Mag-log inShare
บทที่ 7.1 เธอเป็นของฉัน
Huling Na-update:
2025-04-25 12:08:37
Kaugnay na kabanata
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 7.2 เธอเป็นของฉัน
บทที่ 7.2 เธอเป็นของฉันตั้งแต่มาถึงหล่อนปล่อยไก่ทำตัวโบ๊ะบ๊ะใส่เขาไปกี่รอบแล้วเนี่ยระ..เรื่องเวอร์จิ้นก็ยังไม่ทันได้เคลียร์เลยนะ...“ตั้งสติแล้วเก็บข้าวของให้เรียบร้อย จะได้ลงไปกินมื้อเที่ยง ฉันจะให้คนพาเธอทัวร์รอบบ้านเพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ตรงไหนบ้าง”พูดจบก็เดินออกไปเลย บอกตามตรงว่าจนถึงตอนนี้เธอก็ยังอ่านความคิดเขาไม่ออก ไม่รู้ด้วยซ้ำว่านิสัยแท้จริงของอีกฝ่ายเป็นคนใจดีหรือใจร้ายอย่างในข่าวลือกันแน่เขาทำตัวน่าค้นหาและอันตรายไปพร้อม ๆ กันมื้อเย็นผ่านพ้นไปได้ด้วยดีแม้จะนั่งกินกับพ่อเลี้ยงอยู่แค่สองคนก็ตาม การมาอยู่ของเธอสร้างความตกตะลึงให้กับคนงานในบ้านทุกคนของเขาเป็นอย่างมาก ด้วยชายหนุ่มไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้าบ้านมาสามปีแล้ว จนทุกคนถอดใจกันหมดว่าฐากูรคงจะอยู่เป็นโสดไปชั่วชีวิต มธุราจึงได้รับการต้อนรับที่อบอุ่นและการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดีจากคนของเขามธุรากลับขึ้นห้องมาในตอนสี่ทุ่มด้วยมัวแต่เดินชมสวนของคฤหาสน์ ปกติหล่อนเป็นคนชอบปลูกต้นไม้ดอกไม้อยู่แล้ว ก็เลยค่อนข้างชอบสวนของเขาเป็นพิเศษ ทำเอาเดินเล่นเสียจนลืมเวลาเมื่อเข้ามาในห้องกลับพบว่าปิดไฟจนมืดสนิทแล้ว เหลือเพียงโคมไฟเล็ก ๆ ตรงโ
Huling Na-update : 2025-04-25ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 8.1 แค่คืนแรก
บทที่ 8.1 แค่คืนแรกมธุราลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าของอีกวัน หลายวันมานี้มีแต่เรื่องให้เครียดและทำงานหนักจนเหนื่อยสะสมมาเยอะ หล่อนจำไม่ได้เลยว่าตนเองผล็อยหลับไปเมื่อไหร่ ดวงตาคู่สวยกะพริบถี่เพื่อปรับให้ชินกับแสงก่อนจะรู้สึกได้ถึงเส้นผมของใครบางคนปลิวไสวระต้นคอ“อุ๊บ!”มือเล็กยกขึ้นปิดปากเพื่อไม่ให้เสียงกรี๊ดหลุดออกไปทะ...ทำไมพ่อเลี้ยงถึงมานอนอยู่ตรงนี้ได้ล่ะ เขานั่งอยู่บนพื้นข้างโซฟาโดยที่หัวหนุนอยู่ด้านบนข้างศีรษะของเธอ ยิ่งไปกว่านั้นท่อนแขนล่ำๆ ของฐากูรยังกลายมาเป็นหมอนข้างให้กับหล่อนอีกหญิงสาวครุ่นคิดว่าเรื่องมาลงเอยแบบนี้ได้อย่างไรกัน แต่ก็นึกไม่ออก จำได้เพียงว่ากำลังนั่งอ่านประวัติต่าง ๆ ของชายหนุ่มในโซเชียลเท่านั้นอ๊ะ จริงด้วยสิ เธอกำลังอ่านข้อมูลของเขาอยู่บนโซฟานี้ก่อนทุกอย่างจะดับวูบไป แปลว่าคงเผลอหลับไปตั้งแต่ตอนนั้นเลยสินะสายตามองไปยังผ้าห่มที่คลุมร่างเธออยู่ในตอนนี้ ในเมื่อตัวเธอผล็อยหลับไปก่อนจะได้จัดที่จัดทางตนเองให้เข้าที่ อย่างนั้นก็มีแค่เหตุผลเดียวที่ทำให้หล่อนได้มานอนอย่างเรียบร้อยอยู่ตรงนี้ก็คือเขา...คนตัวเล็กอมยิ้ม ตั้งแต่ได้เจอกันสิ่งที่มธุราสัมผัสได้จากตัวพ่อเลี้ย
Huling Na-update : 2025-04-25ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 8.1 แค่คืนแรก
บทที่ 8.2 แค่คืนแรกครืด...คนตัวเล็กหยุดชะงัก ยังไม่ทันจะได้ก้าวขาออกจากห้องน้ำ อะไรบางอย่างแสนจะคุ้นเคยซึ่งเกี่ยวอยู่ตรงปลายนิ้วชี้ของเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้ก็กระแทกตามาเต็ม ๆ ฐากูรตื่นนอนหลังจากเธอเข้าห้องน้ำไปไม่ถึงเสี้ยววินาที และก็เห็นว่าอีกฝ่ายทำแพนตี้ตัวจิ๋วนี้หล่นเอาไว้จึงหยิบขึ้นมา พ่อเลี้ยงยืนพิงผนังห้องอยู่ส่วนมืออีกข้างถือกางเกงในหล่อนโชว์หราแก่สายตาหมับ!มือไปไวกว่าความคิด มธุราตะครุบของสำคัญมาถือไว้เอง แก้มขาวขึ้นริ้วสีแดงด้วยความอายขณะที่อีกฝ่ายนิ่งมากเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาเพิ่งจะถือกางเกงในของผู้หญิงที่เพิ่งเจอกันแค่สองครั้งมาคืนนะ ทำไมทำหน้าเหมือนแค่คนเก็บกระเป๋าเงินได้แล้วส่งคืนเจ้าของอย่างนั้นเล่า!“ขะ...ขอบคุณค่ะ”พูดจบก็รีบถอยหลังกลับเข้าห้องน้ำ ปิดประตูใส่หน้าเขาเสียงดังด้วยไม่อาจทนยืนมองต่อไปได้แม้แต่วินาทีเดียว พ่อเลี้ยงที่เริ่มจะเมื่อยหน้าเพราะเก๊กขรึมอยู่ตลอดขยับปากไปมาคลายความล้า เขาเกือบจะหลุดขำตอนเห็นสีหน้าตกใจของหล่อนแต่เหนือสิ่งอื่นใด มีบางอย่างดึงดูดสายตาของเขาได้มากกว่าใบหน้าของเธอ นั่นก็คือ...สองเต้าอวบอิ่มที่โผล่พ้นเนื้อผ้าออกมา เห็นตัวเล็ก ๆ อ
Huling Na-update : 2025-04-25ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 9.1 แผนสำรอง
บทที่ 9.1 แผนสำรองเมื่อวานนี้พ่อเลี้ยงออกไปทำงานทั้งวัน กว่าจะกลับเธอก็หลับไปแล้ว หน้าที่ของเธอไม่มีอะไรเลยนอกจากปักหลักอยู่ในคฤหาสน์หลังนี้รอว่าเมื่อไหร่ได้ทำตัวเป็นประโยชน์ให้กับเขาบ้าง ความกลัวที่ได้มาอยู่บ้านเดียวกันกับผู้มีอิทธิพลในตอนแรกหายไปจนไม่มีเหลือ ไม่ใช่แค่ฐากูรเท่านั้นที่ไม่ได้น่ากลัว ลูกน้องทุกคนของเขาเองก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่ใคร ๆ คิดก็ดูเป็นคนธรรมดาทั่วไป ใช้ชีวิตไม่ต่างจากสามัญชนคนปกติ“ไปได้แล้ว”ขณะหญิงสาวกำลังพยายามทำตัวให้เป็นประโยชน์มากที่สุด เลยไปเอาไม้กวาดมากวาดห้องรับแขกระหว่างรอชายหนุ่มกินมื้อเช้าที่เธอทำให้ พ่อเลี้ยงที่กินอิ่มแล้วก็เดินออกมา“ไปไหนคะ”“ขึ้นรถ”“ขึ้นรถไปไหนคะ”คนตัวสูงเริ่มแสดงสีหน้าหงุดหงิดใส่เด็กขี้สงสัยและช่างถามอย่างหล่อน พอเห็นสายตาดุดันแบบนั้นหญิงสาวก็เม้มปากแล้วไม่ถามอะไรอีก“เชิญครับพ่อเลี้ยง”ปณิธานที่ไปเตรียมรถมาเรียบร้อยเดินเข้ามาตาม คนตัวสูงเดินนำไปก่อน ต่างจากมธุราที่วิ่งย้อนกลับไปในครัวเพื่อดูว่าชายหนุ่มกินข้าวหมดหรือเปล่า เธอได้ยินจากแม่ครัวและพวกแม่บ้านคุยกันว่าเขาไม่เจริญอาหารมานานมากแล้ว ส่วนใหญ่จะกินแค่พอไม่หิว ดูไม่เอ็
Huling Na-update : 2025-04-25ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 9.2 แผนสำรอง
บทที่ 9.2 แผนสำรอง“มะ...ไม่เอานะคะพี่ทิม”“ทำไม”เขาถามทันควันเมื่อหล่อนพยายามจะดึงคนตัวสูงออกไปจากร้าน แค่คิดก็เสียดายเงินจนไม่อยากยืนอยู่ตรงนี้แล้ว ราคาขนาดนั้นแทบจะเป็นค่าใช้จ่ายทั้งเดือนของบ้านเธอได้เลยนะ“มันแพงค่ะ”“หา?”“แพงค่ะ พี่ทิมไม่เห็นราคาเหรอคะ ถึงพี่จะรวยมากก็เถอะ แต่เล่นพามาซื้อเสื้อผ้าตัวละเป็นหมื่นแบบนี้มันก็เกินไปนะคะ ลองคิดบ้างสิว่าถ้าวันหนึ่งพี่ไม่เหลือเงินสักบาท เงินที่ซื้อเสื้อผ้าพวกนี้จะน่าเสียดายแค่ไหน”หญิงสาวพูดให้เขาลองคิด ถ้าไม่วางแผนการใช้เงินให้รอบคอบ สักวันเขาอาจไม่เหลือเก็บสักบาทก็ได้“พี่ไม่เคยคิดเรื่องไม่มีเงินมาก่อน”“ก็ลองคิด...”“แค่คิดเรื่องหาวิธีใช้เงินในแต่ละวันก็ไม่มีเวลาแล้ว”ปากที่กำลังจะพูดเงียบลงทันใด ลืมไปได้อย่างไรกันนะว่าเขามันรวยล้นฟ้า เงินที่มีเก็บในบัญชีคงมากพอจะซื้อเมืองทั้งเมืองเลยด้วยซ้ำ“คิดเสียว่าฉันไม่ได้พูดอะไรแล้วกันนะคะ”“ไปเลือกมา ถ้าเกรงใจก็เอาแค่สองสามชุดก็ยังดี”เขาชี้นิ้วไปที่เสื้อผ้าในร้าน ดูท่าหากไม่ยอมเลือกซื้ออะไร อีกฝ่ายก็คงไม่ยอมเหมือนกัน“ทำไมต้องซื้อด้วยเหรอคะ เสื้อผ้าเมย์ก็ขนมาหมดแล้ว มีใส่พอแน่นอนค่ะ”“แต่เธออ
Huling Na-update : 2025-04-25ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 9.3 แผนสำรอง
บทที่ 9.3 แผนสำรองฐากูรหันไปบอกพนักงานที่ออกมาต้อนรับ คนตัวเล็กที่กำลังเลือกอยู่ได้ยินทั้งหมดจึงปรี่เข้ามา“เดี๋ยวค่ะ ไหนบอกว่าแค่สองสามชุดก็พอ”“นั่นคือที่เธอเลือกเอง ส่วนพวกนี้พี่เลือกให้”คำตอบอย่างคนเอาแต่ใจทำเอาคิ้วสวยขมวดเข้าหากัน คำตอบแบบนี้ก็มีด้วย ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่าชุดที่หล่อนจะได้ในวันนี้ก็ไม่ใช่แค่สองสามชุด แต่เป็นนับสิบชุดเลยไม่ใช่หรืออย่างไร!“มันเยอะไปนะคะ ฉันขอแค่...”“ได้แล้วส่งมาที่บ้านผมเลย”เขาส่งนามบัตรให้กับพนักงาน อีกฝ่ายรู้อยู่แล้วว่าเขาเป็นใครแม้จะไม่เคยตัวจริงมาก่อน แต่ชื่อเสียงของพ่อเลี้ยงก็เป็นที่รู้จักไปทั่วทั้งจังหวัดฐากูรคว้าแขนหญิงสาวเดินออกจากร้านเพื่อไปยังโซนเครื่องประดับแทน ทุกอย่างดูรีบร้อนไปเสียหมด“เดี๋ยวค่ะพี่ทิม มีอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมพี่ดูแปลก ๆ”สิ้นคำถามของมธุรา ชายหนุ่มก็หยุดเดิน หันกลับมามองเธอด้วยสายตาเต็มไปด้วยคำถาม“มองออกเหรอ”“พี่แปลกไปขนาดนี้ จะมองไม่ออกได้ไงคะ ตกลงมีเรื่องอะไรกันแน่ บอกเมย์ได้มั้ย”เธอเข้ามาใกล้เขา แตะฝ่ามือลงกับท่อนแขนของอีกฝ่าย จากสายตาคนอื่นที่มองมา ทั้งสองก็ดูสนิทสนมกัน ไม่เหมือนคนเพิ่งรู้จักเลยแม้แต่นิดเด
Huling Na-update : 2025-04-25ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 10.1 ลูกสะใภ้
บทที่ 10.1 ลูกสะใภ้ไม่อยากเชื่อว่าทั้งหมดนี้จะเป็นเรื่องจริง!หญิงสาวมองแผ่นกระดาษธรรมดา ๆ ในมือด้วยสายตาเหลือเชื่อ มันอาจดูเป็นแค่กระดาษ ทว่าความจริงมันคือทะเบียนสมรส!หลังพาเธอซื้อเสื้อผ้าเสร็จ เขาก็พาหล่อนไปยังร้านขายเครื่องประดับพร้อมซื้อแหวนเพชร แหวนคู่ให้ใส่ที่นิ้วนางข้างซ้าย แน่นอนว่าตัวพ่อเลี้ยงเองก็ใส่ด้วย ก่อนจะพาเธอมาอำเภอเพื่อเซ็นชื่อลงในใบทะเบียนตอนนี้เธอกับเขากลายเป็นสามีภรรยาอย่างแท้จริง!‘หลังครบหนึ่งปี ฉันจะทำเรื่องหย่าให้ เธอจะได้เงินเพิ่มมากพอที่จะเอาไปสร้างตัวได้โดยไม่ต้องลำบากอีก ถือเสียว่าเป็นคำขอบคุณจากฉันที่เธอยอมจดทะเบียนด้วย’นั่นคือสิ่งที่ฐากูรบอกเอาไว้ มธุราไม่คิดว่าชาตินี้ตนเองจะได้มีคนรักหรือแต่งงานอยู่แล้ว จึงไม่ได้ซีเรียสเรื่องการจดทะเบียนหรือการมีประวัติหย่าร้างมากนัก ด้วยยุคสมัยเองก็เปลี่ยนไปด้วย ตัวเลขที่อีกฝ่ายเสนอให้หากแผนการสิ้นสุดลงก็น่าสนใจเกินกว่าจะปฏิเสธเพียงแต่หล่อนมีเรื่องกังวลอยู่อย่างเดียวเท่านั้น..นั่นก็คือระหว่างทางจะทำอย่างไรไม่ให้เผลอใจไปคิดอะไรเกินเลยกับพ่อเลี้ยงเข้าจริง ๆ แค่ไม่กี่วันที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน หล่อนก็รู้สึกเหมือนก
Huling Na-update : 2025-04-25ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 10.2 ลูกสะใภ้
บทที่ 10.2 ลูกสะใภ้คนตัวสูงก้มหน้าลงมองหล่อนเพื่อส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือ สายตาของเขามันชัดเจนมากว่าผู้หญิงที่ต้องการจะให้มธุราช่วยเป็นไม้กันหมาให้ก็คือเธอคนนี้ ฐากูรไม่ต้องการหักหน้ามารดาโดยใช้คำพูดแรง ๆ ในการไล่วิเวียนเพราะจะส่งผลต่อความสัมพันธ์ระหว่างสองครอบครัวที่มีมานาน จึงคิดว่าการใช้วิธีนี้คงเป็นวิธีที่นุ่มนวลที่สุดแล้ว“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อมธุรา เรียกเมย์ก็ได้ เป็นภรรยาของพี่ทิมค่ะ”เธอทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยม รีบเข้าไปแทรกกลางแล้วดันตัววิเวียนออกไปเนียน ๆ ก่อนจะควงแขนขวาชายหนุ่มเอาไว้เสียเอง“ตาทิม มานี่สิ”“คุณแม่เรียกแล้ว ไปกันเถอะค่ะ”มธุราดึงเขาเข้าไปที่โต๊ะตรงกลางร้าน ซึ่งมีผู้หญิงหน้าตาละม้ายคล้ายฐากูรพอสมควรนั่งทำหน้าถมึงทึงอยู่ ดูก็รู้ว่าไม่ต้อนรับลูกสะใภ้“สวัสดีครับคุณแม่”“สวัสดีค่ะคุณแม่”หล่อนยกมือไหว้อย่างนอบน้อม ฐิติมาไม่ได้รับไหว้แต่หันไปส่งเสียงหวาน ๆ เรียกให้วิเวียนมานั่งข้างตนเอง แสดงออกชัดถึงการปักธงลูกสะใภ้ในใจ“เข้าเรื่องเลยแล้วกัน ที่ว่ามีเมียแล้ว แถมยังจดทะเบียนสมรสกันไปแล้วด้วยน่ะจริงเหรอ”“จริงครับ”พ่อเลี้ยงตอบทันควัน ไม่มีคิดไตร่ตรองหรือลังเลใด ๆ สถ
Huling Na-update : 2025-04-25
Pinakabagong kabanata
ทวงรักนายหัว LoveSick ตอนพิเศษ ของขวัญที่แสนพิเศษ
ตอนพิเศษ ของขวัญที่แสนพิเศษหลายปีต่อมา…“เอ้า ดื่ม!”เสียงโหวกเหวกโวยวายตามประสาผู้ชายขี้เมาดังขึ้น ธีรภัทร์ชูแก้วเหล้าไปตรงหน้าเพื่อนทั้งสี่คน ที่นัดมาดื่มสังสรรค์กันที่บ้านด้วยตัวเขาเองไม่อยากจะออกไปดื่มกินที่ไหน“พวกเราต้องกินให้เต็มที่นะเว้ย เพราะตั้งแต่ไอ้ภีมแต่งงานมีเมียเนี่ย มันเหมือนพระเข้าไปทุกวัน นอนเร็ว งดเที่ยว จนเพื่อนฝูงแทบจะจำหน้ามันไม่ได้แล้ว”เสียงหัวเราะร่วนอย่างสนุกสนานดังขึ้นอีกครั้ง“ถามจริงเถอะครับไอ้คุณภีม เมียเด็กของมึงนี่ โหดมากเหรอวะ มึงถึงได้ทำตัวเป็นลูกเสือแรกเกิดอยู่ในโอวาทเมียเสียเหลือเกิน”เสียงแซวของกันต์เพื่อนรักดังขึ้นอีกหน“มึงเมาก็กลับบ้านไปนอนไป”ธีรภัทร์ส่ายหน้าให้ ก่อนจะกระดกเหล้าในแก้วดื่มพรวดลงคอ ตั้งแต่มาถึงบ้านแต่ละคนไม่หยุดล้อเลียนเขาเรื่องเขมมิกาเลย เมื่อเงยหน้าขึ้นก็พบสายตาจับผิดของพวกเพื่อน ๆ“มองอะไรกัน กูไม่ได้กลัวเมีย”“พวกกูก็ไม่ได้พูดสักคำว่ามึงกลัวเมีย”เหมือนจะร้อนตัวรีบบอกออกไป แต่นั่นกลายเป็นว่าเขายอมรับแล้วสินะว่าเขามันคนกลัวเมีย“กู…”ไม่ทันได้ปฏิเสธ ก็ต้องกลืนทุกอย่างลงคอไป เมื่อร่างบางระหงเดินลงมาจากชั้นสองของบ้าน ใบหน้าของเ
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 30 จบบริบูรณ์ NC
บทที่ 30 จบบริบูรณ์ NCอาการของเขมมิกาดีขึ้นตามลำดับ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเธอไม่ได้รับบาดเจ็บมากนักตามร่างกาย มีเพียงร่องรอยฟกช้ำเท่านั้น อีกทั้งได้บุรุษพยาบาลดีทำให้สภาพจิตใจของเธอเองก็ค่อย ๆ ดีขึ้นเช่นกันก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูห้องผู้ป่วยดังขึ้นพอเป็นพิธี ก่อนที่ร่างสูงสง่าของเจ้าสัวธนาจะเดินเข้ามา ในมือของท่านมีกระเช้าของเยี่ยมติดมือไปมาด้วย มากไปกว่านั้นใบหน้าเกรงขามดุดันเวลานี้กลับประดับไปด้วยรอยยิ้มใจดีสองคู่รักหันหน้ามองกันเลิ่กลั่ก ธีรภัทร์ถึงขั้นขยี้ตาตัวเองด้วยไม่นึกไม่ฝันว่าจะเห็นบิดาที่นี่“สวัสดีค่ะ”มือเล็กยกขึ้นไหว้ ภาพจำในคืนดินเนอร์ยังตราตรึงไม่หาย ก็จะให้ลืมง่าย ๆ ได้อย่างไร ในเมื่อพ่อของว่าที่สามีทำหล่อนร้องไห้กลับบ้าน แถมนั่งน้ำตาแตกนานอยู่หลายชั่วโมง“เป็นยังไงบ้าง”เจ้าสัวธนาวางกระเช้าของเยี่ยมลงบนโต๊ะข้างเตียง เอ่ยถามด้วยใบหน้าปกติอย่างที่สุด ราวกับว่าไม่เคยมีเรื่องบาดหมางแคลงใจกันมาก่อน“ดีขึ้นมากแล้วค่ะ มะรืนก็น่าจะกลับบ้านได้แล้วค่ะ”เขมมิกาตอบพลางชำเลืองสายตามองคนตัวสูงด้านข้าง“พักให้หายดีก่อน แล้วค่อยกลับ ค่ารักษาพยาบาลเดี๋ยวพ่อจ่ายเอง”“คะ?”พะ พ่ออย
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 29 พี่มาช่วยแล้ว
บทที่ 29 พี่มาช่วยแล้ว“กรี๊ด!!!”เสียงกรีดร้องของเขมมิกาดังขึ้นเมื่อชายฉกรรจ์หน้าเหี้ยมสองคนกระโจนเข้ามาแล้วลากเธอกลับขึ้นไปบนเตียง หมายจะปลุกปล้ำทำลายเธอ ที่ตรงมุมห้องหญิงสาวอีกคนที่คิดว่าเดินจากไปแล้วกำลังยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่ออัดคลิปวิดีโอ“ปล่อยนะ ปล่อยนะไอ้พวกชั่ว ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยที”เขมมิกาพยายามปัดป้องไม่ให้ไอ้พวกคนชั่วข่มเหงเธอได้ ปากเล็กตะโกนร้องเรียกให้คนช่วย เวลานี้ในสถานที่แบบนี้ใครกันจะมาช่วยเธอได้ น้ำตาเม็ดแล้วเม็ดเล่าไหลพรากอาบสองแก้มบวมช้ำ ในใจคิดถึงแต่หน้าชายคนรัก‘พี่ภีมขา ช่วยขิมด้วย..’แควก! แควก!“กรี๊ด!!! ปล่อยนะ ปล่อย!”เสียงเสื้อผ้าขาดวิ่นจากการถูกกระชากดังขึ้น พร้อมเสียงกรีดร้องของเขมมิกา มือเล็กยกขึ้นปกปิดส่วนสงวนของตนเอง ร่างเล็กสั่นเทิ้มด้วยความกลัวจนสุดขีด เขมมิกาถดกายไปจนสุดขอบเตียงนอน แผ่นหลังเล็กแนบไปกับฝาบ้าน ดวงตากลมโตสั่นระริกส่ายหน้าไปมางันงก ตั้งแต่เกิดมาหล่อนไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์เลวร้ายเช่นนี้มาก่อนทำไมมนุษย์ถึงต่ำช้ากับมนุษย์ด้วยกันได้ลงคอ…หนึ่งในชายโฉด กลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ ยกมือข้างที่ถือเศษชิ้นส่วนเสื้อผ้าของหญิงสาวขึ้นมาสูดดมก่
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 28 แม่นกต่อ 2
บทที่ 28 แม่นกต่อ 2“ขิมขับเข้าไปอีกหน่อยนะลูก ห้องพักของแม่อยู่ในซอยข้างหน้านี้แหละจ้ะ”เอมอรชี้ไปที่ปากทางเข้าซอยเล็กแคบ ที่ดูยังไงรถของเธอก็เข้าไปไม่ได้“รถขิมน่าจะเข้าไปไม่ได้นะคะ ซอยเล็กขนาดนี้ เราคงต้องลงเดินแล้วล่ะค่ะ”เขมมิกาจอดรถตรงปากทางเข้า หล่อนชะโงกหน้ามองถนนเล็กน้อย ตรงนี้มันทั้งมืดทั้งเปลี่ยว ก่อนจะหันมามองมารดาที่เริ่มเมาได้ที่ หญิงสาวพ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะหันไปมองทางเข้าซอยอีกครั้งปล่อยแม่เดินกลับเข้าบ้านไปตามลำพังคงจะไม่ได้ มันอันตรายเกินไป ในใจก็คิดไปถึงการหาที่อยู่ใหม่ให้ผู้เป็นแม่ หญิงสาวตัดสินใจดับเครื่องยนต์แล้วเดินลงจากรถ อ้อมไปเปิดประตูอีกฝั่ง ก่อนจะประคองร่างหนักอึ้งของมารดาออกมา“ไหวมั้ยคะ แม่ระวังหัวค่ะ ค่อย ๆ นะคะ เดี๋ยวขิมไปส่งที่บ้านนะ”“โอ๊ย ไม่เป็นไรหรอกลูก กลับไปพักเถอะ อีกนิดเดียวเอง แม่เดินไปเองได้”เอมอรยกมือโบก ทำท่าจะดันร่างเล็กของลูกสาวออก ก่อนจะขาอ่อนแรงเดือดร้อนเขมมิกาต้องรีบประคองช่วย พาหิ้วปีกเดินเข้าซอยเล็กอย่างทุลักทุเล ข้างหน้ามีแสงไฟสลัว ๆ จากหลอดไฟนีออนของบ้านคน เดินไปอีกนิดก็เจอสะพานไม้เก่าข้ามคูคลอง ได้กลิ่นน้ำเน่าลอยแตะจมูก สภา
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 27 แม่นกต่อ 1
บทที่ 27 แม่นกต่อ 1“เอางี้ดีกว่า แม่ไม่อยากคลาดกับขิมอีก เดี๋ยวแม่นั่งรอแถว ๆ นี้ก็ได้ หรือถ้าขิมกลัวอายคนอื่นเดี๋ยวแม่ไปนั่งรอตรงป้ายรถเมล์ก็ได้นะลูก ดะ.. ดูนี่สิ แม่เพิ่งได้ค่าแรงมา วันนี้ให้แม่ได้เลี้ยงข้าวลูกสักมื้อเถอะนะ”เอมอรล้วงเงินในกระเป๋าผ้าออกมานับรวมเหรียญแล้วได้เงินสามร้อยหกสิบแปดบาท ซึ่งเป็นค่าแรงที่หล่อนบอกว่า แบ่งเก็บไว้จากการทำงานสามวัน ใบหน้าอิดโรยพยายามยิ้มกว้างอวดเงินในมืออย่างภาคภูมิใจ“ก็ได้ค่ะ แต่แม่รอตรงป้ายรถเมล์หรือรอตรงนี้ไม่ได้หรอก อากาศร้อนแบบนี้ได้เป็นลมเป็นแล้งกันพอดี ฝั่งโน้นมีร้านสปา ขิมว่าแม่ไปนอนรอให้เขานวดตัวให้สักสามชั่วโมงดีกว่าค่ะ เดี๋ยววันนี้ขิมจะขอลาหัวหน้าขอกลับก่อน บ่ายสามเดี๋ยวขิมไปรับนะคะ หรือถ้าแม่หิวแม่หาอะไรรองท้องก่อนได้เลยนะคะ”“อื้อ ได้ ๆ เอาตามนี้ละกัน”เอมอรพยักหน้าเห็นด้วยกับข้อเสนอของลูกสาว เขมมิกาหยิบธนบัตรจากกระเป๋าเงินส่งให้ผู้เป็นแม่สองพันเงินจำนวนนี้ทำเอมอรตาลุกวาว ในใจก็เริ่มคิดว่าบางทีเขมมิกาก็อาจช่วยให้หล่อนไม่ลำบากได้เช่นกันคล้อยหลังเขมมิกา เอมอรก็ล้วงโทรศัพท์มือถือที่ซ่อนไว้ใต้เสื้อออกมาก่อนจะพิมพ์ข้อความรายงานความคื
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 26 สารภาพรัก 2 NC
บทที่ 26 สารภาพรัก 2 NC“พี่รักขิมนะ”เสียงทุ้มกระซิบบอกรักซ้ำ ๆ คนตัวเล็กในอ้อมกอดเงยหน้าขึ้นมอง น้ำตามากมายไหลอาบสองแก้มแดงเรื่อ ธีรภัทร์ก้มลงจูบซับสองเปลือกตาอย่างรักใคร่“พี่ภีมรักขิมจริง ๆ หรือคะ”เพราะเขาไม่เคยบอก และเธอก็ไม่เคยคาดหวังว่าจะได้ยินคำคำนี้ออกจากปากชายหนุ่ม ผู้ชายที่ตั้งกำแพงความสัมพันธ์ตั้งแต่วันแรกที่มาเหยียบที่นี่“ถ้าไม่จริงพี่คงไม่พาเธอไปเปิดตัวกับคุณพ่อ และก็คงไม่ประกาศต่อหน้าทุกคนว่าจะเลือกเธอ”การกระทำของเขาสำคัญกว่าคำพูดเสมอ ถึงแม้จะรู้แบบนั้น แต่เขมมิกาก็อยากจะได้รับคำยืนยันจากปากของเขาอยู่ดี“พี่รักขิม”“…”“รักขิมคนเดียว”ธีรภัทร์โน้มใบหน้าลงมาอีกครั้ง สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดกันและกัน เขมมิกาหลับตาพริ้มปล่อยตัวปล่อยใจรับจูบอ่อนหวานจากเขา เรียวลิ้นสากชำแรกเข้ามาในโพรงปากเล็ก วงแขนแข็งแรงกอดรัดเอวบางแนบแน่น มือข้างหนึ่งบีบขยำเต้าอวบหนักสลับเบาปลุกเร้าอารมณ์คนในอ้อมกอด ก่อนจะใช้มือเพียงข้างเดียวปลดกระดุมเสื้อทั้งหมด ก่อนจะสอดมือไปปลดตะขอบราเซียและเปลื้องทุกอย่างออกในคราเดียวกัน นิ้วโป้งบีบบี้เม็ดทับทิมสีเรื่อจนเขมมิกาเสียวสะท้านไปทั้งร่าง ส่งเสียงค
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 25 สารภาพรัก 1
บทที่ 25 สารภาพรัก 1“ไหน ๆ ก็ตัดชุดให้คนอื่นใส่มานักต่อนักแล้ว หาเวลาว่างตัดชุดให้ตัวเองบ้างสิ”หลังจากบนโต๊ะอาหารเงียบไปหลายอึดใจ เจ้าสัวธนาก็เริ่มชวนคริมาพูดคุยอีกครั้ง“คะ?”“ภีม ช่วงนี้งานที่บริษัทก็ไม่ค่อยยุ่งแล้ว มีเวลาก็ไปวัดตัวให้เรียบร้อย กว่าจะถึงฤกษ์ที่ซินแสให้มาก็อีกหลายเดือน หนูครีมรอได้ใช่ไหมลูก”“คุณพ่อครับ!!”ธีรภัทร์ปรายสายตาไปทางบิดาเมื่อรู้ความหมายในสิ่งที่เจ้าสัวต้องการสื่อ ไม่อยากจะเชื่อว่าท่านจะใช้วิธีนี้มามัดมือชก มือข้างหนึ่งของเขากุมมือเขมมิกาแน่น“หรือว่าช้าไป จันพรุ่งนี้เธอนัดซินแสให้เข้ามาพบฉันหน่อย หนุ่มสาวสมัยนี้ใจร้อนจริงเชียว หนูครีมอย่า...”เพล้ง!เมื่อบิดาไม่คิดไว้หน้ากัน ความอดทนอดกลั้นก็จบลง ธีรภัทร์ปัดแก้วน้ำลงพื้น เสียงของมันดังพอที่จะทำให้ทุกคนหยุดพูดและหันมามอง“ลุกขึ้น!”เขาใช้มือข้างที่กุมมือเขมมิกากระตุกรั้งให้หญิงสาวลุกขึ้นยืน“พี่ภีมคะ”ท่าทีแบบนี้ของเขาไม่บ่อยนักที่จะได้เห็น ทว่าก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่เคยมี เขมมิการู้ดีว่าเวลานี้อารมณ์ของเขาถึงจุดเดือดแล้ว นอกจากห้ามปรามไม่ได้ เธอยังต้องทำตัวเป็นพวกเดียวกันกับเขาอีกด้วยธีรภัทร์กระชากแขนเล็ก
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 24 แขกคนสำคัญ
บทที่ 24 แขกคนสำคัญคฤหาสน์ที่ปรากฏตรงเบื้องหน้าใหญ่โตโอ่อ่าสมฐานะตระกูลที่มั่งคั่งอันดับต้น ๆ ของประเทศ เขมมิกายืนนิ่งไม่ไหวติง รอให้ธีรภัทร์ก้าวลงจากรถมาหยุดยืนเคียงข้างกัน มือใหญ่หงายฝ่ามือออกให้เธอได้จับ พร้อมพยักหน้าให้กำลังใจเมื่อสัมผัสได้ถึงเหงื่อชื้นของฝ่ามือเล็ก“พวกเราเข้าไปข้างในกันเถอะ”เขาบีบมือหล่อนเล็กน้อย ก่อนจะพาเขมมิกาเดินเคียงคู่เข้าบ้านไปด้วยกันขาเรียวสั่นเล็กน้อยขณะก้าวผ่านพ้นประตูบ้าน ทุกสิ่งทุกอย่างราวกับคนละโลกกับที่เธอมา หน้าเล็กแหงนขึ้นเล็กน้อยมองแชนเดอเลียร์เหนือศีรษะแสงระยิบระยับจากคริสตัลนับพันกระทบนัยน์ตาจนแทบพร่าเลือนนี่บ้านคนหรือวังกันแน่...หญิงสาวกระตุกเกร็งเล็กน้อยเมื่อหันสายตาไปสบกับพวกแม่บ้านที่ยืนรอต้อนรับชายหนุ่ม เขาคงรับรู้ได้ถึงความประหม่าของเขมมิกาเมื่อฝ่ามือหนาบีบแน่นขึ้นจนเธอต้องเงยหน้ามองเขา“ไม่ต้องกลัวนะขิม มีพี่อยู่ด้วย”“ค่ะ พี่ภีม”เขาใช้มืออีกข้างซับเม็ดเหงื่อบนจมูกเล็กให้ ก่อนจะพาหญิงสาวไปยังชั้นสองของบ้าน ด้วยเวลานี้บิดาของเขามักจะขลุกตัวอยู่ในห้องทำงานก๊อกๆ ก๊อกๆ“เข้ามา”เมื่อได้รับอนุญาตจากเจ้าของเสียงทรงอำนาจ ชายหนุ่มก็เปิดปร
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 23 เงินสำคัญกว่า
บทที่ 23 เงินสำคัญกว่า“กะ แกเป็นแม่ของเขมมิกาเหรอ”คริมาจิกหัวถามซ้ำด้วยไม่อยากจะเชื่อ แต่เมื่ออีกฝ่ายยืนยันหนักแน่นหล่อนก็ไม่มีอะไรต้องคลางแคลงใจ“ใช่จ้ะ ฉันเนี่ยแหละ แม่ของเขมมิกา”แหงล่ะ ลูกสาวที่ยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่สุขสบาย มันจะมีแม่ที่มีสภาพเป็นนางฟ้านางสวรรค์ได้อย่างไรล่ะ“คุณจันบอกให้ฉันมาหาคุณที่นี่ คุณจะให้เงินฉันหากฉันบอกว่าตัวเองเป็นใคร”เอมอรรีบพูดถึงเรื่องเงินทันที คริมาแสยะยิ้มดูถูก กอดอกมองสภาพน่าสมเพชของอีกฝ่าย“แกทำงานอะไร”“เอ่อ… ฉันไม่ได้ทำงานมาหลายปีแล้วจ้ะ”ตั้งแต่เลิกรากับสามีใหม่อย่างชัยณรงค์ เอมอรก็ถูกเตะกลับมายังประเทศไทย หล่อนเร่ร่อนไม่ได้ทำงานทำการเป็นหลักแหล่ง นอกจากรับจ้างล้างจานตามร้านอาหารตามสั่งโต้รุ่ง กวาดถนน ได้เงินเล็ก ๆ น้อย ๆ พอให้ตัวเองมีเงินซื้อข้าวครบสามมื้อ......และซื้อเหล้า“แล้วได้ติดต่อกับลูกสาวบ้างหรือเปล่า”“ไม่ได้ติดต่อเลยจ้ะ ฉันไม่ได้ติดต่อกับยัยขิมมาหลายปีแล้ว”เอมอรรีบส่ายหน้า เรื่องลูกสาวถือเป็นของแสลงที่หล่อนไม่อยากยุ่งเกี่ยว กลัวว่าจะต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายต่าง ๆ“แสดงว่าแกคงไม่รู้เลยสินะ ว่าตอนนี้ลูกส
