เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 191
บทที่เกี่ยวข้อง
ธุลีใจ บทที่ 192
โรแวนผมเบิกตากว้างขึ้น ลำแสงจากแสงจ้ากระทบใบหน้าคมเข้มของผม ผมครางครวญด้วยความเจ็บปวด หัวของผมเต้นกระหน่ำราวกับว่ามีใครบางคนกำลังใช้มันเป็นกลองต้องใช้เวลาสักพักถึงจะตระหนักได้ว่าผมอยู่ในห้องของตัวเองในบ้านของเกบ มันเป็นสิ่งที่พวกเราทั้งคู่ทำไว้ เขามีห้องที่บ้านของผมและผมก็มีห้องในบ้านของเขาผมลุกขึ้นและตรงไปยังห้องน้ำพร้อมเสียงร้องครวญคราง ผมเปิดฝักบัวและก้าวไปยืนใต้สายน้ำ ใช้มือตัวเองพยุงไว้ ผมยืนพิงพนังและพยายามเรียบเรียงความคิดที่ยุ่งเหยิงของผม ผมจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้มากนักยกเว้นการดื่มแม่งเอ้ย! ผมมาที่นี่ได้ยังไงเนี่ย? มันจะเป็นไปได้ยังไงที่ผมตกหลุมรักเอวาและผมไม่รู้ตัวให้เร็วกว่านี้? วินาทีแห่งการตระหนักรู้นั้นทำให้ผมเศร้ามาก ผมมุ่งตรงไปยังคลับ ผมแทบจะไม่เคยเมาเลย ผมเคยสัญญากับตัวเองเอาไว้ว่าจะไม่เมาเด็ดขาดหลังจากโนอาเกิดมา ปกติแล้ว ผมจะดื่มแค่แก้วสองแก้วและนั่นก็เพียงพอแล้ว แต่เมื่อวานยังไงก็เถอะผมต้องการจะเมา ผมต้องการมาก ไม่มียารักษาที่ไหนสำหรับสิ่งที่ผมกำลังรู้สึกอยู่นี้ ไม่มีทางรักษาได้เลย คุณจะเริ่มจัดการกับความรู้สึกที่คุณรักผู้หญิงที่คุณเคยเกลียดได้ยังไง? ผู้หญิง
ธุลีใจ บทที่ 193
“เอาตามตรงนะฉันไม่อยากเป็นนายหรอก” เกบผิวปากและผมก็จ้องมองเขา “แต่นายยังไม่ได้ตอบฉัน ฉันอยากรู้ว่ามันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ นายตกหลุมรักเธอเมื่อไหร่กัน?” “ฉันไม่รู้ ฉันระบุเวลาที่แน่ชัดไม่ได้ บางทีมันอาจเกิดขึ้นตอนที่พวกเรายังคงแต่งงานกันอยู่ หรือบางทีมันอาจจะเป็นเพราะเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น ทั้งหมดที่ฉันรู้ตอนนี้ก็คือฉันรักเธอ” ผมเอามือสางผมตัวเอง ผมหงุดหงิดและกลัวมาก ช่างเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายอะไรอย่างงี้ที่ตระหนักได้ว่าคุณรักใครสักคน! “ฉันคิดว่านายรู้สึกแบบนั้นมาตลอด บางทีมันอาจเกิดขึ้นหลังจากโนอาเกิด ฉันยังคิดว่านายไม่ยอมให้ตัวเองรักเธอเพราะนายยึดมั่นในความทรงจำของเอมม่า เธอคือรักแรกของนาย ดังนั้นนายจึงคิดว่าเธอคือรักแท้ของนาย นายไม่สามารถใช้ชีวิตกับใครสักคนได้ถึงเก้าปีหรอกโดยไม่ได้รู้สึกอะไรเลยกับคนนั้น ฉันรู้จักนายดี โร นายจะไม่แม้แต่แตะต้องเธอถ้านายไม่ได้รู้สึกบางอย่างต่อเธอ” “เซ็กส์เป็นกระบวนการทางชีวภาพ ฉันแค่ได้ในสิ่งที่ต้องการจากเธอในขณะที่ยังคงเกลียดเธออยู่ ฉันละอายที่จะพูดว่ามีหลายครั้งที่ฉันจินตนาการว่าเธอคือเอมม่า“ ผมบอกเขา โดยรู้สึกรังเกียจอย่างที่สุดกับวิธีที่ผมปฏิบั
ธุลีใจ บทที่ 194
เอวา “เป็นไงบ้างลูก?” แม่ถามผ่านโทรศัพท์ “แล้วทารกกับโนอาล่ะเป็นไงกันบ้าง?” อีกครั้งที่พวกเขาออกนอกประเทศเพื่อการประชุมทางธุรกิจ มันไม่น่าแปลกใจสำหรับฉันที่พวกเขามีเครื่องบินเจ็ทส่วนตัวเพราะโรแวนก็มีเหมือนกัน เขามีเครื่องส่วนของเขาเองและยังมีของครอบครัวอีกหนึ่งลำเช่นกัน ฉันไม่เคยใช้ของเขา ไม่เคยขึ้นไปบนเครื่องนั้น บางทีอาจเป็นเพราะว่าพวกเราแทบจะไม่เคยไปเที่ยวที่ไหนด้วยกันเลยเมื่อความร่ำรวยของฉันพุ่งทะยานขึ้นสูงอย่างมาก ฉันเคยคิดที่จะซื้อเครื่องบินเจ็ทเป็นของตัวเอง แต่ฉันรีบทิ้งความคิดนั้นลง ฉันจะไปใช้มันเพื่ออะไรกันล่ะ? ฉันไม่ค่อยได้ไปไหนที่จะจำเป็นต้องใช้เครื่องบินเจ็ทของตัวเองสักหน่อย ถ้าฉันต้องไปที่ไหนสักที่ ฉันก็สามารถเช่าสักลำหรือฉันก็แค่บินด้วยชั้นธุรกิจก็ได้“เอวา?” “ขอโทษค่ะแม่ พวกเราทั้งหมดสบายดีค่ะ พวกเราแค่คิดถึงพ่อแม่มาก” และมันคือความจริง พวกเขาหายไปหนึ่งสัปดาห์แล้วและพวกเขาจะหายไปอีกหนึ่งสัปดาห์ โนอาและฉันคิดถึงพวกเขามากเหลือเกิน มันน่าประหลาดใจที่พวกเขากลายเป็นส่วนหนึ่งสำคัญในชีวิตของพวกเราในช่วงเวลาสั้น ๆ เช่นนี้“พวกเราก็คิดถึงลูกเหมือนกัน ยังไงก็ตามพ่อของล
ธุลีใจ บทที่ 195
“ให้ตายเถอะ ตกใจหมดเลย” ฉันเอามือทาบอกตัวเองราวกับว่านั่นจะช่วยให้จังหวะหัวใจที่เต้นแรงค่อย ๆสงบลง“โทษที ฉันคิดว่าเธอเห็นฉันเดินเข้ามาซะอีก” เธอกล่าวเจื่อน ๆฉันมัวแต่นั่งครุ่นคิดจนฉันไม่ได้รู้ว่าพวกเธอได้เข้ามาในห้องส่วนตัวนี้แล้ว“ไม่เป็นไร…ฉันแค่มีหลายอย่างที่ต้องห่วงกังวลน่ะ”“อยากเล่าให้ฟังไหม?” เล็ตตี้ถามขึ้นมา โดยนั่งลงฉันส่ายหัว “ไม่ล่ะ” มันไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากเล่าให้ฟัง ฉันแค่ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง ฉันจะเริ่มบอกให้พวกเขาฟังได้ยังไงว่าอาชญากรที่ทุกคนค้นหาไม่หยุดหย่อนคือลุงของลูกของฉัน หรือบอกว่าเราเคยติดต่อกันและราวกับว่าการที่ฉันยอมให้เขาอยู่ในชีวิตของลูกของฉันยังแย่ไม่พอ? “เรื่องนี้เกี่ยวกับโรแวนอีกแล้วหรือเปล่า?” เล็ตตี้โน้มตัวมาข้างหน้า สายตาของเธอส่องประกายแปลก ๆ “ทราวิสบอกว่าโรแวนโทรหาหลายวันก่อนและเขาก็เมาหนักมาก” ฉันขมวดคิ้วกับสิ่งนั้น ฉันจำไม่ได้ว่าครั้งสุดท้ายที่โรแวนเมาคือตอนไหน เขาเลิกดื่มจนเมาหลังจากโนอาเกิดมา อีกอย่างเขาก็เงียบหายไปตั้งแต่คืนนั้นที่เขาปรากฏตัวที่บ้านของฉันอย่างไม่คาดคิดฉันยังคงไม่สามารถเชื่อได้เลยว่าฉันตบเขา มันรู้สึกดีมากเพราะฉันอย
ธุลีใจ บทที่ 196
คุณไม่สามารถบังคับหัวใจให้ต้องการสิ่งที่มันไม่ต้องการได้ นั่นคือสิ่งที่โครินและเล็ตตี้กำลังพยายามทำอยู่อย่างการบังคับความรู้สึกที่ไม่มีอยู่จริง พวกเธอต้องการตอนจบในเทพนิยายให้ฉันและพวกเธอเชื่อว่านั่นจะเกิดขึ้นกับโรแวนเท่านั้น ทำไมพวกเธอถึงไม่เข้าใจว่าพวกเธอแค่ต้องการให้เขารักฉันซึ่งนั่นไม่ใช่ความจริงเสียหน่อย? แน่นอน โรแวนมีท่าทีที่แตกต่างไป แต่ฉันเชื่อว่ามันก็แค่สักระยะเท่านั้น ผู้ชายชอบในสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถครอบครองได้ เขาต้องการฉันตอนนี้เพราะเขาไม่มีฉันอยู่ในกำมือ ไม่ช้าก็เร็วเขาก็จะเบื่อในการไล่ตามและกลับไปหารักแท้ของเขาเอง ถ้าฉันยอมฉันก็จะถูกทิ้งให้อกหักอีกครั้งหลังจากเขาตระหนักได้ว่าฉันไม่ใช่คนที่เขาต้องการ“มาจดจ่อกับจุดประสงค์ที่พวกเรามาที่นี่กันเถอะ” ฉันบอกพวกเธอหลังจากความเงียบเกิดระหว่างพวกเรา“โอเค” โครินตอบ“ก็ได้” เล็ตตี้บ่นพึมพำฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก ดีใจที่พวกเธอเต็มใจที่จะปล่อยเรื่องนี้ไป ฉันรู้ว่าเล็ตตี้จะหาโอกาสเพื่อพูดเรื่องนี้อีกครั้ง แต่ฉันจะรับมือกับเรื่องนี้อีกทีตอนที่เธอพูดขึ้นมา“พวกเราไปร้านไอศครีมหรืออะไรสักอย่างดีไหม? ร้านหรูนี่ทำฉันหงุดหงิดกับพนักง
ธุลีใจ บทที่ 197
ฉันมองขึ้นไปบนฟ้าก่อนจะสงบสติอารมณ์ลง ฉันไม่อยากเครียดมากเกินไปในตอนนี้“สวัสดีคริสติน สวัสดีเอมม่า” ฉันพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ควบคุมอารมณ์เอาไว้ฉันไม่อยากจะจัดการกับเรื่องราววุ่นวายในวันนี้ ดังนั้นฉันจะเป็นคนสุภาพที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้ จากนั้นก็ถอนตัวออกจากสถานการณ์นี้ซะคริสตินยิ้มเยาะ แต่ฉันไม่ได้ให้ความสนใจเธอ ฉันมุ่งความสนใจไปที่เอมม่า เธอยังคงมีผ้าคล้องคอรอบไหล่เธออยู่ เห็นแบบนี้แล้วก็ทำให้ฉันนึกถึงวันนั้น ตอนที่เธอเต็มใจรับลูกกระสุนแทนฉันฉันอยากจะติดต่อเธอหลังจากเหตุการณ์นั้น แต่ฉันไม่มั่นใจว่าการกระทำของฉันจะได้รับการต้อนรับ ในสายตาของเธอ ฉันอาจจะยังคงเป็นศัตรูคู่แค้นของเธออยู่ก็ได้ดวงตาของฉันมองสบดวงตาของเธอ “ฉันไม่มีโอกาสที่จะขอบคุณสำหรับสิ่งที่เธอทำ แต่ฉันจะรู้สึกขอบคุณตลอดไป” ฉันบอกกับเธอ โดยชี้ไปที่ไหล่ของเธอฉันไม่รู้ว่าจะคาดหวังอะไร แต่ไม่ใช่จะให้เธอเยาะเย้ยฉันด้วยความดูถูกดูแคลน แน่นอนฉันรู้ว่าพวกเราจะไม่มีทางเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ แต่ฉันหวังว่าด้วยเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับพวกเรา จะทำให้เราพยายามอยู่ร่วมกันโดยโยนทิ้งอคติไปได้“ฉันไม่ต้องการความขอบคุณของเธอ
ธุลีใจ บทที่ 198
“เธอคิดว่าหล่อนคือเพื่อนของเธอ แต่ไม่ใช่เลย” ฉันเริ่มเอ่ยขึ้น “อย่าให้หล่อนหลอกเอาได้ เธอรู้ไหมว่าหล่อนพยายามสุดความสามารถที่จะยั่วยวนโรแวนและให้เขาหลับนอนกับหล่อน? หล่อนยังเสนอตัวที่จะเป็นเมียเก็บของเขาด้วยซ้ำ แต่เขาปฏิเสธหล่อนไป” เอมม่าดูตกใจมาก สายตาของเธอเต้นระริกระหว่างฉันกับคริสติน ส่วยคริสตินกลับดูหวาดกลัวมากเพราะเธอรู้ว่าเธอกำลังจะสูญเสียเอมม่าไป“แกโกหก เอมม่า อย่าไปฟังมัน!” “งั้นเหรอ? ถามใครก็ได้ในแวดวงของพวกเราดู และพวกเขาจะบอกแบบเดียวกัน เธอไม่เคยสงสัยเลยเหรอว่าทำไมหล่อนถึงเกลียดฉันขนาดนี้? มันเป็นเพราะฉันแต่งงานกับผู้ชายที่เธอต้องการเก็บไว้ให้ตัวเองน่ะสิ เธอไล่ตามเขาตั้งแต่เขาจ้างให้เธอมาเป็นเลขาของเขาแล้ว ไม่แปลกหรอกที่เธอต้องการเขา”“นี่จริงเหรอ?” เอมม่าถามด้วยน้ำเสียงดุร้ายขณะที่คริสตินกัดริมฝีปากอย่างประหม่า เธอรับกระสุนแทนฉัน อย่างน้อยที่ฉันทำได้ก็คือให้เธอตาสว่างจากคนที่เธอคิดว่าเป็นว่าเพื่อนแท้“ฉันอธิบายได้” เธออ้อนวอน แต่เอมม่าไม่ฟังขณะที่เธอระเบิดอารมณ์ใส่หล่อน ฉันหยุดให้ความสนใจกับพวกเธอและหันไปหาเพื่อนของฉัน“ไปกันเถอะ งานของฉันที่นี่เสร็จแล้ว” ฉันหัน
ธุลีใจ บทที่ 199
ฉันกระอักกระอ่วน แต่ในที่สุดก็คุกเข่าตรงหน้าเขา“ที่รัก เกิดอะไรขึ้นกันจ้ะ?” ฉันถามขึ้นเบา ๆ ขณะที่ฉันลูบแขนเขาอย่างอ่อนโยนทันทีที่เขาได้ยินเสียงของฉัน เขาพุ่งตัวใส่ฉัน โอบแขนไว้รอบคอฉันและกอดฉันแน่นอย่างสุดชีวิต ฉันล้มไถลลงบนพรมนุ่ม ๆ และสุดท้ายก็นั่งโอบเขาไว้ในอ้อมแขนของฉัน“ไงที่รัก เล่าให้ฉันฟังสิ…” ฉันอ้อนวอนในขณะที่ลูบหลังเขา“ผม ผมแค่ไม่เข้าใจ คุณเป็นแม่ที่ดีมากและคุณอยู่กับโนอา เขาบอกผมว่าคุณกับพ่อของเขาไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่คุณยังคงรักเขามากเหลือเกิน เช่นนั้นทำไมแม่ของผมถึงไม่รักผมล่ะ?” เขาสะอึก โดยพยายามเค้นคำพูดออกมาฉันเป็นกำลังใจให้เขา ฉันโอบกอดเขาไว้ใกล้ ๆ ฉัน โดยหวังว่าเขาจะสามารถสัมผัสได้ถึงความรักของฉันที่มีต่อเขาซึ่งแผ่ออกมาจากตัวฉันได้“ผมเคยเจอเธอแค่ครั้งเดียวเท่านั้น เธอไม่อยากเห็นผมหรืออยู่ใกล้ผมเลย ผมเป็นเด็กไม่ดีเหรอครับ? ทำไมเธอเกลียดผมขนาดนี้? ผมแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงไม่รักผมเลย” เขาร้องไห้ออกมาฉันไม่สามารถหยุดน้ำตาที่ไหลอาบลงบนใบหน้าของฉันได้ ฉันรู้สึกว่าหัวใจของฉันถูกบีบแน่น ลำคอของฉันขยับขึ้นลงขณะที่ฉันพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเอง ฉันดึงเขาเข้ามาใกล้
บทล่าสุด
ธุลีใจ บทที่ 412
ขอบคุณพี่ชายของเธอที่ทำให้ผมรู้ว่าเธอต้องการผม และมันก็กลายเป็นอาวุธที่ดีที่สุดในการต่อต้านเธอ ผมอยากทำร้ายเธอ อยากทำลายเธอและทำให้เธอเจ็บปวดเพราะเธอพรากอิสระไปจากผม ไม่ต้องเป็นอัจฉริยะก็รู้ได้ทันทีว่าการนอกใจจะทำให้เธอเจ็บปวด ผมเลยทำ และผมก็ทำให้เธอรู้ด้วย ผมอยากให้เธอเสียใจที่คิดจะวางกับดักผมและมันได้ผล ทุกครั้งที่ผมเห็นเธอ ผมเห็นความเจ็บปวดในดวงตาของเธอ ผมรู้ว่ามันทำให้ผมเป็นคนเลว แต่การเห็นความเจ็บปวดในตาเธอมันทำให้ผมพอใจ“เวลาผ่านไปก็นานแล้วนะ แล้วลูกไปเจอเธออีกครั้งได้ยังไง?” แม่ถามต่อเมื่อผมไม่ตอบอะไรเกี่ยวกับข้อสังเกตของพ่อ“ผมออกตามหาเธอครับ” ผมยักไหล่ “พวกกรรมการบริหารนั่นอยากให้ผมแต่งงานเป็นหลักเป็นแหล่งสักที ผมเลยทำแบบนี้”สายตาของแม่หันไปทางฮาร์เปอร์ “แล้วเธอยอมแต่งงานกับเขา ทั้งที่เขาปฏิบัติกับเธออย่างเลวร้ายขนาดนั้นเหรอ?”ผมสะดุ้งกับคำพูดของแม่ ผมเกลียดที่ทำให้แม่ผิดหวัง แต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้เหมือนกับผม ฮาร์เปอร์ยักไหล่ตอบ “เขามีสิ่งที่ฉันต้องการ ฉันก็เลยตอบตกลงค่ะ”พ่อกับแม่หันมามองหน้ากัน ก่อนจะหันกลับมาทางเรา“หมายถึงอะไร?” พ่อถามด้วยสายตาที่จ้องจับผิด“บริษั
ธุลีใจ บทที่ 411
ผมรู้ว่าปฏิกิริยาของพวกเขาจะต้องรุนแรงแน่ ๆ ใครล่ะจะไม่ตกใจเมื่อจู่ ๆ ก็ถูกบอกว่ามีลูกสะใภ้กับหลานสาวที่ไม่เคยรู้มาก่อนพ่อเริ่มเดินไปเดินมา และผมก็รู้ทันทีว่าเขากำลังคิดอะไร พ่อพร่ำสอนผมกับโรแวนเสมอ เรารู้เสมอว่าเขาคิดอะไรอยู่เพราะเราเองก็คิดแบบเดียวกันเขาน่าจะกำลังสงสัยว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง สงสัยว่าผมตรวจดีเอ็นเอแล้วหรือยังว่าลิลลี่เป็นลูกสาวของผมจริง หรือเปล่า และเขาคงสงสัยด้วยว่าฮาร์เปอร์หลอกล่อหรือวางกับดักอะไรผมหรือเปล่า เขากำลังพยายามคิดถึงทุกแง่มุม“แล้ว…มันเกิดขึ้นได้ยังไง? ไปมีเมียมีลูกตอนไหนยังไง?” แม่เอ่ยถามอย่างตะกุกตะกักใบหน้าของเธอยังเต็มไปด้วยความตกตะลึง ดวงตาเลื่อนจากผมไปที่ฮาร์เปอร์ ซึ่งกำลังก้มหน้ามองพื้นอย่างเงียบ ๆ เธอดูประหม่าและตื่นตระหนกน ผมรู้สึกอยากจะโอบกอดเธอ อยากปลอบโยนเธอด้วยสัมผัสของผมความรู้สึกที่รุนแรงต่อเธอนั้นทำให้ผมงุนงง มันไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนตอนที่เรายังแต่งงานกัน แล้วมันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมจู่ ๆ ผมถึงอยากทำในสิ่งที่ผมไม่เคยอยากทำมาก่อน?“ตอบแม่สิ เกบ” เสียงเข้มของพ่อทำให้ผมหลุดจากความคิด“เราเคยมีความสัมพันธ์กันเมื่อหลายปีก่อน” ผมเริ่มพู
ธุลีใจ บทที่ 410
เกเบรียล“แม่ครับ!” ผมตะโกนเรียกพลางรีบวิ่งไปหาเธอแม่กำลังนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น ไม่ต้องมีใครบอก ผมก็รู้ว่าที่เธอเป็นแบบนี้ก็เพราะช็อกตอนเห็นลิลลี่ เหมือนตอนที่ผมเจอครั้งแรก เธอแค่เห็นตาสีเทาคู่นั้นครั้งเดียวก็รู้ทันทีว่าลิลลี่เป็นหนึ่งในสายเลือดของตระกูลวู้ดผมค่อย ๆ ตบแก้มของแม่เบา ๆ แต่เธอก็ยังไม่ฟื้น ผมจึงค่อย ๆ สอดแขนข้างหนึ่งใต้บ่า และอีกข้างหนึ่งใต้หัวเข่าของแม่ แล้วยกเธอขึ้นมาวางบนโซฟาที่ใกล้ที่สุด“พ่อ! โรแวน!” ผมตะโกนเรียกอย่างร้อนรน เพราะไม่อยากทิ้งแม่ไว้คนเดียว“คุณย่าจะเป็นอะไรไหมคะ?” ลิลลี่ถามเสียงแผ่วเบาและเปราะบาง “หนูทำอะไรผิดหรือเปล่า? หรือที่คุณย่าเป็นแบบนี้เพราะหนูใช่ไหมคะ?”น้ำตาที่เอ่ออยู่ในดวงตาของเธอทำให้ผมใจอ่อน ในเวลาไม่นาน ลิลลี่ก็กลายเป็นส่วนสำคัญในชีวิตผม การเห็นเธอร้องไห้ทำให้ผมเจ็บปวด ผมคิดว่าในชีวิตนี้ผมไม่เคยรักใครมากเท่าที่ผมรักลิลลี่ แม้แต่โรแวน ฝาแฝดของผมเอง ก็ยังไม่อาจเทียบได้ก่อนที่ผมจะตอบคำถามของเธอ ฮาร์เปอร์ก็พูดแทรกขึ้นมา“ไม่หรอกจ้ะ ลูกรัก” ฮาร์เปอร์ตอบพร้อมวางผ้าชุบน้ำเย็นลงบนหน้าผากแม่ ผมไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำว่าเธอไปเอาผ้ามาเมื่อไหร่“
ธุลีใจ บทที่ 409
เสียงโทรศัพท์ของเกเบรียลทำให้ฉันลุกขึ้นจากที่เดิมที่ลิลลี่ทิ้งฉันไว้ ฉันยังไม่อยากเชื่อว่าเธอจะพูดแบบนั้นกับฉันได้ ตอนที่เลียมยังมีชีวิตอยู่ เธอไม่เคยกังวลที่ไม่มีพี่น้อง เธอไม่เคยขอมีพี่น้องด้วยซ้ำ ฉันเลยสงสัยว่าอะไรทำให้เธอเปลี่ยนไปแบบนี้กะทันหันฉันรู้ว่าตอนนี้คุณอาจสงสัยว่าทำไมฉันกับเลียมถึงไม่มีลูก ทั้งที่แต่งงานกันมานานขนาดนั้น เรื่องจริงก็คือ เราพยายามแล้ว เลียมอยากมีครอบครัว อยากมีลูกที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเอง ฉันรู้ว่าเขารักลิลลี่เหมือนลูกแท้ ๆ ของเขา แต่เขาก็อยากมีลูกที่เป็นสายเลือดของตัวเองด้วยฉันเองก็อยากจะให้เขามีสิ่งนั้น ฉันอยากขอบคุณเขาที่อยู่เคียงข้างฉันในตอนที่ฉันไม่มีใคร ที่แต่งงานกับฉันและมอบครอบครัวให้กับลิลลี่ การมีลูกให้เขาสักคนไม่ได้เป็นสิ่งที่มากเกินไป และฉันก็ไม่เห็นปัญหาอะไรอย่างที่บอก เราพยายามแล้ว แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนกระทั่งหนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เขาถึงยอมไปตรวจสุขภาพ ผลปรากฏว่ามันเป็นเรื่องที่ทำให้หัวใจสลาย เราได้รู้ว่าเขาไม่สามารถมีลูกได้ วันที่เราอยู่ที่คลินิก ฉันเห็นแสงบางอย่างในตัวเขาดับลงไป การรู้ว่าเขาไม่สามารถเป็นพ่อได้เหมือนทำลา
ธุลีใจ บทที่ 408
ลิลลี่มองพวกเราสลับไปมาระหว่างฉันกับพ่อเธอ ฉันเห็นคำถามมากมายในสายตาเธอ ความสงสัยเกี่ยวกับฉันและเกเบรียลอย่างที่ฉันพูดไปแล้วว่ามันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ ฉันไม่ควรจะรู้สึกดึงดูดใจต่อเกเบรียลอีกหลังจากที่ห่างกันไปหลายปี ฉันเคยคิดว่าความรู้สึกที่มีต่อเขาจะจบลงไปแล้ว การปฏิบัติที่เขาเคยทำกับฉันเมื่อหลายปีก่อนควรจะฆ่าความรู้สึกทั้งหมดที่ฉันเคยมีต่อเขาแต่ฉันคิดผิด เพราะตอนนี้ฉันกลับมายืนอยู่ตรงนี้ เกือบจะจูบเขา ฉันรู้สึกแย่มากที่ปล่อยให้ตัวเองอ่อนแอเพียงชั่วขณะ และปล่อยให้ร่างกายพาฉันหลงใหลในตัวเขา“สองคนจะจูบกันเหรอคะ?” ลิลลี่ถามอย่างไร้เดียงสา ฉันอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าลึกจิตใจฉันวุ่นวาย ฉันไม่รู้จะตอบเธออย่างไร ควรจะบอกความจริงเธอไหม? แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็โกหกไม่ได้เมื่อเธอเห็นเต็มสองตา“เอ่อ…เอ่อ...” ฉันพยายามหาคำพูดที่เหมาะสมจะตอบในหัวของฉันยังคิดถึงเรื่องเลียม เขาเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่ลิลลี่เคยเห็นฉันจูบ ผู้ชายคนเดียวที่เคยอยู่ในชีวิตของเรา ฉันกลัวว่าถ้าฉันบอกว่า ‘ใช่’ เธอจะเข้าใจผิด ฉันรู้ว่าเกเบรียลพยายามสร้างความสัมพันธ์กับเธอ แต่ตลอดเวลาห้าปีที่ผ่านมา เลียมคือพ่อของเธอ
ธุลีใจ บทที่ 407
ฉันเหมือนตกอยู่ในภวังค์ ขณะที่ยกแก้วกาแฟขึ้นจรดริมฝีปาก แต่ทุกอย่างพังทลายทันทีเมื่อรสชาติของมันกระแทกลิ้น ฉันถึงกับพ่นมันออกมา.“รสชาติสุดจะทนมาก กระเดือกลงได้ไงคะเนี่ย?” ฉันถามพลางเช็ดปากครั้งแรกในชีวิตที่ฉันได้ยินเกเบรียลหัวเราะ เสียงหัวเราะของเขาทุ้มลึกและเย้ายวนจนทำให้ร่างกายฉันสั่นไหว เสียงหัวเราะแบบที่ทำให้คุณลืมแม้กระทั่งชื่อของตัวเอง ฉันคนเดียวหรือเปล่าที่รู้สึกว่าเสียงหัวเราะของคนอื่นมีเสน่ห์?เขายักไหล่ “มันเป็นรสชาติที่ต้องค่อย ๆ ฝึกถึงจะชอบได้ มันไม่ได้เหมาะสำหรับทุกคนหรอก”ฉันทำได้แค่พยักหน้าเหมือนเสียงหายไป ฉันยังคงตกใจอยู่ที่เกเบรียลหัวเราะ เสียงหัวเราะกลายเป็นรอยยิ้มที่แท้จริง เป็นรอยยิ้มที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน มันชวนให้หลงใหลจนฉันเกลียดตัวเองที่เผลอหลงเสน่ห์เขา“เป็นอะไรไหม?” เขาเข้ามาใกล้มากขึ้น “เหมือนตะลึงอะไรอยู่เลย”“คุณยิ้มสวย เสียงหัวเราะก็เพราะ”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดจากปาก ฉันรู้สึกอยากต่อยตัวเอง ฉันพูดอะไรออกไป? ทำไมฉันถึงปล่อยคำเหล่านั้นหลุดออกมา? สิ่งสุดท้ายที่ฉันต้องการคือให้เขาคิดว่าฉันยังมีใจให้เขา“อะไรนะ?”“เปล่า” ฉันรีบตอบก่อนจะหมุนตัวและ
ธุลีใจ บทที่ 406
เมื่อเกเบรียลบอกฉันว่าเราจะไปเยี่ยมครอบครัวของเขาในงานบาร์บีคิวประจำสัปดาห์ ฉันไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้เมื่อวานนี้ที่ออฟฟิศวุ่นวายมาก มันชัดเจนเลยว่าเกเบรียลมีพนักงานผู้หญิงหลายคนที่อยากได้เขาไปครอบครอง พูดตามตรงฉันไม่ถือหรอก ช่วยไม่ได้ที่เขาหล่อและเซ็กซี่ขนาดนั้น สิ่งที่ฉันไม่ชอบคือสายตาอิจฉาและเกลียดชังที่ฉันได้รับจากผู้หญิงพวกนั้นบางคนฉันเคยคิดว่ามิลลี่เป็นคนเดียวที่อยากครองเขาไว้ ฉันคิดผิดแน่นอน นับไม่ถ้วนเลยว่าฉันถูกผู้หญิงหยุดไว้กี่ครั้งตอนที่คริสโตเฟอร์ส่งฉันไปทำงานบางอย่างดูเหมือนว่าผู้หญิงสองคนที่เกเบรียลเคยต่อว่าคือคนที่แพร่ข่าวว่าฉันคือผู้หญิงคนใหม่ของเกเบรียล ฉันเดาว่ามือของเขาที่แตะแผ่นหลังของฉันคงบอกชัดเจนแล้ว ข่าวดีคือพวกเขาทุกคนคิดว่าฉันเป็นแค่ความสัมพันธ์ชั่วคราวและเขาจะเบื่อฉันในไม่ช้าพวกเธอรู้สึกว่าควรเตือนฉันว่าอย่าทำตัวสบายเกินไปที่นี่ เพราะเกเบรียลจะเบื่อฉันในไม่กี่สัปดาห์ ฉันสงสัยจังว่าพวกเธอจะมีปฏิกิริยายังไงเมื่อรู้ว่าฉันเป็นภรรยาของเขาตอนห้าโมงเย็น เกเบรียลทำให้ฉันประหลาดใจด้วยการกลับบ้านมาพร้อมฉัน ตอนนั้นเองที่เขาบอกเรื่องบาร์บีคิวประจำสัปดาห์ที่บ้
ธุลีใจ บทที่ 405
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณนายวู้ด” เขาพูดออกมาหลังจากนั้นครู่หนึ่งพร้อมรอยยิ้มเจื่อน“ยินดีเช่นกันค่ะ” ฉันตอบ พร้อมจับมือทักทาย “แล้วก็เรียกฉันว่าฮาร์เปอร์ดีกว่าค่ะ”“คริสโตเฟอร์ตั้งแต่ตอนนี้ ฮาร์เปอร์จะค่อยช่วยงานคุณ รบกวนคุณช่วยสอนงานสองสามอย่าง แล้วก็แนะนำทุกเรื่องที่พอจะแนะได้ด้วย” เกเบรียลพูดพร้อมมุ่งเป้าไปยังเลขา“ได้ครับ บอส”เขากำลังหันหลังกลับไปแต่ก็หยุดลง “แล้วช่วยปิดเรื่องที่เธอเป็นภรรยาผมเอาไว้ก่อน ถ้าใครถามก็เงียบเอาไว้” เขาเสริม ก่อนหมุนเก้าอี้ให้เข้าตำแหน่งสายตาคริสโตเฟอร์มองสลับไปมาระหว่างฉันกับเกเบรียล ซึ่งฉายแววความสับสนปนอยู่ด้วย แต่ฉันก็ไม่สามารถทำให้เรื่องนี้กระจ่างชัดให้เขาได้“ทั้งสองคนออกไปได้แล้ว” เกเบรียลบอกเราด้วยน้ำเสียงห่างเหิน ในมือถือเอกสาร และเราก็ไม่มีตัวตนสำหรับเขาอีก“ไปกันเถอะครับ ฮาร์เปอร์” คริสโตเฟอร์เปิดประตูรอฉันอยู่ “ผมจะช่วยพาคุณเยี่ยมชมแต่ละแผนกก่อน พนักงานคนอื่นจะได้รู้จักคุณเอาไว้ด้วย”ฉันเดินผ่านประตูและคริสโตเฟอร์ก็เดินตามหลังฉันมา เขาเดินนำหน้าและฉันก็เดินตามเขาไปติด ๆ“คุณเป็นเลขาของเกเบรียลนานแค่ไหนแล้วเหรอคะ?” ฉันเอ่ยถามด้วยค
ธุลีใจ บทที่ 404
เขาเริ่มเดินอีกครั้ง และฉันก็เดินตามเขาไปข้างหลัง"นี่เป็นห้องทำงานของโรแวน" เขาพูดเมื่อเราหยุดอยู่หน้าประตูบานหนึ่งที่ประตูมีชื่อของพี่ชายเขาติดอยู่ ฉันพยักหน้าเล็กน้อยโดยไม่แน่ใจว่าทำไมฉันต้องรู้เรื่องนี้ แน่นอนว่าฉันจะมาทำงานให้เขา แต่ฉันจะต้องมีปฏิสัมพันธ์กับคนในระดับสูงคนอื่น ๆ ด้วยเหรอ?"ห้องทำงานผมอยู่ถัดจากของเขา แต่ให้ผมพาคุณชมรอบ ๆ สักเดี๋ยวหนึ่งก่อนจะให้ผู้ช่วยผมอีกคนแนะนำส่วนที่เหลือและอธิบายงานที่คุณต้องทำ""ไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ค่ะ... ฉันมั่นใจว่าผู้ช่วยของคุณสามารถพาชมได้ คุณคงมีอะไรต้องทำเยอะแยะ" ฉันบอกเขาด้วยน้ำเสียงหวานเลี่ยนเกเบรียลขึ้นชื่อเรื่องการมีความสัมพันธ์กับผู้ช่วยส่วนตัวของเขา และเขาก็ไม่เคยพยายามปิดบังความจริงสกปรกนี้เลยมันทำให้ฉันรำคาญใจมากในตอนที่เรายังแต่งงานกัน ฉันเกลียดที่รู้ว่าเขาเป็นสามีของฉันแต่ไม่ยอมหยุดเที่ยวนอนไปทั่ว ทั้งที่เขาสามารถมีอะไรกับฉันได้ตลอด แต่ฉันก็รู้ดีกว่าเขาไม่มีทางต้องการนอนกับฉันนอกจากจะเป็นคนเจ้าชู้ที่ชอบผู้หญิงหลายแบบแล้ว กาเบรียลยังชอบความจริงที่ว่ามันทำให้ฉันเจ็บปวด เขาใช้มันเป็นเครื่องมือในการลงโทษฉันเพราะการแต่งง
