21.สายตาที่มืดบอดด้วยความรัก

เมลลี่มองยูนีกที่กำลังจัดเสื้อผ้าของเธอลงหีบไม้ เรากำลังจะย้ายบ้านกัน ท่านแม่บอกกล่าวเอาไว้ว่าเราจะต้องย้ายเข้าไปอยู่ในคฤหาสน์ฮาสคลาวเป็นการชั่วคราวก่อน ซึ่งท่านแม่ก็ตอบไม่ได้เหมือนกันว่ามันจะนานมากแค่ไหน อาจจะเนิ่นนานจนกว่าเธอจะสามารถเติบโตจนรับช่วงต่อบรรดาศักดิ์ท่านเคาน์ต่อจากท่านพ่อที่เสียชีวิตไปแล้ว

คฤหาสน์ซารังต์นั้นเคยเป็นฝันร้ายของเธอ เธอเกลียดชังที่บ้านหลังใหญ่นี่หาความสุขไม่ได้เลย แต่เมื่อลองมองอีกมุมหนึ่ง เมลลี่เกิดที่นี่และอยู่ที่นี่มาตลอด วันหนึ่งที่จะต้องย้ายบ้านกะทันหัน แน่นอนว่าเธอย่อมมีความกังวลเกิดขึ้นมาในใจ

“ไม่มีอะไรจะต้องเป็นกังวลหรอกนะคะคุณหนู ท่านดยุคเองก็ดูใจดีอีกทั้งคุณชาย คาเรนก็ยินดีต้อนรับพวกเรา เชื่อเถอะว่าครอบครัวใหม่ของคุณหนูจะต้องมีความสุขมากกว่าเดิมอย่างแน่นอน..อีกทั้งท่านเคาน์เตสพยายามทำทุกอย่างเพื่อคุณหนูมากเลยนะคะ ในอดีตท่านอาจจะเคยทำเรื่องที่ผิดพลาด แต่ในยามนี้ท่านกำลังแก้ไขความผิดพลาดที่ท่านทำอยู่..”

บอกตามตรงว่ายูนีกไม่เคยรู้สึกโกรธหรือว่าเกลียดชังท่านโรวีนาเลยแม้แต่นิดเดียว ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้เธอจะลำบากมากก็เถอะ

“ยูนีก..ชายผู้นั้นขอข้าเต้นรำล่ะ