แผ่นกระดาษที่เต็มไปด้วยพันธะสัญญาระหว่างเธอและเรย์ถูกผลักมาตรงหน้าก่อนที่พลอยไพลินจะหยิบกระดาษขึ้นมาอ่านดูรายละเอียดสัญญาพันธะนางบำเรอระหว่างเขาและเธออย่างละเอียดซึ่งเธอโอเคเกือบทุกข้อยกเว้นข้อสุดท้ายที่ว่าเมื่อจบความสัมพันธ์นี้แล้วให้ต่างคนต่างไปและให้ทำเหมือนเป็นคนไม่รู้จักกัน ละอีกข้อที่ว่าห้ามรู้สึกเกินเลยกับผู้ว่าจ้าง หึ ได้เลยเรย์ ได้เลย อีพลอยสายแซบคนนี้จะยั่วเยจนผู้ชายติดกับดักรักหลงเธอจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วยกเลิกสัญญาบ้าๆนี่เองคอยดู"เรียบร้อยค่ะ"พลอยไพลินจับปากกาจรดลายเซ็นลงบนแผ่นกระดาษอย่างว่าง่ายก่อนจะยื่นแผ่นกระดาษคืนให้เรย์ ทันทีที่เรย์รับไปเงินจำนวน 1,000,000 บาทก็เด้งเข้าบัญชีของพลอยไพลินทันทีตามข้อตกลงเช่นกัน"หวังว่าเราสองคนคงไม่มีใครผิดสัญญาและอยู่ด้วยกันจนครบสามเดือนนะ"เรย์ตอกย้ำกับพลอยไพลินที่แสร้งยิ้มหวานทั้งๆที่ในใจแอบเคืองกับสัญญาของเขาไม่น้อยหล่อแบบวัวตายควายล้มขนาดนี้จะไม่ให้เธอรู้สึกเกินเลยกับเขาได้อย่างไร แค่ไม่กี่วันที่เจอกันและอยู่ด้วยกันใจของเธอก็หวั่นไหวจนแทบจะโบยบินไปอยู่กับเขาแล้วตอนนี้"พลอยก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้นค่ะเพราะจะว่าไปแล้วเราก็แค่เอากันมันๆแก
หลังจากที่ส่งเด็กหญิงแก้มใสเข้านอนเรียบร้อยแล้วเรย์ก็เดินลงมาชั้นล่างซึ่งกฤษฎิ์กำลังนั่งเล่นรอเพื่อนที่ขึ้นไปเล่านิทานให้หลานสาวฟังตามคำขอของลูกสาวขี้อ้อน ตอนนี้เรย์แทบจะเป็นพี่เลี้ยงคนหนึ่งของแก้มใสที่ร่ำร้องหาเพื่อนเรย์ของเขาเกือบทุกวันโดยที่ลืมเจ้ากายพี่ชายที่เคยตัวติดกันไปเสียสนิทเพราะรายนั้นไม่ค่อยว่างมาเล่นด้วยเหมือนแต่ก่อนแล้ว"เลี้ยงหลานบ่อยๆแทบทุกวันนายไม่อยากมีเจ้าตัวเล็กเป็นของตัวเองบ้างหรือไง"กฤษฎิ์แซวเพื่อนที่กำลังจะเดินผ่านหน้าของเขาไปเพื่อเดินทางกลับคอนโดที่พักทำเอาเรย์ถึงกับชะงักเท้าทันที ที่อยู่ๆเพื่อนรักก็ท้วงขึ้นมาท้วงแบบนี้หมายความว่าอย่างไรทั้งๆที่ก็รู้จักนิสัยของเขาดีว่าเขาคงอยู่เป็นโสดไปจนตาย มาเฟียแบบเขาไม่คิดที่จะมีเมียด้วยซ้ำยิ่งเรื่องมีลูกยิ่งไม่ต้องพูดถึงเขาไม่เคยมีความคิดอยากจะมีลูกอยู่ในหัวสมองของเขาเลยสักนิด"หึ ดูปากฉันนะคริสเพื่อนรัก ไม่ มี ทาง บาย"พูดจบก็เดินจากไปพร้อมกับยกมือขึ้นโบกลาเพื่อนโดยที่ไม่หันกลับมาเลยสักนิดเจ้าของคำถามถึงกับกระตุกยิ้มมุมปากนิดๆ หึ แอบติดเด็กจนไม่กลับอิตาลีแบบนี้คงมีลุ้นเพราะสาวน้อยคนนั้นก็สวยเซ็กซี่ใช่เล่นสงสัยรอบนี้เพื่อ
ปึกร่างเล็ก ๆ ถูกจับโยนลงบนเตียงทันทีที่ร่างสูงก้าวเข้ามาภายในห้องนอนกว้าง พลอยไพลินรู้สึกจุกเล็กน้อยกับความรุนแรงของเรย์ อาการเมาก่อนหน้านี้หายเป็นปลิดทิ้ง ตอนนี้หัวใจดวงน้อยเต้นรัวแรงจนแทบทะลุออกมานอกอก เมื่อเรย์ค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้ออย่างใจเย็นก่อนที่เขาจะถอดเสื้อออกปล่อยให้หลุดร่วงลงพื้นไปอย่างไม่แยแส แล้วตามมาด้วยเข็มขัดที่พอถอดออกมาแล้ว เรย์กลับไม่เขวี้ยงทิ้งลงพื้น หากแต่เขากลับเดินขึ้นมาบนเตียงพร้อมเข็มขัดในมือ ทำเอาพลอยไพลินรีบกระถดตัวขยับถอยหลังไปจนชนกับหัวเตียง"รู้ไหมว่าเป็นผู้หญิงของฉันแล้ว เธอไม่มีสิทธิ์ไปเต้นยั่ว ๆ หรือนัวกับตัวผู้หน้าไหนอีกทั้งนั้น"น้ำเสียงเข้มดุทำเอาเธอรู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะเมาแล้วไปนัวเนียกับผู้ชายเสียหน่อย ก็เพราะเขานั่นแหละที่ทำให้เธอเข้าใจผิด จนต้องไปดื่มเหล้าย้อมใจเพราะคิดว่าตัวเองกำลังทำผิดศีลธรรมด้วยการเป็นชู้กับผัวชาวบ้าน"ร่างกายของพลอย พลอยมีสิทธิ์จะไปนัวกับใครก็ได้"ใบหน้าสวยเชิดขึ้นตอบกลับอย่างถือดี น้ำเสียงขึ้นจมูกอย่างอวดเก่ง โดยที่ไม่ได้รู้สึกสลดใจแม้แต่น้อยกับความผิดของเธอ ที่ทำให้เจ้าพ่อมาเฟียใหญ่รู้สึกโม
เช้าวันต่อมาถึงเมื่อคืนเขาจะเมคเลิฟดุเดือดกับพลอยไพลินจนเกือบรุ่งสางแต่เรย์ก็ยังคงตื่นแต่เช้าเหมือนเดิม เพราะวันนี้เขาเตรียมตัวที่จะเดินทางไปดูสถานที่เปิดบ่อนคาสิโนธุรกิจสีเทาของเขาที่มีอยู่ในหลายประเทศ มาวันนี้ที่ถือโอกาสมาพักผ่อนถึงเมืองไทย แต่ด้วยนิสัยของนักธุรกิจแม้จะว่างแต่ก็ขอทำงานควบคู่ไปด้วยสักหน่อยให้ไม่เบื่อ"นายครับนี่ก็สายแล้วนะครับ แต่คุณพลอยเธอยังไม่ตื่นเลย"คริสเตียนท้วงเจ้านายที่กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ คิ้วเข้มของเรย์ขมวดมุ่นเล็กน้อยก่อนที่จะพับหนังสือพิมพ์วางลงบนโต๊ะ แล้วลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องนอน เพราะนี่ก็เกือบเก้าโมงแล้ว แต่พลอยไพลินยังไม่มีทีท่าว่าจะออกมาจากห้องนอนเลย นี่มันค่อนข้างผิดปกติอยู่พอควร หลังจากที่ใช้เวลาอยู่ด้วยกันมาสักพัก เขารู้ดีว่าต่อให้นอนดึกอย่างไรเธอก็มักจะตื่นเช้าเสมอเฉกเช่นเดียวกับเขาเมื่อเดินเข้ามาในห้อง ดวงตากลมโตที่มักจะมองเขาด้วยแววตายั่วยวนกลับปิดสนิท ไม่มีทีท่าว่าจะรู้สึกตัวตื่นเลยสักนิด ก่อนที่สองขาจะก้าวยาว ๆ ไปนั่งลงบนเตียง มือใหญ่หมายจะยื่นไปเขย่าร่างบางเพื่อปลุกให้ตื่น แต่กลับสะดุ้งจนต้องชักมือออก เพราะร่างกายของพลอยไพลินร้อน
เป็นเวลากว่า 1 เดือนแล้วที่พลอยไพลินมาใช้ชีวิตอยู่กับเรย์โดยที่ในยามค่ำคืนทั้งคู่ต่างสาดซัดความเร่าร้อนใส่กันและกัน ซึ่งเมื่อบทรักสิ้นสุดลงพลอยไพลินก็มักจะนอนหลับในอ้อมกอดของเรย์ทุกครั้งทำให้ยิ่งนานวันความรู้สึกผูกพันก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น จนตอนนี้หัวใจดวงน้อยๆของพลอยไพลินแทบจะไม่ใช่ของเธออีกต่อไปแล้วเพราะมันได้โบยบินลอยไปอยู่กับผู้ชายเย็นชาที่ปากแข็งแต่เอาใจใส่เธออย่างดีอย่างเรย์ คาร์เทอร์"จะไปไหนเหรอคะวันนี้แต่งตัวหล่อเชียว มาค่ะพลอยผูกเนกไทให้"พลอยไพลินในชุดนักศึกษารัดรูปโชว์รูปร่างสมส่วนที่อวบอิ่มโดยเฉพาะหน้าอกขนาดใหญ่ที่ดันเสื้อออกมาแทบกระดุมปริแถมกระโปรงพลีทที่เธอสวมอยู่ยังสั้นเสียจนโชว์เรียวขาสวยทำเอาเรย์แอบรู้สึกขัดใจเล็กน้อย แต่ก่อนเขาก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากมายนักกับการแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าน้อยชิ้นหรือรัดรูปของพลอยไพลินแต่มาวันนี้ทำไมมันแลดูขัดตาขัดใจเขาแปลกๆ รู้สึกหงุดหงิดใจขึ้นมาดื้อๆอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเมื่อคิดไปว่าเรียวขาสวยของพลอยไพลินที่โผล่พ้นกระโปรงสั้นๆนั้นต้องมีคนจ้องมองด้วยความชอบใจเป็นแน่"เสื้อมันรัดไปหรือเปล่า ส่วนกระโปรงก็สั้นไปนะ"เรย์ที่ยืนนิ่งให้พลอยไพลินผูกเน
โรงอาหารหลังจากที่เรียนวิชาในภาคเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ววันนี้สามสาวกับหนึ่งหนุ่มก็เดินหยอกล้อพูดคุยกันด้วยความสนุกสนานมาที่โรงอาหารคณะวิศวกรรมที่อยู่ใกล้ๆอาคารเรียน โดยเฉพาะเบลล่าที่คุยกับเพื่อนไปด้วยสายตาก็สอดส่องมองดูหนุ่มหล่อที่เดินผ่านไปผ่านมาแต่ยังเดินไปไม่ถึงโต๊ะว่างก็มีใครบางคนเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าทั้ง 4 คนพอดีทำเอาทุกคนถึงกับหยุดชะงักเท้าหยุดยืนอยู่กับที่ทันทีด้วยความแปลกใจระคนสงสัยพลอยไพลินมองหน้าหนุ่มน้อยหน้าตาหล่อเหลาที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อนอย่างงงๆแต่เบลล่ากับเจด้ากลับเบิกตากว้างด้วยความตกใจเพราะไม่มีใครไม่รู้จักน้องพีท พิชญะน้องปีสามเดือนมหา'ลัยคณะวิศวกรรมที่ดังมากและหล่อมากในสายตาของพวกเธอ หากแต่พลอยไพลินกลับรู้สึกเฉยๆเพราะในใจของเธอกลับมีใครบางคนที่หล่อและหน้าตาดีกว่ามากอยู่ในหัวใจแล้ว"สวัสดีครับพี่พลอยไพลิน"พีทยิ้มกว้างทักทายพลอยไพลินที่ยกนิ้วชี้เข้าหาตัวเองอย่างงงๆเพราะเธอไม่เคยรู้จักน้องมาก่อนจริงๆ ตั้งแต่ที่ทะเลาะกับแม่ก็ห่างหายจากโลกโซเชียลไปนานมากเพราะส่วนใหญ่แล้วเธอติดอ่านหนังสือเสียมากกว่าการที่จะนั่งส่องดูหนุ่มๆในIG"สวัสดีค่ะน้อง..."พลอยไพลินส่งยิ้มกว้างพร
หลังจากที่ทานมื้อเย็นพร้อมพูดคุยกันอย่างสนุกสนานเสร็จเรียบร้อยแล้วพีทก็อาสาขอมาส่งพลอยไพลินที่คอนโดแต่เธอปฏิเสธกลับอย่างสุภาพว่าเธอพักอยู่กับเจด้าทำให้พีทไม่เซ้าซี้และยืนโบกมือลาส่งพลอยไพลินจนรถคันหรูของโอมค่อยๆลับไปจากสายตา รอยยิ้มบางๆยังคงปรากฏอยู่บนใบหน้าของพีทพลอยไพลินที่ใครๆต่างพูดถึงในทางร้ายๆกลับมีนิสัยที่ตรงกันข้ามถึงจะเป็นคนที่พูดจาแรงๆเวลาอยู่กับเพื่อนแต่โดยรวมแล้วเป็นคนที่อารมณ์ดีอยู่ด้วยแล้วพีทรู้สึกมีความสุขและผ่อนคลายมาก ร่างสูงค่อยๆหันหลังเดินกลับไปที่รถซุปเปอร์คาร์คันหรูอย่างอารมณ์ดีท่ามกลางสายตาของใครบางคนที่จ้องมองเด็กหนุ่มอยู่ในรถด้วยแววตาที่นิ่งและท่าทางที่สุขุม ก่อนที่จะสั่งให้เจมส์ออกรถเดินทางไปยังบ้านของกฤษฎิ์เพื่อดื่มไวน์คลายอารมณ์ขุ่นมัวสักหน่อยขืนกลับคอนโดตอนนี้พลอยไพลินมีหวังเจ็บตัวแน่นอน"ไปไหนกันนะดึกแล้วทำไมยังไม่กลับมาอีก"พลอยไพลินเมียงมองไปที่ประตูทางเข้าหลายต่อหลายครั้งเมื่อเวลานี้ดึกแล้วแต่เรย์ก็ยังคงไม่กลับห้องดวงตากลมโตมองดูนาฬิกากลับพบว่าอีกเพียงไม่กี่นาทีก็จะเที่ยงคืนแล้ว หรือเขาจะไม่พอใจที่เธอไปกินข้าวกับพีทนะเธอคิดในใจอย่างว้าวุ่นก่อนที่จะล้มต
"ร้องไห้เหมือนลูกหมาถูกทิ้งอยู่กลางสายฝนไปได้"คำพูดที่ร้ายกาจหลุดออกมาจากริมฝีปากหนาได้รูปของใครบางคนที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดีก่อนที่มือใหญ่ข้างที่ว่างจะค่อยๆยกขึ้นมา กอดตอบพลอยไพลินที่ซุกหน้าอยู่บนแผงอกแกร่งของเขาพร้อมกับร้องไห้ตัวสั่นสะท้านราวกับเด็กน้อย จนน้ำตาที่กลิ้งอยู่บนพวงแก้มสวยพลอยหยดลงบนเสื้อเชิ้ตของเขาจนเปียกไปหมด"ฮึก ฮือ พลอยไม่ใช่ ฮึก ลูกหมาสักหน่อย ฮือ"พลอยไพลินตอบกลับเรย์มือบางกอดรัดเอวของคนตรงหน้าเอาไว้แน่นราวกับว่ากลัวเขาจะหนีหายไปไหน เพราะตั้งแต่เมื่อวานจนมาถึงวันนี้เธอเพิ่งได้เจอหน้าเขาก็ตอนนี้เธอคิดถึงเขาเหลือเกินคิดถึงผู้ชายใจร้ายที่ชอบทำร้ายความรู้สึกของคนแอบชอบเขาแบบเธอเหลือเกิน"ไม่ใช่แต่ก็เหมือน"เรย์แซวพลอยไพลินที่เงยหน้าขึ้นมามองเขาอย่างงอนๆยิ้มๆก่อนที่มือใหญ่จะลูบหลังเธอเบาๆอย่างปลอบโยน การกระทำที่แสนอ่อนโยนของเขามันทำให้หัวใจที่เปียกปอนไปด้วยหยาดน้ำตารู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมาทันที"หยุดร้องได้แล้วขืนร้องนานกว่านี้ได้เป็นหวัดแน่นอน"เรย์บอกพลอยไพลินที่พยายามกลั้นสะอื้นอย่างยากลำบากแต่สุดท้ายแล้วเธอก็ทำสำเร็จก่อนที่เรย์จะเดินโอบเอวพลอยไพลินที่ตัวเปียกโชกไปที่ร