LOGINShare
บทที่ 1927
Last Updated:
2024-12-08 16:00:00Related chapters
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1928
“คิดว่าตัวเองแข็งแกร่งไร้เทียมทานแล้วจริงหรือ?”“แค่ประสบความสำเร็จเล็กน้อยก็ไม่เห็นหวังหยวนอยู่ในสายตาแล้วงั้นหรือ?”“ช่างประมาทความสามารถของหวังหยวนเสียจริง!”“หากหวังหยวนรับมือได้ง่าย ตอนนี้เขาจะรอดพ้นจากเงื้อมมือของข้าในเมืองอู่เจียงได้อย่างไร?”“แต่เจ้าเป็นพวกไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา!”“โอวหยางอวี่! ข้าจะรอฟังข่าวดีจากเจ้า!”“ดูสิว่าเจ้าจะสมหวัง พาข้ากลับบ้านไปแต่งงานได้หรือไม่?”น้ำเสียงของนางเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ!เพราะมีเพียงนางเท่านั้นที่รู้ว่าหวังหยวนมีความสามารถมากเพียงใด!ยิ่งไปกว่านั้น ครั้งนั้นพวกเขาได้สืบหาข้อมูลของหวังหยวนแล้ว จึงรู้ถึงความสามารถของเขาดี อีกทั้งนางยังได้เห็นกับตาตัวเอง ย่อมไม่ดูแคลนเขา!ไม่เช่นนั้นก็เท่ากับเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยง!ช่างโง่เขลายิ่งนัก!แต่น่าเสียดายโอวหยางอวี่กลับไม่เข้าใจ มัวหลงลำพองในอำนาจจนเสียสติ!ขณะเดียวกันหวังหยวนและคนอื่น ๆ กำลังสำรวจพื้นที่รอบเมืองผีเพื่อหาทางหลบหนีโดยเร็วที่สุด!แต่ก็ยังไม่พบหนทาง!ศัตรูมีจำนวนมาก ยิ่งฟ้ามืดก็ยิ่งมองไม่เห็นว่ามีกี่คน จึงไม่อาจล่วงรู้สถานการณ์ภายนอก!หากฝ่าออกไปคงมีผู้บาดเจ็บล้
Last Updated : 2024-12-08บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1929
“ไม่ได้!” หวังหยวนปฏิเสธทันทีเขาจ้องมองต่งอวี่ แล้วพูดว่า “หากต้องออกไป พวกเราจะไปด้วยกัน ข้าจะไม่หนีไปคนเดียว! แล้วปล่อยให้พวกเจ้าสละชีวิตเพื่อเปิดทางให้ข้า!”“พวกเราทุกคนล้วนเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน พวกเจ้าเป็นคน ข้าก็เป็นคน จะให้ข้าเอาชีวิตพวกเจ้าไปเสี่ยงเพราะฐานะสูงส่งของข้าได้อย่างไร!”เหล่าทหารต่างซาบซึ้งใจจนน้ำตาคลอเบ้าการได้ติดตามหวังหยวนช่างเป็นบุญวาสนาแปดชั่วอายุคนอย่างแท้จริง!ทั่วทั้งใต้หล้า มีเจ้านายคนใดบ้างที่จะยอมตายไปพร้อมกับผู้ใต้บัญชา?คนอย่างหวังหยวนนั้นหาได้ยากยิ่ง!แต่แล้วเหล่าทหารที่อยู่ข้างกายหวังหยวนก็คุกเข่าลง รวมทั้งต่งอวี่และเกาเล่อ“ท่านผู้นำ!”“พวกข้าเข้าใจความหวังดีของท่าน!”“รู้ว่าท่านไม่ใช่คนที่ทอดทิ้งพี่น้อง!”“ไม่เช่นนั้นข้าคงไม่เลือกติดตามท่านตั้งแต่แรก และคงไม่อยู่กับท่านนานเช่นนี้!”เกาเล่อกัดฟันกล่าว“เรื่องทั้งหมดเป็นความผิดของข้าเอง!”“พี่น้องต้องเสียชีวิตเพราะข้าบัญชาการผิดพลาด!”“ข้าควรเป็นผู้รับผิดชอบ แต่ตอนนี้สถานการณ์บานปลายแล้ว ต่อให้ข้าจะทำสิ่งใดก็ไม่อาจชดเชยความผิดได้!”“โชคดีที่พี่น้องไม่ถือโทษ ยอมติดตามข้าปกป้องท่านเพ
Last Updated : 2024-12-08บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1930
เป็นเช่นนั้นจริง หรือว่าหวังหยวนกำลังปลอบใจพวกเขา?หวังหยวนหันไปมองเกาเล่อ มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขาขณะพูดว่า “แน่นอนว่าทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณเกาเล่อ”เกาเล่อถึงกับตกตะลึง เห็นได้ชัดว่าไม่เข้าใจความหมายของหวังหยวนเหตุการณ์วุ่นวายในตอนนี้ล้วนเป็นเพราะเขาหากไม่ใช่เพราะเขาถูกพรรคทมิฬจับตัวไป แล้วจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นได้อย่างไร?พวกเขาก็คงไม่ถูกปิดล้อมอย่างแน่นหนา!คำพูดของหวังหยวนหมายความว่าอย่างไร?“ใช่แล้ว!”“พวกเราต้องขอบคุณเจ้าจริง ๆ!”“เพราะเจ้าได้ฝึกฝนสายลับฝีมือดี ก่อนที่ข้าจะมาถึงเมืองผี ในคืนที่พวกเราพักแรม ข้าได้ส่งข่าวไปยังหน่วยข่าวกรองแล้ว!”“ข้ารู้ว่าต้องมีเหตุการณ์ไม่คาดฝัน จึงให้พวกเขาส่งข่าวกลับไป!”“คาดว่ากำลังเสริมคงกำลังเดินทางมาที่นี่ในชั่วข้ามคืน!”“หากพวกเราต้านทานได้อีกสองวัน พวกเขาก็คงมาถึง!”“ถึงเวลานั้นพวกเราก็จะรอดพ้นจากวิกฤต!”คำพูดของหวังหยวนปลุกใจทุกคน!ช่างวิเศษนัก!พวกเขาไม่จำเป็นต้องสู้จนตัวตายแล้ว!การตั้งรับอีกหนึ่งวันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับพวกเขา!สถานการณ์ที่นี่ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด แม้เมืองผีจะทรุดโทรม แต่ก็ยังสามารถใช้ป้องกันต
Last Updated : 2024-12-08บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1931
เกาเล่อรู้สึกซาบซึ้งใจ แต่ก็ไม่ได้เอ่ยคำใดอีก ยามนี้กำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่าเกรงขาม ควรร่วมแรงร่วมใจรับมือศัตรู!กลยุทธ์ที่ดีที่สุดคือการออกไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุด! “ท่านผู้นำ!”“พวกมันบุกขึ้นมาแล้วขอรับ!”“กำลังจะตีเมือง!”“คาดว่าพวกมันมีกำลังพลมากกว่าหนึ่งหมื่นนาย ล้วนเป็นยอดฝีมือทั้งสิ้น แม้พวกเราจะมีทหารเอกสามพันนายก็คงต้านทานได้ไม่นาน...” ต่งอวี่รีบรายงาน“หรือว่าให้ทำตามแผนที่ข้าเสนอก่อนหน้านี้ดีขอรับ?”“มีเพียงวิธีนี้เท่านั้น พวกเราจึงจะเปิดทางให้ท่านหนีไปได้!”“พวกข้าเป็นอะไรก็ได้ แต่ท่านต้องปลอดภัย!” ต่งอวี่กล่าวอีกครั้งในสถานการณ์คับขันตอนนี้มีเพียงหวังหยวนเท่านั้นที่สำคัญ ส่วนความเป็นความตายของพวกเขาต้องละไว้ก่อน!ทุกอย่างขึ้นอยู่กับหวังหยวน!หากหวังหยวนรอด พวกเขาก็มีความหวัง!เพราะต่อให้วันนี้พวกเขาต้องตายในเมืองผี หวังหยวนก็จะแก้แค้นให้พวกเขา และจะไม่มีวันปล่อยให้พวกเขาตายเปล่า!“ไม่ได้!”“ข้าจะบอกเป็นครั้งสุดท้าย ไม่ได้เด็ดขาด!”หวังหยวนปฏิเสธอย่างเย็นชา“ทุกคนล้วนมีชีวิตเดียว ข้าเป็นคนมีเลือดเนื้อ พวกเจ้าก็เป็นคนมีเลือดเนื้อเช่นกัน!”“พวกเราไม
Last Updated : 2024-12-09บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1932
เหล่าทหารโห่ร้องด้วยความดีใจ รีบเร่งฝีเท้าต่อไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีผู้ใดปริปากบ่น!ในเมืองผีหลังจากรับมือการบุกหลายระลอก ทหารเอกสามพันนายที่อยู่เคียงข้างหวังหยวนเหล่ายอดฝีมือก็เริ่มล้มตาย ต่งอวี่ตรวจสอบกำลังพลแล้วพบว่าเหลือไม่ถึงพันนาย!ยิ่งไปกว่านั้นคือส่วนใหญ่ได้รับบาดเจ็บ ส่งผลให้ประสิทธิภาพการต่อสู้ของพวกเขาลดน้อยลงอย่างมาก!หากยังคงยืนหยัดอยู่ที่นี่ต่อไป เมืองผีก็คงแตกภายในไม่ถึงหนึ่งชั่วยาม!พวกเขาก็จะกลายเป็นเชลย!หวังหยวนยืนอยู่บนกำแพงเมืองเพื่อคอยสังเกตการณ์รอบด้าน เมื่อเห็นผู้ใต้บัญชาล้มตายทีละคนก็รู้สึกเจ็บปวด!พวกเขาล้วนเป็นพี่น้องของเขาทั้งสิ้น!เป็นคนที่เขาพามาจากหมู่บ้านต้าหวัง!แต่ตอนนี้ทหารเอกสามพันนายคงไม่สามารถกลับไปพร้อมกับเขาได้ทั้งหมด“หวังหยวน!”ขณะที่หวังหยวนกำลังครุ่นคิดก็มีเสียงตะโกนดังมาจากด้านล่าง“ก่อนหน้านี้เจ้าอวดเก่งนักไม่ใช่หรือ?”“เหตุใดตอนนี้จึงหลบอยู่ในเมืองเหมือนเต่าหดหัวในกระดองเช่นนี้เล่า?”“หากเป็นข้า ข้าคงออกไปสู้กับเจ้าตัวต่อตัวไปแล้ว!”“ยื้อเวลาต่อไปก็มีแต่ตาย เพียงแค่จะช้าหรือเร็วเท่านั้น!”โอวหยางอวี่กำลังได้เปรียบ ตอนนี้
Last Updated : 2024-12-09บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1933
โอวหยางอวี่แค้นเคืองที่เสียที เมื่อกลับไปถึงค่ายก็สบถออกมา!“สู้ไม่ได้ก็ลอบกัด!”“หวังหยวนช่างขี้ขลาดนัก!”“ก่อนพลบค่ำวันนี้ ข้าจะตีเมืองผีให้แตก แล้วบังคับให้มันคุกเข่าเลียรองเท้าข้า!”เหล่าทหารต่างโห่ร้องด้วยความฮึกเหิม!พวกเขารอคอยให้หวังหยวนยอมแพ้!มีเพียงหลิ่วหรูเยียนที่ขมวดคิ้วครุ่นคิด ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่!ที่เมืองผีเมื่อเสียงปืนไรเฟิลซุ่มยิงดังสนั่น หวังหยวนหันไปมองต่งอวี่ แล้วพูดพร้อมรอยยิ้ม “ไม่นึกเลยว่าเจ้าจะพกปืนไรเฟิลซุ่มยิงมาด้วย”“แน่นอนสิขอรับ!”“นี่เป็นสิ่งที่ท่านผู้นำประทานให้ข้า ข้าย่อมต้องพกติดตัวเสมอ!”“ยิ่งไปกว่านั้น อาวุธนี้รุนแรงกว่าธนูด้วย หากข้าควบคุมมันได้แม่นยำกว่านี้ เมื่อครู่นี้คงฆ่าโอวหยางอวี่ได้แล้วขอรับ!”“ช่างน่าเสียดาย!”เกือบไปแล้ว โอวหยางอวี่เกือบได้ตายต่อหน้าเขาแล้ว!แต่ตอนนี้ไม่มีโอกาสเช่นนั้นอีกแล้ว...หวังหยวนปลอบใจ “เจ้ามีพรสวรรค์ เพิ่งเคยใช้ปืนไรเฟิลซุ่มยิงก็สามารถควบคุมได้แม่นยำถึงเพียงนี้แล้ว”“เมื่อครู่ไม่ใช่ความผิดเจ้า อยู่ในสถานการณ์เช่นนั้นจิตใจย่อมหวั่นไหว”“ประกอบกับโอวหยางอวี่บังเอิญหลบพอดี หากเจ้าคาดการณ์ได้ ตอ
Last Updated : 2024-12-09บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1934
“ฆ่าคนพวกนี้ให้หมด!”“ในเมื่อพวกมันเลือกอยู่ข้างหวังหยวน ข้าก็จะส่งพวกมันไปเจอมัจจุราชในนรกให้หมด!”โอวหยางอวี่ตะโกนสั่งการขณะหลบอยู่หลังค่ายกล ภาพเหตุการณ์เฉียดตายยังคงฝังอยู่ในใจ!เกือบไปแล้ว...เขาเกือบตายแล้ว!โชคดีที่สวรรค์คุ้มครองจึงรอดมาได้!หวังหยวนบนกำแพงเมืองชักดาบออกจากฝัก จากนั้นชูดาบขึ้นสูง“พี่น้องทั้งหลาย!”“ดูท่าพวกเราคงรอกำลังเสริมไม่ไหวแล้ว”“เช่นนั้นพวกเราจะตายอย่างขลาดเขลาที่นี่ไม่ได้!”“ต้องสู้จนถึงที่สุด!”“ตามข้าฝ่าวงล้อมออกไป! สังหารคนของพรรคทมิฬให้มากที่สุด!”“ให้พวกมันรู้ว่าวีรบุรุษแห่งเมืองหลิงไม่ใช่ธรรมดา!”เหล่าทหารต่างโห่ร้อง!องอาจยิ่งนัก!แต่ขณะที่หวังหยวนกำลังจะนำทัพตีฝ่าวงล้อมออกจากเมือง ก็เห็นฝุ่นตลบจากระยะไกล ธงผืนใหญ่โบกสะบัดตามสายลม นั่นคือ...“หู่!”อักษรหู่เด่นสง่าเป็นธงของกองทัพตระกูลหู่!“พวกเอ้อหู่มาแล้ว!”หวังหยวนตื่นเต้นยิ่งนัก!เอ้อหู่มาได้ทันเวลาพอดี!หากมาช้ากว่านี้ พวกเขาคงตายกันหมด!“ท่านขุนพลเอ้อหู่!”“นั่นท่านขุนพลเอ้อหู่จริง ๆ ด้วย!”“ท่านผู้นำไม่ได้หลอกพวกเรา มีกำลังเสริมมาช่วยเราจริง ๆ!”“พี่น้องทั้งหลาย หย
Last Updated : 2024-12-09บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1935
แม้กองทัพของเอ้อหู่จะมีกำลังพลมากมาย แต่พรรคทมิฬก็มีทหารนับหมื่น!โอวหยางอวี่กับหลิ่วหรูเยียนอาศัยจำนวนที่มากกว่าล่าถอยออกจากเมืองผีอย่างรวดเร็ว!ขณะนี้เอ้อหู่มาสมทบกับพวกหวังหยวนแล้วเมื่อเห็นว่าหวังหยวนไม่ได้รับบาดเจ็บ เอ้อหู่ถึงกับโล่งใจ“ข้าพาพี่น้องเดินทางทั้งวันทั้งคืนมาอย่างรวดเร็ว ไม่กล้าเสียเวลาแม้แต่น้อย!”“โชคดีที่พี่ใหญ่ปลอดภัย!”“ไม่เช่นนั้นข้าคงไม่รู้จะอธิบายกับต้าหู่เช่นไร!”ต้าหู่และเอ้อหู่รู้เรื่องที่หวังหยวนตกอยู่ในอันตราย หากไม่ต้องอยู่เฝ้าเมืองหลิง ต้าหู่ก็คงมาด้วย!เพื่อช่วยเหลือหวังหยวน!แต่ด้วยสถานการณ์โดยรวม ต้าหู่จึงให้เอ้อหู่นำทัพมาตามลำพัง!“ข้าไม่เป็นอะไร”“แต่พี่น้องเสียชีวิตไปมาก”“หากไม่ใช่เพราะพวกเขาปกป้องเมืองอย่างกล้าหาญ ตอนนี้ข้าคงแย่แล้ว...”หวังหยวนมองร่างไร้วิญญาณบนพื้นแล้วถอนหายใจเอ้อหู่และคนอื่น ๆ ไม่ได้เอ่ยคำใด ในใจรู้สึกสับสนแต่สงครามก็เป็นเช่นนี้ ย่อมมีการสูญเสียอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ตราบใดที่หวังหยวนปลอดภัยก็นับว่าโชคดีแล้ว!ความพ่ายแพ้ครั้งนี้จะต้องได้รับการแก้แค้น!เลือดต้องล้างด้วยเลือด!หวังหยวนแค้นโอวหยางอวี่ฝังลึก
Last Updated : 2024-12-10
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2062
หลายปีมานี้นางเชื่อคำพูดของตานสยงเฟยมาโดยตลอด คิดว่าตัวเองเป็นเด็กกำพร้า แม้กระทั่งเกลียดชังบิดามารดาของตนเองด้วยซ้ำ!เหตุใดพวกเขาจึงทอดทิ้งนาง?ทำให้นางต้องระหกระเหินมานานหลายปี!แต่ทั้งหมดนี้กลับเป็นคำโกหกของตานสยงเฟย บิดามารดาของนางไม่ได้ทอดทิ้งนาง แต่ถูกตานสยงเฟยฆ่าตายต่างหาก!บัดนี้เมื่อความจริงปรากฏ นางจึงอยากไปเคารพหลุมศพของพวกเขา!เป็นการแสดงความกตัญญูและทำให้หมดห่วง“เป็นเช่นนี้เอง”หวังหยวนพยักหน้า“ได้!”“ในเมื่อเจ้าต้องการเช่นนั้น ข้าจะพาเจ้าไปที่คุกเอง”“เพื่อป้องกันไม่ให้ตานสยงเฟยใช้อุบายอันใด”หลิ่วหรูเยียนมีท่าทีแปลกไป อาจจะถูกตานสยงเฟยชักจูงได้หลิ่วหรูเยียนไม่ได้ปฏิเสธ นางพยักหน้า หวังหยวนจึงพานางไปที่คุกที่จวน ทุกคนยังคงดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน!ภายในคุกเนื่องจากตานสยงเฟยและพรรคพวกล้วนเป็นคนชั่ว หวังหยวนจึงสั่งให้ขังพวกเขาไว้ที่ชั้นใต้ดินของคุกที่นี่มักจะใช้ขังนักโทษอุกฉกรรจ์ยิ่งไปกว่านั้น การจะหนีออกไปจากที่นี่ก็ช่างยากเย็นพอ ๆ กับการปีนสู่สวรรค์!“หวังหยวน!”“ข้าสำนึกผิดแล้ว ขอท่านปล่อยข้าไปเถิด!”“ต่อไปนี้ข้ายินดีอยู่เคียงข้างรับใช้ท่าน!”“
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2061
“เจ้าไม่มีอารมณ์จะทะเลาะกับข้า แสดงว่าเจ้าคงอารมณ์ไม่ดีจริง ๆ”“ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่เล่าให้ข้าฟังสักหน่อยล่ะ อย่างน้อยก็ให้ข้าสนุกขึ้นมาบ้าง”หวังหยวนนั่งลงข้างหลิ่วหรูเยียน เขานั่งไขว่ห้างมือวางบนราวบันไดขณะมองหลิ่วหรูเยียนด้วยรอยยิ้ม“เหตุใดท่านถึงน่ารำคาญนัก?”“ดูไม่ออกหรือว่าข้าไม่อยากคุยกับท่าน?”“รีบกลับไปดื่มกับพวกเขาซะเถอะ จะมานั่งขวางหูขวางตาข้าทำไม?”หลิ่วหรูเยียนกลอกตามองหวังหยวนแท้จริงแล้ว นางเพียงแค่รู้สึกว่างเปล่าหลังจากได้ล้างแค้นสำเร็จ ราวกับชีวิตไม่มีจุดหมายอีกต่อไป นางไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไป จึงทำให้ดูเหม่อลอยและเศร้าสร้อยแต่ไม่รู้ว่าทำไม ตั้งแต่วังหยวนมาที่นี่ นางกลับรู้สึกเหมือนมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้ง“ว่ามาสิ เป็นอะไรไป?”หวังหยวนเปลี่ยนเรื่อง“ข้าอยากไปพบตานสยงเฟย”“ครั้งก่อนท่านสัญญากับข้าว่า เมื่อจับตานสยงเฟยได้จะให้ข้าจัดการเขา ยังจำได้หรือไม่?”หลิ่วหรูเยียนถาม“อืม...”หวังหยวนครุ่นคิด ใช้นิ้วเคาะขมับพิจารณาถึงข้อดีข้อเสียเรื่องของพรรคทมิฬเป็นเรื่องใหญ่ ไม่อาจตัดสินใจเพียงเพราะคำพูดของคนคนเดียวได้ ยิ่งกว่านั้น เพื่อจับตานสยงเฟย ยังต้องสูญ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2060
“หวังหยวน! เจ้าช่างน่ารังเกียจ! กล้าเล่นงานแบบไม่ทันตั้งตัวหรือ?”ตานสยงเฟยกล่าวอย่างเดือดดาลส่วนโอวหยางอวี่และลั่วเฉินเห็นท่าไม่ดี จึงไม่รีรอ รีบพาผู้ใต้บัญชาหนีลงจากเขา!แต่น่าเสียดาย ที่เชิงเขามีการวางกองกำลังดักไว้แล้ว!ตานสยงเฟยและคนอื่น ๆ ต่างถูกจับเป็น!การต่อสู้ครั้งนี้ หวังหยวนได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์แบบ!แต่เนื่องจากหน้าผาแห่งนี้ตั้งอยู่ในที่ห่างไกล โดยรอบไม่มีบ้านเรือนหรือเมืองจึงไม่มีใครรู้เรื่องนี้ซึ่งเป็นสิ่งที่หวังหยวนต้องการเพราะที่นี่คืออาณาจักรต้าเป่ย หากหานเทารู้ว่าเขายกทัพมาในดินแดนของอาณาจักรต้าเป่ย ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไร พวกเขาก็อาจจะหาเรื่องจู่โจมได้!เมื่อถึงเวลานั้น เรื่องราวคงจะวุ่นวายและเกิดความขัดแย้ง!หลังจากที่จับตานสยงเฟยและพรรคพวกได้แล้ว หวังหยวนจึงรีบกลับเมืองอู่เจียงทันที!ใช้เวลาเพียงวันครึ่งก็กลับมาถึง!ระหว่างทาง แม้ว่าจะมีคนเห็น แต่มีเกาเล่อคอยนำทาง จึงไม่ทำให้คนของอาณาจักรต้าเป่ยรู้ตัว!...ณ ที่ว่าการเมืองอู่เจียงตอนนี้ทุกคนกำลังดื่มฉลองกันอย่างสนุกสนาน!คนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์คือหวังหยวน!ส่วนเอ้อหู่และคนอื่น ๆ ต่างก็อยู่ที่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2059
หลิ่วหรูเยียนไม่เอ่ยคำใด นางจ้องมองตานสยงเฟยด้วยความโกรธแค้นนางต้องการล้างแค้น!“ชีวิตของเขาเป็นของเจ้า ข้าจะช่วยจับเป็นให้!”“ส่วนต่อไป เจ้าจะจัดการเขาอย่างไรก็สุดแล้วแต่เจ้า!”หวังหยวนกล่าวจบก็หยิบปืนคาบศิลาออกมาจากอก แล้วเล็งไปที่ตานสยงเฟย“ในเมื่อเจ้ารู้จักข้าดี”“เจ้าควรรู้ว่าอาวุธลับของข้าไม่มีผู้ใดเทียบได้ ใช่หรือไม่?”“ข้าแนะนำให้เจ้ายอมจำนนเสีย จะได้ไม่เจ็บตัว!”หวังหยวนเตือนมุมปากของตานสยงเฟยกระตุก เขาสืบเรื่องของหวังหยวนมานาน จึงรู้จักหวังหยวนดี และจำได้ว่าอาวุธในมือของหวังหยวนคืออะไร!ไม่ต้องพูดถึงเขา แม้แต่ขุนพลที่เก่งกาจก็ยังไม่อาจหลบอาวุธนี้ได้!ทันใดนั้น ตานสยงเฟยก็คว้าตัวสาวกพรรคทมิฬคนหนึ่งมาใช้เป็นโล่มนุษย์!“ปัง!”เสียงปืนดังขึ้น สาวกพรรคทมิฬคนนั้นล้มลงกับพื้นต้องยอมรับว่าตานสยงเฟยช่างโหดเหี้ยม!เพื่อเอาชีวิตรอด กลับยอมเสียสละชีวิตคนอื่น ช่างน่ารังเกียจ!หวังหยวนยกปืนขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะเล็งไปที่ตานสยงเฟย ไม่ให้เขามีโอกาสหนี!“หวังหยวน!”“วันนี้ไว้ชีวิตข้าเถิด ต่อไปข้าจะตอบแทนเจ้าแน่นอน!”“เจ้าคิดเห็นเช่นไร?”“การบีบให้ข้าจนตรอกไม่ได้เป็นผลดีต่อ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2058
ลั่วเฉินพยักหน้า ไม่เอ่ยคำใดอีก เพียงแค่รีบพาผู้ใต้บัญชาออกไป!เสียงโห่ร้องแห่งการฆ่าฟันดังขึ้น สาวกพรรคทมิฬล้มตายเป็นใบไม้ร่วง!ตานสยงเฟยเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดเขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจ!สมาชิกพรรคทมิฬล้วนเป็นคนที่เขาฝึกฝนเอง เขาทุ่มเทมากมายเพื่อสร้างกองกำลังที่แข็งแกร่ง!เดิมทีเขาต้องการครองแผ่นดิน แต่ไม่นึกเลยว่าเรื่องราวจะกลายเป็นเช่นนี้!สูญเสียกำลังพลไปเยอะมาก!ปัญหาเกิดขึ้นมากมาย!“ตานสยงเฟย! อย่าหนีนะ!”“เจ้าคนสารเลว! หลอกลวงข้ามาหลายปี!”“ไม่เพียงแต่ฆ่าพ่อแม่ข้าเท่านั้น ยังฝึกฝนข้าให้เป็นเครื่องมือทำเรื่องเลวร้ายมากมาย!”“วันนี้พวกเราต้องตายกันไปข้างหนึ่ง!”ขณะที่ตานสยงเฟยกำลังจะลงจากเขา หลิ่วหรูเยียนก็วิ่งเข้ามา ในมือถือกริชเปื้อนเลือด สายตาเย็นชาราวกับคมดาบจ้องมองตานสยงเฟย!“มาคนเดียวหรือ?”เมื่อเห็นว่าหลิ่วหรูเยียนมาคนเดียว ตานสยงเฟยก็หัวเราะในลำคอ เขาหันมาคว้าทวนยาวจากมือผู้ใต้บัญชาที่อยู่ด้านข้าง!เหตุผลที่ตานสยงเฟยสร้างฐานะขึ้นมาได้ ไม่ใช่เพียงเพราะเขามีความคิดที่แตกต่าง แต่ยังเป็นเพราะฝีมือของเขาด้วย!ในยุคสงคราม ผู้แข็งแกร่งย่อมเป็นผู้ชนะ!ยิ่งกว่านั้น ฝีมือ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2057
“ทุกคนขึ้นเขาเดี๋ยวนี้!”“ห้ามปล่อยให้ใครหนีรอดไปได้!”หวังหยวนออกคำสั่ง ขุนพลนายกองเริ่มเคลื่อนไหวคนที่อาศัยอยู่บนหน้าผาแห่งนี้ล้วนเป็นระดับสูงของพรรคทมิฬและมีตำแหน่งสำคัญ การกำจัดพวกเขาให้หมดสิ้น จึงจะทำให้พรรคทมิฬหายไปอย่างสมบูรณ์!ตัดวัชพืชไม่ถอนราก เมื่อลมฤดูใบไม้ผลิพัดมาก็งอกขึ้นมาใหม่!เมื่อทุกคนเข้าไปบนหน้าผาแล้ว หวังหยวนก็ออกคำสั่ง ต่งอวี่และเอ้อหู่ต่างเป็นผู้นำพาผู้ใต้บัญชาบุกขึ้นไปบนยอดเขา!ส่วนหวังหยวนและคนอื่น ๆ ก็ตามไปติด ๆ!“เจ้าจะทำอะไร?”หวังหยวนหันไปคว้าแขนหลิ่วหรูเยียน แล้วถามขึ้นหลิ่วหรูเยียนมีสีหน้าเย็นชา กำหมัดแน่น สีหน้าโกรธเกรี้ยวนางขมวดคิ้วกล่าวว่า “ข้าจะขึ้นไปล้างแค้นด้วยตัวเอง!”“ไม่เพียงแต่ข้าเกือบตายเท่านั้น แม้แต่บิดามารดาข้าก็ถูกคนของพรรคทมิฬฆ่าตาย จะปล่อยพวกมันไปได้อย่างไร?”“วันนี้ไม่มีใครหยุดข้าได้ ข้าจะฆ่าตานสยงเฟย ล้างแค้นให้พ่อแม่!”พูดจบ หลิ่วหรูเยียนก็สะบัดแขนหวังหยวนออก ก่อนจะชักกริชออกมาแล้ววิ่งขึ้นไปบนยอดเขา!แม้ว่านางจะเป็นคนบอกที่ตั้งฐานทัพนี้ให้หวังหยวน แต่ไม่มีใครรู้จักที่นี่ดีไปกว่านาง!ไม่นานพวกหวังหยวนก็ขึ้นไปถึงยอดเขา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2056
หวังหยวนกลอกตามองเอ้อหู่ แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่พอใจว่า “ชีวิตของทหารที่อยู่ข้างหลังเจ้าล้วนอยู่ในมือเจ้า!”“การที่เจ้าพาพวกเขามาเสี่ยงอันตราย หากไม่มีอะไรผิดพลาดก็ดีไป แต่หากเกิดความผิดพลาด เจ้าจะเผชิญหน้ากับครอบครัวของพวกเขาได้อย่างไร?”“อย่าลืมว่าการเป็นขุนพลไม่ใช่แค่เพื่อรบชนะ!”“แต่ต้องชนะอย่างสวยงาม ลดการสูญเสียให้มากที่สุด!”ทุกคนต่างตกตะลึงเดิมทีพวกเขาคิดว่าการติดตามหวังหยวนก็เพื่อหาเลี้ยงชีพ ในยุคสงคราม การมีข้าวกินก็ดีมากแล้วชีวิตพวกเขาจะสำคัญอะไร?ในสายตาของชนชั้นสูง ชีวิตพวกเขาไม่ต่างจากเศษหญ้า!เป็นเพียงเครื่องมือในการแย่งชิงอำนาจ!แต่หวังหยวนกลับมีเมตตา เห็นใจพวกเขา ทำให้พวกเขาซาบซึ้งจริง ๆ!ในตอนนี้ทุกคนต่างก็ตัดสินใจแล้ว แม้ว่าจะต้องสูญเสียมากมาย พวกเขาก็ยินดีสละชีพเพื่อช่วยหวังหยวนพิชิตหน้าผาแห่งนี้ และฆ่าคนของพรรคทมิฬให้หมดสิ้น!“รีบก่อไฟทำอาหาร!”“เมื่อทุกคนอิ่มท้องแล้วก็คงถึงเวลาพอดี!”“จำไว้! ห้ามส่งเสียงดัง ประเดี๋ยวพวกมันจะรู้ตัว!”“หากพวกมันรู้ตัวจะเป็นอันตรายต่อพวกเรา!”หวังหยวนกำชับทุกคนพยักหน้ารับ จากนั้นก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเองเ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2055
ในช่วงเวลาไม่กี่วันต่อมา ด้วยการนำทางของหลิ่วหรูเยียน หวังหยวนและคนอื่น ๆ จึงไม่หลงทาง เดินทางมาถึงเชิงผาได้อย่างรวดเร็ว!บัดนี้สมาชิกองค์กรเครือข่ายผีเสื้อก็ได้แทรกซึมเข้าไปในพื้นที่โดยรอบแล้วหวังหยวนและคนอื่น ๆ ตั้งค่ายอยู่ในป่าแห่งหนึ่งเมื่อมองไปรอบ ๆ จะเห็นเงาคนมากมาย พวกเขาล้วนเป็นสมาชิกองค์กรเครือข่ายผีเสื้อ“สืบทุกอย่างเรียบร้อยแล้วหรือ?”หวังหยวนสวมชุดเกราะเตรียมพร้อมรับมือกรณีฉุกเฉินและป้องกันการโจมตีแบบไม่ทันตั้งตัว!เกาเล่อรีบเข้ามารายงานด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “สืบเรียบร้อยแล้วขอรับ คนร้ายอยู่บนเขาลูกนี้!”“แต่ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังขนย้ายสิ่งของ ตั้งแต่ที่พวกเรามาถึงก็เห็นรถม้าลงมาจากเขาไม่ต่ำกว่าร้อยคันแล้ว!”“แต่พวกเราไม่ได้ลงมือเพื่อไม่ให้พวกมันตื่นตัว!”“ข้าได้ส่งคนไปตามเส้นทางที่พวกมันใช้ หลังจากที่พวกเราจัดการเรื่องบนหน้าผาแล้ว จากนั้นจึงไปกวาดล้างพวกมัน!”“แล้วทรัพย์สมบัติของพวกมันก็จะตกเป็นของพวกเรา!”หวังหยวนพยักหน้าอย่างพึงพอใจเรื่องนี้จัดการได้ดีมาก!เหตุผลที่พรรคทมิฬเติบโตอย่างรวดเร็วก็เพราะความร่ำรวย!หากตัดเส้นทางการเงินของพวกมัน แม้ว่าตานเฟยจ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2054
ตานเฟยยิ้มอย่างพึงพอใจช่วงนี้หลังจากถูกหวังหยวนจับตามอง เขารู้สึกเหมือนมีคนคอยจ้องมองทุกการกระทำของเขาอยู่ตลอดเวลา!แม้แต่การหาสาวกใหม่ก็ยังยากลำบาก!หวังหยวนคอยขัดขวางเขา เขาจึงต้องสั่งสอนหวังหยวนบ้าง!แต่น่าเสียดาย...ยังหาโอกาสไม่ได้!ยิ่งไปกว่านั้น ตานเฟยไม่ใช่คนโง่ เขารู้ดีว่าตนเองต่างกับหวังหยวน แล้วจะสู้หวังหยวนได้อย่างไร?อย่างน้อยตอนนี้ก็ยังไม่ได้!ดังนั้นแม้ว่าในใจจะเคียดแค้นอาฆาต แต่ย่อมต้องหลีกเลี่ยง“ที่เจ้าทำงานสำเร็จก็แค่ช่วยถ่วงเวลาเท่านั้น”“ตราบใดที่หลิ่วหรูเยียนยังมีชีวิตอยู่ นางก็เหมือนระเบิดเวลาที่พร้อมจะระเบิดทุกเมื่อ!”“ดังนั้นก่อนที่พวกเราจะฆ่านางได้ พวกเราต้องระวังตัวและดำเนินแผนการต่อไป!”“พยายามขนย้ายสิ่งของออกไป หากถึงเวลาจำเป็น พวกเราก็ต้องทิ้งฐานที่มั่นแห่งนี้”ทุกคนต่างรู้สึกเสียดายหน้าผาแห่งนี้เป็นสถานที่ที่ดี ไม่เพียงแต่มีชัยภูมิที่ได้เปรียบเท่านั้น แต่ยังปลอดภัยมากอีกด้วย!จึงทำให้พวกเขาเติบโตได้อย่างรวดเร็ว!แม้ว่าสมาชิกองค์กรเครือข่ายผีเสื้อจะกระจายอยู่ทั่วดินแดนทั้งเก้า แต่ก็ไม่ได้ตรวจสอบพื้นที่ใกล้เคียงหน้าผาแห่งนี้!แต่น่าเสียดา
