บทที่ 190

เธอไม่มีเวลาคบใครและผมเองก็เช่นกัน ดังนั้นความสัมพันธ์นี้จึงเหมาะที่สุด นอกจากนี้เธอก็เป็นแค่เลขา ของผม แม้ว่าผมจะคบกับเธอ เธอก็คงไม่เหมาะกับโลกของผมได้อยู่ดี

“ผมคิดว่าคุณคงเอาอยู่ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เลย ดังนั้นนี่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วล่ะที่เราจะทำอะไรแบนี้ คุณก็ทำงานต่อไปแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรานะ เข้าใจตรงกันใช่ไหม เอเดน?”

เธอจ้องมองผม สายตามองลึกเข้ามาในตาของผม

"ฉันเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันค่ะ" เสียงอันแผ่วเบาดังขึ้นพร้อมน้ำตาคลอ "ฉันรักคุณนะคะ แต่รู้แล้วว่าคุณไม่มีวันรักฉันได้จริง ๆ ในเมื่อรู้ว่าคุณจะไม่มีวันตอบรับความรักนี้ ฉันก็นอนกับคุณไม่ได้อีก"

เธอเป็นเลขาที่ดีมาก แต่ช่างมันเถอะ

“เดาว่านี่คงถึงเวลาที่คุณจะเขียนใบลาออกแล้วใช่เปล่า?” ผมยิ้มเยาะเย้ยใส่เธอ

เธอไม่ตอบเพียงแค่ส่ายหัวเบา ๆ ก่อนจะหันหลังเดินออกไปเงียบ ๆ ผมถอนหายใจออกมา แต่ก็ไม่ได้ตามเธอไป แค่ใช้โทรศัพท์เปิดประตูให้เธอออกไป พอเธอไปแล้ว ผมก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียง

เธอพูดถูก ผมปิดกั้นหัวใจตัวเองไว้ สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ยอมตกหลุมรักใคร แน่นอนว่าพ่อแม่ผมมีชีวิตแต่งงานอันยอดเยี่ยมและรักกันมาก แต่กรณีของพวกท่านเป็