Share

ข้อตกลงกับองค์ชายรอง

last update Huling Na-update: 2025-03-07 16:25:38

เจ้าตัวน้อยตะโกนมาแต่ไกล เสิ่นชิงเวยที่ตอนนี้ส่ายหน้าให้สามีตัวดีให้หยุดเพราะลูกกลับมาแล้ว แต่เขากลับยิ่งเร่งสะโพกใส่นางแทน เสิ่นชิงเวยกลั้นเสียงครางเอาไว้คนบ้านั้นก็ซอยสะโพกไม่หยุด

"อืม เดี๋ยวก่อนเมียจ๋าจะถึงแล้ว ลูกคนที่สองจะมาก็รอบนี้แหละ"

"อ๊า ลูก กะกลับมาแล้วนะ อ๊าย ท่านพี่เร่งเถอะ เสียงหยวนหยวนเข้ามาแล้วอ๊ายยยย"

จากนั้นทั้งสองร่างกระตุกเกร็งพร้อมกัน ก่อนที่เผยซ่างกวนจะถอนตัวตนออกมาแล้วนอนลงข้างๆกอดนางเอาไว้ตะโกนออกไป

"หยวนหยวน ท่านแม่หลับอยู่ลูกอย่าเพิ่งกวนนะ ไปเล่นกับองครักษ์ก่อน หรือจะไปตลาดก่อนก็ได้"

เผยจ้าวหยวนได้ยินว่ามารดาไม่สบายก็รีบเก็บกระเป๋า แล้วตะโกนกลับไปหาบิดา

"ท่านพ่อ ลูกจะไปร้านท่านยายหม่าซื้อขนมหวานมาให้ท่านแม่ เวลาท่านแม่ป่วยท่านแม่ชอบกินของหวานขอรับ"

เสิ่นชิงเวยอมยิ้ม เจ้าตัวน้อยเข้าใจว่านางมีระดู นางหยิกคนเจ้าเล่ห์ที่จับนางกินตั้งแต่ยามอู่จนปลายยามเซิน เผยซ่ากงนเจ็บจนต้องรวบข้อมือนางเอาไว้แล้วปล้ำจูบจนเมียยอมแพ้

"เด็กดี...กลับเมืองหลวงกันเถอะ พี่รู้ว่าเจ้าชอบที่นี่แต่งานพี่อยู่ที่เมืองหลวง"

"ปล่อยก่อนเดี๋ยวลูกกลับมา อย่าจับ อื้ออย่าดู
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Kaugnay na kabanata

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   พ่อลูกจอมเจ้าเล่ห์

    เมื่อเอ่ยกับเขาเรียบร้อยก็เดินไปยังนอกรั้วเพื่อมองสิ่งที่นางสร้างมาหลายปี บุตรชายต้องกลับไปเรียนหนังสือที่เมืองหลวง เขาเองก็ต้องจัดการเรื่ององค์ชายใหญ่ให้สิ้นซาก เดิมทีก็เป็นสหายกัน แต่เพียงเพราะความทะเยอทะยานของเขาต้องการลากกองทัพไปสนับสนุน แต่เผยซ่างกวนไม่เล่นด้วยจึงเป็นศัตรูกันแม้จะจัดการเส้นสายไปหมดแล้ว เหลือเพียงองค์ชายใหญ่เขาส่งหลักฐานความผิดทุกอย่างไปให้ฝ่าบาทเรียบร้อยแล้ว อีกอย่างตั้งแต่จัดการฮูหยินรองของบิดาไปแล้วตาเฒ่านั่นกลายเป็นคนป่วย วันๆ ไม่ยอมกินไม่ยอมนอนไปนั่งคุยกับมารดาเขาที่สุสานทุกวัน หากไม่ลุ่มหลงสตรีจนขาดสติมารดาเขาจะจากไปเร็วเช่นนี้หรือฟ้ามืดทุกคนกินมื้อค่ำเรียบร้อยแล้ว อาฝูแอบพาซู่ซู่ไปเที่ยวตลาดกระทั่งตะวันตกดินถึงกลับมาถึงบ้าน ประตูรั้งปิดไม่นานก็มีเสียงรถม้ามาจอดที่หน้าบ้าน สักพักก็ได้ยินเสียงเรียกให้เปิดประตูรั้ว เป็นเสียงของเสิ่นชิงชิวที่ดังเข้ามา"พี่ใหญ่ พี่รองเปิดประตูให้ข้าหน่อย"องครักษ์ที่ได้ยินก็รีบไปเปิดประตูให้น้องชายของพระชายา เสิ่นชิงชิวควบรถม้าเข้าบ้าน องครักษ์มารับเอาม้าไปเข้าคอก จากนั้นก็ช่วยเขาถือของเข้าเรือน เสิ่นชิงเวยเห็นน้องชายกล

    Huling Na-update : 2025-03-07
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   พี่จะพาเจ้ากับลูกกลับเมืองหลวง

    หลังจากสองสามีภรรยาผ่านการทำน้องให้หยวนหยวนเรียบร้อยแล้วทั้งคู่ก็นอนสนทนากัน ร่างเปลือยเปล่าของเสิ่นชิงเวยนอนหนุนแขนหนาของเผยซ่างกวน เขาลูบหลังนางเบาๆ เสิ่นชิงเวยรู้ดีว่าเขามีเรื่องในใจ ถึงจะอยู่ด้วยกันไม่นานแต่นางสังเกตพฤติกรรมเขาได้"ท่านอ๋อง...ทรงมีเรื่องกังวลอันใดหรือเพคะ""พี่จะพาเจ้าไปไหวสุสานท่านแม่ แต่ว่าท่านพ่อคงอยู่ที่นั่นด้วย""ท่านพ่อของพระองค์เคยทำร้ายพระองค์หรือไม่เพคะ""อืม..ไม่เคย""ท่านพ่อของพระองค์เกลียดชังพระองค์หรือไม่เพคะ""ไม่เคย แม้จะไม่อยู่ด้วยกันแต่ลึกๆท่านพ่อเองก็ห่วงใยพี่พอประมาณ""คนเราหลงทางได้ก็มิใช่ว่าจะหลงผิดมิได้ ตอนที่มารดาพระองจากไปบางทีท่านพ่อของพระองค์อาจมิได้เป็นคนทำให้นางจากไป มิเช่นนั้นจะสำนึกผิดจนต้องไปนอนเฝ้าสุสานหรือเพคะ""เว่ยเว่ยพี่...."เวิ่นชิงเวยกอดเขาแน่นขึ้นก่อนจะเอ่ยกับเขา"ท่านอ๋อง....คนเราไม่มีใครอยู่เป็นร้อยปี หากอภัยได้ก็อภัยเถอะเพคะ บางทีเจอกันครั้งนี้ความสัมพันธ์พ่อลูกอาจจะดีกว่าเก่านะเพคะ""เว่ยเว่ย..ที่ผ่านมาพี่ผิดต่อเจ้า ขอบใจมากเมียพี่เจ้ามีหยวนหยวนให้พี่อีกทั้งเลี้ยงดูเขาได้เป็นเด็กดีเหลือเกิน""ท่านอ๋อง

    Huling Na-update : 2025-03-07
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ตาต่อตา - ว่าที่พี่เมียกับน้อยเขย

    ยามโหย่วรถม้าจากตำบลก็ควบเข้ามาถึงในหมู่บ้านจำนวนสี่คัน กู้เหยียนลงมาก่อนตามด้วยรถม้าของกู้หานกับฮูหยินของเขา อีกคันเป็นผู้ติดตาม และรถม้าขององค์หญิงแปด เสิ่นชิงชิวเดินไปที่รถม้าทันที จ้าวหลานซินที่ลงมาจากรถม้าก็ยิ้มให้กับเขา ทั้งคู่ยิ้มให้กันจนเสิ่นชิงเวยมองหน้ากับเสิ่นชิงผิง เจ้าเด็กนี่นอกจากนางสองพี่น้องและหยวนหยวนแล้วแทบจะไม่ยิ้มให้ผู้ใดเลยนะ"องค์หญิง ท่านเดินทางมาไกลเหนื่อยหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ""ไม่เหนื่อยสักนิด พี่ชิงชิวข้าอยากอยู่ที่บ้านสักหลายๆวันได้หรือไม่ จ้านอ๋องจะรับพระชายากลับเมืองหลวงถึงเวลานั้นข้าค่อยกลับพร้อมพวกเขา"เสิ่นชิงชิวพยักหน้า จ้าวหลานซินยิ้มให้กับเขา แต่บางคนกับหน้างอเสียแล้ว เขาเดินมาแทรกกลางระหว่างเสิ่นชิงชิวกับจ้าวเหลียนซิน เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เข้ม"กว่าจ้านอ๋องจะกลับก็อีกหลายวัน เจ้าจะมัวแต่เที่ยวเล่นไม่กลัวว่าสนมฟางจะเป็นห่วงเลยหรืออย่างไร""เสด็จพี่..แล้วเราจะไปคนละทีทำไม่ในเมื่อไปพร้อมกันได้ ทรงคิดอันใดกันเพคะ""หึ...กลับไปพักที่จวนผู้ตรวจการดีแล้ว เสร็จงานเลี้ยงก็กลับพร้อมใต้เท้ากู้กับฮูหยินเสีย"จ้าวเหมิ่นไม่สนใจเขากีดกันน้องสาวทุกท

    Huling Na-update : 2025-03-07
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ตาต่อตา - ว่าที่พี่เมียกับน้อยเขย

    ยามโหย่วรถม้าจากตำบลก็ควบเข้ามาถึงในหมู่บ้านจำนวนสี่คัน กู้เหยียนลงมาก่อนตามด้วยรถม้าของกู้หานกับฮูหยินของเขา อีกคันเป็นผู้ติดตาม และรถม้าขององค์หญิงแปด เสิ่นชิงชิวเดินไปที่รถม้าทันที จ้าวหลานซินที่ลงมาจากรถม้าก็ยิ้มให้กับเขา ทั้งคู่ยิ้มให้กันจนเสิ่นชิงเวยมองหน้ากับเสิ่นชิงผิง เจ้าเด็กนี่นอกจากนางสองพี่น้องและหยวนหยวนแล้วแทบจะไม่ยิ้มให้ผู้ใดเลยนะ"องค์หญิง ท่านเดินทางมาไกลเหนื่อยหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ""ไม่เหนื่อยสักนิด พี่ชิงชิวข้าอยากอยู่ที่บ้านสักหลายๆวันได้หรือไม่ จ้านอ๋องจะรับพระชายากลับเมืองหลวงถึงเวลานั้นข้าค่อยกลับพร้อมพวกเขา"เสิ่นชิงชิวพยักหน้า จ้าวหลานซินยิ้มให้กับเขา แต่บางคนกับหน้างอเสียแล้ว เขาเดินมาแทรกกลางระหว่างเสิ่นชิงชิวกับจ้าวเหลียนซิน เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เข้ม"กว่าจ้านอ๋องจะกลับก็อีกหลายวัน เจ้าจะมัวแต่เที่ยวเล่นไม่กลัวว่าสนมฟางจะเป็นห่วงเลยหรืออย่างไร""เสด็จพี่..แล้วเราจะไปคนละทีทำไม่ในเมื่อไปพร้อมกันได้ ทรงคิดอันใดกันเพคะ""หึ...กลับไปพักที่จวนผู้ตรวจการดีแล้ว เสร็จงานเลี้ยงก็กลับพร้อมใต้เท้ากู้กับฮูหยินเสีย"จ้าวเหมิ่นไม่สนใจเขากีดกันน้องสาวทุกท

    Huling Na-update : 2025-03-07
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   จวนสกุลเสิ่นยังอยู่

    เสิ่นชิงเวยที่ตอนนี้กำลังวุ่นวายกับการจัดเตรียมเพื่อกลับเมืองหลวง นางเพลียนิดหน่อยเพราะเผยซ่างกวนไม่ยอมหยุดรักนาง จนแสงทองแตะขอบฟ้าเขาจึงหยุดช่างหน้าหนายิ่งนักเชียว เลิ่นชิงเวยจำเป็นต้องจัดการเรื่องทุกอย่างให้เรียบร้อยก่อนออกเดินทางส่วนเผยซ่างกวนที่ตอนนี้ได้รับสารจากพ่อบ้านว่าเสด็จพ่อของเขาป่วยหนักเรียกหาแต่เขาทั้งวัน แต่เขาตอบกลับไปเพียงว่ารออีกครึ่งเดือนเท่านั้น ทางด้านเสิ่นชิงผิงที่ตอนนี้เตรียมการเพื่อจะกลับไปจัดการจวนของนางเสิ่นชิงผิงและเสิ่นชิงชิวสองพี่น้องดีใจมากที่จวนของบิดามารดายังอยู่ พวกเขาคิดถึงจวนหลังนั้นทุกครั้ง หากมิใช่เพราะท่านอาพวกเขาทุกคนคงไม่ต้องเร่ร่อนนานเพียงนี้ จ้าวเหมิ่นเดินมาหานางก่อนจะกอดจากทางด้านหลัง คางหนากดลงที่ไหล่บางก่อนจะเอ่ย"ผิงผิงของพี่..เจ้าดีใจหรือไม่ที่จวนยังคงอยู่""องค์ชาย..เรื่องจวนของหม่อมฉันพระองค์ทรงซื้อเอาไว้เองหรือเพคะ""อืม..พี่อยากเก็บเอาไว้เผื่อวันหนึ่งเจ้าจะกลับมา พี่ซ่างกวนจึงได้ให้คนของเขาไปเจรจากับนายหน้าเพื่อซื้อคืน เขาเองก็อยากไถ่โทษที่ทำไม่ดีหับพี่ใหญ่ของเจ้า ข้ากับเขาจึงออกเงินตำลึงคนละครึ่งเพื่อซื้อเอา

    Huling Na-update : 2025-03-09
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   หมดห่วงแล้ว

    สองสามีภรรยาพากันทำมื้อเย็น เสิ่นชิงเวยแปลกใจเขาเป็นถึงคุณชาย อีกทั้งเป็นแม่ทัพตำแหน่งนับว่าใหญ่โตไม่น้อย แต่กลับลงมือทำครัวได้คล่องนักเหมือนกับคนที่ทำอาหารบ่อยๆ เผยซ่างกวนอมยิ้มเมียคงแปลกใจที่เห็นเขาทำอาหารเป็นจึงเอ่ยกับนาง"เมื่อก่อนตอนที่ท่านแม่ยังอยู่นางมักชวนพี่ให้ทำอาหารด้วยกันเสมอน่ะ นางชอบทำอาหารให้พี่กับคนๆนั้นกิน"น้ำเสียงที่เอ่ยถึงมารดาเต็มไปด้วยความสุข แต่เมื่อเอ่ยถึงผู้ให้กำเนิดอีกคนเขากลับไม่อยากเอ่ยถึง เสิ่นชิงเวยจับมือเขาเอาไว้ก่อนจะเอ่ย"ท่านอ๋อง..บางครั้งคนเราก็ต้องปล่อยวางความเคียดแค้นในใจลงบ้าง อย่างน้อยก็เพื่อตนเองได้สงบคนรอบข้างก็ไม่ต้องกดดันไปด้วยนะเพคะ"เผยซ่างกวนรั้งนางมากอดเขารับปากนางก่อนจะเรียกให้คนมายกอาหารออกไป เสิ่นชิงชิวกับองค์หญิงกลับมาแล้ว หยวนหยวนกำลังอาบน้ำอยู่แต่มีบางคนที่ตอนนี้หน้ามืดจนลุกไม่ไหวมาสามวันแล้ว อาฝูเองก็ร้อนใจจนมาขอร้องเสิ่นชิงเวย"พระชายา..ที่นี่มีหมอหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ ซู่ซู่นางไม่ค่อยสบาย""อ้อ ในหมู่บ้านมีอยู่คนหนึ่งชื่อท่านหมอลู่ เจ้าไปหาเขาเถอะอาฝู ว่าแต่ซู่ซู่นางป่วยมากหรือไม่""นางกินข้าวไม่ได้ อาเจียนทุกเช้าเ

    Huling Na-update : 2025-03-09
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   พี่ขอโทษที่ทำให้เจ้ากับลูกต้องลำบาก

    เสิ่นชิงเวยตื่นมาเพราะสามีมานอนข้างๆ เผยซ่างกวนลูบหลังให้นางก่อนจะเอ่ยถาม"ฝันร้ายหรือคนดีของพี่ คราบน้ำตายังอยู่เลย""เปล่าเพคะ แค่คิดถึงอดีตนิดหน่อย ท่านอ๋องกลับเมืองหลวงครั้งนี้อยู่ถาวรหรือไม่เพคะ หม่อมฉันอยากอยู่ที่นี่มากกว่า ไม่ต้องนั่งปั้นสีหน้า""แต่ผิงผิงต้องแต่งงานกับองค์ชายรองนะ เจ้ามาอยู่ที่นี่พี่ไม่ว่าอันใดขอเพียงมีเจ้ากับลูกที่ไหนพี่ก็อยู่ได้ แต่ใจเจ้าจะสงบหรือเว่ยเว่ย"เสิ่นชิงเวยกอดตอบเขา เผยซ่างกวนกระชับอ้อมแขน เสิ่นชิงเวยไม่คิดว่าเขาจะคิดเผื่อนางด้วย ใช่หากนางมาอยู่ที่นี่แล้วผิงผิงเล่า หัวเดียวกระเทียมลีบอยู่เมืองหลวง หลังบ้านชของเชื้อพระวงศ์ล้วนหน้าเนื้อใจเสือ เสิ่นชิงเวยไม่เอ่ยอันใดอีก กระทั่งเผยซ่างกวนเอ่ยทำลายความเงียบ"เว่ยเว่ย..พี่สัญญาว่าจวนที่กำลังปรับปรุงทุกอย่างจะเหมือนที่นี่ ให้เจ้าอยู่อย่างมีความสุข เชื่อใจพี่นะคนดี""เพคะ นอนเถอะดึกแล้ว เดี๋ยวลูกตื่นเด็กคนนี้ยิ่งรู้สึกตัวไวอยู่ด้วย"สองคนนอนกอดกันกระทั่งเจ้าตัวน้อยขยับเบียดเข้ามาหา เผยซ่างกวนจึงโอบสองคนแม่ลูกไว้ในอ้อมกอดแล้วพากันหลับไป พรุ่งนี้เตรียมข้าวของวันสุดท้าย มะรืนเตรียมตัวเ

    Huling Na-update : 2025-03-09
  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   เดินทางไปหาบิดา

    เผยซ่างกวนยิ้มให้กับคนตัวเล็ก เขายอมรับว่าไม่อยากห่างกายนาง แต่นางพูดถูกอย่างไรเสียตอนนี้เขาก็เหลือคนๆนั้นเพียงแค่คนเดียว อย่างไรก็เป็นคนที่ให้กำเนิดมา "เว่ยเว่ย พี่จะไปหาท่านพ่อก่อน ไปเจอกันที่เมืองอี้ พี่จะรอเจ้าที่จวนเจ้าเมืองนะคนดี""เพคะ...ทรงรอลูกตื่นก่อนค่อยไปเถอะนะเพคะ หากตื่นมาจะงอแงเอาได้ เด็กคนนี้เวลาเอาแต่ใจเหมือนพระองค์ยิ่งนัก""เหมือนพี่แล้วดีไหม...หื้ม""ไม่ดีเพคะ อื้อ"เผยซ่างกวนรวบเอวบางบนตักแนบกับลำตัวแกร่งของตน ก่อนจะเชยคางนางแล้วก้มลงไปจุมพิตอยบ่างปลอบโยน กระทั่งเผยจ้าวหยวนขยับตัวเขาจึงปล่อยร่างบางอย่างเสียดาย เสิ่นชิงเวยส่ายหน้าให้กับความหน้าหนาของเขาจริงๆ เจ้าตัวน้อยตื่นมาแล้วบิดาอุ้มเขามากอดก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอบอุ่น"หยวนหยวน..พ่อต้องไปดูท่านปู่ของลูกก่อน ท่านปู่ของลูกป่วยหนักมาก ลูกไม่สบายอย่าดื้อ เชื่อฟังเสด็จแม่ รู้หรือไม่เด็กดีของพ่อ""แล้วเสด็จพ่อจะมาเมื่อไหร่ พ่ะย่ะค่ะ""เสด็จพ่อไปหาท่านปู่ ลูกหายดีแล้วแม่จะพาตามไปนะหยวนหยวนเด็กดี"เสิ่นชิงเวยเอ่ยแก่บุตรชายที่นั่งกอดคอสามีแน่น นางสงสารเขายิ่งนัก เผยจ้าวหยวนขาดบิดามาห้าป

    Huling Na-update : 2025-03-09

Pinakabagong kabanata

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ตอนพิเศษ 7 เผยจ้าวหยวนแต่งงาน

    วันนี้เป็นวันมงคลของเผยจ้าวหยวนกับกู้ชิงเหลียน ทั้งคู่เห็นกันมาตั้งแต่เด็กยามที่ท่านลุงหานมาหาท่านตากู้แต่งงานยียน ท่านป้าเซียวเซียวมักจะพาเด็กๆมาเล่นด้วยกัน ฉินเซียวเซียวแต่งงานกับกู้หานมีบุตรด้วยกันสี่คน กู้ชิงเหลียนเป็นบุตรสาวคนโต ยามนี้อายุสิบหกปีแล้วภายในห้องแต่งตัว เจ้าสาวสวมชุดเจ้าสาวสีเขียวแดงตามธรรมเนียม ข้างๆมีพัดที่ประดับสายไข่มุกห้อยเอาไว้ กู้ชิงเหลียนนั่งให้บรรดาแม่เฒ่าที่ครองรักยาวนานช่วยหวีผมให้ ฉินเซียวเซียวรอให้บุตรสาวแต่งตัวเรียบร้อยก็ให้ทุกคนออกไปรอข้างนอกก่อน"แม่เฒ่า หมัวมัวพวกท่านออกไปก่อนเถอะ ข้ามีเรื่องจะสั่งบุตรสาวเป็นการส่วนตัวสักหน่อย""เจ้าค่ะฮูหยิน"เหล่าสตรีอาวุโสพากันออกไปจากห้องเนื่องจากทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว เมื่อทุกคนออกไปเถาจื่อก็ปิดประตูแล้วยินเฝ้าอยู่ด้านนอก เพราะว่าฉูหยินมีเรื่องจะบอกกล่าวแก่คุณหนูใหญ่ กู้ชิงเหลียนมองหน้ามารดาอย่างมีคำถามก่อนจะเอ่ยออกไป"ท่านแม่...มีเรื่องอันใดหรือเจ้าคะ เหตุใดดูท่านมีลับลมคมในนัก""เหลียนเอ๋อร์..แม่มีเรื่องอยากกำชับเจ้า รับปากแม่ได้หรือไม่""ท่านแม่บอกมาเถอะเจ้าค่ะ ลูกยินดีทำตามที่ท่านแ

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ไปส่งสินสอด

    รุ่งเช้าเสิ่นชิงเวยตื่นตั้งแต่ยามเหมาเพื่อมาเตรียมตัว วันนี้จวนอ๋องต้องไปส่งมอบสินสอดให้กับสกุลกู้ เผยจ้าวหยวนเตรียมตัวตั้งแต่เมื่อคืน ปีหน้านางกับเขาก็จะแต่งงานกันแล้ว เสด็จแม่บอกว่ารอให้นางโตอีกสักปีเขาจึงรอมาจนถึงป่านนี้ด้านนอกหับสีแดงและกล่องเครื่องประดับวางเรียงราย วันนี้เป็นวันดีเผยจ้าวหยวนไปส่งสินสอด ยามบ่ายสกุลหยางเองก็จะมาเจรจาเรื่องหมั้นหมายระหว่างหยางเยี่ยเฟยกับเผยชิงเหลียนอย่างเป็นทางการเมื่อแสงทองจับขอบฟ้าเผยซ่างกวนก็ตื่นนอน ก่อนจะงัวเงียเดินมากอดภรรยาที่กำลังนั่งอ่านรายการสินสอดอยู่ นางมีบุตรให้เขาแล้วห้าคนเขาเคยโกรธเกลียดนางในครั้งแรกที่ถูกวางยา แต่เมื่อได้รับรู้ว่านางเองก็เป็นเพียงคนที่โชคร้ายที่บังเอิญผ่านเข้ามาในคืนนั้นเขาก็ตามหานางมาตลอด เผยซ่างกวนกอดนางก่อนจะฝังจมูกโด่งลงบนแก้มขาวนวล"ทำอะไรอยู่คนดี""ตรวจดูสินสอดของหยวนเอ๋อร์เพคะ หม่อมฉันเกรงว่าจะไม่ครบ ลูกชายเราแต่งงานทั้งที อีกอย่างเขาเคยประกาศหน้าพระพักตร์ฝ่าบาทเมื่อตอนที่ได้ห้าขวบว่าจะส่งสินสอดให้ชิงเหลียนยาวยี่สิบลี้ ให้ยาวกว่าของพวกเรากับของพระชายาไท่จื่อเสียอีกเพคะ คิกๆๆ"เสิ่นชิงเวย

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ตอนพิเศษ 5-อย่าทำให้นางเสียใจ

    ยามเหมาเผยชิงหลานตื่นมาเพื่อดูอาการของหยางเยี่ยเฟยอีกครั้ง นางใช้หลังมือแตะหน้าผากของเขา ท่านหมอบอกว่าเขาอาจมีไข้กลางคืน เมื่อคืนเขาตื่นมาดื่มน้ำและยาลดไข้จากนั้นก็หลับจนกระทั่งถึงตอนนี้"พี่เยี่ยเฟย..พี่ได้ยินหรือไม่ข้าจะไปเตรียมตัวปัดกวาดสุสานท่านย่า ยามอู่จะเซ่นไหว้ข้าจะไปบอกหูเปียวให้มาดูแลท่านนะเจ้าคะ"หยางเยี่ยเฟยตื่นนานแล้วแต่เขายังไม่ลืมตา เมื่อได้ยินดรุณีน้อยตรงหน้าเอ่ยกับเขา หยางเยี่ยเฟยจึงค่อยลืมตาขึ้นราวกับคนที่เพิ่งตื่นนอนก่อนจะเอ่ยกับนางน้ำเสียงัวเงียเล็กน้อย"หลานเอ๋อร์ เจ้าตื่นเช้ายิ่งนัก เมื่อคืนนี้ลำบากเจ้าแล้ว""มิลำบากเลยเจ้าค่ะ หากไม่ได้ท่านข้างต้องฝังอยู่ที่นี่เสียแล้ว อีกอย่างข้าต้องไปปัดกวาดสุสาน วันนี้จะไหว้ท่านย่าน่ะเจ้าค่ะ""ให้พี่ไปช่วยดีหรือไม่ แค่กๆ""พี่พักผ่อนเถอะเจ้าค่ะ มีท่านย่ารองกับท่านปู่อยู่ บ่าวไพร่มากมายนักอีกอย่างท่านบาดเจ็บเพราะช่วยเหลือข้าๆจะให้ท่านไปลำบากอีกได้อย่างไร"หยางเยี่ยเฟยมองหน้านางก่อนจะยิ้ม นางงามมากนักงามเหมือนท่านน้าเว่ยเว่ยจริงๆ เขาไม่เป็นอะไรแล้ว เดิมทีเขามีวรยุทธพิษงูนั่นก็ถูกเขาสกัดเอาไว้ก่อนท่านหมอจ

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   พี่ไม่เคยโกรธเจ้า

    รุ่งเช้าเสิ่นชิงเวยเตรียมข้าวของเรียบร้อยแล้ว เผยปินกับหยุนหลานเองก็ตื่นมาเตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว วันนี้นอกจากเผยปินยังมีเผยจ้าวหยวน เผยชิงหลาน เผยชิงอี้ที่จะไปเซ่นไหว้สุสานของท่านย่าเผยซ่างกวนแจ้งว่าเขาจะถึงเมืองหลวงแล้ว แต่เขาจะแวะไปอารามก่อนเพื่อเซ่นไหว้มารดา เสิ่นชิงเวยจัดเตรียมรถม้าสามคัน แฝดคู่เล็กไม่ได้ไปด้วยเนื่องจากจวนต้องมีคนดูแล ส่วนจ้าวเหลียนซินที่มาหานางแต่เช้าแล้วเพราะได้ยินว่าสามีนางกับจ้านอ๋องกำลังจะถึงเมืองหลวงแล้วข้าวของที่นำไปเพื่อเซ่นไหว้เตรียมเรียบร้อยแล้ว รถม้าจากจวนอ๋องทั้งห้าคันเคลื่อนออกจากจวนปลายยามเซิน กว่าจะถึงอารามก็พลบค่ำพอดี รุ่งขึ้นถึงจะไปปัดกวาดเตรียมเซ่นไหว้ วันนี้หลิวเย่วมาหานางรวมถึงซู่ซู่ อีกไม่นานฝ่าบามจะสละราชบัลลังให้รัชทายาทจ้าวเผยหยวนขึ้นครองราชย์ เสิ่นชิงผิงกำลังจะได้เป็นฮองเฮา นางมีพระโอรสสองพระองค์ พระธิดาหนึ่งองค์ และตอนนี้กำลังตั้งครรภ์คนที่สี่สาวใช้นำขนมกับน้ำชามาที่ศาลารับลม หลิวเย่วฉางจิบชาดอกบัวที่เสิ่นชิงเวยเป็นคนคั่วเองอย่างละเมียดละไม ก่อนจะเอ่ยถึงเรื่องบุตรชายคนโต"พระชายา เยี่ยนเฟยปีนี้สิบหกแล้วยังไ

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ตอนพิเศษ 3 - เผยชิงหลาน

    เวลาล่วงเลยไปเก้าปียามนี้เสิ่นชิงเวยมีบุตรกับเผยซ่างกวนห้าคน ส่วนคนโตอย่างเผยจ้าวหยวนที่ยามนี้อายุสิบแปดปีแล้ว เขาได้หมั้นหมายกับกู้ชิงเหลียนอบย่างที่ตั้งใจเอาไว้และกำลังจะไปส่งสินสอดในอีกสามวันข้างหน้าเสิ่นชิงเวยกำลังทำขนมเพื่อให้พ่อสามีกับหยุนหลานไปเคารพสุสานของแม่สามี เผยซ่างกวนเดินทางไปชายแดนตะวันออกกับเสิ่นชิงชิวเพื่อเจรจาเรื่องเกลือสมุทร กว่าจะกลับคงไม่ทันเผยปินและหยุนหลานจึงไปก่อนด้านนอกเสียงจ้อกแจ้กจอแจดังมา คู่แฝดไม่เหมือนพี่ชายเช่นเผยจ้าวหยวนสักนิด ทั้งซุกซนและเจ้าเล่ห์มากนัก เผยซ่างกวนรู้สึกถึงนิสัยภรรยาของเขาทีเดียว"ชิงอี้...เสด็จแม่ไม่อยู่กำลังทำขนมพวกเราไปนอกจวนกันไหม"เผยชิงหลานท่านหญิงใหญ่เอ่ยชวนน้องชายเผยชิงอี้ ตอนนี้ทั้งคู่อายุสิบสองปีแล้ว ซุกซนยิ่งนักถึงเวลาเรียนก็ไม่เรียนหนังสือ เผยชิงอี้ที่กลัวมารดาก็ส่ายหน้าก่อนจะเอ่ยกับพี่สาว"พี่หญิง เสด็จแม่จับได้ก็จะถูกคัดกฎบรรพชนอีกหรอก ท่านไม่กลัวหรือ""เพ้ยๆๆ เจ้าพูดอะไรนั่น อัปมงคลจริงๆเลย ใครจะอยากไปเขียนหนังสือกัน ยึกยือๆน่าเบื่อจะตาย ข้าจะไปล่าไก่ฟ้าเจ้าไม่ไปก็ตามใจ"เผยชิงอี้จำต้องตามพี่สาวไ

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ตอนพิเศษ2-พวกข้าอยากเรียกท่านว่ามารดา

    เสิ่นชิงชิวกลับมาก็เตรียมงานแต่งงานทันที วันนี้เป็นวันแต่งงานของเขา พี่สาวตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวให้น้องชายไปรับเจ้าสาว ขบวนรับเจ้าสาวใหญ่โตยิ่งนัก เสิ่นชิงชิวในชุดแต่งงานสีแดงปักลวดลายด้วยไหมสีทองที่รีดจากทองแม้จนเป็นเส้นเล็กๆขบวนรับเจ้าสาวนั้นมีหาบขนมและลูกกวาดรวมทั้งเงินตำลึงมากมายยิ่งนัก อาชาสีขาวบริสุทธิ์ตัดกับชุดเจ้าบ่าวที่เขาสวมใส่ทำให้ดูมีราศีราวกับเทพเซียน เสิ่นชิงเวยส่งน้องชายออกจากจวน นางมานอนที่ในเมืองเพื่อจะได้จัดงานได้ราบรื่น เผยจ้าวหยวนเองก็ตื่นแต่เช้า เขาเห็นน้าชายในชุดเจ้าบ่าวงามสง่าก็นึกถึงตอนที่เสด็จแม่กับเสด็จพ่อแต่งงานกัน เสด็จพ่อทรงรูปงามมากนัก กระทั่งเสิ่นชิงเวยเดินเข้ามาหาเขาจึงได้รู้ตัว"หยวนหยวน..ท่านน้าหล่อเหลาหรือไม่""หล่อเหลารูปงามมากนักขอรับท่านแม่ หากลูกโตขึ้นลูกจะจัดงานแต่งงานกับชิงเหลียนให้ยิ่งใหญ่แบบเสด็จพ่อกับเสด็จอารัชทายาทขอรับ""ดูเจ้าสิ อายุเท่าไหร่กันเอ่ยปากคำก็ชิงเหลียน สองคำก็ชิงเหลียน"เผยจ้าวหยวนยิ้มให้มารดา จากนั้นก็เห็นว่าขบวนรับเจ้าสาวไปไกลแล้ว มารดาเตรียมเรื่องพิธีการ แม่นมที่เสิ่นชิงผิงส่งมาช่วยงานทำให้เสิ่นช

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ตอนพิเศษ-1-เสิ่นชิงชิวกลับมาแล้ว

    ผ่านมาสองปีเสิ่นชิงเวยกำลังเดินทางไปยังเมืองหลวง เดิมทีเสิ่นชิงชิวต้องแต่งงานกับองค์หญิงแปดเรียบร้อยแล้ว แต่หลังจากส่งสินสอดเรียบร้อย ใครจะรู้ว่าชายแดนตะวันออกกลับมีปัญหา หลิวต้งจำต้องออกเดินทางไปจัดการ เสิ่นชิงชิวจึตามไปด้วย เขารู้สึกผิดกับจ้าวเหลียนซิน ไม่รู้ว่าการปราบโจรโพกผ้าต้องใช้เวลาเท่าไหร่ เขาเองก็ไม่อยากให้นางต้องเสียวัยเยาว์ไปเพราะเขา"ซินเอ๋อร์ พี่จะต้องเลือกบ้างเมือง หากเจ้ารอพี่ได้พี่สัญญาจะกลับมาแต่งกับเจ้าให้สมเกียรติ แต่หากเจ้าไม่อยากรอพี่ คนดีพี่จะไม่ตำหนิเจ้าเลย"จ้าวเหลียนซินมองหน้าคนรักก่อนจะร้องไห้ออกมา นางกอดเขาแน่นจ้าวเหลียนซินรู้ดีว่าเขาเองก็ไม่แน่ใจในสถานการณ์ตนเอง ร่างบางผละออกจากอกเขา นางลุกไปยืนข้างเตียงก่อนจะปลดอาภรณ์ตนเองออกจนหมด จากนั้นร่างระหงก็กลับมาหาเสิ่นชิงชิวอีกครั้ง"ท่านพี่ชิงชิว ข้าอยากเป็นคนของท่าน ชีวิตนี้ทั้งชีวิตไม่ว่ากาลข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ข้าจะเป็นคนของท่านตลอดไป"เสิ่นชิงชิวรั้งร่างบางมากอด เขาไม่อยากทำลายนาง เขาอยากให้นางไร้มลทินจนถึงวันเข้าหอ แต่คนตัวเล็กไม่ต้องการ นางอยากเป็นผู้หญิงของเขา"ซินเอ๋อร์

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   ครอบครัวที่มีความสุข-จบบริบูรณ์

    ทั้งคู่นอนกอดกันหลังจากที่สุขสมไปแล้ว นับจากนี้นางก็คือภรรยาของเขาเผยซ่างกวนคนนี้อย่างถูกต้อง เสิ่นชิงเวยร้องไห้ออกมาเพราะความดีใจ กระทั่งน้ำตาเปียกแขนที่หนุนอยู่ เผยซ่างกวนจึงรู้สึกตัว เขาลุกขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้นางรั้งนางมากอด"ร้องไห้ทำไมคนดี""หม่อมฉันไม่คิดว่าจะมีวันนี้ พระองค์ทรงตามหาหม่อมฉัน ทรงยอมรับหม่อมฉันกับลูก ท่านอ๋องหม่อมฉันอาจเป็นภรรยาที่สมบูรณ์ไม่ได้ แต่หม่อมฉันจะเป็นภรรยาที่รักสามีกับลูกยิ่งกว่าชีวิตเพคะ""เท่าที่เจ้าทำอยู่นั้นก็เท่ากับเป็นภรรยาที่ดีของพี่แล้ว จากนี้ไปครอบครัวของเราจะมีแต่รอยยิ้มกับเสียงหัวเราะนะพระชายาของข้า""เพคะ ขอบพระทัยที่ทรงรักใครหม่อมฉัน เผยซ่างกวนข้ารักท่านทั้งชีวิตจนดินกลบหน้าข้าก็ยังคงรักท่าน""พี่ก็รักเจ้า พักผ่อนเถอะ เดี๋ยวเจ้าตัวน้อยจะงอแง เว่ยเว่ยท้องนี้แพ้ไหม หรือว่า อุ๊บ อื้อ เดี๋ยวพี่มานะ กระโถนอยู่ที่ไหนกัน อ๊วก"เผยซ่างกวนที่สวมเพียงเสื้อคลุมก็หากระโถนในห้อง เขาพะอืดพะอมอยากอาเจียน ทำไมอยู่ๆถึงรู้สึกเวียนหัวคลื่นไว้ เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย คืนแต่งงานกลายเป็นว่าท่านอ๋องกลับต้องเรียกหาหมอประจำจวน ในที่สุดก็เพลียจนหลับไปงานแต่งผ่านพ้นไปแล้

  • ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป   เข้าหอ

    หลักจากนั้นเผยซ่างกวนก็ออกไป เสิ่นชิงผิงที่ขออนุญาตไทเฮาเพื่อมาหาพี่สาวก็ได้รับอนุญาต แต่คนติดตามนางก็เกือบสามสิบคนเรื่องจากพระชายากำลังทรงพระครรภ์ ประตูถูกเปิดเข้ามาตามด้วยร่างบางที่ตอนนี้เอวเริ่มหนาขึ้นบ้างแล้ว เสิ่นชิงผิงนั่งลงมีหมัวมัวคอยประคองทุกย่างก้าว"พี่ใหญ่...ท่านเป็นเช่นไรบ้าง หิวหรือไม่""พระชายา ท่านกำลังตั้งครรภ์ยังลำบากมางานแต่งหม่อมฉันอีก""พี่ใหญ่ ระหว่าเราพี่น้อง มีอะไรให้ต้องเกรงใจกันเล่า อีกครึ่งปีอาชิวก็แต่งงานกับองค์หญิงแล้ว เราสามคนพี่น้องต่างได้ครอบครัวที่ดี""เพคะ..ว่าแต่ทรงแพ้ท้องมากหรือไม่""ข้าไม่เป็นไร คนที่แพ้ท้องแทนเป็นไท่จื่อน่ะ เขาน่าสงสารมากนัก อาเจียนตลอดเวลาเลย""ตอนหม่อมฉันท้องคู่แฝดแพ้ท้องมากนัก ส่วนท่านอ๋องก็ชอบกินของหวานบ้างของเปรี้ยวบ้าง ตอนที่หม่อมฉันตั้งครรภ์ยังกินทุกอย่างพอคลอดลูกออกมาแล้ว แค่ขนมหวานชิ้นเดียวยังกลืนลำบาก"เสิ่นชิงผิงมีเรื่องคุยกับพี่สาวจึงให้หมัวมัวไปเอาขนมมาให้ เมื่อคนไปแล้วนางจึงได้เอ่ยเรื่องในใจ"มีขุนนางต้องการให้ไท่จื่อรับชายารองน่ะพี่ใหญ่""แล้วท่าทีของไท่จื่อเล่าเป็นเช่นไร ผิงผิงเจ้าตั้งครรภ์แล้ว ตำแหน่งจะมั่นคงก็ต่อ

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status