เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 18 เป่าหู
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-15 09:39:30บทที่เกี่ยวข้อง
ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด บทที่ 19 เลือกชุด
บทที่ 19 เลือกชุดหลี่มี่จับดูเนื้อผ้าชุดที่เทียนหลันเซ่อชอบ แต่หลี่มี่ไม่ชอบเท่าไหร่นักเพราะชุดที่อยู่ตรงหน้านางตอนนี้ช่างเป็นชุดที่โดดเด่นเกินไป"ชุดนี้แม้ว่าจะสง่างามแต่ข้าคิดว่ามันไม่เหมาะกับข้าหรอกเจ้าค่ะ ""แต่ว่าข้าชอบ เฒ่าแก่ข้าเอาชุดนี้ส่วนนี้ค่าชุดนำไปส่งให้ที่เรือนด้วย ไปเถิดข้ามีที่จะพาเจ้าไปสักครู่ ตอนนี้ตะวันยังไม่ตกดินไปควบม้าเล่นกับข้าสักหน่อยค่อยกลับเรือน " เทียนหลันเซ่อคว้ามือของหลี่มี่ให้เดินตามตนเองออกมา"ได้เลยขอรับท่านแม่ทัพ ข้าจะจัดการให้เป็นอย่างดี" เฒ่าแก่รับเงินจากแม่ทัพด้วยรอยยิ้ม เพราะที่ท่านแม่ทัพมอบให้มากกว่าค่าชุดอีกด้วยซ้ำ'อะไรกัน ฉันไม่ได้ชอบชุดนั้นเสียหน่อย หากจะเลือกให้ทำไมต้องให้ข้าลองจับดูด้วยล่ะ เฮ้อ! เหนื่อยใจกับท่านแม่ทัพผู้นี้เสียจริง' หลี่มี่คิดในใจมองคนตรงหน้าที่กำลังพานางเดินไปหาม้าที่มัดไว้"ท่านจะพาข้าไปที่ใดหรือเจ้าคะ อีกอย่างเมื่อครู่ที่ท่านซื้อชุดให้ข้า ทำไมไม่ถามราคาก่อนที่จะจ่ายเงินด้วยล่ะ เช่นนี้ท่านก็เสียเปรียบสิเจ้าคะ ไม่เห็นหรือไงว่าแววตาของท่านผู้เฒ่าตาโตเพียงใดเมื่อเห็นว่าท่านให้ถุงเงินไป ""ข้าซื้อของกับผู้เฒ่าร้านนี้อยู่บ่อยค
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด บทที่ 20 งานเลี้ยง
บทที่ 20 งานเลี้ยงสองวันถัดมาเรือนแม่ทัพเสียงดนตรีบรรเลงอย่างไพเราะ ภายในเรือนตกแต่งอย่างสวยงามสมฐานะของท่านแม่ทัพใหญ่ อาหารขนมหวานสุราจัดเตรียมไว้มากมาย วันนี้ผู้คนคละคลั่งบรรดาขุนนางน้อยใหญ่ได้มาตามเทียบเชิญที่ฟางเหนียงส่งมอบหลี่มี่ยืนอยู่ที่ระเบียงของเรือนมองผู้คนมากมายอย่างเบื่อหน่าย หากจะไม่เข้าร่วมงานจะทำให้แม่ทัพเสียหน้าไม่ไว้หน้าสามี นางจึงจำใจสวมใส่ชุดที่เทียนหลันเซ่อเลือกให้ในวันนั้นมาร่วมงานในวันนี้ ใบหน้าของฟางเหนียงเต็มไปด้วยความยินดีปรีดาที่บุตรชายเป็นเกียรติของตระกูล นางยินต้อนรับแขกที่ทยอยเข้ามาในเรือน"ฮูหยินคิดอันใดอยู่หรือเจ้าคะ " ไป๋ลู่เห็นสีหน้าของหลี่มี่ไม่ค่อยสู้ดีจึงเอ่ยถาม"ข้าแค่ไม่ชอบที่ที่คนมากมายนะ ไม่มีอันใดหรอกนะหากเจ้าอยากไปร่วมงานกับสาวใช้นางอื่นก็จงไปเถอะ อีกสักพักข้าเองก็จะเดินไปนั่งข้างท่านแม่ทัพเช่นกัน""แล้วเรื่องนั้นฮูหยินจะทรงทำเช่นไรหรือเจ้าคะ จะยอมรับหรือเจ้าคะ" สิ่งที่ไป๋ลู่เอ่ยถามนั้นคือเรื่องที่หลิวอี้เฟ่ยจะมาเป็นอนุของแม่ทัพในวันนี้ ไม่กี่วันก่อนที่หลี่มี่ให้ไป๋ลู่ไปสืบมา นางได้รู้มาว่าวันนี้ฟางเหนียงกับหลิวอี้เฟ่ยมีแผนที่จะรวบหัวรวบหา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด บทที่ 21 เริ่มแผนการ
บทที่ 21 เริ่มแผนการหลี่มี่ัหันมองหน้าของแม่ทัพอย่างซาบซึ้งน้ำใจ ไม่รู้ว่าคำพูดของเขาออกมาจากใจหรือเพียงแค่ไม่อยากให้นางโดนดูถูกแต่คำพูดของเขาทำให้หลี่มี่รู้สึกดีใจที่เขาเข้าข้างนาง"ท่านใต้เท้าเจ้าคะ วันนี้สุราที่ข้าจัดเตรียมมารสชาติดีมาก เรามาดื่มสุราดูการแสดงดีกว่าเจ้าค่ะ "ฟางเหนียงรีบยกจอกสุราขึ้นมาเพื่อไม่ให้ทั้งสองเอ่ยเรื่องตึงเคลียดอีก นางหันไปมองสีหน้าของหลิวอี้เฟ่ยที่ซีดเผือกเมื่อได้ยินคนที่นางรักบอกรักสตรีอีกนางต่อหน้าต่อตา"ข้านับถือน้ำใจของท่านแม่ทัพเช่นนี้สุราจอกนี้ข้าขอดื่มให้ท่าน""สุราจอกนี้ข้าก็ดื่มให้ท่านเช่นกันขอรับ" เทียนหลันเซ่อยกจอกสุราดื่มตามใต้เท้าหลิว ทุกคนหันไปมองการแสดงที่กำลังแสดงอยู่ในเวลานี้ หลิวอี้เฟ่ยรู้สึกว่าตนเองพ่ายแพ้ ขนาดนางแต่งกายมาโดดเด่นขนาดนี้แต่เมื่อมานั่งข้าง ๆ ท่านแม่ทัพนางช่างไม่เข้ากับเขาเลย เพราะเหมือนท่านแม่ทัพกับเยิ่นเม่ยเม่ยจะแต่งกายเข้ากันมากกว่านางเสียอีก หลิวอี้เฟ่ยยกจอกสุราดื่มเพื่อระงับอารมณ์หลี่มี่ขยับกายเข้าไปกระซิบขอบคุณเทียนหลันเซ่อที่เขารับหน้าแทนตน"ท่านแม่ทัพข้าขอบคุณที่ท่านรับหน้าแทนนะเจ้าคะ ข้าทราบซึ้งยิ่งนัก""หากเจ้าท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด บทที่ 22 ไม่เป็นอย่างใจหวัง
บทที่ 22 ไม่เป็นอย่างใจหวังฝั่งด้านหลี่มี่นางนอนอยู่บนเตียงข่มตาหลับอย่างไรก็นอนไม่หลับเมื่อหลับตาลงก็เฝ้ามองเห็นแม่ทัพนอนเคียงข้างอยู่กับหลิวอี้เฟ่ย หัวใจของนางร้อนรุ่มแปลก ๆ จนนางลุกขึ้นนั่งบนเตียงพลางถอนหายใจ"เฮ้อ! ทำไมต้องคิดถึงแต่ภาพพวกนั้นด้วยนะ ฉันเป็นแค่นักเขียนนิยาย ไม่ใช่ฮูหยินตัวจริงของเขาเสียหน่อยแล้วทำไมหัวใจนี้ต้องวูบไหวอย่างนี้ด้วยนะ ขนาดไม่ได้รักยังเจ็บปวดหัวใจอย่างนี้เลย แล้วเยิ่นเม่ยเม่ยจะเจ็บปวดแค่ไหนกันนะ" ยิ่งคิดยิ่งนอนไม่หลับสักพักเสียงเคาะประตูได้ดังขึ้น หลี่มี่รีบลุกจากเตียงยิ้มร่าคิดว่าเทียนหลันเซ่อมาหา"ฮูหยินเจ้าคะข้าไป๋ลู่เองเจ้าค่ะ""เจ้าหรือเข้ามาสิข้ายังไม่หลับ" เท้าของหลี่มี่ชะงักอยู่กับที่เมื่อรู้ว่าคนที่มามิใช่เทียนหลันเซ่อแต่เป็นไป๋ลู่"ข้าเห็นไม่เห็นฮูหยินในงาน จึงมาหาที่ห้องเจ้าค่ะฮูหยินไม่สบายตรงไหนหรือไม่เจ้าคะ" ไป๋ลู่เปิดประตูเข้ามาถามหลี่มี่นี่ยืนมืดอยู่ใกล้เตียง"ข้าสบายดี เจ้ากับไปสนุกสนานกับทุกคนเถิด ข้าอยากพักจึงกลับมาก่อน""เมื่อครู่ที่ข้าจะมาหาฮูหยินข้าเห็นท่านแม่ทัพพาคุณหนูหลิวอี้เฟ่ยไปที่ห้องรับรองด้วยเจ้าค่ะ" ในตอนแรกนางจะไม่พูดเรื่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด บทที่ 23 ตบรางวัล
บทที่ 23 ตบรางวัล"ข้ากินยาปลุกกำหนัดเมื่อไหร่กันทำไมร่างกายขงข้าถึงร้อนรุ่มเช่นนี้ แฮ่ก แฮ่กข้าจะทำอย่างไรให้ความร้อนของร่างกายหยุดลง " เทียนหลันเซ่อรีบพาตนเองออกห่างจากหลิวอี้เฟ่ยแต่ไม่รู้เลยว่าปลายทางเขาจะเดินไปทางใด แต่แล้วเท้าของเขาได้หยุดลงที่หน้าห้องของเยิ่นเม่ยเม่ยหลี่มี่ข่มใจนอนพลิกไปพลิกมาได้ยินเสียงประตูเปิดเข้ามานางสะดุ้งตกใจคิดว่าเป็นไป๋ลู่ที่เป็นห่วงนางได้กลับมาอีกครั้ง"เจ้ากลับมาทำไมอีกหรือไป๋ลู่ เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงข้าหรอกนะ ไปเล่นสนุกเถิด "แต่กลับไร้เสียงตอบกลับมีเพียงเสียงฝีเท้าที่เดินตรงเข้ามาหานาง หลี่มี่ลุกขึ้นจากเตียงนั่งมองดูทำไมนางถึงไม่ตอบนางสักคำ ทันใดนั้นเองเทียนหลันเซ่อเข้ามาดึงกายของนางเข้าไปแนบชิดเสียงหัวใจที่เต้นแรงระรัวของเทียนหลันเซ่อกับเสียงหายใจที่ดังไปทั่วห้อง หลี่มี่ตัวแข็งทื่อเพราะรู้ว่าตอนนี้ฤทธิ์ยาปลุกกำหนัดได้ออกฤทธิ์แล้ว"ท่านแม่ทัพข้าคิดว่าเป็นไป๋ลู่เสียอีก ทำไมจู่ ๆ ถึงได้กอดข้าเช่นนี้ช่วยปล่อยข้าก่อนได้หรือไม่ข้าหายใจไม่ออกแล้วเจ้าค่ะ""ฮูหยินช่วยข้าด้วย ข้าไม่ไหวแล้ว" น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบาใจของหลี่มี่สั่นสะท้านเริ่มหวาดกลัว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด บทที่ 24 ตามหาหลิวอี้เฟ่ย
บทที่ 24 ตามหาหลิวอี้เฟ่ยรุ่งสางของอีกวันเรือนของใต้เท้าหลิวเมื่อคืนนี้เขากลับมาจากเรือนของแม่ทัพได้ตรงเข้าห้องของตนโดยไม่ได้ไปหาบุตรสาว ตื่นเช้ามาเขาจะออกไปที่เมืองหลวงจึงเข้าไปดูนางเพราะได้ยินจากฟางเหนียงว่านางรู้สึกไม่ค่อยดีกลัวว่านางจะไม่สบาย แต่เมื่อเขาเปิดประตูเข้ามาในห้องกลับพบเพียงความว่างเปล่า สาวใช้ของหลิวอี้เฟ่ยเดินมาพอดีใต้เท้าหลิวร้อนใจรีบเข้าไปถามนางทันที"หลิวอี้เฟ่ยอยู่ที่ใด ""คุณหนูไม่ได้กลับมาที่เรือนตั้งแต่เมื่อวานแล้วเจ้าค่ะ มิใช่ไปงานเลี้ยงที่เรือนของท่านแม่ทัพเทียนหลันเซ่อกับท่านใต้เท้าหรือเจ้าคะ " สิ้นเสียงของสาวใช้ใต้เท้าหลิวรีบย่างเท้าไปที่คอกม้าเพื่อไปที่เรือนของแม่ทัพอย่างเร่งรีบฟางเหนียงตื่นเช้ามาอารมณ์ดีสั่งการให้บ่าวรับใช้ในเรือนช่วยกันเก็บของที่จัดงานเลี้ยงจึงเป็นอีกเช้าหนึ่งที่วุ่นวายพอควร"เจ้านำของพวกนี้ไปเก็บไว้ที่โรงเก็บของส่วนเจ้าอย่าลืมเก็บผ้าตรงนั้นไปไว้ที่ห้องผ้าด้วย ""ฮูหยินผู้เฒ่าขอรับตอนนี้ท่านใต้เท้าหลิวมาขอพบขอรับ" บ่าวรับใช้รีบเดินเข้ามาแจ้งให้ทราบ ฟางเหนียงยิ้มกว้างรีบออกไปต้อนรับทันทีเพราะนางรู้ว่าต่อจากนี้จะเกิดอันใดขึ้น"ข้าจะรีบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด บทที่ 25 รับนางเข้ามาเป็นอนุ
บทที่ 25 รับนางเข้ามาเป็นอนุ"แม่ทัพ เจ้าอยู่ที่นี่หรือไม่" เสียงของฟางเหนียงดังขึ้นอยู่นอกประตู หลี่มี่กับไป๋ลู่ได้หันไปมองพลางเอ่ยถาม"มีเรื่องอะไรอีกมั้ยนะ ทำไมฮูหยินผู้เฒ่าถึงมาที่นี่แต่เช้า" ไป๋ลู่เอ่ยออกมาเสียงเบา"ข้าคิดว่านางต้องมาตามท่านแม่ทัพเป็นแน่ เจ้าไปเปิดประตูให้ท่านแม่เถิด เดี๋ยวข้าจะรับหน้าเอง ""เจ้าค่ะฮูหยิน " ไป๋ลู่เดินไปเปิดประตูเมื่อเห็นสีหน้าของฮูหยินผู้เฒ่านางรีบหลบสายตาทันที"ท่านแม่มาที่ห้องของข้าแต่เช้าตรู่เช่นนี้มีเรื่องด่วนอันใดหรือไม่เจ้าคะ" ฟางเหนียงเดินตรงเข้าไปในห้องโดยไม่สนใจหลี่มี่แม้แต่น้อย"แม่ทัพเจ้าอยู่ที่นี่หรือไม่? ""ท่านแม่มาหาท่านแม่ทัพมีเรื่องอันใดหรือเจ้าคะ เหตุใดถึงรีบร้อนเช่นนี้" หลี่มี่เดินตามหลังและเดินมาขวางไม่ให้ฟางเหนียงได้เดินตามหาเทียนหลันเซ่อ"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเจ้า ""จะไม่เกี่ยวได้อย่างไรเจ้าคะ ในเมื่อท่านแม่ทัพเป็นสามีของข้า ""เฮ้อ!! ข้าจะบอกเจ้าก็ได้ถือว่าเอาบุญ งานเลี้ยงมื้อคืนนี้แม่ทัพได้ร่วมหลับนอนกับหลิวอี้เฟ่ยอย่างไรล่ะ ข้าจึงมาตามตัวแม่ทัพไปรับผิดชอบที่ล่วงเกินนาง ตอนนี้เจ้าเข้าใจแล้วก็เลิกขว้างข้าสักที ข้าบอกกับเจ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด บทที่ 26 อย่ามาเข้าใกล้
บทที่ 26 อย่ามาเข้าใกล้หลี่มี่เดินออกมาด้านนอกอย่างอารมณ์เสียโดยมีไป๋ลู่เดินตามหลังมาติด ๆ"ทำไมต้องยอมรับด้วยนะทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ได้นอนกับนางแท้ ๆ เหอะแต่ก็ช่างเถอะข้าไม่สนใจแล้วจะรับใครหน้าไหนเข้ามาอีกก็แล้วแต่เลย ชิ!! " หลี่มี่บ่นพึมพำเดินมานั่งที่ศาลารับลม "นั้นสิเจ้าคะ ข้าเองไม่เข้าใจท่านแม่ทัพเลยหรือว่าท่านแม่ทัพทำเช่นนี้เพราะอยากจบเรื่องทุกอย่าง ฮูหยินอย่าลืมสิเจ้าคะว่าท่านใต้เท้าหลิวมีอำนาจมากมาย หากแม่ทัพไม่ยอมรับยังยืนกรานว่าตนไม่ได้ร่วมหลับนอนกับคุณหนูหลิวอี้เฟ่ยข้าว่าน่าจะเกิดเรื่องวุ่นวายตามมาอีกมากมาย ข้าว่าทำเช่นนี้ก็ดีเช่นกันเจ้าค่ะ " ไป๋ลู่ได้เอ่ยความคิดของตนเองออกมาทำให้หลี่มี่คิดตาม หากเป็นเช่นนั้นก็นับว่าเป็นเรื่องดีเพราะถ้าหากมีเรื่องกับท่านใต้เท้าหลิวจริง ๆ ชีวิตสงบสุขคงไม่สงบอีกต่อไป ไม่แน่เขาอาจจะใช้อำนาจที่ตนเองมีคอยกลั่นแกล้งและปองร้ายตระกูลของเทียนหลันเซ่อแน่ ๆ "ช่างเถอะ จากนี้ข้าจะไม่ขอยุ่งกับผู้ใดหากไม่มีผู้ใดมายุ่งวุ่นวายกับข้าก่อน ขอใช้ชีวิตสงบสุขอยู่ในเรือนแห่งนี้จะดีกว่า " หลี่มี่เอ่ยไปเช่นนั้นแต่ทว่าในใจกลับร้อนรุ่ม หลายวันผ่านมา หลี่มี่นั่งอยู
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
บทล่าสุด
ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด ตอนพิเศษ บทที่ 4 เขาคือคนที่ฉันคิดถึงมาตลอด
บทที่ 4 เขาคือคนที่ฉันคิดถึงมาตลอดไม่นานนักเซ่อเหลียนได้กลับมาพร้อมยาที่เขาตั้งใจไปซื้อมาให้เธอเขาเดินเข้ามาในห้องของหลี่มี่ได้ยินเสียงน้ำที่หยดลงพื้น เขาจึงเดินไปที่ห้องครัวของเธอเปิดตู้เย็นเพื่อดูของจะทำอาหารให้เธอได้กินเช้านี่แต่กลับไม่เห็นอาหารที่มีประโยชน์เลยมีเพียงอาหารสำเร็จรูปเท่านั้น"เธอใช้ชีวิตอย่างไรเนี้ยะ! ทำไมไม่มีอะไรกินเลย” เขาบ่นพึมพำอยู่หน้าตู้ก่อนจะคว้าอาหารสำเร็จรูปมาต้มให้เธอได้กินก่อนจะกินยาหลี่มี่อาบน้ำเสร็จเธอเดินออกมาจากห้องน้ำผมยังไม่แห้งดีกลิ่นสบู่อ่อน ๆ ออกมาจากเธอทำให้เขาหันไปมองเพราะตอนนี้เธอมายืนดูเขาอยู่“ทำอะไรเหรอ”“หาอะไรทำให้คุณกินนะสิ ทำไมไม่มีอะไรเลยนอกจากอาหารสำเร็จรูปแบบนี้”“เฮ้อ! นายไม่ต้องสนใจการอยู่การกินของฉันหรอกนะ มานี่ฉันมีเรื่องจะพูดกับนายมากมายเรื่องกินเอาไว้ก่อน” เธอดึงมือของเขาออกจากห้องครัวไปนั่งที่โซฟาเพื่อตกลงเรื่องที่เกิดขึ้น“เรื่องที่จะพูดคงไม่คิดผลักไสไล่ส่งผมหรอกนะ รู้มั้ยว่าคุณคือคนที่พรากความบริสุทธิ์ของผมไป” เซ่อเหลียนกลัวว่าเธอจะไม่ให้เขาได้เจอเธออีกเลยเอ่ยออกมาแบบนี้“เฮ้อ! ฉันไม่เข้าใจนายเลย เอาอย่างนี้หากเรื่องที่เก
ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด ตอนพิเศษ บทที่ 3 ฉันจะรับผิดชอบเอง
บทที่ 3 ฉันจะรับผิดชอบเองเมื่อพาเธอเข้านอนเขาได้จัดแจงนำกระเป๋าของเธอวางไว้บนโต๊ะหัวเตียง สายตาของเขาจ้องมองรอบ ๆ ห้องของหลี่มี่เห็นรูปที่เธอสั่งวาดช่างเหมือนเขาเหลือเกิน ยิ่งทำให้เขาดีใจที่เธอไม่เคยลืมเขาแม้แต่น้อย“ดีใจจังเลยที่เธอไม่เคยลืมฉัน ...คงเสียใจมากสินะที่กลับมาทั้งอย่างนี้ เธอเป็นคนเปลี่ยนแปลงทุกอย่างในชีวิตของฉัน ขอบคุณนะหลี่มี่” เขาหันมามองเธอที่หลับอยู่บนเตียงอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว ก่อนที่เขาจะกลับบ้านของตัวเองได้เข้าไปนั่งข้างเธอยื่นมือไปลูบหน้าของเธอย่างอ่อนโยน“ดูสิไม่ว่าตอนนั้นหรือตอนนี้เธอยังคงงดงามเช่นเดิม” เขาลูบหน้าของเธอก่อนจะลุกเพื่อกลับบ้านแต่แล้วหลี่มี่กลับจับมือของเขาเอาไว้แน่นละเมอออกมาเสียงแผ่วเบา“อย่าไปนะ อย่าจากฉันไป อึก อึก ฉันเหงาเหงามากเหลือเกิน” แม้ว่าเธอจะไม่ลืมตาแต่น้ำตาของเธอไหลรินออกมาอย่างช้า ๆ“เธอใช้ชีวิตโดยที่ไม่มีใครมาตลอดอย่างนั้นเหรอ แล้วอย่างนี้ฉันจะหักห้ามใจตัวเองไม่ให้อยากโอบกอดเธอได้อย่างไร” เซ่อเหลียนใช้มืออีกข้างเช็ดหยาดน้ำตาให้หลี่มี่ส่วนมืออีกข้างของเขาตอนนี้ถูกเธอกอดเอาไว้แน่น เขาพยายามแกะมือของเธอออกอย่างแผ่วเบากลัวว่าเธอจะตื
ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด ตอนพิเศษ บทที่ 2 เจอกันอีกครั้ง
บทที่ 2 เจอกันอีกครั้งหลังจากที่เขาได้ขึ้นชื่อว่าเป็นนักเขียนจึงได้รู้ว่าอีกไม่กี่วันจะมีการรับรางวัลมีรายชื่อของนักเขียนหลี่มี่ที่เขาต้องการพบ เซ่อเหลียนจึงตั้งใจจะไปพบเธอให้ได้ เขาเฝ้ารอการพบเจอจนกระทั่งได้เห็นเธอขึ้นไปบนเวทีรับรางวัล ใบหน้าของเธอช่างเหมือนเยิ่นเม่ยเม่ยอย่างไรอย่างนั้น ตอนที่เธอพูดถึงหนังสือเรื่องนี้ที่ทำให้เธอได้รับรางวัลในครั้งนี้ เขายิ่งมั่นใจว่าเธอคือคนที่เขาตามหา"นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ฉันรักมาก ๆ ไม่ว่าจะเป็นตัวละครทุกเหตุการณ์ที่ฉันบรรจงแต่งออกมาแต่ละบทความฉันใช้ความรู้สึกของฉันเขียนไปด้วย เมื่อตัวละครมีความสุขฉันก็มีความสุขหากเมื่อไหร่ที่ตัวละครฉันเสียใจฉันเองก็เสียใจไม่น้อยร้องไห้จนไม่เป็นอันทำอะไร ฉันไม่คิดเลยว่านิยายของฉันเรื่องนี้จะเป็นที่ยอมรับของทุกคน ขอบคุณนะคะสำหรับรางวัลนี้และขอบคุณที่ให้โอกาสนักเขียนตัวน้อยได้มาโลดแล่นในวงการนี้ฉันขอสัญญาจะตั้งใจเขียนนิยายออกมาให้ดีที่สุด ขอบคุณค่ะ" รอยยิ้มแววตาที่เขาคุ้นเคยแม้กระทั่งน้ำเสียงของเธอเขาจดจำได้ทุกอย่าง น้ำตาแห่งความดีใจได้หลั่งไหลออกมา เขาที่นั่งอยู่ด้านหลังสุดรีบเช็ดน้ำตาหัวใจของเขาเต้นแรงตึกตั
ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด ตอนพิเศษ บทที่ 1 ทะลุมิติ
บทที่ 1 ทะลุมิติ"เฮือก!!! " ชายนอนอยู่บนเตียงลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างงงวย มองซ้ายมองขวาต้องตกใจเข้าไปใหญ่ สถานที่ที่ไม่คุ้นเคยช่างแปลกตายิ่งนัก แม้แต่เตียงที่นอนอยู่ก็มิใช่เตียงที่เขานอนในทุกวัน"ที่นี่ที่ใดกัน!! หรือว่าข้าถูกศัตรูลักพาตัวมา ไม่ได้การแล้วข้าต้องรีบหาทางออกไปจากที่นี่ต้องหาผู้บงการในครั้งนี้เพื่อจัดการให้สิ้นซาก" เทียนหลันเซ่อลุกขึ้นจากเตียงมองพนังสีขาวเป็นห้องสี่เหลี่ยมเดินสำรวจก่อนจะเปิดประตูค่อย ๆ ย่องเพื่อหลบหนีเขาเดินออกมาต้องตกใจมากกว่าเดิม ด้านนอกมีสิ่งแปลกประหลาดมากกมาย เขามองซ้ายมองขวาไม่พบเจอผู้คนเขามองเห็นโต๊ะที่ไม่เคยเห็นจึงนั่งลงเพื่อครุ่นคิดแต่แล้วเขากลับนั่งทับรีโมททำให้ทวีต่อหน้าได้เปิดขึ้นเสียงดัง ทีวีได้ฉายข่าวเทียนหลันเซ่อไม่เคยเห็นเขาตะโกนออกมาเสียงดังด้วยความตกใจ"นั่นใครกัน!! ออกมามาเดี๋ยวนี้นะ เจ้าเป็นใคร" เขาชี้นิวไปด้านหน้าทีวีพลางกระโดดขึ้นโซฟา จู่ ๆ มีหญิงชราเดินเข้ามาในมือถือทัพทีใบหน้าคิ้วขมวด"อะไรของแกกันห่ะ!!! ตื่นมาโวยวายเช่นนี้ได้อย่างไร เวรกกรรมอะไรของฉันมีลูกโตขนาดนี้แล้วแต่ยังต้องคอยหาเลี้ยงอีก " เทียนหลันเซ่อคิ้วขมวดอย่างสงสัยสตรีด้าน
ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด บทที่ 55 นักเขียนหน้าใหม่
บทที่ 55 นักเขียนหน้าใหม่หลี่มี่ได้ถูกรับเชิญให้ไปรับรางวัลนักเขียนหน้าใหม่ที่ประสบความสำเร็จในงานเลี้ยงฉลองนักเขียนดัง ๆ ระดับแถวหน้าของประเทศ เธอแต่งหน้าอยู่ที่กระจกแม้เวลาผ่านไปหนึ่งปีแต่เธอยังคงคิดถึงเทียนหลันเซ่อพระเอกนิยายตัวเองไม่จางหายเขาไม่เคยหายไปจากใจของเธอเลย แม้กระทั่งน้ำเสียงหรือใบหน้าเธอยังคงจำได้ดีแต่ทว่าตอนนี้เธอไม่ได้ร้องไห้เหมือนที่ผ่านมาเธอกลับยิ้มออกมาอย่างสุขใจ "เทียนหลันเซ่อปานนี้ท่านจะเป็นอย่างไรนะ รู้หรือไม่ว่าฉันคิดถึง วันนี้เป็นวันที่ฉันประสบความสำเร็จถ้ามีท่านอยู่เคียงข้างคงจะดี เอ๊ะ! แต่เดี๋ยวสิยังไงทุกวันนี้ฉันก็มีเทียนหลันเซ่ออยู่ข้างกายอยู่แล้ว วันนี้เราไปรับรางวัลด้วยกันนะ" หลี่มี่หยิบหนังสือของตัวเองพร้อมถือออกจากห้องไปพร้อม ๆ กัน ฝั่งด้านเทียนหลันเซ่อหลังจากที่เขากลับมาจากทะเลวันนั้น เยิ่นเม่ยเม่ยดูอ่อนโยนมากกว่าเดิมวาจานิสัยไม่เหมือนเดิมแถมยังเหมือนสตรีที่สูงส่งแต่ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดีแต่เหตุใดความรู้สึกของเขาเสมือนว่ามีบางสิ่งบางอย่างขาดหายไป วันนี้เขามายืนจ้องมองดวงจันทร์ที่ลอยอยู่บนฟากฟ้าลมเย็นกระทบกาย จู่ ๆ รอยยิ้มใบหน้าที่เขาคิดถึงก็ปรากฎข
ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด บทที่ 54 ลาจากด้วยความรัก
บทที่ 54 ลาจากด้วยความรักเทียนหลันเซ่อจ้องมองสตรีตรงหน้าอย่างสุขใจ ขอบคุณสวรรค์ที่ส่งเขาย้อนเวลามาอีกครั้ง หากเป็นเช่นดั่งอดีตเขาก็คงไม่มีทางรู้ว่ามีสตรีที่เขารักและรักเขามาเพียงใด นางเข้ามาเติมเต็มทุกอย่างในชีวิตของเขาจริง ๆ หลี่มี่วางมือของเทียนหลันเซ่อพร้อมหันหลังไปมองพลุที่ยังคงถูกจุดอีกหลายดอกบนท้องฟ้า น้ำทะเลไหลมาสัมผัสที่เท้าจนหลี่มี่ต้องก้มมองดูแต่แล้วหัวใจของนางต้องหล่นวูบเมื่อบัดนี้ไม่ใช่แค่เท้าหรือขาของนางที่เลือนรางตอนนี้บนตัวของนางก็เริ่มเลือนรางขึ้นมาเรื่อย ๆ นางไม่เข้าใจทำไมคนอื่นไม่เห็นเหมือนนางหรือมีเพียงแค่นางผู้เดียวที่เห็นความเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้ นางไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นแค่คิดนางก็ใจหายรีบหันไปมองหน้าของเทียนหลันเซ่ออย่างลึกซึ้งอีกครั้ง "ท่านพี่เจ้าคะ วันนี้ข้าอยากให้ท่านสัมผัสตัวข้าช่วยมอบจูบที่ลึกซึ้งให้ข้าได้หรือไม่เจ้าคะ""ได้สิทำไมข้าจะให้เจ้าไม่ได้แค่เพียงจูบ" พูดจบเทียนหลันเซ่อโอบกอดหลี่มี่ก้มลงประทับจูบที่นุ่มนวลหอมหวานแต่ทว่านางกลับรู้สึกเสียใจ เพราะหากเป็นอย่างที่นางคิดนี่จะเป็นจูบสุดท้ายที่นางจะได้รับจากเขา ทั้งสองจูบกันท่ามกลางแสงพลุที่ส่องประ
ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด บทที่ 53 น้ำตาแห่งความตื้นตัน
บทที่ 53 น้ำตาแห่งความตื้นตันสาย ๆ ของวันหลี่มี่ได้ไปหาอ้ายเยว่ที่ห้องของเขาเพราะไม่รู้อะไรใจของนางถึงอยากไปหาอ้ายเยว่ในวันนี้นัก "คุณชายฮูหยินมาเจ้าค่ะ " แม่นมได้เอ่ยบอกคุณชายเมื่อเห็นฮูหยินเดินเข้ามาใกล้ ๆ อ้ายเยว่ยิ้มกว้างรีบวิ่งเข้ามาหาหลี่มี่อย่างดีใจ"ท่านแม่วันนี้ข้าว่าจะไปหาท่านที่ห้องนะขอรับไม่คิดเลยว่าท่านแม่จะมาหาข้าที่นี่ ข้ามีนิทานเรื่องใหม่จะเล่าให้น้องฟังขอรับ"เด็กชายรีบบอกหลี่มี่อย่างกระตือรือร้น นางลูบหัวของอ้ายเยว่ก่อนจะจับมือของเขาไปนั่งที่เก้าอี้หน้าเรือนที่ถูกจัดวางไว้เพื่อนั่งเล่น"อย่างนั้นหรือ ? ช่างเป็นพี่ชายที่ดีจริง ๆ เพราะข้าคิดถึงเสียงของเจ้าล่ะมั่งเลยมาหาเจ้า" หลี่มี่ยิ้มบางจ้องมองเด็กชายด้วยความเอ็นดู "ท่านแม่รอข้าอยู่ที่นี่ก่อนนะขอรับ ข้าจะเข้าไปเอาของมาให้ท่านแม่นะขอรับ" หลี่มี่พยักหน้าให้อ้ายเยว่เข้ารีบเดินเข้าไปในห้องเพื่อเอาอะไรบางอย่างมาให้หลี่มี่ หลังจากวันที่ถูกจับตัวไปกลับมาอ้ายเยว่มีท่าทีเปลี่ยนไปแถมยังเรียกหลี่มี่ว่ามารดาอย่างเต็มปากเต็มคำ ความรู้สึกรักและผูกพันมากขึ้นทุกวัน ไม่นานเด็กชายได้เดินออกมาพร้อมกับตุ๊กตาปั้นที่เขาตั้งใจทำมาให้แก่ห
ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด บทที่ 52 ความสุข
บทที่ 52 ความสุขหลายวันผ่านไป ช่วงนี้อากาศเริ่มอุ่นขึ้นเพราะใกล้หมดฤดูหนาว ฟางเหนียงได้เดินทางไปที่วัดตามที่นางเอ่ยไว้แม่ทัพฮูหยินพร้อมอ้ายเยว่ได้เดินทางไปส่ง และขอให้นางกลับมาที่เรือนในช่วงเวลาที่เยิ่นเม่ยเม่ยท้องแก่นางจึงสัญญาว่าจะกลับก่อนที่เยิ่นเม่ยเม่ยจะคลอด เพราะนางเองก็อยากเห็นหลานของตนเองเช่นกัน ช่วงนี้หลี่มี่มีความสุขมากจริง ๆ ทุกวันอยู่กับไป๋ลู่และมีอ้ายเยว่ที่มักจะมาอ่านตำราให้น้องในท้องได้ฟัง แถมตอนนี้มีลูกแมวแสนน่ารักหลงมาอยู่กับอ้ายเยว่หนึ่งตัวขนของมันหรือแม้แต่ใบหน้าเหมือนมูมูยิ่งนัก จึงคิดว่านี่คือน้องของมูมูที่หลงเข้ามาอยู่ด้วย อ้ายเยว่มีความสุขมาก ๆ ที่ทุกคนมอบความรักให้เขา ตอนนี้ท้องของหลี่มี่เริ่มโตขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดท่านแม่ทัพก็กลับมานอนกับนางในทุกค่ำคืน "ฮูหยินตอนนี้ท้องเริ่มใหญ่แล้วคุณหนูในท้องดิ้นหรือยังเจ้าคะ" หลี่มี่ยืนอยู่กลางสวนยืนมองเหล่าผีเสือบินไปมาเมื่อได้ยินไป๋ลู่เอ่ยถามเช่นนั้นจึงมองที่ท้องของตนพลางใช้มือลูบเบา ๆ "ไป๋ลู่ตอนนี้ข้าพึ่งท้องได้ไม่เท่าไหร่เองอีกนานกว่าลูกของข้าจะดิ้น ว่าแต่ตอนนี้ท่านแม่ของเจ้าสบายดีแล้วหรือน้องชายของเจ้าไปเรียนหรือไ
ทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด บทที่ 51 บทลงโทษของหลิวอี้เฟ่ย
บทที่ 51 บทลงโทษของหลิวอี้เฟ่ย"ฝ่าบาทกระหม่อมขอประทานอภัยในครั้งนี้ขอให้ฝ่าบาทไตร่ตรองด้วยความยุติธรรม บุตรสาวของกระหม่อมเป็นสตรีที่นอบน้อมแม้แต่แมลงตัวน้อย ๆ ยังไม่กล้าเหยียบแล้วเรื่องนี้นางจะกล้าทำได้อย่างไรขอรับ กระหม่อมว่าเรื่องนี้ต้องมีผู้ที่หวังร้ายกับบุตรสาวของกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ ท่านแม่ทัพมีฮูหยินใหญ่ที่เป็นบุตรสาวของท่านรองแม่ทัพผู้ก่อน นางชิงชังบุตรสาวของกระหม่อมที่เข้าไปเป็นอนุของท่านแม่ทัพ กระหม่อมคิดว่าเรื่องนี้อาจจะเป็นแผนของนางขอรับ "ฝ่าบาทครุ่นคิดตามที่ใต้เท้าหลิวเอ่ย จนเทียนหลันเซ่อต้องคุกเข่าลงมือประสานกันพร้อมทูลฝ่าบาทความจริงทั้งหมด "ทูลฝ่าบาทกระหม่อมมีฮูหยินเป็นบุตรสาวของรองแม่ทัพนั้นเป็นเรื่องจริง แต่เรื่องนี้นางไม่ได้รู้เรื่องเลยพ่ะย่ะค่ะ บุตรสาวของท่านใต้เท้าต่างหากที่เป็นสตรีร้ายกาจนางหลอกลวงกระหม่อมหวังเป็นอนุ ในคืนงานเลี้ยงนางใส่ยาปลุกกำหนัดให้กระหม่อมดื่ม แต่คืนนั้นกระหม่อมรู้ทันจึงไม่ได้ร่วมหลับนอนกับนางแต่เมื่อตื่นเช้ามานางกลับหลอกลวงทุกคนว่ากระหม่อมนั้นเป็นผู้ล่วงเกินนางทั้ง ๆ ที่กระหม่อมไม่ได้แตะตัวนางแม้แต่น้อยเรื่องนี้ฝ่าบาทโปรดให้ความเป็นธรรมกับกระห
