เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 265
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 266
เหวินเหยียนโจวกะพริบตา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเหอชิง "ผู้ช่วยของเฉียวหลิน ยังเฝ้าแม่ของโหลวฉางเยว่อยู่เหรอ?" เหอชิง "ยังอยู่ ยังต้องเฝ้าจนถึงวันพรุ่งนี้" เหวินเหยียนโจวจึงกล่าวว่า "ให้ฝ่ายกฎหมายเตรียมสัญญาฉบับหนึ่ง" ...... โหลวฉางเยว่ถามคนรับใช้ว่าอาหารเช้าไปกินได้ที่ไหน? คนรับใช้ก็พาเธอไปที่ร้านอาหารของคฤหาสน์ เธอสั่งราเม็งชามหนึ่งและกําลังจะคืนเมนูให้กับพนักงานเสิร์ฟ ฝั่งตรงข้ามก็ได้มีคนนั่งลงมา เป็นการแต่งตัวสบายๆ ของเหวินเหยียนโจว "ช่วยสั่งเพิ่มหนึ่งที่ให้ผมหน่อย" โหลวฉางเยว่เลยสั่งเพิ่มให้เขาด้วยหนึ่งชุด เธอสังเกตเห็นว่าอารมณ์ของเขาดูปกตินิ่งๆ กลัวว่าจะเป็นเพราะเรื่องตอนเช้า คิดไปคิดมาเลยถามด้วยความเป็นห่วงว่า "ประธานเหวินทําไมไม่นอนอีกหน่อยล่ะ? เมื่อคืนคุณนอนดึกมาก" "ถูกใครบางคนรบกวนจนนอนไม่หลับแล้ว" เหวินเหยียนโจวหยิบแก้วที่สะอาดและเทน้ำอุ่นแก้วหนึ่ง "งั้นคุณกินเสร็จแล้วค่อยกลับไปนอนต่อ หรือเที่ยงวันพักผ่อนสักหน่อย" ดวงตาของเหวินเหยียนโจวมืดครึ้มลึกและมองเธอ "คุณจะไปนอนเป็นเพื่อนผมไหม?" โหลวฉางเยว่กระตือรือร้น "ถ้าเที่ยงวันรู้สึกง่วงนอนก็นอนสักพักนะ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 267
โหลวฉางเยว่หายใจรวยริน พูดอย่างใจเย็นว่า "ไม่ใช่ ฉันคิดว่าจะเป็นสามปีหรือไม่ก็ห้าปี ไม่คิดว่าจะเป็นสิบปี เลยแปลกใจนิดหน่อย แต่เมื่อมาคิดดูดี ๆ แล้วทํางานที่ไหนมันก็งานเหมือนกัน ทํางานให้ปี๋หยุนสิบปีก็คุ้มค่ามากนะ"เหวินเหยียนโจว "งั้นคุณก็เซ็นเลย ลายเซ็นอิเล็กทรอนิกส์ก็มีผลทางกฎหมายเหมือนกัน ผมจะดูคุณเซ็น"เขากดดันทีละขั้นตอนโหลวฉางเยว่วางโทรศัพท์ลงและพูดว่า "แน่นอนว่าฉันเชื่อประธานเหวิน ก็แค่สิบปีเอง..... ถ้าฉันสามารถมีชีวิตอยู่ได้ถึง 80 ปี งั้นสิบปีนี้ก็คือหนึ่งในแปดส่วนของชีวิตของฉันทั้งหมด ไม่นับ 25 ปีที่ฉันใช้มาแล้ว เวลาก็เหลือไม่มากแล้วสินะ"เหวินเหยียนโจวหัวเราะ "ให้คุณเซ็นสัญญา พูดเหมือนผมต้องการชีวิตคุณ""ต่อให้ไม่ใช่ชีวิตผม แต่มันก็ใช้เวลาชีวิตของผมไปครึ่งหนึ่งแล้ว "โหลวฉางเยว่ก้มหน้ายิ้มอย่างขมขื่น "ฉันเรียนจบมหาวิทยาลัยตอนอายุ 22 ก็ตามติดประธานเหวินแล้ว จนกระทั่งจะต้องแยกจากกัน สามปีที่ผ่านมานอกจากจะได้รับอาการเจ็บป่วย อย่างอื่นฉันก็ไม่มีอะไรเลย"เธอไม่มีเครื่องสําอางค์ ก็เลยไม่ได้แต่งหน้า แต่ผิวที่ดีและสม่ำเสมอของเธอ บวกกับภายใต้แสงธรรมชาตินี้ ก็แทบไม่มีที่ติเลย ขาดก็แค่ส
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 268
โหลวฉางเยว่เล่นเกมส์กับเขาหนึ่งตา สูญเสียพลังงานมาก เธอถอนหายใจออกแล้วหันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง "บนสนามหญ้าพวกนั้น เป็นเป้าหรือเปล่า? เป็นเป้าธนูหรือเป้าปืน?"พนักงานเสิร์ฟส่งอาหารเช้าของพวกเขาขึ้นมา ได้ยินแล้วยิ้มว่า "เป็นเป้าธนู แต่ที่นี่ก็มีสนามยิงปืน แต่เป็นสนามในร่ม"โหลวฉางเยว่สนใจ "เป้ายิงธนู"ส่วนเหวินเหยียนโจวคือโจ๊กกุ้งเห็ดหอม เขาหยิบช้อนขึ้นมาและมองความสนใจของเธอ จากนั้นพูดว่า "อยากเล่นยิงธนูเหรอ? ผมพาคุณไปได้นะ"นอนกับยิงธนู แน่นอนโหลวฉางเยว่เลือกอย่างหลังดังนั้นหลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จ พวกเขาก็ไปที่สนามหญ้าด้วยกันตอนแรกคิดว่ามีแค่พวกเขา ไม่คิดว่าพอไปถึงเห็นเสิ่นไหชิน ซูซู และเด็กผู้หญิงที่ไม่เคยเจอมาก่อนบรรยากาศระหว่างผู้หญิง 2 คนและผู้ชาย 1 คนช่างน่ารักเสียจริงเนื่องจากการแทรกแซงของพวกเขา ทั้งสามคนนั้นต่างละสายตาไปมองเสิ่นไหชินหันไปหาพวกเขาและยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติว่า "คิดว่ามีแต่พวกเราที่ออกมาเร็วขนาดนี้ ประธานเหวินกับคุณโหลวก็มายิงธนูด้วยเหรอ?"เหวินเหยียนโจวมองซูซูแล้วจึงพูดว่า "วันนี้อากาศดี เหมาะสําหรับการออกกําลังกายกลางแจ้งมาก"เสิ่นไหชินเห็นด้วย "สองวัน
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 269
แต่เสิ่นไหชินทําเป็นหูทวนลม หลินทิงยืนกอดหน้าอก รู้สึกภูมิใจ "คนบางคนที่ต่ำต้อยแถวนี้อะนะ ไม่ได้ขอให้มาด้วย ยังมีหน้าขอตามมาด้วย ตามติดไม่ยอมไปไหนสักที ในเมื่อชอบบริการคนขนาดนั้น งั้นก็ดูแลให้มันดี ๆ เธอจะได้มีประโยชน์ขึ้นมาบ้าง" คําพูดนี้ในฐานะที่โหลวฉางเยว่เป็นผู้ชม ฟังแล้วรู้สึกแสบแก้วหู หลินทิงกระพริบตา "อ๋า ~ ผู้จัดการซู อย่าเข้าใจผิดนะ ฉันไม่ได้หมายถึงคุณ แต่คุณจะสามารถกางร่มได้แล้วหรือยัง? ฉันถูกแดดเผาแล้ว~" ซูซูแต่งหน้ามาเลยมองไม่เห็นสีหน้าที่แท้จริง เธอเพียงแค่กัดริมฝีปากแน่น โหลวฉางเยว่รู้สึกว่าแปลก ๆ เธอไม่ได้อารมณ์แปรปรวนเพราะถูกหลินทิงเหยียดหยาม แต่เป็นเพราะเสิ่นไหชินได้ยินคําพูดเหล่านี้อย่างชัดเจน แต่กลับไม่แยแสอะไรเลย เธออดไม่ได้ที่จะมองไปที่เหวินเหยียนโจว อย่างน้อยซูซูก็เคยตามเขามาระยะหนึ่ง ตอนนี้เธอถูกเยาะเย้ยขนาดนี้ ดูว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร? เหวินเหยียนโจวขมวดคิ้ว แต่เขาขมวดคิ้วเพราะโหลวฉางเยว่ " เกราะตรงหน้าอก สวมกลับด้านหรือเปล่า?" โหลวฉางเยว่อึ้งไปครู่หนึ่ง ก้มมองลงมาพบว่ามันกลับข้างจริง...... เกราะป้องกันหน้าอกพาดไหล่ข้างหนึ่ง เอาไว้ปกป้องแต
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 270
เหวินเหยียนโจวหายใจเข้าลึก ๆ และหยิบลูกศรไปด้วย เลเวลทั้งสามคนอยู่ในระดับพอๆ กัน ในขณะที่หลินทิงยิงลูกธนูหลุดเป้าไป 3 ดอกซ้อน มากสุดคือลูกธนูตกลงมากลางทาง ดังนั้นตาแรกของเกมส์ที่ชนะคือโหลวฉางเยว่และเหวินเหยียนโจว ในเวลานี้โทรศัพท์ของเหวินเหยียนโจวดังขึ้น เขาส่งสัญญาณให้เสิ่นไหชินทราบ เสิ่นไหชินโยกหัว "ประธานเหวินตามสบาย ฉันจะขอคําแนะนําจากคุณโหลวอีกสักครู่" เหวินเหยียนโจวไม่ได้ลืมว่า เดิมทีโหลวฉางเยว่จะเข้าทํางานที่เสิ่นซื่อกรุ๊ป เหวินเหยียนโจวหยิกนิ้วโหลวฉางเยว่ พูดอย่างนุ่มนวลว่า "ตาที่สองนี้ เลขาโหลวกับประธานเสิ่นประชันกัน ผมยอมรับทั้งแพ้และชนะ เลขาโหลวเรียนรู้ให้ดีล่ะ" โหลวฉางเยว่เม้มริมฝีปาก "ใช่" เหวินเหยียนโจวจึงเดินจากไปรับสายที่ไกล ๆ เสิ่นไหชินเปลี่ยนคันธนูคอมโพสิตและเดินไปที่ โหลวฉางเยว่ "ธนูคอมโพสิตออกแรงเยอะกว่าคันธนูแบบดั้งเดิมมาก คุณโหลวมองไปที่เส้นใยที่ละเอียดนี้สิ ไม่คิดว่าแรงของมันจะดีขนาดนี้" "แรงไม่แรงออกกำลังแขนก็มีแรงแล้ว แต่คันธนูแบบดั้งเดิมไม่มีแท่นธนู ความแม่นยําไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะควบคุม ประธานเสิ่นและประธานเหวินเล่นคันธนูแบบดั้งเดิมได้ดี ถึ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 271
ในสนามเหลือผู้หญิงเพียง 3 คน หลินทิงไม่ได้มีความรู้สึกมากขนาดนั้นเท่าซูซู ท่าทางไม่พอใจ กลอกตาอย่างไม่มีความสุข พร้อมสะบัดนิ้วมือแล้วพูดว่า "ยิงธนูนั้นสนุกตรงไหน มือฉันเจ็บจะตายอยู่แล้ว!"ซู่ซู่ตอบกลับอย่างใจเย็น "บอกแล้วว่าคุณเป็นแค่ตัวถ่วงประธานเสิ่น คุณหลิน เป็นคนต้องตระหนักรู้ในตัวเอง บังคับครอบครองจะมีประโยชน์อะไร? จับไม่ได้ก็คือจับไม่ได้ สุดท้ายก็แพ้อยู่ดี" คำพูดนี้ไม่ได้หมายถึงแค่การยิงธนู ยังหมายถึงผู้ชายด้วยหลินทิงไม่ได้โง่ ทำไมจะฟังไม่ออก "เธอ!"เธอหันหัวไป แต่เห็นซู่ซู่ยืนถือร่มกันแดดด้วยมือเดียว มือหนึ่งกอดอก ท่าทางผ่อนคลาย แสงแดดสาดลงบนร่างเธอ โดยเฉพาะสองขาที่เปลือยเปล่า ขาวจนสะท้อนแสงความงามของเธอบาดตามาก ทำให้หลินทิงตระหนักทันที เธอทำให้ซู่ซู่ถือร่มให้ตัวเอง เพื่อทำให้เธออับอาย แต่ตอนนี้พวกเธอยืนด้วยกัน กลับทำให้ตัวเองอับอาย!หลินทิงแค้นซู่ซู่อยู่แล้ว ยังกล้าพูดจาเยาะเย้ยเธอ เธอตรงไปผลักซู่ซู่อย่างแรง "นังนี่! คิดว่ายืนเทียบฉันได้เหรอ!"ซู่ซู่ไม่คาดคิดว่าหลินทิงจะลงไม้ลงมือ โดนผลักจนถอยหลังไปหลายก้าว สะดุดเหยียบเท้าของโหลวฉางเยว่ จิตใจสำนึกว่า "ขอโทษค่ะ..."ก่อนโหลว
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 272
หลินทิงหน้าซีดเซียว โหลวฉางเยว่กลัวว่าเธอจะเป็นลม จึงวางคันธนูลงซู่ซู่ปล่อยคอเธอด้วย แล้วเดินไปนั่งบนเก้าอี้ยาวอย่างไม่รีบร้อนหลินทิงเกือบล้ม เพราะขาอ่อนแรง มองไปที่ผู้หญิงสองคนนั้นด้วยความเกลียดชัง "ฉัน...ฉัน...รออาไหกลับมา ฉันจะฟ้องเขา!"โหลวฉางเยว่และซู่ซู่ตอบเสียงเรียบ "แล้วแต่"หลินทิงอยากทำอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเผชิญหน้ากับคนหน้าสวยสองคนนั้น ก็ทำอะไรไม่ได้ สุดท้ายก็เดินจากไปด้วยความโกรธเกรี้ยวชายสองคนที่เดินออกไปก่อนหน้านี้ ตอนนี้กลับมาแล้วเหวินเยียนโจวรู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่ประหลาด เลยถามโหลวฉางเยว่ "มีอะไรเหรอ?""ไม่มีอะไร ฉันเจ็บมือนิดหน่อย ประธานเหวิน ครั้งที่สามคุณกับประธานเสิ่นเล่นกันเองนะ ฉันไม่เล่นแล้ว" โหลวฉางเยว่นวดแขน การดึงคันธนูทำให้ฝ่ามือและเส้นเอ็นแขนเสียหายเหวินเยียนโจวไม่ได้บังคับ พยักหน้า ตอนที่หันกลับไปก็บอกเด็กฝึก “นำผ้าขนหนูร้อนมาประคบมือให้เธอด้วย”เด็กฝึกนำผ้าขนหนูร้อนมาอย่างรวดเร็ว โหลวฉางเยว่เอามาประคบมือซู่ซู่พูดด้วยรอยยิ้ม "ประธานเหวินดูแลคุณดีนะ มิน่าล่ะเมื่อกี้คุณกล้าลงมือหลินทิง บ้านเธอมีภูมิหลังที่ดี ไม่งั้น บ้านตระกูลเสิ่นคงไม่จัดงานแต่งให้เส
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 273
เหวินเหยียนโจวสอนทักษะเธอหลายอย่าง กีฬากอล์ฟเป็นสิ่งที่เธอเรียนรู้ได้ดีที่สุดอาจเป็นเพราะนั่นคือครั้งแรกที่เขาปกป้องเธอ พร้อมทั้งสอนให้เธอรู้ว่า ไม่จำเป็นต้องทนเก็บทุกเรื่องไว้ผ้าขนหนูในมือของโหลวฉางเยว่เย็นลงแล้ว แต่เธอยังจับมันไว้ หยดน้ำไหลตามปลายนิ้วของเธอ หยดลงบนพื้นทีละหยดเหมือนหยดน้ำตาเหวินเหยียนโจว จริง ๆ แล้วเคยดีกับเธอมาก่อน หลังจากทุกอย่างที่เขาทำ ทำให้เต็มไปด้วยบาดแผลน่าเกลียดมากมายซู่ซู่บอกว่าเหวินเหยียนโจวดีกับเธอ? การที่เขา "ดีกับเธอ" ในตอนนี้ นั่นคือการแลกเปลี่ยน การขู่เข็ญ คือติดการหลับนอนด้วยกันจนไม่อยากปล่อยความบริสุทธิ์ของเธอไปไม่ใช่เรื่องใหญ่ซู่ซู่ไม่ได้ดูเสิ่นไหชินกับหลินทิง "รักกัน" อีกต่อไป นึกถึงบางสิ่ง เลยกล่าวกับโหลวฉางเยว่ "ฉันกับประธานเหวิน จริง ๆ แล้วไม่ได้เป็นอะไรกันเลย คุณควรระวังผู้หญิงอีกคนมากกว่า"โหลวฉางเยว่ส่งผ้าขนหนูให้กับเด็กลูกธนู แล้วหันไปมองเธอ"คุณเนี่ยที่หลินทิงพูดถึงเมื่อกี้ เนี่ยเหลียนอี้ เย็นเมื่อวานเราเล่นไพ่ด้วยกัน ฉันรู้สึกว่าเธอรู้สึกสนใจในตัวประธานเหวิน" ซู่ซู่พูดอย่างจริงจังเนี่ยเหลียนอี้? โหลวฉางเยว่ไม่เคยคิดถึงเธอมาก่อน แต่เ
บทล่าสุด
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 418
พอแม่โหลวก็ได้ยินเสียงพ่อโหลวกลับมา จากนั้นเธอก็นำอาหารจานสุดท้ายมาเสิร์ฟที่โต๊ะ“งั้นก็มากินข้าวกันเถอะ วันนี้เย่ว่เยว่พาเหยียนโจวกลับมาด้วย เธอไม่ได้บอกเราล่วงหน้า พวกเราเลยไม่ได้เตรียมอะไรไว้ เลยมีแค่อาหารทำเองที่บ้าน ไม่รู้ว่าเหยียนโจวจะทานได้หรือเปล่า? ”เหวินเหยียนโจวลุกขึ้นยืน เหลือบมองใบหน้าซีดเซียวของพ่อโหลว และกระซิบเบา ๆ “เป็นผมที่ไม่ได้บอกเย่ว่เยว่ล่วงหน้าว่าผมจะอยู่ต่อ เธอถึงไม่ได้บอกกับทุกคน ไม่โทษเธอหรอกครับ”แม่ยายมองดูลูกเขย ยิ่งมองก็ยิ่งชอบเขามากขึ้น แม่โหลวไม่ได้มีความสุขขนาดนี้มานานแล้ว มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธอแสร้งดุออกไป “เหยียนโจว เธอก็อย่าให้ท้ายเยว่เยว่มากเกินไปสิ”แต่หลังจากที่พูดจบ เขาก็ปกป้องเธอ “แต่เยว่เยว่ของเราเป็นคนที่มีเหตุผลที่สุด ต่อให้ตามใจก็ไม่เป็นไรหรอกครับ”มุมปากของโหลวฉางเยว่โค้งงอขึ้นทุกคนมานั่งที่โต๊ะด้วยกัน แม่โหลวตักซุปเสิร์ฟให้เหวินเหยียนโจวก่อน จากนั้นจึงใช้ตะเกียบคีบผักใส่ในชามของเขา“เหยียนโจว ลองซุปปลาหน่อไม้เหลืองฤดูหนาวดูสิ หน่อไม้นั่นปลูกเองเชียวนะ ปลาก็เป็นของเพื่อนบ้านที่ไปจับมาจากทะเล”“แล้วก็ยังมีหมูเปรี้ยวหวานสั
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 417
จนถึงตอนนี้โหลวฉางเยว่ก็ยังไม่เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับเขาอย่างถ่องแท้ เธอเหลือบมองเขา และอดไม่ได้ที่จะเริ่มคิดผู้ชายน่ะนะ ไม่ได้ “ไร้เดียงสา” ขนาดนั้น โดยเฉพาะผู้ชายอย่างเหวินเหยียนโจว ผู้หญิงสนใจเขาหรือเปล่า เขาก็สามารถมองออกได้ง่าย ๆเหวินเหยียนโจวรู้อยู่แล้วว่าไป๋โหยวชอบเขา แล้วเขาก็ยังตกลงที่จะให้เธอมาอยู่เคียงข้างเขาอีก นั่นก็เป็นเหมือนคำตอบรับโดยปริยายว่าเขายอมรับความรู้สึกของเธอแล้วไม่ใช่หรือไง?พอมาคิดรวมกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันส่งท้ายปีเก่าปีที่แล้ว ก็มีความคิดเห็นที่เกี่ยวกับเธอขึ้นมา เขาเย็นชาใส่เธอตลอด ดังนั้นที่เขาเก็บไป๋โหยวไว้ ไม่ใช่แค่เพราะว่าอยากจะทำให้เธอโกรธ แต่วางแผนที่จะทำให้ “เปลี่ยนใจ” ด้วยสินะ?โหลวฉางเยว่พูดด้วยความรำคาญ “แม่ของคุณชอบไป๋โหยวมากเลยเหรอคะ? เธอยังอยากให้คุณแต่งงานกับไป๋โหยวด้วยใช่ไหม? เนี่ยเหลียนอี้เคยบอกฉันว่าท่านประธานใหญ่เหวินยอมรับไป๋โหยวแล้วด้วย แต่เพราะด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาก็ปฏิเสธกะทันหัน เป็นเพราะว่าท่านประธานใหญ่เหวินรู้เรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับแม่ของคุณรึเปล่าคะ? ”แม้ว่าโหลวฉางเยว่จะไม่ค่อยรู้เรื่องคร
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 416
ถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว แต่พ่อโหลวก็ยังไม่กลับมา พี่เลี้ยงจึงออกไปตามหาเขาเดิมทีโหลวฉางเยว่ต้องการช่วยแม่โหลววางจานและตะเกียบ แต่แม่โหลวก็ให้เธอไปอยู่เป็นเพื่อนเหวินเหยียนโจว เพราะเธอกลัวว่าลูกเขยคนจะอึดอัดถ้าต้องนั่งอยู่คนเดียว......จะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง? ต่อให้ฟ้าจะถล่ม ประธานเหวินก็ยังคงมั่นคงไม่ขยับเขยื้อนอยู่ดีแต่ยังไงโหลวฉางเยว่ยังคงเดินไปหาเขาเหวินเหยียนโจวอยู่บนโซฟาสำหรับสองคน เดิมทีเธอต้องการนั่งบนโซฟาเดี่ยวที่อยู่ข้าง ๆ แต่ประธานเหวินดึงเธอเข้ามานั่งกับเขาเขากระซิบข้างหูเธอ “คุณพูดอะไรกับแม่ของคุณบ้าง? ”หูของโหลวฉางเยว่ไวต่อความรู้สึกมาก เธอก็กระตุกตัวหลบอยู่ครู่หนึ่ง “ก็ไม่ได้พูดอะไรหนิคะ”“ไม่พูดงั้นเหรอ แล้ววทำไมท่าทีที่เธอมีต่อผมถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้? ” เหวินเหยียนโจวบีบนิ้วของเธอ “คุณคิดว่าผมดูไม่ออกเหรอ? เมื่อกี้เธอไม่ค่อยพอใจผมเท่าไหร่ แล้วผมมีอะไรที่ทำให้แม่ยายไม่พอใจเหรอ? ”ความมั่นใจของประธานเหวินก็มาจากสภาพที่เหนือกว่าของเขา แต่ตราบใดที่พ่อแม่ไม่ขายลูกกิน สิ่งแรกที่พวกเขาจะพิจารณาเมื่อลูกจะแต่งงานก็คืออุปนิสัยของอีกฝ่ายการแสดงออกของโหลวฉางเยว่ยังคง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 415
แม่โหลวไม่ใช่คนโง่ แม้ว่าเหวินเหยียนโจวจะตอบด้วยท่าทีนอบน้อม แต่เธอก็มองออก ด้วยลักษณะท่าทางและนิสัยของเหวินเหยียนโจว คงไม่ใช่แค่มี “เงินเล็กน้อย” ถึงสามารถเลี้ยงเขามาได้แน่ ๆ “งั้นก็ดีมาก ดีแล้วล่ะ พวกลูกคบกันมาสามปี สิ่งที่ควรจะเรียนรู้ก็น่าจะเรียนรู้กันมาหมดแล้ว แม่เองก็ไม่มีอะไรที่จะต้องถามอีกแล้วล่ะ”เหวินเหยียนโจวไม่ชอบพูดอ้อมค้อม จู่ ๆ เขาก็จับมือโหลวฉางเยว่ “เมื่อกี้ผมเพิ่งขอเยว่เยว่แต่งงานครับ และเธอก็ตอบตกลงแล้วด้วย”โหลวฉางเยว่มองไปที่แม่ของโหลวโดยไม่รู้ตัวใบหน้าของแม่โหลวเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอไม่ได้มีความสุขมากนัก เธอฝืนยิ้มออกมาแล้วพูดว่า “เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ จะเร่งรีบขนาดนี้ได้ยังไง พวกเรายังไม่ได้รู้จักเธอมากขนาดนั้นเลย เราเองก็ไม่เคยพบพ่อแม่ของเธอด้วย อย่างน้อยก็ควรจะหาเวลา ให้พวกเราทั้งสองตระกูลได้พูดคุยกันและปรึกษาหารือกันหน่อย”เหวินเหยียนโจวหยิบถ้วยชาขึ้นมา แต่เขาแค่เอามันมาใกล้จมูกแล้วดมกลิ่น เขาไม่ได้ดื่มมัน จากนั้นก็วางมันกลับไปที่เดิม สีหน้าเขาดูไม่ใส่ใจโหลวฉางเยว่รู้จักเขาดี เขารู้สึกว่าชาราคาถูกเกินไป เกินกว่าที่เขาจะเอาเข้าปากได้ และคำพูดเหล่า
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 414
ระยะทางจากห้างสรรพสินค้าถึงบ้าน ก็ใช้เวลาประมาณสิบกว่านาที โหลวฉางเยว่ก็ครุ่นคิดว่าจะพูดอะไรดีอยู่ในใจ จะบอกพ่อโหลวแม่โหลวยังไงดี เกี่ยวกับเรื่องที่เธอกำลังจะแต่งงาน?จะให้อธิบายยังไง ว่าลูกสาวของพวกเขา ตอนเพิ่งออกจากบ้านก็เป็นแค่คนโสด แต่ผ่านไปได้แค่ครึ่งชั่วโมง กลับบ้านมาก็กลายเป็นคนที่กำลังจะแต่งงานอย่างงั้นเหรอ?เธอคิดไม่ตกเลยจริง ๆ เลยได้แต่พาเหวินเหยียนโจวเดินไปรอบ ๆ ตรอกเท่านั้น จนกระทั่งประธานเหวินเริ่มหมดความอดทน เขาคว้าหลังคอของเธอแล้วลากกลับบ้าน“ผมเคยได้ยินประโยคหนึ่งที่ว่า ‘แม้ลูกสะใภ้จะขี้เหร่ แต่ก็จำเป็นจะต้องเจอหน้าพ่อแม่สามีอยู่ดี’ ผมคงไม่ได้ไร้ความสามารถถึงขั้นทำให้คุณอายจนไม่กล้าพาผมไปเจอหน้าพวกท่านหรอกมั้ง? ”โหลวฉางเยว่คิดว่าเขามีความสามารถมากเกินไปต่างหาก เธอถึงไม่รู้ว่าจะบอกพ่อแม่ของเธอยังไงดีคิ้วของเหวินเหยียนโจวขยายออก และยกขึ้นเล็กน้อย แล้วเขาก็พูดด้วยหางเสียงว่า “หืม” โหลวฉางเยว่ทำได้แค่กัดฟัน แล้วพาเขาเข้าไปพ่อโหลวออกไปตั้งแต่เช้า ตอนนี้ยังไม่กลับมาแม่โหลวเพิ่งเห็นว่าเธอพาเพื่อนกลับบ้านมาด้วย แถมยังเป็นเพื่อนผู้ชายอีกต่างหาก รู้สึกประหลาดใจและตกใจม
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 413
ผนังซีเมนต์สีเทาที่ได้รับแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ ทำให้รู้สึกอบอุ่นเล็กน้อย ขณะที่เธอกำลังจัดเสื้อผ้าตัวเองอยู่ โหลวฉางเยว่ก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอย่างอื่น “......ฉันยังไม่ได้ตกลงอะไรเลยนะคะ คุณเลิกคิดเองเออเองได้แล้วค่ะ”เหวินเหยียนโจวก็ยังคงจัดการวางแผนเองอยู่ “ยังไงนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้เข้าบ้านจริง ๆ คงดูไม่ดีถ้าเข้าไปมือเปล่า คุณช่วยพาผมไปที่ห้างสรรพสินค้าในตำบลของคุณหน่อยสิ แล้วคุณก็ช่วยเลือกของขวัญที่เหมาะกับพ่อแม่ของคุณด้วย”“......”“เด็กดี นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้พบกับพ่อแม่คุณ คุณต้องช่วยผมด้วยนะ”“......”โหลวฉางเยว่ลูบแหวน เธอไม่รู้ว่าเธอตัวชาเพราะการที่เขาเรียกเธอว่าเด็กดี หรือเป็นเพราะสับสนกับท่าทางที่เขายอมก้มหัวให้กันแน่ เธอค่อนข้างสับสนอย่างมาก แต่เธอก็ยังพาเขาไปที่ห้างสรรพสินค้าอยู่ดีโชคดีที่ชุมชนนี้เป็นพื้นที่ท่องเที่ยว เลยยังพอจะมีห้างสรรพสินค้าที่จำหน่ายสินค้าแบรนด์ระดับไฮเอนด์อยู่บ้างแต่ก่อนที่จะเข้าประตู เหวินเหยียนโจวก็ได้รับสายโทรศัพท์สายหนึ่ง เขามองไปที่ชื่อผู้โทร ขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าของเขาไม่ผ่อนคลายเหมือนตอนที่เผชิญหน้ากับเธอเมื่อกี้โหลวฉางเยว่มองไปที
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 412
ทันทีที่คำพูดจบลงไม่ถึงวินาที เหวินเหยียนโจวก็ก้มศีรษะลงและจูบเธออย่างเร่าร้อนต่อให้มีการแย่งชิง การปล้นชิงทรัพย์ในเวลากลางวันแสก ๆ หรือแม้แต่ผู้คนรอบข้าง เขาก็ไม่สนใจทั้งนั้น เขาจับหลังศีรษะของเธอและใช้ลิ้นของเขารุกล้ำเข้าไปในพื้นที่ของเธอ โหลวฉางเยว่กลัวว่าจะถูกคนรู้จักเห็นเข้า เธอจึงได้แต่จับชุดสูทของเขาไว้แน่น “เหวิน เหวินเหยียนโจว...... ”เหวินเหยียนโจวค่อนข้างเฉยเมยกับเรื่องพวกนั้น เขาจูบเธอสักพักก่อนที่จะปล่อยริมฝีปากของเธอ เขาหอบเบา ๆ ต่อหน้าเธอ ทั้งเซ็กซี่และเย้ายวน “ไม่ใช่แค่การลอง แต่เป็นการตัดสินใจแล้ว เราจะคบกัน”เขาจับมือของโหลวฉางเยว่ขึ้นมา โดยไม่ให้โอกาสโหลวฉางเยว่ได้เห็นชัดเจนว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ แล้วเขาก็สวมแหวนไว้บนนิ้วนางของเธอม่านตาของโหลวฉางเยว่หดตัวลง!เสียงของเหวินเหยียนโจวแหบแห้ง “เด็กดี ตอนนี้สำนักงานกิจการพลเรือนก็หยุดกันหมดแล้ว รอถึงเดือนหน้าวันที่เก้า ในเวลาราชการ เราค่อยไปจดทะเบียนกันนะ”อะ อะไรนะ?ว่ายังไงนะ ! ?เดี๋ยวนะ!พอโหลวฉางเยว่รู้ว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น ประสาทของเธอก็แทบจะระเบิด!เธอปิดปากเหวินเหยียนโจวอย่างรวดเร็ว เพื่อหยุดไม่ให้เขาพูดเ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 411
เช้าวันรุ่งขึ้น โหลวฉางเยว่ถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงสั่นของโทรศัพท์มือถือตีสี่ตีห้าเธอเพิ่งจะหลับตาลงได้ แต่ยังไม่ทันจะได้นอน เธอง่วงจนแทบจะทนไม่ไหว สุดท้ายก็ต้องเปิดเปลือกตาขึ้นด้วยความพยายามอย่างมาก เมื่อเธอเห็นว่าผู้โทรคือเหวินเหยียนโจว อาการง่วงนอนของเธอก็แทบจะถูกขับออกไปในทันทีเธอลุกขึ้นนั่ง มองดูซองจดหมายสีเหลืองอ่อนบนโต๊ะข้างเตียง พอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะกัดริมฝีปากล่างของตัวเองหลังจากถอนหายใจและระงับอารมณ์ได้แล้ว เธอก็รับสาย “ฮัลโหล”เสียงเย็นชาของเหวินเหยียนโจว ก็ได้ลอยผ่านเคลื่อนโทรศัพท์ ส่งตรงไปถึงหูของเธอ และยังคงสามารถทำให้เธอขนลุกได้โดยไม่ทันตั้งตัว“คุณกำลังทำอะไรอยู่? ”“......นอนค่ะ”“คุณนอนที่ไหน? ” น้ำเสียงของชายคนนั้นเข้มขึ้นทันที “ผมอยู่ในห้องของคุณ แต่ก็ไม่เห็นคุณ คุณไปนอนที่ไหนเหรอ? ”สถานการณ์ของเขาตอนนี้เหมือนกำลังจับคนทำผิด......โหลวฉางเยว่ตกตะลึง “คุณอยู่ในห้องของฉันเหรอคะ? คุณไปหาฉันที่ซีเฉิงเหรอคะ? ”“ไม่ใช่ว่าเมื่อวานคุณทำงานเป็นวันสุดท้ายหรอกเหรอ? ผมเลยมารับคุณกลับเซินเฉิง” เหวินเหยียนโจวถามต่อว่า “ตอนนี้คุณอยู่ที่
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 410
รักข้างเดียว......ลมพัดโดนผิวของโหลวฉางเยว่จนเกิดเป็นชั้นอนุภาคเล็ก ๆ เธอยังคงคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่ออยู่เลย แต่จะให้เธอตรวจสอบยังไงกันล่ะว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเท็จกันแน่?โหลวฉางเยว่จำได้อีกว่า ในวันที่เธอเลี้ยงข้าวเขาที่ร้านอาหารส่วนตัว เขายังเคยถามเธอเกี่ยวกับลิ้นชักจดหมายรักอีกด้วยตอนนั้นเธอก็รู้สึกว่าทำไมเขาต้องใส่ใจเรื่องนี้มากขนาดนั้นด้วย พอลองมองดูตอนนี้แล้ว คงไม่ใช่ว่าปีนั้นเอง เขาก็เขียนจดหมายรักให้เธอด้วยหรอกนะ?จู่ ๆ โหลวฉางเยว่ก็ลุกขึ้นยืน ตาของเธอเป็นก็ประกาย จดหมายรักพวกนั้นเธอน่าจะยังเก็บไว้ที่บ้าน บ้านที่ตำบลเฟิงเสียน เธอโทรหาหลี่ซิงรั่วทันที“ซิงรั่ว เธอออกเดินทางรึยัง? ”“กำลังจะออกเดินทางแล้ว เกิดอะไรขึ้นเหรอ? ”“ฉันอยากกลับเซินเฉิงกับเธอด้วย สะดวกไหม? ”หลี่ซิงรั่วหยุดชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “สะดวกสิ เธอยังอยู่ที่ประตูร้านอาหารเดิมรึเปล่า? ฉันจะไปรับเธอ”ในไม่ช้า รถของหลี่ซิงรั่วก็ขับมาถึง โหลวฉางเยว่ก็เปิดประตูและเข้าไปจากนั้นหลี่ชิงรั่วจึงถามว่า “เป็นเพราะประธานเหวินหรือเปล่า? ”หัวใจของโหลวฉางเยว่เต้นเร็วขึ้นอย่างอธิบายไม่ได้ เธอรีบร้อ
