LOGINShare
บทที่ 6 เหยื่อล่อ
Last Updated:
2025-02-08 13:10:11“พี่โรม นานาต้องขึ้นไปชั้นสามอีกแล้วเหรอคะ” ร่างเล็กเดินเข้ามาถามและทำสีหน้าเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด
“ใช่ เรามีอะไรรึเปล่า” โรมแกล้งถามและลองสังเกตสีหน้าของหญิงสาวไปด้วย
“เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร นานาขอเอาเหล้าขึ้นไปข้างบนก่อนนะคะ”
“อืม แล้วคอยช่วยรินเหล้าให้บอสจนกว่าบอสจะสั่งให้ลงมานะ เพราะบอสไม่ชอบรินเหล้าเอง”
“ค่ะพี่โรม”
ขาเรียวเดินขึ้นมาชั้นสามด้วยอาการขาสั่นบอกตัวเองจะมากลัวไม่ได้เพราะเวลาเหลือไม่มากแล้ว ต้องรีบหาข้อมูลที่อีกฝั่งต้องการให้เร็วที่สุดที่จะหาได้
ทางเดียวที่จะหาได้คงต้องเข้าหาบอสของที่นี่ซะแล้วมั้ง แต่จะเข้าหายังไงเพราะเขาน่ากลัวซะขนาดนั้น
พอเธอเปิดประตูเข้ามาก็ต้องหายใจด้วยความโล่งอก เพราะคิดจะเห็นใครตายเสียแล้วอีก
“นานาขอรินเหล้าให้นะคะ” ฟาริสเงยหน้ามองใบหน้ารูปไข่ที่มีใบหน้าเล็กสมกับตัว ริมฝีปากอวบอิ่มนั่นที่เอ่ยเสียงหวาน ๆ ออกมา
จะทำยังไงกับเด็กน้อยตรงนี้ดี จับถลกหนังซะเลยดีไหม หรือจะเก็บเลี้ยงไว้ดูเล่นต่อไปสักระยะ เบื่อเมื่อไรค่อยจัดการ
“เมธาของล็อตนี้สั่งจองเข้ามาเท่าไร” ฟาริสเอ่ยถามไม่นานร่างสูงของใครอีกคนก็ก้าวออกมาจากมุมมืด
“ล็อตนี้สั่งมาเกือบเต็มโควตาแล้วครับ”
“สงสัยต้องไปตรวจดูที่โกดังซะแล้วสินะ”
นานาเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ พยายามทำตัวให้กลืนเข้ากับความมืดสลัวที่สุด โกดังสินค้านั้นมันอยู่ไหนกันล่ะ เธอจะหาเจอได้ยังไงกัน
“ที่สั่งจองเข้ามาเพิ่มจะเป็นปืนกลครับ” เมธาเล่ารายละเอียดให้ฟังโดยไม่กลัวว่าข้อมูลจะรั่วไหลจากคนนอก
“เมธามาเล่ารายละเอียดตรงนี้ เห็นไหมว่ามีคนนอกอยู่” ฟาริสเอ่ยเสียงเย็นและนั่งจิบเหล้าไปด้วยแต่สายตายังจับจ้องมาที่ร่างเล็กไม่วางตา
“นานาไม่ได้ยินอะไรเลยค่ะ” เธอรีบตอบและยืนนิ่งแกล้งไม่ฟังสนทนาที่พวกเขาทั้งสองคุยกัน
มาเฟียหนุ่มยกยิ้มมุมปากและส่งสายตาให้เมธารู้
“โกดังสินค้าย่อยที่สมุทรปราการของเข้าครบแล้วครับนาย”
“ตรงสมุทรปราการนี่ที่ไหนเมธา กูลืมไปหมดแล้ว”
“ที่ปากน้ำครับ”
“อ๋อ ไปจัดการคืนนี้เลย”
“ครับนาย” เมธารับคำสั่งและรีบก้าวเดินออกไป
“ส่วนเธอมานี่สิ” ฟาริสกระดิกนิ้วเรียก
ร่างเล็กเดินเข้ามาใกล้ด้วยใจที่เต้นระส่ำ ที่เต้นไม่ใช่ตื่นเต้นกับความหล่อของคนตรงหน้า แต่เต้นเพราะกลัวตาย
“ค่ะบอส” เธอเดินเข้ามาใกล้และหยุดยืนตรงข้างกาย
“นั่งนี่สิ” มือหนาตบที่นั่งบนตักแกร่งของตนเองให้หญิงสาวเข้ามานั่ง
“ตะ แต่ตรงนั้นมัน” เธอเอ่ยตะกุกตะกักเขาคิดอะไรจะให้เธอไปนั่งบนตักเขาบ้ารึเปล่า
“มันทำไม” เสียงไม่พอใจเอ่ยเสียงต่ำและตวัดสายตามองมาที่หญิงสาวอย่างเอาเรื่อง
“ไม่มีอะไรค่ะ” เธอรีบตอบและเดินเข้ามานั่งบนหน้าขาแกร่งของเขาด้วยความเกร็ง
“อย่าเกร็งสิ นั่งพิงอกฉันมาเลย” มาเฟียหนุ่มสั่งเสียงเข้ม และจับหัวทุยสวยพิงอกของเขาเอาไว้
นี่มันอะไรกัน?
หญิงสาวพึมพำในใจด้วยหัวใจที่เต้นระส่ำ ไม่ใช่เขาจะจับเธอกินตรงนี้นะ เธอไม่พร้อมเสียซิงให้ใครทั้งนั้นอายุเธอก็เพิ่งจะ 18 เอง
“เธอมีพี่น้องไหม” เสียงนิ่งถามและม้วนผมนุ่มสลวยของหญิงสาวเล่นไปด้วย
“ไม่มีค่ะ” เธอเลือกโกหกไป ขืนบอกความจริงเขาไปถ้าเกิดวันไหนโดนจับได้ เขาจะไม่มาตามฆ่าล้างโคตรเธอเลยเหรอ
“กระโปรงเธอยังไม่ค่อยสั้นเลยนะ ต้องสั้นอีกสิ ตรงนี้ก็ต้องแหวกอีกถึงจะเรียกลูกค้าให้ฉันได้” นิ้วเรียวยาวเข้ามาสะกิดเสื้อด้านบนของเธอและใช้นิ้วลากไปมา
“แต่นี่มันก็สั้นเยอะแล้วนะคะ”
“ต้องสั้นอีก พรุ่งนี้ฉันจะให้คนเอาชุดใหม่มาให้เธอ เปลี่ยนแล้วก็ขึ้นมาข้างบนเวลาเดิมแบบนี้”
“เออ...”
“เข้าใจไหมเด็กน้อย” มาเฟียหนุ่มกำชับเสียงนิ่งและกดปลายจมูกโด่งเข้าที่ไหปลาร้าของเธอ
“เข้าใจแล้วค่ะบอส” เธอรีบตอบออกมาอย่างไว รู้สึกไม่โอเคเลยที่เขากำลังทำเรื่องแบบนี้กับเธอ
“ดีมาก ลงไปทำงานของเธอได้แล้ว”
“ค่ะบอส” เธอรีบเด้งตัวขึ้นและก้าวเท้าฉับ ๆ ออกไปโดยไม่เหลียวหลังมามอง ว่าเขานั้นกำลังแสยะยิ้มมองมาที่เธออย่างน่ากลัว
ในล็อกเกอร์ที่ไม่มีผู้คนร่างสวยเข้ามายืนหลบมุมเพื่อส่งข้อความหาใครบางคนอย่างเร่งรีบ
“พรุ่งนี้ที่โกดังสินค้าตรงปากน้ำ ฉันไม่รู้เวลาแค่รู้ว่าเป็นโกดังที่นั่น”
[เยี่ยมมากสาวน้อย]
ปลายทางตอบกลับมาสั้น ๆ เธอจึงรีบเก็บโทรศัพท์เข้าล็อกเกอร์และออกไปทำงานตามเดิมเพื่อไม่ให้คนอื่นสงสัย
แสงจันทร์ท่ามกลางความมืดมิดที่มีเพียงแสงจันทร์กระทบกับผิวน้ำเพื่อช่วยให้ส่องสว่างเท่านั้น ที่อีกมุมหนึ่งมีชายชุดดำขับรถเข้ามาเทียบท่าได้ประมาณหกคัน ทุกคนต่างวิ่งมารอรับคำสั่งอย่างพร้อมเพรียง
“ที่นี่จริง ๆ ใช่ไหมวะ แต่ทำไมมันดูเหมือนร้างเลยว่ะ” หนึ่งในกลุ่มที่ลงรถมาเอ่ยขึ้นเพราะมองไปรอบ ๆ มันไม่เหมือนคลังสินค้าที่เอาไว้เก็บของเลย ไฟก็ไม่มี มีแต่หญ้าขึ้นรกร้างเต็มไปหมด
ปัง!
ปัง!
ท่ามกลางความมืดเสียงปืนวิ่งเข้าสาดใส่ทุกคนที่ยืนเป็นเป้านิ่งล้มทีละคนสองคน
“เฮ้ย! หนีเร็ว มันเป็นกับดัก”
ปัง! ปัง!
“อ๊าก!!”
เมื่อรู้ตัวแต่มันก็สายไปเสียแล้วเพราะสไนเปอร์ได้ซุ่มยิงทุกคนล้มตายกันเกลื่อนพร้อมกับเลือดที่ไหลอาบลงมากลิ่นคาวคละคลุ้งไปจนทั่วบริเวรนั้น
“เรียบร้อยแล้วครับนาย” เมธาโทรเข้ารายงานถึงหัวหน้าใหญ่ทันทีที่งานที่ได้รับมอบหมายเสร็จสิ้น
“เก็บกวาดให้เรียบร้อย” เสียงทุ้มต่ำที่แฝงไปด้วยอำนาจเอ่ยสั่งมาตามสาย
“แล้วเด็กนั้นให้ผมจัดการยังไงดีครับ”
“เอาไว้ก่อน เก็บไว้ดูเล่นก็สนุกดี หึ หึ”
“ครับนาย” เมธารับคำและรีบเข้าเคลียร์พื้นก่อนที่ตะวันจะขึ้น
ในห้องทำงานร่างสูงนั่งเท้าคางมองการเคลื่อนไหวของหญิงสาวในหน้าจอสี่เหลี่ยมที่กำลังทำงานอย่างขะมักเขม้น ปากหยักยกยิ้มมุมปาก และใช้นิ้วจิ้มไปที่หน้าผากของหญิงสาวและนั่งหัวเราะในลำคอ
“เป็นเธอจริง ๆ ด้วยสินะสาวน้อย หึ หึ”
-----------------------------------------
อิพี่มันจะจัดการแล้ว แต่จะจัดการน้องยังไงดี
เรื่องนี้ไม่มีนอกกายนอกใจ และไม่มีดราม่าค่ะ
มีแต่อิพี่ที่ซาดิสม์ชอบเลี้ยงเมียด้วยลำเข้ง ^^
นางเอกต้องลำบากนิดหนึ่งพระเอกโรคจิตมันจะชอบมากกกก
Related chapters
ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน บทที่ 7 ขุนให้อ้วนแล้วค่อยเชือด
“อีกแล้วเหรอพี่โรม แต่นานาติดลูกค้าอยู่นะคะ” หญิงสาวทำหน้าเสียเมื่อรู้ว่าต้องขึ้นไปข้างบนที่มีมาเฟียโรคจิตอยู่บนนั้น“ใช่บอสให้เราไปชงเหล้า ตรงนี้พี่เคลียร์เองรีบขึ้นไปเถอะบอสไม่ชอบรอนาน”เธอทำอะไรไม่ได้จึงต้องจำใจขึ้นไปอย่างจำยอม เปิดประตูเข้ามาเธอต้องเอามือปิดจมูกแทบไม่ทันเพราะกลิ่นคาวเลือดลอยมาเตะจมูกของเธอเข้าอย่างจังอย่าบอกนะว่าเขาฆ่าคนอีกแล้ว“ผมยอมแล้วครับ อย่าฆ่าผมเลย”“หึ คนที่สั่งมึงมาชื่ออะไร” เมธาคำรามถามเสียงลอดไรฟัน ที่ใบหน้าและมือมีแต่เลือดสาดกระเซ็นใส่“เข้ามาสิ” มาเฟียหนุ่มกวักมือเรียกเมื่อเห็นหญิงสาวยืนนิ่งไม่ยอมก้าวเข้ามา“คะ ค่ะบอส” เธอเอ่ยเสียงสั่นและเข้ามาชงเหล้าด้วยมืออันสั่นเทาร่างสูงเหยียดยิ้มและคว้าหญิงสาวเข้ามานั่งบนตัก ให้เธอเอาหลังพิงอกเขาเอาไว้ และใช้มือจับคางให้เธอมองไปที่ร่างของคนที่โดนซ้อมสภาพดูไม่ได้ เธอไม่รู้เลยว่าคนที่นอนอยู่นั้นยังมีลมหายใจอยู่ไหม จะมีแค่คนเดียวที่สภาพใบหน้าดูแทบไม่ได้ และโดนจับมัดกับเก้าอี้ที่กำลังโดนมาเฟียหนุ่มเค้นเอาความจริง“คุณโทมัสครับ คุณโทมัสสั่งพวกผมมา อย่าฆ่าผมเลยครับ”“จุ๊ ๆ ใจเย็น กูไม่ฆ่ามึงหรอก แต่บอกมาว่านายมึงอยู่
Last Updated : 2025-02-08ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน บทที่ 8 Game On
“คุณพี่การ์ดหนูจะเข้าไปทำงานค่ะมากันหนูเอาไว้ทำไม” นานาร้องโวยวายเมื่อเธอมาถึงที่ทำงานแต่เข้าไปไม่ได้เพราะการ์ดตรวจบัตรไม่ให้เข้าไป“รอก่อน” ชายร่างกำยำพูดสั้น ๆ และมองมาทางหญิงสาวด้วยใบหน้าที่ถมึงทึงน่ากลัวร่างเล็กได้แต่ยืนสั่นด้วยหัวใจที่เต้นตึกตักไปด้วยความหวาดกลัว เพราะกลัวฝั่งนี้จับได้ว่าเธอคือหนอนบ่อนไส้“ให้หนูรออะไรเดี๋ยวหนูไปทำงานสายแล้วโดนไล่ออกจะทำยังไงล่ะพี่” ถึงแม้จะกลัวแต่เธอยังทำใจดีสู้เสือถามออกไปอย่างไม่ยอมแพ้“ก็บอกให้รอก่อน น้องพูดไม่รู้เรื่องเหรอ” ครั้งนี้นานาเลือกที่จะเงียบและไม่ถามซอกแซกอีก เพราะสายตาของการ์ดมันน่ากลัวมาก“ตามมา” ไม่นานการ์ดอีกคนก็เดินมาหาเธอและเรียกให้เดินตามไปเขาจะพาฉันไปฆ่าหรือไงกันใจก็กลัวแต่ก็เลือกที่จะเดินตามออกไปเงียบ ๆ หลังร้าน ค่อยหาทางหนีเมื่อมีโอกาสดี ๆเธอเดินมาสักพักก็เห็นรถ BMW สีดำเงาวับขนาดอยู่ที่มืดยังรู้ว่ารถคันนี้สะอาดเอี่ยมขนาดไหน เขาคงไม่จับเธอไปฆ่าหรอกมั้ง เพราะรถมันดูดีเกินไปที่จะจับตัวเธอไปฆ่าหมกศพในรถ“ขึ้นไปบอสรอเธออยู่” เสียงแข็งกระด้างเอ่ยบอกและผลักร่างบางเข้าไป ผลักเพียงนิดเดียวคนตัวเล็ก ๆ อย่างเธอหน้าก็แทบคะมำ“เห
Last Updated : 2025-02-08ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน บทที่ 9 เล่นเกม
นานายืนงงอึ้งกับภาพตรงหน้าเพราะที่นี่มันคือโกดังสินค้าที่เธอต้องการจะรู้ แต่วันนี้โชคเข้าข้างรึไงกันเพราะมันโผล่มาให้เห็นตรงหน้า“เออ บะ บอสค่ะที่มันคือ” เธอลองหยั่งเชิงถามถึงแม้จะรู้อาชีพของเขาคืออะไรก็ตาม แต่เพราะไม่อยากตายไวเลยทำเป็นไม่รู้เรื่องเป็นเด็กใสซื่อดีที่สุด เพราะเขาบอกแล้วเป็นโคแก่อยากกินหญ้าอ่อน ดังนั้นเธอจะเป็นหญ้าอ่อนให้เขาเอง“ที่ทำงานฉันไง” เสียงเย็นตอบกลับและนำเดินเข้าไป“ที่ทำงานงานบอสไม่ใช่ที่ผับเหรอคะ”“เธอคิดว่าฉันจะมีแค่งานนั้นงานเดียวรึไง ทำอันนั้นแค่อันเดียวคิดว่าฉันจะรวยแบบนี้รึสาวน้อย” มาเฟียหนุ่มหันมาพูดและหัวเราะในลำคอ“บอสทำอาชีพอะไรกันแน่ อย่าบอกนะว่าข้างในเป็นยาบ้า”“มั้ง หึ หึ”โรคจิต! มันเป็นเสียงหัวเราะที่โรคจิตมาก รู้สึกไม่ดีจนอยากจะวิ่งหนีออกไปจากตรงนี้เหลือเกิน สัญชาตญาณมันบอกเธอว่าถ้าเขาเปิดประตูโกดังนั้นชีวิตของเธอคงไม่มีอีกแล้วครืด~~~~“บอสค่ะ!” เธอวิ่งเข้ามาและจับชายสูทของเขาเอาไว้ แต่มือแกร่งเลื่อนเปิดประตูโกดังสินค้าแล้วเรียบร้อยและในนั้นเห็นแล้วมันชวนให้น่าอ้วกเหลือเกิน เพราะสภาพคนที่นอนสะบักสะบอมอยู่เบื้องหน้ามันช่างน่ารันทด ครั้งนี้เธอ
Last Updated : 2025-02-08ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน บทที่ 10 หนอนบ่อนไส้
ร่างแบบบางนั่งหายใจเหนื่อยหอบที่เธอนั่งหายใจแบบนี้เพราะกำลังควบคุมสติของตัวเอง สถานการณ์ก่อนหน้าที่มาเฟียหนุ่มได้จัดการพวกผู้ชายพวกนั้นเสร็จเขาก็เอ่ยปากไล่ให้เธอขึ้นมานอนในนี้เป็นห้องรับรองแขกที่ได้ยินคนอื่นพูดมาว่าที่นี้เป็นแค่บ้านพักที่เอาไว้ใช้เมื่อมาทำงานที่โกดังแห่งนี้เท่านั้น บ้านจริง ๆ ของเขาจะอยู่อีกที่หนึ่ง แต่ที่ไหนตอนนี้เธอก็ไม่คิดที่อยากจะไปไหน ๆ วันนี้เธอก็มาที่โกดังตามที่ใจเธอเคยอยากมาแล้วกะจะรอเวลาให้ดึกมากกว่านี้เสียก่อน แล้วเธอจะเข้าไปสำรวจหาข้อมูลที่เธอต้องการ ไม่ว่าจะเป็นการซื้อขายและมาเฟียนั้นมีธุรกิจอะไรบ้างวันนี้เธอต้องรวบรวมเอามาทั้งหมดให้ได้ เพราะเธออยากไปให้พ้นจากสถานที่อันตรายแห่งนี้เต็มทน ยิ่งอยู่ห่างจากเขาได้เท่าไรชีวิตของเธอยิ่งปลอดภัยขึ้นเท่านั้นเวลาตีสองกว่า ๆ ร่างบางลุกขึ้นจากเตียงและแอบย่องออกมาอย่างเงียบเฉียบที่สุด เธอมองซ้ายมองขวาเมื่อปลอดภัยจึงรีบเดินย่องออกมาท่ามกลางความเงียบเชียบที่สุดเธอเดินเข้ามาในโกดังท้ายสุดเพราะในนี้มีหลายโกดังมาก แต่โกดังนี้เธอเข้ามากลับไม่มีอะไรมีแต่ความว่างเปล่าเธอจึงรีบเดินออกมา ตอนแรกกะจะเอามือถือมาถ่ายรูปแต่เธอไม่รู
Last Updated : 2025-02-08ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน บทที่ 11 I caught you
“หึ หึ I caught you สาวน้อย” เสียงหัวเราะในลำคอและสายตาที่ว่างเปล่าจดจ้องมาทางเธอเนื้อตัวของหญิงสาวเย็นเฉียบและแน่นิ่งไม่ฉับพลัน จบแล้วสินะชะตาชีวิตของเธอ เขาจะทรมานเธอรูปแบบไหนเธอไม่อาจรู้ ขอให้ตายไว ๆ ก็แล้วกันจะได้ทรมานน้อยลง“อยากได้ก็เอาไปสิ เอาไปให้นายของเธอ” มาเฟียหนุ่มยิ้ม และเอากระดาษยัดใส่มือของหญิงสาว และลูบที่ใบหน้าสวยก่อนจะพูดบางอย่างออกมาทำให้หญิงสาวแทบสิ้นสติ“ถ้าเธอคิดว่าจะมีลมหายใจออกไปได้อะนะ สาวน้อย”เท่านั้นแหละสาวน้อยตรงหน้าของเขาที่พยายามทำเป็นแข็งแกร่งมาตั้งแต่แรกปล่อยร้องไห้โฮออกมาอย่างน่าสงสารฟาริสนั่งมองและจุดบุหรี่สูบไปด้วยทุกครั้งที่เขาฆ่าคนและเธอเห็น แต่เด็กน้อยตรงหน้าก็ไม่ร้องไห้ให้เห็นน้ำตา แต่นี่กลับปล่อยร้องไห้โฮออกมาเหมือนเด็กน้อยที่น่าสงสารคนหนึ่ง“ทำไมกลัวตายเหรอถึงร้องไห้” เขาถามและฉีกยิ้ม เพราะยิ่งเห็นน้ำตาของหญิงสาวเลือดลมเขายิ่งสูบฉีด“ไม่ หนูไม่กลัวตาย แต่หนูกลัวพี่สาวหนูตาย ฮื่อ”มาเฟียหนุ่มแสยะยิ้มเมื่อได้ยินหญิงสาวแทนตัวเองว่าหนูคงไม่อยากปิดบังแล้วสินะว่าตัวเองยังเป็นเพียงแค่เด็ก“ทำไมพี่สาวของเธอต้องตายด้วยล่ะ” เขาถามอย่างใจเย็น แต่หญิงสา
Last Updated : 2025-02-08ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน บทที่ 12 กินให้แหลก nc
“อือ หนูเจ็บ โอ๊ย!!” เสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อฟันคมกัดไปทั่วแผ่นหลังของเธอ ขนาดคอเขาก็ไม่เว้นหมาบ้าชัด ๆ“เลือดเธอหวานจัง” เสียงพูดอย่างคนโรคจิตกระซิบที่ข้างหูสวย และใช้ฟันกัดไปที่แก้มแต่ไม่แรง และใช้ลิ้นเลียตรงที่ตัวเองกัด เขายิ้มเหมือนพอใจกับผลงานของตัวเองเป็นอย่างมาก“หนูยังเด็กนะคะ บอสจะทำลงเหรอ”เธอหันมาถามทั้งน้ำตา แต่ชายหนุ่มกับยิ้มและใช้นิ้วลากไปตามกรอบหน้าสวยและเปลี่ยนมืออีกข้างลากไปตามแผ่นหลังเนียนที่ตอนนี้มีแต่รอยฟันและรอยจูบ“เคยบอกแล้วไงโคแก่มันชอบกินหญ้าอ่อน”“แต่หนูเป็นหญ้าแก่”“ฮ่า ฮ่า เธอนี่ไม่กลัวตายจริง ๆ เลยนะ”ใครว่าเธอไม่กลัวตาย ตอนนี้กลัวจนฉี่แทบราด แค่ปากดีจนติดเป็นนิสัย“บอกว่าไม่เคยแล้วทำไมตรงนี้แฉะล่ะ” มือหนาคลึงตรงรอยแยกเมื่อเห็นตรงนั้นของหญิงสาวกำลังผลิตน้ำหวานออกมาเธออยากจะเถียงเหลือเกินแต่ก็กลัวเขาจะโกรธ ที่มันแฉะก็เป็นเพราะเขาไหม มัวจูบเล้าโลมอยู่นั้นมันก็ต้องแฉะถึงแม้เธอจะไม่เคยเรื่องพวกนี้ แต่เธอเองก็ไม่ได้โง่จนไม่รู้เรื่องว่ากลไกของมันจะทำงานยังไง“อ่าส์~~” เธอเผลอร้องครางออกมาแผ่วเบาเมื่อมือนิ้วแกร่งสัมผัสตรงรอยแยกและใช้นิ้วเขี่ยตรงจุดกระสัน
Last Updated : 2025-02-08ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน บทที่ 13 คนของเฮีย
“อ๊า~~~”เสียงแหบแห่งครางออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อทั้งตัวเหมือนโดนรถสิบล้อทับมา ขยับตรงไหนตรงนั้นก็เจ็บ ตัวก็รู้สึกร้อนวูบวาบแปลก ๆ เหมือนจะจับไข้“ตื่นแล้วเหรอคะ” เธอหันไปมองตามเสียงเหมือนคนมีอายุเล็กน้อยทางด้านหลัง“ค่ะ”“ยาแก้ปวดและลดไข้ค่ะ” หญิงวัยกลางคนส่งยามาให้เหมือนคนที่ทำหน้าที่นี้อย่างเคยชินเธอมองสำรวจเนื้อตัวของตัวเองก็ต้องตกใจเพราะมีแต่รอยแดงเต็มไปหมด และตรงพื้นก็มีแต่ถุงยางและซองถุงยางเต็มไปหมดมันน่าอายจริง ๆ ไหนจะผู้หญิงคนนี้อีกที่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น“เชิญคุณนานาไปอาบน้ำได้เลยค่ะ แช่น้ำอุ่น ๆ สักครู่แล้วคุณจะรู้สึกดี”“ขอบคุณค่ะคุณป้า”“อาบเสร็จป้าจะขึ้นมาตาม เพราะนายรอคุณนานาอยู่ด้านล่างค่ะ”“ค่ะ” เธอรับคำและเดินกะเผลก ๆ เข้าไปในห้องน้ำอย่างทุลักทุเลป้าแม่บ้านได้แต่ส่ายหน้ากับรสนิยมของนายตัวเอง เธอทำงานนี้จนเคยชินแล้วกับสภาพของผู้หญิงทุกคนที่ได้ร่วมหลับนอนกับนายน้อยของเธอแต่เด็กคนนี้รู้สึกเหมือนจะเด็กกว่าทุกคนที่นายเคยพามา ส่วนมากมาเฟียหนุ่มชอบหิ้วสาวมานอนที่นี่มากกว่าจะใช้ห้องที่ผับ น้ำแตกก็แยกย้าย แต่กับเด็กคนนี้เขากลับสั่งให้ขึ้นมาดูแลและเตรียมน้ำให้อาบ“ตื่
Last Updated : 2025-02-08ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน บทที่ 14 โต๊ะแทบหัก nc
แจ๊ะ แจ๊ะ!!เสียงนิ้วและเสียงลิ้นที่ละเลงใส่รูอันคับแคบดังออกให้ได้ยิน หญิงสาวอับอายจนแทบอยากตายให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็ยังตายไม่ได้เพราะถ้าเธอตายพี่สาวเธอก็ต้องตายเหมือนกัน“อื้อ อะ อ่าส์”ปากอวบอิ่มเผยอร้องครางเมื่อลิ้นร้อนสอดใส่เข้ามาและจ้วงทะลวงเข้าลึกพร้อมกับนิ้วเรียวยาวไปพร้อม ๆ กัน จนเธอเสียวจนเผลอครางออกมา ไหนขาที่สั่นจนควบคุมไม่ได้นี่อีกนัยน์ตาคมเหลือบมองหน้าสวยที่น้ำตาปริมคลออกมาให้เห็น พร้อมกับใบหน้าที่แสดงให้เห็นว่าเธอนั้นเสียวมากมายขนาดไหนกับสัมผัสที่วาบหวามที่เขานั้นมอบให้ปากหยักคลี่ยิ้มอย่างถูกใจและลุกขึ้นเช็ดน้ำตาให้ออกจากใบหน้าสวย เขาชอบเหลือเกินเวลาที่เธอร้องไห้เพราะเขานั้นยิ่งมีอารมณ์“เฮียจะให้หนูคุยกับพี่ใช่ไหม ถ้าเฮียทำจบแล้ว”“ถ้าเธอเป็นเด็กดี และเชื่อฟัง” เสียงเจ้าเล่ห์บอกด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง และจับให้ใบหน้าสวยลุกขึ้นมามองที่แก่นกายผ่องขยายใหญ่ของเขา พลางใช้สายตาบังคับให้หญิงสาวจัดการมันเธอเม้มปากแน่นอย่างหวาดหวั่น และคลานลงมานั่งใบหน้าประสานกับแก่นกายใหญ่ที่แทบจะทิ่มเข้าปากปากเล็กค่อย ๆ อ้าและพยายามอมให้ได้ครึ่งหนึ่ง เพราะขนาดของเขามันใหญ่มากจึงยากที่จะอมไ
Last Updated : 2025-02-08
Latest chapter
ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน ตอนพิเศษ 6
เป็นเวลาหลายวันแล้วที่หญิงสาวทำตัวเหินห่าง ถ้าวันไหนเขาเดินออกจากห้องเธอมักจะกลับขึ้นไปบนห้องตัวเองแทน อาหารที่เธอมักทำให้ตอนนี้เธอก็ไม่ทำคงโกรธเกลียดเขามากสินะ“คุณแนน อย่าเพิ่งไปครับ”ขาเรียวหยุดอยู่กับที่เมื่อได้ยินเสียงทุ้มเอ่ยเรียก ปกติเขามักจะส่งเสียงเย็นชาให้ได้ยิน แต่วันนี้กลับอ่อนลงให้เธอแปลก ๆ หรือเขารู้สึกผิดกับเธออย่างงั้นเหรอ“คุณได้กินยารึยัง”เหอะ! ฉันคิดเพ้อฝันอะไรอยู่ อยากได้ยินคำว่าขอโทษจากปากเขาว่างั้น ตอนแรกหลงคิดว่าเขาจะเอ่ยขอโทษ แต่กลับมาถามว่ากินยารึยัง สารเลวจริง ๆ“กินแล้ว คุณไม่ต้องกังวลหรอก เพราะฉันก็ไม่ได้โง่” เธอตอบกลับเสียงเย็นชาและเลือกเดินขึ้นห้องไป“เดี๋ยวก่อนครับ” เมธาวิ่งเข้ามาจับข้อมือเล็กให้เธอหันมาเผชิญหน้า และก็ได้เห็นน้ำตาที่ไหลออกมาจากบนหน้าสวยจนเขาทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่ถูกกับน้ำตาของผู้หญิง“มีอะไรอีก ฉันอยากจะขึ้นห้องแล้ว”“ผมขอโทษสำหรับเรื่องคืนนั้น” ร่างสูงเอ่ยออกมาอย่างสำนึกผิด อีกอย่างเขาเป็นคนแสดงออกไม่เป็น เขารู้สึกผิดจริง ๆ แต่หน้ากลับเย็นชาทำเป็นแต่หน้านิ่ง ไม่รู้เธอจะให้อภัยไหม และอีกอย่างตนไม่ใช่คนที่ทำอะไรผิดแล้วจะชิ่ง“ทำไมไม่ขอโทษ
ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน ตอนพิเศษ 5 nc
“คุณปล่อยฉันนะ” ร่างเล็กเมื่อริมฝีปากเป็นอิสระจึงร้องส่งเสียงให้เขาออกไป“อื้อ..” ร่างหนาไม่ฟังเขาเพียงปรือตาขึ้นมาเล็กน้อยอาจด้วยพิษไข้จึงทำอะไรโดยไม่รู้ตัว“คุณ นี่ฉันเองนะ ปล่อยได้แล้ว” แนนร้องตะโกนบอกพยายามดิ้นหนี แต่ยิ่งดิ้นเหมือนยิ่งไปกระตุ้นให้เขามีอารมณ์มากขึ้น เพราะรู้สึกได้ถึงตรงนั้นที่นู่นเด่นและแข็งกำลังทิ่มตรงหว่างขาของเธอมือแกร่งดั่งคีมเหล็กเข้ามากระชากชุดนอนของหญิงสาวออก เขากระชากและดึงออกอย่างแรงเมื่อคนตัวเล็กพยายามดิ้นหนีอีกครั้ง“ปล่อยฉันนะ คุณเมธาได้ยินฉันไหม นี่ฉันเอง”“หุบปากสักที รำคาญ” เสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้น และเข้ามาฉกริมฝีปากอวบอิ่มจูบอีกครั้งอย่างหื่นกระหายมือหนาหยาบกร้านเข้ามาสัมผัสผิวเรียบเนียนทีละจุดและมาหยุดที่อกอวบคู่สวย เขาไม่รอช้าบีบขยี้จนแทบแหลกคามือ และใช้ฟันกัดเบา ๆ ที่ปทุมถันที่เริ่มแข็งเป็นไต ลิ้นร้อนปาดเลียวนไปมาและดูดเข้าปากเหมือนเด็กน้อยที่หิวกระหาย“อือ อึก ไม่เอา อย่าทำฉันนะ” ด้วยแรงที่สู้เขาไม่ได้เลยอยู่ใต้อาณัติอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง เธอพยายามสู้กับแรงเขาแล้วแต่ไม่สามารถเอาชนะได้เลย และตอนนี้เขากำลังจับเธอแหกขาออกกว้าง“ไม่นะ เมธา ไม่”สวบ!
ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน ตอนพิเศษ 4
“เมื่อคืนขอโทษด้วยนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะพูดยังงั้นออกไป”ทันทีที่เห็นชายหนุ่มเดินลงมาแนนจึงรีบพุ่งตัวเข้าไปหาและเอ่ยขอโทษออกมาอย่างสำนึกผิด เธอชงกาแฟดำและขนมปังปิ้งวางไว้ให้เขาตามด้วยไข่คนที่มีเบคอนทอดกรอบวางอยู่ด้านข้างส่งกลิ่นหอมฉุยออกมาเรียกน้ำลาย“อืม” ชายหนุ่มขานรับสั้น ๆ ในลำคอและจิบกาแฟดำเข้าปากพร้อมกับกัดขนมปังทานไปเงียบ ๆ และเอ่ยขอตัวไปทำงานแบบที่เขาทำเป็นประจำ“วันนี้ฉันจะทำกับข้าวรอนะคะ”เมธาหยุดเดินและหันมามองด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง แต่เขาไม่พูดอะไรแค่มองแบบนั้นและเดินออกไป“เฮ้อ~~ สงสัยกลัวดอกพิกุลร่วงออกจากปาก พูดลากันสักคำก็ได้ ไม่ใช่เดินออกไปเฉย ๆ” เธอบ่นตามหลังเพราะไม่กล้าบ่นต่อหน้าเพราะเมื่อคืนสร้างวีรกรรมไว้แล้ว ถ้าจะสร้างต่อคงไม่ดี เพราะเธอยังอยากให้น้องปลอดภัยจากคนของโทมัสตกเย็นจวบจนถึงเวลาสี่ทุ่มเธอก็ยังไม่เห็นชายหนุ่มกลับมา ตั้งใจทำอาหารรอไว้อย่างดิบดีแต่กลับไม่เห็นเจ้าตัวกลับมาเสียที เธอตัดสินใจเก็บอาหารเข้าตู้เย็น พอเคลียร์อะไรเสร็จตั้งใจจะขึ้นห้องแต่ได้ยินเสียงรถขับเข้ามาจึงยืนอยู่รอ เผื่อเขายังไม่ได้ทานข้าวมาเธอจะเตรียมอุ่นให้“ทำไมสภาพคุณเป็นอย่างงั้นล่ะคะ”
ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน ตอนพิเศษ 3
ร่างสูงกำยำบังคับหัวเรือเข้ามาจอดเทียบท่า สายตาคมมองไปในพื้นน้ำและท่ามกลางความมืด ตอนนี้แค่รอเวลาเพียงเท่านั้นปัง!ปัง!ปากหยักคลี่ยิ้มเมื่อทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผน เมธารีบเดินออกมาเมื่อได้ยินเหล่าลูกน้องส่งเสียงร้องโหวกเหวกโวยวาย“กูจัดการเอง” เสียงแข็งกระด้างและใหญ่เอ่ยบอกและชี้ให้เหล่าลูกหาบกระโดดลงไปเพื่อเอาชีวิตรอด“แล้วกัปตันล่ะ ถ้ามันยิงกัปตันขึ้นมาพวกเราจะทำยังไง”“พวกมันไม่ยิงหรอก พวกมึงหนีเอาชีวิตรอดก่อนเถอะ”“ครับ” เมื่อเห็นเหล่าลูกจ้างหนีออกไปกันจนหมดแล้วเขาก็เดินออกมาเพื่อเผชิญหน้ากับผู้ที่เข้ามาเยือน“นี่คือของทั้งหมดใช่ไหม” หนึ่งในแก๊งที่เข้ามาปล้นเอ่ยถามเสียงหยัน“เออ รีบ ๆ เข้าเถอะก่อนที่บอสใหญ่จะมา ถ้ามาตัวใครตัวมันก็แล้วกัน และถ้าใครโดนจับได้กูแนะนำให้พวกมึงฆ่าตัวตายซะถ้าไม่อยากทรมาน"“นี่เงินที่นายแบบนั้นสั่งให้เอามาให้ ครั้งหน้ามีงานอีกกูจะติดต่อไป” มือหนารับเงินปึกใหญ่ที่บรรจุอยู่ในซองกระดาษมาถือเอาไว้“อืม รีบเข้าเถอะก่อนที่ลูกเรือคนอื่นจะเห็น เมื่อกี้กูเพิ่งไล่ให้ไปอีกทางไม่รู้มันจะย้อนกลับมาไหม”“เออ เร่งมือเข้า เอาเรือมาเทียบท่าเร็ว” เพราะด้วยวันนี้ไม่มีเรื
ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน ตอนพิเศษ 2
หลายเดือนมาแล้วที่เธอได้อยู่กับคนหน้านิ่งเหมือนเป็นคนไม่มีอารมณ์ใด ๆ ผ่านใบหน้า นอกจากความเย็นชา“หน้าผมมันมีอะไรติดรึไงครับถึงได้เอาแต่มอง”เสียงพูดติดรำคาญถามแต่ตายังคงมองไปข้างหน้า ที่ทั้งเขาและเธอออกมาห้างเพื่อซื้อของใช้จำเป็น และพวกอาหารสดและแห้ง ปกติเขาชอบซื้อกินมากกว่า แต่พอมีผู้หญิงคนนี้เข้ามากลับกลายเป็นต้องเลิกซื้ออาหารข้างนอกกิน เพราะเธอคนนี้จะทำอาหารไว้รอเขาตลอด จนมันกลายเป็นความเคยชินไปแล้ว“ฉันมองเพราะหน้าคุณมันหล่อละมั้งค่ะ” แนนตอบกลับหน้าตาย ส่วนเมธาก็หน้าตายไม่แพ้กัน“เหอะ!!” เมธาหัวเราะออกมาเพราะรู้ว่าหญิงสาวประชด“ตอนนี้สถานการณ์อีกฝั่งยังไม่คลี่คลายดีเหรอคะ”“ทำไม”“ฉันอยากไปอยู่กับน้องแค่สองคนแล้วค่ะ มัวแต่อยู่กับคุณแบบนี้ฉันเกรงใจ”“เกรงใจหรืออึดอัดกันแน่”หึ รู้ดีอีก อุตส่าห์เก็บความรู้สึกเอาไว้อย่างดีแล้วแท้ ๆ“เกรงใจสิคะ จะมาอึดอัดอะไรล่ะ บ้านหลังตั้งใหญ่โต ข้าวก็ไม่ต้องซื้อกินสบายจะตาย ใช่ไหมละคะ”เหอะ! ยัยผู้หญิงหน้าด้านเมธาถอนหายใจและเดินมาหยุดตรงครีมอาบน้ำ กำลังจะหยิบครีมอาบน้ำที่ใช้เป็นประจำขึ้นมาสองขวด แต่มือเล็กขึ้นมาปัดมือของเขาออก“ฉันอยากเปลี่ยนครีม
ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน ตอนพิเศษ 1
ผลัวะ! ผลัวะ! อั๊ก!!เสียงข้างนอกดังเอะอะโวยวายเข้ามา ร่างเล็กที่นอนคดอยู่บนฟูกเก่า ๆ ขยับตัวขึ้นและพยายามมองลอดผ่านช่องว่างของประตูออกไปว่าเกิดอะไรขึ้นผลัวะ!! ปัง!“กรี๊ด!!” เธอหวีดร้องออกมาอย่างตกใจที่ประตูเกือบกระแทกโดนหน้าของเธอเต็ม ๆ ดีที่กระโดดหลบออกมาได้ทัน“เธอใช่แนนไหม?” เสียงเย็นชาเอ่ยถามด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง และใช้มือที่มีแต่เลือดกระแทกท่อนเหล็กลงพื้นด้วยความหงุดหงิด “ตอบสิวะ” ชายหนุ่มทำหน้าหงุดหงิดและเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดเลือดที่มือออกและเดินดุ่ม ๆ เข้ามาที่หญิงสาว“จะทำอะไรฉัน ถ้าจะฆ่าฉันก็ปล่อยน้องสาวฉันไป” ร่างสูงมองเข้าไปที่ดวงตาดำขลับที่มองเขาอย่างไม่เกรงกลัว แต่ตัวของเธอกลับสั่นอย่างน่าขัน“ฉันถาม เธอใช่แนนไหม” เสียงเย็นชาเอ่ยถามอีกครั้ง และบีบเข้าที่คางเล็กจนผิวยุบไปตามแรง“ชะ ใช่ ฉันเจ็บนะ”“ถ้าไม่อยากให้น้องสาวเธอตายก็รีบตามมา”“ค่ะ” เธอรับอย่างว่าง่ายและเดินตามมาอย่างเชื่อฟังเมธาเหลือบมองร่างเล็กของหญิงสาวใบหน้าของเธอละม้ายคล้ายคลึงกับน้องสาวของเธอไม่มีผิด แต่คนนี้มีดวงตาสีดำและเส้นผมสีดำที่เงางามเหยียดตรงมากกว่า ต่างจากคนน้องที่ผมออกสีน้ำตาล“ออกรถ” เสียงแข็งกระ
ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน บทที่ 52 ชีวิตที่แสนสุข nc
สวบ!! ตับ ตับ!!“อ๊า เฮียแรงอีก”เสียงครางและเสียงร้องให้เขากระแทกใส่เธอแรง ๆ ดังผสมปนเปกัน เสียงหญิงสาวเหนื่อยหอบแต่เธอยังต้องการอีก เหมือนกับฝ่ายชายที่ยังตักตวงความสุขจากร่างบางยังไม่อิ่ม“จัดให้ทูนหัว ต่อให้หนูไม่ขอเฮียก็จัดให้อยู่แล้วคนดี”ตับ ตับ ตับ!!“อ๊า ดีมากเฮีย แรงอีก หนูชอบ” ร่างเล็กที่นั่งให้กระแทกจากข้างบนเอ่ยบอก และเข้ามาบดจูบอย่างเร่าร้อนตามอารมณ์ร่างหนากอดเอวคอดแน่นดันแก่นกายเข้าออกรัวแรงดัง ตับ ตับ จนแก้มก้นทั้งสองข้างร่างเล็กสั่นพั่บ พั่บ ตามแรง เขาชอบทุกการสัมผัสจากหญิงสาว เขาชอบเหลือเกิน มันนุ่มและอุ่นแถมตอดรัดถึงใจอีกต่างหาก“เบบี้ อ๊า จูบเฮียอีก” ฟาริสบอกด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เข่าสองข้างตั้งชันและกระทุ้งแก่นกายเข้าออกถี่รั่วเมื่อเสียวไม่ไหวแล้วจึงลุกขึ้นและอุ้มหญิงสาวกระแทกกลางห้อง ร่างเล็กกอดรัดคอหนาแน่น เมื่อเธอโดนเขาโอบรัดและตอกแก่นกายเข้าออกถี่รัว เธอเสียวจนต้องร้องออกมาดังลั่น นาทีนี้เธอไม่สนใจแล้วว่าใครจะได้ยิน เธอไม่สนอะไรแล้วขอเพียงแค่มีเธอและผู้ชายคนคนนี้ก็เพียงพอ“กรี๊ด! เฮีย หนูจะเสร็จแล้ว” เสียงแหบแห้งร้องบอกและอยู่รัดแน่นฟาริสรับรู้ได้ถึงแรงตอดรัด
ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน บทที่ 51 เมียมาเฟีย
3 ปีต่อมาเสียงผู้คนพูดให้ขวักไขว่ที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น เพราะวันนี้เป็นงานแต่งที่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นวันของฉันตอนนี้ฉันกำลังนั่งใส่ชุดเจ้าสาวแสนสวยที่ห้อมล้อมไปด้วยเพื่อน และญาติ ๆ ของเฮียฟาริสฉันมองญาติแต่ละคนของเขาที่งานดีไม่แพ้กัน ลูกพี่ลูกน้องของเขาก็เป็นมาเฟียเหมือนกัน คนที่ฉันเพิ่งมารู้จักเลยก็มีราฟาเอลกับโอลาฟเฮียฟาริสบอกว่าทั้งสองคนเป็นลูกของน้าสาวน้องสาวของพ่อ และสืบต่อธุรกิจจากตนอีกทางฝั่งหนึ่งจึงไม่ค่อยได้เห็นค่าหน้าค่าตาเท่าไร และวันนี้ขึ้นมาได้เพราะงานแต่งของฉันกับเฮีย“พวกมึงเดินมาเร็ว ๆ สิวะ พี่สะใภ้กูนั่งรอนานแล้วนะ”ชิเอลตะโกนเรียกให้เพื่อน ๆ ในกลุ่มเข้ามาถ่ายรูป ทุกคนต่างยืนห้อมล้อมเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวอยู่ด้านหลัง แต่ละคนใส่ชุดสูทสีดำส่วนเจ้าบ่าวใส่ชุดทักซิโด้สีครีมออกขาวที่เข้ากับสีชุดของเจ้าสาวชุดเจ้าสาวของเธอเป็นแบบเกาะอกที่แหวกขาสูงช่วงหน้า ส่วนผมเธอปล่อยม้วนสยายลงมาอย่างสวยงาม เพราะด้วยชุดที่แหวกสูงเธอเลยนั่งไขว่ห้าง และมันไปถูกใจมาเฟียร้ายที่เลื่อนสถานะเป็นสามีของเธอเข้าอย่างจัง และเธองงที่เขาส่งไฟเช็กมาให้“เฮียส่งไฟเช็กมาให้ทำไม” เธอถามอย่างงง ๆ“เมื
ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน บทที่ 50 จองเธอไว้แล้ว
“โอ๊ย! นานา แหวนเพชรเธอมันทิ่มตาฉัน” บีเอ่ยแกล้งเพราะแหวนเพชรเม็ดใหญ่มันวิบวับแยงตาเหลือเกิน“ทำใจหน่อยนะ เพื่อนมีคนจองแล้วก็เงี่ยแหละ”“จะบอกว่าเพื่อนสวยว่างั้นเถอะ” บีทำหน้าแหวะ นานาจึงหัวเราะออกมาอย่างขบขัน“งานแต่งเธอ เธอต้องเอาการ์ดเชิญมาให้ฉันเป็นคนแรกนะนานา”“แน่นอน เพราะฉันต้องได้เงินใส่ซองจากเธอเป็นคนแรก”“ฉันจะใส่ให้หนัก ๆ เลย ยัยกะเปี๊ยกของฉัน” บีแกล้งหยิกแก้ม และสักพักต้องหน้ามุ่ยขึ้นมาเมื่อเจย์เดินเอาหนังสือเข้ามาตีที่หัว“ไอ้เจย์ หงุดหงิดโว้ย ไม่โดนด่าสักวันมันกินข้าวไม่อร่อยใช่ไหม หัวฉันก็อยู่ของฉันดี ๆ มันหนักหัวแกรึไงฮะ”“ใช่หนักมากจะทำไม” เจย์ทำหน้าทะเล้นและทั้งคู่วิ่งไล่จับกันไปมา นานาหัวเราะและต้องยิ้มกว้างขึ้นเมื่อเห็นว่าใครกำลังยืนมองอยู่และส่งยิ้มมาให้เธอแต่ไกล“เฮียฟาริสขา” เธอเรียกเสียงหวานและรีบวิ่งเข้ามากอดเขาด้วยความคิดถึง และอ้อนเอาหน้าซบที่อกกว้าง“จุ๊บ สวยจัง” ฟาริสจับมือเรียวขึ้นมาจูบและเอ่ยชมแหวนเพชรเม็ดโตที่เขาซื้อให้เธอใส่เป็นการจองว่าเขาคือสามีเธอในอนาคตด้วยความปลาบปลื้มใบหน้าหล่อเหลายิ้มอย่างภูมิใจที่ได้เป็นเจ้าของมือเรียวงามคนนี้ มือเธอเหมาะกับเพ
