บทที่ 125

คนที่เข้ามาเห็นบัตรคิวที่หล่นอยู่บนพื้น ดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัยและประหลาดใจที่เห็น

เวินหนี่อยู่ที่นี่แต่เช้า

เขาก้มลงหยิบบัตรคิวที่ตกลงไปขึ้นมา

เห็นดังนั้น รูม่านตาของเธอก็หดเล็กลงเล็กน้อยและรีบพยายามจะหยิบมันขึ้นมาก่อนเขา

แต่เขาอยู่ใกล้กว่า จึงหยิบบัตรคิวขึ้นได้ก่อน

“เธอไม่สบายมากหรือเปล่า?” เขาถามด้วยความห่วงใย

ชายคนนั้นมองดูบัตรคิวในมือครู่หนึ่ง แล้วพบว่าเป็นเพียงการตรวจอัลตราซาวด์ธรรมดา

แม้จะมีแค่ข้อมูลนี้ แต่ก็ทำให้เขารู้สึกสงสัย

เวินหนี่รู้สึกสับสนเหมือนความลับใหญ่หลวงกำลังจะถูกเปิดเผย เธอรีบคว้าบัตรคิวจากมือของเขาแล้วเก็บใส่กระเป๋า รวบรวมอารมณ์ที่ว้าวุ่นของตัวเองก่อนจะพูดว่า “ฉันมาตรวจร่างกายนิดหน่อยน่ะค่ะ”

เย่หนานโจวมองไปที่ใบหน้าของเธออีกครั้งก่อนจะถามต่อว่า “ไม่ใช่ว่าระบบย่อยอาหารไม่ดีหรอกเหรอ แล้วทำไมต้องมาตรวจอัลตราซาวด์?”

เวินหนี่กำหมัดแน่น ไม่กล้าสบตาเขา “ก็บอกแล้วไงว่ามาตรวจร่างกายนิดหน่อย”

เย่หนานโจวล้วงมือข้างหนึ่งในกระเป๋า ดูไม่พอใจกับพฤติกรรมของคนตรงหน้านัก ก่อนจะขมวดคิ้วและถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ทำไมมาโรงพยาบาลแล้วไม่บอกฉันสักคำ?”

เวินหนี่ตอบกลับ “ก็เมื่