บทที่ 0335

“เมื่อวานหลังจากที่บรรพบุรุษเฒ่ามิเห็นท่านมานั้น เขาก็ถูกข้าลากกลับไป ทั้งยังโมโหเสียจนมิเป็นอันกินอันนอน” ลู่ซิวกล่าว “รุ่งเช้าเขายังกล่าวอยู่เลยว่าท่านจักต้องมา มิทันไรท่านก็มาเยือนเสียแล้ว ข้าคิดว่าท่านอ๋องจักมิยอมปล่อยตัวท่านมาเสียอีก ดังนั้นจึงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย”

“ท่านผู้เฒ่าแผนการแยบยลยิ่งนั