Share
บทที่ 318
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 319
กุบกับ กุบกับ…เหมือนม้าศึกเหยียบย่ำพื้นด้วยเกือกเหล็ก!เมื่อทั้งสามหันกลับมา พวกเขาเห็นอู๋หลิงเป็นผู้นำตามมาด้วยทหารราบสวมชุดเกราะหนา!“ทหารชุดเกราะ แม่ทัพหนุ่มได้นำทหารชุดเกราะมาที่นี่ด้วย เราสามารถหยุดชาวหวงได้แล้ว!”หวางห่าว, อู๋หยวนและ เจิ้งฝาเป่ยมีใจจะสู้ต่ออย่างเต็มเปี่ยม และขวัญกำลังใจของทุกคนก็เพิ่มขึ้นมาทันที!ทหารชุดเกราะหรือทหารราบเกราะหนักของต้าเย่ ล้วนเป็นทหารชั้นยอด พวกเขาสวมชุดเกราะหนักเจ็ดสิบกิโลกรัม สามารถปกป้องได้ทั้งร่างกาย พวกเขาใช้ทั้งดาบ ขวาน และค้อน แข็งแกร่งไร้เทียมทานมากในการต่อสู้ระยะประชิด!ช่างฝีมือของต้าเย่ฝีมือเหนือกว่าชาวหวง อุปกรณ์เกราะผ้าก็แข็งแกร่งกว่าของทหารราบหนักของชาวหวง"ฆ่ามัน!"อู๋หลิงเป็นผู้นำ พุ่งไปข้างหน้าวาดดาบออกไป ทุกที่ที่ดาบวาดไปหัวก็หลุดตามดาบที่ผ่านไปทุกที่!ตึ่ง ตึ่ง ตึ่ง…ทหารหุ้มเกราะสองพันคนเดินตามไปติด ๆ ทหารราบหนักชาวหวงฟันและแทงร่างกายของพวกเขาด้วยดาบและหอก ทำให้เกิดประกายไฟออกมาหลายจุด!เคร้ง เคร้ง เคร้ง...ต่อมา ค้อนและขวานก็พุ่งกระเด็นเข้าใส่ทหารราบชาวหวง!ทหารราบหนักชาวหวงนับไม่ถ้วนล้มลงกับพื้น!ไม่มีใครใช้หอก
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 320
อู๋หลิงก้าวไปข้างหน้าทักถามเขา "เจ้ามาที่นี่ทำไม"เอ้อหู่พูดอย่างฮึกเฮิม "พวกชาวหวงบุกมา แน่นอนว่าเราต้องมาอยู่แล้ว!"“วิกฤตใหญ่หลวง ล้วนมิมีใครหนีพ้น!”วังไห่เทียนหายใจหอบ "ให้เราทำหน้าที่ของเราเพื่อปกป้องเมืองด้วย!"อู๋หลิงพยักหน้า "เอาล่ะ ท่านลุง มีหินก้อนใหญ่อยู่ในบ้านทั้งสองฝั่งของถนน สั่งให้คนย้ายพวกมันออกไปปิดถนนไว้ เหลือทางเข้าด้านข้างไว้ให้เราถอย!""ได้!"วังไห่เทียนและวังฉงโหลวให้คนรับใช้และพวกจ้าวหู้ขนย้ายก้อนหินขนาดใหญ่ไปปิดทางเข้าถนน!เมื่อมองดูทหารราบของพวกชาวหวงที่แห่กันเข้ามาอย่างมืดฟ้ามัวดิน ดวงตาของเอ้อหู่ก็เป็นประกายและพูดว่า "แม่ทัพหนุ่ม ข้าไม่อยากขนหิน ให้ข้าไปฆ่าพวกมันเถอะ!"“นี่คือทหารราบเกราะหนัก จุดอ่อนอยู่ที่ช่วงว่างเกราะคอและใบหน้า ส่วนอื่น ๆ โจมตีเพียงครั้งเดียวไม่อาจทำให้ถึงแก่ชีวิตได้!”รู้ว่าเป็นหนุ่มเลือดร้อนบ้าการต่อสู้ อู๋หลิงก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเตือนเขาเอาไว้เอ้อหู้ตะโกนและรีบเข้าไปในสนามรบ!ต้าหู่กำลังจะตามมา แต่ถูกอู๋หลิงหยุดไว้ก่อน "รีบไปที่ฝั่งเหนือ ท่านเสนาธิการทหารอยู่ที่นั่นเพื่อโน้มน้าวกองทหารพ่ายศึกให้ยอมจำนน ข้าเป็นห่วงความ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 321
เมื่อมองดูประตูเมืองที่ถูกตีแตก ได้ยินเสียงการต่อสู้ในเมือง อากู่ฉาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าด้วยสีหน้าเย็นชาและโศกเศร้า แต่ยังแฝงได้ถึงความตื่นเต้น “เสด็จพ่อ ท่านอยู่บนฟ้าท่านเห็นนั่นไหม? ข้ายึดจิ่วซานได้แล้ว เราจะเริ่มแก้แค้นเดี๋ยวนี้!”โจวไป่ตวนกล่าวว่า "อ๋องน้อย ก่อนที่ท่านอ๋องตาย เขาสั่งให้ท่านเก็บหวังหยวนไว้ ให้ทุกสิ่งที่เขาอยากได้ เอาชนะใจเขาให้ได้ ทำไมท่านไม่เก็บเขาไว้ล่ะ"“ความแค้นที่ฆ่าเสด็จพ่อไม่อาจอยู่ร่วมโลกได้ ถ้าข้าเก็บเขาไว้ เหล่าพี่น้องชาวหวงจะคิดอย่างไรกับข้า!”อากู่ฉาจิ้ปากอย่างเย็นชา "หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ ข้ารู้สึกว่าสติปัญญาของเขาก็แค่เท่านั้นงั้น เขาใช้หน้าไม้ยักษ์ยิงใส่เสด็จพ่อเท่านั้น ไม่ได้มีความสามารถพิเศษอะไรมากนัก นอกจากนี้ข้ายังมีท่านช่วยข้าอยู่ จะเอาเขามาทำอะไรอีก!”“ขอบพระทัยอ๋องน้อยที่ชมเชย!”โจวไป่ตวนดูมั่นใจ "ตราบใดที่อ๋องน้อยฟังแผนการของข้า ข้ารับประกันว่าท่านจะตีเฉิงโจวแตกได้ภายในสามเดือนและบุกเมืองหลวงต้าเย่ได้ในครึ่งปี กลายเป็นราชาผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดของเหล่าชาวหวง!""ฮ่า ฮ่า ฮ่า !"อากู่ฉาพูดอย่างภาคภูมิใจ "ท่านเป็นคนมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม ข้าม
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 322
ฟู่ว ฟู่ว...ทหารชาวหวงจำนวนมากที่ถูกไฟคลอกทนความเจ็บปวดไม่ไหว พวกเขาจึงใช้ดาบฆ่าตัวตาย!บางคนถูกไฟคลอกจนควบคุมตัวไม่ได้ และเริ่มใช้ดาบฟันใส่สหายศึก!ในไฟที่โหมกระหน่ำ ร่างหลายพันร่างดิ้นทุรนทุรายค่อย ๆ ล้มลงและแน่นิ่งไป!ที่สี่แยกถนนด้านซ้ายและขวา หวางห่าว, อู๋หยวน, เจิ้งฝาเป่ย และกองทหารต่างก็โล่งใจในที่สุดทหารราบหนักชาวหวงก็ถูกปราบรามไว้ได้ มณฑลจิ่วซานปกป้องไว้ได้แล้ว พวกเขารอดแล้ว!ถูกต้องแล้วที่ทำตามท่านเสนาธิการทหาร เขามีวิธีที่จะเอาชนะได้จริง ๆหลังทางแยกถนน ทหารพ่ายศึกกลุ่มหนึ่งได้ยินเสียงกรีดร้องของพวกชาวหวง จนหนาวสันหลังวาบไปหมด!หากศึกก่อนหน้านี้เขาให้ชาวหวงเข้าไปในเมือง พวกเขาก็อยู่ในกองไฟแล้ว!ที่สี่แยกหวังหยวนยืนอยู่ด้านหน้าเมื่อมองไปที่ร่างที่กำลังดิ้นรนในเปลวไฟ ฟังเสียงกรีดร้องดังแทบขาดใจ เขาก็เริ่มแสบตาขึ้นมาชาติที่แล้ว เขาอาศัยอยู่ในโลกที่สงบสุข การฆ่าคนตายถือเป็นความผิดร้ายแรง จะใช้มีดแทงกันยังแทบไม่มีเลย!ตอนนี้เขาวางแผนและเผาคนตายสองหมื่นถึงสามหมื่นคน!ตอนที่คิดแผน เขาคิดแค่การสู้กับพวกชาวหวงเท่านั้น จึงไม่ได้รู้สึกผิดอะไรในใจ!ตอนนี้ความรู้สึกเห
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 323
"ฆ่า ฆ่าให้ได้สักคนพอแล้ว ฆ่าสักสองคนก็นับว่ากำไร!"ชาวหวงทหารพ่ายศึกหลายคนโกรธและรู้สึกเสียใจมากจนชักดาบออกมาโจมตี!พวกเขาทรยศต่อต้าเย่ พวกชาวหวงก็ไม่เชื่อใจพวกเขา พวกเขาน่าจะฟังสิ่งที่ท่านเสนาธิการทหารพูด!แต่มาเสียใจตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์แล้ว!"ฆ่ามัน!"บนกำแพงเมือง ทหารราบหนักของชาวหวงและกองทัพต้าเย่ทั้งสองฝ่ายก็เริ่มต่อสู้กันอีกครั้ง!แต่การต่อสู้อยู่ฝ่ายเดียว!เนื่องจากความห่างชั้นของอุปกรณ์และเครื่องมือ ทหารราบหนักชาวหวงส่วนใหญ่จึงสังหารได้อย่างง่ายดายแม้แต่ขุนพลทรยศอย่างหนิวเวยก็ถูกทหารราบหนักของชาวหวงรุมจนตายอย่างตอบโต้ไม่ได้ด้วยซ้ำ!ทหารต้าเย่บางคนโหดเหี้ยมมาก ถึงขนาดกอดทหารราบหนักชาวหวงแล้วลากตกลงมาจากกำแพงเมือง!ปึงปัง ปึงปัง...ในตอนนั้น กองทหารต้าเย่ก็โยนทหารราบหนักของชาวหวงทิ้งเหมือนโยนเกี๊ยวลงหม้อต้มการเปลี่ยนแปลงกะทันหันนี้ทำให้ทหารต้าเย่ที่อยู่ข้างนอกสับสน: เกิดอะไรขึ้นกันแน่?หวังหยวนเองก็สับสนเกี่ยวกับสถานการณ์ตอนนี้เช่นกัน และโบกมือขึ้น "ฉวยโอกาสนี้และยึดกำแพงเมืองกลับคืนมา!"อู๋หลิงนำทหารผ่านศึกชุดเกราะทมิฬและทหารราบเกราะหนักทั้งสองกลุ่มบุกขึ้นไปยึด
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 324
ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่าถ้าเขาส่งทหารม้าอีกหนึ่งหมื่นนายลงเข้าไปแล้ว ย่อมจัดการอู๋หลิงได้อยู่แล้ว!แต่ตอนนี้เขาเหลือทหารม้าเพียงสามหมื่นนาย ถ้าเขาเทบุกไปอีกหนึ่งหมื่นนาย เขาจะเหลือทหารม้าสองหมื่นนาย!ในเมืองนี้มีทหารเกือบสามหมื่นนาย หากจัดการอู๋หลิงลงได้ แล้วส่วนที่เหลือจะเป็นยังไงต่อมาแลกกันแบบนี้ไม่คุ้มค่าเลย!กองทัพชาวหวงค่อย ๆ ถอนทัพออกไป ประตูเมืองบานหนานั้นก็ค่อย ๆ ปิดลง!เมื่อเฝ้าดูอู๋หลิงที่เปื้อนเลือด กองทัพชุดเกราะทมิฬและทหารราบเกราะหนักบนหอสังเกตการณ์บนกำแพงเมือง ทหารจำนวนมาก ทหารพ่ายศึก และพลเรือนอดไม่ได้ที่จะตะโกนว่า "แม่ทัพหนุ่มช่างเกรียงไกร!"บนหอคอยเมืองอู๋หลิงตะโกนเสียงดัง "ท่านเสนาธิการทหารจงเจริญ!"“ท่านเสนาธิการทหารจงเจริญ”ทหารผ่านศึกชุดเกราะทมิฬและทหารราบเกราะหนักที่เหลือนอนอยู่บนกำแพงเมืองตะโกนสุดเสียงด้วยกำลังที่เหลืออยู่“ท่านเสนาธิการทหารจงเจริญ!”เหล่าทหารตอบสนองและตะโกนจนสุดปอดหากไม่มีกลยุทธ์ของท่านเสนาธิการทหาร เมื่อคืนนี้จะกวาดล้างทหารชั้นยอดของชาวหวงสี่หมื่นนายในครั้งเดียวได้อย่างไรทหารและผู้คนบนถนนมองไปที่หวังหยวนที่ทางแยกด้วยความชื่นชม!แต่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 325
เจ้าหน้าที่ทางการกลุ่มหนึ่งบุกเข้ามา นำโดยผู้ตรวจการท่านลุงลุกขึ้นกำหมัดแน่นและขมวดคิ้ว "ใต้เท้า มีเรื่องอะไรรึ?"ถึงมีเรื่อง แต่ไม่คิดเคาะประตูหน่อยเหรอ?บุกพังประตูกันแบบนี้!ดูผิดปกติมาก!ผู้ตรวจการหลิวที่เป็นผู้นำพูดอย่างตรงไปตรงมา "จ้าวต้าฉุย เจ้าต้องโทษร้ายแรง!""ว่าไงนะ?"ลุงขมวดคิ้วเพื่อสร้างดาบยาว เขาจึงอยู่ที่หมู่บ้านต้าหวังตลอดเพื่อสร้างเตาเผาใหม่เพิ่งกลับมาได้ไม่กี่วัน อย่างแรกเพื่อพักผ่อน อย่างที่สองเพื่อจัดงานแต่งงานกับหญิงม่ายสาว"ค้น!"ผู้ตรวจการหลิวไม่ได้พูดอะไรแค่โบกมือให้ตรวจค้น!กลุ่มเจ้าหน้าที่แกล้งทำเป็นค้นหา"เจอแล้ว!"เจ้าหน้าที่คนหนึ่งมาที่เตียงของลุง คลำ ๆ ที่ใต้เตียงหยิบถุงผ้าใบเล็กออกมา และเทหยกขาวแกะสลักอย่างงดงามออกมาชิ้นหนึ่งลุงขมวดคิ้ว "นี่คืออะไร?"หยกชิ้นนี้ดูมีค่า ทำไมจึงเอามาวางไว้ใต้เตียงของเขา?จ้าวชิงเหอขมวดคิ้ว เจ้าหน้าที่วิ่งตรงไปใต้เตียงราวกับว่าเขารู้ว่าจี้หยกอยู่ที่ไหน“เจ้าขโมยจี้หยกของนายท่านโจวไป และยังกล้าแกล้งทำไม่รู้เรื่องแบบนี้อีก เจ้าหน้าที่มาจับตัวเขาไว้!”ผู้ตรวจการสวี่โบกมือของเขาเจ้าหน้าที่กลุ่มหนึ่งจับท่า
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 326
“ข้ารู้ว่าพ่อของข้าถูกใส่ร้าย มีคนอยากได้ของที่ท่านอาจารย์ทิ้งไว้!”สายตาของจ้าวเว่ยหมินดูเหี้ยมเกรียมขึ้นมา "เจ้ากลับไปรอก่อน ดูสิว่าใครมาหาเจ้า แล้วเขาต้องการอะไร เจ้าก็จะรู้ว่าใครเป็นคนใส่ร้ายพ่อของเจ้า อย่ากังวลว่าพ่อเจ้าติดคุกในนี้ ข้าสั่งคนให้ดูแลเขาอย่างดี จะไม่ปล่อยให้คนอื่นมารุมทำร้ายเขา กลับไปอย่าได้กังวล เมื่อกลับไปแล้ว ข้าจะส่งคนตามเจ้าไปอย่างลับ ๆ ส่วนท่านอาจารย์ไม่ต้องกังวลไป เขาเป็นคนเก่ง ถ้าคนอื่นหนีได้ เขาก็หนีเหมือนกัน!”"ขอบคุณท่านเจ้าเมืองเจ้าค่ะ!"จ้าวชิงเหอสะอื้นอยู่สักพักลุกขึ้นและกลับบ้านโจวฉางฟา นายท่านสามของตระกูลโจวมาที่ประตูบ้านแล้วถามว่า "แม่นางน้อย สบายดีไหม?""เป็นเจ้านี่เอง!"หลังจากจ้าวเว่ยหมินที่ได้เตือนไว้แล้ว จ้าวชิงเหอก็พูดสีหน้าเคียดแค้น "เจ้าเป็นคนที่ใส่ร้ายพ่อของข้า!"“ใส่ร้าย? พูดแล้วต้องมีหลักฐาน!”โจวฉางฟายิ้มอย่างยืดๆและเปลี่ยนเรื่อง "จี้หยกชิ้นนั้นมีมูลค่าหนึ่งร้อยกว้าน พ่อของเจ้าจะถูกสักลายและเนรเทศไปเป็นแรงงานสามปี แต่ข้ามีวิธีช่วย ถ้าเจ้ามอบความลับวิธีการทำน้ำตาล ข้าจะหาทางปล่อยพ่อเจ้าออกมา"ครั้งที่แล้วน้ำตาลทรายขาวจำนวนสามร้อย
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
