บทที่ 1 เพื่อสมบัติของพ่อ

เขาจ้องมองใบหน้าของคุณพ่อด้วยความสงสัยเป็นอย่างมาก ก็นึกว่าจะยกธุรกิจให้โดยไม่มีเงื่อนไขอะไร แต่ช่างเถอะเพราะตอนนี้เขายินยอมตามใจท่านทุกอย่าง ขอแค่ได้เกาะ Veronica เท่านี้ก็พอใจแล้ว

"ก็ได้ๆ ป๊าอยากให้ผมทำอะไรผมทำตามใจทุกอย่าง แค่โอนธุรกิจมาให้ผมก็พอ"

"หึ... ข้อแรกเลยช่วยเลือกมั่วซะก่อน นอนกับผู้หญิงไปทั่วเลยไม่กลัวติดโรคเอดส์หรือไง"

"โธ่ป๊า...ผมป้องกันตัวเองตลอด ไม่เคยสดกับใคร แต่ก็เอาเถอะถ้าป๊าขอแค่เรื่องนี้ผมทำได้ หรือว่าจะให้ผมหาลูกสะใภ้สักคนหนึ่งดีล่ะ อยากเลี้ยงหลานใช่ไหมพูดแบบนี้"

เขาเอ่ยแซวคุณพ่อ ดูท่าทางอายุอานามก็ไม่ใช่น้อยๆ คงอยากจะเลี้ยงหลานในบั้นปลายชีวิตละมั้ง และเมื่อท่านได้ยินแบบนั้น ก็ยิ้มมุมปากออกมาอย่างพอใจ เขาเองอยากให้ลูกแต่งานแล้วก็มีทายาทสักที และเขาได้เลือกแล้วว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ซึ่งถ้าปล่อยให้ลูคัสหาเมียเอง ก็คงจะเป็นผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ และน่าจะไม่เหมาะสมกับการนั่งตำแหน่งนายหญิงแห่ง Veronica

"ไม่ต้องกลัวเพราะหามาให้แล้ว รับรองว่าเหมาะสมกับแกทุกประการ"

"ใครอ่ะ...สวยไหม เซ็กซี่รึเปล่า ถ้าเกิดว่าไม่ตรงสเปคผมไม่แต่งนะ"

และก็เป็นเรื่องที่น่าตกใจอีกเรื่อง ไม่คิดว่าคุณพ่อจะหาลูกสะใภ้ไว้รอแล้ว แต่เขาเองไม่ได้สนใจเรื่องนั้น ตอนนี้ต้องการแค่เกาะ Veronica เพียงเท่านั้น ส่วนเรื่องผู้หญิงถือว่าเป็นของแถมแล้วกัน เพราะคนเป็นพ่อก็คงคัดเลือกมาดีแล้ว ไม่งั้นคงไม่ให้นั่งตำแหน่งนายหญิงหรอก

"หนูไอรดา ลูกสาวของตระกูล พิทักษ์คุณวุฒิ"

"ห๊ะ...! นั่นมันลูกของศัตรูนะป๊า คิดยังไงเอามาเป็นเมียผมเนี่ย ลูกเสือลูกตะเข้ไม่กลัวมันแว้งกัดหรือไง"

"หนูไอไม่ได้เป็นคนแบบนั้น ตอนนี้น้องอยู่ที่ห้องแกแล้ว ช่วยเซ็นเอกสารทะเบียนสมรสนี้ให้พ่อก่อน และทุกอย่างจะเป็นของแก แต่อ่านดีๆ นะ เพราะว่าในใบเอกสารที่แกเซ็นมันมีเงื่อนไขระบุอยู่ ถ้าเกิดว่าแกหย่าขาดจากน้องเมื่อไหร่ นั่นเท่ากับว่าทุกอย่างที่แกได้ไปจะเป็นโมฆะ"

เขาถึงกับอ้าปากค้างด้วยความตกใจ เงื่อนไขอะไรเนี่ยทำไมมันถึงผูกมัดตัวเขาไว้หมด ตอนแรกกะว่าจะแต่งเล่นๆ คิดไว้ว่าถ้าได้สมบัติมาก็จะให้เงินก้อนหนึ่ง แล้วก็จะหย่าขาดเป็นอิสระต่อกัน แต่เอาเอกสารมาให้เซ็นแล้วตั้งเงื่อนไขขนาดนี้มาให้ เขาเองก็ตั้งรับไม่ทัน

"โหป๊า...เกินไปป่ะ"

"แกคิดว่าจะได้อะไรไปง่ายๆ โดยที่ไม่ต้องเสียอะไรหรอกเหรอ อีกอย่างหนูไอก็เป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก นิสัยดีเหมือนแม่ของเธอ เพราะฉะนั้นแกต้องแต่งงานกับหนูไอเท่านั้น เลือกเอาสิว่าจะเอาทุกอย่างไปหรือจะยอมสละสิทธิ์ทรัพย์สมบัติของพ่อทั้งหมด แล้วก็ไปดูแลผับกระจอกของแกต่อไป"

"โอ้โห...นี่เหยียดอาชีพผมด้วยเหรอ เห็นแบบนั้นทำเงินเยอะนะป๊า"

"หึ..."

คุณท่านยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าลูกชายอยากได้กิจการของเขาจะตาย สถานที่อโคจรที่รวบรวมมหาเศรษฐีเข้าไปอยู่ในนั้น ไม่มีใครที่ไม่อยากได้ รวมถึงลูกชายของเขาด้วย และที่ตัดสินใจยกให้ก็เพราะว่าถึงเวลาแล้ว ตัวเขาเองก็อายุอานามไม่ใช่น้อยๆ เงินทองที่มีไม่รู้ว่ากี่ชาติจะใช้หมด ว่าจะพาภรรยาพักผ่อนใช้ชีวิตไม่ต้องคิดอะไร ปล่อยให้ลูกชายสานต่อธุรกิจ ถึงแม้ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เอาไหน แต่ทว่าเรื่องธุรกิจเขามีความฉลาดอยู่ในตัวสูง

"ป๊าคิดอะไรอยู่อะ นั่นมันลูกของศัตรูนะ เจอกันที่ไรจ่อปืนใส่กันตลอด แล้วถ้าพ่อเขารู้ไม่ส่งคนมาบุกชิงตัวลูกไปหรือไง"

"แกก็จดทะเบียนสมรสนี้ซะ ไอ้นั่นมันไม่กล้าเข้ามาที่นี่หรอก"

"อย่าบอกนะว่าแม่ของไอรดาเป็นคนฝากมาไว้ที่นี่ นี่ถ้าพ่อกับพี่ชายยัยนั่นรู้นะได้เปิดศึกกันแน่"

เขาถอนหายใจออกมาทันที ก็อยู่ของตัวเองดีๆ มีแต่คนหาเรื่องมาใส่ตัวให้ รวมถึงเรื่องการที่เขาต้องแต่งงานกับลูกสาวของตระกูล พิทักษ์คุณวุฒิ มันเป็นการหยามหน้ากันมากเลย ซึ่งก็ไม่รู้ว่าพ่อคิดอะไรอยู่

"ก็ปล่อยมัน... อีกอย่างลูกชายคนโตของมันไม่กล้ายุ่งกับแกหรอก แต่ยังไงแกก็ต้องปกป้องหนูไอ ถ้าแกไม่แต่งกับน้อง ไอรดาก็จะต้องไปแต่งกับนายใหญ่แห่ง Canavan แกก็รู้ว่าไอ้หมอนั่นมันนิสัยเป็นยังไง ป๊าว่าแกเจ้าชู้แล้วก็สาระเลวมากแล้วนะ แต่ไม่ได้ครึ่งของไอ้หมอนั่นหรอก"

"โห... ด่าลูกสารเลว เป็นพ่อภาษาอะไรเนี่ย"

เขาเกาหัวด้วยความหงุดหงิด ถ้าไม่ยอมตกลงก็จะอดได้เกาะ Veronica เอาเป็นว่าแต่งๆไปก่อนแล้วกัน แล้วค่อยหาทางออกที่ดีกว่านี้ แล้วก็ขอออกตัวก่อนเลยนะว่า เขาไม่ชอบและไม่ได้พิศวาสลูกของศัตรู โดยเฉพาะน้องสาวของไอณดล นายใหญ่แห่ง Venar ลูกชายคนโตของตระกูลนั้น เขากับมันไม่ถูกกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เจอกันทีไรก็อดไม่ได้ที่จะต่อยหน้ากันด้วยความหมั่นไส้ หรือจริงๆ แล้ว ที่พ่อเขายอมให้ไอรดาเข้ามาอยู่ที่นี่ ก็เพราะว่าจะแก้แค้นคุณท่านของตระกูลนั้น

"ผมถามจริงนะป๊า ที่รับยัยลูกเสือลูกตะเข้มาอยู่ด้วย เพราะว่าแก้แค้นที่มันแย่งแฟนเก่าป๊าไปใช่ไหม"

"ไร้สาระ... ป๊ารักแม่แกคนเดียว ส่วนแม่ของหนูไอเป็นเพื่อนที่ดีของป๊า เราสองคนจบกันด้วยดีไม่ได้มีปัญหาทะเลาะเบาะแว้งกัน"

เขาไม่ได้คิดใช้ใครเป็นเครื่องมือในการแก้แค้น โดยเฉพาะเด็กที่เกิดออกมาไม่รู้เรื่องราวอะไร แค่สงสารไอรดาถ้าเกิดว่าจะต้องถูกส่งไปเป็นนายหญิงแห่ง Canavan เขาไม่ได้ปรักปรำหรือใส่ร้าย เพราะภรรยาของเขาในตอนนั้น รู้จักคนในตระกูลนั้นดี เธอถึงเลือกที่จะมาแต่งงานกับเขา แทนที่จะแต่งงานกับผู้ชายอีกคน

"ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่ แต่ก็เอาเหอะผมยอมแต่งก็ได้ บอกไว้ก่อนเลยนะว่าผมไม่พิศวาสลูกของศัตรู โดยเฉพาะน้องของไอ้ไอณดล ผมไม่มีทางเอาทำเมียเด็ดขาด แต่ว่าแต่งๆ ไปงั้นแหละ เพราะว่าผมอยากได้เกาะของป๊า"

พูดจบเขาก็หยิบเอกสารการจดทะเบียนสมรสมาวางไว้ตรงหน้า หยิบปากกาเปิดฝาออก จากนั้นก็จะจรดหัวปากกาเซ็นชื่อของตัวเองลงไปในเอกสารตรงหน้า และเมื่อเซ็นเสร็จทุกอย่างเขาก็ส่งคืนให้คุณพ่อ

"ตกลงว่าเกาะของป๊าเป็นของผมแล้วใช่ไหม"

"ใช่...หลังจากนี้แกจัดการเองได้เลย เดี๋ยวป๊าจะให้ผู้ช่วยคอยแนะนำอีกแรงหนึ่ง อ๋อ... แกลืมอ่านเงื่อนไขในกระดาษบรรทัดสุดท้ายนะ"

"เงื่อนไรอะไรอีกล่ะ วุ่นวายจริงๆเลย"

"ภายในสองปีแกจะต้องมีทายาทมาสืบสกุล และต้องมาจากหนูไอรดาคนเดียวเท่านั้น ถ้าไม่อย่างนั้นสัญญาก็ถือว่าเป็นโมฆะเช่นเดียวกัน"

"โห...! เกินไปแล้ว"