“กระหม่อมสัมผัสได้นานแล้วพ่ะย่ะค่ะ” ตู้เหิงกล่าวออกมาด้วยท่าทีไม่เดือดไม่ร้อน “ตามพวกเรามานานแล้ว” “เจ้ารู้?”“ทราบพ่ะย่ะค่ะ หากรวมคนขับรถม้าแล้วมีทั้งหมดสี่คนพ่ะย่ะค่ะ บนรถม้ามีสตรีนั่งอยู่สามคน รูปร่างผอมหนึ่งคนอ้วนหนึ่งคนเป็นสตรีวัยกลางคน ยังมีสตรีอีกหนึ่งคน เกรงว่าน่าจะเป็นคุณหนูกระมัง”“แม้แต่
เนื่องจากหอหมิงเย่ว์เป็นหอคอยเจดีย์ทรงชั้น ๆ ยิ่งสูงมากเท่าใด พื้นที่ยิ่งเล็กลงเท่านั้น อีกทั้งสินค้ายิ่งมีความประณีตมากขึ้นไปอีกฉินเหยี่ยนเย่ว์จึงเดินวนไปรอบๆ พร้อมทั้งสะดุดตาเข้ากับสร้อยคอพลอยรัตนชาติสีมูลนกการเวกขึ้นมาพลอยเม็ดเล็ก ๆ ที่ถูกแกะสลักภาพทิวทัศน์เอาไว้ ใต้แสงจันทราที่ส่องสว่าง สตรีเด
“เจ้าพูดถูก” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยออกมาด้วยท่าทีเคร่งขรึม “เป็นเจ้าที่ได้หยิบไปก่อนจริง ๆ ทว่า หากว่ากันตามจริงแล้ว ในเมื่อสินค้าเป็นของหอหมิงเย่ว์ หากยังมิได้จ่ายเงินสินค้าอย่างไรก็ต้องเป็นของร้านค้าอยู่ดี ผู้ใดจ่ายเงินก่อนย่อมเป็นผู้นั้นที่ได้ไป”“ทุกท่านว่าแบบนี้จักเหมาะสมกว่าหรือไม่?” ฉินเหยี่ยนเย
“ไร้ยางอาย”บรรยากาศที่เพิ่งสงบลงเมื่อครู่เริ่มตึงเครียดขึ้นอีกครั้ง เนื่องจากมีผู้คนมากมายรวมตัวกันโวยวาย ทันทีที่หัวข้อเกี่ยวกับประมุขหอเริ่มต้นขึ้น เหล่าแฟนคลับสมองน้อยก็ร่วมมือกันมุ่งเป้ามาที่นางพวกนางผสมอารมณ์ของตนอย่างไร้ความปรานีอยู่ตรงหน้า เจ้าหนึ่งคำพูดข้าหนึ่งคำพูด ในช่วงเวลาสั้น ๆ ก็โจมต
หลังจากที่เสียงอันไพเราะดังขึ้น เหล่าสตรีที่ปิดล้อมซูเตี่ยนซวงก็หยุดมือในฉับพลันช่วงเวลาที่มีเสียงเอะอะมะเทิ่งก็เงียบลงทันใดเวลาและสถานที่ดูเหมือนจะหยุดนิ่ง บนชั้นสองทั้งหมดนั้นได้ยินเพียงเสียงหัวใจที่เต้นระรัวเท่านั้นฉินเหยี่ยนเย่ว์เงยหน้าขึ้นมองแหล่งที่มาของเสียงที่ราวบันไดสีแดงชาด มีบุรุษผู้ห
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ขมวดคิ้ว พลางเงยหน้าขึ้นมองรูปลักษณ์ของเขาครั้งนี้ไม่มีความรู้สึกของการถูกพรากวิญญาณบุรุษที่อยู่ตรงหน้าหล่อเหลา ทว่าเมื่อเทียบกับตงฟางหลีแล้วยังดูห่างกว่าเล็กน้อย เมื่อนางไม่ได้ถูกพรากวิญญาณและถูกควบคุมจิตใจ อีกทั้งหัวใจของนางก็สงบไร้คลื่น น้ำเสียงก็แผ่วเบาเช่นกัน “ขอโทษ ข้ารีบน่ะ ไ
ก้นบึ้งหัวใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์จมดิ่ง “ประมุขหอไป๋อยากฆ่าคนปิดปาก?”ไป๋หลินยวนได้ยินจึงตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะเสียงเบา “เหตุใดข้าจะต้องฆ่าคนปิดปากด้วยเล่า?”เขากำลังยิ้ม ทว่าดวงตากลับเย็นชาฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่สามารถมองทะลุชายที่ซ่อนมีดไว้เบื้องหลังรอยยิ้มผู้นี้ได้เลยที่นี่มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นถ้า
“ไม่มี” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าวนางก็เกือบจะตกหลุมพรางเช่นกัน แต่เป็นเพราะแหวนที่ร้อนจี๋จี้นางอย่างแรงถึงจะรู้สึกตัวขึ้นมาหลังจากที่ยาเทพลุ่มหลงหมดฤทธิ์ไป ไป๋หลินยวนก็เป็นเพียงชายหนุ่มรูปงามธรรมดาเท่านั้นเองตงฟางหลีไม่ต้องใช้สิ่งแปลกประหลาดแบบนั้นมาช่วยเลย ก็งดงามดั่งต้นหยก หายากในโลก ไม่รู้ว่าแข็งแก