Library

Home / โรแมนติก / นางเช่า / EP 4/4 ลิ้นกับฟัน

EP 4/4 ลิ้นกับฟัน

Author: อัญจรี

Last Updated: 2024-12-30 01:00:11

“โอ๊ย! ไม่นะ เอาคืนมา” เธอไขว่คว้าเอาขวดเล็กๆ ที่บรรจุน้ำสีอำพันเอาไว้ วิสกี้ขวดพกพาเธอแอบซื้อมาเมื่อเช้าตอนที่เขาพาไปซื้อเสื้อผ้า

“ฉันไม่ชอบให้เธอมีลมหายใจกลิ่นวิสกี้ มันน่าเบื่อ” ว่าแล้วก็โยนขวดเล็กๆ ลงข้างทาง ไม่สนว่ามันจะตกแตกแล้วทำให้รถคันอื่นต้องมีปัญหากับล้อยาง

“คุณเองก็ดื่ม”

“แต่ไม่ได้ดื่มพร่ำเพรื่ออย่างเธอ ฉันดื่มเพราะต้องเข้าสังคม”

“ฉันดื่มเอาเมา! ได้ยินหรือยังฮะ รถจอดเมื่อไหร่ไปหาเจ้าขวดเล็กๆ นั่นมาคืนด้วย”

“ฉันไม่รับคำสั่งใคร”

เขาบอกอย่างถือดี ขยับนั่งตัวตรงแล้วมองไปนอกหน้าต่าง

“โธ่เว้ย! นี่ฉันอยู่กับมนุษย์ถ้ำหรือยังไง เบื่อ! ได้ยินไหมว่าเบื่อๆๆ อื้อออ!!!”

การหลับตาท่องคำว่าเบื่ออย่างเอาเป็นเอาตายทำให้ทรายทองได้รับจุมพิตร้อนๆ ของอังเดรเป็นสิ่งตอบแทน เขาหันหน้ากลับมาหาและโจนจ้วงลิ้นร้อนๆ เข้าใส่ริมฝีปากช่างจ้อนั่น แล้วไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น ทรายทองก็แทบอ่อนเรี่ยวแรง

“มันดีกว่าสั่งให้เธอหุบปากเยอะเลย หึๆๆ”

เขาหัวเราะเมื่อเห็นการหายใจหอบถี่ของทรายทอง หล่อนถูกจูบจนแทบไม่มีอากาศหายใจ และน่ายินดีนักที่เสียงแวดๆ ของหล่อนยุติลงเสียที

“นั่งเงียบๆ สักชั่วโมงเถอะแม่คุณ ไม่งั้นฉันจะถอดเสื้อผ้าเธอแล้วจับปล้ำตรงนี้ ให้นิคดูซะเลย” มีแววขู่เข็ญในน้ำเสียงของอังเดร

“คุณกล้าเหรอ” ถามเขาอย่างขลาดๆ

“กล้าแน่ นายกล้าดูหรือเปล่านิค” ถามเอากับตัวช่วยที่กะพริบตาปริบๆ ใส่กระจกมองหลัง

“อ่า...ผม...ผมต้องขับรถครับนาย”

นั่นคือคำตอบที่นิคคิดว่าปลอดภัยที่สุดแล้วสำหรับคำถามนี้

ทรายทองจนปัญญาจะต่อล้อต่อเถียง เลยได้แต่นั่งเงียบๆ แล้วไม่กี่นาทีถัดมาความง่วงหาวก็ทำให้ร่างบางเอนลงกับเบาะรถและหลับไปในที่สุด

ปรายรุ้งอยู่ในชุดอยู่บ้านแบบสบายๆ กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดพอดีตัว แต่ออกจะพอดีไปนิดเพราะมันรัดรึงทั้งสะโพกหนั่นแน่นและทรวงอกพอเหมาะพอดีให้ดูน่ามองยิ่งขึ้นไปอีก หญิงสาวกำลังนั่งดูตำแหน่งงานว่างในอินเทอร์เน็ต และกะว่าจะหางานที่เหมาะกับวุฒิการศึกษาของตัวเอง แม้ยังไม่ได้รับใบปริญญาเป็นกิจจะลักษณะ แต่เธอคิดว่าสามารถพาตัวเองไปสมัครงานได้ด้วยวุฒิที่เรียนจบมา

ติ๊งต่องๆๆ

เสียงกริ่งดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เจ้าบ้านลุกไปดูตรงหน้าต่าง แล้วหัวคิ้วมนๆ ก็ได้ขมวดเข้าหากัน เธอก้าวยาวๆ ออกไปยังหน้าบ้าน แสงอาทิตย์ยามโพล้เพล้บอกได้ดีว่าเวลานี้ใกล้ค่ำแล้ว และเขามาทำอะไรที่บ้านของเธอ

หญิงสาวเดินออกมารับหน้าผู้มาเยือน เขาเป็นบุรุษร่างสูงขาว หน้าตาใจดี

“เอ...นี่บ้านทรายทอง?”

ปรายรุ้งรีบยกมือไหว้บุรุษตรงหน้า เขาแต่งตัวดี ดูภูมิฐานและสะอาดสะอ้าน

“สวัสดีค่ะ บ้านพี่ทรายค่ะ แต่พี่ทรายไม่อยู่”

“ทรายติดลูกค้าหรือหนู”

“อ่า...ค่ะ ให้หนูโทรบอกไหมว่าคุณ...เอ่อ...”

“เรียกฉันว่าหมอจิวหรือเฮียจิวก็ได้ เอ่อ...เฮียแวะมาแถวนี้ ก็เลยซื้อเค้กมาฝาก” จิวรีบยกถุงเค้กให้หญิงสาวดู

ปรายรุ้งเปิดประตูออก ตัดสินใจอย่างเร่งด่วนและสรุปเอาเดี๋ยวนั้นว่าเฮียจิวผู้นี้คงไม่ได้มาร้าย

“ขอบคุณนะคะ ไม่รู้ว่าพี่ทรายจะกลับวันไหน แกไม่ได้บอกไว้ แต่คงไม่ใช่วันสองวันนี้แน่”

“งั้นหนู...”

“ปรายค่ะ ปรายรุ้ง”

“จ้ะ งั้นหนูปรายคงต้องจัดการเค้กนั่นแทนหนูทรายละนะ”

จิวว่ายิ้มๆ นึกเอ็นดูเด็กสาวที่มีหน้าตาคล้ายทรายทอง

“แหะๆ หนูจะจัดการให้เรียบร้อยเลยค่า เอ่อ...หนูอยากชวนเฮียเข้าบ้านนะคะ แต่ว่า...หนูไม่สะดวก”

“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ เอ...ว่าแต่หนูทรายไปกับลูกค้าคนไหนเหรอ”

“คุณอังเดรค่ะ”

“อ้อ...งั้นก็คงไม่มีอะไรน่าห่วงละนะ เฮียกลับดีกว่า วันหลังจะมาเยี่ยมใหม่นะ”

“ค่า ขอบคุณนะคะ ขอบคุณมากๆ สำหรับเค้กค่า” เอ่ยขอบคุณแล้วยกมือไหว้ลา เฮียจิวกลับขึ้นรถแล้วขับออกไป

ปรายรุ้งกะว่าจะปิดประตูรั้วแล้วเดินเข้าบ้าน แต่บุรุษที่เพิ่งลงจากรถที่จอดอยู่ไม่ไกล ทำให้เธอต้องเพ่งสายตามองดีๆ ว่าใช่เขาหรือเปล่า

“งานเข้าแล้วนังปรายเอ๊ย” บอกตัวเองยามเห็นหน้าบูดๆ ของคนที่เดินใกล้เข้ามา เขาไปกินรังแตนที่ไหนมาล่ะ หน้านี่บูดเป็นแกงค้างคืนเลย “คุณมาได้ไง”

“ขับรถมา” ชลกรตอบห้วนๆ ริมฝีปากไม่ได้เฉียดใกล้การคลี่ยิ้ม

“ฉันหมายถึงรู้จักบ้านฉันได้ยังไงยะ”

“ก็ถามเจ้านายเธอน่ะสิ” เขาบอกความจริง ความไม่พอใจยังมีอยู่ ที่รู้ๆ มาคือปรายรุ้งไม่ได้รับลูกค้าเช่นทรายทอง แต่เหตุใดจึงมีชายท่าทางภูมิฐานเอาของมาฝากถึงบ้าน คุยไปยิ้มไปเสียด้วย น่าสงสัยไหมเล่า

“เจ้านายไม่มีสิทธิ์เอาข้อมูลส่วนตัวของลูกน้องไปเปิดเผยนะ” เธอร่ำร้องถึงความเป็นจริง แต่ดูเหมือนว่ามันจะถูกทำลายลงด้วยการที่เจ้านายของเธอเป็นเพื่อนเขา

“ไม่ได้เปิดเผย แค่บอกฉันเท่านั้นเอง ถ้าเธออยากด่าเขาละก็ ค่อยด่าวันหลังแล้วกัน และเพราะฉันไปที่ DC เลยได้รู้ว่าเธอลาหยุดอีกวัน”

Previous Chapter Next Chapter

นางเช่า บทส่งท้าย
บทส่งท้าย___________ทรายทองนั่งป้อนข้าวสองแฝด ในตอนที่อังเดรเดินลงบันไดมา นิคยืนอยู่ไม่ไกล รอรับคำสั่งเจ้านายอย่างเอลฟ์ตัวยักษ์ผู้ภักดีอยู่เช่นเดิม ผิดก็แต่ช่วงนี้ เอลฟ์ตัวยักษ์มักเปลี่ยนฝ่ายย้ายข้างมาภักดีต่อคุณหนูตัวแสบแสนซนอยู่บ่อยๆ แน่ละ สองแฝดน่ารักและน่าเอ็นดูเหลือเกิน“โอย...สายๆๆ สายแล้วที่รัก” เขาบ่นขณะเดินรีบๆ มาหาภรรยากับลูก ก้มลงหอมแก้มสองแฝดแรงๆ ลูกน้อยที่หน้าเหมือนเขาอย่างกับแกะ ก่อนจะหันมาจุมพิตภรรยาที่ข้างขมับ“รีบก็ไปสิคะ เดี๋ยวรถติดนะคุณเอื้อ”อังเดรพยักหน้า ก็อยากจะไปละนะแต่ว่า...“อะไรคะ” ถามสามีเพราะเขาก้มลงมาใกล้เธอแล้วแบมือขออะไรสักอย่าง“ก็ตังค์ไปทำงานไง”ทรายทองทำหน้ายุ่ง “ให้แล้ว วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงเหมือนทุกวันไงคะ” บอกเหมือนรำคาญ ก็แหม...สามีที่รักทำเหมือนจำวันสำคัญวันนี้ไม่ได้นี่นา“แต่มันไม่พอนี่ที่รัก” ก้มลงมากระซิบอีก อายเจ้านิคเกินจะกล่าวยามต้องแบมือขอเงินภรรยา“โอ๊ยคุณเอื้อ จะเอาอะไรนักหนาคะ อาหารการกินทรายก็สั่งเลขาจัดให้แล้ว แทบไม่ต้องซื้ออะไรเลยนะ แถมที่ให้ไปก็ตั้งเยอะ” บ่นอย่างงอนๆ“สองร้อยเนี่ยนะที่รัก!” อังเดรร้องออกมาอย่างสุดจะทน ได้ยินเสีย
นางเช่า EP 20/3 กรงขังผีเสื้อ
คนถูกทักสะดุ้งโหยงรีบซ่อนถุงยางอนามัยกับเข็มไว้ข้างหลัง สองตามองไปที่หน้าประตูห้องน้ำ ปรายรุ้งโผล่แค่ส่วนหน้ากับไหล่ขาวๆ ออกมานิดหน่อยแต่ช่างยั่วคนมองสิ้นดี“อ่า...ก็...หะ...หา หากรรไกรตัดเล็บไง”“หรือคะ...ฉันถูหลังไม่ถึง มาถูให้หน่อยสิ” คนสวยมียั่ว คนถูกยั่วหูผึ่ง “อ๊ะๆ หยิบถุงยางมาด้วยสิคะที่รัก”“จ้า...ไม่ลืมจ้าไม่ลืม หึๆๆ” บอกว่าไม่ลืมแต่น้ำเสียงเจ้าเล่ห์เหลือร้าย ทว่าปรายรุ้งไม่ทันได้สังเกต เพราะเพียงแค่ชลกรถอดเสื้อผ้าแล้วเดินเข้ามาในห้องน้ำในสภาพเปลือยเปล่า หญิงสาวก็ลืมไปแล้วว่าการถูหลังมันคืออะไร_____________สองเดือนต่อมางานเลี้ยงครบรอบการแต่งงานของทรายทอง ถูกจัดขึ้นที่คฤหาสน์อัชวินอย่างเป็นกันเองที่สุด ทว่าแขกที่มาร่วมงานก็ยังต้องแต่งตัวสวยแบบว่าผูกเนกไทใส่สูท ทั้งสหายและญาติๆ ของครอบครัวอัชวินและครอบครัววัฒนากูร ต่างถูกเชิญมางานเลี้ยงอย่างอบอุ่น งานเลี้ยงแบบที่มีการเปิดฟลอร์เต้นรำจึงดูหรูหราอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทุกคนในงานต่างมีรอยยิ้มพร่างพราย ซุ้มอาหารและเครื่องดื่มถูกจัดไว้อย่างสวยงามและพรั่งพร้อมอย่างที่สุด สองแฝดของทรายทองถูกพาเข้านอนตั้งแต่ยังไม่สองทุ่ม ทั้งสองหลับสนิทรา
นางเช่า EP 20/2 กรงขังผีเสื้อ
“เป็นอะไรไปคะ แค่จะมีน้องต้องงอนพ่อแม่ด้วยเหรอ ไม่ใช่เด็กสามขวบนะคะ” ทรายทองติงสามี ไม่ได้เอ่ยอย่างตำหนิมากมาย แค่อยากให้เขาเข้าใจว่าทุกสิ่งมันเกิดขึ้นได้เสมอ คนเราไม่สามารถบงการทุกอย่างได้หรอกคนถูกติงถอนหายใจอีกครั้ง สองตาทอดมองออกไปยังชายหาด สองแขนโอบเอวภรรยาไว้แน่น“ก็ห่วงนี่นา แม่ไม่ใช่สาวรุ่นแล้วนะ อีกไม่กี่ปีก็ห้าสิบแล้ว มันอันตราย ฉันเคืองพ่อด้วย อะไรจะฟิตขนาดนั้น”“โธ่คุณเอื้อ พวกเขาก็เหมือนคู่แต่งงานใหม่ดีๆ นี่เอง อย่าไปงอนพวกเขามากเลย ชีวิตคนเรามันสั้นนะคะ ให้พวกเขาได้อยู่ดูแลกันไปอย่างมีความสุขเถอะ อีกอย่างน่ะ มีเด็กเยอะๆ ครอบครัวจะได้อบอุ่นไม่ใช่หรือคะ”“มีปัญหาตั้งมากกับการมีลูกในตอนอายุเยอะแล้ว” เขายังท้วงติงไม่เลิก“งั้นคุณก็ช่วยพ่อคุณดูแลแม่สิคะ เราอาจต้องมีหมอประจำบ้านที่เป็นหมอสูติก็คราวนี้แหละ ยิ่งอายุเยอะยิ่งอันตราย แต่ถ้าเรารู้วิธีดูแลแก้ไข มันก็ไม่น่าห่วงไม่ใช่หรือคะ แม่คุณไม่ได้ตั้งใจหรอกค่ะ มันเป็นความผิดพลาดเหมือนกัน แต่มันเป็นความผิดที่งดงามเหลือเกินคุณเอื้อ มันเป็นเรื่องดี แทนที่จะงอนพวกเขา ทรายว่ามาเอาใจช่วยพวกเขาดีกว่านะคะ”อังเดรกอดภรรยาแน่นขึ้นไปอีก ทรา
นางเช่า EP 20/1 กรงขังผีเสื้อ
[20]กรงขังผีเสื้อ_________“พี่ทราย...พี่คะ!”ทรายทองสะดุ้งโหยง กะพริบตาปริบๆ รู้สึกถึงมืออุ่นของน้องสาวที่จับมือตนอยู่“เอ่อ...ขอโทษที มันแค่คิดอะไรเพลินๆ น่ะ” ตอบออกไปแล้วเหลือบมองสามีแวบหนึ่ง อังเดรเดินเข้ามาหาเธอ วางมือบนไหล่บางอย่างต้องการให้กำลังใจปรายรุ้งยิ้มให้พี่สาว “บอกหนูหน่อย ทำไมพี่ไปอยู่กับคนอื่น ทำไมไม่อยู่กับหนูคะ แล้วทำไมแม่ต้องบอกว่าพี่ตายแล้ว”“เรื่องมันยาวน่ะปราย แต่ว่า มันไม่มีอะไรมากหรอก ก็แค่สองผัวเมียที่มีลูกไม่ได้ มาเจอพี่ เห็นพี่แล้วคงนึกเอ็นดูเลยขอไปเลี้ยง พ่อแม่เอง ก็คงอยากให้ลูกมีความเป็นอยู่ที่ดีละมั้ง ก็แค่นั่นแหละ”“หรือคะ ดีจัง...แม่เคยเล่าว่าตอนหนูเด็กๆ บ้านเราจนมากๆ เพิ่งพอมีใช้บ้างตอนที่พ่อมีเรือเป็นของตัวเอง แล้วพี่ละคะ พี่เป็นยังไงบ้าง”“ก็สบายดี คนฐานะดีย่อมเลี้ยงดูเด็กคนหนึ่งได้ดีอย่างใจพวกเขา เสียก็แต่พวกท่านอายุสั้นไปหน่อย”ปรายรุ้งพยักหน้าเข้าใจ แต่ก็ยังมีอีกหลายข้อที่ยังไม่ได้บทสรุป“แล้วทำไมพี่ไม่มาหาเราบ้าง”“เพราะว่า เอ่อ...เรื่องมันยาวไงปราย คร้านจะเล่า เอาไว้ว่างๆ จะเล่าให้ฟังก็แล้วกัน” ทรายทองปฏิเสธ เงยหน้ามองสามีก็เห็นเขามองลงมาอย่
นางเช่า EP 19/4 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก
สองสาวต่างกอดกันแล้วร่ำไห้ ทรายทองรู้สึกเหมือนว่าความลับที่แบกมานานได้ถูกทำลายให้สูญสลายไป ด้วยคำถามเพียงไม่กี่คำของน้องสาว ส่วนปรายรุ้งนั้นสุดแสนจะดีใจ ดีใจยิ่งกว่าถูกบอกรักจากชลกรเสียอีก“พี่ทราย พี่รู้ไหมว่าหนูดีใจแค่ไหน...ฮึกๆ ในที่สุดพี่ก็เป็นพี่สาวหนูจริงๆ ฮึกๆ”“อือ...แกอย่าร้องสิ ร้องทำไม เลยทำให้ฉันร้องด้วย” ว่าพลางปาดน้ำตาป้อยๆ รอยยิ้มแห่งความยินดีปรากฏบนใบหน้าของทั้งสอง สองบุรุษที่ยืนดูอยู่ อดยิ้มออกมาไม่ได้ทั้งอังเดรและชลกรต่างรู้ว่าสองสตรีรักกันมากแค่ไหน มันเป็นเรื่องดีที่ทั้งคู่กลายมาเป็นพี่น้องกันจริงๆ แต่ลึกๆ แล้วอังเดรยังข้องใจ เหตุใดทรายทองถึงไม่บอกเรื่องนี้ให้ปรายรุ้งรู้ตั้งแต่แรกปรายรุ้งผละจากการกอดพี่สาว“พี่ปิดบังหนูทำไม ทำไมไม่บอกล่ะ”“มัน...ไม่มีจังหวะน่ะ” ทรายทองแก้ต่างไปเรื่อย เธอกลัวต่างหาก กลัวความจริง ไม่อยากให้ปรายรุ้งต้องเจ็บปวดไปกับตัวเอง“ทำไมละคะ ทำไมพี่ถึงไม่อยู่กับหนู ไม่อยู่กับพ่อแม่ ทำไม”ปรายรุ้งถามรัวๆ นั่งถามพี่สาวจริงจัง ไม่หวั่นแม้ว่าใต้เข่าของตัวเองจะเป็นเม็ดทราย หยดน้ำตาบนใบหน้ายังมีอยู่ แต่หญิงสาวไม่สนใจจะเช็ดมันแล้วนัยน์ตาของตาทรายทองไ
นางเช่า EP 19/3 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก
“ฉันจะใส่”“ไม่เอา อายเขา เอารองเท้าคุณคืนไปนะตาบ้า ฮ่าๆๆ” เธอหัวเราะอย่างกลั้นไม่อยู่ มองเท้าเขาแล้วขำแรง เหมือนเอารองเท้าเด็กมาสวมให้ช้างอะไรอย่างนั้น“ใส่เถอะน่า ถ้าฉันใส่แล้วเธอหัวเราะ ฉันจะใส่มันให้เธอดูทุกวันเลย”“โอ๊ย...คุณโช...แค่นี้ก็รักจะตายอยู่แล้ว...” บอกเขาแล้วเกาะแขนประจบ เอาแก้มถูๆ ต้นแขนเขาเหมือนอย่างที่เคยเห็นทรายทองทำกับอังเดร“ก็อยากให้รักมากๆ นี่นา เอาละ เราจะไปซื้อรองเท้าหรือว่าจะขึ้นไปหาพี่สาวเธอก่อนดี”“ไปซื้อรองเท้าค่า อย่าไปห่วงพี่ทรายเลย สามีนางมาค่ะ เราเข้าไปก็เป็นส่วนเกิน”“ดีจริง...เราไปหาที่เงียบๆ คุยกันดีกว่า...หึๆ”“อย่านะคุณโช ไม่ต้องเลย” บอกเขาอย่างนั้นแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ สุดท้ายก็โดนชลกรลากแขนไปขึ้นรถ และไม่ได้กลับมาที่โรงพยาบาลอีก แม้ว่าจะถึงเวลาที่ทรายทองต้องกลับบ้านก็ตาม___________หลายเดือนต่อมากลิ่นน้ำทะเลเค็มๆ ลอยมาปะทะประสาทรับกลิ่นของทรายทองอย่างจัง ทว่านั่นไม่ทำให้คุณแม่มือใหม่สนใจมันได้เท่ามะม่วงเปรี้ยวในตะกร้าที่แม่ค้าหิ้วมาขาย ลูกชายฝาแฝดของเธอตอนนี้อายุได้สิบเดือนแล้ว และกำลังนั่งเล่นกองทรายอยู่กับบิดาของแกและนิค น้ำทะเลตอนบ่ายคล้อยเริ
นางเช่า EP 19/2 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก
“โอเคๆ ตั้งแล้วๆ อ่า...คนนี้ชื่ออะไรดีน้า อืม...อนาวิลดีไหม”“เพราะมากค่ะสามีขา...” คนขี้อ้อนเอ่ยชมสามีทันทีที่ได้ชื่อถูกใจ “แล้วอีกคนละคะ”อังเดรทำหน้าคิดหนักยิ่งกว่าเก่า “อืม...อนาวิลแล้วก็ต้อง...อณิษฐ์...ใช่ อณิษฐ์” เขายิ้มกว้าง ทรายทองกระแซะร่างเข้าหาสามี สอดแขนโอบเอวเขาไว้ ในขณะที่อังเดรก็กอดเธอกลับมา“สามีตั้งชื่อเก่งมากค่ะ ชื่อเล่นเดี๋ยวทรายตั้งเอง” บอกเขาแล้วเงยหน้าจุมพิตปลายคางสากไปหนึ่งที“หายโกรธแล้วใช่ไหมคนดี”ทรายทองส่ายหน้าเบาๆ“ไม่ได้โกรธ แค่น้อยใจ โดนสามีง้อบ่อยๆ เดี๋ยวก็หาย ถ้าจะให้หายไวละก็ควรมีกระเป๋าแบรนด์เนมมาปลอบใจสักโหลสองโหล”“โอเว่อร์ มันเปลือง...อีกอย่างน่ะ เงินฉันฉันให้เธอหมดแล้ว อยากได้อะไรก็ไปซื้อเอาครับ”คราวนี้อังเดรเป็นต่อ เขากลั้นขำ หากจะให้สามีทำเซอร์ไพรส์มอบของขวัญให้ในวันพิเศษต่างๆ ละก็ หล่อนคงหมดหวังละ เพราะทุกบาททุกสตางค์ให้ศรีภรรยาไปหมดสิ้นแล้ว“โอ๊ย...คุณเอื้ออ่า...ไม่รับมุกเลย งั้นเดี๋ยวทรายจะโอนเงินให้เดือนละแสนแล้วกัน”“เอาไว้ให้สามีใช้จ่ายใช่ไหมที่รัก”“เอาไว้ซื้อของขวัญเซอร์ไพรส์เมียย่ะ”“เธอมันร้ายจริงๆ”“ก็มันเป็นนิสัยของทรายไปแล้ว...อื้อ
นางเช่า EP 19/1 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก
[19]ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก________________เช้าวันถัดมาก๊อกๆๆประตูถูกเคาะและถูกเปิดออกในนาทีต่อมา ทรายทองยืนอยู่ที่ปลายเตียง กำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ อังเดรปรากฏกายใต้กรอบประตู เขาเดินเข้ามาช้าๆ มีร่างเอลฟ์ยักษ์ของนิคเดินตามมาติดๆ นิคหยุดยืนอยู่ชิดผนังด้านหนึ่ง ส่วนอังเดรหยุดยืนที่กลางห้อง เขากลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคออย่างประหม่า“นึกว่า...จะไม่มานะคะ”“มาสิ ฉันต้องมาแน่ แต่ว่า...ช้าไปหน่อย...ฉันรีบที่สุดแล้ว มันไม่มีเที่ยวบินที่เร็วกว่านี้ ฉัน...”อุแว้....อุแว้...“โอ...คุณพระ! นี่ฉันได้ลูกแฝด!?”อังเดรช็อกเหมือนถูกช็อตด้วยไฟฟ้าแสนโวลต์ เขาจ้องมองกระบะทารกทั้งสองตาค้าง ปรายรุ้งอุ้มทารกคนหนึ่งขึ้นมา เจ้าหนูยังร้องจ้า“พี่ทราย สงสัยน้องจะหิว พี่กลับขึ้นเตียงเถอะจะได้เอาน้องกินนม” คนเป็นน้องบอกทรายทองขยับขึ้นไปนั่งแล้วรีบเอ่ยบางอย่าง“ให้คุณเอื้ออุ้มลูกมาซิปราย”อังเดรยืนตัวแข็ง หัวใจเขาเต้นแรง นั่นมันมนุษย์ตัวเล็กที่แผดเสียงร้องจ้า ที่สำคัญคือมีมนุษย์ตัวเล็กตั้งสองคนแน่ะ ให้ตายเถอะ! ประสาทจะกิน ทรายทองไม่ยอมบอกเขาเลยกับการมีครรภ์แฝด หล่อนมันตัวแสบ อยากให้เขาช็อกตายหรืออย่างไร“เอาสิคุ
นางเช่า EP 18/5 รักลูกบ้างไหม
“อย่ามาพูด เลิกจ้ำจี้ฉันเมื่อไหร่ค่อยว่ากันอีกทีย่ะ” ปรามเขาอย่างเคืองๆ ก็ปากบอกอยากจะมีลูก แต่ใช้งานเธออย่างกับนางเอกหนังเอวีละก็ เชิญไปมีกับคนอื่นเถอะ ถ้ามีลูกขึ้นมาเธอคงเหมือนซอมบี้ ไม่ต้องมีเวลาหลับเวลานอนกันละ“ปรายใจร้าย...” เขาสวนทันควัน มือข้างหนึ่งเลื่อนไปโอบเอวบางแล้วดึงเข้าหาตัว ทว่ายังจ้องผิวเนื้อของทารกแฝดไม่วางตา“มีลูกนี่งานใหญ่นะคุณโช เรายังไม่เต็มอิ่มกับชีวิตหนุ่มสาวเลย ฉันยังอยากอยู่กับคุณไปก่อน เราอย่าเพิ่งมีลูกกันเลย รออีกสักนิดดีกว่า นะๆ” ปรายรุ้งอ้อนสามี ทั้งอธิบายความเป็นจริงให้เขารู้ชลกรขยับไปยืนซ้อนหลังปรายรุ้ง กอดเอวหล่อนไว้หลวมๆ แล้วเกยคางบนไหล่บาง แอบสูดกลิ่นหอมของคนรักที่ซอกคอขาวแต่สองตายังจ้องสองแฝด“แล้วแต่เธอเถอะ แต่อย่านานนะที่รัก ม๊าอยากอุ้มหลานจะแย่แล้ว”“ฉันรู้ค่ะ รออีกสักปีนะคะ ระหว่างนี้เราก็มาช่วยพี่ทรายเลี้ยงหลาน ฝึกงานไปด้วยดีไหมคะ”“เป็นความคิดที่เยี่ยมมาก ซ้อมบทพ่อแม่ไปพลางๆ เวลาเรามีลูกเราจะได้ไม่หัวหมุนเนาะ”หนุ่มสาวคุยกันกะหนุงกะหนิงจนทรายทองลอบยิ้ม พวกเขาดูรักกันดี ออดอ้อนกัน รับฟังความคิดเห็นของกันและกัน ไม่เหมือนคู่เธอเลยที่ฝ่ายชายเอาแ

Scan code to read on App

Share

EP 4/4 ลิ้นกับฟัน

Related chapters

นางเช่า EP 4/5 ลิ้นกับฟัน

นางเช่า EP 4/6 ลิ้นกับฟัน

นางเช่า EP 5/1 เมียเช่าฝรั่ง

นางเช่า EP 5/2 เมียเช่าฝรั่ง

นางเช่า EP 5/3 เมียเช่าฝรั่ง

นางเช่า EP 5/4 เมียเช่าฝรั่ง NC++

นางเช่า EP 5/5 เมียเช่าฝรั่ง

นางเช่า EP 5/6 เมียเช่าฝรั่ง

Latest chapter

นางเช่า บทส่งท้าย

นางเช่า EP 20/3 กรงขังผีเสื้อ

นางเช่า EP 20/2 กรงขังผีเสื้อ

นางเช่า EP 20/1 กรงขังผีเสื้อ

นางเช่า EP 19/4 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก

นางเช่า EP 19/3 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก

นางเช่า EP 19/2 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก

นางเช่า EP 19/1 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก

นางเช่า EP 18/5 รักลูกบ้างไหม