บำเรอรัก️มาเฟียร้าย<36>ช่วงเวลาแห่งความสุข 2

"แด๊ดดี้รอตรงนี้ก่อนนะคะเดี๋ยวพลอยมา"

พลอยไพลินหันมาบอกเรย์ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโมโหและเกรี้ยวกราดก่อนที่จะเดินเข้าไปหาชายหญิงคู่หนึ่งที่เดินควงแขน สวีทหวานกันกลางห้างโดยที่ไม่ได้สนใจผู้คนรอบข้างเลยสักนิด นี่มันกล้าสวมเขาให้แม่เธออย่างนั้นเหรอยิ่งคิดก็ยิ่งโมโหก่อนที่มือบางจะกระชากผู้ชายคนนั้นให้หันกลับมาพร้อมกับสะบัดฝ่ามือใส่ใบหน้าหล่อเหลานั้นอย่างแรง

เพี๊ยะ

ใบหน้าของชยุตหันไปตามแรงสะบัดของฝ่ามือด้วยความตกใจเพราะอยู่ๆก็โดนตบโดยไม่ทันตั้งตัวส่วนผู้หญิงที่อยู่ข้างกายรีบเข้าไปจับใบหน้าของชยุตด้วยความเป็นห่วงทันที พลอยไพลินตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธเพราะการกระทำที่เป็นห่วงเป็นใยของทั้งสองคนมันบอกเธอได้ดีว่าทั้งคู่เป็นอะไรกัน

"ไอ้ผู้ชายสารเลวกล้าดียังไงมาสวมเขาให้แม่กู"

เมื่อชยุตหันหน้ามาพลอยไพลินก็ไม่รอช้าที่จะตะคอกด่าชยุตเสียงดังลั่นห้างโดยที่เธอไม่ได้แคร์สายตาของผู้คนรอบข้างที่ต่างพากันหยุดเดินแล้วมองเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นเลยสักนิด ถึงเธอจะทะเลาะกับมารดาแต่แล้วอย่างไรแม่ก็คือแม่ๆที่ไม่สมควรถูกผู้ชายเลวๆอย่างชยุตสวมเขาให้แบบนี้ แม่เธอทำงานหนักแทบตายเพื่อเลี้ยงดูมันแต่มันกลับตอบแทน