บทที่ 407

โอลิปมองเธอด้วยความประหลาดใจ “โซรา คุณแต่งงานแล้วเหรอ?”

เจียงเซิงยิ้มมุมปากลึก ๆ "ใช่ค่ะ"

“อย่างนั้นเหรอ งั้นสามีของคุณอยู่ที่เมืองไซน่าเหรอ ไม่สู้เรียกเขามาทานอาหารด้วยกัน?” โอลิปยังอยากรู้ว่าชายคนไหนโชคดีพอที่จะแต่งงานกับภรรยาที่สวยงามและมีความสามารถเช่นนี้

เจียงเซิงแสร้งทำเป็นถอนหายใจ "ฉันก็อยากมาก ๆ แต่ฉันแค่ไม่รู้ว่าสามีของฉันแอบอยู่ในอ้อมกอดแสนอ่อนโยนของผู้หญิงคนไหนในตอนนี้ ยังติดต่อเขาไม่ได้"

ซือเย่เจ๋ว: "..."

หลัวหยิงและหลัวเชว่: "..."

คนอื่นๆ รวมทั้งโอลิปมองเธออย่างเห็นอกเห็นใจ "เป็นความโชคร้าของคุณจริง ๆ เพียงแต่ ผู้หญิงที่สวยและดีเลิศขนาดนี้อย่างคุณโซรา ต้องได้เจอคนที่ดีกว่าอยู่แล้ว"

เธอยิ้มตาหยี “ขอให้คำพูดดี ๆ ของคุณสมหวัง หรือว่าคุณจะแนะนำให้ฉันรู้จักหน่อยไหม?”

โอลิปหัวเราะ “ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้”

ซือเย่เจ๋วสีหน้าเหมือนปกคลุมไปด้วยความอึมครึม เขายิ้มให้คนที่อยู่ข้าง ๆ และกัดฟัน "ผมกับคุณเจียงมีธุระจะต้องคุยกันสักหน่อย ไม่รับประทานอาหารเย็นแล้วครับ"

หลังจากนั้น ไม่รอให้เจียงเซิงพูดอะไร และไม่สนว่าทุกคนจะตกตะลึง เขาคว้าข้อมือของเธอแล้วพาเธอออกไป

เสียงประตูห้องด