคยให้สัญญากับน้องชาย ว่าจะพาเขาออกไปท่องเที่ยว เมื่อสะสางงานทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว นางจึงจัดตั้งขบวนรถม้า มุ
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0279
“ท่านรู้จักพี่ชายข้าด้วยหรือ” “รู้จัก วันก่อนข้าเพิ่งพาหลานชายไปสมัครเรียนที่นั่น” “เช่นนี้นี่เอง” สวีฟางจิงยืดอกน้อย ๆ ขึ้น นางรู้สึกเหมือนมีดอกไม้เบ่งบานอยู่ในหัวใจ ทำให้ไม่อาจหุบยิ้มลงได้ เสี่ยวหยวนมองเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า เขารู้ทันทีว่าสตรีนางนี้ หมายปองเสิ่นหร
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0278
“เสี่ยวหยางโตเร็วมาก ตอนนี้ข้าอุ้มแทบไม่ไหวแล้ว” นางนั่งลงด้านข้างกับมารดา จ้องมองหน้าท้องของนางด้วยความรู้สึกยินดี “เจ้าไม่ต้องมองข้า เรื่องแบบนี้ข้าควบคุมไม่ได้” เฉาซูหลิ่งแอบอายเล็กน้อย นางตั้งครรภ์อีกแล้ว ทั้งยังท้องพร้อมกับบุตรสาวอีกด้วย “ข้าไม่ได้ว่าอะไรเสีย
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0277
146 : หยางเป่ยจวิ้นจู่ ฮ่องเต้ที่อยู่เมืองหลวงได้รู้ข่าวนี้ กลับรู้สึกพูดไม่ออกไปชั่วขณะหนึ่ง ใครจะรู้ว่าหลายปีที่ผ่านมานี้ ฮ่องเต้ทรงได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจมากมายนัก ราชครูฮู่ผู้เป็นอาจารย์ของพระองค์ มีสายเลือดของราชวงศ์เก่าไหลเวียนอยู่ในกาย และพยายามก่อกบฏอยู่หลายครั้ง
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0276
ใบหน้าของคนเป็นสามีซีดเผือดหลังได้ยิน “เป็นปีเลยหรือ” “อื้ม” “เช่นนั้นยังไม่ต้องมีก็ได้” เขาเอ่ยด้วยสีหน้าเจื่อน ๆ หลี่เมิ่งเหยาหัวเราะจนตัวงอ เรื่องนี้นางเลือกที่จะคุมกำเนิดด้วยการกินยาไว้ก่อน เกิดนางกับมารดาท้องพร้อมกัน คงเหนื่อยไม่น้อย เอาไว้ให้น้องของนางโตได้ส
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0275
145 :มาตกลงเรื่องงานแต่งกันเถอะ เมื่อถูหลิวได้มาเยือนที่เรือนของเฉาซูหลิ่งอย่างเป็นทางการ เขาไม่ได้มาตัวคนเดียว กลับพาแม่สื่อมากับเขาด้วย เฉาซูหลิ่งยังไม่ได้บอกเรื่องตั้งครรภ์กับเขา นางกำลังนั่งเหม่อกับคำพูดของแม่สื่อ ราวกับได้ย้อนเวลาไปเป็นบุปผาแรกรุ่น ซ่งฉีโหย่งกับหลิวอี๋เฉ
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง บทที่ 0274
“ว่าอย่างไรได้หรือไม่” อย่าอ้อนข้า หลี่เมิ่งเหยาก้มหน้าลงต่ำ ดันเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็นเข้า เขาพร้อมขนาดนี้ หากนางปฏิเสธจะดูใจร้ายใจดำเกินไปไหม “เหยาเอ๋อร์” เสียงแหบพร่าบ่งบอกถึงอารมณ์ของสามี นางจะทำสิ่งใดได้ นอกจากพยักหน้าลงช้า ๆ เอวนางถูกรว
