Share
บทที่ 640
Related chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 641
ฉู่เชียนหลียืนอยู่กับที่ เมื่อนึกย้อนไปถึงคำพูดพวกนั้นของฉู่เจียวเจียว สีหน้าเหม่อลอยเล็กน้อยคำพูดของนาง...เป็นความจริง เมื่อย้อนคิดอย่างละเอียด อ๋องหลีดีกับนางมากจริง ๆนางคิดมาตลอดว่า อ๋องหลีกับอ๋องเฉินเป็นพี่น้องกัน สองพี่น้องมีความสัมพันธ์ที่ดี ไปมาหาสู่กันค่อนข้างสนิทสนมกัน เป็นเรื่องปกติ แต่คำพูดพวกนี้ของฉู่เจียวเจียวเตือนสตินางอ๋องหลีไม่เพียงสนิทกับอ๋องเฉิน สนิทกับนางมากกว่า...นี่คือมิตรภาพปกติ หรือว่านางคิดมากไป?“เสียวฉู่” พระชายาอ๋องติ้งจับมือของนางเอาไว้ ตบ ๆ กล่าวอย่างชี้แนะ “ช่วงนี้เหมือนกับว่าเจ้าค่อนข้างสนิทกับอ๋องหลีหรือ?”ประโยคที่ลองหยั่งเชิง ก็คือคำพูดที่เตือนสติเช่นกัน ปลุกฉู่เชียนหลีให้ตื่นทันทีใช่!สนิทกันเกินไป!แม้กระทั่งพระชายาอ๋องติ้งยังสังเกตเห็น แต่นางกลับเป็นคนโง่งม ว่ากันว่าตั้งท้องทีหนึ่งโง่ไปสามปี นางยังไม่ทันคลอด ก็เริ่มโง่แล้ว“พี่อวี๋ ข้าเข้าใจแล้ว” ฉู่เชียนหลีพยักหน้านับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นางต้องรักษาระยะห่างระหว่างอ๋องหลีพระชายาอ๋องติ้งหัวเราะอย่างอ่อนโยน “เจ้าเป็นเด็กฉลาด ทำให้คนชื่นชอบ มิน่าละอ๋องเฉินมีเจ้าแล้ว จึงไม่ต้องการผ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 642
จวนอ๋องเฉินวันนี้เฟิงเย่เสวียนกลับมาดึกมา ฉู่เชียนหลีจัดการเสื้อผ้าให้เขา เปลี่ยนชุดทางการ หยิบชุดลำลองที่สำหรับใส่อยู่เรือน แล้วค่อยสวมให้เขา“ออกไปข้างนอกมาหรือ?” เขาถามฉู่เชียนหลีก้มหน้าผูกผ้าคาดเอวให้เขา “อือฮึ พระชายาอ๋องติ้งมาเที่ยวเล่นเป็นเพื่อนข้า”ตอนนี้นางกำลังตั้งครรภ์ ทำอะไรไม่ได้ นอกจากกินแล้วก็นอนทุกวัน ก็ทำได้แค่เที่ยวเล่นเท่านั้นไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องโรงหมอ เรื่องในเรือนก็ไม่ต้องให้นางเป็นกังวล สบายใจมาก“วันนี้ทำไมเจ้าถึงกลับมาดึกขนาดนี้?”ตามหลักแล้ว อ๋องหลีก็กลับจากประชุมแล้ว มาเดินเล่นเป็นเพื่อนฉู่เจียวเจียว เขาก็น่าจะเลิกประชุมตั้งนานแล้วเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เฟิงเย่เสวียนก็กลุ้มใจเล็กน้อย“ถูกฝ่าบาทกักตัวไว้”“ฝ่าบาทกักตัวเจ้าไว้ทำไม?”กักตัวเขา...เมื่อนึกย้อนกลับไปตอนที่อยู่ในห้องทรงพระอักษร คำบ่นที่ราวกับบทสวดมนต์นั่น ทำให้เขารู้สึกปวดหัวเป็นอย่างยิ่งเรื่องนี้ไม่พูดถึงก็ชั่งเถอะ!เขาเลิกคิ้ว เปลี่ยนเรื่อง “เจ้าไม่มีเรื่องอะไรจะบอกข้าหรือ?”“หืม” ฉู่เชียนหลีเงยหน้าขึ้นอย่างสงสัย เขาถามแบบนี้ ทำให้นางรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยบอกอะไร?“เจ้าลองคิ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 643
ฉู่เชียนหลีตัวสั่นเทาไปทั้งตัว นัยน์ตาแฝงไปด้วยความงงงันนางกำลังพูดอะไร?เมื่อครู่นี้นางพูดอะไร?นางไม่ได้หมายความแบบนั้น แล้วก็ไม่ได้ตำหนิ แต่เหตุใดเมื่อสมองกระตุก ก็พูดจาทำร้ายจิตใจคนอื่นแบบนั้นออกมา! นี่ไม่ใช่เจตนาเดิมของนาง!ตั้งแต่แต่งงานกันมานานขนาดนี้ พวกเขาผ่านเรื่องราวมามากมาย ทั้งดีใจ ทั้งเสียใจ ทั้งมีความสุข แบ่งปันความยากลำบากด้วยกัน แม้ว่าจะทะเลาะเบาะแว้งกันบ้าง แต่ก็ไม่เคยตำหนิอีกฝ่ายเมื่อครู่นี้นาง...ฉู่เชียนหลีอยากอธิบาย แต่เมื่อเห็นดวงตาของชายหนุ่มที่มองนางอย่างเหลือเชื่อแล้ว คำพูดที่กำลังจะพูดออกมาก็ไม่รู้ว่าควรจะเอ่ยปากพูดอย่างไรช่วงนี้นางเหนื่อยมากเกินไปแล้วหรือ...ทั้งสองคนยืนประจันหน้ากัน เหมือนกับปกติ แต่บรรยากาศระหว่างทั้งสองคนกลับเปลี่ยนไปอึดอัด เย็นชาและเคร่งขรึมนางค่อย ๆ หลุบตาลง เม้มริมฝีปากแน่น “รีบพักผ่อน”หันหลังกลับแล้วขึ้นเตียง นอนตะแคงหันหน้าเข้าด้านในเตียง หันหลังให้ชายหนุ่ม จับผ้าห่มคลุมตนเองมิด แต่ไม่ได้อยากจะหลับ ภายในหัวสมองมีคำพูดเมื่อครู่นี้ของนางดังก้องไม่หยุดนางไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นจริง ๆ เหตุใดจึงพูดออกไปเช่นนั้น?ทำร้า
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 644
“ปลอดภัยก็ดี ปลอดภัยก็ดีแล้ว!” ฝ่าบาทลูบเครา ยิ้มแย้มด้วยความดีใจนี่คือข่าวดีแรกที่ได้รับ นับตั้งแต่ปีใหม่ ทำให้เขามีความสุขมาก ตอนเย็นกินข้าวได้ถึงห้าถ้วยบัดนี้ภรรยาของเจ้าเจ็ดตั้งท้อง ภรรยาของเจ้าห้าก็ตั้งท้องเช่นกัน สองครรภ์ ในที่สุดก็จะได้มีหลานแล้วเมื่อคิดถึงตรงนี้ ก็ยิ่งดีใจ ยิ้มจนตาหยี จนแทบจะไม่เห็นลูกตา“หมอหลวงจาง เจ้าไปที่จวนอ๋องหลีทุกสามวัน เพื่อตรวจชีพจรให้พระชายาอ๋องหลีเป็นประจำ จะต้องให้แน่ใจว่าปลอดภัยดีทั้งแม่และลูก ต้องการสมุนไพร และของบำรุงอะไร ก็เบิกได้ทันที อย่าให้ขาดมือ” ฝ่าบาทพูดพร้อมโบกมือใหญ่ฉู่เจียวเจียวกำลังจะคุกเข่าขอบคุณ“ขอบพระทัยเสด็จพ่อ...”“เจ้าจะทำอะไร! รีบลุกขึ้น!” ฝ่าบาทประคองนาง “เป็นคนท้องแล้ว ต่อไปก็ทำเหมือนกับพระชายาอ๋องเฉิน พิธีรีตองพวกนี้ก็ละเว้นไป”เมื่อฉู่เจียวเจียวได้ยินดังนั้น รอยยิ้มที่มุมปากก็ยิ่งชัดขึ้นความรู้สึกของการได้รับการเอาใจใส่และความโปรดปราน ไม่เลวเลยจริง ๆลูกคนนี้มาได้ถูกเวลาจริง ๆลูบคลำท้องน้อยที่แบนราบ จินตนาการถึงชีวิตที่สวยงามในวันข้างหน้าแล้วฝ่าบาทมองนางด้วยความเป็นห่วง “คนที่มีทายาทให้ราชวงศ์ทุกคน ล้วนเ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 645
ระหว่างทางกลับจวนทันทีที่เดินออกจากอุทยานหลวง สีหน้าของเฟิงเจิ้งหลีก็เปลี่ยนไป คว้าข้อมือของฉู่เจียวเจียว พานางเดินออกไปทางด้านนอกอย่างรวดเร็ว“ท่านทำอะไร...ซี้ด!”เขาเดินเร็วเกินไป ฉู่เจียวเจียวตามไม่ทัน จึงเดินโซเซ เกือบจะล้มหัวฟาดฟื้นมือหนึ่งกุมหน้าท้อง พลางถูกบังคับให้วิ่งเหยาะ ๆ“ท่านอ๋อง ท่านทำข้าเจ็บ...ท่านอ๋อง ท่านอ๋อง...ท่านเป็นอะไรไป...”“โอ๊ย!”เฟิงเจิ้งหลีสะบัดมือออก เหวี่ยงนางไปยังมุม ๆ หนึ่ง ขยับตัวเข้าใกล้ ดวงตาที่อบอุ่นมาโดยตลอดไม่มีความสุกใส มีเพียงความเคียดแค้น“ฉู่เจียวเจียว อย่าท้าทายขีดกำจัดของข้า!”เรื่องกิจราชการของเขา ไม่จำเป็นต้องให้ผู้หญิงคนหนึ่งมาชี้นิ้วสั่งตลอดหลายปีมานี้ เขาเคี่ยวกรำ เจ็บปวด ได้รับการดูถูกและเหยียดหยาม ก็เพียงเพื่อให้มีสักวัน ที่สามารถยืนอยู่ต่อหน้าพระพักตร์ของฝ่าบาทได้อย่างสง่าผ่าเผย ได้รับการยอมรับจากฝ่าบาทเขา เป็นลูกชายที่ถือกำเนิดจากนางกำนัล ไม่ได้แย่!มารดาผู้ให้กำเนิดของเขาเป็นนางกำนัล ก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าอับอาย!แต่ทันทีที่เขาเข้าไปที่ค่ายลาดตระเวน ยังไม่ได้รับคำชมเชยจากฝ่าบาท ยังไม่ทันได้แสดงความสามารถ ก็ถูกคำพูดเพี
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 646
เมื่อกลับมาถึงจวนอ๋องหลี ทั้งสองคนที่ไม่มีความสุขมาตลอดทาง ทำหน้านิ่ง มีทะเลาะกันบ้างเล็กน้อยเป็นครั้งคราว คนใช้ที่เดินผ่านพากันก้มหน้า เกรงว่าจะโดนหางเลขไปด้วยฉู่เจียวเจียวกุมท้องเอาไว้ นั่งลงด้วยท่าทีสงบและผ่อนคลาย “ท่านอ๋องคงจะไม่ถือสาที่ต้องรินน้ำให้ข้าใช่หรือไม่?”นางยิ้ม ยิ้มที่จองหอง ยิ้มที่ยั่วยุเมื่อมีลูก นางก็เปลี่ยนจากท่าทางถ่อมตัวเมื่อในเมื่อก่อน เปลี่ยนเป็นคนละคนโดยสิ้นเชิง กลายเป็นคนมั่นใจในตัวเองและเปิดเผยเด็กคนนี้ ให้ความมั่นใจที่เต็มเปี่ยมแก่นางเฟิงเจิ้งหลีเดินไปที่ริมโต๊ะ หยิบแก้วขึ้นมา“อยากได้น้ำอุ่น” ฉู่เจียวเจียวกุมท้อง “ลูกชายกลัวหนาว”ท่าทางของชายหนุ่มชะงักไปเล็กน้อย มือจับแน่นขึ้น หลังจากกวาดสายตามองแวบหนึ่ง ก็คลายมือออกเงียบ ๆ ไม่ได้พูดจา หันหลังแล้วเดินออกไป ไปเอาน้ำอุ่นที่ห้องครัว ฉู่เจียวเจียวจ้องมองแผ่นหลังของเขา รอยยิ้มนัยน์ตาค่อย ๆ จางหายไป กลายเป็นความทุกข์ทรมานนางรู้ดี ว่าในใจของเขาไม่มีนางนางรู้ดี ที่เขาดีต่อนางเป็นเพราะถูกบีบบังคับ ล้วนเป็นความเสแสร้ง ถ้าหากไม่ใช่เพราะนางกำจุดอ่อนของเขาไว้ในมือของนาง เกรงว่าเขาคงไม่มีทางหันมามองนาง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 647
ทันทีที่ฮูหยินเว่ยได้ยิน ก็ดึงมือของอ๋องหลีเอาไว้แน่น “หลีเอ๋อร์เอย ตอนนี้เจียวเจียวกำลังท้องกำลังไส้ เรื่องไหนสำคัญ เจ้าต้องเข้าใจสิ!”ลูกคือเลือดเนื้อเชื้อไขของตนเอง เป็นของขวัญที่สวรรค์ประทานให้ เป็นสิ่งของที่อะไรก็ทดแทนไม่ได้“ฝ่าบาทให้เจ้าอยู่จวน เจ้าก็อยู่ที่จวนเถอะ ค่ายลาดตระเวนทั้งลำบากทั้งเหนื่อย อย่าไปเลย เชื่อแม่ นะ”ฮูหยินเว่ยพูดเกลี้ยกล่อม หวังแค่เพียงว่าเด็กจะปลอดภัย ครอบครัวรักใคร่ปรองดอง ไม่ขออะไรมากไปกว่านี้อีกแล้วสายตาของเฟิงเจิ้งหลีค่อย ๆ หลุบลงเรื่องที่เขาอยากทำมีมากมาย แต่ก็จำต้องคิดถึงความปรารถนาของท่านแม่ด้วย...ให้เขาอยู่ที่จวน วัน ๆ ไม่มีอะไรให้ทำ ไม่ต่างอะไรกับคนไร้น้ำยา ใช้ชีวิตแบบนี้ตลอด? ความหมายในการมีชีวิตอยู่ของเขาคืออะไร? แล้วคุณค่าคืออะไร?ชีวิตของคนบนโลกใบนี้ จะต้องทำเรื่องอะไรสักอย่าง“ท่านแม่...” เขาเม้มปาก “ข้าอยู่ที่ค่ายลาดตระเวนมาสามเดือนกว่า มีเรื่องมากมายขาดข้าไปไม่ได้...”“ขาดไม่ได้อะไรกัน? ไม่มีเจ้า ค่ายลาดตระเวนจะอยู่ไม่ได้เชี่ยวหรือ?” ดวงตาที่ขุ่นมัวทั้งสองข้างของฮูหยินเว่ยจ้องมองเขา “เจ้าพูดความจริงกับแม่ เจ้าเข้าไปเป็นขุนนางผู้
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 648
จวนอ๋องเฉิน“พระชายา?”“พระชายา?”“หืม?!” เยว่เอ๋อร์ตะโกนเรียกอยู่หลายครั้ง ฉู่เชียนหลีถึงได้สติกลับมา ทันทีที่ก้มหน้ามอง อาหารที่คีบในตะเกียบก็หล่นลงบนโต๊ะแล้ว ข้าวก็เย็นแล้วเช่นกันเหนื่อยเหลือเกิน...ไม่ได้นอนทั้งคืน มักจะเหม่อลอย ทันทีที่นึกถึงคำพูดที่พูดกับเฟิงเย่เสวียนเมื่อคืน นางก็จิตใจเหม่อลอย“พระชายา เมื่อคืนนี้ท่านนอนไม่หลับหรือ? ใต้ตาคล้ำหน่อย ๆ” เยว่เอ๋อร์ถามด้วยความกังวลเมื่อคืนตอนที่อวิ๋นอิงกำลังฝึกทวน ก็เห็นท่านอ๋องเดินออกมาจากเรือนหานเฟิงตอนกลางดึก พลางเดิน พลางยิ้ม ราวกับเสียสติวันนี้ทั้งวันก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของท่านอ๋อง คิดว่าจะต้องเกิดเรื่องทะเลาะเบาะแว้งอะไรขึ้นระหว่างทั้งสองคนอย่างแน่นอนนางครุ่นคิดครู่หนึ่ง เอ่ยปากกล่าว “พระชายา เหมือนกับว่าวันนี้ท่านอ๋องไม่ได้เข้าประชุมขุนนาง เหมือนว่าจะอยู่ในห้องหนังสือทั้งวัน”ตั้งแต่เมื่อคืนนี้จนถึงเที่ยงวันนี้ เอาแต่อยู่ในห้องหนังสือ ไม่ได้ออกมาฉู่เชียนหลีเม้มปาก ภายในใจไม่ได้มีความสุขถ้าหากเฟิงเย่เสวียนพูดคำพูดแบบนั้นกับนาง ในใจของนางจะต้องเป็นทุกข์มากแน่ แต่น่าแปลกที่นางไม่ได้มีความคิดแบบนั้นอย่างเห็นได้ชัด
Latest chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 889
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 888
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 887
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 886
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 885
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 884
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 883
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 882
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 881
