บทที่ 1582

มีคำกล่าวว่าการอยู่ใกล้ชิดกับผู้มีอำนาจก็เสมือนอยู่ใกล้เสือ ซึ่งเป็นความจริง เพราะหากพูดผิดแม้เพียงคำเดียว ต่อให้สิ่งที่พูดเป็นความจริง ก็อาจจะต้องเอาชีวิตไปทิ้ง…

เมื่อทุกคนได้ออกไปแล้ว ประตูก็ถูกปิดลง ไป๋ชิงชางเดินไปที่ด้านหลังห้อง สายตาจับจ้องไปยังชายชราหลังค่อมคนนั้น

ชายผู้นั้นถือไม้เท้าในมือ แม้ว่าใบหน้าจะไม่มีริ้วรอยมากนัก แต่กลับมีผมขาวโพลนเต็มศีรษะ

“ครั้งนี้ท่านทำเรื่องที่หุนหันพลันแล่นเกินไป”

“ข้าเห็นว่าท่านคิดจะลงโทษไป๋ฝูซานใช่หรือไม่?”

ชายหลังค่อมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาราวกับไม่ได้กำลังพูดกับฮ่องเต้

ยิ่งไปกว่านั้น คำพูดยังแฝงไว้ด้วยการเย้ยหยันอย่างชัดเจน สายตาเต็มไปด้วยความดูถูกอย่างปิดไม่มิด

ในใต้หล้านี้จะมีสักกี่คนกันที่กล้าพูดเช่นนี้กับฮ่องเต้?

แต่ที่น่าขันก็คือ ไป๋ชิงชางกลับแสดงท่าทีอ่อนน้อมถ่อมตนต่อหน้าเขา แม้ว่าภายในใจจะรู้สึกไม่พอใจ แต่เขาก็ต้องกดความโกรธไว้ หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่งจึงกล่าวเสียงทุ้มว่า “แต่ก่อนที่ไป๋ฝูซานจะออกเดินทาง เขาได้ให้คำมั่นกับข้าแล้ว!”

“หากครั้งนี้ไม่สามารถยึดครองดินแดนสามแคว้นของต้าเย่ได้ เขาจะต้องสละหัวของตัวเอง!”

“ตอนนี้เขาเพิ่งเดิ