Share
บทที่ 575
Related chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 576
ทุกคนถึงได้สังเกตว่าพระชายาหายไปแล้วหานอิ๋งวิ่งเข้ามา ประหลาดใจ และมีความตื่นตระหนกเล็กน้อย “เมื่อครู่พระชายายังนั่งอยู่ตรงนี้...เหตุใดจู่ ๆถึงหายตัวไป?”เฟิงเย่เสวียนสีหน้าอึมครึมขึ้นมาทันที สีหน้าหมองคล้ำราวกับถ่านไม้ สายตาที่เย็นเยือกมองตรงไปยังหานอิ๋ง“ข้าให้เจ้าปกป้องนางเอาไว้ให้ดีไม่ใช่หรือ!”หานอิ๋งตกใจ“นายท่าน ข้า...เมื่อครู่นี้ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่ล้มหัวแตก ข้าน้อยไปช่วยทำแผลให้นาง ตอนที่ข้าเดินออกไป เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าพระชายายังอยู่ ข้ายังกำชับให้พระชายาอย่าเดินไปไหน เป็นนางที่จงใจเดินไปเอง ชอบทำให้คนอื่นเป็นห่วงอยู่เรื่อย...โอ๊ย!”เพียะ!จู่ ๆ เสียงฝ่ามือที่แหวกอากาศก็ดังก้องขึ้น ความเย็นเยือกที่แผ่ซ่านออกมา ทำให้ทุกคนทั้งหมดที่อยู่ตรงนั้นตัวสั่นเทา สีหน้าแข็งทื่อ ไม่กล้าหายใจเสียงดังฉู่เชียนหลีหายตัวไปแล้วเพลิงไหม้ครั้งนี้ ไม่ใช่อุบัติเหตุ...ฤดูหนาวอันเย็นเยียบ เสียงน้ำไหลจ๊อก ๆ ลมที่ปะทะผิวน้ำเหมือนกับมีดที่ไร้รูปร่าง หนาวเย็นยะเยือกเข้ากระดูก เหมือนกับว่าจะกรีดใบหน้าจนมีเลือดออกตอนที่ฉู่เชียนหลีฟื้นขึ้นมา เป็นริมคูน้ำรอบนอกเมืองนางนอนอยู่บนพื้น มือทั้งสองข้า
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 577
ฉู่เชียนหลีคิดว่าความคิดและจิตใจของนางมีปัญหา ถึงขั้นบิดเบี้ยวเล็กน้อย ทำเรื่องผิดแต่ไม่เคยค้นหาปัญหาจากตัวเอง มีแต่โทษคนอื่นเพียงอย่างเดียวเท่านั้นเรื่องจริงทั้งหมดที่นางพูด เป็นการกระตุ้นเซียวจือฮว่าเซียวจือฮว่าไม่อยากยอมรับว่านี่คือเรื่องจริง แต่จำต้องเผชิญหน้า การกระตุ้นถูกเรื่องบางอย่าง จู่ ๆก็สงบลง“เจ้าเชิญพูดตามสบาย”สีหน้าสงบ น้ำเสียงก็สงบ“ไม่ว่าข้าจะทำผิดอะไร ทั้งหมดก็เพื่อท่านอ๋อง ข้ารู้จักท่านอ๋องก่อน เจ้าเป็นคนมาทีหลัง มีสิทธิ์อะไรมาแย่งตำแหน่งของข้า? ตั้งแต่เด็กจนโต ไม่มีใครกล้าแย่งสิ่งของที่เป็นของข้าเซียวจือฮว่า”คนที่แย่ง ผลที่ตามมามีเพียงอย่างเดียวก็คือตายเช่นนั้นก็ตายซะ!ตาย!นางมองฉู่เชียนหลี ยิ้มอย่างแปลกประหลาด “คูเมืองนี้ทั้งกว้างทั้งลึก น้ำไหลเชี่ยวกราก ตอนนี้เป็นฤดูหนาว น้ำในแม่น้ำหนาวเข้ากระดูก ถ้าหาก ‘ไม่ระวัง’ แล้วตกลงไปละก็ จะต้องตายแน่นอนใช่ไหม?”ฉู่เชียนหลีขมวดคิ้วดูท่าอีกฝ่ายคิดจะเอานางให้ตายถึงจะยอมรามือสินะ“แต่ว่าเจ้าวางใจ ข้าไม่ทางให้เจ้าตายเร็วขนาดนี้หรอก” เซียวจือฮว่าแสยะยิ้ม “ข้ารู้ว่าฝีมือการรักษาของเจ้าล้ำเลิศ ตอนที่ลักพาตัวเจ้า
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 578
นางไม่รู้สึกว่าตนเองผิดเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกันยังคิดว่าสมเหตุสมผลฉู่เชียนหลีจ้องมองท่าทางของนาง จู่ ๆ ก็หลุดขำออกมา“เจ้าหัวเราะอะไร?” เซียวจือฮว่าหันมองนางอย่างไม่พอใจ ก่อนตาย ไม่ได้เห็นท่าทางที่หวาดกลัวของฉู่เชียนหลี จุดนี้ทำให้นางผิดหวังเป็นอย่างมากฉู่เชียนหลีหัวเราะ “แน่นอนว่าหัวเราะเพราะเจ้าน่าสมเพชนะสิ”“เจ้าไม่เคยยอมรับตัวตนของตนเองเลย ไม่เคยเข้าใจสถานะของตนเอง วิ่งตามสิ่งของที่เดิมทีก็ไม่ได้เป็นของตนเอง หลงตัวเอง สูญเสียความเป็นตัวเอง ถึงขนาดลืมแม้กระทั่งตัวเองเป็นใคร หรือคิดว่าไม่น่าสมเพชงั้นหรือ?”“เจ้า!”สีหน้าของเซียวจือฮว่าดูแย่ทันที มือทั้งสองข้างกำแน่นด้วยความโมโหคำพูดเหล่านี้ เหมือนกับการกรีดหัวใจของนาง แล้วสาดเกลือใส่นังแพศยาที่สมควรตายผู้นี้มีสิทธิ์อะไรมาหัวเราะเยาะนาง?ถ้าหากไม่ใช่เป็นเพราะนาง ท่านอ๋องจะเปลี่ยนใจได้อย่างไร?“เป็นเพราะเจ้าแย่งของของข้า ผู้ชายของข้าไป!”“เจ้ามันเป็นนังแพศยา!”นางกระชากคอเสื้อของฉู่เชียนหลีด้วยความโมโห ดวงตาที่แดงก่ำทั้งสองข้างเบิกกว้างด้วยความโมโห คำรามออกมาราวกับเสียสติ “ฉู่เชียนหลี ทำไมเจ้าไม่ตายไปซะ!”“ถ้าหากเจ้า
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 579
ผิดหวัง...เซียวจือฮว่าได้ยินประโยคนี้ จู่ ๆ ก็ร้องไห้ออกมาเมื่อก่อนเขาโปรดปรานนาง เข้าข้างนาง ปกป้องยาง ไม่เคยพูดจากับนางรุนแรงเช่นนี้มาก่อน แล้วก็ไม่เคยมองนางด้วยสายตาที่เย็นชาและห่างเหินเช่นนี้มาก่อนเขาเปลี่ยนไปแล้ว...ในขณะที่ร้องไห้ไป จู่ ๆ ก็หัวเราะออกมาอีกครั้ง“เฮอะ เฮอะ ๆ ๆ ฮ่า ๆๆ!”รักก็ดี เกลียดก็ช่าง ขอเพียงแค่ทำให้เขาจดจำนางเอาไว้ได้เท่านั้น แค่นี้ก็คุ้มค่าแล้ว“ท่านอ๋อง แต่งงานกับข้าเถอะ แต่งงานกับข้าดีหรือไม่?” จ้องมองดวงตาที่เอ่อล้นไปด้วยน้ำตาพร้อมยิ้ม “พวกเราอยู่ด้วยกันตลอดไป เหมือนกับเมื่อก่อน ท่านทำงาน ข้าดีดพิณ ท่านจิบชา ข้าเต้นรำ ไม่แยกจากกันตลอดไป ไม่ว่าจะฤดูกาลไหน ดีหรือไม่?”นางปรารถนามาก ต้อยต่ำมากจริง ๆ “ขอร้องท่าน...”“ถ้าหากท่านไม่รับปากละก็ ข้าจะผลักฉู่เชียนหลีลงไป!”ฉู่เชียนหลีที่ตัดเชือกเงียบ ๆ “...”ทำไมต้องพูดถึงนางด้วย?เหมือนว่านางไม่ได้ทำผิดอะไรใช่ไหม?ทันทีที่มีดผ่าตัดในมือยกขึ้นเล็กน้อย ทันทีที่ข้อมือคลายออก เชือกก็ขาด แต่นางกลับไม่ได้ขยับ จู่ ๆ ก็อยากรู้ตัวเลือกของเฟิงเย่เสวียนเซียวจือฮว่าจับฉู่เชียนหลี “ข้านับถึงสาม ท่านเลือกมา
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 580
นางพยายามจับเขาเอาไว้ หายใจหอบถี่ เงยหน้าอย่างยากลำบาก“ท่านอ๋อง ข้าคือฮว่าเอ๋อร์...คือฮว่าเอ๋อร์...เสด็จแม่ของท่านเป็นลูกพี่ลูกน้องกับท่านแม่ข้า พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน อย่าทอดทิ้งข้า...อย่า...”นางส่งเสียสะอื้นแม้ว่าจะตาย นางก็ดื้อรั้นเช่นเดิม ราวกับว่าธาตุไฟเข้าแทรกเข้าสู่ทางมาร ย้อนกลับไปไม่ได้แล้วเฟิงเย่เสวียนหลุบตาลง เหลือบมองคนที่อยู่ข้างเท้า ดวงตาไม่มีความอบอุ่นเลยแม้แต่น้อย“ตอนที่เจ้าลักพาตัวฉู่เชียนหลี เคยคิดถึงผลที่ตามมาบ้างหรือไม่?” น้ำเสียงเย็นชาเขาเคยให้โอกาสนางในเมื่อไม่เห็นค่า เช่นนั้นก็มีเพียงการถอนรากถอนโคน“โยนลงไปในคูเมือง!”“ไม่!”หานเฟิงรับคำสั่ง จับเซียวจือฮว่าขึ้น เซียวจือฮว่าอดกลั้นต่อความเจ็บปวดรุนแรงพยายามดิ้นรน “ไม่! ไม่เอา!”อากาศหนาวขนาดนี้ นางได้รับบาดเจ็บ โยนลงไปในแม่น้ำคงต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยนางไม่อยากตาย!จ้องมองใบหน้าที่เฉยชาของชายหนุ่ม เวลานี้ นางตื่นตระหนกแล้ว นางตื่นตระหนกอย่างสุดขีดเขาเอาจริง...เขาต้องการฆ่านางจริง ๆ...“ทะ ท่านอ๋อง อย่า...” นางพยายามดิ้นรนสุดกำลัง “ท่านอ๋อง อย่าฆ่าข้า ข้า ต่อไปข้าจะไม่กระด้างกระเดื่อ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 581
จวนอ๋องเฉินเฟิงเย่เสวียนอุ้มฉู่เชียนหลีกลับมา แขกเหรื่อมากมายหันมามองพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น แปลกใจเป็นอย่างมาก แต่ไม่ทันได้ซักไซ้มากความ ก็ถูกพ่อบ้านเรียกไปอีกด้านหนึ่งเรือนด้านหน้ากับเรือนด้านหลักแยกจากกันด้านหนึ่งมีความเคลื่อนไหว ด้านหนึ่งเงียบสงบมุ่งตรงไปยังเรือนหานเฟิงทันที “เรียกหมอประจำจวน!”เขาวางนางไว้บนเตียง ดึงผ้าห่มมาห่มเรียบร้อย ตอนที่มองเห็นแผลมีดบาด ดวงตาก็เคร่งขรึมลงทันทีบาดแผลมีดบาดค่อนข้างลึก คราบเลือดเปื้อนข้อมือ คราบเลือดแห้งกรัง สะท้อนบนผิวขาวดุจหิมะ มองดูไปน่าตกใจ“ข้าไม่เป็นอะไร”ฉู่เชียนหลีสังเกตเห็นสายตาของเขา จึงเอาแขนลง ใช้แขนเสื้อบดบังเอาไว้เหลือบตามองเขา กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง“เรื่องของเซียวจือฮว่า...”เซียวจือฮว่าสถานะพิเศษ เป็นคนของตระกูลเซียว เขาทำแบบนี้...นางไม่รู้ว่าควรจะตัดสินอย่างไร สำหรับตระกูลเซียวแล้ว นางเป็นแค่เพียงคนนอกคนหนึ่ง แต่เรื่องนี้กลับเกิดขึ้นเพราะนาง นางจึงรู้สึกว่าตนเองควรจะพูดอะไรสักอย่างเฟิงเย่เสวียนหลุบตาลง จับข้อมือของนางเบา ๆ อย่างทะนุถนอม ปากเพียงพูดเพียงแค่สี่คำออกมาอย่างเย็นชา“
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 582
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม หมอประจำจวนก็มาถึงหมอหลี่ตรวจชีพจรให้แก่ฉู่เชียนหลี นอกจากชีพจรจะอ่อนแอไปบ้างเล็กน้อยแล้ว ก็ไม่มีปัญหาใหญ่อะไร เด็กยังมั่นคงดีมาก แต่ยังมีคำพูดของหานอิ๋งดังก้องอยู่ในแก้วหู‘ถ้าหากเด็กที่คลอดออกมาในอนาคตเป็นอะไร ท่านสามารถรับผิดชอบทั้งหมดได้หรือไม่?’ทันใดนั้น เขารู้สึกกลัวขึ้นมาถ้าหากเด็กมีปัญหา เขาผู้เป็นหมอประจำจวนตรวจไม่พบ ก็ยากที่จะปัดความรับผิดชอบออกจากตัว เกรงว่าหัวเดียวก็ไม่พอให้ตัด ยังต้องพลอยเดือดร้อนคนทั้งตระกูลอีกแต่เขาก็ไม่กล้าพูดประโยคที่ว่า ‘ให้เอาเด็กออก’!ถูกหนีบอยู่ระหว่างกลาง เดินหน้าก็ไม่ได้ถอยหลังก็ไม่ได้ ทำให้เขาลำบากใจยิ่งนัก!“เป็นอย่างไร?” เฟิงเย่เสวียนยืนอยู่ด้านหน้าเตียง สายตาจ้องเขม็งหมอหลี่อ้าปาก กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่กล้าพูดคำที่ละเมิดศีลธรรม จึงทำได้เพียงกล่าวอย่างอ้อมค้อมเท่านั้น“พระชายาเพียงแค่ได้รับความตกใจเล็กน้อยเท่านั้น กระหม่อมจะจ่ายยาสงบครรภ์ให้สองชุด หลังจากกินแล้ว พักผ่อนสักสองสามวันก็ดีขึ้น”เขาลุกขึ้นยืน เดินไปยังโต๊ะที่อยู่ด้านข้างเพื่อเขียนใบสั่งยานำใบสั่งยายื่นให้แก่เยว่เอ๋อร์ หันไปมองท่านอ๋
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 583
ฉู่เชียนหลีพักผ่อนครู่หนึ่ง หลังจากอารมณ์เป็นปกติ ก็ลงจากเตียงมานั่ง รู้สึกสดชื่นไม่นานนัก เฟิงเย่เสวียนก็เดินกลับมาเมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้อง หันไปมองหญิงสาวที่กำลังผิงไฟ ก็หยุดชะงักฝีเท้าเล็กน้อยทันที ริมฝีปากบางเม้มแน่น จ้องมองด้วยสายตาที่ซับซ้อนท่าทางอึกอักแต่ตอนที่หญิงสาวมองมา อารมณ์ด้านลบทั้งหมดก็หายไปทันที แสร้งยิ้มด้วยรอยยิ้มอันอ่อนโยนและอบอุ่น“เหตุใดจึงลงจากเตียง?”“ไม่อยากนอน วัน ๆ เอาแต่นอน นอนจนเบื่อแล้ว” นอนจนจะเป็นง่อยอยู่แล้ว แค่ถูกลักพาตัวเท่านั้น นางไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้นชายหนุ่มเดินเข้ามาใกล้ “เพื่อลูกแล้ว เจ้าต้องนอนมากขึ้นเป็นสองเท่า”“ตอนกินข้าวเจ้าก็พูดแบบนี้”เพื่อลูก ต้องกินเพิ่มเป็นสองเท่า นี่เพิ่งจะสองเดือน ก็กินจนเอวของนางเป็นชั้นแล้ว ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป อีกไม่นานก็คงจะต้องอ้วนเป็นหมูตอนแน่ ๆฉู่เชียนหลีจับเนื้อบนใบหน้า กล่าวถาม“เมื่อครู่เจ้าออกไปซุบซิบอะไรกับหมอหลี่งั้นเหรอ? มีอะไรที่ข้าไม่ควรฟังอย่างนั้นหรือ?”เฟิงเย่เสวียนชะงักไปเล็กน้อยในไม่ช้า หลุบตา กล่าว “เขาบอกว่าร่างกายของเจ้าจะถูกทรมานอีกไม่ได้ นับตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป จนก่อนหน้า
Latest chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 895
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 894
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 893
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 892
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 891
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 890
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 889
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 888
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 887
