หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งในกลุ่มนั้นพูดขึ้นมาว่า "ซีซี นี่เธอจะใจดำเกินไปแล้วนะ หากไม่ใช่ตระกูลจ้าวที่รับเลี้ยงเธอมา เธอก็คงไม่อยู่รอดปลอดภัยมาถึงทุกวันนี้หรอกนะ"แม่บุญธรรมนั่งอยู่บนพื้นและเริ่มร้องไห้เสียงดัง "จ้าวซีซี ฉันจัดการเรื่องงานแต่งให้เธอด้วยใจจริง เธอไม่ยอมรับก็ไม่เป็นไรหรอกนะ ทำไมจะต้องให้ตำรวจเข้ามาจับและพูดว่าเป็นการค้ามนุษย์อีกด้วย เธอมันผู้หญิงที่ใจจืดใจดำ""ใช่แล้ว นี่คือวิธีการพูดคุยเรื่องการแต่งงานในหมู่บ้านของเรา และไม่มีใครพูดถึงการค้ามนุษย์"หญิงวัยกลางคนอีกคนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าและมองไปที่จ้าวซีซี แล้วพูดว่า "นังหนู ลูกสาวของเรากำลังจะแต่งงานกับจ้าวหลงแล้ว ตอนนี้เธอแจ้งความเพื่อจับคน แล้วพิธีแต่งงานจะถูกจัดขึ้นได้อย่างไร"เด็กผู้หญิงที่อยู่ถัดจากจ้าวหลงร้องไห้และพูดว่า "พี่สาวคะ พี่ไปช่วยคนออกมาจากสถานีเถอะนะคะ"ใบหน้าของจ้าวซีซีเย็นชา "ได้ยินมาว่าเงินที่ได้จากการขายฉัน ให้เธอทั้งหมดใช่หรือเปล่า? ถ้าเธอไม่พูดฉันก็เกือบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำ พวกเธอรับเงินสกปรก ก็สมควรเข้าไปนั่งในคุกด้วยถึงจะถูก"ทันทีที่เธอพูดจบ เด็กสาวก็มีสีหน้าแข็งขึ้น แล้วก็อธิบายว่า "สิ่งที่ฉันได
จ้าวซีซีมองเห็นหญิงสูงวัยทั้งสองตะลุมบอนกัน โดยที่ปากก็ยังด่ากราด และต่อว่าอย่างสาดเสียเทเสียต่อไปด้วยจ้าวซีซีอยู่ข้างๆ และหัวเราะจนน้ำตาไหลออกมาสมน้ำหน้าเสียจริงๆจ้าวซีซีมองไปที่จ้าวหลง "ทางที่ดีเธอไปเอาเงินห้าแสนนั่นมา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเธอจะพินาศกันไปทั้งบ้าน เงินห้าแสนนั่นคือหลักฐานมัดตัวว่าพวกเธอค้ามนุษย์ได้เป็นอย่างดี"จ้าวหลงก็ตกใจเช่นกัน เพราะโดยหลักแล้ว จนกระทั่งถึงตอนนี้ เขาก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกของเขาจริงๆ และเรื่องราวทุกอย่างมันก็เป็นเพราะเด็กคนนี้ ไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะไม่รีบร้อนที่จะแต่งงานขนาดนี้จ้าวหลิงคว้าตัวหญิงสาวเอาไว้ แล้วพูดว่า "เงินอยู่ที่ไหน? เอามันออกมา!"ในเวลานี้ ชายในเครื่องแบบก็เดินเข้ามา "ใครคือครอบครัวของจ้าวหลง?"จ้าวซีซีพูดขึ้นมาทันทีว่า "เขาก็คือจ้าวหลง แต่พวกเธอเป็นคนที่ถือเงินสกปรกห้าแสนนั้นเอาไว้"ใบหน้าของหญิงสาวซีดเผือด "คุณจับฉันไม่ได้หรอก รู้ไหมว่าเด็กในท้องฉันเป็นของใคร? เขาเป็นลูกของท่านประธานใหญ่บริษัท XX เลยนะ"จ้าวหลงตะคอกอย่างโศกเศร้าขึ้นมาว่า "หลานสาวของท่านประธานบริษัทก็รุ่นราวคราวเดียวกับเธอแล้ว แล้วเธอยังจะ
จ้าวซีซีสัมผัสท้องของตัวเอง และมองไปที่หลินเป่ย "พี่สามคะ ตอนนี้ฉินเฟิงเป็นยังไงบ้างคะ? ตอนนั้นเขาถูกซ้อมจนบาดเจ็บก็เพราะปกป้องฉันเอาไว้นะคะ""ศีรษะได้รับบาดเจ็บนิดหน่อย และมีอาการกระทบกระเทือนเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร ตอนนี้เขาพักอยู่ในแผนกผู้ป่วยใน เจ้าหนุ่มคนนี้เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยน้องเอาไว้ ก็ถือว่าผ่านก็แล้วกันนะ""พี่สามคะ ฉันและรุ่นพี่ฉินไม่ได้เป็นอย่างที่พี่คิดเอาไว้เลยนะคะ อีกอย่างฉันก็มีลูกแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนที่จะยอมรับสถานการณ์แบบนี้ได้หรอกค่ะ"หลินเป่ยขมวดคิ้ว "ซีซี อย่ารู้สึกว่าด้อยกว่าเพราะการมีลูกนะ มีพี่ๆอยู่ สถานการณ์ของน้องไม่ถือว่าเป็นอะไรหรอกนะ"เขาไม่ชอบฉินเฟิงที่มีความสามารถแสนจะธรรมดาจ้าวซีซีไม่ได้โต้เถียงกับพี่สามของเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอซื้อผลไม้และไปที่แผนกผู้ป่วยในเพื่อไปเยี่ยมฉินเฟิง แต่มีหญิงวัยกลางคนในวอร์ดที่ดูเหมือนจะเป็นแม่ของฉินเฟิงอยู่เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย "รุ่นพี่คะ เป็นอย่างไรบ้างคะ?""ซีซี เธอโอเคไหม? ฉันกังวลแทบตายเลย กลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ"ฉินเฟิงยิ้มเมื่อเขาเห็นจ้าวซีซี โดยมีผ้าก๊อซสีขาวพันรอบศีรษะของเขาเอาไว้หญิงวั
จ้าวซีซียิ้มอย่างกระอักกระอ่วน แล้วพูดว่า "คุณป้าคะ เดี๋ยวหนูไปล้างผลไม้สักหน่อยนะคะ"เธอพบข้ออ้างที่จะออกจากวอร์ดได้แล้ว จากนั้นเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ตอนนี้เธอรู้สึกหนักใจมากจริงๆหลังจากที่เธอออกมาได้ครู่เดียว ฉินเฟิงก็มองไปที่หญิงวัยกลางคน แล้วพูดว่า "แม่ครับ ทำไมแม่ถึงถามคำถามมากมายเมื่อกี้นี้? ซีซีค่อนข้างจะขี้อายนะครับ""ลูกจะเข้าใจอะไร ถ้าแม่ไม่พูดอะไรตอนนี้และไม่ควบคุมเธอแล้ว แม่จะเป็นแม่สามีของเธอได้อย่างไรในอนาคต? ลูกบอกว่าจ้าวซีซีมีพรสวรรค์บางอย่างเหรอ? หากไม่กดเอาไว้ให้อยู่ ต่อไปจะไม่เหิมเกริมมากขึ้นอย่างนั้นเหรอ"ฉินเฟิงรู้สึกทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย "แม่ครับ แม่คิดมากไปแล้วนะ ซีซีไม่ใช่คนแบบนั้นหรอกนะครับ""นี่ลูก แม่ทำไปก็เพื่อลูกนะ ครั้งลูกได้รับบาดเจ็บก็เพราะเธอ แม่เห็นว่าเธอยังไม่ได้คิดที่จะสนใจลูกสักเท่าไหร่เลยนะ หากแม่ไม่จับคู่เสียหน่อย ถึงตอนนั้นลูกจะตามจีบเธอได้ติด? แล้วการบาดเจ็บนี้มันจะไม่สูญเปล่าไปหรอกเหรอ?"หญิงวัยกลางคนรู้สึกไม่สบายใจเมื่อลูกชายของเธอได้รับบาดเจ็บ หากจ้าวซีซีคนนั้นไม่เห็นความสำคัญในเรื่องนี้แล้วละก็ เธอก็จะไม่ปล่อยผ่านไปง่ายๆอย่างแน่น
คำพูดเหล่านี้ของเธอ มันสะกิดใจของหลินซีเข้าอย่างจังหลินซีโกรธมากและยกมือขึ้น "จ้าวซีซี เธอพูดว่าใครเป็นเมียน้อย? ฉันจะบอกเธอเอาไว้เลยนะ พี่ชายของฉันก็อยู่โรงพยาบาลนี้ ถึงวันนั้นเธอจะต้องได้รับบทเรียนอย่างสาสม! ผู้หญิงที่ไม่มีการอบรมและการศึกษาแบบเธอ ฉันเห็นมามากแล้วล่ะ เธอก็สารเลวเหมือนป้าใหญ่ของเธอนั่นแหละ"จ้าวซีซีคว้ามือของหลินซี และตบหลินซีด้วยหลังมือไปหนึ่งฉาดดวงตาของเธอเย็นชา "หลินซี เธอจะว่าอะไรฉันก็ได้ แต่เธอทำปากของตัวเองให้สะอาดหน่อย หากฉันยังได้ยินเธอต่อว่าป้าใหญ่ของฉันเสียๆหายๆแบบนี้อีก ฉันจะฆ่าเธอซะ เชื่อหรือเปล่า?"ป้าใหญ่เป็นคนที่อ่อนแอและขี้ขลาด มีข้อบกพร่องอยู่มากมาย แต่ป้าใหญ่เป็นคนที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เล็กจนโต เธอจึงไม่อนุญาตให้ใครหน้าไหนมาว่าป้าใหญ่ของเธอได้หลินซีมองไปที่จ้าวซีซีด้วยความไม่เชื่อ "เธอกล้าดียังไงมาตบฉัน?""ฉันจะตบเธอ ยังจำเป็นต้องเลือกวันด้วยอย่างนั้นเหรอ?"ทันใดนั้น จ้าวซีซีก็ดูเหมือนเป็นคนละคน เธอหยิบมีดผลไม้มาข้างๆ แล้วพูดว่า "ตอนนี้ฉันอารมณ์ไม่ค่อยดี เธออย่ามายุ่งกับฉันดีกว่า""จ้าวซีซี เธอคิดจะทำอะไร? ฉันเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลหลินนะ ห
เมื่อหลินซีคิดถึงการหมั้นที่ถูกยกเลิกขึ้นมา เธอก็เดือดดาลจนนอนไม่หลับทั้งคืนเดิมทีทุกอย่างก็ดูราบรื่นเป็นอย่างดี แต่เพียงเป็นวันนั้นที่มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย และสุดท้ายพิธีหมั้นก็ถูกยกเลิกไปหลินเป่ยเลิกคิ้ว "เพราะฉันเหรอ?""ฮั่วหานฮุยบอกฉันว่า พี่ตอบรับการผ่าตัดของคุณย่าฮั่ว ไม่ใช่เป็นเพราะฉัน!"หลินเป่ยกระแอมไอ พยักหน้าแล้วตอบว่า "ใช่ ไม่ใช่เพราะเธอจริงๆนั่นแหละ"หลังจากที่หลินซีได้ยินคำตอบ เธอก็มองไปด้วยความไม่เชื่อ "พี่สามคะ พี่กำลังพูดถึงอะไรอยู่น่ะ? ไม่ใช่เพราะฉัน หรือว่าพี่ได้รับการผ่าตัดนี้เพราะฮั่วหานฮุย? พี่ไม่ได้เกลียดฮั่วหานฮุยมาตลอดหรือคะ?""ใช่""ไม่ใช่เพราะฉัน แล้วเป็นเพราะใครกันคะ?"หลินซีได้ตรวจสอบมานาน แต่ไม่พบอะไรเลย ซึ่งทุกอย่างดูแปลกมากท่าทางของหลินเป่ยสงบเป็นอย่างมาก "หลินซี ไม่มีประโยชน์ที่จะถามคำถามมากเกินไปเกี่ยวกับบางสิ่ง แต่ฉันขอเตือนเธอว่าการโกหกสามารถหลอกลวงคนได้เพียงชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น แต่ไม่ใช่ตลอดชีวิต และการหมั้นนี้ก็เกิดมาจากการโกหกของเธอ!""พี่สามคะ ฉันยอมรับว่าโกหกจริงๆ แต่พี่ยังไม่ได้บอกฉันเลยนะ พี่ตอบรับการผ่าตัดของคุณย่าฮั่วเพ
จ้าวซีซีไม่เพียงแต่ยั่วยวนพี่หกหลินวู่เซิงราชาภาพยนตร์เท่านั้น แต่ตอนนี้เธอยังยั่วยวนพี่สามหลินเป่ยของเธออีกด้วย!และเมื่อครู่นี้พี่สามก็ไม่ยอมบอกสาเหตุที่ว่าตัวเองไปทำการผ่าตัดคุณย่าฮั่วเพราะใครด้วยอาจเป็นเพราะจ้าวซีซีหรือเปล่า?ในที่สุด หลินซีก็ค้นพบสิ่งที่เธอไม่เคยคิดมาก่อนที่แท้ทั้งหมดนี้ก็เกิดจากจ้าวซีซีนั่นเอง!นังสารเลวคนนี้ นี่นังกล้าที่จะมายั่วยวนพี่ชายของเธอเองเลยเหรอ ฝันไปเถอะ!หลินซีต้องการเปิดประตูและเดินเข้าไปเพื่อเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของจ้าวซีซีด้วยตนเอง แต่ในที่สุดเธอก็เลิกล้มความคิดนี้ไปเพราะถ้าเธอรีบเข้าไปในตอนนี้ จ้าวซีซีนั่นอาจจะมีข้อแก้ตัวอะไรก็เป็นไปได้ไม่ได้ เธอต้องคิดหาวิธีแก้ปัญหาที่สมบูรณ์เพื่อเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของจ้าวซีซีให้ได้ภายในวอร์ด จ้าวซีซีก็มองออกไปข้างนอกด้วยเช่นกันหลินเป่ยมองตามสายตาของเธอ "มีอะไรหรือเปล่า?""ไม่มีอะไรค่ะ บางทีฉันคงคิดมากไป"จ้าวซีซีมักจะรู้สึกอยู่เสมอว่า เหมือนมีคนอยู่ข้างนอก บางทีอาจเป็นคนสัญจรไปมาก็เป็นไปได้หลินเป่ยยื่นผลไม้ไว้ในมือให้จ้าวซีซี "ซีซี ครั้งนี้ที่น้องเกิดเรื่อง ฮั่วหานฮุยก็มีส่วนช่วยไม่น้อย
จ้าวซีซีมองเห็นพี่ใหญ่และพี่สะใภ้มีสีหน้าที่จริงจัง คงไม่ใช่เพราะพวกเขาต้องการที่จะอบรมตัวเธอเรื่องที่ถูกพ่อแม่บุญธรรมส่งคนมาจับตัวเธอไปในครั้งนี้หรอกใช่ไหม?เธอรู้สึกประหม่าอยู่ในใจ และวางชามลงอย่างเชื่อฟัง "ได้ค่ะ พวกพี่ต้องการจะพูดอะไรหรือคะ?"หลินตงเย่พูดขึ้นมาว่า "ซีซี พี่และพี่สะใภ้ของน้องคิดทบทวนมานานแล้ว น้องต้องการจะกลับไปอยู่เมืองหนานเฉิงด้วยกันกับเราหรือเปล่า?"พี่สะใภ้ฉินอันจิ้งนั่งลงข้างเธอ จากนั้นก็มองมาทางเธอและป้าใหญ่ "น้องและคุณป้าไม่ต้องเป็นห่วงนะ หากทุกคนยอมที่จะกลับไปอยู่ที่เมืองหนานเฉิงด้วยกันกับเรา ทุกคนในครอบครัวก็ต้องไปพร้อมกันอยู่แล้ว รวมไปถึงทางด้านโรงพยาบาลด้วย เราจะจัดการให้คุณลุงย้ายโรงพยาบาล หลังจากไปที่เมืองหนานเฉิงแล้วนั้น ทุกคนจะได้ดูแลกันอย่างสะดวกไงล่ะ"เมื่อได้ยินแบบนั้น จ้าวซีซีก็เหลือบมองป้าใหญ่ของเธอโดยไม่รู้ตัว เพราะเธอนั้นอย่างไรก็ได้เพราะท้ายที่สุดแล้ว เธอยังมีลูกของฮั่วหานฮุยอยู่ในท้อง เพื่อความปลอดภัย เธอวางแผนที่จะกลับไปที่เมืองหนานเฉิงเพื่อให้กำเนิดลูกในภายหลังอยู่แล้วแต่ป้าใหญ่ใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองเป่ยเฉิงมาโดยตลอด อาจไม่ง่ายเลยสำหร