บทที่ 106 รวมตัว

เสียงหัวเราะดังขึ้นด้วยความสนุกสนาน วันนี้เป็นวันที่กลุ่มเพื่อนของเฉินเฟิ่นอี้รวมตัวกันอีกครั้ง พวกเว่ยฟ่ง จินหม่าซิน โจวซิงฉือ สามสาวจี้หลัน ซ่งเวยหลาน เจียวซี และโอวหยางจิง จริง ๆ มีรุ่นพี่เว่ยหยางพี่ชายของเว่ยฟ่งอีกคนที่ตอนแรกจะมาด้วย แต่เห็นว่าที่บ้านมีนัดรับประทานอาหารกับลูกค้าคนสำคัญจึงมาไม่ได้

พรุ่งนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ เฉินชิงชิงกลับบ้านไปพร้อมพ่อของเขาและเหรินอี้ก็กลับบ้านไปเหมือนทุก ๆ สัปดาห์ ทำให้เด็กบ้านเฉินที่เหลือต่างไม่ต้องดูแลเด็กในบ้านและดื่มฉลองด้วยความสุข เหล้าผลไม้ที่เฉินเฟิ่นอี้หมักไว้ที่บ้านถูกนำออกมาดื่ม

"เฮ้อ ฉันล่ะกลุ้มใจจริง ๆ ทำไมกระทรวงศึกษาธิการถึงได้ประกาศออกมาเร่งด่วนแบบนี้ อย่างน้อยควรประกาศล่วงหน้าครึ่งปีสิ ดีที่พวกเรารู้มาจากจินหม่าซินกับโจวซิงฉือไม่อย่างนั้นคงหาหนังสืออ่านไม่ทัน" เว่ยฟ่งเริ่มได้ที่เขาบ่นออกมาเมื่อบทสนทนากล่าวถึงการสอบเกาเข่า

"อาจเพราะไม่ได้สอบนานแล้ว เลยฉุกละหุกแบบนี้" โอวหยางจิงบอกก่อนจิ้มเนื้อเข้าปาก บ้านของเขาไม่ได้กดดันให้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยแล้วเพราะตอนนี้ก็ทำงานในโรงงานอยู่ แต่เขาก็คงต้องสอบอยู่ดีไม่อย่างนั้นคงเป็นขี้ปากชาวบ