บทที่ 265

จ้าวซีซีมองเห็นหญิงสูงวัยทั้งสองตะลุมบอนกัน โดยที่ปากก็ยังด่ากราด และต่อว่าอย่างสาดเสียเทเสียต่อไปด้วย

จ้าวซีซีอยู่ข้างๆ และหัวเราะจนน้ำตาไหลออกมา

สมน้ำหน้าเสียจริงๆ

จ้าวซีซีมองไปที่จ้าวหลง "ทางที่ดีเธอไปเอาเงินห้าแสนนั่นมา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเธอจะพินาศกันไปทั้งบ้าน เงินห้าแสนนั่นคือหลักฐานมัดตัวว่าพวกเธอค้ามนุษย์ได้เป็นอย่างดี"

จ้าวหลงก็ตกใจเช่นกัน เพราะโดยหลักแล้ว จนกระทั่งถึงตอนนี้ เขาก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกของเขาจริงๆ และเรื่องราวทุกอย่างมันก็เป็นเพราะเด็กคนนี้ ไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะไม่รีบร้อนที่จะแต่งงานขนาดนี้

จ้าวหลิงคว้าตัวหญิงสาวเอาไว้ แล้วพูดว่า "เงินอยู่ที่ไหน? เอามันออกมา!"

ในเวลานี้ ชายในเครื่องแบบก็เดินเข้ามา "ใครคือครอบครัวของจ้าวหลง?"

จ้าวซีซีพูดขึ้นมาทันทีว่า "เขาก็คือจ้าวหลง แต่พวกเธอเป็นคนที่ถือเงินสกปรกห้าแสนนั้นเอาไว้"

ใบหน้าของหญิงสาวซีดเผือด "คุณจับฉันไม่ได้หรอก รู้ไหมว่าเด็กในท้องฉันเป็นของใคร? เขาเป็นลูกของท่านประธานใหญ่บริษัท XX เลยนะ"

จ้าวหลงตะคอกอย่างโศกเศร้าขึ้นมาว่า "หลานสาวของท่านประธานบริษัทก็รุ่นราวคราวเดียวกับเธอแล้ว แล้วเธอยังจะ