BAD GUY - 12 เกรี้ยวกราด

คุณเหนือเดินนำฉันมาที่รถของตัวเอง ซึ่งจอดอยู่ตรงที่จ]อดวีไอพี บริเวณนี้จะไม่มีรถของใครจอดอยู่เลยสักคัน

“ขึ้นรถ”

“ตะ แต่รินเอารถมา…”

“ฉันบอกให้เธอขึ้นรถ” คุณเหนือกดเสียงต่ำ ทำให้ฉันรีบเปิดประตูเข้ามานั่งด้านในอย่างว่าง่าย

เมื่อฉันเข้ามานั่งด้านในรถ คุณเหนือก็เปิดประตูเข้ามานั่งตรงเบาะคนขับ เขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่สวมใส่อยู่ออก แล้วถอดมันก่อนจะโยนมันไปไว้ที่เบาะหลัง จากนั้นก็ดึงเน็กไทลงพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อสองสามเม็ด

ใบหน้าเกรี้ยวกราดหันมาจ้องฉันอย่างเอาเรื่อง “เอาเงินที่ฉันให้มาเลี้ยงผู้ชาย ?”

“มะ ไม่ อื้อ…” ไม่ทันที่                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            จะได้ตอบคำถามคุณเหนือก็คว้ามือมาบีบปลายคางของฉันแน่น เขาทำแบบนี้มันเจ็บนะ

“รู้ไหมว่าฉันไม่ชอบผู้หญิงทรยศ” คุณเหนือเอ่ยถามเสียงเย็น ในตอนนี้ฉันแทบไม่กล้าแม้แต่มองหน้าเขา ทั้งที่ไม่ได้มีความผิดอะไรเลยแท้ๆ

“เธอบอกกับฉันว่าไม่มีใคร แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใคร”

“ขะ เขาคือพี่ชายของเพื่อนสนิทรินค่ะ”

“รู้ไหมว่าถ้าเธอโกหกฉันจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเธอ” คุณเหนือเค้นถาม เขาออกแรงที่มือบีบปลายคางของฉันแรงขึ้น

“รินไม่ได้โกหก” ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณเหนือถึงดูอารมณ์ร้ายแบบนี้ น่าจะฟังบ้างมากกว่ามาใช้กำลังทำให้ฉันเจ็บตัว

“ถ้าไม่เชื่อ คุณเหนือจะให้ลูกน้องไปสืบดูก็ได้ว่ารินพูดความจริงหรือเปล่า”

“ฉันทำแน่ เธอไม่ต้องท้า!!”

“ปะ ปล่อยก่อนได้ไหมคะรินเจ็บ” ฉันอ้อนวอนเขาด้วยน้ำเสียงและสายตา

ฝ่ามือหนาปล่อยออกไปจากปลายคางของฉัน จากนั้นคุณเหนือก็ยื่นหน้ามากระซิบถาม “ฉันทำให้เธอกลัวอีกแล้วสินะ”

จู่ๆ คุณเหนือก็ปรับเบาะที่ฉันนั่งให้เอนราบไปจนติดกับเบาะหลัง

“คะ คุณเหนือจะทำอะไรคะ” ฉันเบิกตากว้างเมื่อถูกกดให้นอนราบลงไปกับเบาะรถ

คุณเหนือใช้นิ้วลากไล้ไปมาบริเวณขาอ่อนของฉัน ตอนนี้ฉันใส่ชุดนักศึกษาอยู่ หากคุณเหนือคิดจะทำอะไรคงไม่ยาก

“ฉันคงปล่อยเธอมากเกินไป ถึงได้แอบมาเที่ยวเล่นกับชู้แบบนี้”

“รินบอกแล้วไงคะว่าพี่เพชรกับรินไม่ได้เป็นอะไรกัน”

“ฉันจะไม่ปักใจเชื่อในคำพูดของเธอ” นิ้วใหญ่เลื่อนขึ้นมาเรื่อยๆ จนถึงหน้าอกของฉัน “และถ้าเธอโกหก เธอต้องหาเงินมาคืนฉันให้หมด แต่!! ถ้าเธอไม่มีปัญญาคืน”

คุณเหนือค่อยๆ ใช้มือปลดเม็ดกระดุมเสื้อนักศึกษาของฉันออกทีละเม็ดๆ ฉันได้แต่นอนตัวแข็งทื่อเพราะเกรงกลัวสายตาดุดันคู่นั้นของเขา

“เธอก็ต้องอยู่กับฉันเอาตัวขัดดอก ไม่ใช่อยู่ในฐานะนางบำเรอ แต่อยู่ในฐานะคนรับใช้”

ขะ เขาโหดร้ายมากกว่าที่ฉันคิดเอาไว้

ใบหน้าคมคายก้มลงมาบริเวณเนินหน้าอกของฉัน ก่อนที่คุณเหนือจะใช้เขี้ยวฟันกัดงับเนินหน้าอกจนเกิดรอยหลายต่อหลายจุด

ฉันไม่ได้ขัดหรือห้ามอะไร ได้แต่นิ่วหน้าเพราะความเจ็บ

ฝ่ามือใหญ่จับขาของฉันให้อ้าออกจากกัน ก่อนจะล้วงเข้ามาในแพนตี้ตัวจิ๋ว

ฉันสะดุ้งเฮือกเมื่อนิ้วใหญ่แตะลงมาบนจุดอ่อนไหว “อ๊ะ คะ คุณเหนือหยุดก่อนค่ะ”

คุณเหนือเขาไม่ได้ฟังอะไร พยายามจะดันนิ้วเข้ามาในร่องแคบแต่ถูกฉันรั้งมือเอาไว้ จึงทำให้ถูกเขี้ยวฟันคมกัดลงมาบนเนินหน้าอกอย่างแรงจนเป็นรอยช้ำ

“อึก ระ รินเจ็บ”

คุณเหนือผละตัวออกไปด้วยท่าทางหงุดหงิด เขามองฉันอย่างไม่ชอบใจเมื่อเห็นว่าฉันรีบจัดการเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย

“คืนนี้ฉันจะนอนกับเธอที่คอนโด คงไม่ต้องให้บอกว่าต้องเตรียมตัวยังไง” เสียงทุ้มเข้มเอ่ยบอก ก่อนจะเบือนหน้าหนี “ลงไปซะ ฉันมีธุระต้องไปจัดการ”