เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 331
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-25 17:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
ธุลีใจ บทที่ 332
“หนูคุยกับพวกเราได้ทุกเรื่องนะถ้ามีอะไรที่รบกวนใจ พวกเราพร้อมฟังนะลูก” ธีโอพูดเสริมขึ้นพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ บนใบหน้าฉันสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะเอ่ยปาก “เรื่องโรแวนค่ะ”โนราหันไปทำเสียงปลอบโยนไอริส ก่อนจะหันมามองฉัน “ก็พอจะเดาได้อยู่แล้วล่ะ”“พ่อแม่คิดยังไงกับเขาเหรอคะ? เขาทำให้หนูเจ็บปวดก็จริง แต่หนูก็เห็นว่าเขาเปลี่ยนไปบ้าง ปัญหาคือหนูไม่รู้ว่าควรให้อภัยเขาแล้วเดินหน้าต่อไปดีไหม เราคุยกันแล้ว และเขาพูดบางอย่างออกมา...บางอย่างที่หนูไม่แน่ใจว่าควรยอมรับหรือเปล่า” ฉันพูดออกไปตามที่คิดในหัว แม้จะไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่ามันฟังดูมีเหตุผลหรือเปล่าทั้งสองคนมองหน้ากัน ก่อนจะหันมามองฉัน ธีโอเป็นคนพูดก่อน“ต้องพูดตามตรงนะลูก พ่อไม่ชอบโรแวน ไม่ชอบเพราะว่าเขาทำเรื่องขนาดนั้นกับลูก พ่ออยากจะฝังเขาไว้ที่ไหนสักแห่งที่ไม่มีใครหาเจอด้วยซ้ำ แต่ที่พูดนี่มันมาจากความโกรธ ความขมขื่นที่ลูกต้องเจอกับสิ่งที่เขาทำ” เขาเริ่มพูด และฉันเอนตัวไปข้างหน้า อยากฟังสิ่งที่เขากำลังจะพูดต่อบางทีฉันอาจจะได้มุมมองใหม่ หรือแสงสว่างที่ปลายทาง อะไรก็ตามที่จะช่วยชี้ทางให้ฉัน“แต่ถึงอย่างนั้น พ่อก็เห็นเขาในตอนที่ลูกนอนอยู่โรงพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25ธุลีใจ บทที่ 333
ฉันอยู่ที่บ้านพ่อแม่ต่ออีกสักพัก ไอริสกำลังเพลิดเพลินกับความรักและความเอาใจใส่จากตายายของเธอ เด็กตัวเล็ก ๆ คนนี้รักการถูกสนใจเป็นชีวิตจิตใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าความสนใจนั้นมาในรูปแบบของการหอมพุงฉันมองดูเธอแล้วนึกอยากให้ชีวิตตัวเองง่ายดายแบบนั้นบ้าง ฉันเคยเป็นคนเดียวหรือเปล่าที่ใฝ่ฝันอยากมีชีวิตแบบเด็ก ๆ ? พวกเขาไม่มีเรื่องให้กังวลใด ๆ นอกจากเรื่องอาหารและผ้าอ้อมที่เลอะเทอะ ความไร้เดียงสาของพวกเขาเหมือนยาชโลมใจให้กับวิญญาณที่เหนื่อยล้าและทุกข์ตรมแต่แล้วพวกเขาก็เติบโตขึ้น ชีวิตก็พัดพาความบริสุทธิ์นั้นไป และพวกเขาก็กลายเป็นคนเฉยชา ถ้าฉันสามารถปกป้องลูกทั้งสองคนของฉันจากสิ่งที่เรียกว่าความรักนี้ได้ ฉันคงจะทำ แต่ฉันก็รู้ดีว่าในที่สุดฉันทำไม่ได้ เพราะพวกเขามีโชคชะตาของตัวเองที่ต้องเดิน ไม่ว่าจะเต็มไปด้วยความสุข ความทุกข์ หรือทั้งสองอย่างฉันยังคงมองดูตายายทั้งสองเล่นกับลูกสาวตัวน้อยบนพื้นหญ้า นอร่ากำลังอุ้มไอริสที่หัวเราะอย่างร่าเริง คุณอยากรู้ไหมว่าเธอหัวเราะอะไร? คำตอบคือเธอคิดว่ามันตลกเหลือเกินที่เห็นธีโอกลิ้งไปมาอยู่บนหญ้าฉันเข้าใจเธอนะ ถ้าฉันอารมณ์ดีขึ้นก็คงขำเหมือนกัน ใครจะคิดว่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25ธุลีใจ บทที่ 334
“ลีลา!” เล็ตตี้แผดเสียงจนแทบลุกจากเก้าอี้ “บอกทุกอย่างให้หมดนะยัยคนนี้ อย่าปล่อยให้ค้างคาแบบนี้สิ”ฉันไม่ได้สนใจเรื่องนี้มาก่อน แต่คำพูดของเธอก็ทำให้ฉันสนใจขึ้นมาจนได้ ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำจริง ๆ แต่ดูเหมือนว่าฉันจะคิดผิด แม้กระทั่งตอนที่เธอบอกว่าจะทำเพียงเพื่อยั่วพ่อของเธอ ฉันก็ยังไม่คิดว่าเธอเอาจริง“เขามาหาฉันอีกครั้ง ฉันก็ให้เขาเข้ามา แล้วเขาก็จัดการฉันจนแทบจะระเบิด” โครินยิ้มมุมปากอย่างพอใจ ชัดเจนว่าเธอยังคงล่องลอยอยู่ในโลกของตัวเอง“จริงเหรอ? แค่นี้เองที่เธอจะบอกเรา” เล็ตตี้ดูไม่พอใจอย่างมาก “ฉันอยากรู้ทุกอย่างไม่ว่าจะ ขนาด ท่าไหนที่เขาใช้ เขาอึดได้นานแค่ไหน แล้วเธอถึงเสร็จไปกี่รอบ?”ฉันหัวเราะออกมาเมื่อเห็นท่าทางของเล็ตตี้ เธอดูเหมือนจะตายหากไม่ได้คำตอบ ทุกคนต่างนั่งกันที่ขอบเก้าอี้ เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น ฉันกลั้นขำไม่อยู่แล้วหัวเราะออกมาเต็มเสียง ท่าทางของเล็ตตี้มันช่างตลกเสียเหลือเกิน“อะไรล่ะ?” เธอถามพลางหันมามองฉันด้วยความสงสัย ราวกับไม่เข้าใจว่าทำไมฉันถึงหัวเราะฉันหัวเราะหนักขึ้น “ เธอนั่นแหละ ทำไมถึงอยากรู้เรื่องบนเตียงของโครินมากขนาดนั้น อยากจะมีส่วนร่วมเองหรือไง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25ธุลีใจ บทที่ 335
โรแวนให้ตายสิ ผมเกลียดความรู้สึกนี้! เกลียดความตึงเครียดและความไม่สบายใจระหว่างผมกับเอวา เกลียดทุกครั้งที่เราเดินสวนกัน แล้วเธอมองมาที่ผมเหมือนไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีผ่านมาหลายวันแล้วตั้งแต่เช้าวันนั้น ผมคิดว่าทุกอย่างระหว่างเราจะดีขึ้นหลังจากที่ผมอธิบายทุกอย่าง แต่ผมคิดผิดถนัด มันกลับตรงกันข้าม พอผมบอกความจริงทั้งหมดกับเธอ ทุกอย่างก็พังลงราวกับพายุซัดผมย้ายกลับมาอยู่บ้าน และทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิม อย่าเข้าใจผิดนะ เธอไม่ได้กลายเป็นผู้หญิงที่โกรธจัดหรืออะไรแบบนั้น แต่ผมกลับรู้สึกว่า ผมอยากให้เธอแสดงอารมณ์โกรธใส่ผมมากกว่าท่าทางเย็นชาสุภาพที่เธอแสดงออกมาแบบนี้ความกลัวที่จะสูญเสียเธอรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ในทุก ๆ วัน ผมอดไม่ได้ที่จะคิดว่า เมื่อเธอจำเรื่องราวทุกอย่างได้ แล้วพบว่าเราหย่ากัน รวมถึงการที่ผมโกหกเธอ อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ความกลัวนั้นเหมือนกำมือบีบหัวใจผมจนแทบหายใจไม่ออก ผมไม่อยากสูญเสียเธอไป และผมกลัวว่าเมื่อความจริงปรากฏ สิ่งนั้นอาจจะเกิดขึ้นผมลุกขึ้นเพราะทนอยู่เฉยไม่ไหวและเริ่มเดินไปมาในห้องทำงานที่บ้าน ห้องนี้กลายเป็นสถานที่ที่ผมใช้เวลาอยู่มากที่สุด ผมนอนไม่ค่อยหลับ คิดแต่เร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26ธุลีใจ บทที่ 336
เอวาฉันรู้สึกอ่อนล้าและหมดแรงเต็มที อย่าเข้าใจฉันผิดเลย ฉันรักโนอา แต่ฉันก็อดรอให้ปาร์ตี้จบลงไม่ได้ เพื่อที่ฉันจะได้พักเสียที ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเต็มไปด้วยความวุ่นวายจากการเตรียมงานปาร์ตี้ ถึงมันจะช่วยเบี่ยงเบนความคิดของฉันไปได้บ้าง แต่มันก็ไม่ได้มากนักฉันยังคงสับสนวุ่นวายเกี่ยวกับสิ่งที่ควรทำ ทุกครั้งที่มองเขา ฉันอดไม่ได้ที่จะถามตัวเองว่าฉันควรให้โอกาสเขาหรือไม่ ฉันรักเขา แต่ฉันไม่มั่นใจเลยว่าฉันจะรักษาบาดแผลในใจและปล่อยวางจากสิ่งที่เขาเคยทำกับฉันได้ไหมฉันสลัดความคิดนั้นทิ้ง แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความถึงเคทบอกว่าสามารถพาเอมม่ามาได้ ทราวิสคงมาด้วยเช่นกัน เช่นเดียวกับพ่อแม่ของโรแวนและเคท พวกเขาไม่เคยพลาดวันเกิดของโนอาเลยสักครั้ง มันคงเป็นการเสียมารยาทถ้าฉันจะไม่เชิญพวกเขามาเพียงเพราะปัญหาของฉันกับพวกเขา ยิ่งไปกว่านั้น โนอาก็อยากให้พวกเขามาไม่นานเธอก็ตอบกลับมาทันที บอกว่าจะมาถึงในอีกประมาณสามสิบนาที ฉันรู้ว่ามันอาจดูเด็กน้อยไปหน่อย แต่ฉันอยากทดสอบโรแวน ฉันอยากรู้ว่ายังมีความรู้สึกค้างคาอะไรระหว่างเขากับเอมม่าอยู่หรือเปล่า"แม่ครับ!" โนอาตะโกนเรียกฉันเสียงดังลั่นจนทำให้ฉ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26ธุลีใจ บทที่ 337 .
เธอไม่ปล่อยให้พวกเขามีโอกาสตอบอะไรเลย แม่อุ้มไอริสจากอ้อมแขนของโรแวนอย่างเบามือ แล้วคว้ามือฉันก่อนจะดึงตัวฉันออกมาจากสองหนุ่มที่ยืนอึดอัดอยู่ด้วยกันเราทั้งคู่เงียบขณะที่เดินขึ้นไปยังห้องของไอริส เมื่อมาถึงแม่ค่อย ๆ วางไอริสลงในเปลอย่างอ่อนโยน หลังจากจัดแจงให้เธอหลับสนิทแล้ว แม่ก็จับมือฉันก่อนพาไปนั่งที่เก้าอี้ใกล้หน้าต่าง"บอกแม่หน่อยสิ ลูกตัดสินใจเรื่องโรแวนได้หรือยัง?" แม่ถามพลางบีบมือฉันเบา ๆฉันหันไปมองหน้าแม่ก่อนจะส่ายหัว “ยังเลยค่ะ หนูยังไม่แน่ใจอะไรทั้งนั้น”"แม่คิดเรื่องนี้อยู่ และแม่ว่า ลูกควรเริ่มไปบำบัดนะ เล็ตตี้เคยบอกแม่ว่า ลูกเคยเริ่มไปบำบัดแล้วแต่หยุดไปด้วยเหตุผลที่เข้าใจได้ แต่แม่ว่าลูกควรกลับไปเริ่มใหม่อีกครั้ง” แม่พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ลูกผ่านอะไรมาเยอะ การปล่อยวางมันย่อมไม่ง่าย ลูกต้องการความช่วยเหลือ ต้องมีใครสักคนที่ช่วยนำทางลูกให้ก้าวผ่านการเยียวยาได้”ฉันพยายามจะพูดแทรก แต่แม่ยกมือห้าม“แม่เข้าใจนะลูก แต่ลูกต้องการสิ่งนี้ ไม่ว่าลูกจะเลือกอยู่กับโรแวนหรือไม่ ลูกก็ยังต้องการบำบัดอยู่ดี การคิดว่าลูกจะเยียวยาตัวเองได้โดยไม่ทำอะไรเลยมันไม่ได้ผล การนั่งเฉย ๆ โด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26ธุลีใจ บทที่ 338
ฉันยังคงจ้องมองเอมม่าอย่างตกตะลึง ราวกับหัวใจหยุดเต้นชั่วขณะ เมื่อเคทบอกว่าเธออยู่ในสภาพที่ย่ำแย่ ฉันไม่เคยคาดคิดว่าจะเลวร้ายถึงเพียงนี้เธอดูไม่เหมือนตัวเองในอดีตเลยแม้แต่น้อย แม้จะพยายามแต่งตัวให้ดูดี หรืออาจเป็นเพราะเคทพยายามบังคับให้เธอทำเช่นนั้น แต่ถึงจะใส่กางเกงยีนส์สีดำ เสื้อครอปสีน้ำเงินเข้มและรองเท้าส้นเตารีดที่ดูเข้ากัน มันก็ไม่ช่วยอะไรเลยใบหน้าของเธอขาวซีด ผมบลอนด์งดงามที่เคยเงางามบัดนี้มันกลับมันเยิ้มและดูบางลง โหนกแก้มที่เห็นชัดเจนไม่ได้ดูสง่างาม กลับทำให้เธอดูซูบผอมราวกับน้ำหนักหายไปมากมาย“ตายจริง” แม่กระซิบเบา ๆ อยู่ข้างฉันเราก้าวไปข้างหน้าอย่างลังเล ฉันไม่แน่ใจเลยว่าจะทำอย่างไรดี ไม่รู้ว่าควรทักทายพวกเขา หรือหลีกเลี่ยงเสียเลยแม่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน เธอจูงฉันไปหาเอมม่าและเคท เมื่อพวกเขาหันมามองเรา“ยินดีต้อนรับค่ะ” ฉันเอ่ยเสียงเบาและรู้สึกเก้อเขินจนแทบอยากหลบสายตาเคทยิ้มตอบฉัน แต่เมื่อสายตาของเธอเห็นมือของแม่ที่โอบเอวฉันไว้ ความสุขบนใบหน้าของเธอก็จางหายไปเล็กน้อย“ขอบคุณจ้ะ” เธอตอบกลับเสียงนุ่มนวลพอ ๆ กับฉันเมื่อครู่นี้สายตาของฉันกลับไปจับจ้องเอมม่าอีกครั้ง แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26ธุลีใจ บทที่ 339
เมื่อการต้อนรับแขกทุกคนเสร็จสิ้น ฉันรู้สึกเหนื่อยล้าทั้งทางร่างกายและจิตใจ แต่แล้วไอริสก็ตื่นขึ้นมาในจังหวะนั้นเอง และเริ่มร้องไห้เสียงดังจนลั่นบ้าน"คุณไปที่หลังบ้านก่อนเลย เดี๋ยวผมจะไปดูลูกเอง" โรแวนพูดพร้อมกับดันฉันเบา ๆ ไปทางสวนหลังบ้านฉันพยักหน้ารับแล้วมุ่งหน้าไปยังที่จัดงาน ซึ่งตอนนี้บรรยากาศของงานกำลังคึกคักเต็มที่ โนอาทิ้งพวกเราไว้ทันทีที่เพื่อนของเขามาถึงผู้ใหญ่กำลังนั่งกินอาหารกันอย่างสนุกสนาน ในขณะที่เด็ก ๆ วิ่งเล่นกันอยู่ทั่วบริเวณ ฉันมองหาเล็ตตี้กับโครินจนเจอและเดินไปหา“ทราวิสกับเกเบรียลอยู่ไหนเหรอ?” ฉันถามเล็ตตี้ชี้ไปอีกทาง “ตรงนั้นน่ะ”พวกเขากำลังคุยกับชายสองสามคนที่ฉันไม่รู้จัก แต่ถ้าฉันเดาไม่ผิด ทั้งคู่คงกำลังเจรจาธุรกิจอะไรบางอย่าง“จริงด้วย รีเปอร์ส่งของขวัญมาให้ด้วยนะ” โครินพูดขึ้น ทำให้ฉันกับเล็ตตี้ประหลาดใจ “เขาบอกว่าขอโทษที่มาไม่ได้เพราะมีเหตุจำเป็น แต่บอกว่าถ้าทุกอย่างสงบลงแล้ว เขาจะมาหา”ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาจะก้าวหน้าไปในทางที่ดี ถ้าเขาส่งของขวัญมาแทนตัวเองเรายังคุยกันต่ออีกพักใหญ่ จนกระทั่งโรแวนปรากฏตัวพร้อมกับไอริสในอ้อมแขน เด็กน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27
บทล่าสุด
ธุลีใจ บทที่ 367
"ใช่แล้วครับ...เหมือนที่อาเกเบรียลพูดเลย แม่ไม่มีทางหนีไปไหนแน่นอน แม่ดีใจมากที่ได้แต่งงานกับพ่ออีกครั้งนะครับ ความสุขของแม่มันหวานมากจนเหมือนจะทำให้ใคร ๆ น้ำตาลขึ้นได้เลย"เขายิ้มมุมปากแบบที่ดูคล้ายกับผมและเกเบรียลจนน่าขนลุกผมกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เพลงมาร์ชงานแต่งงานเริ่มดังขึ้นเสียก่อน ผมยืนตัวตรงยิ่งกว่าไม้บรรทัด หันหน้าไปยังทางเข้าคนแรกที่เดินเข้ามาคือโคริน สีชุดที่เธอเลือกดูสดใส แต่ผมไม่ได้สนใจเธอหรือเล็ตตี้ที่เดินตามมาสักนิด สิ่งเดียวที่ผมอยากเห็นคือ ลูกสาวและผู้หญิงที่กำลังจะเป็นภรรยาผมในที่สุด ไอริสก็เดินเข้ามาพร้อมตะกร้าดอกไม้ใบเล็ก ๆ โปรยกลีบดอกไม้ไปตามทาง ตอนนี้เธอสองขวบครึ่งแล้ว เพราะการหมั้นของเรากินเวลาไปหนึ่งปีครึ่ง หัวใจพองโตด้วยความรักผมยืนยิ้มมองเธอพยายามทำหน้าที่ของตัวเองอย่างตั้งใจ เมื่อมาถึงครึ่งทาง เธอก็เงยหน้าขึ้นมาเห็นผม รอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นบนใบหน้า เธอวางตะกร้าแล้ววิ่งเต็มกำลังมาหาผมซึ่งลืมหน้าที่ของตัวเองไปหมด"ปะป๊า!" เธอตะโกน "คิดถึง!"เสียงหัวเราะและเสียงอู้ดังมาจากฝูงชน แต่ผมไม่สนใจ ไม่มีใครสำคัญอีกแล้วผมย่อตัวลงพอดีในจังหวะที่ร่างเล็ก ๆ
ธุลีใจ บทที่ 366
โรแวนให้ตายเถอะ ผมแทบจะประสาทเสีย หัวใจเต้นผิดจังหวะจนแทบจะหลุดออกมา และมือของผมก็สั่นจนยากที่จะควบคุม ครั้งสุดท้ายที่เราแต่งงานกัน มันต่างออกไปโดยสิ้นเชิง ตอนนั้นเรายังเด็กและไม่มีใครอยากแต่งงานเลยสักคนเธอพยายามจะหนีจากผมพร้อมลูกในท้อง ขณะที่ผมโกรธแค้นจักรวาลทั้งใบที่บังคับให้ผมต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่ผมคิดว่าผมเกลียด ส่วนหนึ่งของผมยังคงสงสัยว่าอะไรจะเกิดขึ้น ถ้าเอวาสามารถหนีไปได้สำเร็จ แน่นอน ผมคงโกรธจนแทบบ้า ที่เธอพาผมหนีจากโอกาสที่จะได้รู้จักลูกของตัวเอง แต่เราจะยังได้กลับมาเจอกันหรือไม่?เมื่อก่อนผมมองไม่เห็น แต่ตอนนี้ผมมั่นใจเต็มหัวใจว่า เอวาเป็นคู่แท้ของผม มันอาจใช้เวลานานกว่าจะเห็น กว่าจะยอมรับ แต่ดีกว่าที่จะไม่เห็นเลย “นายช่วยใจเย็นได้เปล่า?” เกเบรียลบ่นข้าง ๆผมหายใจเข้าลึก ๆ พยายามทำใจให้สงบแต่ก็ไม่สำเร็จ ผมเดาว่าผมคงสงบลงไม่ได้จนกว่าจะเห็นเธอเดินมาตามทางเดินนั้น“ไม่ได้เว้ย” “งั้นช่วยใจเย็นลงที นายทำให้ฉันประสาทเสียไปด้วย และฉันไม่ใช่คนที่กำลังจะแต่งงานนะ”เรายืนอยู่ที่ด้านหน้า รอให้เอวามาถึง เธอยังไม่มาถึง และเพื่อนเจ้าสาวก็ยังไม่มาเช่นกันถึงแม้ผมจะอยากจัดงาน
ธุลีใจ บทที่ 365
สายตาผมจับจ้องที่ปลายอวัยวะของตัวเองที่แตะอยู่ตรงทางเข้าของเธอ ก่อนที่ผมจะค่อย ๆ สอดเข้าไปทุกนิ้วในจังหวะที่ช้าและนุ่มนวล“อ้า เอวา” ผมครางเสียงต่ำ ขณะที่เธอร้องออกมาเบา ๆ กับผ้าห่มเธอตอดรัดผมแน่นเสียจนผมเกือบจะถึงจุดสุดยอดตั้งแต่แรกเข้า ความรู้สึกที่เธอโอบล้อมตัวผมเอาไว้ อบอุ่นและนุ่มนวล มันเหมือนทั้งสวรรค์และนรกในเวลาเดียวกัน เป็นสิ่งที่หวานที่สุดเท่าที่ผมเคยสัมผัส และผมรู้ว่านี่จะเป็นเพียงครั้งเดียวในชีวิตที่ผมได้สัมผัสความรู้สึกนี้ผมถอนสะโพกกลับจนเหลือเพียงปลายอยู่ภายใน การเห็นความชื้นที่เปล่งประกายบนตัวเองทำให้ผมกัดฟันแน่นเพื่อระงับเสียงคราง และต้องสู้กับความปรารถนาที่จะกระแทกเข้าไปอย่างรุนแรง ผมค่อย ๆ ดันตัวกลับเข้าไปและหยุดนิ่งอยู่ข้างใน ปล่อยให้เธอปรับตัวกับขนาดของผม เมื่อผมรู้สึกว่าเธอผ่อนคลาย ผมจับสะโพกเธอแน่นแล้วกระแทกตัวเข้าไปเต็มแรง พร้อมกับดึงตัวเธอกลับมาหาผมเธอครางสะอื้นและจิกผ้าห่มแน่น เมื่อผมกระแทกเข้าไปอีกครั้ง ผมบดสะโพกเข้าหาสะโพกของเธอ จนสัมผัสจุดหนึ่งในตัวเธอที่ทำให้เธอร้องเรียกชื่อผมเสียงดัง “โรแวน!”การได้ยินเธอร้องเรียกชื่อผมทำให้ผมรู้สึกเหมือนอยากตบอกตั
ธุลีใจ บทที่ 364
เธอทำให้ผมแทบเสียสติสายตาของผมยังคงจดจ้องไปที่จุดอ่อนไหวและสะโพกของเธอ ขณะที่ผมก้าวเข้าไปใกล้จนเหลือเพียงไม่กี่นิ้วระหว่างกางเกงยีนส์ของผมกับความชื้นของเธอ ผมวางมือข้างหนึ่งที่แผ่นหลังส่วนล่างของเธอ แล้วไล่มันขึ้นมาตามแนวกระดูกสันหลัง เธออยู่ในท่าคลานบนมือและเข่า แต่ผมต้องการให้หน้าอกของเธอแนบกับเตียงเธอสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อสัมผัสแรกของผมมาถึงผมไล่มือไปจนถึงฐานคอของเธอและออกแรงกดเล็กน้อย เธอเข้าใจในสิ่งที่ผมต้องการ และลดตัวลงจนข้อศอกแนบกับเตียง แก้มของเธอพิงอยู่บนผ้าห่ม“ฉีกขาออกอีก” ผมสั่งเธอพร้อมกับกดแผ่นหลังของเธอเธอทำตาม แต่ยังไม่มากพอ“อีก” ผมพูดเสียงต่ำและเพิ่มแรงกดเธอแยกขาออกกว้างขึ้น จนกระทั่งผมหยุดเธอเมื่อถึงระดับที่พอดีกับแท่งสวรรค์ผมผมใช้มือทั้งสองข้างเริ่มลูบจากสะโพกของเธอขึ้นไปตามลำตัว จนถึงหน้าอกที่แนบกับเตียง ผมสอดมือไปข้างใต้ บีบหัวนมเบา ๆ ก่อนจะลากมือกลับลงมาตามลำตัวของเธอผิวของเธอเนียนนุ่มและรู้สึกดีอย่างไม่น่าเชื่อเมื่ออยู่ใต้ฝ่ามือของผม เธอครางออกมาเบา ๆ กับผ้าห่มและแอ่นหลังขึ้นเล็กน้อย เมื่อผมเลื่อนมือลงไปถึงขาอ่อน ผมเปลี่ยนทิศทางและลูบกลับขึ้นมา คราว
ธุลีใจ บทที่ 363
เธอเอื้อมมือไปด้านหลังและจับสะโพกของผม ดึงให้ผมแนบชิดกับเธอยิ่งขึ้น “ได้โปรด อย่าหยุดนะคะ ฉันต้องการคุณ โรแวน” เธอครางออกมาผมเลื่อนมือขึ้นและดึงเสื้อกล้ามของเธอขึ้น เผยให้เห็นหน้าอกของเธอ จากมุมที่ผมมองข้ามไหล่ของเธอ เห็นหัวนมสีชมพูเล็ก ๆ ที่ดูเหมือนเชอร์รี่ และผมอยากจะเลีย ดูด และลิ้มรสเธอจนหมด ผมบีบและบิดมันเบา ๆ จนหัวนมแข็งเป็นไตเธอยกศีรษะขึ้นเพียงเล็กน้อยก่อนจะพิงกลับมาที่ไหล่ของผมอีกครั้ง ผมจับผมเธอที่ยังมัดเป็นมวยไว้ตรงท้ายทอย และบิดศีรษะไปด้านข้างเพื่อให้ผมขบเบา ๆ และเลียไปตามลำคอ ผมไม่มีวันพอใจกับรสชาตินี้ เธอมีรสชาติเหมือนกลิ่นหอมของตัวเอง มือของผมจับหน้าอกทั้งสองข้างและบีบเบา ๆ เธอดันอกของเธอออกมาและบดสะโพกของเธอกลับมาที่ส่วนล่างของผม ทำลายการควบคุมตัวเองของผมจนแทบหมดสิ้นผมก้าวถอยหลังออกจากเธอเล็กน้อยก่อนจะพูดเสียงหนักแน่นว่า “ถอดกระโปรงกับกางเกงในออกนะ แล้วค่อยขึ้นไปที่ปลายเตียง วางมือและเข่าลงในท่าหมอบ”เธอหันกลับมามองผมพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “ฉันอยากให้คุณทำฉันในท่าหมามาตลอดเลยนะ”. ผมยืนอยู่ที่เดิม ทั้งที่สิ่งที่อยากทำที่สุดคือคุกเข่าลงตรงหน้าเธอและบูชาทุกตารา
ธุลีใจ บทที่ 362
หลังจากถอนจูบ ผมเอนหัวพิงกับเธอ “ได้โปรดบอกผมทีว่าคุณต้องการสิ่งนี้” ผมวิงวอนด้วยความสิ้นหวังบางอย่างมันผ่านมานานเหลือเกิน และร่างกายแทบจะทนไม่ไหวที่จะจมดิ่งเข้าไปในความอบอุ่นของเธอ“ค่ะ” เธอตอบพลางถูไถตัวเองเข้ากับความแข็งขืนของแท่งสวรรค์ของผมคำพูดของเธอยังไม่ทันจบดี ผมก็ลุกขึ้นและคว้ามือเธอ ลากเธอไปยังห้องนอนอย่างรวดเร็วผมไม่หยุดแม้กระทั่งตอนที่มาถึงประตูห้องนอนที่ปิดไว้ครึ่งหนึ่ง เพียงแค่ใช้เท้าเตะมันจนเปิดกระแทกผนัง เสียงดังทำให้เอวาสะดุ้งเล็กน้อยร่างกายของผมพร้อมเต็มที่ และผมก็แทบจะรอไม่ไหว ไม่มีอะไรที่จะหยุดผมได้ในตอนนี้ นอกจากเธอจะบอกให้ผมหยุด แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมต้องให้เธอเข้าใจเสียก่อนผมหันไปหาเธอ ดึงเสื้อเธอออกจากแขน ปล่อยให้มันหล่นลงพื้น เธอเงยหน้ามองผม ดวงตาสีน้ำตาลของเธอถูกกลืนหายไปด้วยความมืดจากรูม่านตาที่ขยายกว้าง เธอหายใจหอบจนหน้าอกขนาดพอเหมาะของเธอยกขึ้นลงอย่างรวดเร็ว เธอเลียริมฝีปาก และผมสาบานได้เลยว่าผมรู้สึกเหมือนมันสัมผัสปลายแท่งสวรรค์ผมจับเธอหมุนตัวและดึงเธอเข้ามาชิดกับร่างกายของผม สะโพกของเธอสัมผัสกับเจ้าโลกของผม มันรู้สึกเหมือนอยู่ในสวรรค์ เธอสูดหายใ
ธุลีใจ บทที่ 361
ตอนนี้ฉันเติบโตมากพอที่จะเข้าใจโรแวนและการกระทำของเขาได้ดีขึ้น เขาสูญเสียผู้หญิงที่เขาคิดว่าจะใช้ชีวิตด้วยไปตลอดชีวิต ถ้าฉันอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน ฉันคงตอบสนองแบบเดียวกัน ฉันคงโกรธและระบายมันออกใส่คนที่ฉันคิดว่าทำให้ฉันเจ็บปวด เหมือนที่ฉันเคยทำกับเขาหลังจากการหย่าของเรา โดยปฏิบัติกับเขาด้วยความเกลียดชังและขมขื่น“ฉันเสียใจจริง ๆ ที่ใช้เวลานานขนาดนี้กว่าจะเห็นว่าฉันทำให้คุณเจ็บปวดมากแค่ไหนในตอนนั้น” ฉันกระซิบเสียงเบา ความรู้สึกท่วมท้น “ฉันขมขื่นมานานมาก โดยเฉพาะหลังจากที่เอมม่ากลับมา และฉันตระหนักว่าฉันไม่เคยเป็นในสิ่งที่คุณต้องการหรือปรารถนา ฉันเก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้ และบางทีถ้าไม่ทำแบบนั้น คุณกับเอมม่าอาจมีโอกาสได้ใช้ชีวิตด้วยกัน ฉันขอโทษจริง ๆ คุณไม่รู้หรอกว่าฉันเสียใจแค่ไหน”ฉันชะงักเมื่อรู้สึกถึงมือที่แข็งแรงกุมมือฉันไว้ ฉันประหลาดใจเมื่อเห็นว่าเขาย้ายมานั่งข้าง ๆ ฉันแล้วเขาสูดลมหายใจลึก และฉันกุมมือเขาไว้แน่นราวกับเป็นสายช่วยชีวิตของฉัน “สิ่งที่ผมทำกับคุณมันแย่กว่านั้นมาก ความเจ็บปวดที่ผมทำให้คุณต้องทนทุกข์มาตลอดหลายปีเป็นสิ่งที่ผมไม่คิดว่าจะให้อภัยตัวเองได้ ผมก็เห็นแก่ตั
ธุลีใจ บทที่ 360
เอวาผ่านมาสองสามวันแล้วตั้งแต่คริสตินพยายามฆ่าฉัน ฉันไม่โกหกหรอก ตอนนี้ฉันยังรู้สึกสะเทือนใจอยู่เลย เมื่ออาการตื่นเต้นจากอะดรีนาลีนลดลง ฉันก็พังทลายลงและร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ฉันไม่เข้าใจเลยว่าคนเราจะชั่วร้ายและโหดร้ายได้ถึงขนาดนี้ แค่เพราะเธอโทษฉันในสิ่งที่ฉันไม่ได้ควบคุมหลังจากเธอถูกจับกุม หมายจับสำหรับลุงของเธอก็ถูกส่งออกไป ในใจลึก ๆ ฉันรู้ว่าคงไม่มีวันเจอเขา อย่างน้อยก็ในสภาพที่ยังมีชีวิตอยู่ ฉันรู้ได้ยังไงเหรอ? มันง่ายมาก ก็รีเปอร์โทรมาหาฉัน เขาบอกเพียงว่าฉันไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับลุงของคริสตินอีกต่อไป ซึ่งแปลตรง ๆ ได้ว่าเขาจะฆ่าลุงของเธอเมื่อพบตัวมันทำให้ฉันเป็นสัตว์ประหลาดหรือเปล่าที่ฉันไม่แคร์? บางทีการที่ฉันข้องเกี่ยวกับรีเปอร์อาจทำให้ฉันกลายเป็นคนเลือดเย็น แต่ฉันไม่สนใจเลยว่าเขาจะอยู่หรือตาย จริง ๆ แล้ว ฉันหวังว่ารีเปอร์จะทำให้เขาทรมานก่อนที่จะจบชีวิตที่น่าสมเพชของเขาส่วนคริสติน ฉันขอให้เธอพบเจอแต่สิ่งเลวร้ายที่สุด เธอเกือบจะทำให้ฉันและลูกสาวต้องเสียชีวิต ไม่มีทางที่ฉันจะให้อภัยเธอ ฉันหวังว่าเธอจะต้องลำบากในคุก หวังว่าเธอจะต้องทนทุกข์ทรมาน หวังว่าเธอจะตายอย่างเจ็บปวด แล
ธุลีใจ บทที่ 359
โรแวนผมมองเห็นความสับสน ความสุข และความยินดีปรากฏในดวงตาของเธอ น้ำตาคลอเต็มดวงตา แต่เธอพยายามกลั้นไม่ให้มันไหลออกมาผมจับมือของเธอที่กำลังสั่นและจูบเบา ๆ“เอวาครับ” ผมเริ่มพูดพร้อมหัวใจเต้นระรัว “คุณทำให้ทุกวันของผมสดใส และนอกจากโนอากับไอริสแล้ว คุณคือคนที่ดีที่สุดในชีวิต ผมไม่เคยรู้เลยว่าความรักที่แท้จริงคืออะไร จนกระทั่งผมตกหลุมรักคุณ ผมไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเมื่อไรหรืออย่างไร แต่รู้แน่ชัดว่าผมรักคุณหมดหัวใจ เราผ่านอะไรมามากมาย ส่วนใหญ่เป็นเพราะความผิดของผมเอง แต่เราก็ยังอยู่ตรงนี้ และก็ถือว่าโชคดีมากที่คุณให้โอกาสผมอีกครั้ง”บ้าเอ้ย ผมไม่เก่งเรื่องแบบนี้เลย ความคิดนั้นหายไปทันทีที่เห็นความรักที่เปล่งประกายจากดวงตาของเธอโนอาหัวเราะคิกคักเมื่อได้ยินสิ่งที่ผมพูด ผมแน่ใจว่าหลังจากนี้เจ้าลูกชายคงแซวเรื่องนี้ นั่นทำให้ผมยิ้มออกมาพร้อมมองเอวา“ผมสัญญาว่าจะรักและดูแลคุณทุกวันในชีวิตนี้ เพราะผมไม่สามารถและจะไม่มีวันหยุดรักคุณได้ ผมเชื่อว่าความรักของเราเป็นรักที่ไม่มีอะไรมาเอาชนะได้ เพราะเราผ่านอุปสรรคมามากมาย และตอนนี้ก็ไม่มีอะไรหยุดเราจากการมีตอนจบที่มีความสุขได้ ผมจะรักคุณเสมอ ไม่ว่าจะเ
