ฉินเหยี่ยนเย่ว์ขมวดคิ้ว พลางเงยหน้าขึ้นมองรูปลักษณ์ของเขาครั้งนี้ไม่มีความรู้สึกของการถูกพรากวิญญาณบุรุษที่อยู่ตรงหน้าหล่อเหลา ทว่าเมื่อเทียบกับตงฟางหลีแล้วยังดูห่างกว่าเล็กน้อย เมื่อนางไม่ได้ถูกพรากวิญญาณและถูกควบคุมจิตใจ อีกทั้งหัวใจของนางก็สงบไร้คลื่น น้ำเสียงก็แผ่วเบาเช่นกัน “ขอโทษ ข้ารีบน่ะ ไ
ก้นบึ้งหัวใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์จมดิ่ง “ประมุขหอไป๋อยากฆ่าคนปิดปาก?”ไป๋หลินยวนได้ยินจึงตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะเสียงเบา “เหตุใดข้าจะต้องฆ่าคนปิดปากด้วยเล่า?”เขากำลังยิ้ม ทว่าดวงตากลับเย็นชาฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่สามารถมองทะลุชายที่ซ่อนมีดไว้เบื้องหลังรอยยิ้มผู้นี้ได้เลยที่นี่มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นถ้า
“ไม่มี” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าวนางก็เกือบจะตกหลุมพรางเช่นกัน แต่เป็นเพราะแหวนที่ร้อนจี๋จี้นางอย่างแรงถึงจะรู้สึกตัวขึ้นมาหลังจากที่ยาเทพลุ่มหลงหมดฤทธิ์ไป ไป๋หลินยวนก็เป็นเพียงชายหนุ่มรูปงามธรรมดาเท่านั้นเองตงฟางหลีไม่ต้องใช้สิ่งแปลกประหลาดแบบนั้นมาช่วยเลย ก็งดงามดั่งต้นหยก หายากในโลก ไม่รู้ว่าแข็งแก
“เรื่องในวันนี้ พวกเราไม่มีผู้ใดที่ไร้ผิดเลย ใจเจ้ารู้ดี ข้าแนะนำให้เจ้าหยุดสร้างปัญหาแล้วกลับบ้านไปอย่างเชื่อฟังเสีย” ฉินเหยี่ยนเย่ว์อดทนที่จะลงมือ “ถ้าสร้างปัญหาอีก มันจะไม่เป็นผลดีต่อเจ้าและข้า”“กลับบ้านหรือ? ถ้าวันนี้ข้าไม่ฉีกท่านเป็นชิ้น ๆ ข้าจะไม่กลับบ้าน ฉินเหยี่ยนเย่ว์ ถ้ามีความสามารถก็เข้า
ฉินเหยี่ยนเย่ว์เขียนลงบนกระดาษ ว่าการประมูลครั้งนี้เป็นไปด้วยความสมัครใจ ผู้เสนอราคาสูงสุดได้สิ่งที่ประมูลไป กระทำการตามความสามารถตน ผลที่ตามมารับผิดชอบเอง หากลงนามยอมรับจะสามารถใช้เป็นพยานหลักฐานในชั้นศาลได้ คัดลอกไว้สามฉบับ และจะไม่กลับคำนางประทับลายนิ้วมือบนสำเนาทั้งสามฉบับ “คุณหนูรองซู ถ้าเจ้าไ
ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองหาเครื่องประดับที่มีราคาสมเหตุสมผลสองสามชิ้นจนพบ “แม่นางผู้ดูแล ข้าก็เลือกสองสามชิ้นนี้แล้วกัน”เมื่อผู้ดูแลหญิงเห็นว่าในหมู่เครื่องประดับที่นางเลือก ยกเว้นแค่ปิ่นระย้าที่มีมูลค่าสามร้อยตำลึง เครื่องประดับอื่น ๆ ก็มีราคาน้อยกว่าหนึ่งร้อยตำลึงทั้งนั้น นางไม่ได้ฉวยโอกาสเลย ซึ่งทำให้ผ
“ประมุขหอ นี่ไม่เหมาะสมกระมัง” ผู้ดูแลหญิงพูดอย่างยากลำบาก “หากท่านเข้าสำนักหมอหลวง เกรงว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ได้”“ข้าจะไม่ใช้เทพลุ่มหลงอีกต่อไปแล้ว” ไป๋หลินยวนถือหน้ากากไว้ หลังจากสวมมันลงบนใบหน้า ก็กลายเป็นอีกคนหนึ่งแล้ว “และข้าก็ย่อมจะไม่ใช้ชื่อและใบหน้าของไป๋หลินยวนเช่นกัน”ไม่ว่ายาเม็ดสีขาวจะเป็น
ฉินเหยี่ยนเย่ว์มุ่นคิ้วเล็กน้อยครั้นฟังเสียงเพียงอย่างเดียว อาการขององค์หญิงเย่ว์ลู่ก็ไม่สู้ดีนักนางเข้ามาในห้อง เห็นคนบนเตียงได้อย่างชัดเจน และแทบจะส่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจเพียงไม่กี่วันมานี้ที่ไม่ได้พบหน้ากัน สตรีอวบอัดในยามนั้นกลับผ่ายผอมลงจนเป็นหนังหุ้มกระดูกแล้วใบหน้ากลมตอบลงเปลี่ย