Share

บทที่ 266

Author: เอเวอลีน เอ็มเอ็ม
last update Last Updated: 2024-12-09 17:00:01
“แล้วไงล่ะ?”

เขาคว้าแขนเธอไว้แน่นแล้วเขย่าเบา ๆ “แล้วไงเหรอ?” เขาคำรามด้วยความโกรธ “เอวาเป็นภรรยาผมไง ภรรยาของผม และตอนนี้คุณก็เอาแต่ทำตัวหยาบคายไร้มารยาทใส่เธอมาตลอด”

“โรแวน” ทราวิสพยายามเข้ามาขัด แต่แม่ก็เข้ามาขวางเอาไว้

ฉันไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าแม่ทำแบบนั้นด้วยเหตุใด เพราะโดยปกติแม่มักเข้าข้างเอมม่าอยู่เสมอ ความรู้สึกของฉันจะเป็นอย่างไรก็ช่าง เอมม่ามาก่อนสิ่งอื่นใด ไม่ว่าเธอต้องการอะไรก็ต้องหามาให้

“ภรรยาคุณเหรอ?” เอมม่าเย้ยหยัน “มันก็แค่ผู้หญิงไร้ค่าทำตัวอ้อนวอนแย่งคุณไปจากฉันก็เท่านั้น แต่เหมือนว่ามันยังเลวร้ายไม่สาแก่ใจ มันยังหลอกล่อคุณตอนที่ตั้งท้องด้วย คุณเป็นของฉันนะคะ โรแวน ฉันเป็นคนที่คุณรักไม่ใช่เหรอคะ?”

ฉันไม่ได้ยินว่าเขาพูดอะไรต่อ เพราะฉันเดินออกจากครัวเสียก่อน ฉันทนไม่ไหวอีกแล้ว และฉันก็ไม่อยากได้ยินอะไรอีกต่อไป โดยเฉพาะะหากคำพูดนั้นเป็นประโยคที่บอกว่าเขารักเธอ

ราวกับว่าไม่มีใครรู้ว่าเขารักเธออย่างนั้น แน่นอนตอนนี้เขาดูใส่ใจฉัน เขายังจูบฉันสองสามครั้ง แต่หัวใจยังคงเป็นของเอมม่าอยู่ดี เธอพูดถูก โรแวนเป็นของเธอทั้งใจ ทั้งความคิด และจิตวิญญาณ

เมื่อมาถึงห้องนอนใหญ่ ฉั
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • ธุลีใจ   บทที่ 267

    เอมม่าฉันเกลียดทุกวินาทีที่ต้องอยู่ในบ้านของโรแวน ฉันเกลียดที่เห็นเอวาทำตัวราวกับโรแวนยังเป็นสามีตนเองเอาจริงสิ ความจำเสื่อมเนี่ยนะ? ตลกกันไปใหญ่แล้วแต่สิ่งที่น่าเดือดดาลที่สุดคือการที่โรแวนดูแลเอาใจใส่เอวา เขาเป็นของฉันและยังคงเป็นเช่นนั้นอยู่ ฉันจะไม่มีวันปล่อยเขาไปเด็ดขาดโรแวนตะคอกใส่หลังจากที่ฉันจูบเขา นั่นทำให้ฉันตกใจจนแทบล้ม โรแวนไม่เคยขึ้นเสียงใส่ฉันมาก่อน มันทำให้ฉันสงสัยว่าเขาตัดใจจากฉันไปแล้วจริง ๆ หรือเปล่า และทำให้ฉันเริ่มคิดว่าเขาอาจตกหลุมรักเอวาเข้าแล้วฉันส่ายหน้าเพื่อปัดความคิดนั้นออกไป มันไม่มีทางเป็นไปได้ ทุกคนต่างบอกฉันว่าเขาเกลียดเธอ ตลอดเก้าปีที่ผ่านมา เขาเอาแต่ทำร้ายเธอเพราะเธอทำให้เราต้องแยกจากกัน แล้วจู่ ๆ เขาจะไปรักเธอได้อย่างไร? มันไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย“คุณครับ?” คนขับรถเอ่ยถามฉันเงยหน้ามองเขาแล้วเพิ่งรู้ตัวว่ามาถึงบ้านแล้ว ทั้งแม่กับทราวิสก็ลงจากรถไปนานแล้วไม่อยากสาธยายเลยว่าฉันนั้นรู้สึกโกรธทั้งสองคนมากขนาดไหน…ทั้งแม่และทราวิสทำตัวเหมือนลูกหมาที่ขาดความรักเมื่ออยู่ต่อหน้าเอวา พวกเขาเอาแต่โอ๋เธอ ไม่พอยังอยากอุ้มนังเด็กเหลือขอนั่นอีก อย่าให้พูด

    Last Updated : 2024-12-09
  • ธุลีใจ   บทที่ 268

    “เผื่อแกจะไม่แหกตาดูอะไรเลยนะ โรแวนไม่ได้มีความรู้สึกเหมือนแกเลย” แม่พูด “แกไม่มีวันเข้าไปขัดขวางแผนการเอาชนะใจเอวาได้หรอก และนี่ก็ถือว่าเป็นการเตือนนะ เราน่ะเอาแต่โอ๋แกจนไม่รู้เลยว่าได้เลี้ยงดูแกจนเสียผู้เสียคนขนาดนี้ แต่วันนี้ก็พอกันซะที แกสามสิบแล้วนะช่วยรู้จักโตบ้างเถอะ”ทั้งทราวิสและฉันต่างมองแม่อย่างตกตะลึง แม่ไม่เคยพูดจาไม่ดีใส่มาก่อนเลยไม่เคยแม้แต่ครั้งเดียวเมื่อพูดจบ เธอก็เดินออกจากห้อง เราได้ยินเสียงฝีเท้าของเธอขณะขึ้นบันได ก่อนจะมีเสียงปิดประตูดังลั่นจากระยะไกลฉันหันหน้าไปหาทราวิส เขาเป็นพี่ชายคนโปรด และคอยสนับสนุนฉันในการขัดขวางเอวามาโดยตลอด“บอกฉันมาหน่อยสิว่าไม่ได้คิดเหมือนกันกับแม่น่ะ” ฉันอ้อนวอนด้วยน้ำตาเขาไม่อาจหันหลังให้ฉันได้ ทราวิสเป็นเหมือนเสาหลักใหญ่คอยค้ำจุนความเข้มแข็งของฉันเสมอ ฉันไม่รู้เลยว่าจะทำอย่างไรหากเขาหันไปอยู่ฝั่งตรงข้าม“ขอโทษด้วยเอมม่า แต่แม่พูดถูก เธอน่ะโตแล้วนะ มีลูกแล้วก็มีความรับผิดชอบมากมายที่ต้องค่อยแบกรับ แต่ตอนนี้กลับเอาแต่วิ่งไล่ตามผู้ชายที่เขาไม่ได้ต้องการอีกต่อไปแล้ว เธอยังจมปลักอยู่กับอดีต ไม่ยอมลืมตาขึ้นมามองว่าคนอื่นเขาเดินหน้า

    Last Updated : 2024-12-09
  • ธุลีใจ   บทที่ 269

    คาลวินผมเหนื่อยแทบบ้า เอาจริง ๆ ต้องขอยกย่องคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคนเลย การเป็นพ่อแม่คนเดียวมันไม่ง่ายเลยสักนิดผมทิ้งตัวลงบนโซฟาพร้อมรู้สึกหมดพลัง มันเป็นเช้าที่วุ่นวายสุด ๆ ไหนจะต้องทำงานบ้านทุกอย่างอีก แม้กันเนอร์จะช่วยบ้าง แต่วันนี้ผมต้องพาเขาไปซ้อมฟุตบอลกันเนอร์ไม่อยากไป แล้วลูกชายก็บอกชัดเจน ไม่ใช่ว่าผมบังคับเขาให้เล่นกีฬาที่เขาไม่ชอบนะ แต่เขารู้ว่าวันนี้โนอาจะไม่อยู่เหมือนทุกครั้งผมอธิบายให้เขาเข้าใจว่าทำไม เอวาฟื้นคืนสติแล้วแน่นอนว่าโนอาย่อมอยากอยู่กับผู้เป็นแม่ ผมมั่นใจว่ามันคงเป็นแบบนี้ไปอีกสักพัก เจ้าหนูโนอาคงจะเลิกอ้อนจนกว่าจะมั่นใจว่าเอวาจะไม่ไปไหนกันเนอร์เข้าใจในที่สุดและก็ยอมไปซ้อม แต่มีข้อแม้ว่าผมต้องสัญญาว่าเราต้องหาเวลาไปเยี่ยมน้าเอวาเร็ว ๆ นี้เจ้าลูกชายรู้สึกเศร้าสร้อยเมื่อรู้ว่าเอวา โนอา และไอริสจะไม่กลับมาอยู่ที่บ้านข้าง ๆ เราอีกแล้วความคิดของผมลอยไปถึงเอวา ผมรู้สึกแย่ชะมัดที่ครั้งสุดท้ายที่เราคุยกัน ผมเดินหนีเธอไป เพียงเพราะผมรู้สึกเจ็บปวดที่เธอบอกปฏิเสธมา หากคิดดูดี ๆ แล้ว ผมเข้าใจเธอดี หลังจากที่โรแวนทำกับเธอแบบนั้น มันก็คงเป็นเรื่องโง่เง่าหากเธอจะเ

    Last Updated : 2024-12-10
  • ธุลีใจ   บทที่ 270

    “นายจะหยุดทำไหม?” เธอจ้องมองผมด้วยคำถามมากมายราวกับว่าเธอยังไม่เข้าใจ“นี่คุณยังกล้าตั้งคำถามกับผมอีกอย่างนั้นเหรอ?” ผมตะโกนลั่น รู้สึกหมดอารมณ์กับพฤติกรรมของเธอแล้ว “ออกไป”“ไม่ ฉันไม่ออก จนกว่านายจะบอกว่าฉันทำอะไรลงไป”บ้าเอ๊ย คิดเองบ้างไม่เป็นเลยหรือไง หรือแค่แกล้งโง่เท่านั้น? ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอยังมีหน้ามาถามผมเช่นนั้นอีก เธอไม่สังเกตเห็นจริง ๆ เหรอว่าสิ่งที่เธอทำอยู่มันผิดปกติ? หรือการที่เธอหลอกใช้ผมไม่ผิดปกติ?“คาลวิน” เธอร้องเรียกและเข้ามาจับมือผมเอาไว้ ผมก้าวถอยหลังและจ้องมองเธอผมรู้สึกสมเพชตนเองยิ่งนัก ทำใจเชื่อไม่ลงเลยจริง ๆ ว่าผมจะยอมให้เธอปฏิบัติกับตนเองและกันเนอร์เป็นขยะเช่นนี้อยู่หลายปี“บอกผมมาหน่อยสิ” ผมสูดหายใจเข้าลึก “คุณรักผมไหม?”เธอจ้องมองผมเพียงเสี้ยววิก่อนหันหน้าหนีไป มันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน เจ็บปวดมาก แต่ก็เป็นคำตอบที่ชัดเจนให้กับคำถามผมได้ดี“นอกจากความรู้สึกอยากมาก แล้วเคยรู้สึกอะไรอย่างอื่นอีกบ้างไหม?” น้ำเสียงของผมดูเคร่งขรึมและกระด้าง แม้แต่ผมเองยังสัมผัสได้ผมไม่เคยคิดจะตั้งคำถามแบบนี้มาก่อน ไม่เคยเอ่ยถามตรง ๆ ว่าเธอเคยใส่ใจผมบ้างหรือไม่ ผม

    Last Updated : 2024-12-10
  • ธุลีใจ   บทที่ 271

    เอวาฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาอย่างกระทันหัน ไม่รู้ว่าอะไรทำให้ฉันตกใจ อาจจะเป็นความฝัน หรือบางทีอาจเป็นความทรงจำ ฉันไม่แน่ใจ ภาพนั้นพร่ามัวและไม่ชัดเจนฉันค่อย ๆ แกะตัวเองออกจากโรแวนแล้วลุกขึ้นนั่ง มีชื่อหนึ่งที่ดังก้องอยู่ในหัวฉันตลอดเวลาอีธานเขาเป็นคนที่ฉันรู้จักหรือเปล่า? หรือเป็นคนที่ควรรู้จักใช่ไหม? เขาสำคัญกับฉันอย่างไร? คำถามเหล่านี้ผุดขึ้นมาไม่หยุดในขณะที่ฉันพยายามค้นหาคำตอบว่าเขาคือใครกันแน่แสงจันทร์สาดส่องเข้ามาในห้องนอนของเรา มันให้บรรยากาศที่ชวนขนลุก โดยเฉพาะเมื่อฉันเพิ่งตื่นมาด้วยความหวาดผวาจากบางสิ่งในหัว ฉันเปิดไฟเพื่อไล่ความหนาวเย็นและความรู้สึกแปลกประหลาดออกไป“เอวา เป็นอะไรไป?” เสียงงัวเงียของเขาทำให้ฉันหันไปมองเขาดูเย้ายวนเหลือเกิน ดวงตายังดูง่วงงุน ผมยุ่งเหยิง และหน้าอกเปลือยเปล่าทำให้ฉันกลืนน้ำลายลงคอไม่หยุด โรแวนช่างดูเหมือนงานศิลป์ชิ้นเอกที่ทั้งเร่าร้อนและหล่อเหลา ไม่มีที่ติใด ๆ เลย“เอวา?” เขาร้องเรียก นั่นทำให้ฉันผละกลับมาจากห้วงความคิดฉันควรจะบอกเขาดีไหม? นี่ก็เข้าวันที่สองสามแล้วนับตั้งแต่ฟื้นคืนสติ ฉันยังรู้สึกว่าเขากำลังปิดบังอะไรบางอย่างจากฉันอยู่

    Last Updated : 2024-12-10
  • ธุลีใจ   บทที่ 272

    "คุณบอกฉันว่าฉันไม่เคยนอกใจ แล้วเรื่องของผู้ชายที่ชื่ออีธานนี่คืออะไร? ฉันไปลงเอยกับเขาได้ยังไง?"เนื่องจากเรากำลังพูดถึงเรื่องนี้ ฉันก็อยากได้คำตอบสำหรับคำถามที่ทำให้ฉันแทบจะเสียสติอยู่แล้วเหมือนกันโรแวนไม่ตอบในทันที ฉันเองก็เลือกที่จะเงียบ รอให้เขาเรียบเรียงความคิด ฉันรู้ว่าเขารักไอริส แต่ก็เห็นได้ชัดว่าอีธานเป็นเรื่องที่เขาไม่อยากพูดถึงฉันสงสัยว่าอีธานทำอะไรให้โรแวนไม่ชอบเขาขนาดนี้ และทำไมฉันถึงได้ไปมีอะไรกับผู้ชายคนนี้ มันเป็นการแก้แค้นโรแวนที่ไม่รักฉันหรือเปล่า? ไม่มั่นใจว่าแบบไหน? อาจเป็นการไปนอนกับผู้ชายที่เขาไม่ชอบก็ได้ฉันไม่ใช่คนที่เจ้าคิดเจ้าแค้น แต่ก็เข้าใจว่าความเจ็บปวดและหัวใจที่แตกสลายสามารถผลักดันคนเราให้ทำสิ่งที่ปกติเราไม่ทำได้“ตอนที่เอมม่ากลับมา ผมต้องการกลับไปอยู่กับเธอ” เขาเริ่มพูดคำพูดนั้นทำให้หัวใจฉันเหมือนโดนบีบ ฉันรู้อยู่แล้วว่าวันหนึ่งสิ่งนี้อาจเกิดขึ้นหากเอมม่ากลับมา เพียงแต่ไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้“ผมรู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ดีนักถ้าเราสองคนจบกับแบบกะทันหัน เราจำเป็นต้องค่อย ๆ ทำให้ลูกเข้าใจว่าเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันอีกแล้ว คุณก็เห็นด้วยแล้วผมก็เ

    Last Updated : 2024-12-10
  • ธุลีใจ   บทที่ 273

    “แล้วอีธานกับฉันก็คบหากันหลายเดือนเลยใช่ไหม?” ฉันเอ่ยถาม“ใช่”“งั้น ฉันก็ต้องมีอะไรกับกับเขาตลอดช่วงนั้น มันก็เลยเป็นคำตอบเรื่องที่ฉันตั้งท้องสินะ นี่เราไม่ได้ป้องกันตอนมีอะไรกันเหรอ?” ฉันโพล่งเสียงในหัวออกมาจนหมด ฉันครุ่นคิดเรื่องนี้จนลืมไปเสียสนิทว่าโรแวนนั่งอยู่ข้างฉันเขาโอดครวญออกมา คำพูดเหล่านี้ผ่านฟันที่กัดกันแน่น “เอวา ช่วยหยุดพูดถึงผู้ชายคนอื่นกับเรื่องเซ็กซ์พร้อมกัน ๆ ทีเถอะ ผมไม่อยากคิดอะไรมากแล้ว”ฉันเองก็คิดไม่ออกเหมือนกันว่าจะมีมือผู้ชายคนอื่นเข้ามาโอบกอดร่างฉันไว้ ดังนั้นฉันจึงเงียบไป มันยังคงเป็นเรื่องยากที่จะยอมรับว่ามีผู้ชายคนอื่นที่ได้สัมผัสและลิ้มรสฉัน และมันก็ยากเย็นเช่นกันที่จะยอมรับว่ามีผู้ชายคนอื่นเข้ามาสาดใส่อยู่ในร่างกายฉันเช่นกันฉันสลัดความคิดเหล่านั้นออกไป และกลับมาจดจ่อพลางเอ่ยถามคำถามที่ฉันอยากได้ยินคำตอบมากที่สุด“แล้วคุณล่ะ? คุณมีอะไรกับเอมม่าไหม?”หัวใจของฉันเต้นระรัวด้วยความรู้สึกเจ็บปวดขณธนั่งรอฟังคำตอบจากโรแวนสายตาสีเทาพุ่งตรงเข้ามาหาฉันขณะปากเอ่ยตอบ “ไม่เลย ผมไม่เคยมีอะไรกับเอมม่าเลย ขนาดจูบยังไม่เคยเลยด้วยซ้ำเพราะรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที

    Last Updated : 2024-12-11
  • ธุลีใจ   บทที่ 274

    “ผมยังคิดว่าผมน่าจะอยู่บ้านกับคุณและไอริสดีกว่านะ” ผมพูดพลางสวมเสื้ออย่างไม่เต็มใจ ดวงตาสบกับดวงตาสีน้ำตาลคู่สวยของเอวาผ่านกระจกเธอนั่งอยู่บนเตียงในชุดนอน โนอาไปโรงเรียนแล้ว แม้เจ้าลูกชายจะไม่อยากไปนัก แต่ก็ไม่มีทางเลือก“คุณต้องไปทำงานนะคะ” เธอยืนยันในขณะที่ลุกขึ้นและเดินมาหาผมมือของเธอลูบเบา ๆ บนหน้าอกผมก่อนจะเริ่มติดกระดุมเสื้อให้ สัมผัสนี้พาผมย้อนกลับไปถึงเมื่อคืนที่ผ่านมารสจูบของเธอยังคงติดอยู่บนริมฝีปากอยู่ ภาพของเธอที่ถูไถตัวเองกับแรงปรารถนาของผมยังคงชัดเจนในความคิด เธอช่างดูสวยงามและเย้ายวนในเวลานั้น จนผมอยากจะฉีกชุดนอนสั้น ๆ นั่นออกแล้วครอบครองเธอจนเราสองไม่มีแรงลุกขึ้นเดินความรู้สึกปรารถนาอันรุนแรงนั้นทำให้ผมตกใจ มันเป็นอะไรที่แปลกใหม่ ร้อนแรง และครอบงำอย่างที่ผมไม่เคยคิดว่าจะรู้สึกกับเธอผมสัมผัสถึงความเปียกชุ่มจากความต้องการของเธอผ่านกางเกงใน และมันต้องใช้ความพยายามทั้งหมดในตัวผมเพื่อหยุดความรู้สึกนี้ผมก็หมายความตามที่พูด ผมจะไม่แตะต้องเธอ จนกว่าหัวใจเธอจะมอบคำว่ารักให้กับผมอีกครั้ง และจนกว่าเธอจะเชื่อว่าผมรักเธอจริง ๆ และไม่มีใครนอกจากเธอ“ก็นั่นแหละ เอวา ผมไม

    Last Updated : 2024-12-11

Latest chapter

  • ธุลีใจ   บทที่ 326

    “แล้วทำไมมานั่งดื่มเหล้าอยู่ที่นี่แทนที่จะอยู่บ้านเป็นเพื่อนเอวา” เกเบรียลเอ่ยถามขณะเข้ามานั่งข้างผมตอนนี้ผมอารมณ์ไม่ดีมากนักถึงขั้นที่มองว่าสิ่งต่าง ๆ จากบริษัทน่ารำคาญ รวมถึงน้องชายตนเองด้วย ผมจึงเมินเฉยต่อคำถามเขาและดื่มวิสกี้เข้าไปอีกหนึ่งอึกผมนั่งอยู๋ในโซนวีไอพีของหนึ่งในร้านเหล้าที่เราชื่นชอบ เพลงเปิดเสียงดังกระหึ่ม ผีเสื้อราตรีต่างพากันโยกย้านและออกลวดลายกันอย่างสนุกสนาน พร้อมน้ำเมาที่ลอยล่อง และไม่สิ่งใดเป็นผลกับผมเลยค่ำคืนนี้ผมเพียงต้องการลืมเลือน ลืมภาพแห่งความทุกข์ระทมของเอวา ผมรู้ดึว่าอาจเป็นเป็นเพิ่งเรื่องเพ้อเจ้อหากคิดจะลืมเลือนนั้นเพราะว่าภาพนั้นยังคงฝังแน่นในจิตใจ แต่ผมก็อยากลองลืมภาพเหล่านั้นการอยู่บ้านกลายเป็นสิ่งที่น่าอึดอัดใจขึ้นมา บรรยากาศแห่งความรื่นรมย์น่ายินดีไม่มีอีกต่อไปแล้ว ผมปรารถนาให้มันกลายไปเป็นอย่างเดิมที่ควร แต่ก็ไม่รู้เลยว่าจะต้องทำอย่างไร ผมไม่รู้เลยจริง ๆ ว่า จะต้องแก้ไขเรื่องเหล่านี้อย่างไรดีคำพูดที่เคยออกจากปากไม่มีวันหวนกลับและไม่มีวันลบออกไปได้ ผมไม่สามารถย้อนเวลาไปแก้ไขความผิดพลาดได้ หากเป็นไปได้ ผมคงรีบลงมือทำไปแล้วเพราะผมรักเธอเหลือเ

  • ธุลีใจ   บทที่ 325

    หัวใจของผมแทบหยุดเต้นลง เมื่อความกลัวว่าเธอจำเรื่องทุกอย่างแล้วประดังเข้ามา“บอกผมหน่อยสิว่าเกิดอะไรขึ้น เอวา ผมช่วยไม่ได้ถ้าผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น” ผมวิงวอนเธอน้ำตาของเธอยังคงไหลรินลงมาบนใบหน้า ความเจ็บปวดรวดร้าวบดบังดวงตาของเธอ มันทำให้หัวใจผมสลายจริง ๆ ที่เห็นเธอเป็นแบบนี้“ความทรงจำฉันกลับมาแล้ว” เธอกล่าวก่อนจะเริ่มหัวเราะราวกับเป็นบ้า “รู้ไหม ฉันอยากมีเซ็กส์กับคุณ ฉันอยากนอนกับคุณ แถมฉันยังบอกให้ตัวเองคุยกับคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะฉันต้องการคุณมาก พอฉันเห็นคุณช่วยตัวเองในห้องน้ำ ฉันก็อยากจะร่วมด้วย ฉันถึงกับจินตนาการว่าตัวเองกำลังออรัลเซ็กส์กับคุณในขณะที่คุณหลั่งบนหน้าอกของฉัน”ผมขมวดคิ้วแต่ก็เงียบไว้ อะไรบางอย่างบอกผมว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น และผมจะไม่ชอบสิ่งที่เธอจะพูดต่อไป “ฉันเคยรู้สึกกระหายคุณ โหยหาคุณ แต่สมองของฉันกลับย้ำเตือนบางสิ่งที่คุณเคยพูด” เธอสะอื้น “คุณอยากรู้ไหมว่ามันคืออะไร”ผมไม่อยากรู้ เพราะผมรู้ว่ามันจะทำลายการพัฒนาเล็ก ๆ ที่เรามีร่วมกัน แต่ผมก็ยังพยักหน้าตอบ“คุณพยายามจะทำให้ดีในการมีเซ็กส์ แต่คุณไม่เก่งเลย ทุกครั้งที่ผมอยู่ข้างในคุณ คนที่ผมต้องการคือเอ

  • ธุลีใจ   บทที่ 324

    โรแวนการเดตนั้นสมบูรณ์แบบ ถ้าผมเลือกได้ ผมคงไม่อยากให้มันจบลง ทุกช่วงเวลาที่ผมอยู่กับเธอเหมือนอยู่ในสวรรค์ และผมหวังว่าผมจะได้อยู่กับเธอเร็วกว่านี้ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไมผมถึงไม่เคยให้โอกาสตัวเองได้มีความสุขกับเอวาเลย ผมรู้สึกแย่ที่เราอาจจะได้มีความสุขกันมาตลอดหลายปีนี้ถ้าผมปล่อยเอมม่าไปความรักที่ผมมีต่อเอมม่าคือความรักของวัยรุ่น มันคงไม่ยืนยาว เมื่อมันถูกทดสอบก็พังทลายลง สิ่งที่ผมรู้สึกต่อเอวานั้นเป็นแบบผู้ใหญ่ แข็งแกร่งและลึกซึ้งกว่าสิ่งที่ผมคิดว่ามันคือความรักตอนอายุสิบเจ็ดผมเริ่มเชื่อว่าเกเบรียลพูดถูก ความรักไม่ได้เกิดขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัว เหมือนอย่างที่เขาพูด ผมคิดว่าลึก ๆ แล้วผมรักเอวา ผมแค่ปล่อยให้ความรู้สึกผิดที่ทำร้ายเอมม่าครอบงำผม ผมยื้อเอมม่าไว้เพราะรู้สึกว่าผมต้องการควบคุม ซึ่งการแต่งงานกับเอวาและอยู่กับเธอก็ทำให้รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่อยู่เหนือการควบคุมของผมผมยังเชื่อด้วยว่าการปล่อยให้ความรู้สึกของผมที่มีต่อเอวาเติบโตขึ้นนั้นเหมือนกับการทรยศต่อความรักที่ผมมีต่อเอมม่า สิ่งที่ผมไม่รู้ในตอนนั้นก็คือความรักนั้นได้ตายไปนานแล้วผมถอนหายใจและถอดเสื้อผ้าออกก่อนจะมุ่งหน้าไปอา

  • ธุลีใจ   บทที่ 323

    “งั้นก็ตกลงตามนี้ เราจะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่าง ๆ ในบ้านนี้” โรแวนพูดขณะที่ฉันจ้องมองเขาฉันรู้สึกตกใจ แต่ก็มีความสุขไปพร้อม ๆ กัน ฉันอยากเปลี่ยนอะไรหลายอย่างมานานแล้ว แต่ฉันก็รู้ว่าเขาคงไม่ยอมแน่ไม่รู้สิ เหมือนกับว่านี่เป็นอีกหนึ่งหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าเขาปล่อยวางจากเอมม่าได้จริง ๆ และแสดงให้เห็นว่าเขาใส่ใจฉันจริง“โอเค” ฉันยิ้มให้เขา ปล่อยให้ความจริงนั้นซึมลึกเข้าไปในใจ"เราสามารถปรึกษากับนักออกแบบตกแต่งภายในได้พรุ่งนี้ ผมมั่นใจว่าเบียงก้า เมเยอร์ส จะสามารถรับงานเราได้ แม้เธอจะมีตารางงานแน่นแค่ไหนก็ตาม คุณสามารถบอกเธอได้เลยว่าอยากได้อะไรแล้วปล่อยให้เธอจัดการ หรือจะเข้าไปมีส่วนร่วมด้วยก็ได้ ทั้งหมดขึ้นอยู่กับคุณ"และเซอร์ไพรส์ก็ยังไม่หมด ทุกคนรู้จักเบียงก้า เมเยอร์ส เธอเป็นนักออกแบบตกแต่งภายในที่เก่งที่สุดในประเทศ และเธอทำงานเฉพาะให้กับคนรวยและผู้มีอิทธิพลเท่านั้น ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันจะได้ร่วมงานกับเธอ“ตกลง” ฉันบอกเขาโดยพยายามเก็บความตื่นเต้นไม่ให้ล้นจนเกินไป “แต่ฉันอยากให้คุณกับโนอามีส่วนร่วม เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นบ้านของพวกคุณเหมือนกัน และฉันก็อยากให้พวกคุณรู้สึกสบายใจที่นี่”"ผ

  • ธุลีใจ   บทที่ 322

    “ใช่แล้ว มันเป็นเรื่องจริง” ในที่สุดเขาก็ตอบฉันตกใจมาก ฉันคิดเสมอว่ามันเป็นแค่ข่าวลือโง่ ๆ“มันเกิดขึ้นได้ยังไงกัน แล้วตอนนั้นคุณอายุเท่าไร? ไม่ใช่ว่าฉันตัดสินหรืออะไรทำนองนั้นนะ”“ผมอายุสิบเจ็ด ส่วนหล่อนอายุยี่สิบหก ผมคิดว่า... ผมเป็นเด็กหนุ่มฮอร์โมนพลุ่งพล่าน แถมแมนดี้โคตรเซ็กซี่ ผมอยากมีเซ็กส์กับคนที่อายุมากกว่าผมเสมอ และหล่อนก็ยิ่งทำให้มันง่ายขึ้นเมื่อหล่อนเอาหน้าอกของหล่อนมาแนบหน้าผม หรือกางขาออกในขณะที่ใส่กระโปรงตัวจิ๋วทุกครั้งที่หล่อนเรียกผมไปที่โต๊ะของหล่อน”ฉันประทับใจแต่ในขณะเดียวกันก็รังเกียจแมนดี้ ฉันหมายถึงเธอเป็นครูนะ ให้ตายเถอะ แต่กลับพยายามล่อลวงนักเรียนของตัวเอง ฉันเองก็เป็นครูเหมือนกัน และฉันจะไม่มีวันก้าวข้ามเส้นนั้นเด็ดขาด“คุณเป็นคนขอเองนะ” โรแวนพูดเมื่อสังเกตเห็นหน้านิ่วคิ้วขมวดของฉัน “ฉันรู้ แต่ฉันรู้สึกไม่สบายใจที่ครูตั้งใจจะล่อลวงนักเรียนอายุสิบเจ็ดปี”เขาเพียงแค่ยักไหล่ เหมือนกับว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่ หลังจากนั้นการสนทนาก็ผ่อนคลายลง ฉันเพลิดเพลินไปกับมันอย่างเต็มที่ ราวกับมันเป็นความฝันและฉันไม่อยากให้เดตจบลง เราคุยกันทุกเรื่องเป็นชั่วโมงภายใต้แสงจันท

  • ธุลีใจ   บทที่ 321

    ฉันจ้องมองเขาอย่างมึนงง ไม่รู้จะพูดหรือทำอะไรดี“คุณชอบกลิ่นหอม และคุณชอบกลิ่นที่มีเบอร์รี่ผสมอยู่มากกว่า ขอแค่น้ำหอมหรือสบู่เหลวอาบน้ำมีส่วนผสมของเบอร์รี่ คุณก็จะยอมซื้อ คุณไม่มีอาหารจานโปรดจริง ๆ เพราะคุณจะกินอะไรก็ได้ตราบใดที่มันอร่อย คุณชอบอาบน้ำอุ่นนาน ๆ เพราะมันทำให้คุณผ่อนคลาย คุณเกลียดความสูง คุณเกลียดการไปสาย และคุณเกลียดการขึ้นเครื่องบินด้วย คุณเกลียดแมลงสาบ คุณมักจะพูดว่าอยากให้บ้านของคุณเต็มไปด้วยแมงมุมมากกว่าพวกแมลงสีน้ำตาลน่ารังเกียจนั่น... ให้ผมจะพูดต่อไหม”เขาไม่ให้โอกาสฉันตอบ“คุณชอบรวบผมเป็นหางม้าและมวยผม คุณไม่ชอบแต่งหน้ามากนักและแต่งหน้าเฉพาะเมื่อจำเป็นหรืออยากแต่ง คุณไม่ชอบนอนหงายเพราะมันทำให้คุณนึกถึงคนตายในโลงศพ คุณเกลียดความไม่เป็นระเบียบและสีเหลืองด้วย…”ฉันยกมือให้เขาหยุดพูดเพราะฉันพูดอะไรไม่ออกเลย ทุกอย่างที่เขาพูดเป็นความจริง ฉันไม่เข้าใจเลยว่าเขารู้เรื่องทั้งหมดนี้ได้ยังไง เพราะเราไม่เคยสนิทกันมาก่อน ครอบครัวชาร์พคงไม่ได้บอกเขาหรอก เพราะพวกเขาแทบจะไม่รู้จักฉันด้วยซ้ำ“ได้ยังไง?” ฉันพูดติดขัด ในหัวไม่สามารถประมวณผลทุกอย่างได้“ผมบอกคุณแล้ว” เขากล่าวพร้

  • ธุลีใจ   บทที่ 320

    ฉันมองออกไปนอกรถแล้วตะลึงงัน สถานที่แห่งนี้ดูราวกับเป็นสวรรค์ มันเป็นพื้นที่โล่งกว้างที่มีหญ้าเขียวขจีและคงมีดอกไม้มากมายนานาพันธุ์ นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันชอบที่สุดของที่นี่ แต่มันคือเพราะทิวทัศน์ต่างหาก ดวงดาวนับพันเปล่งแสงระยิบระยับราวกับกำลังเห็นด้วยกับเดตนี้“คุณชอบไหม” โรแวนถาม และคำตอบเดียวของฉันคือการพยักหน้าฉันค่อย ๆ ออกจากรถ สูดอากาศบริสุทธิ์และชมทิวทัศน์ที่สวยงามจับใจ ฉันเดินไปเกือบถึงขอบถนนและมองลงไปที่เมืองเบื้องล่าง ฉันไม่รู้ว่าโรแวนไปเจอสถานที่แห่งนี้ได้อย่างไร และฉันก็ไม่สนใจฉันหลับตาลง รู้สึกว่าความกังวลทั้งหมดมลายหายไป นี่คือฉากในแบบที่ฉันชอบ ฉันชอบมันมากเมื่อฉันหันกลับไป ฉันพบว่าโรแวนจัดเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว มีผ้าห่มและตะกร้าปิกนิกพร้อมสิ่งที่ฉันเดาว่าเป็นช็อกโกแลต สตรอเบอร์รี่และไวน์ นอกจากนี้ก็ยังมีอาหารที่เราสั่งอยู่ด้วยฉันเดินช้า ๆ ไปหาเขา ถอดรองเท้าและนั่งลงข้าง ๆ เขา “นี่มันสุดยอดเลย โรแวน ขอบคุณนะคะ”เขาพยักหน้า “อะไรก็ตามที่จะทำให้คุณมีความสุขที่รัก ตอนนี้เรามาทานอาหารกันเถอะ เพราะผมหิวจะแย่แล้ว”เราทานอาหารกันเงียบ ๆ ฉันใช้โอกาสนี้ชื่นชมทิวทัศน์

  • ธุลีใจ   บทที่ 319

    การเดินทางใช้เวลาไม่นานนัก และนอกจากการคุยกันเล็กน้อยเป็นครั้งคราว เราก็เงียบกันเกือบตลอดเวลา แต่ก็เป็นครั้งแรกเท่าที่ฉันจำได้ ที่ความเงียบระหว่างเราให้ความรู้สึกสบายใจในช่วงเวลาที่หาได้ยากที่เราขับรถไปด้วยกัน โรแวนมักจะพยายามทำเป็นไม่สนใจฉัน ขณะที่ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อชวนเขาคุย ซึ่งมันมักจะทำให้บรรยากาศดูอึดอัดและแปลก ๆ เสมอ“คุณยิ้มทำไม” ฉันถามเขาเมื่อเขาลงจากรถเพื่อช่วยฉันออกจากรถรอยยิ้มของเขาควรจะเป็นอาวุธทำลายล้างสำหรับผู้หญิงโดยแท้ แน่นอนว่าเขาหล่ออยู่แล้ว แต่เมื่อโรแวนยิ้ม มันยิ่งทำให้ความหล่อของเขาก้าวไปอีกระดับหนึ่ง“ผมจะมีความสุขที่พาผู้หญิงของตัวเองออกมาข้างนอกไม่ได้เหรอ” เขาถามพร้อมเอียงศีรษะเล็กน้อยไม่รู้ทำไม ฉันถึงหัวเราะคิกคักขึ้นมา ทั้ง ๆ ที่ปกติฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่จะหัวร่อต่อกระซิก ฉันไม่เคยหัวเราะแบบนี้มาก่อนเลยทั้งชีวิต จริง ๆ แล้วฉันเคยคิดว่ามันดูน่ารังเกียจด้วยซ้ำเมื่อเห็นผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่แล้วทำแบบนี้ แต่ตอนนี้ฉันกลับเป็นคนที่ทำเสียเอง“ขอโทษที ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงหัวเราะแบบนั้น” ฉันเอ่ยขอโทษขณะที่พยายามรวบรวมสติเขาจับมือฉัน และฉันก็คล้อ

  • ธุลีใจ   บทที่ 318

    ฉันมองตัวเองในกระจก และมีความสุขกับลุคของตัวเอง ฉันเกล้าผมเป็นมวยต่ำและม้วนผมเป็นลอนเข้ากับกรอบหน้า คืนนี้ฉันต้องการอะไรที่แปลกใหม่ เพราะเป็นเดตครั้งแรกของฉันกับโรแวน ฉันจึงตัดสินใจเลือกอายแชโดว์สีสโมกี้ที่ดูไม่ฉูดฉาดแต่เย้ายวนกับลิปสติกสีแดงส่วนชุดเดรส ฉันเลือกชุดเดรสสีดำยาวระดับเข่า มีคอเสื้อเว้าลึกที่ยึดด้วยสายรัดบาง ๆ เผยให้เห็นเนินอกเล็กน้อย พอให้ดูยั่วยวนแต่ไม่เกินงาม อีกทั้งเป็นชุดเปิดหลังซึ่งฉันมั่นใจว่าจะทำให้บรรดาหนุ่ม ๆ ต้องคลั่งฉันยังคงจ้องมองตัวเองในขณะที่ลูบมือไปตามเนื้อผ้าที่นุ่มนวล ชุดนี้เข้ารูปพอดีตัว และต้องขอบคุณที่ฉันเพิ่งผ่านช่วงตั้งครรภ์ เลยทำให้ตอนนี้ฉันมีส่วนเว้าโค้งที่พอดิบพอดี“โอ้โหที่รัก ถ้าฉันไม่ได้ชอบผู้ชาย ฉันคงจีบเธอไปแล้วแน่ ๆ” เล็ตตี้กล่าวชมด้วยน้ำเสียงปลื้มปริ่ม “เธอเซ็กซี่มาก แบบที่ไม่มีอะไรจะเทียบได้เลย” “เธอพูดถูก” โครินพูดเสริมพวกเธอกลับไปเมื่อสองสามชั่วโมงก่อน ตอนนี้เรากำลังคุยกันทางวิดิโอคอล เพราะฉันต้องการฟังความคิดเห็นที่จริงใจของพวกเธอ เดตครั้งนี้สำคัญมาก อย่างที่ฉันบอก นี่เป็นเดตครั้งแรกของโรแวนกับฉัน ฉันจึงอยากให้ทุกอย่างออกมาสมบูร

DMCA.com Protection Status