Share

บทที่ 2

Author: เจียงจื่อหยา
ณ สนามบินของเมืองหลวง

ทันทีที่แม่ลูกคู่หนึ่งได้ก้าวออกจากประตูที่เต็มไปด้วยผู้โดยสารพลุกพล่านนั้น พวกเขาก็สามารถดึงดูดความสนใจของผู้คนได้เป็นอย่างมาก

พูดให้ถูกก็คือ แม่คนหนึ่งที่พาลูกหน้าตางดงามสามคนมาด้วยนั่นเอง

หญิงสาวดูเย็นชาและสูงศักดิ์ สวยจนน่าทึ่ง อุ้มเด็กสาวหน้าตาน่ารักน่าชังด้วยมือเดียวไว้ในอ้อมแขน ผมหยิกลอนหนาราวกับตุ๊กตา

โดยมีเด็กชายสองคนที่ลักษณะคล้ายกันและหน้าตางดงามอยู่ข้างๆ ดวงตาสีเหลืองอำพันสว่างไสว ผมสีน้ำตาลเข้ม ผิวขาวราวกับน้ำนม ช่างงดงามราวกับไม่ใช่คนอย่างไรอย่างงั้น!

หญิงสาวที่ยืนอยู่หน้ารถบีเอ็มดับบิวถอดแว่นกันแดดออก เมื่อเห็นเจียงเซิงอุ้มเด็กน้อยคนหนึ่งไว้ในอ้อมแขนและอีกสองคนเดินตามหลังมา เธอก็สูดหายใจเข้าอย่างเต็มแรง

"ให้ตายเถอะ เซิงเซิง อุ้มท้องครั้งเดียวได้สามคนเลยเหรอ?"

เธอตกตะลึง!

คลอดตั้งสามคนออกมาก็นับว่าเก่งแล้ว แต่ที่สำคัญก็คือเจ้าตัวน้อยทั้งสามยังหน้าตาดีขั้นเทพตั้งแต่อายุยังน้อยอีกต่างหาก

เธออดไม่ได้ที่จะสงสัยว่า ในตอนนั้นเจียงเซิงไปนอนกับเทพเจ้าองค์ไหนมากันแน่!

เจียงเซิงวางเด็กน้อยในอ้อมแขนลง ลูบหัวเล็กๆของพวกเขาทั้งสาม "นี่คือแม่บุญธรรมของพวกหนูนะ เซียวเถียนเถียน"

เซียวเถียนเถียนเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเจียงเซิง หลังจากที่เธอถูกไล่ออกจากตระกูลเจียงในตอนนั้น เธอก็ไปต่างประเทศ โดยในช่วงเวลานั้นเซียวเถียนเถียนก็อยู่เป็นเพื่อนเธอที่ต่างประเทศด้วย

ไปอยู่ต่างประเทศได้ไม่นานเธอก็พบว่าตัวเธอตั้งท้องขึ้นมาเสียแล้ว เธอเคยคิดที่จะทำแท้ง และก็เป็นเซียวเถียนเถียนที่พูดเกลี้ยกล่อมเธอ เธอถึงได้ตัดสินใจที่จะคลอดเด็กๆออกมา

เพื่อให้เธอได้ดูแลครรภ์อย่างสบายใจ และมีชีวิตที่สะดวกสบาย หญิงสาวที่‘เอาแต่ใจ’ผู้นี้จึงจำนำของโบราณมูลค่าหกล้านของพ่อเธอที่เก็บสะสมมาเพื่อแลกเป็นเงินมาให้กับเจียงเซิง

และถ้าในตอนนั้นไม่มีเซียวเถียนเถียนแล้วละก็ เธอที่โดนขับไล่ออกจากตระกูลเจียงและถูกระงับบัตรเครดิตนั้น น่ากลัวว่าคงต้องไปนอนข้างถนนเสียแล้ว

"สวัสดีค่ะคุณแม่บุญธรรมเถียนเถียน!"

เด็กน้อยทั้งสามก้มตัวลงคนละทีสองที และกล่าวด้วยเสียงแหลมเล็กที่น่ารักออกมา

เซียวเถียนเถียนแทบอดไม่ได้เพราะความน่ารักนี้ เธอยิ้มๆและโบกมือให้ "โอ๊ย เด็กๆสุภาพกันจังเลย~"

เจียงเฉินเฉินเด็กน้อยคนที่สองหันไปหาเจียงเหยียนเหยียนพี่ชายคนโต พร้อมพึมพำออกมาว่า "แม่บุญธรรมของเราคนนี้ดูบื้อมากเลยนะ~"

เจียงเซิงจับหัวเล็กๆของพวกเขาด้วยมือซ้ายและขวา "กระซิบอะไรกัน?"

"เอ่อ..."

และเจียงหนวนหนวนน้องคนสุดท้องก็ได้เปิดเผยอย่างไม่เกรงใจออกมาว่า "พี่ใหญ่กับพี่รองบอกว่าแม่บุญธรรมดูบื้อมากเลยค่ะ!"

เด็กน้อยสองคน "..."

เป็นน้องสาวแท้ๆอย่างไม่ต้องสงสัย

เซียวเถียนเถียนที่ขับรถอยู่ มองไปยังเด็กน้อยทั้งสามที่นอนติดกันอยู่ที่เบาะหลัง แล้วถามขึ้นมาว่า

"เซิงเซิง ทำไมแกถึงตัดสินใจกลับประเทศตอนนี้ล่ะ?"

เจียงเซิงที่กำลังพิงกับหน้าต่างรถใช้ปลายนิ้วม้วนผมของตัวเองเล่น ยิ้มเยาะพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า “ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่เสนอเงินห้าสิบล้านให้ฉันลาออกมาแล้วมาทำงานกับเขาในฐานะดีไซเนอร์น่ะ"

"ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ไม่ใช่บริษัทของครอบครัวแกหรือไง?"

เซียวเถียนเถียนเดาะลิ้นพร้อมกับส่ายหัวไปมา "ผู้อำนวยการของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ในตอนนี้คือนังพี่สาวเจียงเวยจอมแอ๊บนั่นนะ นางยอมจ่ายห้าสิบล้านเพื่อเชิญแกกลับมางั้นเหรอ?"

เมื่อพูดจบเธอก็หัวเราะออกมา "ถ้าเธอรู้ว่าแกคือโซราดีไซเนอร์เครื่องประดับระดับนานาชาติที่มีชื่อเสียงในประเทศ S แล้วละก็ เธอจะไม่กระอักเลือดเลยเหรอ?"

โซราเป็นที่ฮือฮาในอุตสาหกรรมจิวเวลรี่ที่ต่างประเทศ โดยผสมผสานงานฝีมือย้อนยุคสไตล์จีนเข้ากับจิวเวลรี่สมัยใหม่ ชิ้นงานดีไซน์แต่ละชิ้นเรียกได้ว่าเป็น "ผลงานขั้นเทพ"เลยทีเดียว

แม้แต่'มงกุฎ'ที่เจ้าหญิงประเทศS ได้สวมใส่ในพิธีอภิเษกสมรสเมื่อปีที่แล้วก็ยังมาจากผลงานการออกแบบของโซราด้วยเช่นกัน

เซียวเถียนเถียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง รู้สึกว่ามันไม่สมเหตุสมผล "จ่ายแค่ห้าสิบล้านแกก็กลับมาแล้วงั้นเหรอ? มูลค่าระดับแกแค่ห้าสิบล้านถูกไปสำหรับพวกเขาหรือเปล่า?"

เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วว่าบริษัทจิวเวลรี่ชื่อดังอย่าง"ลักชัวรี่"ในประเทศSซื้อตัวเธอด้วยข้อเสนอมูลค่าหกร้อยล้านเลยทีเดียว!

เจียงเซิงหันไปมองเธอ และยิ้มอย่างมีเลศนัย "ฉันก็เลยปฏิเสธไปไง แต่ต่อมาพวกเขาก็เสนอหนึ่งพันล้านให้กับฉัน ตระกูลเจียงเสนอให้ฉันหนึ่งพันล้านเลยนะ แล้วฉันจะไม่กลับมาได้ยังไง?"

ในเมื่อกลับมาแล้ว เธอก็จะต้องเอาหุ้นของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่กลับมาให้ได้!

เซียวเถียนเถียนสูดหายใจเข้าลึกๆ คนในครอบครัวโกงกันเอง เจ๋ง!

และในตอนนี้เธอก็ตั้งหน้าตั้งตารอคอยที่จะได้เห็นสีหน้าที่เหยเกของเจียงเวยเสียแล้ว

เมื่อรถมาถึงใต้อาคารไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ เจียงเซิงก็หันไปหาเด็กทั้งสามที่อยู่ข้างหลัง แล้วพูดว่า"มามี๊ต้องไปทำธุระก่อนนะ พวกหนูกลับไปกับแม่บุญธรรมก่อนนะคะ"

เด็กทั้งสามพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

หลังจากที่เจียงเซิงลงจากรถไปแล้ว เด็กทั้งสามก็มองหน้ากัน แล้วขยับเข้าหาเซียวเถียนเถียน

"แม่บุญธรรมครับ พวกเราอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับตระกูลเจียงกับมามี๊น่ะครับ!"

"ใช่ครับ! แม่บุญธรรมแอบบอกกับเราก็ได้นะครับ เราสัญญาว่าจะไม่ไปบอกมามี๊อย่างเด็ดขาด!"

เซียวเถียนเถียนชะงัก และมองไปที่เด็กน้อยทั้งสาม "ทำไมพวกหนูถึงอยากรู้ล่ะ?"

"เพราะเราเป็นลูกของมามี๊ เราจะไม่ยอมให้มามี๊ถูกรังแกหรอกนะครับ!"

ครั้งนี้ที่พวกเขาตามมามี๊กลับประเทศ ก็เพื่อที่จะช่วยมามี๊ "แก้แค้น" คนที่เคยรังแกมามี๊ของพวกเขานั่นเอง พวกเขาจะไม่ปล่อยไปแม้แต่คนเดียว!

เซียวเถียนเถียนเย็นวาบที่แผ่นหลัง เด็กสามคนนี้อายุเพียงแค่ห้าขวบจริงๆเหรอ...

เจียงเซิงก้าวเข้าไปในล็อบบี้ของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ แม้ว่าไวน์เนอร์ จิวเวลรี่จะเป็นบริษัทของตระกูลเจียง แต่'ไวน์เนอร์'คือความพยายามทั้งชีวิตของแม่เธอ

ไม่คิดเลยว่า พ่อของเธอจะมอบไวน์เนอร์ให้กับเจียงเวยที่เป็นคนนอกและไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรด้วยเลยแบบนี้ได้!

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเธอให้ความสนใจกับข่าวคราวของไวน์เนอร์ในต่างประเทศอยู่บ้าง หลังจากที่เจียงเวยบีบเจ้าหน้าที่ระดับสูงหลายคนที่แม่ของเธอให้ความสำคัญออกไปด้วยฐานะลูกสาวของตระกูลเจียง ชื่อเสียงของไวน์เนอร์ก็ค่อยๆลดลงในช่วงหลายปีมานี้

ยอมจ่ายหนึ่งพันล้านเพื่อซื้อตัวดีไซเนอร์อย่างเธอกลับมา ด้วยความเข้าใจของเธอที่มีต่อตระกูลเจียงนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะมีปัญญาจ่าย

เธอจะคอยดูว่าใครกันแน่ที่กำลังช่วยเจียงเวยจ่ายเงินพันล้านนั่น!

เจียงเซิงเดินไปที่ล็อบบี้ "สวัสดีค่ะ ฉันต้องการพบคุณเจียงค่ะ"

และพนักงานต้อนรับหญิงหน้าล็อบบี้ก็ถามอย่างไร้ความอดทนไปว่า "คุณได้นัดไว้หรือเปล่าคะ?"

"ยังไม่ได้นัดค่ะ แต่คุณเจียงติดต่อฉันเป็นการส่วนตัว" เจียงเซิงไม่พอใจกับทัศนคติของพนักงานต้อนรับหญิงคนนี้มากนัก

ดูเหมือนว่าคนที่เจียงเวยจ้างมาจะไม่มีคุณสมบัติทางวิชาชีพจริงๆ

พนักงานต้อนรับหญิงเหลือบมองเธอ "ถ้าคุณไม่ได้นัดเอาไว้ ต้องขอโทษด้วยนะคะ ผู้อำนวยการเจียงของเรายุ่งมากค่ะ"

เจียงเซิงยิ้มเล็กน้อย "ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่บริการแบบนี้กันหมดเลยเหรอคะ?"

"นี่คุณผู้หญิง คุณหมายความว่ายังไงคะ ไม่เห็นหรือว่าเรายุ่งมาก? คุณคิดว่าผู้อำนวยการของเราเป็นคนที่คุณอยากจะเข้าพบก็เข้าพบได้งั้นเหรอคะ?"

"เฮ้ ฉันก็นึกว่าใครซะอีก ไม่คิดเลยว่าจะเป็นแก เจียงเซิง แกยังกล้ากลับมาอีกเหรอ?"

เจียงเวยเดินออกจากลิฟต์ บังเอิญเห็นเงาร่างที่คุ้นเคยที่แผนกต้อนรับ ไม่คิดเลยว่าจะเป็นเจียงเซิงนี่เอง!

นังตัวดีนี่กลับมาแล้ว!

เจียงเซิงหันกลับไปอย่างช้าๆ ใบหน้าของเจียงเวยหม่นหมองลงเมื่อเห็นรูปร่างหน้าตาของเจียงเซิงอีกครั้ง ไม่ได้เจอแค่หกปีการเปลี่ยนแปลงของนังนี่เยอะจริงๆ เหมือนกับจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ไม่มีผิด!

"ก็แกเองที่เป็นคนเชิญฉันกลับมาไม่ใช่เหรอ?" เจียงเซิงหัวเราะเบาๆ

เจียงเวยชะงัก บนใบหน้าเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง "ฉันเชิญแกกลับมา? ไม่ได้เจอกันหกปีทำไมแกถึงได้หน้าด้านขนาดนี้?"

เธอกอดอกและเดินไปหาเจียงเซิง "ทำไม บทเรียนเมื่อหกปีที่แล้วยังไม่มากพอเหรอไง?"

เมื่อพูดถึงเรื่องเมื่อหกปีที่แล้ว ดวงตาของเจียงเซิงเย็นชาลงเล็กน้อย และไร้อากัปกิริยาใดๆบนใบหน้า "ขอแสดงความยินดีด้วยนะ ที่เธอได้เป็นผู้อำนวยการของบริษัทไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ ภายใต้การบริหารของแก ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่แย่ลงเรื่อยๆ อย่าปล่อยให้ปิดตัวลงซะก่อนล่ะ"

"แก..."

เจียงเวยยกมือขึ้นตบเธอไปหนึ่งฉาด

โดยที่เสียงฝ่ามือกระทบกับใบหน้านี้ทำให้ทุกคนในห้องโถงต่างก็ตะลึงงัน

"เกิดอะไรขึ้น?"

เสียงทุ้มที่เย็นชาดังขึ้น

ใบหน้าของเจียงเวยเปลี่ยนไปเมื่อเธอเห็นเขา และความเย่อหยิ่งเมื่อครู่บนใบหน้าของเธอก็หายไปอย่างสิ้นเชิง จากนั้นเธอก็เดินไปหาชายคนนั้นอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ

"เย่เจ๋ว นังคนนี้ค่ะ เธอดูถูกฉัน แถมสาปแช่งบริษัทของฉันให้ล้มละลายด้วย"
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
ดอกฝิ่น ฝิ่น
ชอบเรื่องนี้มากเล่นเร็วไม่ไร้สาระสนุกจะติดตามค่ะ
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 3

    เจียงเซิงหันหน้าไปพบกับสายตาที่ใสสะอาดของชายคนนั้น และเมื่อเธอเห็นรูปร่างหน้าตาของเขา เธอก็ตกตะลึงไปชั่วขณะผิวของเขาขาวใส ใบหน้าคมเข้มและโดดเด่น โดยเฉพาะดวงตาสีเหลืองอำพันคู่นั้นที่ดูเหมือนจะซ่อนความลึกลับที่ไม่อาจหยั่งถึงได้เอาไว้ รวมถึงริมฝีปากที่เม้มแน่นราวกับมีดบางๆนั้นอีกด้วยเพียงแต่ว่าใบหน้านี้กลับมีความคล้ายคลึงกับเฉินเฉินและเหยียนเหยียนเป็นอย่างมาก แม้แต่สีตาก็เหมือนกัน!ในตอนนั้นเมื่อเธอได้ให้กำเนิดลูกที่ประเทศSถึงได้รู้ว่าเป็นแฝดสาม คนโตเหยียนเหยียนและคนที่สองเฉินเฉินหน้าตาไม่เหมือนเธอเลยแม้แต่น้อยตรงกันข้ามกับคนสุดท้องหนวนหนวนที่พอมีหน้าตาคล้ายกับเธออยู่บ้าง แต่สีผมที่ดำเหมือนน้ำหมึกของเธอกลับเหมือนกับผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอคนนี้เมื่อมองไปที่ชายคนนี้ ดวงตาของเจียงเซิงก็อดไม่ได้ที่จะหม่นลงเขาคือใคร? เป็นอะไรกับเจียงเวย?ดวงตาของซือเย่เจ๋วจ้องมองไปที่ใบหน้าของเจียงเซิง ขมวดคิ้วเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้...เมื่อเจียงเวยเห็นซือเย่เจ๋วมองไปที่เจียงเซิง เธอก็แอบกัดฟันแน่น ให้ตายเถอะ ไม่ใช่ว่าซือเย่เจ๋วจะจำเจียงเซิงขึ้นมาได้นะ?ไม่ เธอไม่มีวันยอมเด็ดขาด!เธอคล้องแขนของซื

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 4

    ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าซือเย่เจ๋วเป็นแขกผู้มีเกียรติที่ได้รับเชิญจากราชวงศ์ของประเทศS และยังเป็นเพื่อนกับเจ้าหญิงแห่งราชวงศ์ของประเทศSอีกด้วย ซึ่งเขาต้องเคยเห็นเหรียญที่ระลึกของราชวงศ์ของประเทศSอยู่แล้วต่อให้เธอจะเอามันออกมาได้ ก็คงต้องถูกจับได้ว่าเป็นของปลอมอย่างแน่นอน!เจียงเซิงเยาะเย้ย "ของล้ำค่าขนาดนั้น ฉันจะเอาออกมาให้เธอดูง่ายๆได้ยังไง?"ความหมายของประโยคก็คือ เธอไม่คู่ควรนั่นเอง!เจียงเวยตัวสั่นเทาด้วยความโกรธ แต่ยังคงมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า "แกไม่กล้าใช่ไหมล่ะ?""เย่เจ๋ว คุณเห็นไหมว่าเธอกำลังโกหกอยู่ เธอรู้แก่ใจดีว่าราชวงศ์เคยรับเชิญคุณ และคุณก็รู้จักเหรียญที่ระลึกนั่น เพราะงั้นเธอจึงไม่กล้าเอามันออกมาไงล่ะคะ"เธอมีทีท่าอีกอย่างเมื่ออยู่ต่อหน้าซือเย่เจ๋วซือเย่เจ๋วกระตุกมุมปากอย่างเย็นชา "ผมเป็นคนจ่ายเงินหนึ่งพันล้านเอง เป็นความตั้งใจของผมเองที่จะเชิญดีไซเนอร์โซรามา หากคุณสามารถพิสูจน์ได้ว่าคุณคือโซรา เรื่องของวันนี้ผมจะไม่เอาเรื่อง""แต่หากไม่ได้" ซือเย่เจ๋วโน้มตัวเข้าหาเธอ แล้วพูดคำต่อคำว่า "คุณจะไม่สามารถอยู่ในเมืองหลวงได้อีก"ขณะที่เขาเข้ามาใกล้ กลิ่นน้ำหอมจางๆบนตัวของเ

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 5

    เจียงเซิงเดินไปที่ระเบียงพร้อมกับโทรศัพท์มือถือ และกดรับสาย "ทำไมล่ะ ผู้อำนวยการเจียงเสียใจทีหลังเหรอ?"เมื่อเจียงเวยได้ยินอย่างนั้น เธอก็กัดฟันแน่นแล้วพูดว่า "เจียงเซิง จะมากเกินไปแล้วนะ เรายอมจ่ายแกพันล้านเพื่อเชิญแกมาก็ถือว่าเราให้เกียรติแกมากแล้วนะ!""งั้นเหรอ? พูดเหมือนว่าฉันอยากจะได้พันล้านของพวกเธอมากอย่างงั้นแหละ" เจียงเซิงโน้มตัวไปที่ระเบียงพร้อมกอดอกแล้วยิ้มเบาๆ "ในเมื่อไม่ได้ความร่วมมือด้วยความจริงใจ ก็ไม่ต้องโทรมาอีก""เดี๋ยว!"เจียงเวยตะโกนเรียกเธอเอาไว้ เธอนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน แล้วพูดด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา "เจียงเซิง แกอย่าลืมว่าฉันยังมีคลิปวิดีโอนั่นอยู่ในมือนะ"เมื่อพูดถึงเรื่อง"คลิปวิดีโอ"ใบหน้าของเจียงเซิงก็ค่อยๆหม่นหมองเมื่อไม่ได้ยินความเคลื่อนไหวทางปลายสาย เจียงเวยก็ยิ้มๆ"ถ้าไม่อยากให้ฉันเปิดเผยสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อหกปีที่แล้ว ฉันขอแนะนำให้แกมาคุยกับฉันพรุ่งนี้เช้านะ"เจียงเซิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพยักหน้า "โอเค พรุ่งนี้ฉันจะเข้าไป"พอพูดจบ เธอก็วางสายไปเจียงหนวนหนวนที่แอบฟังอยู่ด้านหลังได้วิ่งกลับไปที่ห้องด้วยเท้าเล็กๆของเธอ แล้วพูดกับพี่ชายทั้งสองของเธอว

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 6

    ขอโทษ?ให้เธอกลับไปขอโทษเจียงเวย?เจียงเซิงยิ้มเยาะ และเงยหน้าขึ้นมองเขา "เป็นไปไม่ได้"ซือเย่เจ๋วไม่คิดเลยว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่เย่อหยิ่ง แต่ยังดื้อรั้นอีกต่างหาก ใบหน้าของเขาเย็นชาและแข็งกร้าว "ถ้าคุณไม่ขอโทษ ชื่อของโซราจะหายไปจากอุตสาหกรรมเครื่องประดับแฟชั่นในวันพรุ่งนี้"เดิมทีเขาไม่เคยคิดที่จะทำให้เธอต้องลำบากใจ แต่เจียงเวยคือ"ผู้ที่ช่วยชีวิต"ของเขา ถ้าคืนนั้นเมื่อหกปีก่อนไม่มีเธอ เขาคงตกหลุมพรางไปนานแล้วแม้ว่าเขาจะไม่มีความรู้สึกใดๆต่อเจียงเวย แต่หลายปีที่ผ่านมาเขาก็ให้เธออยู่เคียงข้างตลอดเวลา โดยที่เขาจะสนองความต้องการทางวัตถุให้เธออยู่เสมออย่างไร้เงื่อนไขใดๆไวน์เนอร์ จิวเวลรี่เข้าสู่ภาวะถดถอยในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เพราะฉะนั้นเขาจึงจ่ายเงินหนึ่งพันล้านแทนเธอเพื่อขอให้โซรากลับมายังประเทศเขารู้ว่าเจียงเวยตบเธอ เธอเป็นฝ่ายผิดก่อน เขาสามารถขอให้เจียงเวยขอโทษเธอได้ส่วนตัวแล้วพวกเธอจะแก้ไขปัญหายังไงเขาไม่สน แต่เขาไม่อนุญาตให้ผู้หญิงคนอื่นกล้าทำอะไรเธอต่อหน้าเขาอย่างเด็ดขาดมือที่ถูกล็อกของเจียงเซิงเจ็บปวดราวกับกระดูกเคลื่อน ดวงตาของเธอลดต่ำลง แม้ว่าเธอจะรู้สึกเสียใจ

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 7

    "คุณน้าคนฉวย เรามาที่นี่เพื่อสัมภาษณ์นางแบบนายแบบค่ะ~" เจียงหนวนหนวนเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเธอเป็นประกายราวกับมีดวงดาวซ่อนอยู่ข้างในดาลิน่าสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อสงบจิตใจ เด็กที่น่ารักขนาดนี้ และอ่อนโยนขนาดนี้ จะเป็นลูกของท่านซือได้ยังไงกัน?จากความเข้าใจของเธอที่มีต่อท่านซือ เขาคงไม่มีทางให้กำเนิดเด็กที่น่ารักขนาดนี้ได้หรอกนะเธอคุกเข่าลงแตะศีรษะเล็กๆของพวกเขา "พวกหนูชื่ออะไรจ๊ะ""หนูชื่อเจียงหนวนหนวนค่ะ""หนูชื่อเจียงเหยียนเหยียนครับ"เด็กน้อยทั้งสองตอบอย่างพร้อมเพรียงกันดาลิน่าตะลึงกับความน่ารักของพวกเขา หน้าตาน่ารักก็ถือว่าดีมากแล้ว แต่นี่ยังหน้าตาดีขนาดนี้อีกถ้ายืนหน้ากล้อง...เธอดึงสติกลับมา ยืนขึ้นและตะโกนบอกเจ้าหน้าที่ที่อยู่รอบตัวเธอ "พวกเธอ รีบพานางแบบนายแบบตัวน้อยสองคนนี้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็วๆเข้า!"เธอแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นผลลัพธ์!ใต้อาคารTG มายบัคที่จอดอยู่ให้บอดี้การ์ดชุดดำรออยู่ที่ประตูเพื่อแยกฝูงชนที่อยู่รอบๆออกไปอย่างรวดเร็ว และยืนเป็นสองแถวซือเย่เจ๋วก้าวลงจากรถ และก้าวเข้าไปในล็อบบี้ด้วยขาที่เรียวยาวอีกด้าน ดาลิน่าซึ่งถ่ายรูปไว้หลายชุด ได้ส่งผลงานของทั้งสอ

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 8

    "มามี้บอกว่าถ้าใครมาถามชื่อมามี้ ก็บอกเขาไปแค่ว่า ชื่อของมามี้คือท่านราชินีค่ะ" เจียงหนวนหนวนหัวเราะ"หึๆ" ดาลิน่ากลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่ แต่เธอก็ต้องรีบอดกลั้นเอาไว้ฮ่าๆ เด็กสองคนนี้น่ารักจัง แม่คนไหนสั่งสอนกัน?ดวงตาของซือเย่เจ๋ววับวาว เขามองไปที่เจียงเหยียนเหยียนซึ่งมีดวงตาที่เหมือนกับตัวเขาทุกประการหากไม่ใช่เพราะคนเดียวที่เขามีความสัมพันธ์ด้วยคือเจียงเวย เขาคงจะสงสัยว่าเด็กทั้งสองคนอาจจะเป็นลูกของเขาก็เป็นไปได้เจียงหนวนหนวนเหลือบมองนาฬิกาของเธอ แล้วกล่าว "อาคนฉวย เราต้องกลับบ้านแล้ว ไม่เช่นนั้นท่านราชินีจะเป็นห่วงเอาได้นะคะ"ซือเย่เจ๋ววางเธอลง หันกลับไปเอ่ยกับหลัวเชว่ "ไปส่งเด็กสองคนนี้ด้วยนะ"หลัวเชว่ตกตะลึง และพยักหน้า "ครับ""อาคนฉวย ลาก่อนนะคะ!" เจียงหนวนหนวนโบกมือให้เขา ก่อนจับมือพี่ชายแล้วจากไปพร้อมกับหลัวเชว่ขณะที่เธอกำลังจะเดินออกไปนั้น เธอก็โชว์ผมเส้นหนึ่งให้เจียงเหยียนเหยียนดูอย่างภาคภูมิใจหลังจากเดินออกจากประตู เจียงหนวนหนวนก็ดึงชายเสื้อของหลัวเชว่ "คุณอา มามี้ของเราป่วยอยู่ในโรงพยาบาล คุณอาช่วยพาเราไปโรงพยาบาลได้ไหมคะ?"หลัวเชว่หยุดชะงัก ลอบถอนหายใจว่า

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 9

    วันรุ่งขึ้น ณ บริษัทไวน์เนอร์เจียงเซิงนั่งอยู่ในห้องทำงานของเธอเพื่อตรวจสอบการออกแบบของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา จากนั้นเธอก็โยนแฟ้มลงบนโต๊ะ"ไม่มีความคิดสร้างสรรค์ แม้แต่คำนิยามของการออกแบบยังไม่รู้เลย หลายปีมานี้เครื่องประดับของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ใช้เงินไปกับการเอาของไม่ดีมาปนกับของดีเพื่อทดจำนวนงั้นเหรอ?"พนักงานที่ยืนอยู่ห้องทำงานดูลำบากใจเป็นอย่างมาก "คุณโซราคะ ผู้อำนวยการเจียงบอกว่า แบรนด์เครื่องประดับของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ต้องไปตามสไตล์ดั้งเดิมเท่านั้นค่ะ"เจียงเซิงกอดอกเอนตัวพิงกับเก้าอี้ แล้วหัวเราะ "สไตล์ดั้งเดิมยังไง?"เธอกางไฟล์ข้อมูลของผลิตภัณฑ์เครื่องประดับขึ้นมา "ในอุตสาหกรรมเครื่องประดับแฟชั่นพวกนี้เป็นเพียงขยะเท่านั้น ผู้อำนวยการเจียงของพวกคุณมีความสามารถจริงๆ หลังเข้ารับตำแหน่งก็ถอดคนที่มีความสามารถในแผนกออกทั้งหมด ตอนนี้ ไวน์เนอร์แม้แต่ผลิตภัณฑ์ของตัวเองยังทำออกมาไม่ได้ ได้แต่ขายของที่คนอื่นไม่เอาแล้ว จะผลาญก็ไม่ใช่ผลาญแบบนี้นะ"พนักงานนิ่งเงียบและไม่ตอบโต้ใดๆเจียงเซิงลุกขึ้นยืน แล้วพูดว่า "พาฉันไปที่โกดังเก็บวัตถุดิบที""ค่ะ" พนักงานพยักหน้า

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 10

    เมื่อเจียงเวยได้ยินว่าซือเย่เจ๋วและเจียงเซิงมาที่โกดังเก็บวัตถุดิบ แถมผู้จัดการเฉินยังถูกเรียกตัวเข้าไปอีกต่างหาก เพราะกลัวว่าบางอย่างจะถูกเปิดเผย เธอจึงรีบไปที่นั่นในทันทีเธอระงับความตื่นตระหนกในใจเอาไว้ แล้วถามราวกับไม่รู้อะไรเลยว่า "เกิดอะไรขึ้น?""เย่เจ๋ว ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้?"ให้ตายเถอะ นังสารเลวเจียงเซิงกลับมาเพื่อจับผิดเธอใช่ไหม ถึงกับต้องตามถึงโกดังเก็บวัตถุดิบเชียวเหรอ!ตอนนั้นเพื่อประหยัดเงินเธอได้ให้คนนำเข้าอัญมณีล็อตหนึ่งที่มีการปลอมปนเข้ามา ไม่คิดเลยว่านังนี่เพิ่งกลับมาก็หาเรื่องเธอซะแล้ว!ซือเย่เจ๋วมองไปที่เธอและพูดอย่างเฉยเมย "หินอัญมณีเจือปนพวกนี้คืออะไร?"เจียงเวยอดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่น แต่เธอกลับแสดงทีท่าไร้เดียงสาออกมา "ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับหินอัญมณี อย่างที่คุณรู้ หลายปีที่ผ่านมา วัตถุดิบหินอัญมณีต้องได้รับการอนุมัติจากฉัน แต่ฉันคิดว่ามันคงเหมือนเดิมมาโดยตลอด"เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลยเกี่ยวกับหินอัญมณีจริงๆ ข้อนี้เธอได้ประโยชน์แต่เจียงเซิงกลับหัวเราะออกมา "คุณพ่อใจกว้างจังเลยนะ ยกบริษัทให้กับคนที่ไม่รู้อะไรเลย ไม่กลัวบริษัทจะล้มละลายหรือไ

Latest chapter

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 635

    *ถูกลูกเล่นของ Soul จิวเวลรี่ทำให้อ้วกแล้ว*แฟรงค์มองดูเธอ "เซิงเซิง จำนวนยอดขายของ Soul จิวเวลรี่ในวันนี้ลดลงอีกสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว บริษัทได้รับสายโทรศัพท์เพื่อสละออเดอร์และคืนเงินหลายออเดอร์แล้วดวงตาของเจียงเซิงขยับเขยื้อน "ดูท่าพวกเขาอยากจะบีบบังคับให้ฉันยอมจำนนสินะ""งั้นคุณวางแผนจะทำอย่างไร?" แฟรงค์รู้ว่าเธอไม่เปิดเผยตัวตนเพราะมีเหตุผลของเธอ ถ้าหากมีวิธีอื่นก็จะดีอย่างมากเจียงเซิงยื่นแท็บเล็ตไปให้เขา และหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา "ทางด้านผิ่นเก๋อยืนยันเป็นมั่นว่าฉันลอกเลียนแบบทั้ง Soul จิวเวลรี่ ถึงเวลาที่ฉันควรจะตอบโต้แล้ว"ในขณะที่กระแส "การลอกเลียนแบบ" บนอินเทอร์เน็ตกำลังโด่งดัง คำค้นหายอดนิยมของเฟซบุ๊กก็มีเพิ่มขึ้นมาหนึ่งประเด็น*ผิ่นเก๋อของปลอม*ผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่ถูกเปิดเผยออกมาว่าแอบลดวัสดุและขั้นตอนการก่อสร้าง ขายเครื่องประดับปลอมในราคาสูงและหลอกลวงลูกค้า และสร้างข่าวลือเรื่องที่โซราเสียชีวิต แม้กระทั่งข่าวลือที่เจ้าของผิ่นเก๋อมอมเหล้าเด็กสาวในคลับเฮ้าส์ก็ถูกเปิดโปงจนหมดเปลือกการเปิดเผยอย่างต่อเนื่องนี้ ทำให้เหตุการณ์ของ Soul จิวเวลรี่ถูกดันลงไปทันที เพียงแค่เรื่องที่

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 634

    "ทำไม่ได้" ซือเย่เจ๋วเสียงทุ้มต่ำ จากนั้นจูบเธออย่างแรง และยิ่งอยู่ยิ่งรุนแรงขึ้นอาจเป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง เมื่อคืนฝนตกหนักทำให้อุณหภูมิเปลี่ยนไปหนาวเย็นกะทันหัน ใบไม้สีเหลืองที่แห้งเหี่ยวปกคลุมบนพื้น สัมผัสกับแอ่งน้ำเจียงเซิงกับซือเย่เจ๋วเพิ่งไปส่งเจ้าตัวเล็กทั้งสองคนที่โรงเรียนประถมเอกชน จากนั้นตอนที่เดินทางไปส่งเจียงเซิงที่ Soul จิวเวลรี่ เจียงเซิงง่วงจนพิงร่างกายของเขาแล้วงีบหลับซือเย่เจ๋วหันหน้าไปจ้องมองเธอ จากนั้นก็ยกมือขึ้นรวบไรผมที่อยู่ตรงหน้าผากของเธอ "ยังง่วงเหรอ?""อืม"เจียงเซิงบ่นอย่างซื่อตรง "โทษคุณเลย"เขายิ้ม จากนั้นก็มก้มตัวมาที่ข้างหูของเธอ "หรือว่าไม่ใช่ความผิดของคุณเหรอ?"เจียงเซิงเงยหน้าขึ้นและวางคางบนไหล่เพื่อมองดูเขา "ไม่ได้ให้คุณทำสองยกทั้งคืนสักหน่อย"ซือเย่เจ๋วที่สูญเสียความทรงจำไม่เพียงควบคุมอารมณ์ไม่ได้ แถมยังมีกำลังวังชาเต็มเปี่ยม เกือบพรากชีวิตแก่ ๆ ของเธอซือเย่เจ๋วไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจกลับรู้สึกพึ่งพอใจอย่างมากในตอนนี้โทรศัพท์ของเจียงเซิงดังขึ้น คุณอาแฟรงค์โทรมาหาเธอแต่เช้าเกรงว่าต้องมีเรื่องใหญ่แน่นอนเธอรับสาย "คุณอาแฟรงค์?""เซิงเซิง

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 633

    แต่ชาวเน็ตส่วนใหญ่คิดว่านี่ไม่ใช่การลอกเลียนแบบ ต่อให้สไตล์เหมือนกันแต่ยังมีจุดเด่นอื่นอีก สถานการณ์แบบนี้ไม่สามารถจำกัดความว่าเป็นการลอกเลียนแบบได้ ขอถามกลับว่าคนที่พูดว่าลอกเลียนแบบมีสิทธิอะไรคิดว่าคนเขาจะต้องลอกเลียนแบบแน่นอนน่าจะเป็นเพราะผู้บริหารของผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่เห็นว่านี่ไม่เพียงไม่ได้กดหัวคนอื่น แต่กลับเป็นวิธีที่ "ใจร้อนอยากประสบความสำเร็จแต่กลับทำให้เสียการ" จึงอยากเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมออกแต่คิดไม่ถึงว่า พวกเขาไม่สามารถเพิกถอนได้ เพราะว่ามีคนทุ่มเงินจำนวนมากซื้อคำค้นหายอดนิยมนี้ ผิ่นเก๋อของพวกเขาออกเงินสองเท่า ฝ่ายตรงข้ามก็ออกเงินสี่เท่า ตอนนี้เล่นเกมทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมแล้วเจียงเซิงนั่งดูหน้าแชทเฟซบุ๊กอยู่ตรงหน้าคอมพิวเตอร์ แฟรงค์เดินเข้ามา "เซิงเซิง ผิ่นเก๋อยอมแพ้การเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมแล้ว ดูท่าว่าจะทุ่มเงินไม่ไหวแล้ว"เจียงเซิงหรี่ตาลง "พวกเขาทำใจทุ่มเงินไม่ได้ แต่น่าจะมีวิธีอื่นอีก"ทางด้านเจียงเซิงทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมกับผิ่นเก๋อ ทางด้านซือเย่เจ๋วก็ทุ่มเงินล้มธุรกิจของหานซื่อกรุ๊ป หลัวเชว่มองดูจนตกตะลึงตาค้าง สามีภรรยาคู่นี้ตอนนี้เป็นคนโง่ที่เงินเ

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 632

    เซียวเถียนเถียนใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา เธอตกใจจนถอยหลังไปสองสามก้าว จากนั้นก็หันหลังวิ่งหนีไปเมื่อมาถึงนอกห้องทำงานของเจียงเซิง คนทั้งคนยังคงอยู่ในสภาพเครื่องรวน เมื่อเข้าไปข้างในก็ทรุดนั่งลงบนโซฟา ขาก็อ่อนแรงไปหมดเจียงเซิงเดินออกมาจากห้องทำงาน เห็นท่าทางเหม่อลอยของเซียวเถียนเถียน ก็ยิ้มบาง "เกิดอะไรขึ้น?"เซียวเถียนเถียนลุกนั่งทันที และวางกาแฟบนโต๊ะทำงานของเธอ "ซื้อ...ซื้อมาให้เธอ"เจียงเซิงเดินไปตรงหน้าโต๊ะแล้วหยิบกาแฟขึ้นมา เห็นเธอพูดจาติดขัดจึงถามขึ้น "เจอเรื่องอะไรมา ทำไมถึงตกใจขนาดนี้?""ก็...ก็ไม่ได้เจอเรื่องอะไร ก็แค่ระหว่างทางที่ซื้อกาแฟได้เจอกับหานเซิงเข้า เกือบจะทะเลาะกับเธอขึ้นมา"เจียงเซิงถือกาแฟเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน "แค่นั้นเหรอ?"เธอเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า "ใช่""งั้นเธอทำไมหน้าแดงขนาดนี้?""นั่นเป็นเพราะว่าฉันร้อน!" เซียวเถียนเถียนโกรธขึ้นมาทันที เจียงเซิงมองท่าทางประหม่าของเธอออก จึงหรี่ตาจ้องมองเธออยู่นานต่อให้เจอกับหานเซิงแล้วทะเลาะกัน ก็ไม่ถึงกับทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้ ท่าทางแบบนี้เห็นได้ชัดว่า...ทำเรื่องไม่ดีอะไรมา"อ่อใช่เซิงเซิง บนเฟซบุ๊กเรื่องลอกเลียนแ

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 631

    "เธอ…"“ผู้ชายทุกคนชอบผู้หญิงที่อ่อนโยนและน่ารัก คนปากคอเราะรายอย่างเธอชีวิตนี้คงไม่มีคนชอบเธอหรอก”ขณะพูด เธอก็พูดเหน็บแนม "ถ้าไม่ใช่ว่าเธอเป็นลูกสาวตระกูลเซียว จะมีการแต่งงานเกี่ยวดองกันกับตระกูลลู่ที่ดีขนาดนี้เหรอ คุณชายลู่แต่งงานกับเธอซวยไปแปดชาติจริง ๆ"เซียวเถียนเถียนสีหน้าเคร่งขรึมลงทันที เธอง้างมือขึ้นจะฟาดหน้าของหานเซิงหานเซิงเงยหน้าขึ้นให้เธอตบแต่ฝ่ามือยังไม่ทันโดน ข้อมือก็ถูกคนจับเอาไว้ลู่ลี่เซินดึงเซียวเถียนเถียนไปข้างหลังแล้วมองดูเธอ "ลงมือต่อหน้าคนมากมายแบบนี้ ไม่รู้จักอายบ้างเหรอ?"ผู้คนรอบตัวพากันมองมาทางนี้ เหมือนกำลังจะรอดูฉากเด็ดอยู่ ถ้าหากเมื่อครู่เซียวเถียนเถียนตบลงไปจริง ๆ ก็จะมีคนถ่ายรูปเอาไว้และเอาเรื่องนี้ไปพูดกันแต่เซียวเถียนเถียนไม่ยอมแพ้ เธอสะบัดมือของเขาออก "นายยุ่งอะไรกับฉันด้วย""คุณชายลู่ คุณมาได้พอดีเลย คู่หมั้นของคุณร้ายกาจ เมื่อครู่ยังอยากจะตบฉันด้วย ถ้าคุณไม่ห้ามไว้ หน้าของฉันคงบวมไปแล้วหานเซิงท่าทางน่าสงสาร เธอมีความมั่นใจคิดว่าผู้ชายชอบแบบนี้กันหมด แทบอยากจะให้ลู่ลี่เซินเห็นใจเธอ สงสารเธอ และทะเลาะกับเซียวเถียนเถียนขึ้นมาแต่หานเซิง

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 630

    กู้เฉินกวางยิ้มบางแต่ไม่ได้พูดอะไรหลัวเชว่มองไปที่ซือเย่เจ๋วและพูดไม่ออก นี่เห็นได้ชัดว่าถูกคุณเจียงควบคุมจนอยู่หมัดแล้ว......บริษัท Soul จิวเวลรี่สิบเจ็ดบอกว่าเจียงยี่กับผู้เฒ่าเจียงได้พาเจียงเฮงกลับเมืองจินเฉิงแล้วเงินห้าแสนกว่าบาทที่ต้ายฉิงใช้จ่ายไปตอนนี้ได้ตามกลับผ่านทางตำรวจแล้ว แต่ก็ตามกลับมาได้แค่แสนกว่าบาท แต่ต้ายฉิงถูกควบคุมการเดินทาง อยากจะหนีก็หนีไม่ได้เจียงเซิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากมายหลังจากผ่านเรื่องนี้ไปผู้เฒ่าเจียงคงจะทำตัวดีไม่น้อย จากอายุของเธอในตอนนี้อยากจะดิ้นรนต่อไป เกรงว่าคงจะไม่มีโอกาสดิ้นรนแล้วหลายชายของตัวเองล้างผลาญครอบครัวใช้เงินสะสมของเธอจนหมด แถมยังถูกหลอก แม้แต่ลูกชายก็ยังไม่ยอมรับเธอ ตอนนี้เธอก็ไม่มีอารมณ์คิดถึงมรดกของพ่อของเธอแล้ว*อลิซลอกเลียนแบบโซรา*พาดหัวข่าวเฟซบุ๊กที่โดดเด่นบนหน้าจอทำให้เจียงเซิงที่เพิ่งดื่มน้ำแทบจะพ่นน้ำออกมาเธอลอกเลียนแบบตัวเอง?เมื่อเปิดดู ก็เป็นเรื่องประดับ*รุ่นคู่รัก*ที่เธอออกแบบคล้ายกับสไตล์การออกแบบของเธอก่อนหน้านี้ แต่ไม่รู้ว่าใครตั้งใจพูดตัดสินเรื่องนี้ว่าลอกเลียนแบบ ชาวเน็ตที่ไม่ผ่านกรองการครุ่นคิดก็เชื่อจ

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 629

    กู้เฉินกวางถอดแว่นกันแดดออกแล้วใส่ไว้ในกระเป๋าตรงหน้าอก "สถานการณ์ของนายแบบนี้ คงไม่ต้องให้ฉันแนะนำตัวเองใช่ไหม?"ซือเย่เจ๋วก็มองออกว่าเขาคือใคร "อยู่ในวงการบันเทิงได้ไม่เลวเลยสินะ"กู้เฉินกวางหัวเราะเบา ๆ “คนอื่นบอกว่านายความจำเสื่อมฉันยังไม่เชื่อ”เขาเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลงด้วยตัวเอง หลัวเชว่รินชาให้เขาหนึ่งแก้วซือเย่เจ๋วลุกขึ้นยืนและเดินอ้อมโต๊ะทำงานไปตรงหน้าโซฟา จากนั้นก็ปลดกระดุมชุดสูทออกแล้วนั่งลง "แขกหายากสินะ มีธุระอะไรกับฉัน?""มีธุระจริง ๆ นั่นแหละ" กู้เฉินกวางยกแก้วน้ำชาขึ้น "ฉันคิดว่านายคงจะเคยรู้จักกับหานจื้อเหนียนสินะ?"ในตอนที่ซือเย่เจ๋วกำลังครุ่นคิดว่าหานจื้อเหนียนคือใคร หลัวเชว่ก็ก้มตัวชี้แนะ "ประธานหานคนนั้นเมื่อครั้งที่แล้ว"ซือเย่เจ๋วหรี่ตาลงและยิ้มอย่างมีความหมายลึกซึ้ง "ทำไม ตระกูลหานมุ่งเป้าไปที่นายเหรอ?"กู้เฉินกวางไม่ได้พูดอะไรซือเย่เจ๋วสีหน้าจริงจังขึ้นมา "ฉันว่านายก็อายุเยอะแล้ว ควรจะพิจารณาเรื่องการแต่งงานได้แล้ว?"กู้เฉินกวางวางแก้วชาลง และครุ่นคิด “เร่งให้ฉันแต่งงาน นายเป็นห่วงอะไร?”ซือเย่เจ๋วสีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย จากนั้นกอดอกมองเขา "ตาข้าง

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 628

    เจียงเซิงไม่ปฏิเสธ "ใช่ค่ะ" เธอหัวเราะเบา ๆ "รวมทั้งเงินห้าล้านบาทนั่นด้วย นั่นก็เป็นเงินที่ฉันให้ คุณก็ไม่ได้บอกคุณย่าว่าคุณมีเงินห้าล้านบาทใช่ไหม?"ผู้เฒ่าเจียงหันหน้ามองไปทางเจียงยี่เจียงยี่ไม่ได้พูดอะไร เห็นได้ชัดว่ายอมรับแล้ว"คุณไม่อยากยอมรับแม่ ไม่อยากยอมรับลูกชาย ฉันก็ไม่ก้าวก่ายคุณ ในเมื่อเงินเอาให้คุณแล้ว คุณอยากจะใช้อะไรก็เรื่องของคุณ"เจียงเซิงกอดอก สายตาเย็นชา "แน่นอนว่าถ้าหากคุณยอมเอาเงินไปใช้ในทางที่ต้อง ฉันอาจจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง แต่น่าเสียดายที่คุณปรับเปลี่ยนตัวเองไม่ได้แล้ว เอาเงินให้คุณมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ใด ๆ"มือที่วางอยู่บนขาของเจียงยี่กำแน่นอย่างอดไม่ได้ สีหน้าก็รู้สึกอับอายผู้เฒ่าเจียงมองดูเจียงเซิง "เซิงเซิง ในเมื่อเธอยังมีชีวิตอยู่ และก็ยอมช่วยอาของเธอกับลูกพี่ลูกน้องของเธอ...""คุณย่า คุณคิดมากเกินไปหรือเปล่า?" เจียงเซิงขัดคำพูดของเธอทันที "ฉันไม่ได้ช่วยพวกเขาโดยไม่มีเหตุผลหรอกนะคะ ฉันก็แค่ช่วยให้คุณได้เห็นความโหดร้ายของโลกนี้อย่างชัดเจน"ผู้เฒ่าเจียงมองไปทางเธอด้วยความเหม่อลอยเจียงเซิงลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าต่าง และหันข้างมองไปทางพวกเขา "เพราะว

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 627

    เพิ่งจะเข้าไปในห้อง เจียงยี่ก็อยู่ด้วย เจียงยี่นั่งอยู่บนเก้าอี้ บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลังวางมือบนไหล่ของเขาไม่ให้เขาหนีไปได้ตอนที่ผู้เฒ่าเจียงเห็นผู้หญิงแปลกหน้าถูกพาตัวเข้ามา และคุกเข่าลงบนพื้น ก็งุนงงไปหมด "นี่คือ..."สิบเจ็ดพูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย "ฉิงฉิงที่หลานชายของคุณพูดถึง คุณให้เธออธิบายกับคุณเองเถอะ"ฉิงฉิง?ผู้เฒ่าเจียงสายตามองไปที่ผู้หญิงคนนี้อีกครั้ง ต้ายฉิงร้องไห้แล้วคลานมาที่ข้างเตียง "คุณย่าเจียง ขอโทษนะคะ ฉันผิดไปแล้ว ฉันไม่ควรหลอกลวงเจียงเฮง ขอร้องพวกคุณปล่อยฉันไปเถอะค่ะ"ผู้เฒ่าเจียงนึกขึ้นได้ว่าเจียงเฮงหลานชายของเธอนำเงินก้อนนั้นให้กับผู้หญิงคนนี้ เธอก็รู้สึกโมโหขึ้นมา และผลักฉิงฉิงออก "เธอยังมีหน้ามาหาฉันอีก? เงินของหลานชายฉันล่ะ?"ต้ายฉิงถูกผลักล้มลงกับพื้น ไหล่ของเธอสั่นเทา น้ำตาไหลลงแก้ม ชั่วขณะไม่รู้ว่าควรจะพูดเรื่องเงินก้อนนั้นที่เธอใช้ไปหมดแล้วอย่างไรดี“ฉิงฉิง!”เจียงเฮงปรากฏตัวนอกประตูและเห็นต้ายฉิงนั่งอยู่บนพื้น เขาจึงรีบเดินไปประคองเธอ "คุณย่า ฉิงฉิงมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร"“แกยังจะพูดอีก?” ผู้เฒ่าเจียงหน้าเขียวหน้าดำ "นังเด็กคนนี้หลอกเอาเงินของแก เ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status