LOGINShare
บทที่ 47 ทะเบียนบ้าน
Last Updated:
2025-03-11 00:35:42
Related chapters
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 48 ข่าวการสอบเข้ามหาวิทยาลัย
เหอเสี่ยวหงบำรุงเสี่ยวยวี่จนมีร่างกายที่แข็งแรง มีน้ำมีนวลและผิวก็ยังขาวขึ้นมามาก ตั้งแต่วันแรกที่เสี่ยวยวี่มาที่นี่ก็เกือบจะสองปีแล้วตึกที่เธอได้เช่าทำร้านผ้ากับร้านน้ำชาตอนนี้เป็นชื่อของเธอทั้งหมดเมื่อปลายปีที่แล้ว ส่วนตึกที่ปรับปรุงฝั่งตรงข้ามกันนั้นข้างบนมีถึงแปดห้อง ห้องของเหอเสี่ยวหงกับโจวเหวินหลงหนึ่งห้อง ห้องนอนของลูกสาวคนละห้องรวมกันเป็นสี่ห้อง ห้องของเสี่ยวยวี่อีกหนึ่งห้อง อีกสองห้องที่เหลือเหอเสี่ยวหงทำเป็นห้องกินข้าว ส่วนอีกห้องก็เป็นห้องไว้เก็บของส่วนชั้นสองเหอเสี่ยวหงทุบห้องแล้วกั้นใหม่ มันเป็นห้องเล็ก ๆ ที่สามารถเข้าไปอยู่ได้เกือบสิบคนรวมสิบห้อง เหอเสี่ยวหงทำไว้ให้คนที่ต้องการจิบน้ำชานาน ๆ ขึ้นมาเปิดห้อง โดยคิดค่าเปิดเป็นชั่วโมงส่วนชั้นล่างนั้นเหอเสี่ยวหงจะเปิดเป็นร้านน้ำชาอีกร้าน โดยที่ร้านนี้เหอเสี่ยวหงจะให้เหล่าบ้านเหอเข้ามาช่วย ส่วนร้านเดิมก็ยังเปิดอยู่ แต่เนื่องจากสถานที่คับแคบจึงต้องขยายร้านเพิ่ม จากที่ตอนแรกจะขายสบู่แต่ที่เล่ามานั้นเหอเสี่ยวหงยังไม่ได้มาเปิด เพราะการปรับปรุงร้านเพิ่งจะเสร็จไปไม่กี่วันที่แล้วนี่เองร้านผ้าที่ปิดเอาไว้ก่อนเหอเสี่ยวหงก็เปิดเดือน
Last Updated : 2025-03-11ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 49 ส่งเสี่ยวจวี่เรียน
การสอบเข้ามหาวิทยาลัยในครั้งนี้ เหอเสี่ยวหงมีเวลาติวหนังสือเพิ่มเติมให้เด็ก ๆ เดือนกว่า เพราะฉะนั้นภาษาอังกฤษเหอเสี่ยวหงจึงต้องเข้มงวดมากกว่าวิชาอื่น ๆระหว่างการติวตลอดเดือน ลูกของสหายคนอื่น ๆ ก็เข้ามาติวด้วยในบางครั้ง อาจจะเพราะไม่ได้มาติวตลอดทุกวัน ความรู้จึงขาด ๆ หาย ช่วงจะสอบจึงไม่มีใครมาอีกเลยยกเว้นจางเปาหลงที่ตอนนี้มีร้านเป็นบ้านหลังที่สองเหอเสี่ยวหงย้ายเข้ามาอยู่ตึกใหม่แล้ว เพราะจะได้ไม่ต้องเทียวขึ้นลงหลายครั้ง จางเปาหลงก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่ตึกร้านน้ำชา ที่ตอนนี้ปิดร้านอยู่แทน ซึ่งเหอเสี่ยวหงเป็นคนบอกให้ย้ายเข้ามาพักเอง จริง ๆ ตอนแรกก็จะให้เข้ามาพักตึกเดียวกันก็ได้แหละ แต่ร้านน้ำเต้าหู้ข้าง ๆ จะนินทาเอาได้ เหอเสี่ยวหงขี้เกียจจะฟังอีกประมาณสองอาทิตย์ก็จะให้เข้าไปสอบเข้ามหาวิทยาลัย หากมีคะแนนที่โดดเด่นอาจได้เข้ามหาวิทยาลัยใหญ่ ๆ ยิ่งมีคะแนนดีมหาวิทยาลัยที่หวังจะเข้าก็มีโอกาสมากสอบเสร็จสามารถส่งเอกสารเลือกมหาวิทยาลัยไปทางมหาวิทยาลัยได้เลย หลังจากตรวจสอบเสร็จแล้วสามารถเข้ามหาวิทยาลัยนั้นได้ก็จะมีเอกสารตอบกลับมา เหอเสี่ยวหงไม่ได้บังคับให้เด็ก ๆ ต้องเข้าคณะหรือมหาวิทยาลัยไหน เธอให้
Last Updated : 2025-03-11ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 50 ทดสอบงาน
วันนี้เหอเสี่ยวหงงดการติว เนื่องจากสองวันก่อนเหอเสี่ยวหงเปิดรับสมัครพนักงาน ที่ร้านมีคนมาสมัครเป็นร้อยกว่าคน จึงต้องให้เด็ก ๆ มาช่วย ถือว่าเป็นการผ่อนคลายด้วยโดยที่วันนี้คนที่จะมาสมัครเป็นพนักงานนั้นเป็นคนที่มาลงชื่อห้าสิบคนแรก ทดสอบรอบละสิบคน หากใครผ่านจะติดประกาศไว้ที่หน้าร้าน ส่วนใครไม่ผ่านก็ต้องมารอดูคนที่ผ่านแล้วว่าจะผ่านแค่ไหน แล้วจะพิจารณาอีกที เหอเสี่ยวหงจะสาธิตการจดรับคำสั่งซื้อ การชงชา การเสิร์ฟ และการเก็บเงินโดยที่ลูกค้าจะเป็นพวกเด็ก ๆ ต้องบอกก่อนว่าการทดสอบนี้ไม่ใช่การฝึกงานผ่าน อันนี้เป็นด่านทดสอบเลือกเข้ามาฝึกงานในร้านเฉย ๆ เท่านั้น“สิบคนแรกที่จะได้เริ่มทดสอบก่อนคนอื่นก็คือคนที่มาลงชื่อก่อน สามารถดูได้ตรงนี้ แล้วก็จะมีเวลาทดสอบด้วย ถ้าใครจะไปที่อื่นก็แนะนำให้มาก่อนเวลาทดสอบครึ่งชั่วโมงค่ะ เพราะถ้าเรียกแล้วไม่มาจะให้คนต่อไปทันที” ซานนีชี้ให้ดูที่กระจกร้านนั้นได้ติดกระดาษลงชื่อพร้อมทั้งเวลาทดสอบไว้ มันเป็นกระดาษแผ่นใหญ่ เพราะฉะนั้นทุกคนจึงไม่ได้มาเบียดกันมาก และเหอเสี่ยวหงก็เตรียมคำพูดให้ลูกสาวหลายอย่างไว้ตอบคำถามหรืออธิบายต่าง ๆ‘โอ้ย ๆ ทำไมต้องมาทำแบบนี้ด้วย ฉันมาก่อ
Last Updated : 2025-03-11ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 51 สมัครสอบ
วันที่สองของการทดสอบการสมัครงาน เหอเสี่ยวหงก็ยังทำแบบเดิม เพียงแต่รายชื่อนั้นเหอเสี่ยวหงนับต่อจากวันแรกเพราะมันง่ายและสะดวกเหอเสี่ยวหงยังคงให้เด็ก ๆ มาช่วยเพราะต้องมีคนช่วย อีกอย่างพรุ่งนี้เด็ก ๆ ก็จะได้พักอีกวัน แล้วจะให้ไปสมัครสอบแล้วในวันที่สองเหอเสี่ยวหงได้พนักงานมาสองคน ซึ่งรวมกับวันแรกก็เป็นห้าคน แต่เหอเสี่ยวงหงก็ไม่ได้เลือกเพิ่ม เพราะถึงแม้แต่ละคนจะผ่านกันแทบทุกอย่างแต่การบริการกลับแย่สามคนในการทดสอบวันแรกที่เหอเสี่ยวหงเลือกรายชื่อที่แปด มีชื่อว่าหลิวจาง รายชื่อที่ยี่สามหลงจวิ้น รายชื่อที่สี่สิบเก้าชื่อว่าหลี่ไห่ส่วนอีกสองคนที่ได้มาในวันที่สองเป็นผู้หญิงฝาแฝดอายุยี่สิบปี ชื่อเฟยหยางจิ้งกับเฟยหยางอิงทุกคนจะได้เริ่มงานในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า เพราะปิดร้านสามเดือน ในเดือนแรกทุกคนจะต้องฝึกการชงชาและอื่น ๆ เหมือนที่ลูกสาวกับหลาน ๆ ของเธอฝึก โดยที่จะมีเงินเดือนเดือนละห้าสิบหยวน หากผ่านเดือนที่สองไปได้ เดือนที่สามก็จะได้เงินเพิ่มเป็นร้อยหยวน และเงินเดือนก็จะได้ร้อยหยวนในเดือนที่สามพนักงานใหม่ที่เพิ่งได้มา เหอเสี่ยวหงติดประกาศไว้ที่หน้าร้าน หลังจากการทดสอบในวันที่สองจบลงไม่กี่นาที
Last Updated : 2025-03-11ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 52 สอบเกาเข่า
หลายปีที่ผ่านมาเหอเสี่ยวหงรอวันนี้ที่สุดแล้ว มันคือวันที่ลูกสาวต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัย เกือบยี่สิบปีที่ผ่านมาคนเป็นแม่แบบเหอเสี่ยวหงคอยสอนเพิ่มให้เด็ก ๆ แทบจะตลอดวันนี้เหล่าลูกสาวกับหลาน ๆ ต้องไปสอบเกาเข่า เหอเสี่ยวหงจึงเป็นคนพาไปกับโจวเหวินหลง ส่วนบรรดาพ่อแม่ของหลาน ๆ ตอนแรกก็อยากจะไปด้วย แต่เนื่องจากติดงานกัน เหอเสี่ยวหงจึงต้องเป็นผู้ปกครองให้ชั่วคราวสองวันที่แล้วเหอเสี่ยวหงให้สามีไปซื้อรถมา ใช้เงินไปหลายแสนหยวน นับว่าการซื้อครั้งนี้มีราคาเกือบเท่ากับค่าตึกใหม่ของเธอเลยทีเดียวแต่เหอเสี่ยวหงก็ให้สามีไปซื้อมาเพราะจำเป็นต้องใช้ ส่วนเรื่องขับรถนั้นโจวเหวินหลงขับเป็นอยู่แล้วจึงไม่ใช่ปัญหาโจวเหวินหลงต้องขับรถไปส่งหลาน ๆ ไว้ที่โรงเรียนก่อนจะบอกให้รอ จากนั้นก็กลับมารับภรรยากับลูกสาวไป เนื่องจากรถมันไม่ได้คันใหญ่จึงต้องไปมาสองรอบส่วนเรื่องในร้านวันนี้เหอเสี่ยวหงปล่อยให้จัดการกันเอาเอง เพราะไม่มีเวลาไปดู แต่สะใภ้ใหญ่ก็อาสาจะเข้าไปดูให้ นี่จึงเป็นเหตุผลที่คนว่างงานอย่างสะใภ้ใหญ่ไม่ว่าง ไม่ใช่ว่าสะใภ้ใหญ่ไม่อยากมากับลูก แต่หล่อนมีอาการเหมือนจะไม่สบายด้วยจึงถูกห้ามไปการสอบเกาเข่านั้นเป็นการ
Last Updated : 2025-03-11ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 53 เลือกมหาวิทยาลัย
ระหว่างที่เด็ก ๆ กำลังจะเดินขึ้นห้องสอบ โจวมี่ที่วิ่งตามหลังลูกสาวไปก็ไม่ได้กลับมาอีก ซึ่งไม่รู้ว่าลืมหรือเพราะกลัวว่าลูกสาวจะไม่ได้เข้าสอบในครั้งนี้สอบเสร็จก็กลับบ้าน เหมือนเมื่อวานที่มาสอบ เพียงแต่วันนี้ตอนเย็นเหอเสี่ยวหงทำกับข้าวให้กินวันนี้มีไก่ผัดขิง ต้มจืดเห็ดหอม ผัดผักรวมมิตร ยังมีซาลาเปาให้อีกคนละสองลูก เหอเสี่ยวหงไม่ได้กินเพียงแค่ในครอบครัว แต่เธอยังให้หลาน ๆ กินด้วย ถือซะว่าฉลองหลังสอบเสร็จ ต่อให้ผลจะเป็นยังไงเธอก็ไม่ได้ว่า กินข้าวเสร็จนั่งย่อยเกือบชั่วโมง ทุกคนจึงแยกย้ายกันกลับบ้าน หลานสาวกับหลานชายเหอเสี่ยวหงให้โจวเหวินหลงไปส่ง มันมืดแล้วสะใภ้ใหญ่คงจะเป็นห่วงลูก ๆ ส่วนจางเปาหลงก็จะไปที่บ้านเหมือนกันจึงติดรถไปด้วยที่บ้านจึงเหลือเพียงเหอเสี่ยวหง กับเหล่าสาว ๆ อีกห้าคน เสี่ยวยวี่ขอขึ้นไปพักก่อนเพราะเหมือนจะไม่สบาย เหอเสี่ยวหงก็อนุญาต ทั้งยังบอกให้ลูกสาวขึ้นไปพักอีกแต่ลูกสาวก็ไม่ยอม บอกจะรอพ่อเป็นเพื่อนแม่โจวเหวินหลงกลับมาเกือบสามทุ่ม เพราะรอจางเปาหลงกลับมาด้วย แต่จริง ๆ จางเปาหลงบอกให้กลับมาก่อนเลยเดี๋ยวจะกลับร้านเอง แต่เขาก็ยังรอหลานพอจอดรถเสร็จจางเปาหลงเดินเข้าร้าน ส่
Last Updated : 2025-03-14ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 54 รายการร้านน้ำชา
หลังจากสอบเสร็จก็ต้องรอผลสอบและผลที่เลือกมหาวิทยาลัยไว้แล้วว่าจะผ่านไหม ระหว่างรอผลออกทุกคนก็เข้ามาช่วยที่ร้านเหมือนเดิมอีกไม่ถึงสิบวันร้านก็จะได้เปิด หลังจากที่ปิดไปนานถึงสามเดือน วันนี้เหอเสี่ยวหงลงมาทำงานที่ร้านน้ำชาที่ตึกใหม่ สองคูหานี้ไม่มีกระจกเหมือนร้านแรก เพราะเหอเสี่ยวหงอยากให้ได้สัมผัสบรรยากาศภายในร้านส่วนชั้นสองก็มีบันไดขึ้นไป แต่ชั้นสามนั้นขึ้นได้แค่ด้านหลังร้าน เพราะเหอเสี่ยวหงใช้เป็นห้องนอนวันนี้เหอเสี่ยวหงกับลูกสาวอยู่ที่ร้านใหม่ ข้างหลังร้านจะมีห้องและเหอเสี่ยวหงจะใช้เป็นห้องทำของว่างส่วนโจวเหวินหลงกับหลาน ๆ เข้าไปดูแลพนักงานใหม่ และคิดค้นเมนูใหม่พร้อมเข้าไปเช็กสต็อกของเหอเสี่ยวหงเอาหม้อเหล็กกับกระทะและของที่ใช้ทำขนม พวกแป้ง ไข่ นม เนย จากมิติออกมาไว้ก่อนคนอื่น ๆ จะตื่น นอกจากนี้ยังมีของอีกหลายอย่างที่เอาออกมาของว่างอย่างแรกที่เหอเสี่ยวหงคิดจะทำนั้นก็คือขนมไข่ และตอนนี้ไม่มีเตาอบจึงยังไม่สามารถทำอะไรได้มากจุดเตาต้มหม้อนึ่งเอาไว้ให้มันร้อน เวลาอบขนมเค้กจะได้ไม่ต้องรอหม้อร้อนเหอเสี่ยวหงร่อนแป้งใส่กระทะตามสูตรที่เคยเขียนไว้ มันเป็นสูตรที่เคยทำกินเมื่อหลายปีที่แล้ว
Last Updated : 2025-03-14ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 55 ขนมไข่
ขนมไข่เหอเสี่ยวหงปรับเปลี่ยนสูตรเป็นเวลาเกือบอาทิตย์ถึงได้รสชาติใหม่ตามที่ต้องการ จริง ๆ รสเดิมก็ดีแล้ว แต่เหอเสี่ยวหงคิดว่ามันหวานไปเวลากินเยอะมันจะเลี่ยน เหอเสี่ยวหงปรับสูตรให้หวานน้อยลง และทำให้นุ่มกว่าเดิม เพื่อที่จะกินกับน้ำชาวันนี้เป็นวันที่เหอเสี่ยวหงจะเปิดร้านหลังจากที่ปิดปรับปรุงมาสามเดือน เธอแบ่งหน้าที่ให้แต่ละคนแยกย้ายกันไปคนละร้าน โจวเหวินหลง ซานนี จางเปาหลง เสี่ยวยวี่ สองสาวฝาแฝดพนักงานใหม่เฟยหยางจิ้ง เฟยหยางอิงอยู่ดูแลร้านเก่าส่วนร้านใหม่ก็มีเหอเสี่ยวหง เอ้อร์นี อู๋นี ลิ่วนี สามพี่น้องบ้านใหญ่โจว พนักงานร้านหลิวจาง หลี่ไห่ และหลงจวิ้นเหอเสี่ยวหงเปิดร้านก็มีคนเดินเข้ามาในร้านทันที ร้านน้ำชาหยุดไปเป็นเวลาหลายเดือน ลูกค้าที่เคยมาประจำย่อมต้องอยากมากินอยู่แล้ว โดยวันนี้เหอเสี่ยวหงทำขนมไข่มาร้อยกว่าชิ้น ใครที่สั่งน้ำชาหนึ่งกาขึ้นไปก็จะได้กินฟรีหนึ่งชิ้น และสามารถสั่งกินได้ทั้งสองร้าน เพราะแบบนั้นแล้วแต่ละร้านจึงมีขนมไข่เพียงห้าสิบกว่าชิ้นโดยภายในร้านใหม่เหอเสี่ยวหงติดป้ายที่สามารถเปิดห้องนั่งดื่มชาบนชั้นสองได้ หากมีคนเปิดห้องมากี่คนก็จะได้รับขนมไข่สองคนต่อหนึ่งชิ้นฟรี และ
Last Updated : 2025-03-14
Latest chapter
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทพิเศษ 1 หยาดฟ้า
เรื่องราวของหยาดฟ้าที่เหอเสี่ยวหงคิดว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ จริง ๆ แล้วมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญอะไรทั้งนั้นหยาดฟ้าในวัยสิบสองขวบเป็นเด็กสาวที่น่าสงสารคนหนึ่ง ตั้งแต่เด็กจนโตเธอไม่เคยเห็นหน้าผู้เป็นพ่อสักครั้ง แม่ให้เหตุผลว่าเลิกกันก่อนที่เธอจะลืมตาดูโลก และเล่าให้ฟังว่าพ่อติดเหล้าหนักมาก และชอบทุบตีแม่ที่กำลังท้องเธอเกือบห้าเดือน สุดท้ายแม่ทนไม่ไหวก็เลยเก็บเงินที่ซ่อนไว้หนีมาบ้านเกิดผู้เป็นยายและยายของเธอก็เป็นเพื่อนวัยเด็กของคุณย่าเหอ คุณย่าเหอที่สงสารก็เลยรับแม่ของเธอมาเป็นคนสนิท จนกระทั่งเธออายุสิบสองขวบก็เกิดข่าวร้ายแม่ของเธอมีร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงหลังจากที่คลอดเธอออกมา และไม่ยอมเข้ารักษาอาการป่วยจนเกิดเรื้อรัง สุดท้ายจึงจากเธอไปวันนั้นหยาดฟ้าจำได้ดี เธอร้องไห้แทบใจขาดเมื่อคนที่อยู่กับเธอมาตลอดจากไป และเป็นวันเดียวกันที่มีคนเข้ามาช่วยพยุงเธอเอาไว้ นั่นก็คือคุณย่าเหอกับเหอเสี่ยวหง เพื่อนสนิทสาวพ่วงตำแหน่งเจ้านายของเธอ ถึงคุณย่าเหอกับเหอเสี่ยวหงไม่ได้เจ้ากี้เจ้าการกับตำแหน่ง และเธอก็ถือว่าเป็นหลานบุญธรรมของท่านแล้ว แต่เธอก็รู้ตัวดีว่าไม่ควรเอาตัวเองไปเทียบกับเหอเสี่ยวหงคุณย่าเหอเ
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 77 บทส่งท้าย
เหอเสี่ยวหงรู้สึกว่าช่วงนี้ดวงของสามีตกมาก เมื่อได้ที่ดินคืนมาแล้วทั้งโจวเหวินหลงกับพี่ชายใหญ่ก็จะพากันกลับ แต่ก็เกิดเรื่องอีกครั้งโจวกว่างโมโหที่ผู้เป็นพ่อยกบ้านและที่ดินให้กับพี่ชาย จึงลงมือกับคนเป็นแม่ด้วยอาการมึนเมา มีคนเข้าไปช่วยทันแต่อาการนางหลี่ซื่อก็หนักมาก เพราะไม่มีเงินไปหาหมอโจวเหวินหลงรับรู้และเขาก็ยังกลับฉงชิ่งไม่ได้ การกลับบ้านจึงต้องเลื่อนออกไปอีกหลายวัน ถึงนางหลี่ซื่อไม่ใช่แม่แท้ ๆ ของโจวเหวินหลง โจวจือหยวน และโจวมี่ แต่นางก็เลี้ยงโจวมี่มา โจวมี่เลยมาขอร้องพี่ชายให้พานางหลี่ซื่อไปโรงพยาบาล“ถ้าคุณพานางไป ก็ไม่ต้องกลับมา” เหอเสี่ยวหงกล่าวเสียงเรียบในวันที่เธอแท้งลูก นางหลี่ซื่อไม่มีแม้แต่เชิญหมอมารักษาหรือพาเธอไปหาหมอ ปล่อยให้เธอแท้งลูกซ้ำยังบอกย่าโจวว่าเธอสะดุดขยะในห้องล้มอีก แม้นางหลี่ซื่อตายเธอก็ไม่เสียใจ‘ผมบอกพวกเขาแล้วครับ’มีไม่กี่เรื่องที่เหอเสี่ยวหงจะปฏิเสธสามี และครั้งนี้ต่อให้ใครมาขอร้องเหอเสี่ยวหงก็ไม่ยอม ลูกชายและลูกสะใภ้ หลานของนางก็ยังอยู่ ทำไมถึงต้องมาพึ่งสามีเธอด้วย อีกอย่างก่อนที่พวกเธอจะออกจากหมู่บ้าน นางหลี่ซื่อยังอยู่ในกลุ่มที่มาไล่พวกเธอเลย“ฉัน
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 76 สิ้นย่าโจว
เข้าสู่วันที่ห้าของการกลับบ้านของโจวเหวินหลง เหอเสี่ยวหงก็ได้รับข่าวร้าย สกุลโจวได้สิ้นผู้อาวุโวอย่างย่าโจวไปแล้ว นางจากไปด้วยโรคชราที่เป็นปัญหามาหลายปีเหอเสี่ยวหงส่ายหน้าเมื่อวางสายจากสามีไปหลังเขาติดต่อมา ในร้านน้ำชามีโทรศัพท์จึงไม่แปลกที่เหอเสี่ยวหงจะได้รับการติดต่อจากสามี ปฏิเสธไม่ได้ว่าอาการย่าโจวทรุดหลังจากที่เธอพาครอบครัวกลับ“มีอะไรหรือเปล่าครับ”เป็นผู้จัดการหลงที่เก็บโต๊ะเสร็จถามเหอเสี่ยวหง เขาเห็นเจ้านายนั่งคุยกับปลายสายไม่นาน แต่ตอนนี้หล่อนกลับมีสีหน้าที่เคร่งเครียด“ไม่มีอะไรค่ะ เดี๋ยวถ้าเอาบัญชีร้านขึ้นไปบนห้อง ตามโจวต้านีให้ด้วยนะคะ” เหอเสี่ยวหงส่ายหน้า“ได้ครับ”โจวต้านียังไม่กลับมาทำงาน คงเพราะหลานสาวตัวน้อยของเธอป่วย อันที่จริงเธอก็บอกหล่อนแล้วว่าไม่ต้องมา แต่โจวต้านีก็รั้นมาจนได้“แม่คุยอะไรกับพ่อเหรอคะ”พอผู้จัดการหลงเดินออกจากร้านไป ก็เป็นซานนีที่ประจำร้านอยู่เอ่ยถาม หล่อนรู้แค่ว่ามารดาคุยกับใคร แต่จับใจความไม่ค่อยได้“ย่าโจวเสียแล้ว” เหอเสี่ยวหงถอนหายใจสำหรับเหอเสี่ยวหงแล้วเธอรู้สึกว่ามันผ่านไปเร็วมาก อีกอย่างเรื่องที่เธอแท้งเมื่อยี่สิบปีก่อนก็ยังไม่ได้บอกย่าโจ
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 75 เฟยฮวา
เหอเสี่ยวหงมองหน้าหลานสาวตัวน้อยนามเฟยฮวาวัยห้าเดือนในอ้อมแขนแล้วถอนหายใจออกมา ไม่รู้ว่าสกุลเฟยตาบอดหรือยังไง ทำไมถึงมองไม่เห็นความน่ารักของหลานสาวตัวน้อยคิดแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจเมื่อมองลูกสาวช่วยคนอื่นขนของโจวต้านีลงจากรถ หรือเพราะเธอไม่บังคับลูกสาวกันนะ ถึงไม่ได้มีหลานให้อุ้มแบบนี้ได้แต่อิจฉาสะใภ้ใหญ่ที่ได้ลูกเขยก่อนคนอื่น แล้วยังได้หลานก่อนคนอื่นอีก ยังดีที่สหายของเธอยังไม่มีหลาน เหอเสี่ยวหงจึงไม่ต้องทนฟังเสียงอวดหลาน“ให้ฉันอุ้มหลานบ้างสิ”สะใภ้ใหญ่เดินเข้ามาหาผู้เป็นน้องสะใภ้และน้องสาว ตั้งแต่ที่ลูกสาวอุ้มหลานสาวลงรถมา นางก็ยังไม่ได้อุ้มหลานเลย มีแต่เหอเสี่ยวหงที่อุ้มหลานแล้วไม่ยอมปล่อยให้ใครอุ้มต่อ“เดี๋ยวพี่ก็ได้อุ้มแล้ว” เหอเสี่ยวหงแย้งอย่างไม่จริงจังนักโจวต้านีขอเข้าทำงานพร้อมสามีในร้านผู้เป็นอากับอาสะใภ้ โดยที่แม่ของหล่อนยินดีที่จะดูแลหลานระหว่างที่พ่อกับแม่ของหลานทำงานแบบไม่เอาเงินสักเฟิน“หลับแล้ว” สะใภ้ใหญ่บอก“อืม”เหอเสี่ยวหงส่งหลานสาวให้ผู้เป็นยายแท้ ๆ อุ้ม แล้วตัวเองก็ออกมาช่วยทุกคนขนของเข้าบ้านตึกแถว ยังไงโจวต้านีก็แต่งออกแล้วจะให้ไปอยู่รวมกับครอบครัวก็ไม่ใช่ อีกอย
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 74 เอ้อร์นีมีความรัก
จากที่จะกลับไปพักผ่อนอยู่บ้านเกิดในช่วงปิดเทอมตามคำขอของสาว ๆ บ้านรองโจวก็ต้องกลับมาอยู่ที่ฉงชิ่ง เหอเสี่ยวหงเอ่ยขอโทษลูกสาวกับหลานสาวที่ต้องพากลับกระทันหัน ยิ่งกับอาสามแล้วเหอเสี่ยวหงยิ่งเอ่ยขอโทษอยู่หลายครั้งเหอเสี่ยวหงรู้ว่าอาสามอยากอยู่ที่บ้านเหอ แต่พอเหอเสี่ยวหงจะกลับเขาก็ไม่สามารถอยู่ต่อได้ เป็นห่วงหลาน ๆ หากปล่อยให้มาด้วยกัน“เอาไว้เรียนจบแม่ค่อยพากลับไปดีกว่า” เหอเสี่ยวหงบอกลูกสาวอีกตั้งหลายปีที่เด็ก ๆ จะเรียนจบ ทุกคนในหมู่บ้านก็คงจะลืมไปแล้ว อีกอย่างทุกคนก็รู้กฎหมายกันอย่างดี เหอเสี่ยวหงจึงไม่กลัวที่จะกลับไป แต่ครั้งนี้มันตั้งตัวไม่ทัน“ไม่กลับก็ได้ค่ะ อยู่นี่ก็ดีแล้ว” เอ้อร์นีเอ่ยตอบเป็นคนแรกหล่อนอยากกลับไปที่บ้านเกิดก็จริง แต่หล่อนกลัวเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นอีก ลึก ๆ แล้วหล่อนรู้ว่าแม่ของหล่อนเป็นห่วงเรื่องการบังคับแต่งงาน เอ้อร์นีไม่ใช่คนโง่ หล่อนถูกมารดาเลี้ยงมาอย่างดีแต่ก็ไม่ได้เลี้ยงให้โง่เขลา แม่ของหล่อนไม่ชอบการบังคับ หล่อนก็ไม่ชอบการบังคับเช่นเดียวกัน“ใช่ค่ะ ไม่กลับไปแล้วก็ได้” ลิ่วนีเอ่ยด้วยความหวาดกลัว หล่อนเป็นเด็กที่ตั้งแต่จำความได้ก็เติบโตมาในเมือง จึงไม่ร
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 73 ลูกสาวบ้านรองโจว
เหอเสี่ยวหงเดินนำลูกสาวตามโจวเหวินหลงเข้าไปภายในบ้าน ชาวบ้านที่มามุงแหวกออกให้เข้าไป แต่พอเข้าไปแล้วก็กลับมามุงเหมือนเดิมครั้งก่อนอยู่เพียงนอกบ้าน แต่ครั้งนี้ที่ต้องเข้ามาในบ้านเพราะย่าโจวล้มป่วยอีกแล้ว ภายในบ้านที่ไม่ใหญ่จึงแคบลงถนัดตาเมื่อมีคนล้อมรอบ‘หลานสาวบ้านโจวแน่ ๆ’‘ฉันต้องทาบทามจากย่าโจวแล้ว’‘ฝันอยู่เหรอ บ้านรองโจวอยู่ในมือสะใภ้รองโจว คงจะให้ลูกสาวแต่งมาอยู่ชนบทหรอก!’‘ใครจะไปรู้ อีกอย่างสะใภ้ก็ต้องเชื่อฟังครอบครัวของสามี’‘ไม่ใช่ว่าแต่งงานกันแล้วรึ อายุขนาดนี้แล้ว’‘จริง ถ้ายังไม่แต่งคงจะไม่มีใครเอา’เหอเสี่ยวหงหันไปมองชาวบ้านที่นินทาลูกสาวของเธอ เรื่องที่ลูกสาวจะแต่งกับใครเหอเสี่ยวหงไม่ได้ห้าม ต่อให้ฝ่ายชายไม่มีเงินแต่ง ถ้าลูกสาวจะแต่งเธอก็ให้แต่ง สำหรับคนเป็นพ่อเป็นแม่ไม่เป็นไร แต่คนอื่นจะเดือดร้อนด้วยทำไม“ลูกสาวฉันไม่แต่งงานแล้วทำไม”ชาวบ้านที่ซุบซิบอยู่หน้าบ้านเงียบปากกันลงทันที เมื่อสะใภ้รองโจวพูดขึ้น ใคร ๆ ก็ไม่กล้าต่อปากต่อคำกับเหอเสี่ยวหง“นี่ย่าทวด เป็นย่าของพ่อเรา”เหอเสี่ยวหงแนะนำย่าโจวให้ลูกสาวทำความเคารพ ซึ่งเด็ก ๆ รู้จัก แต่นี่ก็ไม่ได้มาเจอกันนานแล้ว เธอจึง
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 72 พาสาว ๆ กลับบ้านเกิด
สาว ๆ ปิดเทอมสองเดือนในภาคเรียนแรก ที่ปิดนานขนาดนี้เพราะเพิ่งเปิดปีแรก จึงต้องปรับเปลี่ยนอะไรหลายอย่างจึงหยุดนานทุกคนมาปรึกษากันดูแล้ว ลูกสาวอยากกลับไปดูบ้านเกิดกันมาก โจวเหวินหลงจึงจะพาไป แต่รถคันเดียวไม่สามารถไปกันได้หมด จึงต้องซื้ออีกคันเพราะถ้าไม่ซื้อก็ไปกันไม่หมดแน่ ลำพังแค่ของก็เต็มรถแล้วแต่ครั้งนี้ต่างออกไป อาสามเหอจะไปด้วย รถที่ซื้ออีกคันก็เป็นเขาขับ ส่วนอาสี่ยังกลับไม่ได้เพราะเดินเรื่องยังไม่เสร็จ ซึ่งอาสี่เศร้ามาก หลายเดือนจนจะปีแล้วการลาออกยังไม่ถึงไหนเลย เหมือนทางกองทัพจะรั้งเขาไว้ด้วย การลาออกจึงถูกสกัดไว้“เดี๋ยวหนูกับซานนีแล้วก็เสี่ยวยวี่จะไปนั่งกับตาสามเอง” เอ้อร์นีบอกเพราะรถมีสองคันจึงต้องแบ่งกันนั่ง อีกอย่างถ้าจะเบียดกันไปก็คงจะไม่ได้“ดีเลยค่ะ หนูอยากนั่งกับแม่” ลิ่วนีพยักหน้าเหอเสี่ยวหงส่ายหัวก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย เดินตรวจดูของพอเห็นว่าไม่ขาดอะไร ก็ไปสั่งงานผู้จัดการร้านไว้ “ฉันฝากร้านด้วยนะคะ ไม่มีกำหนดกลับ แต่ก่อนสาว ๆ จะเปิดเทอมแน่นอน” เหอเสี่ยวบอก“ได้ครับ คุณนายโจวไม่ต้องห่วง เดี๋ยวผมจะจัดการให้” ผู้จัดการหลงพยักหน้า“ส่วนบัญชีส่งให้ดูหลังวันหยุดนะคะ”
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 71 ย้ายบ้าน
เหอเสี่ยวหงอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่เช้าเพื่อมารอคุณลุงลี่โจวหูเอาใบชามาส่ง นี่ก็ผ่านมาสามวันตามที่เอ้อร์นีบอกว่าคุณลุงจะเป็นคนมาส่งใบชาเอง และเมื่อวานตอนเย็นคุณลุงติดต่อมาอีกครั้งว่ามาถึงฉงชิ่งแล้ว แต่เพราะมันมืดแล้วจึงจะพักกันก่อน พรุ่งนี้เช้าจึงจะมาส่งส่วนวันนี้โจวเหวินหลงไม่ได้ออกไปคุมช่าง เพราะวันนี้ทำแค่ความสะอาด และวันนี้เป็นวันที่อู๋นีบอกว่าจะกลับบ้านด้วย“ฉันลงไปรอข้างล่างนะคะ” เหอเสี่ยวหงบอกสามีที่แต่งตัวอยู่จริง ๆ เธอไม่ต้องเป็นคนรับของเองก็ได้ จะให้ผู้จัดการหลงรับเหมือนปกติก็ได้ แต่เนื่องจากครั้งนี้คุณลุงมาส่งเอง เหอเสี่ยวหงจึงต้องออกมาต้อนรับ“มากันครบแล้วเหรอ” เหอเสี่ยวหงถามพนักงาน“ครบแล้วค่ะ” เฟยหยางอิงตอบ“ไปทำความสะอาดที่เก็บใบชาเถอะ” เหอเสี่ยวหงพยักหน้าก่อนจะสั่งงาน“ได้ค่ะ”“ได้ครับ”ยังดีที่สามวันที่ผ่านมาลูกค้าที่จองห้องได้เข้าใช้ห้องครบทุกคิว เนื่องจากใบชามีเพียงพอต่อสองวัน และเมื่อวานก็เป็นวันหยุด ทุกคนไม่ได้ทำงานกัน วันนี้เหอเสี่ยวหงจึงต้องให้ทำความสะอาดห้องที่เก็บใบชา เวลาเก็บใบชาจะได้เก็บนาน ๆ อีกอย่างก็จะไม่ได้มีฝุ่นมาเกาะ“แม่!”เหอเสี่ยวหงสะดุ้งตกใจก่อนจะหัน
ทะลุมิติกลับมาอยู่ที่เดิมยุค60 บทที่ 70 มีปัญหาแล้ว
ตั้งแต่ที่ทำการซื้อขายใบชาจากไร่ชา เหอเสี่ยวหงซื้อใบชามาจากไร่ของคุณลุงลี่โจวหูคนเดียวเท่านั้น เพราะเธอได้เซ็นสัญญาเรื่องการซื้อขายเอาไว้ ปกติก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไร คงจะมีแต่ช่วงนี้ที่มีปัญหา และใบชาก็ไม่ได้มาส่งเป็นเวลาสามวัน และคงไม่ถึงสองวันที่ใบชาที่มีจะหมดส่วนเรื่องผ้าผลตอบรับดีมาก ลูกค้าเก่าที่เคยซื้อแทบจะร้องไห้ออกมาเพราะอยากได้อีก บางคนก็ซื้อไปขายที่อื่นแต่เหอเสี่ยวหงก็ให้ราคาเต็ม ไม่ได้ลดราคาให้เพราะเธอไม่ได้ขายส่ง ส่วนจะเอาไปขายที่อื่นเธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเขาซื้อไปแล้วยังดีที่ผ้าปักลายมีมากถึงพันกว่าม้วน จึงไม่ทำให้ของขาดตลาดเท่าไร จะมีก็แต่บางลายเท่านั้นที่เหอเสี่ยวหงให้สหายปักเพิ่ม ในหนึ่งวันจะได้ผ้าปักลายเพียงห้าม้วน หรือบางวันก็มากกว่าสิบม้วน อย่างสามวันที่ผ่านมาก็ปักลายผ้าได้ยี่สิบเก้าม้วน เหอเสี่ยวหงเก็บมันเอาไว้แยกอีกที่หนึ่ง เอาไว้ของในร้านหมดค่อยเอามาเพิ่มตอนนี้ทุกคนพยายามช่วยกันติดต่อไร่ชา เพราะต้องสอบถามเรื่องใบชาแต่ไม่มีใครรับสายเลย ไม่รู้ว่าเพราะรู้ว่าเป็นพวกเธอหรือเปล่าจึงไม่ยอมรับ หรือไม่ก็พวกเขามีปัญหากันจริง ๆ“อย่างนี้เราแย่แน่ ๆ เลยครับ” ผู้จัดการหลงเอ่
