Share
บทที่ 325
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 326
“ข้ารู้ว่าพ่อของข้าถูกใส่ร้าย มีคนอยากได้ของที่ท่านอาจารย์ทิ้งไว้!”สายตาของจ้าวเว่ยหมินดูเหี้ยมเกรียมขึ้นมา "เจ้ากลับไปรอก่อน ดูสิว่าใครมาหาเจ้า แล้วเขาต้องการอะไร เจ้าก็จะรู้ว่าใครเป็นคนใส่ร้ายพ่อของเจ้า อย่ากังวลว่าพ่อเจ้าติดคุกในนี้ ข้าสั่งคนให้ดูแลเขาอย่างดี จะไม่ปล่อยให้คนอื่นมารุมทำร้ายเขา กลับไปอย่าได้กังวล เมื่อกลับไปแล้ว ข้าจะส่งคนตามเจ้าไปอย่างลับ ๆ ส่วนท่านอาจารย์ไม่ต้องกังวลไป เขาเป็นคนเก่ง ถ้าคนอื่นหนีได้ เขาก็หนีเหมือนกัน!”"ขอบคุณท่านเจ้าเมืองเจ้าค่ะ!"จ้าวชิงเหอสะอื้นอยู่สักพักลุกขึ้นและกลับบ้านโจวฉางฟา นายท่านสามของตระกูลโจวมาที่ประตูบ้านแล้วถามว่า "แม่นางน้อย สบายดีไหม?""เป็นเจ้านี่เอง!"หลังจากจ้าวเว่ยหมินที่ได้เตือนไว้แล้ว จ้าวชิงเหอก็พูดสีหน้าเคียดแค้น "เจ้าเป็นคนที่ใส่ร้ายพ่อของข้า!"“ใส่ร้าย? พูดแล้วต้องมีหลักฐาน!”โจวฉางฟายิ้มอย่างยืดๆและเปลี่ยนเรื่อง "จี้หยกชิ้นนั้นมีมูลค่าหนึ่งร้อยกว้าน พ่อของเจ้าจะถูกสักลายและเนรเทศไปเป็นแรงงานสามปี แต่ข้ามีวิธีช่วย ถ้าเจ้ามอบความลับวิธีการทำน้ำตาล ข้าจะหาทางปล่อยพ่อเจ้าออกมา"ครั้งที่แล้วน้ำตาลทรายขาวจำนวนสามร้อย
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 327
ในเวลากลางคืน ค่ายชาวหวงรู้สึกได้ถึงความหดหู่หลังจากพักผ่อนมาทั้งวัน พวกเขาก็ตื่นขึ้นมาในตอนกลางคืนเพื่อจัดการประชุมสงคราม!อากู่ฉา, โจวไป่ต้วน และพวกแม่ทัพชาวหวงคนอื่น ๆ ต่างก็ดูเศร้าสร้อย!การสูญเสียเมื่อคืนนี้มันมากเกินไป ทหารราบหนักสามหมื่นนายเสียชีวิตทั้งหมด และทหารม้าหนึ่งหมื่นนายก็ด้วยทหารชั้นยอดทั้งหมดสี่หมื่นนายเสียชีวิตขณะนี้มีทหารชั้นยอดเพียงสามหมื่นนายที่เหลืออยู่ในนอกด่าน และทหารสองพันนายที่ประจำการอยู่ที่ด่านกำแพงหลงโถวอากู่ฉาขมวดคิ้ว "ทุกคนบอกที ศึกจบลงเช่นนี้แล้ว เราควรทำอย่างไรไปดี!"แม่ทัพหลายคนเงียบ!ก่อนหน้านั้นสำหรับทหารต้าเย่แล้ว พวกเจาตั้งใจที่จะชนะในการสู้รบแค่ครั้งเดียวเท่านั้น!แต่หลังจากการสู้ศึกสองครั้งนี้ ความมุ่งมั่นที่จะชนะของพวกเขาก็มลายหายหมดสิ้นไป พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะต่อสู้กับต้าเย่อีกโจวไป่ต้วนกล่าวว่า "อ๋องน้อยในเวลานี้ ทางที่ดีที่สุดสำหรับเราก็คือถอย หากเรายังสู้ต่อไป แม้ว่าเราจะยึดเมืองจิ่วซานได้ เราก็ไม่สามารถลงไปทางตอนใต้ได้อยู่ดี""ถอย!"อากู่ฉาขมวดคิ้วแค้นใหญ่หลวงที่ฆ่าเสด็จพ่อยังไม่ได้แก้แค้นเลย แพ้ศึกสองครั้ง มาให้เขาถอยกล
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 328
ทหารต้าเย่ส่งคนมาสองหมื่นคน ทุกคนถือคบเพลิงยืนเรียงแถวเหมือนมังกรเพลิงตัวยาว!หวังหยวนไม่อยากลอบโจมตี ระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายอยู่ใกล้เกินไปจะเห็นการเคลื่อนไหวของกองทัพขนาดใหญ่ได้ง่ายหากเป็นเช่นนั้นแล้ว ก็สู้จุดคบเพลิงให้เห็นอย่างเปิดเผย ให้เห็นชัดไปว่าเราจะโจมตีด้วยกำลังแบบนี้กองทัพที่มีมากกว่าสองหมื่นคนด้านหน้ามีทหารราบเกราะหนักชุดใหม่ คุ้มกันหน้าไม้ยักษ์ที่ขนใส่รถมาทหารราบที่อยู่ตรงกลางขี่วัวมาแปดร้อยนาย ตามมาด้วยทหารม้าหนึ่งหมื่นนาย!ในเมืองนี้มีทหารม้าอยู่แค่สองพันนาย แต่พวกเขาเอาชนะชาวหวงและยึดม้ามาได้เป็นจำนวนมาก!ทหารม้ามือใหม่แปดพันนายเหล่านี้ทำได้แค่ขี่ม้าเท่านั้น ไม่รู้จะใช้ม้าต่อสู้ได้อย่างไร แต่มีไว้เพื่อสะดวกในการไล่ล่าศัตรูเท่านั้นในตอนนี้มาถึงในระยะสามลี้แล้ว!กองทัพสองหมื่นคน บุกมาถึงนอกค่ายชาวหวงและหยุดห่างออกไปสามร้อยก้าวแม้ว่าพวกชาวหวงจะไม่มีหน้าไม้ยักษ์ แต่หลังจากบุกยึดได้หลายเมือง พวกเขาจึงมีหน้าไม้ยักษ์ที่ต้าเย่ทำขึ้น!สามร้อยก้าวคือระยะยิงสูงสุดของหน้าไม้ยักษ์ในตอนกลางขบวน หวังหยวนกล่าวว่า "พวกชาวหวงทำอะไรน่ะ!"ทหารผ่านศึกชุดเกราะทมิฬที่ทำห
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 329
แต่ลูกธนูหน้าไม้ยักษ์ยังไม่หยุดยิง!ฟิ้วฟิ้วฟิ้ว…จึก จึก จึก...ลูกธนูหน้าไม้ยักษ์บินข้ามหัวของพวกเขา ทหารชาวหวงจำนวนมากที่เสียวหัววาบไปหมด พวกเขาแอบยกย่องอ๋องน้อยสำหรับสติปัญญาและความกล้าหาญของเขา ที่ค้นพบข้อบกพร่องในหน้าไม้ยักษ์อย่างรวดเร็ว!อากู่ฉาที่นอนอยู่บนพื้นขมวดคิ้ว "ท่านอาจารย์ พวกเขากำลังทำอะไรอยู่ เห็นชัด ๆ ว่าพวกเขายิงเราไม่ได้ แล้วทำไมพวกเขาถึงยังยิงหน้าไม้ยักษ์อยู่อีก!"สายตาของโจวไป่ต้วนเคร่งเครียด "พวกเขาใช้หน้าไม้ยักษ์พังแนวรั้วขวางม้า ราวกับว่าพวกเขาอยากจะบุกโจมตีค่ายของเราโดยตรง!"“บุกค่าย!”อากู่ฉายิ้มอย่างเย็นชา "คิดว่าหลังจากชนะศึกสองครั้งแล้ว เจ้าจะเอาชนะทหารชาวหวงของข้าแบบตัวต่อตัวได้งั้นรึ ฝันไปเถอะ มาดูกันว่าข้าจะเอาชนะเขาในครั้งนี้ได้อย่างไร!"โจวไป่ต้วนขมวดคิ้วและพูดว่า "อ๋องน้อย ข้าคิดอยู่ตลอดว่ากลอุบายของหมอนั่นไม่ง่ายขนาดนั้น เราควรระวังไว้ดีกว่า!"“ไม่ว่าเขาจะใช้กลอุบายอะไรก็ตาม ข้าจะต่อสู้ด้วยดาบหอกจริงอย่างไม่กลัวอะไรทั้งนั้น!”อากู่ฉาพูดอย่างเย่อหยิ่ง!"มาแล้ว!"ทันใดนั้นดวงตาของโจวไป่ต้วนก็หรี่ลง!ที่หน้าประตูค่าย แนวรั้วขวางม้าทั้งหมด
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 330
“อ๋องน้อย หนีไปซะ ณ จุดนี้เราพ่ายแพ้หมดรูปแล้ว! หมอนั่นมันไม่ใช่คน เขาช่างเลวร้ายเหลือเกิน คนซื่อตรงอย่างพวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้เขาหรอก หนีไปเร็วเข้า!”ตอนที่ดึงอากู่ฉา โจวไป่ต้วนหน้าชาไปหมดแล้ว และเขาก็ได้ยอมแพ้จากใจจริงเขาคิดว่าเขามีความรู้มากมาย และมีกลอุบายมากมายนับไม่ถ้วน แต่เมื่อเปรียบเทียบกับกลอุบายของเด็กนั่น เขาก็รู้ได้ทันทีเลยว่าเขาซื่อสัตย์และเถรตรงเกินไปความคิดแผนดี ๆ ของเขามาจากไหนกัน!วัวแปดร้อยตัวสร้างหายนะในค่ายชาวหวง ทั้งค่ายก็ลุกโชนด้วยเปลวเพลิง และเต็มไปด้วยความโกลาหลไม่ต้องพูดถึงชาวหวง แม้แต่ต้าเย่ก็อ้าปากค้างจนใส่ไข่ทั้งฟองเข้าไปได้!เมื่อเช้าเสนาธิการทหารบอกว่าจะพาไปถล่มค่ายชาวหวงในคืนนี้ แต่ไม่มีใครเชื่อ!แม้ว่าพวกเขาจะได้เห็นวัวแปดร้อยตัว แต่ก็ไม่มีใครคิดว่าการต่อสู้เช่นนี้จะเกิดขึ้นได้“ท่านเสนาธิการทหาร เราประทับใจท่านจริง ๆ เราประทับใจสุดไปเลย!”หวางห่าว, อู๋หยวน และเจิ้งฝาเป่ย ขุนพลผู้มีประสบการณ์สามคน กำหมัดและก้มศีรษะคำนับอีกครั้งพวกเขาใช้สมองคิดมาทั้งเช้า คิดอยู่ว่าท่านเสนาธิการทหารจะพาพวกเขาไปเอาชนะศัตรูในคืนนี้ได้อย่างไรคิดมาไม่ต่ำกว่าสิบว
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 331
ฉินจ้าน เจ้ากรมกรมกลาโหมกล่าวว่า “ฝ่าบาท แม้ว่าเมืองจะถูกทำลายเพราะพ่ายศึกในครั้งนี้ ก็จะไม่ใช่ความผิดของแม่ทัพหนุ่ม ด้วยความสามารถทางทหารของเขา เขาจะปกป้องเมืองได้อย่างไร เรื่องนี้ต้องมีเหตุผล เราจำเป็นต้องตรวจสอบให้ชัดเจนก่อนตัดสินใจพ่ะย่ะค่ะ!”“กระหม่อมเห็นชอบพ่ะย่ะค่ะ!”โจวจิงเหย่ เจ้ากรมกรมพิธีการแสดงจุดยืนตัวเองพวกเขาทั้งสามอยู่ฝ่ายเดียวกัน สนับสนุนอู๋หลิงให้เป็นผู้บัญชาการ และตอนนี้ก็กำลังแบ่งปันความรับผิดชอบ“ฝ่าบาท รอไม่ไหวแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”เสนาบดีฝ่ายขวาเป้าชิงสื่อกล่าวว่า “เมืองหวงจะได้รับข่าวเร็ว ๆ นี้ กลุ่มคนที่เราส่งไปเมืองหวงเพื่อเจรจาสันติภาพจะไปถึงในไม่ช้า เราต้องให้คำตอบที่น่าพอใจแก่เมืองหวง ไม่เช่นนั้นชาวหวงจะเพิ่มกองกำลังอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และต้าเย่ของเราจะตกอยู่ในอันตราย”การประชุมราชสำนักครั้งสุดท้าย ตัดสินใจว่าจะใช้ประโยชน์จากชัยชนะอันยิ่งใหญ่ เพื่อเจรจาสันติภาพกับชาวหวง จึงส่งหลินเจาเอินไปที่นั่นตอนนี้ต้องใช้ประโยชน์จากการเจรจาสันติภาพกับชาวหวง จึงจะสามารถโค่นกลุ่มสนับสนุนให้ทำสงครามหยางเฟิ่งกั๋วได้“กระหม่อมเห็นชอบพ่ะย่ะค่ะ!”เจ้ากรมทั้งสาม ได้แก่ ส
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 332
“จางหานถูกลดตำแหน่งเป็นผู้พิพากษา เสวี่ยผานถูกถอดออกจากตำแหน่งผู้บัญชาการ และหลินเจาเอินถูกปลดออกจากตำแหน่ง! เรียกทูตสันติภาพกลับมาเดี๋ยวนี้!”ฮ่องเต้ซิงหลงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “อู๋หลิงได้รับการเลื่อนตำแหน่งสองระดับติดต่อกัน ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุด และได้รับตำแหน่งอู๋โหว หลังจากจัดการกิจการของเมืองจิ่วซานเรียบร้อยแล้ว เขาจะถูกย้ายกลับไปที่เมืองจิงตู เพื่อรายงานการทำงานตามหน้าที่”“ฝ่าบาททรงพระปรีชาพ่ะย่ะค่ะ!”หยางเฟิ่งกั๋วและทั้งสี่คนน้ำตาคลอเบ้า!ตระกูลอู๋หลั่งเลือดสละชีวิตเพื่อต้าเย่ และตอนนี้ขุนนางชั้นโหวก็สามารถปลอบโยนจิตวิญญาณของแม่ทัพมู่ในสวรรค์ได้แล้วแต่ฮ่องเต้ยังคงสั่งย้ายอู๋หลิง เพราะยังคงไม่ไว้วางใจให้เขาดูแลกองทัพฮ่องเต้ซิงหลงครุ่นคิดเล็กน้อย “ส่วนบัณทิตถงเซินหวังหยวนนั้น เขาไม่ใช่ทั้งเจ้าหน้าที่และพลเรือน ดังนั้นจึงไม่ง่ายเลยที่จะให้รางวัลเขา ให้เขาตั้งใจเรียนเถอะ ข้าจะใช้เขาให้เป็นประโยชน์ ก็ต่อเมื่อเขามีชื่ออยู่ในรายชื่อทองเมื่อสอบผ่าน”“อะไรนะ!”หยางเฟิ่งกั๋วลุกขึ้นยืนทันที “ฝ่าบาท ท่านควรรู้ว่าท่านหวังหยวนมีบทบาทสำคัญ ในการทำลายล้างกอง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 333
เดิมทีกลุ่มเสนาบดีฝ่ายซ้ายมีชัยชนะเหนืออีกฝ่าย แต่ตอนนี้ใบหน้ากลับมืดมน ไม่มีความสุขเลยในทางกลับกัน กลุ่มเสนาบดีฝ่ายขวาก็ยกยิ้มมุมปาก ด้วยความพึงพอใจมาก!ในห้องตำราหลวงเหลือเพียงคนสามคนฉินจ้านขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้นฝ่าบาท เสนาธิการทหารมีความสามารถที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ เหตุใดพระองค์ไม่นำตัวเขามาใช้?”โจวจิงเหย่กล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉย “เลือกซื้อวิธีลับในการสร้างอาวุธเวทมนตร์ โดยให้รางวัลเป็นเพียงเงินหนึ่งพันตำลึง และตำแหน่งเจ้าหน้าที่ระดับเก้าเท่านั้น ฝ่าบาทนี่ นี่... เฮ้อ!”หยางเฟิ่งกั๋วพูดด้วยใบหน้าเย็นชา “เรื่องนี้ยังไม่จบ เราจะหารือกันอีกครั้งในการประชุมราชสำนักครั้งหน้า แทนที่จะให้รางวัลคนทำความดีความชอบ กลับขโมยความลับของประชาชนไปแทน มาดูกันว่าทั้งเจ้าหน้าที่ฝ่ายพลเรือน และเจ้าหน้าที่ทหารในราชสำนักจะเห็นด้วยหรือไม่?”อีกสองคนขนหัวลุก เสนาบดีฝ่ายซ้ายอารมณ์ขึ้นแล้ว นี่เป็นการต่อสู้กับฝ่าบาท...ในวันเดียวกันนั้น ณ เมืองจิ่วซาน!แม้ว่าจะได้กำแพงด่านหลงโถวกลับคืนมาเป็นเวลาสามวันแล้ว แต่ในเมืองก็ยังคงยุ่งมาก!รักษาผู้บาดเจ็บ นับทหารที่เสียชีวิตในสนามรบ และจัดเตรียมเงินบำนาญ!เ
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
