LOGINShare
บทที่ 3 ข้อเสนอ
Last Updated:
2025-04-01 15:43:45บทที่ 3 ข้อเสนอ
“แกเป็นใครวะ”
หัวหน้าของพวกอันธพาลถามพลางหรี่ตามองสหรัฐอย่างพินิจพิจารณา ร่างสูงไม่ตอบอะไรแต่เดินเข้ามาพร้อมยื่นนามบัตรของตนให้
“ไปที่เกาะมุกดา แล้วฉันจะจ่ายเงินสิบล้านนี้ให้แกเอง”
“คะ...คุณเป็นใครครับ”
เสียงแหบพร่าตามประสาคนสูงวัยเอ่ยถาม ‘พศิน’ บิดาของพิมพ์พธูจ้องมองผู้มาเยือนรายใหม่ด้วยความฉงน ต่างจากหญิงสาวที่แน่นิ่งไปราวกับวิญญาณหลุดออกจากร่างไปแล้ว
นี่กำลังฝันอยู่ใช่ไหม...
“ผมคือคนที่จะมาซื้อที่ดินตรงนี้ทั้งหมด รวมถึงที่ดินของคุณครับ ยังไง...เราไปคุยกันที่เกาะมุกดาดีมั้ย ส่วนพวกคุณที่มาทวงเงิน จะไปด้วยกันเลยก็ได้นะ”
“ถ้าอย่างนั้นต้องรบกวนด้วยนะครับ”
พวกทวงหนี้มีท่าทีเปลี่ยนไปเมื่อเห็นนามบัตร เขาคือเจ้าของโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดในเกาะมุกดาและทะเลแถบนี้
“นายหัวครับ เรือพร้อมแล้วครับ”
ทะนงวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาตามเขา ก่อนจะพูดต่อเมื่อนับจำนวนคนที่จะขึ้นเรือกลับไปที่เกาะมุกดาด้วยสายตา
“เอ่อ...แต่ถ้าผู้โดยสารจะเยอะขนาดนี้ เกรงว่าเรือจะไม่พอนั่งนะครับ”
“เอาแบบนี้ พวกแกรอฉันอยู่ที่นี่ทั้งหมดนั่นแหละ เดี๋ยวฉันไปเอง”
เสียงของหัวหน้าแก๊งทวงหนี้ เอ่ยบอกลูกน้อง
“ครับลูกพี่”
พวกลูกน้องรับคำ เมื่อลดจำนวนผู้โดยสารลงได้จึงเตรียมเคลื่อนย้ายทุกคนไปยังท่าเรือ หญิงสาวกอดแขนบิดาแน่นด้วยไม่รู้ว่าชายหนุ่มจะมาไม้ไหน
มาดีหรือมาร้าย...
แปดปีที่ไม่ได้เจอและติดต่อกันอีกเลย ทำให้หล่อนไม่รู้ว่าสหรัฐเปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหน ทว่าดูจากแววตาแล้วมันชัดเจนมากถึงความแค้นที่เขามีต่อเธอ
มันก็สมควรแล้ว...พิมพ์พธู
“เชิญครับ”
ร่างสูงผายมือให้หล่อนกับพ่อเดินไปก่อน เขาทำเหมือนไม่รู้จักกันทั้งที่พิมพ์พธูมั่นใจว่าอีกฝ่ายจำตนได้แน่ จังหวะจะผ่านหน้าเขาไป ดวงตาคู่สวยสั่นไหวแอบเหลือบเห็นมุมปากของสหรัฐยกยิ้ม
มันเป็นยิ้มที่ดูเลือดเย็นมากกว่าเป็นมิตร!
ทะนงเดินนำหน้าสุดต่อด้วยหัวหน้าแก๊งทวงหนี้ พิมพ์พธูกับบิดาและปิดท้ายที่สหรัฐ เขาตามมาเงียบ ๆ ทว่าหญิงสาวรู้สึกได้ถึงสายตาเย็นยะเยือกที่จ้องมองจนรู้สึกเสียวสันหลัง เวรกรรมอันใดพัดพาให้ต้องมาเจอกับเขาอีกกันนะ อุตส่าห์วาดหวังว่าเขาคงมีชีวิตที่ดีหลังจากเลิกรากัน
แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นแบบนั้น....
สีหน้าคับแค้นใจและแววตากระหายการเอาคืนมันฉายชัดออกมาจากตัวเขา และเธอก็มั่นใจว่าเธอคิดไม่ผิด
หลังจากที่ทุกคนขึ้นมาบนเรือ โดยทะนงทำหน้าที่เป็นคนขับ สายตาคมของสหรัฐยังคงจับจ้องไปที่พิมพ์พธู และอาการกระสับกระส่ายของหญิงสาวที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็เป็นความตั้งใจของเขาทั้งสิ้น พิมพ์พธูยังคงลอบมองชายหนุ่มเป็นระยะ ๆ และทุกครั้งที่ยกเปลือกตาขึ้นมอง สายตาของอดีตคนรักก็ยังคงมองมาที่เธอไม่ละไปไหน
“ไม่เป็นไรนะลูก ถ้าเราขายที่ได้สิบล้าน ทุกอย่างก็จะจบแล้ว”
“จ้ะพ่อ”
แม้บิดาจะบอกออกมาแบบนั้น หากแต่หล่อนรู้สึกได้เลยว่ามันจะไม่จบลงง่าย ๆ
สหรัฐไม่เบนสายตาไปทิศทางอื่นเลยนอกจากมองพิมพ์พธู ราวกับกลัวว่ามันจะเป็นเพียงความฝันที่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง แปดปีก่อนเธอทำเรื่องเลวร้ายไว้กับเขาแล้วเหลือทิ้งไว้เพียงความเจ็บปวดฝังแน่นลึกจนกลายเป็นแผลเป็นในหัวใจ มาวันนี้สวรรค์ก็ส่งหล่อนกลับมาในอุ้งมือของเขาอีกครั้ง
ไม่มีทางที่ชายหนุ่มจะปล่อยให้เธอหลุดลอยไปเป็นครั้งที่สอง!
ใช้เวลาเพียงสิบนาทีจากฝั่งมาถึงเกาะมุกดา ทะนงเข้าจอดเทียบท่าหน้าบ้านของสหรัฐแทนการไปจอดฝั่งโรงแรมด้วยรู้ใจผู้เป็นเจ้านายดีว่าไม่ต้องการให้คนนอกเข้าไปรบกวนแขกที่มาพัก ร่างสูงกระโดดลงจากเรือไปก่อนแล้วยื่นมือมารอรับพศินกับพิมพ์พธู
ผู้เป็นพ่อจับมือเขาเพื่อประคองขึ้นท่าเรือ ขณะที่หญิงสาวคือคนต่อไปแต่เธอกลับลังเลอยู่นานสองนาน เพราะเขาไม่ใช่คนเดิมที่หล่อนเคยรู้จักอีกแล้ว
“มาสิ”
“ขอบคุณค่ะ”
หญิงสาวยอมส่งมือให้ ฝ่ามือใหญ่บีบมือเล็กแน่นจนเธอรู้สึกเจ็บแต่ทำได้เพียงแค่กัดกรามแน่น ตลอดทางที่มาที่นี้ได้แต่คิดเขามีจุดประสงค์อะไรกันแน่ถึงได้ปรากฏตัวออกมาช่วยเธอกับพ่อ
“ตามมาครับ”
“อะ...อ้าว แล้วผมล่ะ”
หัวหน้าแก๊งที่ส่งมือมาเก้อรีบตะโกนถาม ทว่าไม่มีใครอยู่รอช่วยพาเขาลงจากเรือเลยสักคน จึงต้องกระโดดข้ามช่องว่างเล็ก ๆ ระหว่างเรือกับท่าด้วยตนเองจนพลาดล้มกลิ้งไปบนซีเมนต์แข็ง ๆ แต่ก็ไม่มีใครคิดสนใจมองกลับไปสักคน
“โอ๊ย!”
พิมพ์พธูและบิดาเดินตามสหรัฐกับคนของเขาเข้าไปถึงห้องรับแขกภายในบ้าน เหมือนว่าบ้านนี้จะไม่มีใครอยู่นอกจากเขาเพราะเป็นบ้านท้ายเกาะซึ่งอยู่ตรงข้ามกับฝั่งโรงแรม และไม่ได้มีอาณาเขตมากมายนัก
เมื่อแปดปีก่อนสหรัฐหอบกายใจที่บอบช้ำจากกรุงเทพกลับมาที่แผ่นดินของแม่ เพื่อหวังเยียวยาหัวใจของเขาเองที่นี่ ขณะที่พ่อของเขาหลังจากแต่งงานใหม่ไปได้หลายปีแล้ว พักอาศัยอยู่ที่คฤหาสน์บนฝั่งแผ่นดินใหญ่
“เชิญนั่งครับ จะได้พูดคุยกัน”
เขาผายมือให้หล่อนกับพศินนั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้าม
หญิงสาวลอบมองเขาก่อนจะพบว่าสหรัฐมีสีผิวเข้มขึ้นกว่าเมื่อก่อน อาจเพราะเขาอยู่เกาะทุกวัน เจอกับลมแดดลมทะเลจนผิวเกรียมเปลี่ยนเป็นสีแทน แต่ผิวพรรณของเขายังคงเรียบเนียนสะอาดสะอ้าน มีมัดกล้ามเนื้อที่เห็นได้ชัดขึ้นกว่าสมัยมหาวิทยาลัยเยอะ หน้าตาคมเข้มชัดเด่นด้วยหนวดเคราจาง ๆ ทำให้ชายหนุ่มดูดุดันขึ้นกว่าเดิม
และเขายังคงทำให้เธอเผลอลอบมองได้อีกครั้ง
“ทะนงไปเอาสัญญาซื้อขายกับสมุดเช็กมา”
“ครับนาย”
ทะนงรับคำแล้วรีบไปเตรียมทุกอย่างตามคำสั่ง พศินมองไปรอบ ๆ บ้านหลังใหญ่ชั้นเดียว แต่กินพื้นที่ที่ดูกว้างขวางสำหรับการจะอยู่ลำพังไม่น้อย
“คุณเป็น...เจ้าของที่นี่เหรอครับ”
บิดาของพิมพ์พธูเอ่ยถามเขา
“ครับ ผมเป็นเจ้าของโรงแรมที่เกาะมุกดา และกำลังจะขยับขยายสาขาไปทำบนฝั่ง เลยต้องการพื้นที่แถวนั้นทั้งหมดเพื่อสร้างโรงแรม”
“ถึงได้อยากได้ที่ดินของผมสินะครับ แต่ว่าที่ดินตรงนั้นไม่ได้มากมายอะไร ผมไปตระเวนขายมาเยอะราคาเต็มที่ยังไม่ถึงสามล้านเลยนะครับ”
เพราะแบบนี้จึงยังตัดสินใจขายไม่ได้เสียที ด้วยราคามันน้อยเกินกว่าจะเอามาใช้หนี้ได้
“ครับ ราคาที่ดินของคุณกับจำนวนแปลงที่ได้มามันไม่มีทางถึงสิบล้านอยู่แล้ว ต่อให้คุณเร่ขายไปทั่วประเทศ สูงสุดก็คงสามล้านห้า”
“ถ้าอย่างนั้นทำไม...”
พศินมองเขาด้วยความสงสัย ในเมื่อที่ดินตรงนั้นราคาถูกกว่าที่เขาเสนอให้มากกว่าครึ่ง แล้วเพราะอะไรชายหนุ่มจึงยอมขาดทุนควักเนื้อตนเองแบบนี้
“ผมมีข้อเสนออื่นควบคู่กับการซื้อที่ดินผืนนั้น”
“ข้อเสนออะไรครับ”
สหรัฐเหยียดยิ้มมุมปาก แววตามาดร้ายจดจ้องไปยังพิมพ์พธูที่เริ่มรู้ชะตากรรมของตนเองแล้ว
“ลูกสาวของคุณ!”
“...”
“ผมต้องการแต่งงานกับเธอ!”
“....”
“เงินสิบล้าน..จะเป็นของคุณทันทีที่คุณตอบตกลง!”
Related chapters
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 4 ขอแต่งงาน
บทที่ 4 ขอแต่งงาน“คะ...คุณว่ายังไงนะคะ”พิมพ์พธูเอ่ยถามทันทีพลางมองเขาอย่างตกใจ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะมีแผนอะไรก็ตาม แต่เธอจะไม่ยอมให้เขาสมหวังแน่ ๆ“คิดว่าคุณคงไม่เคยรู้ แต่ผมกับพิมพ์...เราเคยคบกันสมัยเรียนมหาลัยครับ และผมยังรักเธออยู่ พอรู้ว่าเธอลำบากก็เลยอยากช่วยและฉวยโอกาสนี้ทำคะแนนให้เธอกลับมารักผมอีกครั้ง”สหรัฐปั้นหน้าเศร้าเมื่อพูดถึงเรื่องราวความหลังให้แก่ผู้เป็นพ่อของหญิงสาวฟัง และส่งสายตาเว้าวอนให้ชายสูงวัยตรงหน้ารับปากรับคำ“จริงเหรอครับ”ผู้เป็นพ่อตกใจไม่น้อยกับความจริงเรื่องนี้ แต่เมื่อไม่มีคำปฏิเสธจากบุตรสาวเขาจึงมั่นใจว่าสิ่งที่ชายหนุ่มพูดนั้นจริงทุกประการ พศินครุ่นคิดอย่างหนักด้วยไม่ว่าจะมองมุมไหน สหรัฐก็ถือเป็นผู้ชายที่เพียบพร้อมและมีทุกอย่างให้พิมพ์พธูได้โดยที่หล่อนไม่ต้องทนกัดก้อนเกลือกิน อยู่อย่างลำบากเหมือนตอนอยู่กับพ่อแบบเขา“ลองคิดดูนะครับ ผมจะปลดหนี้ทั้งหมดและจะฝากงานให้คุณทำบนฝั่งด้วย ที่สำคัญ...พิมพ์จะปลอดภัยเมื่ออยู่กับผม ไม่มีนักเลงหรือพวกทวงหนี้ที่ไหนกล้ามาแตะต้องเธอแน่”“ไม่นะจ๊ะพ่อ หนูไม่เป็นไรเลย พ่ออย่านะ”หล่อนจับแขนบิดาแล้วอ้อนวอน เธอยอมลำบากแต่จะไม่ขอเลือ
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 5 เสแสร้งแกล้งทำ
บทที่ 5 เสแสร้งแกล้งทำพศินยิ้มคลี่กว้างอย่างสบายใจ เมื่อได้ยินคำตอบตกลงจากลูกสาว เขาหันไปมองหน้าชายหนุ่มที่แสดงออกชัดเจนว่าพึงพอใจในคำตอบไม่แพ้กันพิมพ์พธูต้องการรักษาชีวิตของบิดาเอาไว้จึงไม่มีทางเลือก เธอมั่นใจว่าเขารู้อยู่แล้ว…ว่าท้ายที่สุดเธอจะต้องตอบตกลงอย่างแน่นอน“ดีแล้วล่ะลูกที่ตัดสินใจแบบนี้ ทั้งหมดก็เพื่อความสบายของตัวลูกเอง”บิดาเอ่ยพร้อมกับยื่นมือไปลูบศีรษะของลูกสาว“ในเมื่อทุกอย่างลงตัวดีแล้วถ้าอย่างนั้น…ทะนงเอาเอกสารมา” “นี่ครับเจ้านาย”เลขาหนุ่มส่งเอกสารที่ตระเตรียมมาให้ ข้างในเป็นเอกสารซื้อขายที่ดินในราคาสิบล้านบาทพร้อมกับเช็คเงินสด “นอกจากสัญญาในการซื้อขายแล้ว ผมคงต้องขอทำสัญญาเพิ่มอีกหนึ่งฉบับนะครับ เป็นสัญญาที่ผมจะมั่นใจว่าหลังจ่ายเงินไปแล้วลูกสาวคุณจะไม่เบี้ยว”“ฉันไม่เบี้ยวหรอกค่ะ ฉันพูดคำไหนคำนั้น”หญิงสาวเอ่ยแทรกเมื่อเจอสายตาดูถูกราวกับว่าเธอเป็นพวกนักต้มตุ๋นที่จะมาหลอกเอาเงินแล้วก็เชิดหนีไปสหรัฐเหยียดยิ้มแล้วรับเอาโน้ตบุ๊คจากทะนงมา จากนั้นเขาก็จัดการพิมพ์สัญญาฉบับพิเศษลงไป ในสัญญาระบุชัดเจนว่าเธอจะต้องแต่งงานกับเขาโดยไม่มีข้อแม้ ทันทีที่ได้เงินสิบล้านบาทไป พ
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 6 รักมากเกลียดมาก
บทที่ 6 รักมากเกลียดมาก“ปล่อยนะคะ ฉันเจ็บ!”ยิ่งบิดแขนออกมากเท่าไหร่ แรงบีบจากฝ่ามือของสหรัฐก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ความโกรธเกลียดที่ชายหนุ่มมีต่อเธอไม่เคยลดลงเลย มีแต่จะมากขึ้นเมื่ออีกฝ่ายมาอยู่ตรงหน้าแบบนี้รักมาก...ก็เกลียดมาก...และแค้นมาก...หลากหลายความรู้สึกตีกันจนยุ่งเหยิง เขาอยากทำให้เธอเจ็บเหมือนที่ครั้งหนึ่งพิมพ์พธูเคยยัดเยียดความทรมานเจียนตายนั้นให้กับเขา โดยที่เขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ทว่าเพียงแค่ได้สบตากัน...หัวใจแข็งกระด้างของชายหนุ่มแทบจะอ่อนยวบแล้วลืมสิ้นถึงสิ่งที่อีกฝ่ายเคยทำเอาไว้“เจ็บแค่นี้มันยังน้อยไป อย่ามาสำออย!”พลั่ก!เขาสะบัดเธอทิ้งจนคนตัวเล็กล้มถลาลงไปกองกับพื้นทราย พิมพ์พธูพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ด้วยคิดว่ามันคือสิ่งที่ต้องชดใช้ให้กับชายหนุ่ม ต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดเริ่มมาจากที่เธอทิ้งเขาไป แล้วจะเรียกร้องเอาอะไรได้ หากจะถูกเขาเกลียดชังมากขนาดนี้มันก็สมควรแล้ว“เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้เถอะ พองานแต่งงานเสร็จสิ้นลง เธอจะไม่ต่างอะไรกับลูกนกในกำมือของฉัน จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด”“ค่ะ”หญิงสาวรับคำโดยไม่เงยหน้ามองเขา เธอรอจนกระทั่งเสียงฝีเท้าหนัก ๆ ทิ้งห่างออกไปจึงเริ่ม
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 7 ของเคย ๆ NC
บทที่ 7 ของเคย ๆ NCคนงานของโรงแรมถูกเกณฑ์ให้มารับจ๊อบพิเศษ ด้วยการช่วยเตรียมงานแต่งแบบเรียบง่ายที่บ้านของนายหัวผู้เป็นเจ้าของเกาะ มีซุ้มทำจากเปลือกหอยและปะการังสำหรับให้คู่บ่าวสาวเดินผ่านไปยังแท่นทำพิธีของคนบนเกาะ มันเป็นแท่นที่ทำขึ้นมาจากหินอ่อนและเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ“ความเชื่อของคนบนเกาะมุกดาคือ…หากคู่แต่งงานเดินลอดซุ้มเปลือกหอยและปะการังพวกนี้ไปจนถึงบนแท่นทำพิธีแล้วจุมพิตกัน พวกเขาจะเป็นเนื้อคู่ตลอดไป”สหรัฐอธิบายให้หญิงสาวฟังเมื่อเห็นสีหน้าแสดงถึงความสงสัยของเธอขณะกำลังมองดูทุกคนพยายามลากแท่นหินอ่อนไปไว้ตรงปากทางออกของซุ้ม“โรแมนติกจังเลยนะคะ”เธอยิ้มฝันหวานเมื่อได้ยินเรื่องเล่าตำนานแบบนี้ ผู้หญิงทุกคนชอบเรื่องโรแมนติกอยู่แล้ว พิมพ์พธูก็เป็นอีกคนที่ต้องการเรื่องแบบนี้ในชีวิต“สำนึกเอาไว้ซะล่ะ ว่าคนระดับฉันกำลังจะทำเรื่องโรแมนติกขนาดนี้กับเธอ”“ค่ะ ฉันจะสำนึกเอาไว้”หน้าหวานที่เพิ่งปรือตาคลี่ยิ้มก็ต้องรีบหุบมันลงทันที เพ้อฝันอยู่ได้ไม่นานก็ถูกคำพูดเสียดสีของชายหนุ่มดับฝันอีกจนได้ เงียบปากสักสิบนาทีมันคงนานเกินไปสำหรับเขาสินะ“บอกไว้ก่อนว่าฉันไม่คิดจะจดทะเบียนสมรส”“ฉันก็ไม่ได้
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 8 เรื่องน่าอาย
บทที่ 8 เรื่องน่าอายหมับ!มือใหญ่คว้าต้นแขนหล่อนเต็มแรง แล้วเหวี่ยงให้มาหลบอยู่หลังต้นไม้พร้อมดึงกางเกงขึ้นมาใส่ตามเดิม เขาจำต้องหยุดทุกอย่างเอาไว้ทั้งที่อารมณ์ยังค้างคาอยู่ ชายหนุ่มต้องรอให้มันสงบลงเสียก่อน จึงจะปรากฏตัวออกไปหาทะนงได้ เพราะขืนออกไปทั้งที่เจ้าลูกชายยังเคารพธงชาติชี้หน้าคนอื่นอยู่ละก็มีหวัง...“ให้ฉันออกไปรับหน้าก่อนมั้ยคะ”“ไม่ต้อง”เขาตอบกลับเสียงแข็งพลางมองเธอด้วยสายตาดุดัน พิมพ์พธูทำได้เพียงถอนหายใจแล้วหลุบตาลงต่ำ ยอมมองพื้นดินเสียยังจะดีกว่ามองหน้าคนพาลทะนงพาบิดาของเธอเดินมาทางนี้ หญิงสาวเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อจึงลืมตัวอ้าปากจะตะโกนเรียกออกไป แต่กลับถูกสหรัฐเอามืออุดปากไว้พร้อมกระชากเข้าไปกอดหลบทั้งสองคนแนบแน่น ใบหน้าเล็กซุกอยู่บนอกกว้าง ขณะที่ส่วนนั้นของหล่อนถูกกลางกายที่ยังไม่สงบของชายหนุ่มดุนดันแก้มขาวร้อนผ่าวเพราะสถานการณ์มันช่างล่อแหลมเหลือเกิน“นายหัวอาจพาคุณพิมพ์เข้าไปในหมู่บ้านก็ได้ครับ ยังไงเราลองไปดูในหมู่บ้านกันก่อนนะครับ”“ข้างในมีหมู่บ้านด้วยเหรอ”พศินและทะนงเดินผ่านต้นไม้ใหญ่ที่หญิงสาวและชายหนุ่มหลบอยู่เพื่อไปทางหมู่บ้าน ทั้งคู่ทำตัวราวกับไกด์และนักท่
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 9 พิธีศักดิ์สิทธิ์
บทที่ 9 พิธีศักดิ์สิทธิ์ทุกขั้นตอนผ่านไปอย่างเรียบง่ายไม่ติดขัดอะไร เพราะมีคนของสหรัฐมาคอยช่วยจัดการให้จนพิมพ์พธูแทบไม่ต้องทำอะไรเลย และนี่ก็เป็นอีกวันที่หญิงสาวออกมานั่งรับลมทะเลยามค่ำคืนและมองดาวบนฟ้า เมฆสีดำคล้อยผ่านไปครั้งแล้วครั้งเล่า ใจก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าหากเธอมีโอกาสได้ล่องลอยอย่างเป็นอิสระแบบนั้นบ้างก็คงจะดีแต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีวันนั้นชีวิตของพิมพ์พธูถูกตีกรอบและถูกขังด้วยฝีมือของสหรัฐไปแล้วเธอเคยคิดถึงวันแต่งงานระหว่างตนเองกับเขาเมื่อสมัยยังคบหากัน เคยวาดฝันถึงความสุขล้นในหัวใจ เพราะมันคือการเริ่มต้นของความรักอีกขั้นหนึ่งกับเขา ไม่คิดเลยว่าพอวันนั้นมาถึงจริง ๆ จะกลายเป็นวันที่เธอไม่ต้องการให้เกิดขึ้นจริง การแต่งงานที่ไร้ซึ่งความรัก...มันโหดร้ายมากเกินไป“มาทำอะไรตรงนี้หรือลูก”“พ่อ!”หญิงสาวรีบลุกขึ้นหลังจากนอนหงายอยู่บนหาดทรายชมดาวอยู่นานสองนาน พศินตรงเข้ามานั่งข้างลูกสาวแล้วลูบไปตามเส้นผมของเธออย่างรักใคร่“พรุ่งนี้จะเป็นวันแต่งงานของลูกแล้วนะ ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับสินะ”“จ้ะ หนูตื่นเต้นเลยนอนไม่หลับ แล้วพ่อล่ะจ๊ะ”เธอโกหกบิดาออกไป หลังจากงานแต่งจบลง สหรัฐสัญญาว่าจะหาบ้า
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 10 จูบเลย
บทที่ 10 จูบเลยมีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้มเกิดขึ้นภายในงานแต่งงาน โดยเฉพาะพศินผู้เป็นพ่อ เมื่อได้เห็นลูกสาวมีความสุข เขาก็ไม่ขออะไรมากไปกว่านี้อีกแล้ว จะมีก็แต่สหรัฐที่รู้สึกขัดใจด้วยหลงคิดว่าการแต่งงานบ้าน ๆ เรียบง่ายไม่มีพิธีใหญ่โตจะทำให้สองพ่อลูกแสดงธาตุแท้ออกมา ทว่าความเป็นจริงกลับไม่เป็นอย่างนั้นทำไมพวกเขาถึงได้ดูพอใจกับงานเล็ก ๆ อย่างนี้ในเมื่อด้วยฐานะและชื่อเสียงของชายหนุ่ม สามารถจัดงานแต่งงานที่แสนยิ่งใหญ่อลังการให้กับหล่อนได้ไม่ยาก แต่นอกจากพิมพ์พธูจะไม่เรียกร้องแล้วเธอยังดูมีความสุขกว่าที่คิดเธอยิ้มระรื่นออกมาได้อย่างไรกัน ในเมื่อต้องแต่งงานกับผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเธอเคยเฉดหัวเขาทิ้งอย่างไม่ไยดี หรือเพราะหล่อนต่ำต้อยจนหาทางเลือกให้กับชีวิตไม่ได้แล้ว การที่เขายอมแต่งงานด้วย มันไม่ใช่โอกาสที่จะเข้ามาทักทายชีวิตที่แสนลำเค็ญของหล่อนได้บ่อยนักยิ่งคิดก็ยิ่งไม่เข้าใจ..สหรัฐอยากจะรู้นักว่าในใจของผู้หญิงคนนี้คิดอะไรอยู่กันแน่ดวงตาคมเข้มจ้องถมึงทึงไปยังเจ้าสาว กระทั่งคนถูกมองรู้ตัว เธอจึงเอ่ยถาม"มีอะไรหรือเปล่าคะ อยากให้ฉันทำอะไรหรือเปล่า""เปล่า"เขาตอบด้วยน้ำเสียงกดต่ำ และมองหล
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 11 คืนเข้าหอ
บทที่ 11 คืนเข้าหอตลอดทางเดินจากหน้าบ้านไปยังห้องหอถูกโปรยด้วยกลีบดอกไม้นานาพรรณที่มีขึ้นแค่บนเกาะนี้เท่านั้น เธอควงแขนเจ้าบ่าวเดินไปเรื่อย ๆโดยประเพณีการส่งตัวเข้าหอของเกาะนี้ จะไม่อนุญาตให้ใครเข้าไปในเขตตัวบ้านของบ่าวสาวทั้งสิ้น ไม่เว้นแม้แต่บุพการี ด้วยเป็นความเชื่อว่าบ้านของคู่แต่งงานใหม่ ควรจะมีแค่เขาสองคนเท่านั้นพศินผู้เป็นพ่อและชาวบ้านต่างพากันยืนรออยู่ข้างนอก พร้อมโบกมือส่งยิ้มให้บ่าวสาว พิมพ์พธูได้แต่ส่งยิ้มแห้งเหือด เธอรู้สึกเขินอายเล็กน้อย เพราะการเข้าหอ เป็นที่รู้กันดีอยู่แล้วว่าหลังจากนี้มันจะมีอะไรเกิดขึ้น มันเหมือนกับว่าเธอกับสามีกำลังป่าวประกาศให้ทุก ๆ คนได้รู้ว่า...'ขอตัวไปมีเซ็กซ์กันก่อนนะ' อะไรทำนองนั้น และแน่นอนว่ามันค่อนข้างน่าอาย หน้าสวยจู่ ๆ ก็แดงเรื่อ เธอปิดเปลือกตาพร้อมสะบัดหน้า ทำท่าราวกับว่ากำลังรู้สึกจั๊กจี้อย่างไรอย่างนั้น"เป็นอะไรไป ทำไมยิ้มหลอนแบบนี้""ใครยิ้มหลอนกัน คุณไม่เห็นเหรอว่าทุกคนกำลังยิ้มหน้าบานให้กับการเข้าหอของเรามากแค่ไหน"เธอกระซิบกระซาบตอบกลับ กระทั่งเดินมาจนถึงห้องหอที่อยู่สุดปลายทางเดิน บ่าวสาวหันมาหาทุกคนอีกครั้งแล้วโบกมือราวกับนาง
Last Updated : 2025-04-01
Latest chapter
ทวงรักนายหัว LoveSick บทส่งท้าย
บทส่งท้ายสิบสองปีต่อมา"ลม ไปตามคลื่นกับทรายเข้ามากินข้าวได้แล้ว"เสียงหวานของพิมพ์พธูในวัยสี่สิบปีตะโกนเรียกลูกชายคนโต'สายลม' วัยสิบขวบที่กำลังนั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับการเล่นหุ้นอยู่ในห้องรับแขกคนถูกเรียกหันมามองมารดาแต่ไม่ได้ตอบอะไร เขาวางหนังสือในมือลง ก่อนจะลุกขึ้นยืน สายลมเดินไปเรียกน้องฝาแฝดทั้งสองคนตามที่ผู้เป็นแม่สั่ง"คลื่น ทราย คุณแม่เรียกให้มากินข้าวได้แล้ว หยุดเล่นน้ำแล้วขึ้นมาก่อนคุณแม่จะออกมาเรียกเอง"เสียงของเด็กสิบขวบที่ยืนอยู่บนหาดทรายขาว ตะโกนเรียกเด็กสองคนที่กำลังเล่นน้ำอยู่"กำลังสนุกอยู่เลยพี่ลม"คนพูดหน้างอง้ำ 'คลื่นน้ำ' วัยเก้าขวบเป็นแฝดชายของ 'ผืนทราย' ซึ่งเป็นแฝดหญิง ที่แม้จะหน้าตาไม่เหมือนกัน หากแต่ก็เป็นฝาแฝดที่เกิดไล่กันมา คลื่นน้ำเกิดมาก่อนผืนทรายสิบวินาทีเท่านั้น"ไปเถอะพี่คลื่น เดี๋ยวคุณแม่ก็โมโหหรอก"ผืนทรายตรงเข้าไปดึงมือพี่ชายที่ทำท่าจะไม่ขึ้นจากทะเล ทะนงซึ่งคอยเฝ้าดูอยู่ตลอดเวลาเมื่อเห็นว่ามีเด็กคนหนึ่งที่กำลังดื้อ จึงเดินเข้าไปอุ้มคุณหนูของตนตอนนี้เขาเปลี่ยนหน้าที่จากเลขาของสหรัฐ ไปเป็นพี่เลี้ยงให้กับลูก ๆ ทั้งสามคนของนายหัวเรียบร้อยแล้วสายลมได
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 37 โงหัวไม่ขึ้น NC
บทที่ 37 โงหัวไม่ขึ้น 🔥🔥ทุกอย่างกลับสู่ความสงบ ช่วงเวลาของฤดูท่องเที่ยวมาถึง และสหรัฐต้องไปทำงานทุกวันจนแทบไม่มีเวลาว่าง เช่นเดียวกับหญิงสาวที่ได้รับหน้าที่ให้ดูแลด้านของที่ระลึกอื่น ๆ เพิ่มเติม จนเธอต้องเกณฑ์ชาวบ้านหลายคนมาช่วยกันทำ ตอนนี้รายได้กระจายอย่างทั่วถึงให้กับคนบนเกาะพิมพ์พธูเห็นว่าลูกหลานของชาวบ้านในเกาะหลายคนการศึกษายังเข้าไม่ถึง เธอจึงปรึกษากับสหรัฐว่าอยากจะเปิดโรงเรียนเอกชนเล็ก ๆ บนเกาะแห่งนี้ และจ้างคุณครูจำนวนหนึ่งให้มาคอยสอนความรู้ให้กับเด็ก ๆ เหล่านั้น แน่นอนว่าเขาไม่มีทางขัดความต้องการของภรรยา จึงเตรียมให้ทะนงดำเนินการหารือกับทางอำเภอรวมถึงทุกคนบนเกาะ"หลับแล้วหรือครับ"ร่างสูงที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ เดินขึ้นมาบนเตียงแล้วกอดหญิงสาวจากด้านหลัง ก่อนจะพรมจูบไปตามเส้นผมอ่อนนุ่มของภรรยาอย่างรักใคร่"ยังค่ะ พิมพ์กำลังอ่านเรซูเม่ของคนที่ส่งใบสมัครอยากเป็นครูในโรงเรียนของเราอยู่ค่ะ""มีคนที่เข้าตาบ้างมั้ย"หล่อนพยักหน้ารับ หลังจากอ่านใบสมัครทั้งหมดมาแล้วก็เจอที่เข้าตาอยู่สองสามคน อาจจะต้องมีการเรียกมาสัมภาษณ์ดูก่อน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่พักหรืออาหารการกินต่าง ๆ ชายหนุ่มจะเป็
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 36 ยินดีต้อนรับกลับบ้าน
บทที่ 36 ยินดีต้อนรับกลับบ้านหมับ!“จับตัวคนร้ายได้แล้ว!”เจ้าหน้าที่ตำรวจที่แอบซุ่มอยู่กระโจนเข้ามาจับตัวเข็มจิราแล้วกดลงกับพื้นพร้อมกับแย่งปืนไป หากแต่หล่อนไม่ได้สนใจเลยด้วยซ้ำ เอาแต่มองไปทางพิมพ์พธูที่ฟุบลงไปกับพื้นด้วยความสะใจก่อนจะหัวเราะร่วนอย่างมีความสุข ขอแค่ฆ่าเธอได้ก็พอแล้ว“พิมพ์! พิมพ์! เป็นอะไรมั้ย”“คุณรัฐ...”ทว่าชายหนุ่มกลับปรากฏตัวออกมา เขาวิ่งหน้าตั้งเข้าไปดูหญิงสาวด้วยท่าทางเป็นห่วง หากแต่พิมพ์พธูกลับลุกขึ้นมานั่งหน้าตาเฉย ทำเอาคนที่คิดว่าแผนการกำจัดศัตรูเป็นไปได้ด้วยดีอย่างเข็มจิราถึงกับช็อกตาตั้งเป็นไปได้อย่างไรกัน เธอยิงเข้าเต็ม ๆ ที่กลางลำตัวเลยไม่ใช่หรือ!“ไม่เป็นไรค่ะพี่รัฐ สบายมาก แต่แอบจุกนิดหน่อย”พิมพ์พธูตอบพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อที่สวมใส่อยู่ลง เผยให้เห็นเสื้อเกราะกันกระสุนที่ซ่อนอยู่ด้านใน“มะ...หมายความว่าพวกแก...”“เธอยังไม่ชินกับแผนล่อแม่เสือออกจากถ้ำของพวกเราอีกเหรอ พิมพ์รู้ว่าเป้าหมายอีกคนที่เธออยากจะกำจัดก็คือตัวพิมพ์ เลยยอมเอาตัวเองมาเป็นเป้าเพื่อล่อเธอออกมา แล้วพิมพ์ก็คิดถูก คนที่โดนความแค้นบังตาอย่างเธอมองไม่เห็นอะไรนอกจากเป้าหมายของตัวเองอยู่แ
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 35 เป้าหมายที่แท้จริง
บทที่ 35 เป้าหมายที่แท้จริงเมื่อเซ็นเอกสารทุกอย่างเพื่อขอนำตัวศพของบิดาไปทำพิธีเรียบร้อยแล้ว เธอก็เดินออกมาคุยกับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่รออยู่ ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่การยิงผิดตัวหรือการปล้นธรรมดาทั่วไปอย่างที่คิดในตอนแรก"นี่เป็นคลิปจากกล้องวงจรปิดของหมู่บ้านที่คุณพ่อคุณอาศัยอยู่ครับ ในกล้องจับภาพคนคนหนึ่งไว้ได้ พวกเราเลยมั่นใจว่าไม่ใช่การปล้นหรือว่ายิงผิดตัว"ตำรวจส่งแท็บเล็ตที่บันทึกสำเนาคลิปวิดีโอให้หญิงสาวและสหรัฐดู แม้จะยังไม่ซูมเข้าไป แต่ทั้งสองคนก็จำได้ดีว่าผู้ต้องสงสัยที่อยู่ในคลิปนั้นคือใคร"เข็มจิรา!""เข็มจิรา!"ทั้งคู่เอ่ยขึ้นมาพร้อมกัน ในคลิปแม้เธอจะพยายามปกปิดใบหน้าด้วยการสวมหมวกแล้วก็ตาม แต่ก็ยังมีจังหวะที่พลาดทำให้ใบหน้าถูกตรวจจับเอาไว้ได้ พอได้มารู้ว่าคนที่ฆ่าพ่อของเธอคือผู้หญิงคนนั้น พิมพ์พธูก็ยิ่งสงสารและรู้สึกผิดต่อบิดา ที่ต้องมารับเคราะห์แทนจากความแค้นที่คนอื่นมีต่อตนเอง"จับตัวได้มั้ยครับ""ยังครับ แต่กำลังแกะรอยเส้นทางที่คนร้ายใช้หลบหนีจากกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่ทั่ว คิดว่าเร็ว ๆ นี้คงหาตัวเจอครับ"สหรัฐเริ่มกังวล หล่อนไม่ได้แค่ตั้งใจจะฆ่าพ่อของเขาเท่านั้น แต่ตอนนี้ยังลง
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 34 ไม่เหลือใคร
บทที่ 34 ไม่เหลือใครพิมพ์พธูและสหรัฐกลับมานอนค้างที่บ้านของสัญชัย โดยจ้างพยาบาลพิเศษกับส่งคนงานไปเฝ้าที่หน้าห้องถึงสามคน ส่วนบริเวณรอบ ๆ บ้านก็เต็มไปด้วยคนจากเกาะมุกดาที่มาคอยดูแลและเป็นเวรยามให้ตลอดทั้งคืนหญิงสาวตื่นขึ้นมาในตอนเช้าเพื่อเตรียมอาหารให้กับสามีก่อนจะออกไปโรงพยาบาลอย่างเช่นทุกวัน ทั้งคู่ทิ้งเกาะมานานมีเพียงสหรัฐที่กลับไปสะสางงานบ้างเป็นครั้งคราว และเหลือเวลาอีกไม่ถึงสองอาทิตย์ก็จะถึงช่วงไฮซีซั่นที่แสนวุ่นวาย หล่อนได้แต่หวังว่าทุกอย่างจะจบลงด้วยดีแต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้เบาะแสของเข็มจิรา"อาหารเช้าให้แม่บ้านทำบ้างก็ได้ พิมพ์จะได้ไม่ต้องตื่นเช้าทุกวัน""ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พิมพ์อยากเป็นคนทำอาหารให้พี่รัฐเองมากกว่า"เธอยิ้มกว้าง ไม่มีท่าทีเหนื่อยอ่อนอะไรเลย ทั้งที่คอยอยู่ข้าง ๆ เขาทช่วยจัดการหลาย ๆ สิ่งตั้งแต่เกิดเรื่องแท้ ๆ พิมพ์พธูตักข้าวต้มกุ้งของโปรดให้สหรัฐถ้วยหนึ่ง ก่อนจะตักให้ตัวเองแล้วเดินมานั่งลงที่ฝั่งตรงกันข้าม"จริงสิ เมื่อคืนพิมพ์ฝันแปลก ๆ ด้วยค่ะ พิมพ์ฝันว่าพ่อมาหา แต่ในฝันพ่อมากับแม่ด้วยนะคะ ทั้งสองคนยิ้มอย่างมีความสุข แล้วก็ขอให้พิมพ์มีความสุขด้วยล่ะค่ะ"เรื่
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 33 แผนซ้อนแผน
บทที่ 33 แผนซ้อนแผนเมื่อได้รู้ความจริงว่าที่ผ่านมาถูกหลอกให้ตายใจมาโดยตลอด เข็มจิราก็หันไปมองสหรัฐที่ลุกขึ้นมานั่งหลังจากปลอมตัวเป็นบิดานอนอยู่เฉย ๆ ปล่อยให้เธอพยายามลงมือฆ่าอยู่นานสองนาน"คุณ..คุณหลอกฉัน""ฉันแค่กระตุ้นให้เธอลงมือเร็วขึ้น เพราะฉันทนหายใจร่วมกับผู้หญิงใจร้ายอย่างเธอต่อไปไม่ไหว เธอทำได้ไงเข็มจิรา พ่อฉันทั้งรักและดีกับเธอขนาดนี้ แต่เธอก็ยังคิดฆ่าท่านได้ลงคอ!"เขาตวาดเสียงสั่นดังลั่นด้วยความโกรธ ดวงตาแดงก่ำฉายความชิงชังที่มีต่อคนตรงหน้ามากเกินกว่าจะอดทนอดกลั้นไว้ได้"ถึงยังไงพ่อคุณก็ต้องตายอยู่แล้ว ฉันก็แค่ช่วยให้เขาตายเร็วขึ้น ฉันผิดด้วยเหรอ""ถ้าเธอหมายถึงเรื่องยาพิษละก็...มันถูกเปลี่ยนเป็นผงวิตามินตั้งแต่วันที่ฉันทำชามข้าวต้มแตกแล้วล่ะค่ะ"พิมพ์พธูโยนซองที่มีผงสีขาวไปตรงหน้าของหล่อน ในวันที่ชายหนุ่มล่อเธอออกไป หญิงสาวก็ไปค้นห้องของเข็มจิราจนเจอซองยาพิษ แล้วเอาผงวิตามินที่มีลักษณะคล้ายกันมาเปลี่ยนแทน เพราะมันเป็นวิธีเดียวที่จะช่วยให้สัญชัยปลอดภัยระหว่างต้องหาหลักฐานเพิ่มคนถูกตลบหลังโกรธจนเลือดขึ้นหน้า ยิ่งมารู้ว่าทุกคำพูดทุกการกระทำที่สหรัฐเคยทำกับหล่อนก่อนหน้านี้ เป
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 32 เจ้าแผนการ
บทที่ 32 เจ้าแผนการ"เราต้องมีหลักฐานมากกว่านี้ แค่นี้คงเอาผิดอะไรไม่ได้ อย่างน้อยที่สุดพี่จะต้องรู้ให้ได้ว่าเธอทำอะไรกับคุณพ่อ ทำไมจู่ ๆ คุณพ่อถึงกลายเป็นแบบนี้""แล้วเราจะรู้ได้ยังไงล่ะคะ เธอคงไม่พูดออกมาง่าย ๆ หรอก นอกซะจากเธอจะหลุดเผยไต๋ออกมาหรือไม่ก็ต้องมีหลักฐานเป็นคลิปวิดีโอตอนเธอทำผิดชัดเจนมากกว่านี้ จะทำแบบนั้นได้ก็คงต้องติดกล้องวงจรปิดไว้ในบ้านเท่านั้นล่ะค่ะ"แต่ถ้าจะติดกล้องวงจรปิดอีกฝ่ายคงไม่ยอมแน่ หรือถึงจะยอมก็คงจะต้องหาทางหลบเลี่ยงกล้องไม่ให้ตัวเองถูกจับภาพเอาไว้ได้อย่างแน่นอน"งั้นเราก็ต้องติดกล้องวงจรปิดโดยไม่ให้เข็มจิรารู้ตัว""จะทำได้ยังไงคะ เธออยู่บ้านตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง เฝ้าคุณพ่อแทบจะตลอดเวลา ไม่ยอมออกไปไหนเลย"ทั้งสองคนเงียบไป รู้สึกเหมือนมืดแปดด้าน เพราะเข็มจิราคงระวังตัวมากเหมือนกัน ยิ่งตอนนี้มีสหรัฐและพิมพ์พธูมาพักอาศัยอยู่ด้วย"ต้องมีสักคนสิ...ที่ผู้หญิงคนนั้นจะไม่ระวังตัว และสามารถพาเธอออกไปข้างนอกได้โดยที่เธอไม่สงสัย"ร่างสูงขมวดคิ้วแน่น พยายามใช้ความคิด"มีนะคะ"คนตัวเล็กยิ้มพราวเมื่อนึกถึงแผนการหนึ่งขึ้นมาได้ เธอหันไปมองร่างสูงข้างตัว ไม่จำเป็นต้องไปหาค
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 31 คนร้ายตัวจริง
บทที่ 31 คนร้ายตัวจริงกว่าหนึ่งอาทิตย์แล้วพี่พิมพ์พธูกับสหรัฐมาพักอยู่ที่บ้านบนฝั่งเพื่อคอยดูแลสัญชัย และดูเหมือนว่าเหตุการณ์นี้จะทำให้ชายหนุ่มกับเข็มจิรามีโอกาสใกล้ชิดกันมากขึ้น เพราะต้องคอยปรึกษากันเรื่องอาการป่วยของผู้เป็นพ่อภาระหน้าที่ในการดูแลสัญชัย ส่วนใหญ่จะตกเป็นหน้าที่ของพิมพ์พธูโดยปริยาย มีเพียงเรื่องอาหารการกินและยาเท่านั้นที่เข็มจิรายังคอยกำกับไม่ขาดตกบกพร่อง นอกเหนือจากนั้นเธอเอาแต่คอยตามติดสหรัฐเฉกเช่นวันนี้ พิมพ์พธูยกข้าวต้มที่เข็มจิราเตรียมไว้ให้ขึ้นมาให้พ่อสามีด้วยตัวเอง"กินข้าวก่อนนะคะคุณพ่อ"เมื่อจัดการกับข้าวต้มในชามเสร็จ หญิงสาวก็วางมันลงในถาด ก่อนจะลุกเดินไปเปิดผ้าม่านเพื่อรับแสงเช้าของวันให้มากขึ้น สายตาหม่นมองทอดออกไปด้านนอก ด้วยเธอไม่รู้ว่าเธอจะต้องอยู่ที่นี่อีกนานแค่ไหนภายในห้องนี้มีคนอุดอู้ เหี่ยวเฉาถึงสองคน ในขณะที่เธอดูแลพ่อสามี เข็มจิราก็กำลังเอาใจใส่สามีของเธออยู่นี่เรากำลังสลับหน้าที่กันอยู่หรอกหรือ….เธอถอนหายใจทิ้งเบา ๆ ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ แล้วหมุนเดินกลับมาทางสัญชัย"อากาศตอนนี้ดีมากเลยค่ะ คุณพ่อต้องรีบหายเร็ว ๆ จะได้ออกไปสูดอากาศข้างนอ
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 30 งูพิษ (2)
บทที่ 30 งูพิษ (2)เข็มจิรานั่งบีบน้ำตามาตลอดทางตั้งแต่ขึ้นรถมา เธอต้องการให้เขาเห็นว่าตนเองกำลังเสียใจมากแค่ไหนที่สามีต้องมาเป็นแบบนี้ ด้วยหวังว่าความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันจะทำให้เขาเริ่มใจอ่อน เหมือนอย่างเมื่อคืนนี้ แค่เธอทำเป็นร้องไห้นิดหน่อย ก็สามารถทำให้เขากอดปลอบได้แล้วมารยาหญิงมีเป็นร้อยเล่มเกวียน ไม่มีทางที่หล่อนจะอ่อยเขาไม่สำเร็จ"ผมบอกคุณแล้วไงว่าอย่าเพิ่งคิดมาก ร้องไห้ไปก็ไม่มีประโยชน์ ไปคุยกับคุณหมอก่อนจะได้หารือกันว่าจะช่วยคุณพ่อได้ยังไง""ฉันรู้ค่ะ ฉันพยายามแล้ว แต่ฉันก็อดเป็นห่วงคุณสัญชัยไม่ได้จริง ๆ ฮึก..."หญิงสาวทำเป็นก้มหน้าปาดน้ำตา หากแต่กำลังแอบยิ้มดีใจเพราะรู้ดีว่าชะตาชีวิตของสัญชัยอยู่ได้นานแค่ไหน ทั้งหมดมันขึ้นอยู่กับความพอใจของเธอ"คุณพ่อยังไม่ตายสักหน่อย เลิกร้องไห้สักที"รถจอดติดไฟแดงพอดี เขาจึงหันไปเชยคางหล่อนขึ้นแล้วใช้นิ้วปาดน้ำตาให้ การกระทำของชายหนุ่มสร้างความสุขให้กับเข็มจิราเป็นอย่างมาก หัวใจของเธอเต้นแรง เฝ้ารอที่จะได้สมรักกับเขาจนแทบทนไม่ไหวขอแค่บิดาของอีกฝ่ายตายไปเสียก็จะไม่มีใครมาว่าได้ หากเธอกับเขาจะรักและอยู่กินกันอย่างฉันผัวเมีย เข็มจิราใน
