MasukShare
ข่าวร้าย
Terakhir Diperbarui:
2025-02-22 11:13:2817
ข่าวร้าย
เช้านี้นายหญิงตื่นสายเพราะเมื่อคืนร่างกายอ่อนเพลียทั้งจากการตากฝน และการเป็นภรรยาของนายหัว จนป้าแก้วต้องทำกับข้าวตอนเช้าไว้ให้ทั้งคู่
“ขอโทษทีค่ะ วันนี้เลยต้องรบกวนป้าแก้วเลย”
นายหญิงเดินไปกอดเอวหญิงสูงวัย ที่ยิ่งได้อยู่ใกล้เธอยิ่งคิดถึงแม่ของเธอ
“วันนี้เราจะไปฝั่งกัน จะไปเตรียมเรื่องบรรจุภัณฑ์ที่จะทำยี่ห้อของเกาะเราเลย” ราชันหันไปบอกภรรยา
“แล้วคิดหรือยังคะว่าจะใช้ชื่ออะไร”หญิงสาวถามเพราะยังไม่เคยมีการคุยกันเรื่องนี้
“ปะการัง”
“เพราะดีค่ะ ป้าชอบไม่ซ้ำใครแน่นอน” ป้าแก้วออกเสียงสนับสนุนทันที
การเดินทางมาถึงฝั่งวันนี้รวดเร็วเพราะไม่ได้ใช้เรือใหญ่ จึงใช้เวลาแค่ชั่วโมงกว่าๆ
ราชันพาหญิงสาวมาร้านเพื่อนเก่าของเขาที่รับทำเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพื่อให้เขาช่วยออกแบบทั้งถุงที่จะใช้และตัวยี่ห้อปะการัง
“รอเลย เดี๋ยวทำให้ดูสักแบบสองแบบ แล้วนายจะได้เลือก ส่วนบรรจุภัณฑ์จะส่งตามไปที่เกาะไม่น่าเกินสามวัน”
ระหว่างที่นั่งรอ มีลูกค้าเข้ามารับงานที่ร้านพอดี เป็นแม่ค้าที่ขายของออนไลน์
“เสร็จแล้วพี่ พร้อมส่งเลยนะ ตอนแรกก็ว่าจะถามอยู่ว่าจะให้ส่งให้เลยไหม เพราะเมื่อเช้าเมียผมไปส่งของที่บริษัทสินชัยพอดี”
ปะการังสะดุ้งทันที ที่ได้ยินชื่อนี้ เพราะบริษัทที่ทุกคนพูดถึงคือบริษัทของพ่อของเธอ
“ไม่ล่ะ ว่าจะไปส่งกับที่อื่นแล้ว ตั้งแต่พ่อเลี้ยงสินชัยนอนเป็นผักอยู่โรงพยาบาล เมียแกก็สั่งขึ้นราคาค่าขนส่ง รับรองไม่นานลูกค้าหายหมด พี่ยกของไปเลยนะ”
ปะการังมือสั่นน้ำตาไหลทันที เธอพยายามจะเดินออกนอกร้านเพื่อไม่ให้ราชันเห็นว่าเธอกำลังร้องไห้ แต่มันไม่สามารถพ้นสายตาของเขาไปได้
“เกิดอะไรขึ้น ปะการังคุณเป็นอะไรกับพ่อเลี้ยงสินชัย ผมเป็นสามีคุณนะ ถ้าคุณยังไม่เชื่อใจผมแบบนี้เขาไม่เรียกว่าคนรักกัน”
ราชันเอาเรื่องของความรักเข้ามาทำให้หญิงสาว เชื่อใจ และยอมพูดความจริงทั้งหมดที่เธอจำได้ให้เขาฟัง เพราะเขาพร้อมจะช่วยเหลือเธอทุกอย่างอยู่แล้ว
“เขาเป็นพ่อของฉัน”
หญิงสาวโผเข้ากอดสามี เธอร้องไห้อย่างที่ไม่ต้องแอบอีกแล้ว
“ธิดาเป็นแม่เลี้ยงของฉัน เขาสั่งให้คนจับฉันไปเรียกค่าไถ่แต่พอไม่ให้ พวกมันเลยจะฆ่าฉัน แต่ฉันไม่รู้ว่าทำไมพ่อถึงกลายเป็นแบบนี้ คุณพาฉันไปเยี่ยมพ่อหน่อยนะ”
ปะการังเธอรู้สึกเหมือนหัวใจแตกสลาย เธอใช้ชีวิตอยู่บนเกาะโดยที่ไม่รู้เลยว่าพ่อของเธอต้องนอนป่วยหนักไม่รู้สึกตัวแบบนั้น
“คุณรู้ไหมว่าพ่อของคุณจะไปรักษาตัวที่ไหน”
“รู้ค่ะ พ่อถือหุ้นของโรงพยาบาลอยู่ ท่านต้องรักษาตัวที่นั่นแน่ๆ”
ราชันรับปากหญิงสาว ว่าเขาจะพาเธอไปเยี่ยมบิดา โดยเขาให้หญิงสาวปลอมตัวแต่งตัวใหม่เหมือนเป็นทอม ส่วนเขาจะเป็นคนถามทางโรงพยาบาลเองว่าพ่อเลี้ยงอยู่ห้องไหน และจะเข้าไปเยี่ยมก่อนเพื่อแน่ใจว่าไม่มีธิดาอยู่ในนั้น
เมื่อมาถึงโรงพยาบาล ราชันเข้าไปสอบถามจากฝ่ายประชาสัมพันธ์ ด้วยความที่นามสกุลของเขาก็มีชื่อเสียงในจังหวัดอยู่พอสมควร เมื่อแนะนำตัวไป พยาบาลจึงยอมบอก
“พ่อเลี้ยงอยู่ห้องผู้ป่วยหนัก คุณเดินตามผมมานะ ทำเหมือนเราไม่ได้มาด้วยกัน” ราชันวางแผน
“คุณปลา”
หญิงสาวหยุดเดินทันที เธอจำเสียงที่เรียกชื่อเธอได้ดี เพราะเขาคือคนที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่แม่ของเธอยังไม่จากไป
“ป้านภา”
ราชันหันมาตามเสียง เมื่อได้ยินปะการังเรียกชื่อใครบางคน เขาจึงรีบเดินย้อนกลับมาทันที
“ป้าจำหนูได้ยังไงคะ” หญิงสาวถามเพราะกลัวคนอื่นจะจำเธอได้เหมือนกัน
“ป้าเลี้ยงมา ป้าก็ต้องจำได้ แต่ไม่ต้องกลัวคนอื่นจำคุณหนูไม่ได้แน่ๆ”
“ใครกัน” ราชันเดินย้อนกลับมาและถามด้วยความไม่ไว้วางใจ
“ป้านภาค่ะ เป็นคนที่เลี้ยงฉันมาตั้งแต่เกิด”
“ป้าคะ นี่สามีของหนูเอง”
คำแนะนำทำเอานภาแทบจะหยุดหายใจ คุณหนุของเขาหายไปแค่เกือบเดือนกลับมามีสามีเสียแล้ว
“เรื่องมันยาวค่ะ ตอนนี้พ่ออยู่ไหน หนูอยากไปหาพ่อ”
นภาไม่ได้พาทั้งคู่เข้าทางหน้าห้องผู้ป่วยหนัก แต่กลับอ้อมไปเข้าจากทางข้างหลัง ที่ติดกับบันไดหนีไฟ
“ป้านภาพาใครมา เราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอ”
นายตำรวจนอกเครื่องแบบ ห้ามไม่ให้นภาพาคนทั้งคู่เข้าไปข้างใน
“คุณปาฐิตาลูกสาวของพ่อเลี้ยง ที่โดนจับตัวไปเรียกค่าไถ่ และจับโยนลงทะเล เธอยังไม่ตายค่ะ และนี่ก็สามีของเธอ”
ทางตำรวจไม่ยอมให้ราชันเข้าข้างใน ยอมให้แค่นภาและปาฐิตาเท่านั้น
“คุณท่านใครมา” นภาส่งเสียงไปก่อนด้วยความตื่นเต้น
“ใครทำไมต้องยิ้มหน้าบานแบบนั้น”
พ่อเลี้ยงสินชัยที่นอนอยู่บนเตียงหันมาองนภาอย่างคน ไร้อารมณ์และรอยยิ้ม
“คุณพ่อ”
หญิงสาวโผเข้ากอดบุพการีด้วยความดีใจ จนเธอพูดได้แค่นั้นแล้วมันจุกจนพูดอะไรไม่ออก
“ลูกพ่อยังไม่ตาย ลูกพ่อยังไม่ตาย”
สินใจทั้งกอดทั้งหอมลูกสาวด้วยความดีใจ ชีวิตของเขาสิ้นหวังตั้งแต่เห็นภาพที่ลูกสาวถูกโยนลงทะเลแล้ว และที่เขาต้องแกล้งป่วยเป็นผักอยู่ทุกวันเพียงเพราะต้องการหาหลักฐานมาเอาผิดคนร้ายให้ได้
“เกิดอะไรขึ้นไหนเล่าให้พ่อฟังสิ”
หญิงสาวเล่าทุกอย่างให้พ่อฟัง ยกเว้นที่อยู่ของเธอและเธอยังบอกพ่อเลี้ยงเรื่องที่เธอกับราชันเป็นสามีภรรยากัน
ถึงแม้จะรู้สึกตกใจอยู่บ้างที่ลูกสาวโผล่มาก็มีสามีมาด้วย แต่อย่างไรมันก็มีความสุขที่สุดแล้ว ที่รู้ว่าแก้วตาดวงใจยังมีชีวิตอยู่
ปะการังให้การกับตำรวจเท่าที่เธอได้ยินพวกมันพูด และขอไม่บอกที่อยู่ของเธอ เพราะตอนนี้เธอยังไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น
“ฝากพ่อด้วยนะคะ ไว้หนูจะมาใหม่”
ราชันรีพาหญิงสาวกลับเกาะทันที เพราะเมื่อเขาได้รู้เรื่องราวทั้งหมด เขายิ่งมองว่าชีวิตของภรรยาของเขาไม่ปลอดภัยเลย เมื่ออยู่บนฝั่ง
“คุณโกหกผมเรื่องที่คุณจำอะไรไม่ได้ใช่ไหม”
ราชันถามภรรยาตรงๆทันที เมื่อเขาและเธอขับเรืออกจากฝั่ง เพราะเธอกับเขามากันแค่สองคน
“ใช่ฉันโกหกคุณ คุณจะโกรธจะเกลียดฉันก็ได้ แต่สักวันคุณจะเข้าใจเหตุผล”
หญิงสาวยอมรับผิด และพร้อมจะยอมรับถ้าชายหนุ่มจะไม่รู้สึกกับเธอเหมือนเดิมแล้ว
“ทำไมต้องสักวัน” คนขับเรือหันมาตวาด ก่อนจะหยุดเรือทันที
“คุณหมายความว่าอะไร และหยุดเรือทำไม”
เมื่อเห็นหญิงสาวทำท่าตกใจกลัว นายหัวยิ่งได้ใจแกล้วทำท่าโหดใส่
“คุณจะโยนฉันลงทะเลเหรอ”
“ไม่..แบบนั้นมันง่ายไป อย่างคุณมันต้องถูกโยนลงบนเตียงเท่านั้น”
ราชันคว้าตัวภรรยามากอด เขาไม่โกรธเธอเลย เพียงตารู้สึกน้อยใจที่เธอไม่ยอมไว้ใจเขาง่ายๆก็แค่นั้น
“ผมเข้าใจคุณตั้งแต่วันนี้ ไม่ต้องรอสักวัน ยังมีอะไรที่คุณยังไม่บอกผมอีกไหม เพราะถ้าหลังจากนี้ผมจะไม่ให้อภัยคุณแล้วนะ ถ้าคุณยังมีความลับกับผมอีก”
“มีค่ะ”
ราชันดึงตัวปะการังออกจากอ้อมกอด และหันมาสบตาเหมือนกำลังค้นหาอะไรอยู่
“เมื่อคืนฉันมีความสุขจัง นี่แหละความลับที่ฉันไม่กล้าบอก”
ชายหนุ่มทั้งขำ ทั้งโมโหที่ถูกภรรยาวัยสาวแกล้งให้เขาอยากรู้แต่สุดท้ายเธอกับหยอดเป็นคำหวานมา
“ปากดีแบบนี้ สงสัยต้องจัดบนเรือสักที”
ราชันจับหญิงสาวนอนหงายทำท่าจะทำอะไรเธอจริง ๆ แต่แทนที่ปะการังจะกลัวเธอกลับทำท่ายั่วยวน
“เปลี่ยนบรรยากาศก็ดีนะ” หญิงสาวท้าทาย
ราชันไม่ตอบอะไรได้แต่รีบขับเรืออยากจะถึงเกาะให้ไวที่สุด จะได้ขึ้นไปบนห้องไปลงโทษภรรยาให้สาสมบนเตียงนอน
Bab terkait
ทะเลรักอันดามัน ขนมปะการัง
18ขนมปะการัง “กลับกันมาแล้วเหรอคะ แดดร้อนทั้งวันนายหญิงหน้าแดงหมดแล้ว” จากที่ตั้งใจว่าคงกลับถึงแค่ช่วงบ่าย กลายเป็นว่ามาถึงเกาะก็เย็นมากแล้ว “วันนี้ต้องฝากท้องกับป้าแก้วนะคะ” ปะการังเหนื่อยเกินกว่าจะทำอาหารเอง จิตใจของเธอสบายใจขึ้นที่ได้บอกความจริงกับนายหัว แต่เรื่องของคนที่ทำร้ายเธอยังคงลอยนวลเธอไม่สบายใจเลย ป้าแก้วเตรียมอาหารเย็นไว้รอทั้งคู่แล้ว ทั้งราชันและปะการังต่างก็อยากพักผ่อน จึงรีบกินรีบอิ่มและเข้าห้องนอนเพื่อพักเหนื่อยกัน “พรุ่งนี้คงยังไม่ได้ทำขนม ไว้รอบรรจุภัณฑ์ส่งมาก่อน” ปะการังหันไปบอกสามีที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ “พักก่อนก็ได้ ตอนนี้ผมว่าเรื่องของคุณสำคัญกว่า” ราชันเป็นห่วงเรื่องคดีความ มากกว่าเรื่องทำขนม เพราะเขากลัวว่าคดีจะไม่คืบหน้า “ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ทางตำรวจคงจัดการได้ พ่อก็ไม่ได้เพิกเฉย กำลังหาทางรวบรวมหลักฐาน ” หญิงสาวตอบไม่ตรงกับใจ เพราะตัวเธอเองก็กลัวเหมือนกันว่าคนผิดอย่างธิดาจะลอยนวล และตอนนี้แม่เลี้ยงของเธอก็กำลังผลาญเงินของบริษัทอย่างสนุกมือ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-25ทะเลรักอันดามัน ตามสืบ
19ตามสืบ เช้านี้นายหญิงตื่นมาไม่ทันสามี ราชันตั้งใจที่จะอาบน้ำแต่งตัวให้เบาที่สุด กลัวจะทำให้ภรรยาที่กำลังหลับต้องตื่น เพราะอยากให้เธอได้พักผ่อนเต็มที่ พร้าวทำหน้าที่นั่งชมวิวข้างทาง ส่วนราชันทำหน้าที่ขับเรือให้ลูกน้องนั่ง เพราะการขับเรือสำหรับราชันเป็นเหมือนความสุขอย่างหนึ่งในชีวิตของเขา “สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่” ราชันไม่ได้มาหาทั้งสองนานแล้ว ก็ตั้งแต่ปะการังมาอยู่ที่เกาะนั่นแหละ “หายหน้าหายตาไปเลยนะ ไหนลองเอาขนมมาให้พ่อกับแม่ชิมก่อนสิ ว่าพอจะเอาไปฝากเขาขายได้ไหม” ประภามารดาของราชันเธอเป็นคนที่มีจิตใจโอบอ้อมอารีแต่ก็มีความแข็งแกร่งอยู่เสมอทุกครั้งที่สามีต้องการกำลังใจ “ทั้งอร่อยทั้งหอมมากเลยคุณ” ประภาส่งขนมให้สุธนผู้เป็นสามีชิม ด้วยรสชาติคนช่างกินอย่างเธอรู้ทันที ว่าคงไม่ใช่ฝีมือของหญิงชาวเกาะธรรมดาแน่ๆ “แม่ไม่เชื่อหรอกนะ ว่าคนที่เกาะเป็นคนทำ ทั้งตัวขนมเองที่ไม่ใช่คนทั่วไปที่ชาวบ้านจะรู้จัก แถมรสชาติยังไม่ธรรมดาแบบนี้อีก เอาเป็นว่าไว้พร้อมเมื่อไหร่ค่อยพาคนทำขนมมาแนะนำตัวกับพ่อกับแม่นะ”
Terakhir Diperbarui : 2025-02-25ทะเลรักอันดามัน จุดจบของคดี
20จุดจบของคดี “ยังไม่นอนอีกเหรอ” ราชันเดินขึ้นมาบนบ้านพบว่าปาการังยืนรอเขาอยู่ที่ระเบียงบ้าน “ใครจะไปนอนหลับ คุณยังไม่กลับมาแบบนี้ ดีที่คืนนี้ฝนยังไม่ตก” คนพูดด้วยน้ำเสียงและท่าทางแสดงให้รู้ว่า เธอกำลังน้อยใจ ที่เขาทิ้งเธอไปทั้งวัน “ดีใจจัง เมียเป็นห่วง นึกว่ากลับมาจะไม่มีใครรอเสียอีก” ราชันโอบเอวหญิงสาวอย่างเอาใจ อย่างน้อยเขาก็ได้รู้ว่าปะการังรักและเป็นห่วงเขาจริงๆ “ไหนล่ะขนมผม” ก่อนไปฝั่งชายหนุ่มขอให้นายหญิงทำขนมให้เขาแล้วก้พร้าว “ของคุณอยู่บนโต๊ะ ส่วนของพร้าวป้าแก้วเก็บไว้ให้แล้ว” ทั้งสองคนเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหารกลางบ้าน ขนมบัวลอยที่ปะการังทำไว้ให้สามีเธอใช้วัตถุดิบธรรมชาติที่หาได้ไม่ว่าจะดอกอัญชัน มะพร้าว และที่สำคัญเธอใส่ความรักลงไปด้วย “ปะการังคุณเชื่อไหม ว่าผมไม่เคยคิดเลยว่า ชีวิตของผมจะมีโอกาสได้มีภรรยากับเขา” ราชันมองหน้าหญิงสาวและพูดออกมาอย่างที่คนฟังถึงกับรู้สึกแปลกใจว่าอยู่ดีๆเขาพูดเรื่องนี้ทำไม “ทำไมล่ะคะ คุณชอบผู้ชายเหรอ” หญิงสาวคิดว่าสามีของเธ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-25ทะเลรักอันดามัน สาเหตุของทุกอย่าง
21สาเหตุของทุกอย่าง เช้าวันนี้ วันที่ปะการังรอมันมาแสนนาน วันที่เธอจะได้เห็น คนที่ทำร้ายเธอได้รับกรรมที่ทำลงไป ปะการังให้ปากคำกับทางตำรวจ ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้ง ตั้งแต่ที่เธอถูกธิดาหลอกให้มารับมัทนาที่ท่าอาศยานภูเก็ต แต่เธอกลับโดนจับตัวไป พ่อเลี้ยงสินชัยเดินทางมาที่สถานีตำรวจ เพราะต้องการเห็นหน้าภรรตัวดีของเขา ที่คิดจะฆ่าลูกสาวของเขาอย่างไร้คุณธรรม “ผมก็คิดว่าตัวเองเลือกคนที่ดีแต่ที่ไหนได้กลับเลี้ยงงูพิษไว้” พ่อเลี้ยงเดินเข้าไปคุยกับธิดาที่ยังคงนั่งอยู่ในห้องสอบสวน โดยยังไม่มีใครมายื่นขอประกันตัวและยังไม่มีทนายความมาคอยช่วยเรื่องคดี “ใช่ฉันมันเป็นแค่งูพิษ มันเป็นแค่สัตว์ คุณถึงให้เศษเงินของคุณแทนอาหาร แต่คุณไม่เคยรู้สึกว่าฉันคือคน มีชีวิตมีจิตใจ” ความกดดันที่ธิดาเก็บกลั้นมานาน วันนี้เธอไม่มีเหตุผลที่ต้องเก็บมันไว้อีกแล้ว “ฉันทำอะไรให้เธอแค้นนักหนา เธอถึงพูดเหมือนกับฉันทำร้ายหัวใจเธอจังธิดา” พ่อเลี้ยงสินใจไม่รู้จริงๆ ว่าตั้งแต่อยู่กันมาเขาทำร้ายอะไรผู้หญิงที่นั่งกำมือร้องไห้อยู่ข้างๆเขา
Terakhir Diperbarui : 2025-02-25ทะเลรักอันดามัน ความเข้าใจที่คงไม่สายจนเกินไป
22ความเข้าใจที่คงไม่สายจนเกินไป คดียังคงรอฟังการตัดสินจากศาล ระหว่างนั้นทั้งสินชัยและมัทนาก็เดินทางไปเยี่ยมธิดาทุกวัน ห่วงเดียวที่คนเป็นแม่มีอยู่คือมัทนา แต่การแสดงออกของพ่อเลี้ยงที่เปลี่ยนไปและการรับมัทนาเป็นลูกบุญธรรมตามกฎหมายก็ทำให้ธิดาสบายใจขึ้น ส่วนในเรื่องของการรับความผิดที่ได้กระทำธิดาทำใจได้แล้ว ทุกอย่างถูกดำเนินการไปตามเส้นทางของกฎหมาย หนีอะไรก็หนีได้แต่ไม่มีใครหนีกรรมที่ตัวเองทำได้ทั้งนั้นพ่อเลี้ยงสินชัยกลับมาบริหารบริษัทอีกครั้งหลังจากยุ่งเหยิงไปหมด ตั้งแต่ที่เขาแกล้งป่วย และตอนนี้เขาก็ได้สอนมัทนาให้เรียนรู้งานในบริษัท เพราะลูกสาวแท้ๆของเขาคงจะรักในการเป็นนายหญิงของเกาะมากกว่าการบริหารบริษัทของพ่อแน่ๆ“สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่”ปะการังยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสองอย่างอ่อนน้อม แต่ก็ยังแอบมีกังวลกลัวว่าผู้ใหญ่ทั้งสองจะรู้สึกว่าเธอเป็นเพียงผู้หญิงใจง่าย ที่ยอมเป็นภรรยาของลูกชายของเขาโดยที่ยังไม่ได้แต่งงานกัน“เจ้าของฝีมือทำขนมใช่ไหมจ๊ะ” ประภารับไหว้และพูดแซวลูกสะใภ้“ค่ะ ขายเป็นอย่างไรบ้างคะ มัวแต่ยุ่งๆเรื่องที่บ้านเลยไม่ได้สอบถามมาเลย”ปะการังยังไม่รู้เ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-25ทะเลรักอันดามัน เกาะคือบ้านของเธอ
23เกาะคือบ้านของเธอ “ปลาฝากป้านภากับมัทดูแลพ่อด้วยนะคะ ไปคราวนี้คงไม่นานเพราะคงต้องขึ้นมาซื้อของไปเตรียมงานแต่งแล้วเจอกันนะค” ปะการังหอมแก้มบิดาและป้านภาก่อนจะหันไปกอดน้องสาวต่างสายเลือด “รีบทำชุดพี่นะอีกไม่กี่วัน” “เสร็จทันแน่นอนค่ะ และจะเป็นชุดเจ้าสาวที่สวยที่สุดแน่ๆ” การเดินทางไปเกาะครั้งนี้หญิงสาวรู้สึกโล่งใจ เหมือนตัวเธอได้กลับมาเป็นตัวเองอีกครั้ง “วันนี้คุณกลับมาเป็นปาฐิตาแล้วนะ ต่อไปผมจะเรียกคุณว่าปลาหรือปะการังดี” นายหัวแซวอนาคตเจ้าสาวเพราะตอนนี้เขาก็เริ่มสับสนแล้ว ว่าจะเรียกภรรยาตัวเองว่าอะไรดี “เอาเป็นว่าชื่อ ปะการัง ปาฐิตา ปลา ทุกชื่อเลยค่ะ เอาไว้เวลาเบื่อชื่อนี้ก็ไปเรียกอีกชื่อ” ความจริงแล้วหญิงสาวไม่ได้สนใจกับเรื่องชื่อเท่าไหร่ เพราะจะชื่อไหนเธอก็คือเธอคนเดิม “เจ้าสาวของผม ผมเริ่มยาวแล้ว แต่จะทันงานแต่งไหมนะ” ราชันแซวเพราะส่วนมากเคยเห็นแต่เจ้าสาวผมยาวแต่ตอนนี้ผมของปะการังยังยาวเลยติ่งหูมาแค่นิดเดียว“ยาวไม่ทันก็ไม่เห็นเป็นไร คนสวยผมสั้นแค่ไหนก็สวย หรือนายหัวจะเถียงว่าไม่จริง
Terakhir Diperbarui : 2025-02-25ทะเลรักอันดามัน งานวิวาห์ทะเลอันดามัน
24งานวิวาห์ทะเลอันดามัน วันที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง มณีและมัทนาที่เดินทางจากฝั่งมายังเกาะเพื่อจัดงานแต่งงานให้กับพี่สาวด้วยตัวเอง พิธีช่วงเช้าเสร็จสิ้นไปแล้ว ที่เกาะไม่มีวัดจึงต้องไปนิมนต์พระมาจากวัดที่ฝั่ง เพื่อทำพิธีให้ถูกต้อง ส่วนในงานกินเลี้ยงช่วงกลางคืน ทุกคนต่างก็พากันลุ้น ว่าคืนนี้ฟ้าฝนจะเป็นใจไหม เพราะมันเป็นช่วงฤดูมรสุมเข้าพอดี แขกที่ถูกเชิญมาในงานมีไม่ถึงยี่สิบคน งานกินเลี้ยงก็เป็นแบบสบายๆ มีโต๊ะอาหาร และเก้าอี้สำหรับคนที่เกาะมาร่วมงาน กับข้าวที่ทำก็เป็นแบบบริการตัวเอง ป้าแก้วรับผิดชอบเรื่องขอคาว มณีรับเรื่องของหวาน ส่วนชาวบ้านท้ายเกาะก็เตรียมบาบีคิวมาย่างเป็นหลายร้อยไม้ “ในวันนี้เป็นวันที่ทุกคนเฝ้ารอมาแสนนาน นายหัวของเราจะมีเมียแล้ว” เพื่อนสนิทของราชันทำหน้าที่เป็นพิธีกรในงานให้พูดด้วยความดีใจ เพราะตั้งแต่รู้จักกันมา เพื่อนๆทุกคนต่างก็ไม่เคยคิดว่าราชันจะมีครอบครัว “ขอให้ท้องฟ้า ดวงดาว พระจันทร์ หาดทราย และท้องทะเลอันดามันแห่งนี้ ร่วมเป็นพยานให้กับความรักของทั้งคู่ เพื่อแสดงว่าทั้งสองตกลงเป็นสามีภรรยากันแล้ว เ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-25ทะเลรักอันดามัน เรื่องรักนี้ใต้แสงเทียน
1ค่ำคืนที่บ้านไม่มีใครอยู่ “คุณภาคินคะเป็นอะไรทำหน้าเศร้าแบบนี้” ยิหวาสาวน้อยหุ่นดี ที่ถูกครอบครัวของภาคินช่วยเหลือเธอกับแม่ไว้ “ฉันต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ” คนตอบหันมามองหน้าหญิงสาวด้วยสายตาที่ดูมีความเศร้าอยู่ในนั้น “ก็ดีสิคะ ได้ไปเรียนถึงต่างประเทศ ไม่เห็นต้องเศร้าเลยค่ะ” ยิหวาไม่เข้าใจความรู้สึกของชายหนุ่มตรงหน้า “ยิหวาไม่เข้าใจหรอก ถ้าฉันไปเรียนที่นั่นต้องไปหลายปี และระหว่างนั้นอาจจะไม่ได้กลับมาจนกว่าจะเรียนจบ” ภาคินเข้าใจดี ว่ายิหวาไม่เข้าใจ เธอคงคิดว่าไปแค่ไม่กี่เดือน และคงได้กลับบ้านมาเรื่อยๆ “ไปนานจังค่ะ คิดถึงแย่เลย” สาวสวยพูดอย่างใสซื่อ “จริงเหรอ ถ้าฉันไปอยู่ที่นู่นเธอจะคิดถึง” สายตาที่ชายหนุ่มอายุมากกว่ายิหวาถึงสี่ปี มองจ้องเธอเป็นสายตาที่หญิงสาวยังไม่เคยถูกใครมองแบบนี้ มันทำให้หัวใจของยิหวารู้สึกเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก “จริงสิคะ ยิหวาเกิดมาก็เจอคุณแล้ว ถ้าต้องไม่เจอกันนานแบบนั้นก็ต้องคิดถึงอยู่แล้ว” ตั้งแต่วันแรกที่ลืมตาดูโลก ยิหวาก็อยู่ที่บ้านของตระกูลอรรถจิรานน
Terakhir Diperbarui : 2025-02-25
Bab terbaru
ทะเลรักอันดามัน อบอุ่นพร้อมหน้า
18อบอุ่นพร้อมหน้า “พรุ่งนี้ผมจะพาคุณไปฝากท้องนะ” ภาคินเดินประคองพาภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา เข้าไปในบ้านที่เข้าตั้งใจไว้เพื่อเป็นบ้านของครอบครัวที่น่ารักของเขา “วันนี้ยิหวาไม่ต้องแอบเหมือนทุกๆครั้งที่มาที่นี่” คำพูดของหญิงสาว ทำให้ภาคิน สำนึกได้ว่าที่ผ่านมา เขาไม่เป็นลูกผู้ชาย เขาไม่ให้เกียรติผู้หญิงที่เขารัก ทำเหมือนเธอเป็นสิ่งไร้ค่า พอถึงเวลาที่เสียไป เขาถึงเพิ่งรู้ว่าเธอมีค่าแค่ไหน “ฉันขอโทษนะ ที่ทำให้เธอรู้สึกไม่มีค่า เรามาเริ่มต้นจุดเทียนกันใหม่ แต่เทียนเล่มนี้ จะมีทั้งความรักและความอบอุ่น เป็นกำบังคอยป้องกันทุกอย่าง ที่จะมาทำให้เทียนแห่งรักนี้ดับลง ฉันสัญญาจะรักและดูแลเธอกับลูกไปตลอดชีวิต” หญิงสาวเชื่อทุกคำที่ภาคินพูด เพราะทุกอย่างที่เขาทำในเวลานี้ มันเป็นบทพิสูจน์แล้ว “ขอบคุณนะคะ ที่ทำทุกอย่างเพื่อยิหวากับลูก” บ้านหลังนี้ ที่ภาคินเคยคิดว่ามันใหญ่เกินไป เพราะมีถึงสี่ห้องนอน แต่ตอนนี้ มันจะเหลือว่างแค่เพียงสองห้อง เพราะอีกห้องต้องเตรียมไว้ สำหรับลูกของเขาที่กำลังจะเกิดมา ศศิวัฒน์กลับไป
ทะเลรักอันดามัน เผชิญหน้ากับทุกปัญหา
17เผชิญหน้ากับทุกปัญหา “ภาคินลูกไปไหนมาทั้งวัน คุณพ่อก็อีกคนยังไม่กลับมาเลย” ฐานิตาลุกออกจาโซฟา เดินมาหาลูกชายที่หน้าประตูบ้าน “ผมไปรับภรรยาผมกลับบ้านครับ” ภาคินยิ้มมุมปาก “ภรรยา ลูกหมายความว่าอะไร” ฐานิตายืนมองหน้าลูกชาย เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่ภาคินพูด แต่มันต้องเป็นเรื่องที่เธอจะต้องไม่ชอบใจแน่ๆ “สวัสดีค่ะคุณท่าน” ยิหวาเดินตามหลังภาคินเข้ามา “หมายความว่ายังไง ที่ภาคินบอกว่าพาภรรยามา” ฐานิตายืนถลึงตาด้วยความไม่พอใจ“นี่ค่ะ ทะเบียนสมรสเราเพิ่งไปจดกันมา เมื่อช่วงบ่ายนี่เอง”ยิหวายื่นกระดาษในมือของเธอ ให้มารดาของภาคินดู เพื่อให้เธอได้เห็นชื่อชัดๆว่าใครสมรสกับใคร“ไม่จริ๊ง ไม่จริง ภาคินลูกจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ แม่ไม่ยอม”ฐานิตาเดินตามทั้งคู่เข้ามาในบ้าน โดยครั้งนี้ยิหวา ไม่ได้นั่งข้างล่างเหมือนแต่ก่อน เธอนั่งบนโซฟาข้างๆสามีของเธอ“ลูกจะต้องแต่งงานกับหนูลิตาเท่านั้น ” ฐานิตากระแทกเสียง“ก็ได้นะคะ ถ้าคุณลิตาจะยอมเป็นเมียน้อย” ยิหวาต่อปากต่อคำ“ยิหวา ฉันหลงคิดว่าเธอมันเป็นเด็กดี ที่แท้ก็ไม่ต่างอะไรกับแม่ของเธอ”ฐานิตาลืมตัว
ทะเลรักอันดามัน ตามหัวใจคืน
16ตามหัวใจคืน “ยิหวา เธอหลบหน้าฉันทำไม” หญิงสาวสะดุ้งสุดตัว เมื่อจำได้ว่าเสียงที่กำลังเรียกชื้อเธอนั้นคือใคร “คุณภาคิน คุณมาที่นี่ได้ยังไง”หญิงสาวพยายามดึงมือที่จับแขนเธอไว้แน่น แต่มันไม่ขยับเลย“เปิดประตูแล้วเข้าไปคุยกันในห้อง อยากมายืนเถียงกันให้อายคนอื่นเหรอ”ภาคินเคล้นเสียงหนักแน่น แต่เบาเพราะไม่อยากให้ใครได้ยิน“คุณจะตามฉันมาทำไม”ยิหวาตวาดเสียงแหลมใส่หน้าชายหนุ่มทันที เมื่อประตูถูกปิดลง“ก็เพราะเธอหนีออกมาแบบนี้ไง”ภาคินคว้าแขนเล็กไว้และดึงร่างบางอย่างแรง จนหญิงสาวแทบจะเซล้ม“ฉันไม่ได้หนีคุณ แล้วทำไมต้องหนี การที่ฉันจะไปอยู่ที่ไหนทำอะไร มันไม่ได้เกี่ยวกับคุณเลย เราก็เป็นแค่อดีตเจ้านายกับลูกสาวคนรับใช้แค่นั้น”ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะพูดอะไรต่อ ชายหนุ่มก็ปิดปากของเธอด้วยปากของเขา สองมือหนาประคองใบหน้ารูปไข่ไว้ในมืออย่างทะนุถนอม“พอ หยุดเถอะ ฉันรักเธอ ยิหวา ได้ยินไหมฉันรักเธอ” ชายหนุ่มดึงหญิงสาวมากอดไว้ แล้วพูดอยู่ซ้ำๆแบบนั้น“คุณรักฉันไม่ได้ค่ะ คนที่คุณควรรักคือคุณลิตา เขาคือคนที่คุณกำลังจะแต่งงานด้วย”หญิงสาวกัดฟันพูดด้วยความแค้น เธอพูดทุกถ้อยคำช้าๆแ
ทะเลรักอันดามัน พบกันครั้งแรก
15พบกันครั้งแรก “เราว่าแกไม่ต้องตามหาลูกสาวแล้วแหละ” คณินพูดเมื่อสายตาของเขาหันไปเห็นผู้หยิงสองคนที่เขาคุ้นเคยในร้านอาหารข้างๆ“ดาริน”ศศิวัฒน์มองตามสายตาของเพื่อนที่มองไปยัง ร้านอาหารอีกร้านที่อยู่ข้างกัน มีเพียงแค่ทางเดินเล็กๆในห้างกั้นอยู่“นานแล้ว แกยังจำได้อยู่อีกเหรอ” คณินแปลกใจที่เพื่อนของเขายังจำคนรักเก่าได้อยู่ ทั้งที่ทั้งสองคนไม่ได้เจอกันยี่สิบกว่าปี“ฉันไม่ได้ยังจำได้ แต่ฉันไม่เคยลืมต่างหาก” ศศิวัฒน์พูดจากหัวใจเราเข้าไปคุยกับทั้งคู่ตอนนี้คงไม่ดี เดี๋ยวเราว่ารอให้ ดารินกับยิหวาต้องแยกกันกลับบ้าน เรารอคุยกับยิหวาคนเดียวจะดีกว่าคณินเสนอความคิดเห็น และศศิวัฒน์ก็เห็นด้วย เพราะเขาไม่แน่ใจว่าดารินจะยังอยากเจอหน้าเขาอยู่ไหมในที่สุดสองคนแม่ลูกก็แยกกัน ดารินลงไปชั้นล่างเพื่อขึ้นรถกลับ ส่วนยิหวาเดินแยกไปทางร้านขายเครื่องเขียน“ยิหวา” คณินเรียกหลังจากเดินตามหญิงสาวไป“ยิหวา นี่ศศิวัฒน์เพื่อนของฉัน” คณินแนะนำเพียงเท่านี้ก่อน“สวัสดีค่ะคุณศศิวัฒน์” หญิงสาวยกมือไหว้อย่างอ่อนน้อมนี่เป็นครั้งแรก ที่ศศิวัฒน์ได้มีโอกาสเห็นหน้าลูกสาวของเขา แบบตัวเป็นๆ และเธอก็มีหน้าตาที่เหมือน
ทะเลรักอันดามัน ความลับ
14ความลับ “แกยังจำดารินได้ไหม” คณินเริ่มเข้าเรื่อง “จำได้สิ ผู้หญิงที่ฉันรักทั้งคนนะ แล้วแกถามถึงทำไม แกเจอดารินเหรอ” ศศิวัฒน์ทำท่ากระตือรือร้นอยากรู้ “อืม...เจอทุกวันเลย เจอมาหลายปีแล้วด้วย” คนตอบไม่พูดตรงๆ “หมายความว่าอะไรวะ คณินแกจะมายียวนเพื่ออะไร มีอะไรเกี่ยวกับดาริน แกพูดมาให้หมดเลย” ศศิวัฒน์รักและจริงใจกับดาริน เขาต้องการจะให้เธอเป็นภรรยาที่ถูกต้องกับเขา แต่ทุกอย่างก็พังลง เมื่อมารดาของเขาประกาศผ่านสื่อ ว่าเขากำลังจะแต่งงานกับหญิงสาวชั้นสูง ตั้งแต่นั้นมาศศิวัฒน์ก็ไม่เจอดารินอีกเลย “ดารินเขาอยู่ที่บ้านฉัน ตั้งแต่ที่แม่แกประกาศว่าแกจะแต่งงานนั่นแหละ” คณินเริ่มเล่า “เฮ้ย! แล้วทำไมแกไม่บอกฉัน แกรู้ไหมคณินว่าฉันตามหาดารินจนแทบบ้า” ศศิวัฒน์ขึ้นเสียง “ดารินเขาขอฉันไว้ เขาบอกถ้าฉันบอกแก เขาก็จะพาลูกในท้องหนีไปที่อื่น ฉันสงสารเด็ก” “ลูกในท้อง” ศศิวัฒน์พูดทวนคำพูดของเพื่อน เพราะเขาไม่เคยรู้เลย ว่าดารินท้อง “ใช่ ดารินเขาท้อง” คณินเน้นย้ำ เพราะหวังว่าเพื่อนจะพอเข้าใจ ว่าเรื่องราว
ทะเลรักอันดามัน ตามหา
13ตามหา หนึ่งเดือนแล้ว ที่ภาคินไม่ได้เจอไม่ได้คุยไม่ได้ข่าวอะไรของหญิงสาวที่เขาสุดแสนจะคิดถึง ชายหนุ่มคิดถึงครั้งที่เขาไปเรียนอยู่อเมริกา เขาก็เคยทำกับเธอแบบนี้ เธอคงทั้งเจ็บทั้งเสียใจ ไม่ต่างกับเขา “คุณรู้ไหม ภาคินไม่ไปทำงานหลายวันแล้ว ผมถามหนูลิตา เธอก็บอกว่า ภาคินดื่มหนักเกือบทุกคืน” คณินทำงานที่เดียวกับลุกชายและลลิตา เขาถึงมีโอกาสได้สังเกตพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของลูกชาย “คุณคิดว่ายังไงคะ” ฐานิตาไม่เข้าใจ ว่าสามีต้องการจะบอกอะไร “ผมว่าการที่ยิหวาออกไปอยู่ข้างนอกแบบนี้ มันยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ ลูกชายเราเป็นแบบนี้ คุณคิดว่า คนอย่างหนูลิตาเขาจะอยากฝากชีวิตไว้ด้วยเหรอ” ฐานิตาเห็นด้วยกับคำพูดของสามี แต่เธอก็ไม่สามารถจะยอมรับความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างลูกชายเธอกับคนงานในบ้านได้ “ไม่ใช่ว่าฉันไม่สงสารลูกนะ แต่คุณจะให้ฉันยอมรับลูกคนรับใช้มาเป็นสะใภ้ ฉันทำใจไม่ได้หรอก” “คุณรังเกียจยิหวา เพียงเพราะมันเป็นลูกสาวคนใช้ใช่ไหม และถ้าสมมุติว่าวันนึง ลูกสาวคนใช้กลายเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของข้าราชการระดับสูงในบ้านเมืองเร
ทะเลรักอันดามัน เริ่มต้นชีวิตใหม่
12เริ่มต้นชีวิตใหม่ หญิงสาวออกไปอยู่ข้างนอก โดยที่เธอบอกทุกคนยกเว้นภาคิน ฐานิตาเห็นด้วย เพราะเธอคิดว่าการที่ยิหวาออกไปอยู่ที่อื่น ลุกชายของเธอ น่าจะลืมเธอได้อีกไม่นาน และคงยอมที่จะแต่งงานกับลลิตา “ดาริน ถ้าเธอจะออกไปอยู่กับลูกสาวก็ได้นะ แต่ฉันขอเวลาหาคนใหม่มาแทนก่อน ส่วนป้าช้อยก็ให้แกอยู่ที่นี่ต่อเถอะ อย่าเอาแกไปลำบากด้วยเลย” ฐานิตาถึงจะรู้สึกเสียดายดาริน เพราะอยู่ด้วยกันมานานจนรู้ใจ แต่ก็ต้องยอมแลกกับการที่ลุกชายของเธอจะได้ห่างจากยิหวา “ค่ะคุณท่าน คงอีกสักพัก ถึงจะย้ายตามลูกไป” ดารินเข้าใจความรู้สึกของคนเป็นแม่ดี ว่าฐานิตาก็ต้องอยากให้ลูกชายของเขาได้ผู้หญิงที่ดีที่สุด “น้าดารินครับ ผมไม่เห็นยิหวาหลายวันแล้ว เธอไปไหน” ภาคินเก็บความอยากรู้และไม่สบายใจไว้ไม่ไหวแล้ว เขาตัดสินใจเข้ามาถามดารินตรงๆ “ยิหวาเขาออกไปอยู่ข้างนอกแล้วค่ะ แต่น้าก็ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน เพราะเขาไม่ได้บอกไว้” ดารินไม่ได้โกหก เพราะลูกสาวของเธอไม่ได้บอกอะไร มากไปกว่า ว่าที่พักอยู่ใกล้กับที่ทำงาน “ทำไมต้องออกไปอยู่ข้างนอก
ทะเลรักอันดามัน ลาก่อน
11ลาก่อน “เป็นอะไรไป หน้าซีดเชียว” ดารินเดินเข้ามาจับตัวลูกสาว เมื่อเห็ใบหน้าที่ซีดเซียว “แม่คะ ถ้าหนูหางานทำได้ เราไปอยู่ที่อื่นกันนะคะ” หญิงสาวพูดออกมาอย่างไม่ทันระวัง ว่ามารดาจะสงสัยว่าอยู่ดีๆทำไมเธอถึงพูดแบบนี้ “ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ จะให้แม่ทิ้งคุณท่าน ทิ้งป้าช้อยไปได้ยังไงกัน” ดารินหันไปทไหน้าดุใส่ลูกสาว “เดี๋ยวไม่มีเรา คุณท่านก็หาแม่บ้านใหม่มาทำงาน แม่จะอยู่เป็นคนใช้เขาไปตลอดชีวิตเหรอ” ยิหวาไม่รู้เหมือนกัน ทำไมเธอถึงกล้าพูดแบบนี้ ทั้งที่ดารินก็สอนเธอตั้งแต่เล็กจนโต ว่าให้รู้จักและสำนึกในบุญคุณของครอบครัวอรรถจิรานนท์ ที่ทำให้เธอกับแม่ มีที่ซุกหัวนอนอย่างเช่นทุกวันนี้ “ยิหวา มันเกิดอะไรขึ้นกันลูก คุณท่านเรียกลูกไปพูดเรื่องอะไร ทำไมถึงออกมาแล้วพูดจาแบบนี้” ดารินเลี้ยงลูกมา เธอรู้ว่าลูกสาวของเธอ ไม่เคยคิดจะไปจากที่นี่ และอยู่ดีๆ ทำไมถึงได้มาพูดจาเอาจริงเอาจังแบบนี้ “ไม่มีอะไรหรอกค่ะแม่ หนูไปรีดผ้าต่อนะคะ” นับตั้งแต่วันนั้นยิหวาก็พยายามหางานทำ เอาที่อยู่ไกลจากบ้านของภาคินให้มากที่สุด
ทะเลรักอันดามัน ปล่อยมือหรือเดินต่อ
10ปล่อยมือหรือเดินต่อ เมื่อไฟถูกปิดลง ความคิดถึงที่ทั้งคู่ต่างถวิลหากันมาเกือบสามปี ก็เหมือนพายุ ที่ถูกปลดปล่อยมาในทันที เสื้อผ้าถูกถอดออกจากเรือนร่างบางเล็กของยิหวา อย่างรวดเร็ว จนเธอยังไม่ทันได้ตั้งตัว ปากหนาทั้งหอมทั้งจูบไปทุกส่วนของร่าง เหมือนเขาอยากจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว “คุณภาคินคะ ยิหวาเจ็บนะ” หญิงสาวร้องบอกเขา เพราะเธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังช้ำไปทั้งตัว ไม่มีเสียงตอบจากคนที่กำลังรุกราน แต่เขากลับใช้ทั้งสองมือบีบเคล้นอกอวบขึ้นมาก่อนจะใช้ปากหนาทั้งเลียและดูด อย่างกระหาย จนเจ้าของอกกลมต้องบิดไปทั้งตัวด้วยความเสียวซ่าน ที่เธอไม่ได้สัมผัสมันมานานแสนนาน “อ่า...อื้อ......” หญิงสาวกลั้นเสียงครางไว้ไม่ไหวอีกต่อไป โคมไฟหัวเตียงถูกดับลง พร้อมกับความเป็นชายของเขา ที่เข้ามาอยู่ในกลีบชมพูอวบของหญิงสาว สะโพกกลมขยับตามจังหวะที่ชายหนุ่มคอยควบคลุม ให้เธอเคลื่อนไหวตามจังหวะ จากสายน้ำที่ไหลอย่างเชื่องช้า ก็เปลี่ยนเป็นทะเล ที่ถูกเกลียวคลื่นโหมกระหน่ำจน คนตัวเล็กต้องจิกเล็บสวยลงไปบนแผ่นหลังของชายหนุ่
