Share
บทที่ 48 การเผชิญหน้าที่ตึงเครียด
Related chapters
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 49 แผนการหลบหนี
เสียงฝีเท้าของพวกสมุนโทโมะที่ใกล้เข้ามาทำให้ซาเอบะรู้ว่าเขามีเวลาไม่มากนัก โทโมะยังคงนอนทรุดอยู่ที่พื้น ไม่สามารถลุกขึ้นมาได้จากแรงกระแทกที่ซาเอบะพุ่งเข้าหาเมื่อครู่ แม้ว่าโทโมะจะพยายามคว้าปืนของตัวเองขึ้นมา แต่แรงเจ็บจากกระดูกซี่โครงที่ถูกถีบจนหักก็ทำให้มันไม่มีแรงสู้ต่อ ซาเอบะใช้โอกาสนี้ประเมินสถานการณ์รอบตัวอย่างรวดเร็ว เพื่อหาทางหนี ก่อนจะนึกถึงหลินหลินที่ยังซ่อนตัวอยู่ในอีกมุมของอาคาร“ต้องพาหลินหลินออกไปจากที่นี่ด้วย…” เขาพึมพำกับตัวเอง ขณะที่มือหนึ่งคว้าปืนของโทโมะที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ปืนของโทโมะยังมีลูกกระสุนอีกไม่กี่นัดพอให้เขาใช้ป้องกันตัวในสถานการณ์นี้เสียงปืนที่ดังมาจากนอกอาคารทำให้ซาเอบะรู้ว่าเวลาเขาสั้นมากแล้ว เขารีบตรงไปที่ซอกหนึ่งในมุมห้องที่หลินหลินแอบอยู่ เธอตัวสั่นเล็กน้อย แต่สายตาของเธอยังคงเด็ดเดี่ยว พร้อมรับมือทุกสถานการณ์ ซาเอบะยื่นมือไปหาเธอ พร้อมพูดเสียงหนักแน่น“หลินหลิน เราต้องออกจากที่นี่เดี๋ยวนี้ พวกมันมาแล้ว”หลินหลินพยักหน้าอย่างเงียบๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืน เธอก้าวออกจากที่ซ่อนอย่างรวดเร็ว ราวกับเข้าใจถึงความเร่งด่วนของสถานการณ์นี้ ซาเอบะพยายามท
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 50: การหลบหนี
ซาเอบะและหลินหลินนั่งอยู่ในรถเก่า หมุนพวงมาลัยด้วยมือที่สั่นระริก ขณะที่รถเคลื่อนตัวออกไปจากที่เกิดเหตุ รถที่พวกเขาขโมยมานั้นเต็มไปด้วยกลิ่นอับและเสียงของเครื่องยนต์ที่เก่าและไม่แน่นอน แต่อิสระภาพที่ได้รับกลับมานั้นเป็นสิ่งที่มีค่ามากกว่าความสะดวกสบายใดๆ“เราต้องหาที่ซ่อนตัวที่ปลอดภัยก่อน” ซาเอบะกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง ขณะที่เขามองไปยังหลินหลินที่นั่งอยู่ข้างๆ สภาพของเธอดูตึงเครียดและเต็มไปด้วยความวิตกกังวล“แล้วเราจะไปที่ไหน?” หลินหลินถามขึ้น ขณะมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นแสงไฟของเมืองที่ค่อยๆ เลือนลางไป“มีที่หนึ่งที่ฉันคิดว่าน่าจะปลอดภัย” เขาตอบ “มันอยู่ห่างจากที่นี่ไม่ไกลนัก แต่เราต้องไปอย่างระมัดระวัง”เมื่อรถเคลื่อนตัวไป ซาเอบะตั้งใจขับไปยังห้องเช่าขนาดเล็กในย่านที่เงียบสงบ สถานที่ที่เขาเคยใช้เป็นที่หลบภัยเมื่อหลายปีก่อน เขารู้ว่าที่นั่นมีทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ แต่เขาก็รู้ดีว่ามันอาจจะไม่ปลอดภัยตลอดไป“ทำไมคุณถึงมาที่นี่?” หลินหลินถามอย่างสงสัย ขณะเธอมองไปที่ซาเอบะที่มีสีหน้าเคร่งเครียด“ที่นี่เป็นสถานที่ที่ฉันเคยซ่อนตัวจากผู้ที่ตามล่าฉันในอดีต” เขาอธิบาย “มันเป็นที่ที่ไม่มีใครค
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 51 เงาแห่งการติดตาม
ขณะที่ซาเอบะและหลินหลินซ่อนตัวในบ้านร้างแห่งหนึ่ง ซาเอบะรู้ดีว่าการหนีจากกลุ่มคนที่ไล่ล่าพวกเขายังไม่จบลง หลินหลินที่ดูเงียบไปบ้างหลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ยังคงจับมือของเขาแน่น ดวงตาของเธอแสดงความตื่นตระหนก แต่ก็ยังมีความเชื่อมั่นในตัวเขา “เราต้องวางแผนขั้นต่อไปแล้ว” ซาเอบะกระซิบเบาๆ ขณะที่ตรวจสอบอาวุธของเขา ปืนขนาดกลางที่ยังมีกระสุนพอจะใช้งานได้ไม่กี่นัด สิ่งนี้ทำให้เขารู้ว่าการเผชิญหน้ากับศัตรูอีกครั้งอาจเป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้ายหากไม่มีการเตรียมตัวอย่างดี หลินหลินพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้น “เราจะทำยังไงต่อดี? พวกเขารู้ว่าเราอยู่ที่ไหนตลอดเวลา มันเหมือนมีคนตามทุกฝีก้าว” ซาเอบะนิ่งคิด เขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ คนของโทโมะไม่ใช่แค่กลุ่มนักฆ่าทั่วไป แต่เหมือนมีสายข่าวที่บอกพวกเขาได้ว่าทั้งสองอยู่ที่ไหนตลอดเวลา การถูกติดตามโดยไม่รู้ตัวนี้ทำให้เขานึกถึงอุปกรณ์ที่เขาและหลินหลินใช้อยู่ อาจจะมีสิ่งที่ติดตามพวกเขามาโดยไม่รู้ตัว “เราต้องหาวิธีที่จะลบเงาของเราออกจากสายตาของพวกนั้น” ซาเอบะกล่าวก่อนจะยิ้มให้หลินหลิน “เธอเก่งเรื่องเทคโนโลยีมาก ฉันว่าเธอช่วยได้” หลินหลินที่ดูตึงเครี
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 52 เกมแห่งการไล่ล่า
หลังจากที่ซาเอบะและหลินหลินหนีออกจากบ้านร้าง ทั้งสองต้องหาทางหลบหนีจากการไล่ล่าของกลุ่มคนที่ยังคงตามมาอย่างไม่ลดละ เวลานี้ดวงอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำทิ้งแสงสุดท้ายของวันไว้ พวกเขาทั้งสองเหนื่อยล้า แต่การหยุดพักหมายถึงความตาย พวกเขารู้ดีว่าศัตรูจะตามมาติดๆ ในไม่ช้าซาเอบะพยายามหาทางออกจากตรอกซอยเล็กๆ ที่แคบและมืดสลัวขณะที่หลินหลินคอยสังเกตและฟังเสียงจากด้านหลัง แม้ตอนนี้เธอจะรู้สึกอ่อนล้า แต่ความกลัวและความตื่นตัวก็ทำให้เธอต้องสู้ต่อ“เราต้องหาทางออกไปจากย่านนี้ก่อน” ซาเอบะพูดขณะมองไปรอบๆ เพื่อหาทางหนีที่ปลอดภัยที่สุด “ฉันคิดว่าเราควรหารถสักคันเพื่อจะหนีไปไกลๆ แต่แถวนี้ไม่ค่อยมีรถที่ใช้ได้เลย”หลินหลินมองไปทางถนนใหญ่ ซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่ไกลมาก แต่การเดินไปถึงนั้นดูเหมือนจะเสี่ยงเกินไป เพราะมีคนเฝ้ารออยู่ในซอกมุมต่างๆ เธอพยักหน้า “ฉันเห็นด้วย แต่เราต้องระวัง พวกเขาอาจจะคอยดักเราอยู่”ทั้งคู่หลบไปทางถนนซึ่งเป็นทางแยกที่ไม่ค่อยมีคนผ่าน ซาเอบะสังเกตเห็นรถเก่าคันหนึ่งจอดอยู่ไม่ไกล รถดูทรุดโทรม แต่ก็ดูเหมือนยังใช้งานได้อยู่“นั่นล่ะ รถคันนั้นน่าจะพอช่วยเราได้” ซาเอบะเอ่ยขณะกวาดสายตาดูรอบๆ เพื่อแ
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 53 เส้นทางที่ไม่คาดคิด
ซาเอบะและหลินหลินขับรถออกจากตรอกเล็กๆ ที่เกือบจะเป็นหลุมพรางของพวกเขาได้อย่างปลอดภัย แต่ทั้งสองรู้ดีว่ามันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น พวกเขายังคงถูกไล่ล่า และความตายยังอยู่ไม่ไกลนักดวงไฟข้างถนนสลัวทำให้บรรยากาศยิ่งดูน่าหวาดหวั่น ถนนเบื้องหน้าว่างเปล่าและไร้ผู้คน แต่ซาเอบะไม่อาจวางใจได้ เขารู้ว่าศัตรูของเขามีวิธีตามตัวได้ทุกเมื่อ“ซาเอบะ เราจะทำยังไงต่อไป?” หลินหลินถามเสียงสั่น เธอยังคงหวาดกลัว แม้ว่าจะพยายามควบคุมสติตนเองอยู่ก็ตาม“เราต้องออกจากเมืองนี้ให้ได้ก่อนที่พวกมันจะหาพวกเราเจออีก” ซาเอบะตอบ เขากำพวงมาลัยแน่น มือที่เคยมั่นใจเริ่มสั่นเล็กน้อยจากความเหนื่อยล้าทางกายและจิตใจเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ซาเอบะมองหน้าจอที่แสดงหมายเลขไม่รู้จัก เขารู้สึกได้ถึงลางร้ายที่กำลังมาถึง แต่ก็ไม่สามารถเมินมันได้ เขารับสาย“คิดว่าจะหนีไปได้ไกลแค่ไหนล่ะ?” เสียงเย็นชาของโทโมะดังขึ้นจากอีกฝั่งหนึ่งของสายซาเอบะกัดฟันกรอด เขารู้ทันทีว่าโทโมะคงมีแผนลับอยู่เบื้องหลัง “แกจะเอาอะไรอีก โทโมะ?”โทโมะหัวเราะในสาย “แกจะรู้เอง ซาเอบะ…แกไม่มีทางหนีพ้นหรอก ไม่ว่าจะแอบอยู่ที่ไหน ฉันจะเจอแกเสมอ”สายถูกตัดอย่างกระทันหัน
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 54 ความรู้สึกที่ค่อยๆ เติบโต
ซาเอบะยังคงนั่งเงียบๆ อยู่ในมุมหนึ่งของห้อง แม้ว่าทุกอย่างรอบตัวจะสงบเงียบไปแล้ว แต่ภายในใจของเขายังคงเต้นไม่หยุด เหตุการณ์ที่พวกเขาผ่านมานั้นช่างน่าหวาดหวั่นและเสี่ยงอันตราย แต่ในท่ามกลางความเครียดเหล่านั้น เขารู้สึกถึงบางอย่างที่เริ่มเปลี่ยนไปเขาหันมองหลินหลินที่นอนหลับอยู่ข้างๆ ใบหน้าเธอแม้จะเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า แต่กลับดูสงบลงอย่างเห็นได้ชัด แสงจันทร์อ่อนๆ สาดส่องผ่านหน้าต่างบ้านร้างเข้ามา ทำให้เห็นใบหน้าของหลินหลินอย่างชัดเจนมากขึ้น ซาเอบะจ้องมองเธอด้วยความรู้สึกบางอย่างที่เขาไม่คาดคิดมาก่อน“เราเจอกับอะไรกันมามากเหลือเกิน” ซาเอบะคิดในใจ เขาพยายามย้อนคิดถึงเหตุการณ์ที่เขาและหลินหลินได้ร่วมฝ่าฟันด้วยกัน ตั้งแต่วันแรกที่เขาตัดสินใจช่วยเธอ แม้เขาจะบอกตัวเองอยู่ตลอดว่าเธอเป็นเพียงแค่ภารกิจ แต่ตอนนี้หัวใจของเขากลับไม่ได้คิดเช่นนั้นอีกแล้วในช่วงเวลานี้ ซาเอบะรู้สึกว่าหลินหลินไม่ได้เป็นเพียงแค่ผู้หญิงที่เขาต้องปกป้อง แต่เธอกลายเป็นคนสำคัญ ที่เขาไม่อาจปล่อยให้ห่างไกลได้เสียงลมหายใจเบาๆ ของหลินหลินทำให้ซาเอบะรู้สึกอุ่นใจขึ้นเล็กน้อย เขานั่งมองเธออยู่นาน จนในที่สุดความเหนื่อยล้าที่ก่
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 55 สายสัมพันธ์ที่เริ่มก่อตัว
หลังจากที่ดวงอาทิตย์ขึ้นมาเต็มท้องฟ้าแล้ว ซาเอบะและหลินหลินยังคงพักอยู่ในบ้านร้างที่พวกเขาใช้หลบภัย ความสงบที่แสนหายากทำให้ทั้งสองรู้สึกสบายใจชั่วคราว มันเหมือนกับช่วงเวลาที่พวกเขาสามารถวางใจได้บ้างหลังจากการไล่ล่าและอันตรายที่พวกเขาต้องเผชิญมานับไม่ถ้วนซาเอบะนั่งพิงกำแพงมองออกไปนอกหน้าต่าง ดวงตาของเขาทอดมองออกไปไกล แต่ใจกลับจมอยู่ในความคิดเกี่ยวกับหลินหลิน เขาเฝ้าคิดถึงสิ่งที่ผ่านมาระหว่างพวกเขา ทุกครั้งที่เขาเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเธอ มันไม่ใช่แค่ภารกิจอีกต่อไป แต่เป็นเพราะบางอย่างที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อนหลินหลินนั่งอยู่ใกล้ๆ เธอค่อยๆ ดึงเสื้อคลุมมาห่มเพื่อป้องกันความหนาว แม้ว่าบรรยากาศจะเงียบสงบ แต่เธอก็ยังคงรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยเพราะไม่รู้ว่าการไล่ล่าครั้งต่อไปจะเกิดขึ้นเมื่อไร อย่างไรก็ตาม ในใจของเธอ เธอรู้สึกอุ่นใจที่ซาเอบะยังคงอยู่ข้างๆ เธอตลอดเวลา“ซาเอบะ คุณคิดว่าเราจะรอดไปได้ไหม?” หลินหลินถามเสียงแผ่ว เธอเงยหน้ามองเขาในขณะที่พยายามหาคำตอบที่ทำให้ใจเธอสงบซาเอบะหันกลับมามองเธอ ดวงตาของเขาดูอ่อนโยนกว่าที่เคยเป็น “เราจะต้องรอด ฉันสัญญา” น้ำเสียงของเขาหนักแน่น แม้ว่าเขาจะไม่มั่
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 56 สัญญาณเตือนจากเงามืด
เวลาผ่านไปอีกไม่กี่ชั่วโมง ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีจากสีส้มอ่อนๆ เป็นสีฟ้าสดใส หลินหลินที่นอนหลับอยู่พิงไหล่ซาเอบะเริ่มขยับตัวเบาๆ ดวงตาของเธอค่อยๆ ลืมขึ้นช้าๆ หลังจากได้พักเต็มที่ ทำให้เธอรู้สึกสดชื่นขึ้น แต่เมื่อสายตาหันไปมองชายหนุ่มที่นั่งข้างๆ เธอก็รู้ทันทีว่าซาเอบะไม่ได้นอนเลยตลอดคืน เขานั่งเงียบๆ จ้องมองออกไปนอกหน้าต่างเหมือนเฝ้าระวังสิ่งที่อาจเกิดขึ้น “คุณไม่ได้นอนเลยเหรอ?” หลินหลินถามด้วยเสียงนุ่มๆ ราวกับเป็นห่วง ซาเอบะหันมาสบตาเธอและยิ้มบางๆ “ฉันไม่อยากให้ใครเข้ามาโจมตีเราโดยไม่ทันตั้งตัว” แม้ว่าเธอจะรู้สึกอุ่นใจที่ซาเอบะคอยปกป้อง แต่ก็รู้สึกผิดที่เขาไม่ได้พักเหมือนเธอ หลินหลินพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืนและมองออกไปนอกหน้าต่างเช่นกัน บ้านร้างที่พวกเขาใช้เป็นที่หลบภัยนั้นเงียบสงบเกินไป ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้เธอกังวล “เราจะไปจากที่นี่เมื่อไหร่ดี?” หลินหลินถามขณะที่เธอเริ่มเก็บข้าวของของตัวเอง “อีกไม่นาน แต่ต้องแน่ใจก่อนว่าเส้นทางข้างหน้าไม่มีอันตราย” ซาเอบะตอบเสียงต่ำ เขายังคงระวังภัยที่อาจจะเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัว ขณะที่พวกเขาเตรียมตัวเพื่อออกเดินทาง เสียงบางอย่างก็ดังขึ้นจาก
Latest chapter
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 80 หนีสุดชีวิต
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 79 ความหวังในความมืด
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 78 เส้นทางแห่งความเสี่ยง
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 77 การตัดสินใจครั้งสำคัญ
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 76 การหลบหนีที่ไม่รอด
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 75 เผชิญหน้ากับความจริง
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 74 วางแผนหลบหนี
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 73 ความช่วยเหลือที่คาดไม่ถึง
นักสืบจากต่างแดน บทที่ 72 แผนใหม่ในยามวิกฤติ
