Share
บทที่ 664
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 665
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฉิงเหลียวก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และสับสนเล็กน้อยหวังหยวนเหลือบมองเขาแล้วขมวดคิ้ว “ทำไมเล่า ท่านไม่เข้าใจความหมายของข้าหรือ?” เฉิงเหลียวรีบพูดว่า “เข้าใจแล้ว ข้าจะสั่งให้คนไปจัดการ” หวังหยวนตอบรับอืมเบา ๆ จากนั้นพูดขึ้นว่า “สั่งการทหารทั้งห้าพันนาย พร้อมทั้งเรียกผู้บัญชาการนับพัน และผู้บัญชาการนับร้อยออกมาด้วย ข้ามีเรื่องต้องเจราจาด้วย” เฉิงเหลียวไม่ปฏิเสธ และมองไปที่เฉิงอู๋จี้ คนข้างหลังเข้าใจทันที และรีบไปเรียกคนเหล่านี้ออกมา ตอนนี้พวกเขาไม่มีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้แล้ว แน่นอนว่าหวังหยวนต้องสร้างขวัญกำลังใจแก่พวกเขา! มีเพียงนายพลเหล่านี้มีความหวังเท่านั้น พวกเขาจึงจะสามารถปกป้องต่อไปได้! ไม่นาน นายพลเหล่านี้ก็มาที่บ้านของหวังหยวน แต่พวกเขาต่างดูหดหู่ใจ ไร้ซึ่งความหวัง และดูราวกับกำลังรอความตายอยู่ “ใต้เท้าเฉิง เราควรทำอย่างไรดีขอรับ! พรุ่งนี้ก็ถูกสังหารหมู่ทั้งเมืองแล้ว!” “พวกเราทุกคนจะตายใช่หรือไม่!” “เพราะอะไรกัน...เหตุใดเราถึงน่าเวทนาถึงเพียงนี้!” ทันทีที่พวกเขาเข้ามาและเห็นเฉิงเหลียว พวกเขาก็ร้องไห้โวยวายทันที แต่ละคนคร่ำครวญด้วยความหวา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 666
หวังหยวนยิ้มและพยักหน้า“ดีมาก สิ่งที่ข้าขอให้เจ้าทำตอนนี้ คือไปปลอบขวัญให้กำลังใจผู้คน บอกพวกเขาว่าอย่าตื่นตระหนก บอกพวกเขาว่าถ้าพวกเขายืนหยัดในวันพรุ่งนี้ได้ วันต่อไปพวกเขาก็จะยืนหยัดต่อไปได้ ข้าไม่สนใจว่าเจ้าจะใช้วิธีการอะไร แต่วันนี้เจ้าต้องปลอบขวัญผู้คนให้ได้สักหน่อยก็ยังดี”"ทำได้ไหม?"หวังหยวนพูดช้า ๆ พวกขุนพล นายพันและนายร้อยหลายคนต่างก็พยักหน้าแม้ว่าในเมืองตอนนี้จะตกในสภาวะตื่นตระหนก แต่ออกไปไหนไม่ได้ ด้วยความสิ้นหวัง บางคนก็แค่ซ่อนสีหน้าร้องไห้อย่างขมขื่น มันง่ายที่จะปลอบพวกเขาให้สงบสติอารมณ์"คืนนี้พวกเจ้าทุกคนนอนหลับพักผ่อนกินข้าวให้ดี พรุ่งนี้นอกเมืองจะไม่เห็นทหารสักคน!"หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ เขาก็โบกมือให้พวกเขาออกไปหลายคนไม่เชื่อว่าหวังหยวนจะทำได้จริง ๆ!แต่ออกไปจากที่นี่ดีกว่า ทำตามที่หวังหยวนได้ว่าไว้ ขุดคูเมืองและปลอบขวัญให้กำลังใจผู้คน!ในเวลานี้ เฉิงเหลียวอดไม่ได้ที่จะถามออกมาว่า "เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่?"หวังหยวนยิ้มและพูดว่า "แม่ทัพของกองทัพชิงชวนชื่อเจิ้งไท่ชิงสินะ ข้าได้ยินมาว่าคน ๆ นี้มีพรสวรรค์ในการเป็นผู้นำกองทัพใช่หรือไม่?"เฉิงเหลียวพยักหน้า "
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 667
หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของท่าน'หลังจากที่เจิ้งเซิงอ่านจดหมายแล้ว เขาก็แค่นสถบอย่างเย็นชา“หวังหยวนผู้นี้บังอาจมาก กองทัพใกล้เข้าประชิดเมืองแล้ว เขายังกล้ายั่วยุพวกเราอีก!”“ท่านพ่อ อย่าไปสนใจ พรุ่งนี้เราจะตีเมืองและจับตัวเขาเอาไว้!”เจิ้งเซิงมีสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม ไม่สนเหตุผลอะไรแล้วแต่หลังจากที่เจิ้งไท่ชิงได้ยินสิ่งนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า "ลูกพ่อ พ่อขอถามสักหน่อย ถ้าเจ้ามีวลาหนึ่งวัน เจ้าจะช่วยแก้ไขวิกฤติการณ์ในเฉิงโจวได้หรือไม่"หลังจากที่เจิ้งเซิงได้ยิน เขาก็ส่ายหน้าทันที“จะเป็นไปได้อย่างไร? แค่วันเดียวจะแก้ไขได้อย่างไร ท่านพ่อ อย่าฟังคำพูดไร้สาระของหวังหยวน เขาแค่ถ่วงเวลา รอการเปลี่ยนแปลง”“แม้ว่าจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง ต่อให้เวลาเขาสามวัน มันก็ไม่มีประโยชน์!”กองหนุนที่ใกล้ที่สุดจะมาถึงที่นี่จะใช้เวลาห้าวัน ยิ่งกว่านั้น เขารู้แล้วว่ากองทัพหลักของชาวหวงที่ประชิดรุกล้ำชายแดน ไม่มีกำลังพอที่จะจัดการกับพวกเขา!ยิ่งไปกว่านั้นสถานการณ์ในตอนนี้ ต้าเย่เองก็น่ารู้ด้วยว่า หากจะหยุดยั้งการรุกรานของราชสำนักหวง กองทัพชิงโจวของพวกเขาที่อยู่ในต้าเย่ หากพวกเขาคิดจะกำจัดมั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 668
เฉิงเหลียวรู้ว่าการปิดล้อมเมืองจะเริ่มในตอนกลางวัน ไม่ใช่ตอนกลางคืน แต่เป็นในตอนเช้า!นั่นเป็นเวลาที่ดีที่สุดในการตีเมือง!แต่กองทัพชิงชวนยังไม่มา นั่นหมายความว่าพวกเขาจะไม่มา!อย่างน้อยวันนี้...จะไม่มาแล้ว!“ทำไมกัน? เป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร?”เฉิงเหลียวอดไม่ได้ที่จะถามออกมา“เจ้าไม่ได้อ่านจดหมายเมื่อวานหรอกหรือ? ทำไมเจ้ายังถามอยู่อีกล่ะ?” หวังหยวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม“ถึงแม้ข้าจะอ่านแล้ว แต่...เขานั้น...มั่นใจในความสามารถ คิดอยากจะสู้กับเจ้าหรือเปล่า?”นั่นคือทั้งหมดที่เฉิงเหลียวคิดได้ นอกจากนั้นเขายังคิดอะไรไม่ออกอีกเลยหวังหยวนยิ้มมองเฉิงเหลียว แล้วพูดอย่างเรียบเฉย“เจ้าอยากฟังความจริง จริง ๆ อย่างนั้นเหรอ?”หวังหยวนยิ้มเหมือนไม่ยิ้มเหลือบมองเฉิงเหลียว หลังจากพูดจบ เขาก็ตกใจนิ่งอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง"ย่อมแน่อยู่แล้ว"เฉิงเหลียวพูดตามตรง“ในเมื่อเจ้าอยากฟังก็นั่งลง แล้วข้าจะเล่าให้ฟัง”หลังจากหวังหยวนพูดจบ เฉิงเหลียวก็หายใจเข้าลึก ๆ และนั่งลงฝั่งตรงข้ามหวังหยวนและตั้งใจฟัง“เรื่องในวันนี้ที่ข้าจะพูด เจ้าได้ยินแล้ว ถ้าอยากพูดข้างนอกก็พูดไปเถอะ ข้าไม่สนหรอก ที่ข้าบอกเจ้าเพราะว
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 669
เฉิงเหลียวไม่เชื่อว่าราชสำนักหวงจะเคลื่อนไหวครั้งใหญ่เพื่อหวังหยวนแบบนี้!แม้จะต้องเสียสละเจิ้งไท่ชิงคนนี้ก็ตาม!“เจ้าอาจไม่เชื่อ แต่ข้าไม่ได้โกหกเจ้า ไม่เช่นนั้นทำไมเฉิงเหลียวถึงยกทัพขึ้นมาล่ะ นอกจากนี้ราชสำนักหวงจะไม่ทำอะไรนี้ ข้าคิดว่าจะมีสงครามที่ชายแดนเร็ว ๆ นี้ ราชสำนักหวงจะใช้ทั้งไม้อ่อนไม้แข็งไปพร้อม ๆ กัน ในท้ายที่สุด เพื่อให้ข้ายอมสวามิภักดิ์ต่อราชสำนักหวง พวกเขาจะบังคับให้ต้าเย่มอบตัวข้า”การคาดเดาของหวังหยวนไม่ใช่การพูดอย่างไม่มีมูลความจริงอย่างแน่นอนคำพูดของหวงเจียวเจียว เขาเข้าใจคำตอบแล้ว!เขาคิดได้เลยว่าชะตากรรมของเขาจะเป็นอย่างไรต่อไป!ต้าเย่จะยอมสู้กับราชสำนักหวงเพราะเขาได้อย่างไร?เฉิงเหลียวที่ได้ยินก็รู้สึกตกใจ ไม่อยากจะเชื่อเลยแต่สิ่งที่หวังหยวนพูดทำให้เขาไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ เมื่อลองมาคิดดู เขาก็เดาได้ว่ามีสิ่งแปลก ๆ มากมายเกิดขึ้น และทั้งหมดนั้นอาจเป็น...จริงด้วย!“ข้ารู้ชะตากรรมของตัวเอง ต้าเย่จะไม่ปกป้องข้า แต่ข้าที่ยังปกป้องเฉิงโจว เพราะข้าอยากปกป้องชีวิตข้าเองด้วย!”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ เฉิงเหลียวก็ขมวดคิ้วอย่างเคร่งเครียด“เจ้าบอกว่า...เพื
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 670
เฉิงเหลียวสับสนงุนงงไปหมด แสดงความปรารถนาดีต่อเขางั้นเหรอ?มันหมายความว่าอะไรกันแน่?เขาไม่เข้าใจ!ทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ไม่เป็นมิตรต่อกัน อาจกล่าวได้ว่าหากราชสำนักหวงเห็นคุณค่าความสามารถของหวังหยวนจริง ๆ เจิ้งไท่ชิงก็ควรจะถือว่าเขาเป็นศัตรูทางการเมืองสิ!จะมาแสดงความปรารถนาดีได้อย่างไร?“หวังหยวน นี่มันหมายความว่ายังไงกัน?”เฉิงเหลียวไม่เข้าใจจริง ๆ แต่หวังหยวนพูดด้วยรอยยิ้ม "ธรรมดามาก เขารู้ว่าวันนี้ถ้าเขาตีเมืองข้าคงไม่สามารถปกป้องเฉิงโจวได้ แต่ที่เขาไม่ได้ตีเมือง เขาอยากเห็นความสามารถของข้า และพิสูจน์ความสามารถตัวเองด้วย แต่ก็เช่นกัน… เขาเองก็อยากเป็นเพื่อนกับข้าด้วย!”“เพราะว่าหากข้าสามารถปกป้องเฉิงโจวได้จริง ๆ ข้าจะกลายเป็นคนมีชื่อเสียงอย่างแน่นอน เขาต้องการโน้มน้าวราชสำนักหวงและข้าด้วย เจ้าเข้าใจไหม”“บอกตามตรง ความรู้สึกนี้... ข้าจะจำมันไว้จริง ๆ”หวังหยวนหายใจเข้าลึก ๆ เขาที่ทำเช่นนี้รู้สึกหมดหนทางนักไม่เช่นนั้นเขาจะทำอะไรที่เฉิงโจวไม่ได้เลย อย่างไรก็ตามเขาเป็นคนมีความสามารถ กับเหล่าชายหนุ่มที่ไม่มีใจจะสู้ มีเพียงความหวาดกลัวและไม่มีความหวัง เขาจะชนะได้อย่างไร?ด
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 671
“ท่านที่ปรึกษามีความสามารถที่ยอดเยี่ยม ข้าน้อยละอายใจนัก ท่านที่ปรึกษาได้โปรดวางแผนหาทางรอดให้พวกเราด้วย!”“ท่านที่ปรึกษาได้โปรดวางแผนหาทางรอดให้พวกเราด้วย!”“ท่านที่ปรึกษาได้โปรดวางแผนหาทางรอดให้พวกเราด้วย!”พวกเขาที่ได้เห็นความสามารถที่แท้จริงของหวังหยวนแล้ว ในตอนนี้พวกเขาจึงมีความรู้สึกมั่นใจขึ้นมาแล้ว"ข้ารับปากกับพวกเจ้าไว้ว่าจะหาทางรอดให้ทุกคน มันจะเป็นจริง คำสัญญาของเมื่อวานเป็นจริงแล้ว ตราบใดที่เจ้าเชื่อในตัวข้า เฉิงโจวจะไม่ถูกตีแตก!"“คูเมืองที่ยังขุดไม่เสร็จเมื่อวานนี้ วันนี้ทำต่อให้เสร็จ แล้วสั่งการลงไปว่าทหารในเฉิงโจวอย่าพูดเรื่องจะพ่ายแพ้แม้แต่นิดเดียว อย่าทำลายขวัญกำลังใจของกองทัพ!”“ข้าได้ยินทหารพูดอย่างนี้ ฆ่านายร้อย นายร้อยพูดอย่างนี้ ฆ่านายพันนายพัน พูดอย่างนี้ ฆ่าแม่ทัพ!”“ถ้าท่านแม่ทัพพูดแบบนี้ พวกเราเฉิงโจวก็เตรียมตัวตายได้เลย!”หวังหยวนจ้องมองทุกคนด้วยสายตาเย็นชาและพูดอย่างนิ่ง ๆ หลังจากที่พวกเขาได้ฟัง สีหน้าของพวกเขาก็เริ่มจริงจังขึ้นทันที“น้อมรับคำสั่งท่านที่ปรึกษา!”หวังหยวนพยักหน้าแล้วพูดต่อ "บอกชาวบ้านด้วยว่าคำสัญญาเมื่อวานวันนี้เป็นจริงแล้ว บอกพวก
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 672
เจิ้งไท่ชิงที่สงสัยใคร่รู้อยู่ ในตอนนั้น มีห่าลูกธนูพุ่งตรงไปยังค่ายลูกธนูแต่ละดอกมีจดหมายผูกมาด้วยหนึ่งฉบับ รวมเป็นนับพันฉบับ!ในขณะนั้น ทหารชิงชวนทั้งหมดได้รับมันไว้แล้ว!เจิ้งไท่ชิงก็เห็นมันเช่นกัน เขาถือมันไว้ในมือแล้วยิ้มเล็กน้อย“ลูกไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้คนแตกแยก กลยุทธ์ยุแยงนี้... ช่างน่าสนใจจริง ๆ แต่เขาคงไม่รู้ว่ากองทหารชิงชวนเหล่านี้อยู่ภายใต้คำสั่งของข้าทั้งหมด พวกเขาเป็นมือขวาของข้ามาหลายปีแล้ว เขาพูดไม่กี่คำจะปลุกปั่นคนของข้าได้อย่างไร”เจิ้งไท่ชิงไม่ได้นำมาใส่ใจ แต่หลายคนในกองทัพชิงชวนก็ได้เห็นแล้วแม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกไม่สบายใจเมื่อเห็นจดหมายเหล่านี้ ถือเป็นกบฏอย่างแท้จริง หลังจากนี้ไป พวกเขามีแค่สองทางเท่านั้น!จะตาย!หรือจะติดตามเจิ้งไท่ชิงต่อไป!พวกเขาทั้งหมดเป็นทหารที่ได้รับการฝึกฝนจากเจิ้งไท่ชิง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สงสัยในตัวเขา พวกเขาทุกคนรู้ว่าเจิ้งไท่ชิงก่อกบฏ แต่พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงทำเช่นนี้แต่…พวกเขายังคงติดตามความตายแววตามีร่องรอยของความกังวล และความสงสัยปรากฏขึ้นมา!...ในขณะนี้ ในเมืองหลวง มีจดหมายสองฉบับส่งมาที่โต๊ะจักรพรรดิซิงหลงด้ว
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1670
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1669
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1668
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1667
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
