ชื่อแดชที่แปลว่าเจ้าเล่ห์เพทุบาย

"ถ้าแดชขอโทษมัน สัญญามาก่อนดิว่าดีน่าจะยอมตกลงเป็นแฟนกับแดช" แดชยกมือขึ้นกอดอกขณะที่ใบหน้าหล่อคมก้มลงหาใบหน้าสวยหวานจนแทบจะแนบชิดติดเป็นคนๆ เดียวกัน

"ดีน่าจะยอมเป็นแฟนของแดชไหมละ?"

"นายนี่มันจริงๆ เลยแดช ทั้งเจ้าเล่ห์ ทั้งร้ายกาจ" ดีน่าออกปากด่าอย่างรู้สึกเบื่อหน่ายกับนิสัยที่นานวันก็ยิ่งเอาแต่ใจของแดช

"อย่างนายใครเขาจะอยากได้มาเป็นแฟนกันแดช"

"ดีน่าไงที่อยากจะมีแดชเป็นแฟน" แดชว่าอย่างมั่นใจในความรู้สึกของตัวเอง ถึงแม้หญิงสาวจะไม่เคยกล่าวออกมาว่าชอบพอกันกับเขาแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็รับรู้ได้ว่าแท้จริงแล้วเธอก็มีใจให้กับเด็กนักเรียนเลวๆ แบบเขาเช่นเดียวกัน

เพียงแค่เธอเลือกที่จะไม่พูดมันออกมาก็เท่านั้นเอง...

"ฉันเปล่านะ เคยพูดอย่างนั้นเหรอ" ดวงใจสาวถึงกับสั่นไหวเมื่อฟังดูเหมือนกับว่าเขาอ่านความในใจของเธอที่มีต่อเขาได้ออก

"ดีน่าจะกลับรถเมย์อีกแล้วเหรอ" แดชแสร้งว่าเปลี่ยนเรื่องก่อนจะขยับตัวเข้าหาร่างเล็กๆ ของหญิงสาวอย่างฉกฉวยโอกาสในตอนที่เธอกำลังเผลอ

"จำเป็นต้องชิดขนาดนี้ไหม" แม้ปากสีชมพูระเรื่อนั้นจะเอ่ยต่อว่าออกมาไม่หยุดหากแต่ความเป็นจริงแล้ว ภายในใจสาวมันรู้สึกอบอุ่นอยู่ไม่น้อยที่มีเขามาคอยรอรถประจำทางด้วยกันกับเธอ

"แดชว่ามันอันตรายนะ เดี๋ยวดีน่ากลับกับแดชดีกว่า วันนี้แดชว่าแดชจะพาดีน่าไปเที่ยวสนามแข่งรถของแดชด้วยแหละ" แดชชวนหญิงสาวสนทนาเรื่อยเปื่อย ขณะที่ตาคู่คมนั้นก็คอยตวัดขึ้นอย่างเอาเรื่องหนุ่มใหญ่หนุ่มเล็กที่มองมายังดีน่าเป็นระยะ

"ไม่เป็นไร ดีน่าเกรงใจ" ดีน่าเอ่ยปฏิเสธพร้อมด้วยใบหน้าที่หลับตาปี๋เพราะความกลัวว่ากำหมัดแน่นๆ ของเพื่อนหนุ่มจะกระแทกลงมาบนใบหน้า เพราะเธอไปขัดใจในความต้องการของเขาเข้า

"โธ่ดีน่า แดชรักดีน่าจนหมดหัวใจขนาดนี้แล้วจะเอาอะไรมาทำร้ายดีน่าได้ลงกันละครับ มันก็จริงอยู่ที่ว่าแดชเลวแต่แดชไม่มีทางเอานิสัยนั้นมาใช้กับคนที่แดชรักหรอกครับ แดชรักดีน่านะครับรู้ไหม รักมากเท่ากับหัวใจดวงนี้ของแดชเลย" แดชยกมือขึ้นลูบหน้าผากมนของหญิงในดวงใจเบาๆ อย่างนึกเอ็นดูในท่าทางน่ารักน่าเอ็นดูของเธอ

เพราะเธอน่ารักแบบนี้อย่างไรเล่า เขาจึงได้หลงรักเธอเสียจนหัวปักหัวปำอยู่อย่างนี้มาเป็นเวลาหลายปี...

"ไปกับแดชเถอะนะ แดชสัญญาว่าแดชจะดูแลที่รักของแดชเป็นอย่างดี อีกอย่าง...วันนี้แดชจะลงแข่งนัดสำคัญด้วย แดชก็เลยอยากจะให้ดีน่าไปให้กำลังใจแดชอยู่ที่ข้างสนาม จะได้ไหมครับคนสวยของแดช นะครับ" เธอ...คือทุกสิ่งทุกอย่างของเขา เพราะมีเธอโลกของเขาถึงได้สดใสมากขึ้นไปในทุกๆ วัน

สนามกีฬาแข่งรถมอเตอร์ไซค์ชนัศชัย อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช

"ไอ้แก้ว พี่แดชมันมากับใครวะน่ะ" ขวัญใจ ผู้ซึ่งเป็นน้องสาวคนสุดท้องเอ่ยถามความคิดเห็นของพี่สาวคนกลางด้วยความรู้สึกสงสัย

"ก็จะเป็นใครไปได้เล่าไอ้ขวัญ ข้าก็เห็นว่ามันรักมันหลงอยู่แต่กับผู้หญิงที่ชื่อดีน่าอะไรนั่นอยู่แค่คนเดียว" แก้วตาตอบกลับอย่างไม่ค่อยรู้สึกที่จะตื่นเต้นกับการที่พี่ชายคนโตพาเด็กสาวเข้ามาในสนามแข่งรถแห่งนี้

"ก็จริงของเอ็งไอ้แก้ว" ขวัญตาขานรับ "ไอ้แก้ว"

"อะไรของเอ็งนักหนาไอ้ขวัญ ข้าชักจะรำคาญเอ็งขึ้นมาจริงๆ แล้วนะโว้ย" เพราะว่าในวันนี้การแทงพนันโคชนของแก้วตานั้นค่อนข้างจะไปในทางที่ย่อยยับป่นปี้ จึงทำให้หญิงสาวนั้นมีอาการกระเง้ากระงอดใส่น้องสาวอย่างที่กำลังเป็น

"ไอ้ขี้แพ้ชวนตี" ขวัญตาว่าอย่างเบื่อหน่ายก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้กับดีน่าอย่างคนที่มีมารยาท

"สวัสดีค่ะดีน่าค่ะ" แดชจ้องมองไปยังมือเล็กๆ ที่ยกพุ่มขึ้นไหว้อย่างสวยงามนั้นด้วยความรู้สึกชื่นชมหญิงสาว

คนอะไร...แม้กระทั่งตอนที่ประกบมือขึ้นไหว้ก็ยังสวย ทำไมผู้หญิงของเขาถึงได้สวยมากขนาดนี้นะ... ที่เขาว่าตกหลุ่มรักคนเดิมซ้ำๆ มันเป็นแบบนี้นี่เอง...

"ไม่ต้องไหว้ข้าหรอก ข้าอายุน้อยกว่าพี่ตั้งสองปี" ขวัญตาว่าขณะพยายามที่จะใช้ข้อศอกกระทุ้งสีข้างของขวัญแก้วให้เธอแหงนหน้าจากหน้าจอโทรศัพท์มือถือบ้าง

"ได้ยินแล้ว ชื่อดีน่า" หากแต่แก้วตากลับขานรับเพียงสั้นๆ จนดีน่าที่ไม่เคยจะมีโอกาสประสบพบเจอเพื่อนมนุษย์ที่มีกิริยาอย่างแก้วตาถึงกับยิ้มเจื่อนๆ อย่างคนที่ทำอะไรไม่ถูก

"อย่าไปถือสาไอ้แก้วมันเลยครับดีน่า เดี๋ยวยังไงดีน่านั่งให้กำลังใจแดชตรงนี้นะ" แดชออกแรงบีบไหล่เล็กนั้นอย่างเอาอกเอาใจก่อนจะบอกให้เธอนั่งลงตรงเก้าอี้สีหวานที่ถูกจัดวางอยู่ข้างขอบสนาม

"อะ...อื้ม ฉันจะนั่งรอเธออยู่ตรงนี้นะแดช"

"เก่งครับ คนสวยของแดช"

แก้วตาคือตัวตึงที่สุดในเซตนี้ค่ะ🤣