บทที่ 242

เย่หนานโจวยังคงไม่ใส่ใจกับคำพูดเหล่านั้น มุมปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย็นชาและเย้ยหยัน

"ความดีชั่วคราวไม่อาจลบล้างความเลวในอดีตได้หรอกนะครับ"

พูดจบเขาเดินเลี่ยงผ่านเย่ซูเฟินขึ้นไปบนชั้นสองโดยไม่หันกลับมามอง

ใบหน้าของเย่ซูเฟินเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มด้วยความโกรธ

หากปล่อยให้เป็นแบบนี้ ตำแหน่งนายหญิงตระกูลเย่คงตกเป็นของเวินหนี่แน่ เวินหนี่ไม่เพียงแต่ได้รับความเห็นชอบจากผู้เป็นปู่ของชายหนุ่ม ตอนนี้ยังมีเย่หนานโจวหนุนหลังอีก

ไม่ได้!

เธอไม่อาจปล่อยให้สิ่งนี้เกิดขึ้นได้!

ทันใดนั้น แววตาของเย่ซูเฟินก็แฝงไปด้วยความอำมหิต

…

เวินหนี่มาถึงอะพาร์ตเมนต์ของถังเยาแล้ว ทันทีที่ถังเยาเห็นสีหน้าอีกฝ่าย เธอก็รู้ว่าเวินหนี่กำลังคิดอะไรอยู่ เธอดูหดหู่และใจลอยอย่างมาก

"ถ้าเลิกกันแล้วก็ต้องทำใจให้สบาย มันก็แค่ผลกระทบชั่วคราว เธอต้องหัดมองโลกให้กว้างขึ้น แต่ถ้ายังไม่ได้หย่าก็ต้องคิดว่าจะทำยังไงให้ได้หย่า"

ถังเยาจูงมือเวินหนี่ไปนั่งที่โซฟา แล้วเริ่มแกะกล่องอาหารที่สั่งมา

เวินหนี่ไม่ได้กินอะไรมากในงานเลี้ยง อีกทั้งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้เธอเหนื่อยล้าและตอนนี้เธอกำลังตั้งท้อง จึงหิวได้ง่าย

แต่ยังไม่