พร้อมบวก

แสนแสบที่เดินมาทางด้านหลัง เห็นเจ้าของร่างบางนั่งอยู่หน้าตึก ตาจดจ่ออยู่กับมือถือจนไม่สนใจสิ่งรอบข้าง อีกทั้งท่าทางประหนึ่งทะเลาะอยู่กับมัน ก็หลุดขำกับความน่ารัก ‘innocent’

“รำคาญนักก็ปาทิ้งไปเลยสิ” แสนเย้าไปพร้อมกับยิ้มขำ

ปันตกใจเล็กน้อยรีบเก็บอาการ ก่อนจะลุกขึ้นและเก็บมือถือใส่กระเป๋ากางเกง แล้วหันมาค้อนรุ่นพี่วงใหญ่

“ก็อยากปาทิ้งอยู่หรอก แต่กลัวพังแล้วไม่มีเงินซื้อ”

น้ำเสียง อึดอัดแต่ทำอะไรไม่ได้

“งั้นก็เก็บ ไม่ต้องเอาออกมาแล้ว”

“ครับ... เออพี่ วันนี้ผมไม่เห็นเกมไปเรียนเลย”

“ อ้าวเหรอวันนี้ไม่ไปเรียนเหรอ...”

แสนแสบมีสีหน้าตกใจ เมื่อปันถามออกไปเช่นนั้น

“ครับ แล้วเกมเขาไปทำงานทุกวันหรือเปล่าครับ”

“ก็ไปทำอยู่นะ ขยันด้วย ปะ...” แล้วแสนก็เดินนำไปที่รถ

ปันเดินตาม ทั้งที่อยากถามอีกหลายคำถามเกี่ยวกับเกม แต่เห็นอาการลุกลี้ลุกลนของรุ่นพี่จึงเลือกที่จะเก็บคำถามไป...

ร้านเหล้าที่มีพื้นที่พอสมควร ซึ่งช่วงเย็นร้านยังไม่มีแขกมากนัก แสนจึงพาปันเดินเข้าไปได้สะดวกและเจ้าของร้านยังไม่ได้ยุ่งอยู่กับการดูแลลูกค้า และเมื่อไปถึงก็เจอเจ้าของร้านที่ดูเหมือนจะนั่งรออยู่แล้ว

“ว่าไง... นี่คนนี่เหรอ” ผู้ชายที่