เข้าสู่ระบบแชร์
ข้าอยากให้บุตรชายคนรองของพวกเจ้าสืบทอดสกุลหลิว
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-15 19:18:28
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ประกาศราชโองการ
วันรุ่งขึ้นเสิ่นชิงเวยตื่นขึ้นมาด้วยอาการอ่อนเพลีย ท้องนี้นางรู้สึกแพ้ท้องมากกว่าตอนที่ตั้งครรภ์เผยจ้าวหยวนมากนัก กระทั่งปลายยามเฉินสามีก็กลับมาจากไปข้างนอก เขาไปบนเขาที่ไกลจากตัวเมืองหลวงถึงสิบลี้เพื่อไปขุดหน่อไม้มาผัดหน่อไม้เส้นให้นางเสิ่นชิงเวยยิ้มให้เขา เผยซ่างกวนเดินมานั่งลงที่ขอบเตียงก่อนจะจับปอยผมทัดหูให้นาง เขาอยากบอกนางเรื่องสำคัญ เผยซ่างกวนช้อนร่างงามมาแนบอก เอ่ยเรื่องสำคัญวันนี้"เว่ยเว่ย ฝ่าบาทมีพระเมตตาให้อาชิวได้รับตำแหน่งแม่ทัพบูรพา เขาจะรับตำแหน่งต่อจากแม่ทัพหลิวต้ง เจ้าดีใจหรือไม่""เพคะ..อาชิวมีวาสนาเพียงนี้หม่อมฉันเป็นพี่สาวย่อมดีใจ หากมิใช่เพราะท่านอ๋องอาชิวคงไม่ได้รับโอกาสนี้""เพราะเจ้าสั่งสอนเขามาดีต่างหาก อีกอย่างพี่ขออนุญาตฝ่าบาทกลับไปพำนักที่เมืองหยาง ฝ่าบาททรงอนุญาตแล้ว ว่าแต่เจ้าเถอะคนดี หากต้องห่างผิงผิงจะกังวลใจหรือไม่""น้องต้องเติบโต แต่หม่อมฉันยอมรับว่าเป็นห่วงนางเพคะ ผิงผิงเป็นเด็กใจร้อนเกรงว่าจะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมหลังบ้านของราชวงศ์""อย่ากังวลเลย ชินอ๋องมิใช่คนมักมาก มิเช่นนั้นเขาจะรอเพียงน้องรองของเจ้า และตามหานางหรอกหรือ จริงสิวันนี้พี่ไปขุดหน่อไม้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป เจ้าจะยอมรับพี่เขยเช่นข้าได้หรือยัง
เสิ่นชิงผิงนั่งแกว่งขาเล่นในสระบัวไม่รู้เลยว่าคนที่กำลังจะเป็นสามีนางในอีกไม่กี่วันมายืนอยู่ด้านหลังแล้ว นางคิดว่าเป็นสาวใช้จึงเอ่ยลอยๆ"ฮวนฮวน....ข้าจะแต่งงานแล้ว เฮ้อ ครั้งนี้มีราชโองการต่อให้เขาอยากกลั่นแกล้งข้าก็คงไม่ได้แล้ว"สาวใช้หันไปมองคนที่ยืนอยู่ จ้าวเหมิ่นใช้นิ้วชี้ปิดที่ปากมิให้นางเอ่ยว่าเขาอยู่ เขาอยากรู้ความในใจนาง"คุณหนูรอง บ่าวมาจากสกุลกู้มิรู้เรื่องวัยเด็กของพวกท่าน แต่ว่าข้าได้ยินมาว่า ชินอ๋องมิสนใจสตรีคนไหน เพราะเขามีสตรีในใจนานแล้ว เขารักนางและเฝ้าตามหานางมาตลอดหกปีที่นางหายไปเจ้าค่ะ""ข้าอยากรู้ที่ผ่านมาเขารักข้าจริงๆ หรือไม่ หรือมีเพียงแต่ข้าที่รักเขาอยู่ฝ่ายเดียวมานานถึงสิบปี ก่อนเข้าเมืองหลวงเขาขอข้าแต่งงาน ข้าอยากรู้ว่าเป็นความตั้งใจของเขาเอง หรือเพราะฝ่าบาทเมตตาข้ากันแน่ เขาเป็นฮ่องเต้องค์ต่อไป ข้าต้องไปแบ่งปันเขากับสตรีคนอื่น ฮวนฮวนข้าไม่อยากแต่งแล้ว"จ้าวเหมิ่นโบกมือ สาวใช้จึงถอยหลังเดินออกไป ร่างสูงนั่งลงข้างๆก่อนจะช้อนอุ้มนางมานั่งตัก เสิ่นชิงผิงตกใจที่เขามาไม่ให้สุ้มให้เสียง"ชินอ๋อง..ทรงมาตั้งแต่เมื่อไหร่เพคะ อย่าทรงรุ่มร่าม ที่นี่คนมากนัก มิใช่ที่ชนบท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป งานเลี้ยงในวัง
สามวันต่อมาสกุลกู้ก็จัดงานยิ่งใหญ่ ท่านชายสามกู้เหยียนรับคุณหนูและคุณชายสกุลเสิ่นเป็นบุตรบุญธรรม ทั่วทั้งเมืองหลวงมีแต่บรรยากาศรื่นเริง นับแต่ปราบกบฏองค์ชายไปได้เมืองหลวงก็มีแต่บรรยากาศสดใส อีกเจ็ดวันก็สถาปนารัชทายาท หลังจากนั้นครึ่งเดือนก็ถึงเวลาสมรสพระราชทานระหว่ารัชทายาทกับคุณหนูรองเสิ่นชิงผิง จวิ้นอ๋องกับพระชายาจะทรงเข้าพิธีเสกสมรสหลังจากที่พระชายาทรงคลอดบุตรเสิ่นชิงเวยที่ถูกเหล่าแม่นมคอยดูแลไม่ห่าง กู้เหยียนที่ตอนนี้ยืนรับแขกและของขวัญมากมาย เขาเสียฮูหยินไปนานแล้ว ด้วยไม่ชอบความวุ่นวายจึงมิแต่งงานใหม่แต่อย่างใดเพราะเขาไม่ชอบรั้งอยู่เมืองหลวง แต่เขากลับไม่รู้เลยว่างานวันนี้จะทำให้เขาได้พบรักใหม่อีกครั้งในวัยสี่สิบห้าปีเสิ่นชิงเวยที่ทำพิธีเสร็จแล้วได้แต่นั่งมองบิดาบุญธรรมต้อนรับแขก ไม่นานมีคนมาแจ้งว่ามีสตรีที่มาจากหมู่บ้านหยางมาขอพบ นางให้คนไปพามา ดรุณีน้อยในวัยสิบหกปีหน้าตามอมแมม เมื่อเห็นสตรีตรงหน้าก็กลั้นน้ำตา วันนี้เป็นวังมงคลของพี่เว่ยเว่ยนางไม่อยากทำให้อัปมงคลเสิ่นชิงเวยให้ทุกคนออกไปก่อนจะเอ่ยกับดรุณีน้อยตรงหน้า"อาเซี่ย...เหตุใดถึงมาเมืองหลวงได้เล่า แล้วห่อผ้านั่นหมายควา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป โตขึ้นเจ้าต้องแต่งงานกับข้านะ
เมื่อมาถึงที่งานเผยจ้าวหยวนก็ถูกกู้หานเย่วพาไปนั่งกับพวกเขาเสียแล้ว กู้ชิงเหลียนบุตรสาวท่านลุงกู้หานที่ยามนี้อายุสี่ขวบแล้วเผยจ้าวหยวนหกขวบ เด็กทั้งสองรู้มารยาท ฮ่องเต้ยังไม่มาทุกคนยังไม่สามารถกินได้จึงทำได้เพียงคุยกัน"น้องชิงเหลียน เมื่อสามวันก่อน ในวังส่งสินสอดไปที่บ้านพี่เยอะมาก""สินสอดคืออันใดเจ้าคะพี่จ้าวหยวน""คือสิ่งที่ฝ่ายชายต้องมอบให้ฝ่ายหญิงเพื่อแต่งงาน""มีขนมไหมเจ้าคะ""มีเยอะมาก มีเครื่องประดับสวยๆด้วย ชิงเหลียนอีกหน่อยพี่จะส่งสินสอดไปบ้านเจ้าให้มากกว่าของน้ารองอีก""ถ้าเช่นนั้นข้าก็ต้องแต่งงานกับท่านใช่หรือไม่เจ้าคะ""อืม เหมือนจะใช่ พอเราโตขึ้นชิงเหลียนเจ้าก็แต่งงานกับพี่นะ สินสอดน้ารองยาวสิบลี้ ของเจ้าจะให้เสด็จพ่อเตรียมสักยี่สิบลี้ เจ้าพอใจหรือไม่""อื้อ...ข้าจะรอท่านมาส่งสินสอด"กู้หานมองหน้าเจ้าตัวน้อยที่เกือบจะได้เป็oลูกบุญธรรมของเขาเมื่อปีก่อน นี่เจ้ายังไม่ถามบิดาเช่นข้าสักคำแอบมาตกลงสู่ขอบุตรสาวข้าด้วยตนเองเชียวหรือ นิสัยเอาแต่ใจนี่ได้มาจากบิดาชัดเจนเชียว เผยซ่างกวนอมยิ้มคิดว่าบุตรชายคงพูดตามประสาเด็ก กระทั่งเขาถอดแหวนหยกที่บิดามอบให้เมื่อครั้งก่อนส่งให้กู้ชิงเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป คู่รักที่น่าอิจฉา
จ้าวเหมิ่นที่นั่งอยู่บนรถม้า เมืองหลวงยามค่ำคืนมิได้เงียบสงบ มีร้านค้าขายโต้รุ่ง มีการละเล่น มีการแสดงดนตรีมากมาย รถม้าเคลื่อนไปตามถนน เสิ่นชิงผิงที่อยู่บนตักของเขานางนั่งพิงอกแกร่งฟังเสียงหัวใจคนรักเต้นเป็นจังหวะ"คนงาม..เงียบมาตลอดทางเชียว มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า""เปล่าเพคะ หม่อมฉันดีใจที่ในที่สุดก็ได้อยู่เคียงข้างพระองค์""อยู่ด้วยกันเรียกพี่จ้าวเหมิ่นเถอะ"เสิ่นชิงผิงมองหน้าสบตาดวงตาสีนิลของคนรัก จ้าวเหมิ่นโน้มใบหน้าลงมาหานางก่อนจะบรรจงจูบนางอย่างรักใคร่ เสิ่นชิงผิงยอมให้เขาตักตวงความหวานจนเขาพอใจ กระทั่งคนตัวโตถอนริมฝีปากออกมาเขาเอ่ยกับคนบนตักด้วยน้ำเสียงละมุน"อีกครึ่งเดือนเราก็จะได้อยู่ด้วยกัน พี่ไม่ต้องทนคิดถึงเจ้าทุกวันอีกแล้ว ผิงผิงแต่งงานกันแล้วมีบุตรชายบุตรสาวให้พี่หลายๆคนนะ พี่ซ่างกวนมีบุตรเพิ่มแล้ว อย่าน้อยหน้าพี่สาวเจ้าล่ะ""พี่จ้าวเหมิ่น ท่านพูดอะไรก็ไม่รู้ ข้าก็อายเป็นนะ""อยากเดินเล่นไหม เมืองหลวงยามค่ำคืนงดงามมากนัก โคมไฟหลากหลายห้อยโยงไปมาสวยงามมากนัก""จากเมืองหลวงไปนาน ดูเหมือนจะคึกคักกว่าเมื่อเจ็ดปีก่อนนะเพคะ"เสิ่นชิงผิงขี่หลังจ้าวเหมิ่น เขาพานางเดินชมราตรียา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ความรักครั้งใหม่
ยามเหมาจวนอ๋องต่างก็คึกคัก วันนี้รัชทายาทจะมาร่มเสวยอาหารที่นี่ เหล่าคนครัวต่างก็เร่งรีบจัดเตรียม เสิ่นชิงเวยเอ่ยรายการที่ต้องทำ นางให้เสิ่นชิงผิงจดวิธีการปรุงและสัดส่วนต่างๆในการปรุงซู่ซู่ที่ตอนนี้ตั้งครรภ์ได้ครบสี่เดือนแล้ว นางหายแพ้ท้องก็รีบไปจวนหยางทันทีที่ได้ยินว่าหลิวเย่วฉางตั้งครรภ์ หยางเช่อที่ตอนนี้ดีใจยิ่งนัก คนที่ดีใจยิ่งกว่าคงเป็นผู้นำตระกูลหลิว หากคนนี้เป็นผู้ชาย สกุลหลิวก็มีคนสืบสกุลแล้วซู่ซู่ที่กลายเป็นฮูหยินน้อยจวนสกุลสวียามนี้มีความเป็นผู้สูงศักดิ์ นางมีสง่าราศีมิเหมือนสาวใช้เฉกเช่นที่ผ่านมา แม่สามีรักและเอ็นดูนางมากนัก อย่างที่นางคิดไว้มารดาของหลิวเย่วฉางสั่งสอนเด็กได้ดีจริงๆซู่ซู่นั่งเล่นกับหลิวเย่วฉาง นางมิได้แพ้ท้องแต่อย่างใด กลับกลายเป็นใต้เท้าผู้ตรวจการหยางที่ตอนนี้แพ้ท้องแทนภรรยาจนน่าสงสาร หยางฮูหยินต้องดูแลเขาแทนสะใภ้ เพราะสะใภ้ตั้งครรภ์จึงไม่อยากให้นางเหนื่อยเกินไป แต่หลิวเย่วฉางก็ต้องมาอยู่เคียงข้างเขา เพราะนอกจากนางหยางเช่อเข้าใกล้ผู้ใดไม่ได้เลย"พี่เย่วฉางท่านเหนื่อยหรือไม่เจ้าคะ""บางครั้งน่ะ ซู่ซู่ สกลุสวีดีกับเจ้ามากนัก พี่ดีใจจริงๆ""ต้องขอบคุณท่านกั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ข้าต้องการคนที่เคียงข้างข้าไปจนแก่เฒ่า
อาหารพร้อมแล้ว ใครจะรู้นายท่านกู้บิดาบุญธรรมพระชายาจะหน้าดำมอมแมมเพราะไปช่วยงานในครัว หยุนเซี่ยมองหน้าเขาแล้วก็หัวเราะ กู้เหยียนถามนางว่าหน้าเขามีอะไรน่าขำแต่นางยังคงไม่บอก"คิกๆๆ...ใต้เท้าใบหน้าท่าน""ทำไมหรือ แม่นางหยุนหน้าข้ามีอะไร""ไม่มี ไม่มีเจ้าคะ ฮ่าๆๆ หน้าท่านมอมแมมเป็นแมวลายเชียว มาเจ้าค่ะข้าช่วยเช็ดให้"หยุนเซี่ยใช้ผ้าเช็ดหน้าของตนเองชุบน้ำหมาดๆก่อนจะเช็ดขึ้เถ้าที่ติดอยู่บนใบหน้าหล่อเหลาของเขา นางตัวเตี้ยกว่าเขาหลายชุ่น ยามที่บรรจงเช็ดให้เขา หยุนเซี่ยต้องเงยหน้าขึ้นนัยน์ตาสุกใสราวกับดวงดาวยามค่ำคืน หัวใจคนที่ห่างจากเรื่องชายหญิงไปนานและไม่คิดจะรักใครอีกตอนนี้กำลังหวั่นไหวเพราะดรุณีน้อยตรงหน้า กระทั่งหยุนเซี่ยเช็ดขี้เถ้าบนใบหน้าหมดแล้วนางกำลังจะเอ่ย แต่อยู่ๆวงแขนแกร่งก็โอบนางไว้ทั้งตัวเสียแล้วกู้เหยียนมิได้ไร้ฝีมือเพียงแค่เขาอยากใช้ชีวิตสงบเท่านั้น เขาสะบัดฝ่ามือลงกลอนประตูครัวก่อนจะรั้งสาวน้อยเข้าหา แม้จะเจอกันไม่กี่วันแต่เขารู้ดีว่านางนั้นคือคนที่เขาตามหาฮูหยินของเขาร่างกายอ่อนแอบอบบาง นางแต่งให้เขาเพราะเขารู้สึกติดค้างนางในวัยเยาว์นางคือคนที่ช่วยเขามิให้จมน้ำ หลังจากแต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป บิดารับตำแหน่งอีกครั้ง
เสิ่นชิงเวยเห็นหยุนหลานกับหยุนเซี่ยที่ยืนปรนนิบัติอยู่ข้างๆหน้าแดงก็อมยิ้ม เจ้าตัวน้อยของแม่รับบทกามเทพหรือไงกันนะ เผยซ่างกวนกระซิบข้างหูถามนางด้วยน้ำเสียงห่วงใย"ไหวหรือไม่ อยากเข้าไปพักหรือเปล่าคนดี""ลูกยังสนุก ทรงไปส่งหม่อมฉันก่อนแล้วมาอยู่เป็นเพื่อนลูกเถอะเพคะ""ได้ๆ มาเถอะพี่พาไปเอง"เผยซ่างกวนประคองเสิ่นชิงเวยลุกขึ้นก่อนที่นางจะเอ่ยกับพ่อสามี"สะใภ้ยินดีกับท่านพ่อด้วยที่ได้กลับมารับใช้ราชสำนัก ไท่จื่อ ท่านพ่อ ท่านปู่ ใต้เท้าทุกท่าน พี่เย่วฉางซู่ซู่ ข้าเพลียนักขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะ""หยวนหยวน เดี๋ยวท่านพ่อจะมาอยู่เป็นเพื่อนลูก แม่ไปนอนก่อนนะ"เผยจ้าวหยวนลุกมาหามารดาก่อนจะจับมือนางมาแนบแก้มตนเอง"เสด็จแม่ทรงตั้งครรภ์หยวนหยวนไม่อาจช่วยให้เสด็จแม่หายเหนื่อยได้ แต่หากน้องคลอดออกมาหยวนหยวนสัญญาว่าจะช่วยเสด็จแม่เลี้ยงดูเองพ่ะย่ะค่ะ"ผู้ใหญ่ต่างก็อมยิ้มกับความน่ารักของซื่อจื่อน้อย เผยซ่างกวนอุ้มบุตรชายขึ้นมาหอมแก้ม และให้เขาหอมแก้มมารดาก่อนจะวางร่างเล็กลงแล้วประคองภรรยาเข้าเรือนนอนเสิ่นชิงเวยที่ถูกเขาทะนุถนอมราวกับกระเบื้องเคลือบนอนลงบนเตียง เผยซ่างกวนห่มผ้าให้นอนเคียงข้างลูบหลังเบาๆจน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17
บทล่าสุด
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ 5-อย่าทำให้นางเสียใจ
ยามเหมาเผยชิงหลานตื่นมาเพื่อดูอาการของหยางเยี่ยเฟยอีกครั้ง นางใช้หลังมือแตะหน้าผากของเขา ท่านหมอบอกว่าเขาอาจมีไข้กลางคืน เมื่อคืนเขาตื่นมาดื่มน้ำและยาลดไข้จากนั้นก็หลับจนกระทั่งถึงตอนนี้"พี่เยี่ยเฟย..พี่ได้ยินหรือไม่ข้าจะไปเตรียมตัวปัดกวาดสุสานท่านย่า ยามอู่จะเซ่นไหว้ข้าจะไปบอกหูเปียวให้มาดูแลท่านนะเจ้าคะ"หยางเยี่ยเฟยตื่นนานแล้วแต่เขายังไม่ลืมตา เมื่อได้ยินดรุณีน้อยตรงหน้าเอ่ยกับเขา หยางเยี่ยเฟยจึงค่อยลืมตาขึ้นราวกับคนที่เพิ่งตื่นนอนก่อนจะเอ่ยกับนางน้ำเสียงัวเงียเล็กน้อย"หลานเอ๋อร์ เจ้าตื่นเช้ายิ่งนัก เมื่อคืนนี้ลำบากเจ้าแล้ว""มิลำบากเลยเจ้าค่ะ หากไม่ได้ท่านข้างต้องฝังอยู่ที่นี่เสียแล้ว อีกอย่างข้าต้องไปปัดกวาดสุสาน วันนี้จะไหว้ท่านย่าน่ะเจ้าค่ะ""ให้พี่ไปช่วยดีหรือไม่ แค่กๆ""พี่พักผ่อนเถอะเจ้าค่ะ มีท่านย่ารองกับท่านปู่อยู่ บ่าวไพร่มากมายนักอีกอย่างท่านบาดเจ็บเพราะช่วยเหลือข้าๆจะให้ท่านไปลำบากอีกได้อย่างไร"หยางเยี่ยเฟยมองหน้านางก่อนจะยิ้ม นางงามมากนักงามเหมือนท่านน้าเว่ยเว่ยจริงๆ เขาไม่เป็นอะไรแล้ว เดิมทีเขามีวรยุทธพิษงูนั่นก็ถูกเขาสกัดเอาไว้ก่อนท่านหมอจ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป พี่ไม่เคยโกรธเจ้า
รุ่งเช้าเสิ่นชิงเวยเตรียมข้าวของเรียบร้อยแล้ว เผยปินกับหยุนหลานเองก็ตื่นมาเตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว วันนี้นอกจากเผยปินยังมีเผยจ้าวหยวน เผยชิงหลาน เผยชิงอี้ที่จะไปเซ่นไหว้สุสานของท่านย่าเผยซ่างกวนแจ้งว่าเขาจะถึงเมืองหลวงแล้ว แต่เขาจะแวะไปอารามก่อนเพื่อเซ่นไหว้มารดา เสิ่นชิงเวยจัดเตรียมรถม้าสามคัน แฝดคู่เล็กไม่ได้ไปด้วยเนื่องจากจวนต้องมีคนดูแล ส่วนจ้าวเหลียนซินที่มาหานางแต่เช้าแล้วเพราะได้ยินว่าสามีนางกับจ้านอ๋องกำลังจะถึงเมืองหลวงแล้วข้าวของที่นำไปเพื่อเซ่นไหว้เตรียมเรียบร้อยแล้ว รถม้าจากจวนอ๋องทั้งห้าคันเคลื่อนออกจากจวนปลายยามเซิน กว่าจะถึงอารามก็พลบค่ำพอดี รุ่งขึ้นถึงจะไปปัดกวาดเตรียมเซ่นไหว้ วันนี้หลิวเย่วมาหานางรวมถึงซู่ซู่ อีกไม่นานฝ่าบามจะสละราชบัลลังให้รัชทายาทจ้าวเผยหยวนขึ้นครองราชย์ เสิ่นชิงผิงกำลังจะได้เป็นฮองเฮา นางมีพระโอรสสองพระองค์ พระธิดาหนึ่งองค์ และตอนนี้กำลังตั้งครรภ์คนที่สี่สาวใช้นำขนมกับน้ำชามาที่ศาลารับลม หลิวเย่วฉางจิบชาดอกบัวที่เสิ่นชิงเวยเป็นคนคั่วเองอย่างละเมียดละไม ก่อนจะเอ่ยถึงเรื่องบุตรชายคนโต"พระชายา เยี่ยนเฟยปีนี้สิบหกแล้วยังไ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ 3 - เผยชิงหลาน
เวลาล่วงเลยไปเก้าปียามนี้เสิ่นชิงเวยมีบุตรกับเผยซ่างกวนห้าคน ส่วนคนโตอย่างเผยจ้าวหยวนที่ยามนี้อายุสิบแปดปีแล้ว เขาได้หมั้นหมายกับกู้ชิงเหลียนอบย่างที่ตั้งใจเอาไว้และกำลังจะไปส่งสินสอดในอีกสามวันข้างหน้าเสิ่นชิงเวยกำลังทำขนมเพื่อให้พ่อสามีกับหยุนหลานไปเคารพสุสานของแม่สามี เผยซ่างกวนเดินทางไปชายแดนตะวันออกกับเสิ่นชิงชิวเพื่อเจรจาเรื่องเกลือสมุทร กว่าจะกลับคงไม่ทันเผยปินและหยุนหลานจึงไปก่อนด้านนอกเสียงจ้อกแจ้กจอแจดังมา คู่แฝดไม่เหมือนพี่ชายเช่นเผยจ้าวหยวนสักนิด ทั้งซุกซนและเจ้าเล่ห์มากนัก เผยซ่างกวนรู้สึกถึงนิสัยภรรยาของเขาทีเดียว"ชิงอี้...เสด็จแม่ไม่อยู่กำลังทำขนมพวกเราไปนอกจวนกันไหม"เผยชิงหลานท่านหญิงใหญ่เอ่ยชวนน้องชายเผยชิงอี้ ตอนนี้ทั้งคู่อายุสิบสองปีแล้ว ซุกซนยิ่งนักถึงเวลาเรียนก็ไม่เรียนหนังสือ เผยชิงอี้ที่กลัวมารดาก็ส่ายหน้าก่อนจะเอ่ยกับพี่สาว"พี่หญิง เสด็จแม่จับได้ก็จะถูกคัดกฎบรรพชนอีกหรอก ท่านไม่กลัวหรือ""เพ้ยๆๆ เจ้าพูดอะไรนั่น อัปมงคลจริงๆเลย ใครจะอยากไปเขียนหนังสือกัน ยึกยือๆน่าเบื่อจะตาย ข้าจะไปล่าไก่ฟ้าเจ้าไม่ไปก็ตามใจ"เผยชิงอี้จำต้องตามพี่สาวไ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ2-พวกข้าอยากเรียกท่านว่ามารดา
เสิ่นชิงชิวกลับมาก็เตรียมงานแต่งงานทันที วันนี้เป็นวันแต่งงานของเขา พี่สาวตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวให้น้องชายไปรับเจ้าสาว ขบวนรับเจ้าสาวใหญ่โตยิ่งนัก เสิ่นชิงชิวในชุดแต่งงานสีแดงปักลวดลายด้วยไหมสีทองที่รีดจากทองแม้จนเป็นเส้นเล็กๆขบวนรับเจ้าสาวนั้นมีหาบขนมและลูกกวาดรวมทั้งเงินตำลึงมากมายยิ่งนัก อาชาสีขาวบริสุทธิ์ตัดกับชุดเจ้าบ่าวที่เขาสวมใส่ทำให้ดูมีราศีราวกับเทพเซียน เสิ่นชิงเวยส่งน้องชายออกจากจวน นางมานอนที่ในเมืองเพื่อจะได้จัดงานได้ราบรื่น เผยจ้าวหยวนเองก็ตื่นแต่เช้า เขาเห็นน้าชายในชุดเจ้าบ่าวงามสง่าก็นึกถึงตอนที่เสด็จแม่กับเสด็จพ่อแต่งงานกัน เสด็จพ่อทรงรูปงามมากนัก กระทั่งเสิ่นชิงเวยเดินเข้ามาหาเขาจึงได้รู้ตัว"หยวนหยวน..ท่านน้าหล่อเหลาหรือไม่""หล่อเหลารูปงามมากนักขอรับท่านแม่ หากลูกโตขึ้นลูกจะจัดงานแต่งงานกับชิงเหลียนให้ยิ่งใหญ่แบบเสด็จพ่อกับเสด็จอารัชทายาทขอรับ""ดูเจ้าสิ อายุเท่าไหร่กันเอ่ยปากคำก็ชิงเหลียน สองคำก็ชิงเหลียน"เผยจ้าวหยวนยิ้มให้มารดา จากนั้นก็เห็นว่าขบวนรับเจ้าสาวไปไกลแล้ว มารดาเตรียมเรื่องพิธีการ แม่นมที่เสิ่นชิงผิงส่งมาช่วยงานทำให้เสิ่นช
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ตอนพิเศษ-1-เสิ่นชิงชิวกลับมาแล้ว
ผ่านมาสองปีเสิ่นชิงเวยกำลังเดินทางไปยังเมืองหลวง เดิมทีเสิ่นชิงชิวต้องแต่งงานกับองค์หญิงแปดเรียบร้อยแล้ว แต่หลังจากส่งสินสอดเรียบร้อย ใครจะรู้ว่าชายแดนตะวันออกกลับมีปัญหา หลิวต้งจำต้องออกเดินทางไปจัดการ เสิ่นชิงชิวจึตามไปด้วย เขารู้สึกผิดกับจ้าวเหลียนซิน ไม่รู้ว่าการปราบโจรโพกผ้าต้องใช้เวลาเท่าไหร่ เขาเองก็ไม่อยากให้นางต้องเสียวัยเยาว์ไปเพราะเขา"ซินเอ๋อร์ พี่จะต้องเลือกบ้างเมือง หากเจ้ารอพี่ได้พี่สัญญาจะกลับมาแต่งกับเจ้าให้สมเกียรติ แต่หากเจ้าไม่อยากรอพี่ คนดีพี่จะไม่ตำหนิเจ้าเลย"จ้าวเหลียนซินมองหน้าคนรักก่อนจะร้องไห้ออกมา นางกอดเขาแน่นจ้าวเหลียนซินรู้ดีว่าเขาเองก็ไม่แน่ใจในสถานการณ์ตนเอง ร่างบางผละออกจากอกเขา นางลุกไปยืนข้างเตียงก่อนจะปลดอาภรณ์ตนเองออกจนหมด จากนั้นร่างระหงก็กลับมาหาเสิ่นชิงชิวอีกครั้ง"ท่านพี่ชิงชิว ข้าอยากเป็นคนของท่าน ชีวิตนี้ทั้งชีวิตไม่ว่ากาลข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ข้าจะเป็นคนของท่านตลอดไป"เสิ่นชิงชิวรั้งร่างบางมากอด เขาไม่อยากทำลายนาง เขาอยากให้นางไร้มลทินจนถึงวันเข้าหอ แต่คนตัวเล็กไม่ต้องการ นางอยากเป็นผู้หญิงของเขา"ซินเอ๋อร์
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ครอบครัวที่มีความสุข-จบบริบูรณ์
ทั้งคู่นอนกอดกันหลังจากที่สุขสมไปแล้ว นับจากนี้นางก็คือภรรยาของเขาเผยซ่างกวนคนนี้อย่างถูกต้อง เสิ่นชิงเวยร้องไห้ออกมาเพราะความดีใจ กระทั่งน้ำตาเปียกแขนที่หนุนอยู่ เผยซ่างกวนจึงรู้สึกตัว เขาลุกขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้นางรั้งนางมากอด"ร้องไห้ทำไมคนดี""หม่อมฉันไม่คิดว่าจะมีวันนี้ พระองค์ทรงตามหาหม่อมฉัน ทรงยอมรับหม่อมฉันกับลูก ท่านอ๋องหม่อมฉันอาจเป็นภรรยาที่สมบูรณ์ไม่ได้ แต่หม่อมฉันจะเป็นภรรยาที่รักสามีกับลูกยิ่งกว่าชีวิตเพคะ""เท่าที่เจ้าทำอยู่นั้นก็เท่ากับเป็นภรรยาที่ดีของพี่แล้ว จากนี้ไปครอบครัวของเราจะมีแต่รอยยิ้มกับเสียงหัวเราะนะพระชายาของข้า""เพคะ ขอบพระทัยที่ทรงรักใครหม่อมฉัน เผยซ่างกวนข้ารักท่านทั้งชีวิตจนดินกลบหน้าข้าก็ยังคงรักท่าน""พี่ก็รักเจ้า พักผ่อนเถอะ เดี๋ยวเจ้าตัวน้อยจะงอแง เว่ยเว่ยท้องนี้แพ้ไหม หรือว่า อุ๊บ อื้อ เดี๋ยวพี่มานะ กระโถนอยู่ที่ไหนกัน อ๊วก"เผยซ่างกวนที่สวมเพียงเสื้อคลุมก็หากระโถนในห้อง เขาพะอืดพะอมอยากอาเจียน ทำไมอยู่ๆถึงรู้สึกเวียนหัวคลื่นไว้ เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย คืนแต่งงานกลายเป็นว่าท่านอ๋องกลับต้องเรียกหาหมอประจำจวน ในที่สุดก็เพลียจนหลับไปงานแต่งผ่านพ้นไปแล้
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป เข้าหอ
หลักจากนั้นเผยซ่างกวนก็ออกไป เสิ่นชิงผิงที่ขออนุญาตไทเฮาเพื่อมาหาพี่สาวก็ได้รับอนุญาต แต่คนติดตามนางก็เกือบสามสิบคนเรื่องจากพระชายากำลังทรงพระครรภ์ ประตูถูกเปิดเข้ามาตามด้วยร่างบางที่ตอนนี้เอวเริ่มหนาขึ้นบ้างแล้ว เสิ่นชิงผิงนั่งลงมีหมัวมัวคอยประคองทุกย่างก้าว"พี่ใหญ่...ท่านเป็นเช่นไรบ้าง หิวหรือไม่""พระชายา ท่านกำลังตั้งครรภ์ยังลำบากมางานแต่งหม่อมฉันอีก""พี่ใหญ่ ระหว่าเราพี่น้อง มีอะไรให้ต้องเกรงใจกันเล่า อีกครึ่งปีอาชิวก็แต่งงานกับองค์หญิงแล้ว เราสามคนพี่น้องต่างได้ครอบครัวที่ดี""เพคะ..ว่าแต่ทรงแพ้ท้องมากหรือไม่""ข้าไม่เป็นไร คนที่แพ้ท้องแทนเป็นไท่จื่อน่ะ เขาน่าสงสารมากนัก อาเจียนตลอดเวลาเลย""ตอนหม่อมฉันท้องคู่แฝดแพ้ท้องมากนัก ส่วนท่านอ๋องก็ชอบกินของหวานบ้างของเปรี้ยวบ้าง ตอนที่หม่อมฉันตั้งครรภ์ยังกินทุกอย่างพอคลอดลูกออกมาแล้ว แค่ขนมหวานชิ้นเดียวยังกลืนลำบาก"เสิ่นชิงผิงมีเรื่องคุยกับพี่สาวจึงให้หมัวมัวไปเอาขนมมาให้ เมื่อคนไปแล้วนางจึงได้เอ่ยเรื่องในใจ"มีขุนนางต้องการให้ไท่จื่อรับชายารองน่ะพี่ใหญ่""แล้วท่าทีของไท่จื่อเล่าเป็นเช่นไร ผิงผิงเจ้าตั้งครรภ์แล้ว ตำแหน่งจะมั่นคงก็ต่อ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป จัดงานแต่งให้ถูกต้อง
เสิ่นชิงเวยคลอดบุตรคู่แฝดให้กับเผยซ่างกวนมาได้แปดเดือนแล้ว ข่าวดีมาจากในวังตอนนี้ไท่จื่อเฟยทรงพระครรภ์ได้สามเดือนแล้วเช่นกัน เสิ่นชิงเวยยินดีกับน้องสาวยังไม่ทันจะเสร็จ ข่าวจากหยางไหวก็ส่งมาแจ้งว่า หยุนเซี่ยตั้งครรภ์แล้วเช่นกันเผยซ่างกวนเห็นพระชายาของตนอ่านจดหมายไปก็ยิ้มไปจึงเดินมาหา จากนั้นก็ก้มลงหอมแก้มคู่แฝดก่อนจะเดินมานั่งลงที่เตียงเสิ่นชิงเวยลุกจากเก้าอี้มานั่งลงข้างๆ เขาช้อนนางมานั่งบนตักก่อนจะเอ่ยถามเรื่องที่นางอารมณ์ดี"เว่ยเว่ยของพี่ เจ้าดีใจเรื่องอันใดหรือ""ท่านอ๋อง... เรื่องที่ผิงผิงตั้งครรภ์ท่านคงทราบข่าวจากในวังเรียบร้อยแล้วใช่ไหมเพคะ""อืมใช่ ไท่จื่อทรงดีพระทัยมากยิ่งนัก""ยังมีข่าวดีอีกนะเพคะ ท่านพ่อกำลังจะได้เป็นพ่อคนจริงๆ หยุนเซี่ยเองนางก็ตั้งครรภ์แล้ว ท่านพ่อบุญธรรมกำลังจะมีบุตรของตนเอง""อืม นี่เป็นข่าวดีจริงๆ ฮูหยินรองนางก็ตั้งครรภ์เช่นกัน พี่กำลังจะมีน้องชายของตนเองเช่นกัน""ดีเหลือเกินเพคะ ท่านอ๋องช่วงนี้มีแต่เรื่องดีๆ อีกไม่กี่วันอาชิวก็จะได้ขึ้นเป็นแม่ทัพบูรพาแล้ว""อืม..หยางเช่อเองก็ได้บุตรชายคนที่สอง ตอนนี้กำลังจัดเตรียมพิธีการเพื่อจัดงานให้เสี่ยวหยางสืบทอดส
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป คลอดบุตรคู่แฝด
เสียงร้องไห้น่าสงสารดังออกมา กระทั่งหยุนเซี่ยพาหมอตำแยมาถึง เดิมทีพวกนางต้องพักอยู่จวนอ๋องแต่ว่าซู่ซู่ที่เมื่อคืนนี้คลอดยาก ทางสวีไหลฝูจึงได้มาขอยืมตัวไปช่วยอีกแรง ไม่คิดว่าเช้านี้เสิ่นชิงเวยเองก็จะคลอดเช่นกันหมอตำแยเข้าไปแล้ว เผยซ่างกวนถูกให้ออกมาด้านนอก แม้เขาอยากจะอยู่ด้วยแต่ก็ทำไม่ได้ เขาได้แต่เดินไปเดินมาก่อนที่กู้เหยียนจะเดินมาหาและจับมือเขาบีบเบาๆก่อนจะเอ่ย"เรื่องเข้าเฝ้ากระหม่อมจะจัดการเอง ท่านอ๋องอย่าได้กังวลอยู่เป็นเพื่อนเว่ยเว่ยเถอะพ่ะย่ะค่ะ""ท่านพ่อตา เช่นนั้นเรื่องประชุมวันนี้คงต้องฝากท่านแล้ว หากฝ่าบาทจะลงโทษข้ายินดีน้อมรับโทษทัณฑ์ทุกอย่าง"กู้เหยียนพยักหน้าให้เขาก่อนจะสั่งให้รถม้าเตรียมรอ เขาเดินมาหานางในดวงใจจากนั้นก็รั้งร่างบางมากอด"อาเซี่ยคนดีของอา เจ้ารออยู่ที่นี่ก่อนนะ อาจะไปทำธุระให้กับท่านอ๋องสักหน่อย รอพี่เว่ยเว่ยของเจ้าคลอดแล้ว อาจะพาไปขี่ม้าเล่นวันหลังดีหรือไม่""ท่านอาไปเถอะเจ้าค่ะ ข้าเองก็เป็นห่วงพี่เว่ยเว่ยไม่ต่างจากท่าน รอให้ท่านหญิงหรือท่านชายคลอดออกมาก่อนพวกเราค่อยไปก็ไม่สาย"เมื่อพูดคุยกันเรียบร้อยกู้เหยียนก็เดินทางเข้าวังหลวงเพื่อแจ้งข่าวแก่ฝ่าบาท
