Share

บทที่ 0068

Author: หวานใจ
last update Last Updated: 2024-01-19 17:00:00
“ใครเห็น ข้าดูสิว่าใครจะเห็น?” นางหวางถลึงตามองไปรอบๆ และคนเหล่านั้นก็รีบแยกย้ายกันทันที “อาหวั่น เรื่องเล็กน้อยแบบนี้เจ้าก็ยังตะโกนปาวๆว่าจะไปพบเจ้าหน้าที่เสียแล้ว ไม่อายใครเขาบ้างหรือไง ยิ่งไปกว่านั้นเรายังเป็นคนในครอบครัวเดียวกันด้วย”

ซูหวั่นพูดว่า“ท่านน้าไม่กลัวขายหน้า แล้วทำไมข้าจะต้องกลัวด
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0069

    การวิพากษ์วิจารณ์ของทุกคนได้หยุดลง พวกผู้หญิงที่ส่งเสียงโห่ร้องเพื่อคืนสินค้าก็มองมายังนางหวางด้วยเช่นกัน โดยที่ความคิดของนางหวางก็โลดแล่นด้วยเช่นกัน และมองไปยังซูหวั่นที่อยู่ทางนั้นด้วยความท้าทาย จริงด้วย ขอแค่นางทุบไข่ไก่เพียงแค่ฟองเดียวที่ดีขึ้นมา คำโกหกของซูหวั่นก็จะถูกเปิดโปงออกมาแล้ว

    Last Updated : 2024-01-19
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0070

    คนขายเนื้อไม่สามารถพูดเกลี้ยกล่อมนางได้ ซึ่งทำให้เขาไม่สบายใจเลย เขาจึงลดราคาให้ซูหวั่นอย่างพิเศษ โดยเฉพาะลำไส้หมูพวกนั้น แทบจะมอบให้ซูหวั่นฟรีๆเลยก็ว่าได้ ซูลิ่วหลางยืนอยู่ข้างๆพร้อมกับถุงผ้าที่อยู่ในมือ คราวนี้เขาจับเอาไว้แน่นมาก เพราะกลัวซูอู่หลางจะมาแย่งเอาไปอีก สองพี่น้องยุ่งอยู่ตลอ

    Last Updated : 2024-01-19
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0071

    แม่เฒ่าเซี่ยงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และก็สั่นไปทั้งตัว ซูฉางโซว่ก็เป็นแบบนี้ด้วยเช่นกัน เขาขมวดคิ้วและขยิบตาให้กับแม่เฒ่าเซี่ยง“ท่านแม่ ท่านแม่รู้สึกว่านังหนูหวั่นนี้เปลี่ยนไปหรือเปล่า ก่อนหน้านี้ไม่กล้าที่จะพูดจากับพวกเราแบบนี้นะ แค่ท่านแม่ขึ้นเสียงนิดหน่อย นางก็กลัวแทบตายแล้ว” “ฮึ!” เปลือก

    Last Updated : 2024-01-20
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0072

    ซูหวั่นไม่ได้ปิดบังเขาแต่อย่างใด“ยุบค่ะ แค่ครึ่งเดือนก็จะหายดีแล้วค่ะ นี่ก็ผ่านไปสามวันแล้ว” หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ ซูเม่าสือถึงสามารถระงับความโกรธและความกังวลในใจเอาไว้ได้ เขาขอบคุณซูหวั่น และยังต้องการให้นางอยู่กินข้าวที่บ้านด้วยกัน แต่ซูหวั่นยังต้องรีบกลับไปทำสีย้อมและเคี่ยวมันหมู ดัง

    Last Updated : 2024-01-20
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0073

    ใส่สิ่งของทั้งหมดนี้ลงไปในตลับเล็กๆที่ซื้อมา เนื้อครีมละเอียดและลื่น เพียงแต่ว่าสีของวัตถุดิบยาได้มาจากธรรมชาติล้วนๆ มันจึงไม่ค่อยจะน่าดูมากนัก โดยที่เนื้อครีมจะเป็นสีขาวทั้งหมด ส่วนแป้งจะเป็นสีแดง สามารถใช้ทาหน้าและทำเป็นเจลทาปากได้ นางหลี่คอยช่วยเป็นลูกมืออยู่ข้างๆ แต่นางก็ไม่ได้ช่

    Last Updated : 2024-01-20
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0074

    โดยที่หัวหมูก็สับเป็นชิ้นๆเช่นกัน หลังจากผสมซอสเรียบร้อยแล้ว นางก็หยิบเอาชามเล็กๆออกมา ตัดใบหูและไส้หมูเป็นชิ้นๆและส่งให้กับซูลิ่วหลาง“ลองชิมดูสิ” ซูลิ่วหลางหยิบชามขึ้นมาและกินเข้าไปทันที สำหรับการกัดครั้งแรก เขากินช้ามาก เมื่อกัดครั้งที่สอง ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้น เมื่อกัดครั้งที

    Last Updated : 2024-01-20
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0075

    ตามคาด พวกนางมาที่นี่เพราะเรื่องนี้จริงๆ ซูหวั่นใช้ร่างเล็กๆของตัวเองขวางประตูเอาไว้ เพื่อไม่ให้แม่เฒ่าเซี่ยงได้เข้ามา“ท่านย่า ท่านย่าพูดอะไรน่ะ ไข่เน่าอะไรกัน” “นังเด็กบ้า แกยังจะเสแสร้งอีก ไข่เน่าพวกนั้น แกจะต้องเป็นคนทำแน่ๆ!” นางหวางชี้ไปที่นางพร้อมกับก่นด่าออกมา นางถูกนำตัวไปที่สถานีเทศม

    Last Updated : 2024-01-20
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0076

    ไข่ไก่พวกนั้นแม่เฒ่าเซี่ยงยังไม่สามารถตัดใจที่จะกินได้ เพราะสามารถนำไปขายแลกเงินได้ แต่นางหวางกลับนำสิ่งของพวกนี้ไปในครอบครัวของตนเอง จะไม่ให้แม่เฒ่าเซี่ยงโกรธได้อย่างไร โดยที่ขณะนี้ไม่สนใจเลยว่าจะมือหนักหรือมือเบา นางหวางก็ไม่กล้าโต้ตอบกลับ และก็ยังเจ็บที่ก้นอีกด้วย แม้จะวิ่งหนีก็หนีไม่พ้น

    Last Updated : 2024-01-20

Latest chapter

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0478

    มีกลิ่นที่คุ้นเคยอย่างอธิบายไม่ได้ปะทะที่ปลายจมูก พร้อมกับลมหนาวที่พัดเอาความเย็นเข้ามา "แม่นางซู" เสียงที่คุ้นเคยทำให้นางตื่นตกใจ นางหันกลับมาและผลักไป๋หลี่ชิงออกไป พร้อมกับพูดด้วยใบหน้าที่เยือกเย็นราวกับน้ำแข็งว่า "ไป๋หลี่ชิง เป็นสุภาพบุรุษบนขื่อคาน มันสนุกมากเลยใช่ไหม?" ไป๋หลี่ชิงถอยห

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0477

    "ซู่ซู่——" ลมหนาวพัดมากระทบกับใบหน้าของคนทั้งสอง จนรู้สึกเจ็บอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ กิ่งก้านของต้นไม้ใหญ่ริมทางแกว่งไปมาสองสามครั้ง ทำให้หิมะไหลตามใบไม้และตกลงสู่พื้นเสียงดังเปาะแปะ ซึ่งเมื่อตกลงไปในพื้นที่หิมะที่กว้างใหญ่แล้วนั้น มันก็ทำให้รู้สึกหนาวเหน็บเป็นอย่างมาก พ่อเฒ่าซูพูดคัดค้าน

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0476

    เมื่อซูเหลียนเฉิงและซูลิ่วหลางเข้ามาในห้อง นางก็เอื้อมมือไปบีบเอวของซูฉางโซว่ อย่างดุเดือด แล้วพูดคำรุนแรงออกมาว่า "เจ้ามีสมองหรือเปล่า ข้าบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าต่อต้านบ้านรอง ทำไมไม่ฟังเลยล่ะ?" ซูฉางโซว่ไม่ได้จริงจังกับมัน และพูดด้วยรอยยิ้ม "เมียจ๋า เจ้าจะกลัวเขาไปทำไม แล้วอีกอย่าง พี่รองก็ไม่ไ

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0475

    เมื่อซูหวั่นได้ยินดังนั้นจึงเดินออกไป หมูถูกแบ่งและแต่ละชิ้นมีขนาดเท่ากัน ขั้นแรกนางโรยเกลือบนเนื้อแต่ละชิ้นแล้วเกลี่ยให้ทั่วเนื้อแต่ละชิ้นแล้วใส่ในขวดเพื่อหมัก หลังจากผ่านไปสองสามวันก็สามารถนำไปแขวนบนฟืนและรมควันได้ หมูและเศษหมูหนักประมาณหนึ่งร้อยกิโลกรัม ซูหวั่นเก็บไว้ยี่สิบห้ากิโลกรัม

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0474

    แม่เฒ่าเซี่ยงได้ยินนางพูดถึงเรื่องนี้ สีหน้าของนางก็อ่อนลง นางกังวลและพูดว่า "ฉางอานอายุมากขึ้นแล้ว เขาควรจะหาภรรยาหลังจากการสอบในฤดูใบไม้ผลิ ตราบใดที่เขามีชื่อเสียงในซิ่วไฉ ผู้หญิงที่สูงศักดิ์พวกนั้น เขาก็เลือกได้ตามใจชอบไม่ใช่หรือ?" นางจางแอบพึมพำอยู่ในใจว่าสตรีผู้สูงศักดิ์ทุกคนต้องการแต่ง

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0473

    ซูซานหลางคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ตอนแรกท่านป้าไม่เห็นด้วย แต่ต่อมานางก็ผ่อนคลายเมื่อได้ยินว่าครอบครัวมีวิธีที่จะให้พี่รองกลายเป็นซิ่วไฉได้" ที่แท้ก็เพราะแบบนี้นี่เอง รายชื่อที่จะเข้าสอบซิ่วไฉเป็นสิ่งที่หาได้ยากมาก นอกจากนี้ ซูเอ้อหลางยังอยู่ในคุกซึ่งเทียบเท่ากับการสิ้นสุดอาชีพการงานของเข

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0472

    "เจ้ามาที่นี่ทำไม?" ซูหวั่นถาม โดยปล่อยให้คนเสิร์ฟน้ำชา ไม่ใช่ว่านางแปลกใจ แต่หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งที่แล้ว แม่เฒ่าเซี่ยงและพวกเขาก็เข้าหน้ากันไม่ติด และไม่มีใครกลับมาที่บ้านหลักอีก ควรจะห้ามไว้ชัดแจ้งแล้ว เมื่อซูซานหลางมาแล้วแบบนี้ นี่เขาได้รับคำสั่งมาหรือมาเองกันแน่? ซูซานหลางกระแ

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0471

    "ไม่มีค่ะ ท่านยาย ข้ายังไม่ได้พิจารณาเรื่องเหล่านี้เลยเสียด้วยซ้ำ" หลายคนเห็นซูหวั่นหน้าตาแดงก่ำ และหัวเราะออกมาดังๆ หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ได้ยินเสี่ยวอาหลีหัวเราะอีกครั้งบนเปล น้ำเสียงของทารกแตกต่างจากเสียงของคนทั่วไปซึ่งทำให้ผู้คนมีความสุขเป็นพิเศษ "ดูสิ เสี่ยวอาหลีของเราก็เห็นด้วยกับส

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0470

    แม่เฒ่าเซี่ยงสะดุ้ง ตบหน้าอกของนางแล้วพูดว่า "เจ้าจะไล่ข้าออกไปเหรอ? อย่าลืมว่าข้าเป็นแม่ของเจ้านะ!" "ใช่!" ซูเหลียนเฉิงผลักนางออกไป "ถ้าท่านคิดว่าท่านเป็นแม่ของข้าจริงๆ ก็รีบออกไป อย่าให้ข้าต้องเป็นฝ่ายไล่ตะเพิดออกไป!" นางจางพูดอย่างกระตือรือร้น พยายามโน้มน้าว "น้องรอง..." ดวงตาของนางเห

DMCA.com Protection Status