แชร์

บทที่ 447

ผู้เขียน: หลันซานอวี่
แม้อวิ๋นฝูหลิงจะคาดเดาไว้ก่อนแล้วว่าเกรงว่าหญิงตั้งครรภ์ทั้งห้าคนคงจะประสบเคราะห์ร้ายอย่างหนัก และมีความเป็นไปได้มากกว่าครึ่งที่จะตายแล้ว

แต่หลังจากได้รับการยืนยัน ในใจอวิ๋นฝูหลิงก็รู้สึกทุกข์ใจเป็นอย่างยิ่ง

ทั้งหมดเป็นเพราะเจ้าคนสมควรตายเฉิงชง!

นางกล่าวอย่างเดือดดาลว่า “ถูกหั่นเป็นชิ้นจนตายยังน้อยไปสำหรับเขา!”

เมื่อความจริงเรื่องคดีการหายตัวไปของหญิงตั้งครรภ์ถูกเปิดเผย ก็ทำให้คนในเมืองหลวงเกิดความโกลาหลขึ้นทันที

ครอบครัวของหญิงตั้งครรภ์ทั้งห้าคน ก็ยิ่งโศกเศร้าเป็นอย่างมาก

การที่ในครอบครัวมีหญิงตั้งครรภ์ เป็นเรื่องน่ายินดีอย่างยิ่งยวด

ขณะที่กำลังจะได้มีสมาชิกครอบครัวเพิ่มขึ้น ใครจะรู้ว่ากลับต้องมาประสบเคราะห์ร้ายที่คาดไม่ถึง

แม้ฆาตกรจะถูกจับตัว และตัดสินโทษประหารด้วยการหั่นเป็นชิ้นแล้ว แต่สำหรับครอบครัวของเหยื่อ ก็ยังรู้สึกโกรธแค้นเป็นอย่างยิ่ง

เฉิงชงถูกขังอยู่ในคุกหลวง ซึ่งพวกเขาไม่แม้แต่จะมองเห็น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการจัดการเขาเลย

ความโกรธแค้นของเหล่าครอบครัวเหยื่อ ล้วนพุ่งตรงมายังสกุลเฉิง

ที่หน้าประตูสกุลเฉิงถูกโยนอุจจาระ ผักเน่า และไข่เน่า

ถึงขั้นที่สมาชิกสกุลเฉิงบางคนเมื
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 448

    ด้วยเหตุนี้งานเลี้ยงอายุครบเดือนในจวนแม่ทัพพิทักษ์แผ่นดิน จึงมีผู้คนคับคั่งและมีชีวิตชีวาอย่างถึงที่สุดทันทีที่อวิ๋นฝูหลิงมาถึง ฮูหยินฉู่ก็มาต้อนรับด้วยตัวเอง และพานางไปยังสวนด้านหลังจวนเซียวจิ่งอี้พูดคุยกับฉู่หมิงอยู่ที่ลานด้านหน้าจวนแขกที่มาถึงสวนด้านหลังจวนก่อนเมื่อเห็นว่าฮูหยินฉู่ไปต้อนรับอวิ๋นฝูหลิงด้วยตัวเอง ก็เข้าใจได้ทันทีว่าสกุลฉู่ให้ความสำคัญกับอวิ๋นฝูหลิงมากอวิ๋นฝูหลิงได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับแขกผู้ทรงเกียรติอวิ๋นฝูหลิงไปพบฮูหยินน้อยฉู่ก่อนตามหลักแล้วฮูหยินน้อยฉู่ควรจะออกจากช่วงพักฟื้นหลังคลอดได้แล้ว แต่อวิ๋นฝูหลิงคิดว่านางได้รับการผ่าตัดมา จึงเสียเรี่ยวแรงและเลือดไปไม่น้อยยิ่งไปกว่านั้นนางยังตั้งท้องลูกแฝด ดังนั้นจึงแนะนำให้นางอยู่ไฟสองรอบอาศัยช่วงที่กำลังพักฟื้น บำรุงร่างกายให้ดีเสียหน่อยสกุลฉู่กับจวนคังจวิ้นอ๋องต่างก็ฟังคำแนะนำของอวิ๋นฝูหลิง และให้ฮูหยินน้อยฉู่อยู่ไฟสองรอบทว่าวันนี้มีงานเลี้ยงฉลองอายุครบเดือน ฮูหยินน้อยฉู่จึงได้อาบน้ำแต่งตัว ออกมาพบแขกเหรื่อหลังจากผ่านวันนี้ไป นางก็ยังต้องไปพักฟื้นหลังคลอดต่อทุกคนเห็นฮูหยินน้อยฉู่ยังยืนมีชีวิตอยู่

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 449

    อวิ๋นฝูหลิงเห็นท่าทางอิจฉาเป็นอย่างยิ่งของพระชายาองค์ชายห้า ก็เอนตัวเล็กน้อยไปตรงหน้าพระชายาองค์ชายห้าทันที และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “หากพี่สะใภ้ห้าอิจฉา ไม่สู้เปลี่ยนวันให้ข้าไปตรวจชีพจรท่าน และสั่งยาบำรุงร่างกายให้ท่านดีหรือไม่?”“ข้าไม่กล้ารับปากว่าจะมีลูกแฝด แต่หากเป็นเด็กอีกสองคน น่าจะไม่มีปัญหา”ปีนี้พระชายาองค์ชายห้าอายุเพิ่งจะยี่สิบสามปี ร่างกายกำลังเหมาะกับการคลอดบุตรพระชายาองค์ชายห้าหวั่นไหวอย่างช่วยไม่ได้นางมีเพียงเซียวลี่เป็นลูกชายคนเดียว จึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะรู้สึกเหงาอยู่บ้างหากสามารถตั้งครรภ์ได้อีกครา ไม่ว่าจะชายหรือหญิงก็ล้วนดีทั้งนั้นหากเป็นลูกชาย ในภายภาคหน้าเซียวลี่ก็จะได้มีพี่น้องที่พึ่งพาช่วยเหลือกันได้หากเป็นลูกสาว ก็เรียกได้ว่าเป็นสิริมงคล นางก็นับว่ามีทั้งลูกชายและลูกสาวครบถ้วนแล้วพระชายาองค์ชายห้าตัดสินใจในใจทันทีว่า หลังจบงานเลี้ยง นางจะให้อวิ๋นฝูหลิงตรวจชีพจรให้นางพระชายาองค์ชายห้าใช้พัดปิดบังใบหน้าครึ่งหนึ่ง พลางจับมืออวิ๋นฝูหลิงอย่างอ่อนโยน โน้มตัวไปกระซิบข้างหูนางว่า “เจ้าไม่อิจฉาหรือ?”“จะว่าไปยามนี้เจ้ากับน้องเจ็ดก็มีเพียงจิงมั่วคนเดียว เมื่อ

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 450

    พระชายาองค์ชายสามแอบรู้สึกตกใจ แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าอวิ๋นฝูหลิงเป็นหมอ นางจะสามารถทำยาบำรุงผิวก็มิใช่เรื่องน่าแปลกใจแต่โอสถพรรณหยกที่มีคุณภาพดีถูกทำด้วยฝีมือของอวิ๋นฝูหลิงเอง ในใจพระชายาองค์ชายสามจึงรู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้างเนื่องจากการต่อสู้แต่งชิงบัลลังก์ องค์ชายสามกับเซียวจิ่งอี้จึงถูกกำหนดให้เป็นศัตรูกันนางมีฐานะเป็นพระชายาองค์ชายสาม ย่อมต้องอยู่ข้างองค์ชายสามเป็นธรรมดายิ่งไปกว่านั้นเซียวจิ่งอี้ยังรักใคร่เพียงอวิ๋นฝูหลิงผู้เดียว ไม่รับพระชายารอง นี่ทำให้ในใจพระชายาองค์ชายสามเกิดความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกต่ออวิ๋นฝูหลิงนางบอกไม่ได้ว่าเป็นความอิจฉา ริษยา หรือเป็นสิ่งใดเมื่อคิดว่าโอสถพรรณหยกเป็นของที่อวิ๋นฝูหลิงทำ พระชายาองค์ชายสามก็ไม่อยากใช้อีกต่อไปทว่าแม้จะไม่ใช้จริง ๆ นางก็ไม่อยากยอมปล่อยของที่ดีถึงเพียงนี้ไปเพียงชั่วขณะหนึ่ง ในใจก็เกิดความขัดแย้งขึ้นอวิ๋นฝูหลิงไม่สนใจว่าพระชายาองค์ชายสามคิดอย่างไรในใจพระชายาองค์ชายห้าได้ใช้วิธีส่งสินค้าให้ทดลองใช้ ทำให้ชื่อเสียงของโอสถพรรณหยกโด่งดัง จนมีลูกค้าจำนวนไม่น้อยอวิ๋นฝูหลิงฉวยโอกาสนี้ ประกาศข่าวว่าพวกนางกำลังจะเปิดร้านใหม่

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 451

    อวิ๋นฝูหลิงส่ายหน้าน้อย ๆ ให้เหยากวง บอกเป็นนัยว่าไม่ให้นางบุ่มบ่ามอวิ๋นฝูหลิงกลับอยากฟังนักว่า ในปากสุนัขของคนพวกนี้ยังจะพ่นอะไรออกมาได้อีกบ้างจู่ ๆ ฉยงอวี้จวิ้นจู่ก็เดินออกมาจากอีกฝั่งอย่างไม่มีใครคาดคิด นางกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “อวิ๋นฝูหลิงคู่ควรเป็นพระชายาอี้อ๋องหรือไม่ ก็เป็นเรื่องที่พวกเจ้าไม่กี่คนจะมาวิพากษ์วิจารณ์ได้หรือ?”“การสมรสนี้ได้รับพระราชทานจากไทเฮาและฝ่าบาท”“หรือว่าพวกเจ้าจะสงสัยไทเฮากับฝ่าบาท?”ชัดเจนว่าฉยงอวี้จวิ้นจู่ได้ยินคำพูดเหล่านั้นที่พวกนางพูดไปก่อนหน้านี้ทันทีที่ฉยงอวี้จวิ้นจู่เปล่งวาจา ดรุณีทั้งสามนางพลันหน้าเปลี่ยนสีสตรีแรกรุ่นที่ใส่ชุดสีเขียวอมฟ้าและสีเหลืองผลซิ่งในบรรดาพวกนางทั้งสามรีบคุกเข่าน้อมรับผิด ยอมรับผิดร้องขอความเมตตาซ้ำแล้วซ้ำเล่าส่วนสตรีแรกรุ่นผู้สวมชุดสีแดงอิงฮวาแม้ว่าใบหน้าจะขาวซีด ทว่ายังคงเชิดหน้า ความโอหังฉายชัดออกมาจากดวงหน้า“ฟางฉยงอวี้ เลิกดึงไทเฮากับฝ่าบาทมาข่มขู่ผู้อื่นได้แล้ว!”“พวกข้าพูดถึงอวิ๋นฝูหลิง แล้วมันไปเกี่ยวข้องกับไทเฮาและฝ่าบาทเมื่อไรกัน?”“หรือว่าที่พ่อแม่ของอวิ๋นฝูหลิงตายมิใช่เรื่องจริง? ข้าว่านางเป็

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 452

    ชุยหย่าจิ้งทั้งโกรธทั้งขุ่นเคือง ใบหน้าแดงก่ำไปหมด“ฟางฉยงอวี้ พวกข้าไม่ได้พูดถึงเจ้า ไยเจ้าจักต้องเจ้ากี้เจ้าการเป็นเดือดเป็นร้อนด้วย?”ฉยงอวี้จวิ้นจู่จัดเส้นผมที่ปรกอยู่บนหน้าผาก แล้วกล่าวอย่างองอาจเล็กน้อย “เพราะพวกเจ้าเสียงดังรบกวนข้า ทำให้ข้าไม่สบอารมณ์!”ฉยงอวี้จวิ้นจู่กวาดสายตามองพวกชุยหย่าจิ้งทั้งสามคนทีละคน ๆดรุณีในชุดสีเขียวอมฟ้าและชุดสีเหลืองผลซิ่งตัวสั่นงันงก พยายามทำให้ตัวเองโดดเด่นน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ชุยหย่าจิ้งคิดว่าฉยงอวี้จวิ้นจู่จงใจหาเรื่อง พลันเดือดดาลยิ่งกว่าเดิมนางไม่ถูกโฉลกกับฉยงอวี้จวิ้นจู่มาตั้งแต่เด็ก ความสัมพันธ์ของพวกนางสองคงไม่ดีมาแต่ไหนแต่ไรขณะที่ชุยหย่าจิ้งกำลังจะต่อว่ากลับไป ใครจะไปคิดว่าฉยงอวี้จวิ้นจู่กลับรีบเอ่ยเปล่าขึ้นมาอีกครั้งว่า“ชุยหย่าจิ้ง อย่าคิดว่าข้าจะไม่รู้ทันแผนการเจ้าเล่ห์ของเจ้านะ”“อวิ๋นฝูหลิงไม่คู่ควรกับอี้อ๋อง แล้วใครคู่ควร เจ้าหรือ?”“อย่าฝันกลางวันไปหน่อยเลย อี้อ๋องไม่ชอบเจ้าหรอก เจ้าเองก็ไม่อาจแต่งกับเขาได้ด้วย!”“สำหรับข้าแล้ว อวิ๋นฝูหลิงแกร่งกว่าเจ้าเป็นร้อยเป็นพันเท่า”“เจ้ารู้จักแต่เรื่องพูดจานินทาลับหลังผู้อื

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 453

    “ได้ข่าวว่าสตรีท้องพวกนั้นที่ถูกเฉิงชงจับตัวไป แต่ละคนล้วนถูกผ่าเปิดท้องทั้งนั้น”“ท้ายที่สุดไม่ว่าจะเป็นคนใหญ่หรือเด็กต่างก็ต้องสิ้นชีวิต ตายอย่างอเนจอนาถ”“เรื่องพวกนี้มันเกิดขึ้นเพราะอวิ๋นฝูหลิง ชีวิตคนตั้งมากมายขนาดนั้นต้องตายเพราะนาง!”“คนเช่นนี้ เจ้ายังคิดว่านางดีอีกหรือ?”ครั้นฉยงอวี้จวิ้นจู่ได้ยินคำพูดนี้ของชุยหย่าจิ้ง ใบหน้าก็เผยความรู้สึกที่ยากจะบรรยายออกมาได้“นี่สมองเจ้ามีปัญหาหรือ?”“เจ้าพูดจาเหลวไหลไร้สาระอะไรกัน? เพ้อเจ้อเหลวไหลทั้งนั้น!”ครั้นอวิ๋นฝูหลิงที่แอบอยู่หลังต้นไม้ได้ยินเช่นนั้น ในหัวก็มีแต่คำถามเกิดขึ้นมากมายคนผู้นี้มีตรรกะอะไรกันนี่?เฉิงชงกระทำเรื่องชั่วช้า แล้วไยถึงโยนความผิดมาใส่หัวนางได้?คำพูดใส่ร้ายเช่นนี้ นางไม่มีทางรับไว้แน่!ขณะที่อวิ๋นฝูหลิงกำลังคิดจะปรากฏตัว จู่ ๆ ก็มีเสียงไพเราะที่แฝงไปด้วยความน่าเกรงขามดังขึ้นกลางอากาศโดยไม่มีใครคาดคิด “พูดได้ดี!”อวิ๋นฝูหลิงมองไปตามเสียง ก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งเดินเลี้ยวมาจากเส้นทางอีกสาย ผู้ที่เดินนำอยู่ด้านหนังสวมใส่ชุดสีม่วงอ่อน ปักปิ่นทองไว้บนเกศา แผ่กลิ่นอายร่ำรวยสูงศักดิ์ พร้อมกับท่วงท่าสง่างาม ซึ่

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 454

    ทว่าบนโลกนี้กลับไม่ขาดคนผู้มีดวงตากระจ่างชัดและหัวใจเฉียบแหลมข่าวลือนี้เหมือนจะพุ่งเป้าไปที่อวิ๋นฝูหลิง ทว่าในความเป็นจริงแล้วกลับพุ่งไปที่เซียวจิ่งอี้ต่างหากเมื่อเข้าใจเรื่องนี้ เช่นนั้นกระแสข่าวลือเช่นนี้มาจากทิศทางใด มีเจตนาเช่นไรนั้นก็ยิ่งมองเห็นได้ชัดยิ่ง!สำหรับจวนแม่ทัพพิทักษ์แผ่นดิน อวิ๋นฝูหลิงมีผู้มีพระคุณ ฮูหยินฉู่ย่อมไม่อาจยืนเฉยดูนางถูกผู้อื่นสาดโคลนได้“จวนแม่ทัพพิทักษ์แผ่นดินให้กำเนิดฝาแฝดชายหญิง วันนี้จึงตั้งใจจัดงานเฉลิมฉลองแสดงความยินดี ทว่าแม่นางชุยกลับมาก่อความวุ่นวายในจวนแม่ทัพพิทักษ์แผ่นดินของข้า คงจะมิได้เห็นจวนแม่ทัพพิทักษ์แผ่นดินอยู่ในสายตานัก”“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นจวนแม่ทัพพิทักษ์แผ่นดินก็ไม่ขอต้อนรับแม่นางชุยกับสหาย”“ใครก็ได้ ส่งแม่นางชุยออกจากจวนที แล้วแจ้งไปยังสกุลชุยสักหน่อยว่า ในเมื่อสกุลไม่เห็นจวนแม่ทัพพิทักษ์แผ่นดินอยู่ในสายตา เช่นนั้นนับแต่นี้ทั้งสองสกุลก็ไม่จำเป็นต้องไปมาหาสู่กันอีก!”ชุยหย่าจิ้งนั่งนิ่งอยู่กับพื้น ตัวสั่นงันงกไปทั้งร่าง บัดนี้ถึงได้เกิดหวาดกลัวขึ้นมาจริง ๆจวนแม่ทัพพิทักษ์แผ่นดีมีอำนาจมากมาย สกุลชุยต้องเฟ้นหาวิธีการต

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 455

    ยามนี้ฉยงอวี้จวิ้นจู่มายืนอยู่ข้างกายอวิ๋นฝูหลิง ตอบคลายความสงสัยแก่นาง “นางคือชุยหย่าจิ้ง บุตรสาวของเฉิงเอินกง เพราะได้รับความโปรดปรานจากไทเฮา จึงได้รับการแต่งตั้งเป็นจวิ้นจู่”แม้จะเป็นจวิ้นจู่เหมือนกัน ทว่าฉยงอวี้จวิ้นจู่นั้นเกิดพร้อมกับสายเลือดของราชนิกุล ย่อมสูงกว่าชุยหย่าจิ้งหนึ่งขั้นโดยกำเนิดยามอวิ๋นฝูหลิงได้รู้ว่าชุยหย่าจิ้งมีแซ่ชุย ก็เดาได้ทันทีว่าแซ่ชุยนี้ เกรงว่าจะเป็นชุยเดียวกับชุยไทเฮาปกติแล้ว เพื่อเป็นการแสดงความโปรดปราน ตระกูลมารดาของฮองเฮามักจะได้รับการเพิ่มบรรดาศักดิ์เป็นเฉิงเอินโหว ส่วนตระกูลของไทเฮาจะได้รับการเพิ่มบรรดาศักดิ์เป็นเฉิงเอินกงเฉิงเอินกับเฉิงเอิน ได้รับพระเมตตา(เฉิง)จากสวรรค์(เอิน)แค่ได้ยินราชทินนาม ก็รู้ได้ว่าทั้งสองสายนี้เป็นญาติข้างมารดาชุยกุ้ยเฟยและชุยไทเฮาล้วนเกิดจากจวนเฉิงเอินกง ตามสายเลือดแล้วจึงเกี่ยวข้องกันโดยกำเนิด ดังนั้นจวนเฉิงเอินย่อมสนับสนุนองค์ชายสามซึ่งถือกำเนิดจากชุยกุ้ยเฟยและองค์ชายสามนั้นเห็นเซียวจิ่งอี้เป็นหนามทิ่มแทงตาเสมอมา แทบอยากจะกำจัดเซียวจิ่งอี้ไปให้พ้นทาง ย้ายหินขัดความเจริญที่ขวางเส้นทางการเดินไปสู่ตำแหน่งองค์รัชท

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 620

    เทียนเฉวียนได้ยินเช่นนั้นก็เข้าใจทันทีว่าท่านอ๋องคิดจะนั่งรอลาภลอยในเมื่อเวินเจาผู้นั้นเป็นนายน้อยเผ่าเยว่ สถานะในเผ่าเยว่ก็ย่อมไม่ธรรมดาหลังจากคนแคว้นเยว่เหล่านั้นรู้ข่าวว่าเวินเจาถูกจับตัวมา จะต้องคิดหาวิธีมาช่วยเขาออกไปเป็นแน่เทียนเฉวียนไปทำตามคำสั่งของเซียวจิ่งอี้ทันทีทว่าหลังจากรอมาสามวัน ก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหวจากทางด้านเวินเจาแม้แต่น้อยเซียวจิ่งอี้ตระหนักได้ว่าตัวเองเจอคู่ต่อสู้เข้าแล้วราชครูแคว้นเยว่หลบหนีเก่งมาก ทำให้ยามนี้เขารู้สึกจนปัญญาอยู่บ้างหากพูดตามหลักการแล้ว คนแคว้นเยว่เหล่านั้นต้องการฟื้นฟูแคว้น ตัวตนของเวินเจาซึ่งมีสายเลือดราชวงศ์ จึงทำให้พวกเขามีเหตุผลอันชอบธรรมมิเช่นนั้นอาศัยเพียงราชครูผู้นั้น คนแคว้นเยว่ที่เหลือจะเชื่อฟังคำสั่งเขาได้อย่างไร?ทว่าหลังจากผ่านไปนาน คนแคว้นเยว่เหล่านั้นกลับไม่มีท่าทีว่าจะมาช่วยเวินเจาแม้แต่น้อยนี่หมายความว่ามองแผนของเขาออกใช่หรือไม่? หรือคิดว่ายามนี้ไม่ใช่จังหวะที่ดีในการช่วยเหลือ จึงกำลังวางแผนและเฝ้าดูอยู่?หรือคนแคว้นเยว่ยอมแพ้เรื่องนายน้อยเวินเจาผู้นี้แล้ว?เซียวจิ่งอี้คิดไปคิดมา ก็รู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้ที่คนแ

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 619

    ทหารชั้นผู้น้อยคนนั้นได้กลิ่นเลือดจาง ๆ สายหนึ่งกลิ่นเลือดจางมาก จนแทบไม่ได้กลิ่นแต่เขาเกิดมาพร้อมจมูกที่อ่อนไหวต่อกลิ่น แค่เพียงกลิ่นจาง ๆ ก็สามารถได้กลิ่นเช่นกันทหารชั้นผู้น้อยรีบเดินหลายก้าว ไล่ตามสือจ่างซึ่งเป็นผู้นำไปยามนี้สือจ่างเดินออกมาจากเรือนแล้ว ทหารชั้นผู้น้อยรีบเดินไปตรงหน้าสือจ่าง และกระซิบไม่กี่ประโยคก้นบึ้งในดวงตาของสือจ่างฉายแววประหลาดใจ และหันกลับไปมองลานบ้านด้านหลังในลานบ้าน ชายวัยกลางคนกับหญิงสาวผู้งดงามเห็นว่าในที่สุดทหารก็ตรวจค้นเสร็จแล้ว จึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกใครจะรู้ว่ายังไม่ทันถอนหายใจเสร็จ ประตูเรือนกลับถูกคนพังเปิดเข้ามาอย่างกะทันหันกลุ่มทหารที่เข้ามาตรวจค้นก่อนหน้านี้บุกเข้ามาอีกครั้งชายวัยกลางคนเห็นเช่นนั้นก็ใจเต้นแรง แต่บนใบหน้ากลับยังสงบ และก้าวออกมาด้วยรอยยิ้มคาดไม่ถึงว่าเขายังไม่ทันได้เอ่ยปาก สือจ่างผู้นั้นซึ่งเป็นหัวหน้าก็ผลักเขาไปด้านข้าง ก่อนออกคำสั่งเสียงเคร่งขรึมว่า “ค้นหาทั้งในและนอกเรือนใหม่อีกครั้ง ค้นให้ละเอียด!”ทหารทุกคนตอบรับ และแยกย้ายไปค้นหาอีกครั้งทันทีทหารชั้นผู้น้อยซึ่งประสาทรับกลิ่นไวยืนอยู่ที่เดิม จมูกขยับฟ

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 618

    “ขอรับ” เทียนซูรับคำสั่งก่อนจะถอยออกไปผ่านไปไม่นาน เทียนซูก็กลับมา“ท่านอ๋อง ผู้ดูแลหอจินอวี้กับพนักงานยืนยันศพกันหมดแล้วขอรับ แน่ใจแล้วว่าเป็นคนที่อยู่ข้างตัวราชครูแคว้นเยว่ผู้นั้น”เซียวจิ่งอี้ใคร่ครวญครู่หนึ่ง ก่อนถามว่า “คนผู้นี้ถูกจับได้ที่ใด?”“ถูกจับที่ตรอกหูลู่ซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของเมืองขอรับ” เทียนซูตอบกลับเซียวจิ่งอี้กล่าวทันที “ไปเอาแผนที่จินโจวมา”ผ่านไปไม่นาน แผนที่จินโจวก็ถูกแขวนขึ้นเซียวจิ่งอี้เดินไปข้างหน้าแผนที่ หาตำแหน่งตรอกหูลู่บนแผนที่เขายื่นมือออกไปแตะบนแผนที่ หลังจากนั้นก็วงขอบเขตโดยประมาณและกล่าวว่า“ถ่ายทอดคำสั่ง ให้คนไปค้นหาทุกซอกทุกมุมของตรอกหูลู่”คนผู้นั้นที่ถูกจับได้ ย่อมไม่ปรากฏตัวที่ตรอกหูลู่โดยไม่มีสาเหตุบางทีสถานที่ซ่อนตัวของพวกเขา อาจจะอยู่ใกล้ตรอกหูลู่นอกจากนี้คนผู้นั้นที่ถูกจับได้ ยังกัดลิ้นปลิดชีพตัวเอง ไม่ให้ความหวังตัวเองว่าจะมีชีวิตรอดเลย เห็นได้ชัดว่าทำเพื่อปกป้องใครบางคนดูท่าคนรอบกายราชครูแคว้นเยว่ผู้นั้นจะจงรักภักดีเป็นอย่างยิ่งการเดินทางมาจินโจวครั้งนี้ของเขา ไม่แน่คนข้างกายที่พามาอาจจะล้วนเป็นคนสนิททั้งสิ้นหากคนสนิทเห

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 617

    จิตรกรฝีมือดีเช่นนี้ เหตุใดจึงถูกเซียวจิ่งอี้เชิญไปได้ง่าย ๆยิ่งไปกว่านั้นจิตรกรฝีมือดีเหล่านั้นก็ยังไม่เคยเห็นพวกท่านจอมปราชญ์เหวินมาก่อน เหตุใดจึงสามารถวาดภาพเหมือนจากความว่างเปล่าให้เหมือนพวกเขาโดยสมบูรณ์ได้?นอกจากนี้ท่านจอมปราชญ์เหวินอยู่ที่จินโจวมานานแล้ว แต่ไม่เคยได้ยินว่าในจินโจวมีจิตรกรชื่อดังอันใดเลยตั้งแต่เขาหลบหนีจากหอจินอวี้มาจนถึงตอนนี้ ก็ยังผ่านไปไม่พ้นครึ่งวันเสียด้วยซ้ำภายในระยะเวลาอันสั้นถึงเพียงนี้ เหตุใดจึงมีคนที่สามารถวาดภาพพวกเขาออกมาได้มากมายเช่นนี้?ในใจท่านจอมปราชญ์เหวินไม่อยากจะเชื่อแต่เห็นผู้ใต้บังคับบัญชาพูดจาหนักแน่น เขาก็ไม่กล้าคิดไปเองมากเกินไปไม่รู้เพราะเหตุใด เขามักรู้สึกว่าเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเซียวจิ่งอี้ จะมีความแปลกประหลาดมากเสมอบางทีอาจมีคนมากความสามารถอยู่ข้างกายเซียวจิ่งอี้จริง ๆ ซึ่งสามารถวาดภาพเหมือนออกมาได้เหมือนจริงโดยสมบูรณ์ โดยที่อาศัยเพียงคำอธิบายไม่กี่ประโยคยามนี้คนเหล่านี้ที่อยู่ข้างกายเขา ต่างเป็นคนที่เคยปรากฏตัวที่หอจินอวี้หากข้างกายเซียวจิ่งอี้มีจิตรกรฝีมือดีอยู่จริง ๆ เกรงว่าคนเหล่านี้ที่อยู่ข้างกายเขา คงล้วนถูกวาด

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 616

    ท่านจอมปราชญ์เหวินได้แต่แสร้งทำเป็นผ่านทางมา และรีบพาคนจากไปยามที่ออกมาจากหอจินอวี้ ท่านจอมปราชญ์เหวินก็ถอดหน้ากากออกการสวมหน้ากากเดินบนท้องถนน จะยิ่งดึงดูดความสนใจหลังจากถอดหน้ากาก รูปลักษณ์ของเขาก็ไม่ได้โดดเด่นมากนัก ในฝูงชนจึงแทบไม่มีใครสังเกตเห็นเมื่อคิดว่าแผนการของตนล้มเหลว จนถูกเซียวจิ่งอี้ไล่ล่าราวกับสุนัขไร้บ้านตัวหนึ่ง อีกทั้งนายน้อยเผ่าเยว่เป็นหรือตายก็ไม่อาจรู้ได้ ในใจท่านจอมปราชญ์เหวินจึงหดหู่เป็นอย่างยิ่งเป็นความผิดของเซียวจิ่งอี้!ท่านจอมปราชญ์เหวินรู้สึกราวกับว่าเซียวจิ่งอี้เกิดมาเพื่อเป็นหายนะของเขาเขาวางแผนจัดการเซียวจิ่งอี้หลายครั้ง แต่ก็ถูกอีกฝ่ายหลบเลี่ยงได้ทุกครั้งเมื่อเขาคิดจะฉวยโอกาสสร้างความวุ่นวายให้แคว้นต้าฉี ก็จะถูกเซียวจิ่งอี้ทำลายแผนการเสมอยามนี้เมื่อนึกถึงเซียวจิ่งอี้ ท่านจอมปราชญ์เหวินก็โกรธจนกัดกรามในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ นี้ เขายังไม่มีกำลังที่จะโต้กลับได้รอก่อนเถอะรอให้เขากลับไปที่เมืองหลวง ก็จะสามารถอาศัยอำนาจขององค์ชายสาม จัดการเซียวจิ่งอี้ให้สิ้นซาก!ท่านจอมปราชญ์เหวินกัดฟัน ขณะที่สีหน้ามืดครึ้มผ่านไปครู่หนึ่ง ในที่สุดท่านจอมป

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 615

    อวิ๋นฝูหลิงยังจำเรื่องที่เซียวจิ่งอี้ขอให้นางวาดภาพเหมือนได้หลังจากพบเซียวจิ่งอี้ ทั้งสองคนก็ไปยังคุกที่ขังผู้ดูแลกับพนักงานของหอจินอวี้ไว้เมื่อพูดถึงแขกผู้มีเกียรติบนชั้นสามของหอจินอวี้ ผู้ดูแลกับพนักงานของหอจินอวี้ก็ต่างจดจำได้เป็นอย่างดีชั้นสามของหอจินอวี้ ไม่ใช่ว่าใครต่างก็มีสิทธิ์ขึ้นไปได้นี่เป็นอุบายที่หอจินอวี้โยนออกมา เป็นวิธีดึงดูดลูกค้าเพื่อสร้างกำไรแบบหนึ่งผู้ที่สามารถขึ้นไปชั้นสามของหอจินอวี้ได้ หมายความว่าเป็นคนที่มีสถานะและทักษะการพนันสูงแต่กลุ่มของท่านจอมปราชญ์เหวิน กลับเป็นเวินเจาพาขึ้นไปด้วยตัวเองนับตั้งแต่เวินจือเหิงนอนป่วยติดเตียง อำนาจทั้งหมดของสกุลเวินก็ตกไปอยู่ในมือของเวินเจาเวินเจาพาคนไปพักอยู่ที่ชั้นสามของหอจินอวี้ ทั้งยังบอกให้ปรนนิบัติกลุ่มของท่านจอมปราชญ์เหวิน เหล่าคนของหอจินอวี้ย่อมไม่กล้าไม่เชื่อฟังไม่ว่าจะเป็นผู้ดูแลของหอจินอวี้ หรือพนักงาน ยามนี้เมื่อถูกขังอยู่ในคุก ทุกคนก็หวาดกลัวอยู่ตลอดเมื่อเห็นการสืบสวนก่อนหน้านี้ของเซียวจิ่งอี้ คนเหล่านี้เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง และออกไปจากคุกโดยเร็ว ทุกคนต่างก็แย่งชิงกันเป็นคนแรกเพราะกล

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 614

    “พี่สาม ทางด้านเมืองหลวงมีข่าวคราวบ้างหรือไม่?”“พวกท่านปู่โอวหยางคิดค้นเทียบยาใหม่ที่ใช้รักษาผู้ที่ป่วยเพราะขี้ผึ้งทองได้แล้วหรือไม่?”หลังจากค้นพบขี้ผึ้งทอง อวิ๋นฝูหลิงก็ดึงพวกรองเจ้าสำนักโอวหยางกับหมอหลวงจงมาร่วมศึกษาด้วยกัน ทั้งยังเขียนจดหมายส่งให้นายท่านผู้เฒ่าหาง รวมถึงส่งข้อมูลที่เกี่ยวกับชีพจรและการรักษาให้เขาด้วยแม้เมืองหลวงกับจินโจวจะเป็นสถานที่ที่ได้รับผลกระทบจากขี้ผึ้งทองมากที่สุด แต่ก็ไม่อาจรับประกันได้ว่าที่อื่นจะไม่ได้รับผลกระทบถึงอย่างไรการค้าของแคว้นต้าฉีก็เจริญรุ่งเรืองมาก จากใต้ขึ้นเหนือมีพ่อค้ามากมาย บางทีอาจจะมีคนที่เดินทางระหว่างเมืองหลวงกับจินโจว ซื้อขี้ผึ้งทองติดไปด้วยสองสามกล่องก็เป็นได้อวิ๋นฝูหลิงคิดว่านางออกจากเมืองหลวงมาหลายวันถึงเพียงนี้ ไม่รู้ว่าทางด้านเมืองหลวงจะมีความคืบหน้าใหม่อันใดบ้างตั้งแต่อวิ๋นฝูหลิงกลับมาถึงจินโจว ก็ยุ่งอยู่กับการรักษาผู้ป่วยมาโดยตลอด หางซานสุ่ยจึงไม่มีโอกาสได้พูดคุยเป็นการส่วนตัวกับนางตอนนี้เมื่อเห็นว่าอวิ๋นฝูหลิงเป็นฝ่ายถามขึ้นมา หางซานสุ่ยก็นับว่ามีโอกาสแล้วเขาหยิบจดหมายสองสามฉบับออกมาจากในโต๊ะ“จดหมายพวกนี้ถูกส่ง

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 613

    แม้ว่าราชครูแคว้นเยว่จะหนีไปแล้ว แต่เขาอยู่ที่หอจินอวี้ตั้งหลายวัน จึงมักจะมีช่วงเวลาที่ผ่อนคลายจนเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงแม้เขาจะใช้หน้ากากปิดบังใบหน้าอยู่เสมอ จึงไม่มีใครเคยเห็นใบหน้าที่แท้จริง แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่คนรอบตัวเขาทุกคนจะสวมหน้ากากกระมัง?เริ่มต้นไล่ไปจากผู้ใต้บังคับบัญชา บางทีอาจจะค้นพบสิ่งใหม่ ๆ ก็เป็นได้เซียวจิ่งอี้ตัดสินใจไต่สวนผู้ดูและกับพนักงานเหล่านั้นของหอจินอวี้ยังมีทักษะการวาดภาพเหมือนอันยอดเยี่ยมของอวิ๋นฝูหลิง จะต้องจับพวกปลาซิวปลาสร้อยพวกนั้นได้เป็นแน่แม้ว่ากลุ่มของราชครูแคว้นเยว่จะฉวยโอกาสวางเพลิงเพื่อหนีออกไปจากหอจินอวี้ แต่ประตูเมืองจินโจวก็ปิดอยู่ ยามนี้พวกเขาคงยังซ่อนตัวอยู่ในเมืองนอกจากนี้ มีบางสิ่งที่ต้องจัดการด้วยเช่นกันเซียวจิ่งอี้ยืนอยู่หน้าประตูสำนักผิงอัน หันกลับมามองอวิ๋นฝูหลิงที่กำลังยุ่งคราหนึ่งเพียงชั่วครู่เดียว เขาก็พลิกร่างขึ้นหลังม้า มุ่งตรงไปยังที่ว่าการเมืองจินโจวครึ่งชั่วยามต่อมา มีประกาศใบหนึ่งถูกนำมาติดไว้ที่ประตูที่ว่าการทั้งยังมีคนตีฆ้องจากที่ว่าการ อ่านเนื้อหาในประกาศไปทั่วเมืองประกาศนี้กล่าวถึงอันตรายของขี้ผึ้งทอง

  • ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ   บทที่ 612

    “ข้าอยากจับคนร้ายที่กระทำความผิด ให้ได้แบบคาหนังคาเขา”“แต่ไม่คิดเลยว่าคนผู้นั้นจะโหดเหี้ยมถึงขั้นเสียสติ ตั้งใจวางเพลิงในหอจินอวี้ เพื่อหลบหนีการไล่ล่า”“เป็นเพราะข้าไม่รอบคอบ ทำให้ผู้บริสุทธิ์ทุกคนต้องตกอยู่ในอันตราย”“วันนี้ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บเพราะเหตุเพลิงไหม้ที่หอจินอวี้ ค่ารักษาและค่ายาข้าจะจ่ายให้เอง”“นอกจากนี้ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย จะได้รับห้าตำลึง ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บหนักจะได้รับสิบตำลึง”“ได้ยินว่ามีสองคนที่ถูกไฟไหม้จนบาดเจ็บสาหัส สองคนนี้จะได้รับยี่สิบตำลึง”“เงินเหล่านี้ถือเป็นน้ำใจเล็กน้อยจากข้า ที่อยากจะรักษาร่างกายเหล่าผู้บาดเจ็บ”“ข้าจะให้คนนำเงินมามอบให้ในภายหลัง!”ผู้บาดเจ็บทุกคนได้ยินเช่นนั้น ความไม่พอใจที่สุมอยู่ในอกก็หายไปกว่าครึ่งทันทีตอนนี้เมื่อย้อนคิดดูแล้ว เมื่อคืนยามที่หอจินอวี้ถูกปิดล้อม ผู้นำคนนั้นก็บอกว่าทำเพื่อสืบคดีบางอย่างจริง ๆคิดดูอีกครายามนั้นที่เกิดเพลิงไหม้ ทหารเหล่านั้นก็มิได้บังคับขังพวกเขาไว้ในหอจินอวี้ ทว่ากลับรีบเข้ามาในหอเพื่อดับไฟช่วยคนหากไม่ใช่เพราะเหตุนี้ เกรงว่าพวกเขาคงไม่ใช่แค่ได้รับบาดเจ็บ แต่กว่าครึ่งคงตายตกไปในเหตุเพ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status