บทที่ 408

“ถ้าอย่างนั้นคุณบอกฉันก่อน” เหงื่อเย็นไหลออกมาบนหน้าผากของชายที่อยู่ด้านหลัง สายตาจับจ้องเธออยู่เป็นเวลานาน ผู้หญิงคนนี้...

หาเรื่องใส่ตัวจริง ๆ!

ผ่านไปอยู่นาน ซือเย่เจ๋วถึงได้พาเธอไปที่ห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดให้เธอ

เมื่อเห็นว่าใบหน้าสวยของเจียงเซิงยังคงโกรธ ซือเย่เจ๋วก็ดึงสายสะพายไหล่ให้เธอ ปลายนิ้วเรียวยาวปัดผ่านผิวของเธอ ทำให้เธอรู้สึกแปลกประหลาดเล็กน้อย

เขาเยาะเย้ย "โกรธฉันจริง ๆ เหรอ?"

เจียงเซิงไม่สนใจเขา

ซือเย่เจ๋วเงยหน้าขึ้นมองเธอและยิ้มอย่างอบอุ่นครู่หนึ่ง "เธอคิดจะพูดกับฉันแบบนี้ต่อไปไหม?"

เขาจนปัญญา "ไม่รู้จักอาย"

เจียงเซิงดึงเสื้อคลุมอาบน้ำมาคลุมร่างกาย และถลึงตาใส่เขา "เทียบกับความไร้ยางอายของคุณแล้ว ฉันควรจะละอายใจเรื่องอะไรดี?"

ซือเย่เจ๋วลุกยืนขึ้น สองมือวางลงมือบนโต๊ะเครื่องแป้งโอบรอบเธอ ยิ้มบางพูด "เอาล่ะ เซิงเซิง ฉันผิดไปแล้ว"

เจียงเซิงมองเขาอย่างแน่วแน่ “ฉันอยากอาบน้ำ คุณออกไปก่อน”

ซือเย่เจ๋วพยักหน้า ลุกขึ้นโดยตรง "ตกลง ฉันจะรอเธออยู่ข้างนอก"

เจียงเซิงอาบน้ำเสร็จแล้ว เปลี่ยนเสื้อผ้าของตัวเองแล้วเดินออกจากห้องน้ำ

ภายในห้องนั่งเล่น ซือเย่เจ๋วสวมเสื้อกั๊กเสื