ขายาวแล้วมันจะวิเศษมากใช่ไหม?เมื่อจ้าวซีซีถูกวางตัวบนเฮลิคอปเตอร์ เท้าของเธอยังคงห้อยอยู่ข้างนอก แต่ดูเหมือนว่าจะสูงสักหน่อย และเธอคงไม่สามารถปีนขึ้นไปด้วยกำลังของตัวเองได้หลังจากที่เธอขึ้นเฮลิคอปเตอร์ เธอก็เห็นผู้ค้ามนุษย์หลายรายนอนอยู่บนพื้นตรงนั้น "แล้วคนพวกนี้ล่ะ?""จะมีคนมาเอาพวกมันกลับไป"ฮั่วหานฮุยนั่งข้างเธอ ในพื้นที่แคบ แขนของพวกเขาแนบชิดติดกัน และจ้าวซีซีก็สัมผัสได้ถึงความร้อนที่มาจากตัวเขาแต่ว่าก็ว่านะ ในหุบเขามันช่างหนาวเย็นจริงๆท้องของจ้าวซีซีเริ่มคำรามขึ้นมาอีกครั้ง เธอหิวมากไม่นานหลังจากนั้น เธอก็ได้ยินเสียงบรรจุภัณฑ์อาหาร เธอหันศีรษะไป เห็นฮั่วหานฮุยถือช็อกโกแลตอยู่ในมือ เธอกลืนน้ำลายลงไปโดยไม่รู้ตัวฮั่วหานฮุยส่ายช็อกโกแลตในมือไปมา "อยากกินไหม?"จ้าวซีซีพยักหน้าหงึกหงัก "คุณไม่สามารถเฝ้าดูภรรยาในนามของคุณที่เป็นลมจากความหิวโหยบนเฮลิคอปเตอร์ไม่ได้นะ มันจะไม่เป็นผลดีต่อชื่อเสียงของคุณหากคำพูดแพร่กระจาย"ฮั่วหานฮุยแกะกล่องช็อกโกแลตแล้วยื่นให้เธอ คำพูดพวกนี้ช่างเรียนรู้ได้ไวจริงๆจ้าวซีซีหยิบช็อกโกแลตมากัดโดยตรง เหตุผลหลักคือ ตอนนี้เธอเป็นหญิงตั้งครรภ์และไม
เหงื่อในกำปั้นของหลินเป่ยแทบจะไหลออกมาแล้ว "ไอ้หนุ่ม ปล่อยมือออก! เธอคือคนที่นายคิดจะกอดก็กอดได้นานขนาดนี้เหรอ?"ฮั่วหานฮุยหันมามองหลินเป่ย ชักสีหน้าและพูดว่า "คุณก็ห้ามแตะต้องตัวเธอ"“ฮั่วหานฮุย นายอย่าบีบให้ฉันต้องลงไม้ลงมือนะ?”หลินเป่ยชะงักไปครู่หนึ่งเพราะความโกรธ และเดินเข้ามาตรงๆ "วางเธอลง"“ไม่วาง หลีกไป!”ชายทั้งสองเผชิญหน้ากันโดยตรง และบรรยากาศก็ตึงเครียดเอาเสียมากๆในเวลานี้ จ้าวซีซีก็ตื่นขึ้น และเมื่อเธอลืมตาขึ้นมาเธอก็เห็นชายสองคนยืนเผชิญหน้ากัน โดยที่เธอถูกประกบตรงกลาง และรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัวจ้าวซีซี ยกมือของเธออย่างอ่อนแรง "คือว่า ฉันขอพูดอะไรสักสองสามคำจะได้ไหม?"ชายทั้งสองมองดูเธอพร้อมกัน "คุณตื่นแล้วเหรอ?"หลินเป่ยมองไปที่เธออย่างรวดเร็ว "ซีซี น้องสบายดีหรือเปล่า? รู้สึกไม่สบายตรงไหนบ้างไหม? บอกพี่มา!"จ้าวซีซีส่ายหน้าไปมา "ฉันสบายดีค่ะ"หลังจากที่พูดจบ เธอก็พบว่าตัวเองกำลังอยู่ในอ้อมกอดของฮั่วหานฮุย และเธอก็หน้าแดงก่ำขึ้นมาทันที "คือว่า คุณปล่อยฉันลงเถอะนะ"ฮั่วหานฮุยเม้มริมฝีปากบางๆ "ผมจะพาคุณไปตรวจที่คลินิกนะ"“เดี๋ยวก่อน ฮั่วหานฮุย วางเธอลง นายไม่จ
เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่นี้ที่เกิดขึ้น หลินเป่ยก็โมโหเดือดดาลขึ้นมาทันที ก่อนหน้านี้เขาก็ได้สังเกตเห็นเจตนาแอบแฝงที่ฮั่วหานฮุยมีต่อเสี่ยวซีได้ และเมื่อเกิดเรื่องนี้ขึ้น เขาก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนแล้วนี่มันเรียกว่าเจตนาแอบแฝงซะที่ไหน มันคือการพุ่งเป้าหมายมาอย่างเห็นได้ชัด!จ้าวซีซีกระแอมไอ "พี่สามคะ เขาไม่น่าจะคิดแบบนั้นนะคะ"อะไรคือไม่น่าจะคิดแบบนั้น ซีซี พี่บอกเอาไว้เลยนะ ต่อไปให้น้องอยู่ห่างจากฮั่วหานฮุยหน่อย เขาเป็นชายม่ายคนหนึ่ง นอกจากเงินเล็กๆน้อยๆนั้นแล้ว ก็ไม่มีอะไรอีกแล้วล่ะ น้องอย่าหลงคารมของเขาอย่างเด็ดขาด"เมื่อเธอได้ยินคำพูดนี้ของพี่สาม เธอก็แทบจะหัวเราะทั้งน้ำตา "อย่ากังวลไปเลยนะคะ ฉันจะไม่สั่นไหวอย่างแน่นอน"บทเรียนก่อนหน้านี้ก็เพียงพอแล้ว และเธอจะไม่ถูกหลอกเป็นครั้งที่สองอีกแล้ว"งั้นก็ดีแล้ว"หลินเป่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ก็เป็นห่วงน้องสาวว่าจะถูกภาพลักษณ์ภายนอกของฮั่วหานฮุยหลอกเอาได้ เพราะยังไงเสียเรื่องนี้พวกเด็กสาวก็ยากที่จะก้าวผ่านมันไปได้ การตรวจร่างกายสิ้นสุดลงในไม่ช้า และจ้าวซีซีก็ถูกส่งไปที่แผนกทั่วไปในไม่ช้าก็มีคนนำอาหารมากมายมา ซึ่งท
เมื่อจ้าวซีซีเห็นสถานการณ์แบบนี้ ตัวเธอก็ยังตกตะลึงตามไปด้วยเธอคิดไม่ถึงเลยว่าพวกพี่ๆของเธอและฮั่วหานฮุยจะต้องมาประจันหน้ากันที่โรงพยาบาลแบบนี้ มันจะหมดกันหรือเปล่านะ?เธอไม่อยากให้พี่ชายของเธอรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเธอกับฮั่วหานฮุยไม่เช่นนั้น ตามลักษณะของพี่ใหญ่หลินตงเย่แล้ว วันนี้ ฮั่วหานฮุยจะเข้ามาในแนวตั้งและออกไปในแนวนอนอย่างแน่นอนไม่ได้ ไม่ได้ ต้องห้ามเอาไว้เสียแล้ว!หลินตงเย่จ้องไปยังฮั่วหานฮุยที่อยู่ตรงหน้า และพาน้องชายเข้าไปในวอร์ดด้วยสีหน้าที่อึมครึม ซึ่งวอร์ดดูแคบลงไปชั่วขณะหนึ่งเมื่อฮั่วหานฮุยเห็นผู้คนจากตระกูลหลินปรากฏตัว แววตาของเขาดูสับสน คนจากตระกูลหลินมาทำอะไรที่นี่?ไม่นานหลังจากนั้น หลินเป่ยก็กลับมาพร้อมผลไม้ เมื่อเขาเห็นพี่ใหญ่และคนอื่นๆ เข้ามา สีหน้าของเขาก็ดีขึ้นมากแต่เมื่อหลินเป่ยเห็นฮั่วหานฮุย เขาก็พูดอย่างหยาบคายออกมาว่า "ทำไมนายยังอยู่ที่นี่อีก?"ฮั่วหานฮุยขมวดคิ้ว "ทำไมผมจะอยู่ที่นี่ไม่ได้?"ท้ายที่สุดเขาคือคนที่ช่วยจ้าวซีซี เขายืนอยู่ที่นี่สักพักไม่ได้เลยหรือไง?ราชาภาพยนตร์หลินวู่เซิงก้าวไปข้างหน้าและวางมือบนไหล่ของฮั่วหานฮุย "เอาน่า น้อ
หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งในกลุ่มนั้นพูดขึ้นมาว่า "ซีซี นี่เธอจะใจดำเกินไปแล้วนะ หากไม่ใช่ตระกูลจ้าวที่รับเลี้ยงเธอมา เธอก็คงไม่อยู่รอดปลอดภัยมาถึงทุกวันนี้หรอกนะ"แม่บุญธรรมนั่งอยู่บนพื้นและเริ่มร้องไห้เสียงดัง "จ้าวซีซี ฉันจัดการเรื่องงานแต่งให้เธอด้วยใจจริง เธอไม่ยอมรับก็ไม่เป็นไรหรอกนะ ทำไมจะต้องให้ตำรวจเข้ามาจับและพูดว่าเป็นการค้ามนุษย์อีกด้วย เธอมันผู้หญิงที่ใจจืดใจดำ""ใช่แล้ว นี่คือวิธีการพูดคุยเรื่องการแต่งงานในหมู่บ้านของเรา และไม่มีใครพูดถึงการค้ามนุษย์"หญิงวัยกลางคนอีกคนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าและมองไปที่จ้าวซีซี แล้วพูดว่า "นังหนู ลูกสาวของเรากำลังจะแต่งงานกับจ้าวหลงแล้ว ตอนนี้เธอแจ้งความเพื่อจับคน แล้วพิธีแต่งงานจะถูกจัดขึ้นได้อย่างไร"เด็กผู้หญิงที่อยู่ถัดจากจ้าวหลงร้องไห้และพูดว่า "พี่สาวคะ พี่ไปช่วยคนออกมาจากสถานีเถอะนะคะ"ใบหน้าของจ้าวซีซีเย็นชา "ได้ยินมาว่าเงินที่ได้จากการขายฉัน ให้เธอทั้งหมดใช่หรือเปล่า? ถ้าเธอไม่พูดฉันก็เกือบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำ พวกเธอรับเงินสกปรก ก็สมควรเข้าไปนั่งในคุกด้วยถึงจะถูก"ทันทีที่เธอพูดจบ เด็กสาวก็มีสีหน้าแข็งขึ้น แล้วก็อธิบายว่า "สิ่งที่ฉันได
จ้าวซีซีมองเห็นหญิงสูงวัยทั้งสองตะลุมบอนกัน โดยที่ปากก็ยังด่ากราด และต่อว่าอย่างสาดเสียเทเสียต่อไปด้วยจ้าวซีซีอยู่ข้างๆ และหัวเราะจนน้ำตาไหลออกมาสมน้ำหน้าเสียจริงๆจ้าวซีซีมองไปที่จ้าวหลง "ทางที่ดีเธอไปเอาเงินห้าแสนนั่นมา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเธอจะพินาศกันไปทั้งบ้าน เงินห้าแสนนั่นคือหลักฐานมัดตัวว่าพวกเธอค้ามนุษย์ได้เป็นอย่างดี"จ้าวหลงก็ตกใจเช่นกัน เพราะโดยหลักแล้ว จนกระทั่งถึงตอนนี้ เขาก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกของเขาจริงๆ และเรื่องราวทุกอย่างมันก็เป็นเพราะเด็กคนนี้ ไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะไม่รีบร้อนที่จะแต่งงานขนาดนี้จ้าวหลิงคว้าตัวหญิงสาวเอาไว้ แล้วพูดว่า "เงินอยู่ที่ไหน? เอามันออกมา!"ในเวลานี้ ชายในเครื่องแบบก็เดินเข้ามา "ใครคือครอบครัวของจ้าวหลง?"จ้าวซีซีพูดขึ้นมาทันทีว่า "เขาก็คือจ้าวหลง แต่พวกเธอเป็นคนที่ถือเงินสกปรกห้าแสนนั้นเอาไว้"ใบหน้าของหญิงสาวซีดเผือด "คุณจับฉันไม่ได้หรอก รู้ไหมว่าเด็กในท้องฉันเป็นของใคร? เขาเป็นลูกของท่านประธานใหญ่บริษัท XX เลยนะ"จ้าวหลงตะคอกอย่างโศกเศร้าขึ้นมาว่า "หลานสาวของท่านประธานบริษัทก็รุ่นราวคราวเดียวกับเธอแล้ว แล้วเธอยังจะ
จ้าวซีซีสัมผัสท้องของตัวเอง และมองไปที่หลินเป่ย "พี่สามคะ ตอนนี้ฉินเฟิงเป็นยังไงบ้างคะ? ตอนนั้นเขาถูกซ้อมจนบาดเจ็บก็เพราะปกป้องฉันเอาไว้นะคะ""ศีรษะได้รับบาดเจ็บนิดหน่อย และมีอาการกระทบกระเทือนเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร ตอนนี้เขาพักอยู่ในแผนกผู้ป่วยใน เจ้าหนุ่มคนนี้เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยน้องเอาไว้ ก็ถือว่าผ่านก็แล้วกันนะ""พี่สามคะ ฉันและรุ่นพี่ฉินไม่ได้เป็นอย่างที่พี่คิดเอาไว้เลยนะคะ อีกอย่างฉันก็มีลูกแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนที่จะยอมรับสถานการณ์แบบนี้ได้หรอกค่ะ"หลินเป่ยขมวดคิ้ว "ซีซี อย่ารู้สึกว่าด้อยกว่าเพราะการมีลูกนะ มีพี่ๆอยู่ สถานการณ์ของน้องไม่ถือว่าเป็นอะไรหรอกนะ"เขาไม่ชอบฉินเฟิงที่มีความสามารถแสนจะธรรมดาจ้าวซีซีไม่ได้โต้เถียงกับพี่สามของเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอซื้อผลไม้และไปที่แผนกผู้ป่วยในเพื่อไปเยี่ยมฉินเฟิง แต่มีหญิงวัยกลางคนในวอร์ดที่ดูเหมือนจะเป็นแม่ของฉินเฟิงอยู่เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย "รุ่นพี่คะ เป็นอย่างไรบ้างคะ?""ซีซี เธอโอเคไหม? ฉันกังวลแทบตายเลย กลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ"ฉินเฟิงยิ้มเมื่อเขาเห็นจ้าวซีซี โดยมีผ้าก๊อซสีขาวพันรอบศีรษะของเขาเอาไว้หญิงวั
จ้าวซีซียิ้มอย่างกระอักกระอ่วน แล้วพูดว่า "คุณป้าคะ เดี๋ยวหนูไปล้างผลไม้สักหน่อยนะคะ"เธอพบข้ออ้างที่จะออกจากวอร์ดได้แล้ว จากนั้นเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ตอนนี้เธอรู้สึกหนักใจมากจริงๆหลังจากที่เธอออกมาได้ครู่เดียว ฉินเฟิงก็มองไปที่หญิงวัยกลางคน แล้วพูดว่า "แม่ครับ ทำไมแม่ถึงถามคำถามมากมายเมื่อกี้นี้? ซีซีค่อนข้างจะขี้อายนะครับ""ลูกจะเข้าใจอะไร ถ้าแม่ไม่พูดอะไรตอนนี้และไม่ควบคุมเธอแล้ว แม่จะเป็นแม่สามีของเธอได้อย่างไรในอนาคต? ลูกบอกว่าจ้าวซีซีมีพรสวรรค์บางอย่างเหรอ? หากไม่กดเอาไว้ให้อยู่ ต่อไปจะไม่เหิมเกริมมากขึ้นอย่างนั้นเหรอ"ฉินเฟิงรู้สึกทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย "แม่ครับ แม่คิดมากไปแล้วนะ ซีซีไม่ใช่คนแบบนั้นหรอกนะครับ""นี่ลูก แม่ทำไปก็เพื่อลูกนะ ครั้งลูกได้รับบาดเจ็บก็เพราะเธอ แม่เห็นว่าเธอยังไม่ได้คิดที่จะสนใจลูกสักเท่าไหร่เลยนะ หากแม่ไม่จับคู่เสียหน่อย ถึงตอนนั้นลูกจะตามจีบเธอได้ติด? แล้วการบาดเจ็บนี้มันจะไม่สูญเปล่าไปหรอกเหรอ?"หญิงวัยกลางคนรู้สึกไม่สบายใจเมื่อลูกชายของเธอได้รับบาดเจ็บ หากจ้าวซีซีคนนั้นไม่เห็นความสำคัญในเรื่องนี้แล้วละก็ เธอก็จะไม่ปล่อยผ่านไปง่ายๆอย่างแน่น