ตอนที่ 1  รับสมัครคนขับรถ

บล็อกลับ คนขับรถ....ตอนที่ 1  รับสมัครคนขับรถ

สายตาผมกำลังชื่นชมกับความงดงามราวกับนางฟ้า หัวใจผมกำลังพองโตภูมิใจกับแฟนผมที่มีทั้งใบหน้าที่งดงามและเรือนร่างสุดเซ็กซี่ชวนให้ใจวาบหวาม ตอนนี้อลิซแฟนผมกำลังโพสท่าถ่ายภาพให้ตากล้องหนุ่มระรัวชัตเตอร์เสียงดังต่อเนื่องตลอดเวลา วันนี้อลิซมีคิวรับงานรีวิวสินค้าที่สตูดิโอถ่ายภาพ...

 “เยี่ยมมากครับคุณอลิซ...โพสท่าไปเรื่อยๆครับ ชันเข่ายกขานิดนึง...เยี่ยมครับ” ตากล้องบอก มองแฟนผมนั่งอยู่บนเก้าอี้ใส่เสื้อรัดรูปอวดร่องอก กางเกงขาสั้นแนบเนื้อก็รัดรูปจนเห็นเป็นรูปร่าง ยิ่งโพสท่าแอ่นอกยกแข้งยกขาก็เป็นที่น่าจับตามอง ผมคิดว่าตากล้องคงมืออาชีพพอที่จะไม่มองแฟนผมไปในทางอย่างว่า แต่บรรดาเด็กยกฉากเด็กยกไฟไหนจะทีมงานที่เป็นผู้ชายคงจะได้โอกาสมองอลิซไม่เหมือนตากล้องมอง คิดแบบนี้ผมก็ใจเต้นแรงขึ้นมา ผมภูมิใจที่มีสายตามองมาที่แฟนสาว แต่ผมก็เกิดอารมณ์ราคะเมื่อได้รับรู้เรื่องราวแบบนี้...

ผมสารภาพ...ว่าเหตุผลที่ผมแต่งงานกับอลิซนอกจากเพราะรักและพึงใจ อีกเหตุผลก็เพราะผมต้องการอวดอลิซในงานสังคมต่างๆ ด้วยเพราะผมเป็นเศรษฐีใหม่ด้านอสังหาริมทรัพย์ที่เพิ่งมาอยู่ในแวดวงไฮโซหรูหรา ผมภูมิใจที่เวลาควงอลิซไปไหนก็มีแต่บรรดาผู้ชายมอง ยิ่งแต่งตัวเซ็กซี่มากแค่ไหนผมก็ยิ่งชอบ โดยเฉพาะเมื่อบรรดาเพื่อนผู้ชายไฮโซทั้งหลายของผมต่างก็ควงสาวข้างกายมาอวดกัน ผมมั่นใจว่าทั้งหน้าตาเรือนร่างและความเซ็กซี่ อลิซที่เป็นทั้งพริตตี้และนางแบบไม่มีทางที่จะน้อยหน้าใครทั้งนั้น

“โอเคเยี่ยมมาก...ขอบคุณนะครับคุณอลิซ” ตากล้องบอก

“ขอบคุณทุกคนค่ะ” อลิซบอก ยกมือไหว้ขอบคุณทุกคนที่อยู่รอบๆ ก่อนจะเดินมาหาผมแล้วกอดผมไว้ กอดให้บรรดาผู้ชายที่อยู่ใกล้ๆอิจฉา

“คอยนานมั้ยคะที่รัก” อลิซถาม

“ไม่นานจ๊ะ...เสร็จแล้วนะ” ผมถาม

“ค่ะ...ช่วงนี้ต้องลำบากพี่รัญนะคะ...ต้องมารับมาส่ง” อลิซบอก

“ไม่เป็นไรหรอก...ไม่มีปัญหา” ผมบอก ก่อนจะคล้องแขนแฟนสาวไปเปลี่ยนเสื้อผ้า…

ปกติอลิซจะมาทำงานด้วยการขับรถส่วนตัวที่ผมซื้อให้ แต่เหตุผลที่ผมต้องมารับส่งช่วงสองอาทิตย์ที่ผ่านมาก็เพราะอลิซไปขับรถชนเสาไฟฟ้าตอนไปรับงานที่ต่างจังหวัดด้วยสาเหตุหลับใน ดีที่อลิซไม่เป็นอะไรมากนอกจากความฟกช้ำไม่เท่าไหร่ แต่รถซึ่งแม้จะเป็นรถราคาแพงแต่ก็เสียหายยับเพราะด้านหน้ายุบตามแรงกระแทก....

“ลิซไม่มั่นใจที่จะขับรถคันนั้นแล้วละค่ะ” อลิซบอก หลังจากผมพาอลิซมาทานอาหารกลางวันที่ร้านอาหาร

“เรื่องรถไม่มีปัญหา เดี๋ยวพี่ซื้อใหม่ให้” ผมบอก มีเงินซะอย่างผมก็ไม่ต้องกลัวอะไร

“จริงเหรอคะ...พี่รัญ...พี่รัญน่ารักที่สุดเลยค่ะ...ลิซรักพี่รัญสุดๆจนไม่รู้จะรักยังไงแล้วรู้มั้ยคะ...เดี๋ยวคืนนี้ลิซต้องมีรางวัลให้แล้ว” อลิซบอก

“ลิซพูดซะพี่เสียวเลย...กลับเลยดีมั้ย” ผมส่งยิ้มให้

“ใจร้อนไปมั้ยคะ...อิอิ...ทานอาหารก่อนค่ะ” อลิซบอก

“พี่หยอกเล่นหรอก...งั้นลิซก็ลองๆเลือกรถดูนะ อยากได้รถแบบไหน หรือจะเอารถสปอร์ตพี่ไปใช้ก่อนก็ได้นะ” ผมถาม

“รถคันที่พี่รัญจีบลิซเหรอคะ” อลิซถาม

“ฮ่าๆๆ...ตอนนั้นรถไม่เท่าไหร่เลยนะ เรื่องจีบน่ะเป็นงานหลัก” ผมบอก

“คุ้มค่ามั้ยคะ” อลิซถาม

“ไม่มีอะไรคุ้มมากไปกว่าการได้อลิซมาเป็นคู่ใจแล้วล่ะในชีวิตนี้” ผมบอก

“พี่รัญปากหวาน...แต่ลิซไม่เอารถแบบนั้นหรอกค่ะ ลิซว่าคราวนี้ลิซจะหารถตู้แบบที่พวกดาราเค้าชอบใช้กันนะค่ะ คันใหญ่หน่อยเก็บของได้ เป็นที่แต่งตัวได้ ไปไหนมาไหนก็แข็งแรงปลอดภัยกว่าคันเก่าค่ะ” อลิซบอก

“แต่รถแบบนั้นอลิซจะขับได้เหรอ” ผมถาม

“ได้...มั้งคะ...มันขับยากเหรอคะ” อลิซถาม

“ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่รถหรอก...ปัญหาอยู่ที่การขับมากกว่า...บอกตรงๆ ถ้าไปรับงานต่างจังหวัดแบบนั้น พี่ไม่อยากให้อลิซขับรถแล้วนะ” ผมบอก

“แล้วจะทำยังไงคะ” อลิซถาม

“พี่กำลังคิดอยู่นะ...ว่าพี่จะหาคนขับรถให้อลิซซักคน” ผมบอก

“หือ...คนขับรถเหรอคะ” อลิซมองหน้า

“ใช่...คนขับรถส่วนตัว ถ้าแบบนั้นพี่ก็ซื้อรถตู้ให้ได้...ไปจองเลยตอนบ่ายเพราะพี่ว่าง” ผมบอก แล้วอลิซก็เปิดมือถือหาข้อมูลของรถทันที

“โห...ลิซเพิ่งรู้...รถตู้แบบนั้นสี่ล้านเลยนะคะ” อลิซบอก

“ใช่...รุ่นท๊อปก็สี่ล้านกว่า รองลงมาก็สามล้านกว่า” ผมบอก

“แพงมาก...ลิซไม่เอาแล้วค่ะ...งั้นขอรถเล็กๆแบบเหมือนเดิมไม่ต้องมีคนขับแล้ว เดี๋ยวลิซจะขับแบบระวังๆค่ะ” อลิซบอก

“ไม่ต้องหรอก...พี่ตั้งใจแล้วว่าจะซื้อให้” ผมบอก แล้วผมก็อวดรวยต่อหน้าสาวโทรไปหาไฮโซเจ้าของโชว์รูมรถทันที

“มีใช่มั้ยครับ...ผมจ่ายสด เดี๋ยวเข้าไปเลือกสีแล้วซื้อเลยครับ” ผมบอก อลิซมองหน้าผมพร้อมรอยยิ้มที่ผุดบนใบหน้า

“เรียบร้อย...ไปเลือกรถกันดีกว่า” ผมบอก

“แล้วเรื่องคนขับละคะ” อลิซถาม

“ค่อยว่ากัน...เดี๋ยวจะลองรับสมัคร ลองถามพรรคพวกดู” ผมบอก แล้วผมก็เช็คบิลค่าอาหารก่อนออกจากร้าน....

ช่วงบ่ายเรื่องรถตู้ก็เสร็จเรียบร้อยไป ตอนนี้ก็เหลือคนที่จะมาขับรถให้อลิซที่ผมต้องหา แล้วผมก็ลองสอบถามจากบรรดาเพื่อนฝูงหลากหลาย และก็รอคำตอบว่าใครจะมาเป็นขับรถให้อลิซได้

“คนขับรถของลิซ หนึ่งคือต้องมีครอบครัวมีภรรยามีลูกแล้วนะคะ” อลิซบอก

“ทำไมล่ะ” ผมถาม

“เพราะเค้าจะมีความรับผิดชอบสูงกว่าปกติค่ะ” อลิซบอก

“แล้วยังไงอีก” ผมถาม

“สองคือต้องอายุเกินห้าสิบค่ะ และร่างกายต้องแข็งแรง” อลิซบอก

“ทำไมล่ะ” ผมถามเหมือนรอบก่อน

“ขี้สงสัยจังเลยนะคะที่รัก...ก็เพราะคนอายุมากจะมีวุฒิภาวะกว่าวัยรุ่น อันนี้เพื่อความปลอดภัยของลิซเองค่ะ” อลิซบอก ผมก็เห็นด้วยเพราะอลิซเป็นนางแบบที่อาจจะมีปัญหาเรื่องชู้สาวได้หากได้คนขับรถวัยรุ่น

“อืมม...ใช่น่ะ ส่วนเรื่องร่างกายแข็งแรงพี่พอเข้าใจ” ผมบอก

“ค่ะ...คนที่แข็งแรงจะขับรถปลอดภัย ไม่มีภาวะเสี่ยงหลับใน ไม่มีโรคภัยเบียดเบียนค่ะ” อลิซบอก

“เฮ้อ...หาอยากแน่เลย” ผมถอนหายใจ

“ถ้ายังหาไม่ได้ พี่รัญก็ยังต้องขับรถให้ลิซนะคะ” อลิซบอก

“ก็คงต้องเป็นแบบนั้น” ผมบอก....

หลายวันต่อมา...รถตู้ที่ผมซื้อได้นำมาใช้งานแล้วแต่ผมต้องกลายเป็นคนขับ ผมยังคงพาอลิซไปรับงานถ่ายแบบเหมือนที่ผ่านมา แต่วันนี้มีผู้ชายคนหนึ่งโทรมาหาบอกว่าจะสมัครเป็นคนขับรถและมีเพื่อนผมแนะนำให้ ผมจึงนัดหมายให้มาพบผมกับอลิซที่ร้านกาแฟใกล้ๆหลังถ่ายแบบเสร็จ

ผมเห็นชายวัยกลางคนแต่งตัวภูมิฐานคอยอยู่ในร้าน...หน้าตาดูเกลี้ยงเกลาหมดจดและสะอาดสะอ้านจนไม่คิดว่าจะมาเป็นคนขับรถ

“สวัสดีครับ...ใช่คนที่จะมาสมัครเป็นคนขับรถมั้ยครับ” ผมถาม เพราะพอผมโทรหาก็เห็นรับสาย

“ครับ...ผมเองครับ” ผู้ชายบอก จากนั้นทั้งผมและอลิซก็ไปนั่งใกล้ ผมลองสังเกตสายตาของผู้ชายคนนี้ว่าเป็นยังไง เพราะวันนี้อลิซแฟนผมใส่เสื้อสายเดี่ยวช่วงกระโปรงก็แสนสั้นโชว์ขาอ่อน พอนั่งลงบนเก้าอี้ก็ร่นขึ้นไปจนเกือบจะเห็นเป้า แต่ผู้ชายที่จะมาสมัครขับรถดูไม่สนใจเท่าไหร่

“สวัสดีค่ะ...อลิซนะคะ นี่พี่รัญ...เรียกคุณอรัญก็ได้ค่ะ” อลิซแนะนำ

“ครับ...ผมชื่อสนครับ” สนยกมือไหว้

“เดี๋ยวสั่งเครื่องดื่มแล้วค่อยคุยกันนะ” ผมบอก ก่อนเรียกพนักงานให้มารับออเดอร์ทันที หลังจากเครื่องดื่มมาเสิร์ฟอลิซก็เริ่มเข้าประเด็น

“คุณพี่สนแนะนำตัวเองได้เลยค่ะ” อลิซบอก

“ครับ...ได้ครับ...สวัสดีครับผมชื่อสนครับ อายุ 55 ปี ผมมีภรรยาแล้วมีลูกสองคนครับ นี่ใบรับรองแพทย์ ผมร่างกายแข็งแรงไม่มีโรคประจำตัวครับ” สนบอก

“พี่สนทำงานอะไรอยู่ก่อนหน้านี้” ผมถาม

“ขับรถบริษัทเกี่ยวกับโลจิสติกส์ครับ แต่เค้าเลิกจ้างเพราะบริษัทล้มละลายก็เลยไปขับรถส่งของเล็กๆอยู่เดือนนึงครับ นี่ใบผ่านงานที่เก่า ผมไม่เคยมีประวัติชน ไม่เคยมีประวัติหลับในครับ” สนบอก

“แล้วถ้ามาขับรถให้อลิซก็ต้องลาออกสิคะ” อลิซถาม

“ไม่มีปัญหาครับ เพราะผมทำพาร์ทไทม์ ลาออกได้ตลอดเวลาครับ” สนบอก แล้วผมกับอลิซก็มองหน้ากันก่อนที่อลิซจะพยักหน้า

“โอเค...ผมตกลงรับพี่สนไว้ แต่ให้ทดลองงานเดือนนึงก่อนนะ ถ้าพอใจเราจะทำสัญญา” ผมบอก

“ได้ครับ...ขอบคุณนะครับ” สนยกมือไหว้

“เริ่มงานได้เร็วที่สุดวันไหนครับ” ผมถาม

“พรุ่งนี้ผมเริ่มงานได้เลยครับ” สนตอบมั่นใจ ผมกับอลิซหันมายิ้มให้กัน ผมไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าความปลอดภัยของแฟนสุดที่รักในตอนนี้....

จบตอนที่...1...