LOGINShare
บทที่ 5 เสแสร้งแกล้งทำ
Last Updated:
2025-04-01 15:44:21บทที่ 5 เสแสร้งแกล้งทำ
พศินยิ้มคลี่กว้างอย่างสบายใจ เมื่อได้ยินคำตอบตกลงจากลูกสาว เขาหันไปมองหน้าชายหนุ่มที่แสดงออกชัดเจนว่าพึงพอใจในคำตอบไม่แพ้กัน
พิมพ์พธูต้องการรักษาชีวิตของบิดาเอาไว้จึงไม่มีทางเลือก เธอมั่นใจว่าเขารู้อยู่แล้ว…ว่าท้ายที่สุดเธอจะต้องตอบตกลงอย่างแน่นอน
“ดีแล้วล่ะลูกที่ตัดสินใจแบบนี้ ทั้งหมดก็เพื่อความสบายของตัวลูกเอง”
บิดาเอ่ยพร้อมกับยื่นมือไปลูบศีรษะของลูกสาว
“ในเมื่อทุกอย่างลงตัวดีแล้วถ้าอย่างนั้น…ทะนงเอาเอกสารมา”
“นี่ครับเจ้านาย”
เลขาหนุ่มส่งเอกสารที่ตระเตรียมมาให้ ข้างในเป็นเอกสารซื้อขายที่ดินในราคาสิบล้านบาทพร้อมกับเช็คเงินสด
“นอกจากสัญญาในการซื้อขายแล้ว ผมคงต้องขอทำสัญญาเพิ่มอีกหนึ่งฉบับนะครับ เป็นสัญญาที่ผมจะมั่นใจว่าหลังจ่ายเงินไปแล้วลูกสาวคุณจะไม่เบี้ยว”
“ฉันไม่เบี้ยวหรอกค่ะ ฉันพูดคำไหนคำนั้น”
หญิงสาวเอ่ยแทรกเมื่อเจอสายตาดูถูกราวกับว่าเธอเป็นพวกนักต้มตุ๋นที่จะมาหลอกเอาเงินแล้วก็เชิดหนีไป
สหรัฐเหยียดยิ้มแล้วรับเอาโน้ตบุ๊คจากทะนงมา จากนั้นเขาก็จัดการพิมพ์สัญญาฉบับพิเศษลงไป ในสัญญาระบุชัดเจนว่าเธอจะต้องแต่งงานกับเขาโดยไม่มีข้อแม้ ทันทีที่ได้เงินสิบล้านบาทไป พยานของสัญญานี้คือบิดาของหล่อนเองและเลขาของเขา จากนั้นเอกสารก็ถูกสั่งปริ๊นออกมา
“อ่านก่อนมั้ยครับ”
เขายื่นมือส่งให้กับเธอ
พิมพ์พธูรับมาอ่าน รายละเอียดในสัญญาไม่ได้ระบุอะไรมากมายนอกจากว่าเธอจะต้องแต่งงานกับเขาเท่านั้น
“ไม่มีระบุวันที่ต้องหย่ากันเหรอคะ!”
“ใครเขาแต่งกันเพื่อหย่าเหรอครับ”
น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถามกลับพร้อมกับมองคนตัวเล็กที่กำลังหน้ามุ่ยด้วยสายตาแวววาวเป็นประกาย เขาไม่คิดจะปล่อยพิมพ์พธูไปอยู่แล้ว เธอจะต้องตกอยู่ในเงื้อมมือของเขาไปตลอดชีวิต
“นั่นสิพิมพ์ ถามอะไรแบบนั้น ต้องขอโทษแทนลูกสาวผมด้วยนะครับ แกคงตื่นเต้นที่รู้ว่าคุณยังรักและก็อยากแต่งงานกับแกอยู่แบบนี้”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเข้าใจว่าเราห่างกันมานาน คงต้องใช้เวลาอีกไม่น้อยกว่าพิมพ์จะยอมเปิดใจให้ผมอีกครั้งหนึ่ง”
เขาแสร้งทำตัวเป็นสุภาพบุรุษพูดจาดีเมื่ออยู่ต่อหน้าพศิน หญิงสาวแอบเบ้ปาก กลอกตามองบน ด้วยตัวเธอรู้ดีถึงนิสัยใจคอของเขาในเวลานี้ แม้ว่าเมื่อก่อนอีกฝ่ายจะเคยเป็นผู้ชายแสนสุภาพและอบอุ่น แต่ด้วยเวลาผ่านไปคนเราย่อมเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมดา
ยิ่งไปกว่านั้นพิมพ์พธูรู้ว่าเขาต้องการแก้แค้น แก้แค้นในสิ่งที่เธอเคยทำไว้กับเขาเมื่อแปดปีก่อน
“รบกวนเซ็นชื่อตรงนี้กันด้วยนะครับ”
ทะนงเอาเอกสารสัญญามาให้บิดาและหญิงสาวเซ็น มือเล็กถือปากกาค้างเอาไว้ราวกับกำลังชั่งใจ หากแต่ไม่มีโอกาสใดให้เลือกอีกแล้ว นาทีนี้ความปลอดภัยเดียวในชีวิตของเธอและพ่อก็คือสหรัฐ
เขาเท่านั้นที่จะช่วยเธอได้
เมื่อจรดปากกาเซ็นลายเซ็นของตัวเองลงไป เท่ากับว่าในตอนนี้เธอไม่ต่างอะไรกับตุ๊กตาหุ่นเชิดรอวันให้เขาเบื่อแล้วเขี่ยทิ้งสินะ
“นี่ครับ เช็คเงินสดสิบล้านบาท คุณลุง…ไม่สิ…คุณพ่อเอาไปใช้หนี้ได้เลยนะครับ”
ชายหนุ่มเซ็นเช็คแล้วส่งให้กับพศิน พวกทวงหนี้ตาวาวเมื่อเห็นว่ากำลังจะได้เงินทั้งหมดคืนมา
“เอามาสิวะ!”
มันรีบแย่งเช็คไปจากมือของพศินอย่างดีใจ จากนี้ไปจะได้หลุดพ้นจากการตามทวงหนี้ของพ่อลูกคู่นี้สักที
“ถ้ายังไงคืนนี้คุณพ่อกับพิมพ์ก็พักกันซะที่นี่เลยนะครับ เดี๋ยวผมให้คนเตรียมห้องไว้ให้ ส่วนแก…ฉันจะให้คนของฉันไปส่งกลับขึ้นฝั่ง แล้วอย่าคิดเสนอหน้ามาที่นี่อีกเป็นครั้งที่สอง ไม่อย่างนั้นครั้งหน้า…แกจะไม่ได้กลับออกไปจากเกาะนี้ง่าย ๆ แน่”
น้ำเสียงเข้มเอ่ยอย่างเดือดดาลพร้อมชี้หน้าอีกฝ่าย
“ก็ถ้าไม่มีใครเป็นหนี้อีก ฉันก็คงไม่โผล่หน้ามาให้เห็นเป็นครั้งที่สองหรอก”
“ทะนง ส่งแขก”
“ครับนาย”
ทะนงรับคำแล้วเดินนำพวกทวงหนี้กลับไปยังท่าเรืออีกครั้ง จากนั้นสหรัฐก็ตะโกนเรียกแม่บ้านของตนเองออกมา
“ป้าชื่น ป้าชื่นอยู่มั้ย”
“อยู่ค่ะนายหัว ป้าอยู่นี่ มีอะไรให้ป้ารับใช้คะ”
ป้าชื่นทำหน้าที่เป็นแม่บ้านอยู่ที่นี่ตั้งแต่ก่อนที่สหรัฐจะย้ายกลับมาปักหลักที่นี่ หล่อนรีบวิ่งเข้ามาเพื่อรอรับคำสั่งจากเขา
“ช่วยเตรียมห้องให้กับคุณพศินและคุณพิมพ์พธูด้วย”
“ได้เลยค่ะนายหัว”
ป้าชื่นรับคำแล้วรีบไปทำตามคำสั่ง
เมื่อไม่มีคนนอกอยู่แล้ว ผู้เป็นพ่อก็เตรียมคุยเรื่องงานแต่งงานที่จะเกิดขึ้นทันที
“แล้วเรื่องการแต่งงานจะเอายังไงต่อครับ”
“ผมคิดว่าจะจัดเป็นพิธีเรียบง่ายครับ บนเกาะมุกดาของเรามีพิธีโบราณกันอยู่ก็คงจะจัดตามนั้น หรือว่า…พิมพ์อยากจะได้แบบยิ่งใหญ่ดีครับ”
รอยยิ้มของสหรัฐในตอนนี้ ไม่ว่าจะนั่งมอง ยืนมอง นอนมอง หรือว่าตีลังกามองเธอก็เห็นตั้งแต่ร้อยเมตรด้วยซ้ำว่าเขาเสแสร้งแกล้งทำ
ยิ้มที่ไม่บริสุทธิ์!
“ไม่ค่ะฉันอยากได้พิธีเรียบง่ายเล็ก ๆ เล็กให้มากที่สุดเท่าที่จะเล็กได้มีแค่คุณกับฉันสองคนได้ยิ่งดี”
“อ้าว แล้วพ่อล่ะลูก”
บิดารีบแย้งเมื่อเห็นว่าลูกสาวต้องการงานแต่งงานที่มีเพียงเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวแค่สองคน
“ไม่ต้องห่วงนะครับ ถึงจะเป็นงานแต่งงานแบบเรียบง่าย แต่ผมจะจัดให้สมเกียรติของพิมพ์มากที่สุดเลยครับ”
“ต้องขอบคุณมากเลยนะครับ ถ้าไม่ได้คุณ ป่านนี้ผมกับลูกคงถูกพวกมันเอาไปขายหมดแล้ว พิมพ์…ขอบคุณพี่เขาสิลูก”
พศินบอกลูกสาว ซึ่งหล่อนแสดงสีหน้าชัดเจน ว่าไม่เต็มใจหากแต่ไม่อาจขัดคำสั่งบิดาได้จึงยกมือไหว้เขาส่ง ๆ
“ขอบคุณค่ะ”
เธอแค่นเสียงบอกออกไป สายตาของเธอแสดงให้เห็นชัดว่าต้องการเป็นศัตรูกับเขา
……………………
พศินเหนื่อยล้าจากเหตุการณ์วันนี้เลยหลับไปตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ ขณะที่หญิงสาวออกมาเดินเล่นริมชายหาดที่ด้านนอกด้วยเพราะนอนไม่หลับ อาจเพราะแปลกที่บวกกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้นมันรวดเร็วเสียจนตั้งตัวไม่ทัน
พิมพ์พธูรู้สึกท้อแท้ในโชคชะตาของตัวเองเหลือเกิน
ที่ผ่านมาสวรรค์ยังเล่นตลกกับชีวิตของหล่อนไม่มากพออีกหรือ เหตุใดจึงไม่พอใจเสียที ทำไมต้องส่งสหรัฐกลับเข้ามาในชีวิตของเธออีกด้วย
“ออกมาเดินอ่อยเหยื่ออะไรตรงนี้”
“คุณสหรัฐ”
เธอทักทายเขาด้วยชื่อเต็มยศ ทั้งที่เมื่อก่อนเคยเรียกเขาว่าพี่รัฐสั้น ๆ แท้ ๆ และนั่นทำให้ชายหนุ่มพยายามข่มอารมณ์โกรธกับสรรพนามที่เปลี่ยนไปของเธอ
“ฉันถามว่าเธอออกมาทำบ้าอะไรตรงนี้ หรือว่ามารอดูว่าจะมีผู้ชายคนไหนเข้ามาตกเป็นเหยื่ออีก”
“ถ้าปากและความคิดของคุณมันจะคิดเรื่องดี ๆ ออกมาไม่ได้ก็ไม่ต้องพูดอะไรออกมาหรอกค่ะ ฉันไม่อยากเสียเวลาเสวนากับคุณ”
หญิงสาวแสดงท่าทีปั้นปึ่งต่อเขาอย่างชัดเจน และหันหลังเดินหนีไปโดยไม่สนใจร่างสูงที่ก้าวขาเดินตามมาติด ๆ
“จะไปไหน”
“ไปไหนก็ได้ที่ไม่ต้องเห็นหน้าคุณ”
หล่อนตอบกลับโดยไม่มองหน้าเขาจริง ๆ เธอเอาแต่ก้มหน้าก้มตาเดินไปข้างหน้าแบบไม่คิดชีวิต
เขาได้ในสิ่งที่อยากจะได้ไปหมดแล้ว จะตามจองเวรไปถึงเมื่อไหร่กัน เว้นจังหวะให้เธอได้หายใจหายคอบ้างไม่ได้เลยหรือ
“มันจะมากเกินไปแล้วนะพิมพ์พธู!”
หมับ!
มือใหญ่เอื้อมไปคว้าแขนเล็กแล้วกระชากกลับเข้ามาหาตัว เธอไม่อาจสู้แรงเขาได้จึงถลาเข้าสู่อ้อมอกของคนตัวใหญ่ ก่อนจะถูกเขาตระกองกอดไว้แน่น ดวงตาคมตวัดมองลงมาอย่างเดือดดาล!
Related chapters
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 6 รักมากเกลียดมาก
บทที่ 6 รักมากเกลียดมาก“ปล่อยนะคะ ฉันเจ็บ!”ยิ่งบิดแขนออกมากเท่าไหร่ แรงบีบจากฝ่ามือของสหรัฐก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ความโกรธเกลียดที่ชายหนุ่มมีต่อเธอไม่เคยลดลงเลย มีแต่จะมากขึ้นเมื่ออีกฝ่ายมาอยู่ตรงหน้าแบบนี้รักมาก...ก็เกลียดมาก...และแค้นมาก...หลากหลายความรู้สึกตีกันจนยุ่งเหยิง เขาอยากทำให้เธอเจ็บเหมือนที่ครั้งหนึ่งพิมพ์พธูเคยยัดเยียดความทรมานเจียนตายนั้นให้กับเขา โดยที่เขาไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ทว่าเพียงแค่ได้สบตากัน...หัวใจแข็งกระด้างของชายหนุ่มแทบจะอ่อนยวบแล้วลืมสิ้นถึงสิ่งที่อีกฝ่ายเคยทำเอาไว้“เจ็บแค่นี้มันยังน้อยไป อย่ามาสำออย!”พลั่ก!เขาสะบัดเธอทิ้งจนคนตัวเล็กล้มถลาลงไปกองกับพื้นทราย พิมพ์พธูพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ด้วยคิดว่ามันคือสิ่งที่ต้องชดใช้ให้กับชายหนุ่ม ต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดเริ่มมาจากที่เธอทิ้งเขาไป แล้วจะเรียกร้องเอาอะไรได้ หากจะถูกเขาเกลียดชังมากขนาดนี้มันก็สมควรแล้ว“เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้เถอะ พองานแต่งงานเสร็จสิ้นลง เธอจะไม่ต่างอะไรกับลูกนกในกำมือของฉัน จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด”“ค่ะ”หญิงสาวรับคำโดยไม่เงยหน้ามองเขา เธอรอจนกระทั่งเสียงฝีเท้าหนัก ๆ ทิ้งห่างออกไปจึงเริ่ม
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 7 ของเคย ๆ NC
บทที่ 7 ของเคย ๆ NCคนงานของโรงแรมถูกเกณฑ์ให้มารับจ๊อบพิเศษ ด้วยการช่วยเตรียมงานแต่งแบบเรียบง่ายที่บ้านของนายหัวผู้เป็นเจ้าของเกาะ มีซุ้มทำจากเปลือกหอยและปะการังสำหรับให้คู่บ่าวสาวเดินผ่านไปยังแท่นทำพิธีของคนบนเกาะ มันเป็นแท่นที่ทำขึ้นมาจากหินอ่อนและเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ“ความเชื่อของคนบนเกาะมุกดาคือ…หากคู่แต่งงานเดินลอดซุ้มเปลือกหอยและปะการังพวกนี้ไปจนถึงบนแท่นทำพิธีแล้วจุมพิตกัน พวกเขาจะเป็นเนื้อคู่ตลอดไป”สหรัฐอธิบายให้หญิงสาวฟังเมื่อเห็นสีหน้าแสดงถึงความสงสัยของเธอขณะกำลังมองดูทุกคนพยายามลากแท่นหินอ่อนไปไว้ตรงปากทางออกของซุ้ม“โรแมนติกจังเลยนะคะ”เธอยิ้มฝันหวานเมื่อได้ยินเรื่องเล่าตำนานแบบนี้ ผู้หญิงทุกคนชอบเรื่องโรแมนติกอยู่แล้ว พิมพ์พธูก็เป็นอีกคนที่ต้องการเรื่องแบบนี้ในชีวิต“สำนึกเอาไว้ซะล่ะ ว่าคนระดับฉันกำลังจะทำเรื่องโรแมนติกขนาดนี้กับเธอ”“ค่ะ ฉันจะสำนึกเอาไว้”หน้าหวานที่เพิ่งปรือตาคลี่ยิ้มก็ต้องรีบหุบมันลงทันที เพ้อฝันอยู่ได้ไม่นานก็ถูกคำพูดเสียดสีของชายหนุ่มดับฝันอีกจนได้ เงียบปากสักสิบนาทีมันคงนานเกินไปสำหรับเขาสินะ“บอกไว้ก่อนว่าฉันไม่คิดจะจดทะเบียนสมรส”“ฉันก็ไม่ได้
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 8 เรื่องน่าอาย
บทที่ 8 เรื่องน่าอายหมับ!มือใหญ่คว้าต้นแขนหล่อนเต็มแรง แล้วเหวี่ยงให้มาหลบอยู่หลังต้นไม้พร้อมดึงกางเกงขึ้นมาใส่ตามเดิม เขาจำต้องหยุดทุกอย่างเอาไว้ทั้งที่อารมณ์ยังค้างคาอยู่ ชายหนุ่มต้องรอให้มันสงบลงเสียก่อน จึงจะปรากฏตัวออกไปหาทะนงได้ เพราะขืนออกไปทั้งที่เจ้าลูกชายยังเคารพธงชาติชี้หน้าคนอื่นอยู่ละก็มีหวัง...“ให้ฉันออกไปรับหน้าก่อนมั้ยคะ”“ไม่ต้อง”เขาตอบกลับเสียงแข็งพลางมองเธอด้วยสายตาดุดัน พิมพ์พธูทำได้เพียงถอนหายใจแล้วหลุบตาลงต่ำ ยอมมองพื้นดินเสียยังจะดีกว่ามองหน้าคนพาลทะนงพาบิดาของเธอเดินมาทางนี้ หญิงสาวเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อจึงลืมตัวอ้าปากจะตะโกนเรียกออกไป แต่กลับถูกสหรัฐเอามืออุดปากไว้พร้อมกระชากเข้าไปกอดหลบทั้งสองคนแนบแน่น ใบหน้าเล็กซุกอยู่บนอกกว้าง ขณะที่ส่วนนั้นของหล่อนถูกกลางกายที่ยังไม่สงบของชายหนุ่มดุนดันแก้มขาวร้อนผ่าวเพราะสถานการณ์มันช่างล่อแหลมเหลือเกิน“นายหัวอาจพาคุณพิมพ์เข้าไปในหมู่บ้านก็ได้ครับ ยังไงเราลองไปดูในหมู่บ้านกันก่อนนะครับ”“ข้างในมีหมู่บ้านด้วยเหรอ”พศินและทะนงเดินผ่านต้นไม้ใหญ่ที่หญิงสาวและชายหนุ่มหลบอยู่เพื่อไปทางหมู่บ้าน ทั้งคู่ทำตัวราวกับไกด์และนักท่
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 9 พิธีศักดิ์สิทธิ์
บทที่ 9 พิธีศักดิ์สิทธิ์ทุกขั้นตอนผ่านไปอย่างเรียบง่ายไม่ติดขัดอะไร เพราะมีคนของสหรัฐมาคอยช่วยจัดการให้จนพิมพ์พธูแทบไม่ต้องทำอะไรเลย และนี่ก็เป็นอีกวันที่หญิงสาวออกมานั่งรับลมทะเลยามค่ำคืนและมองดาวบนฟ้า เมฆสีดำคล้อยผ่านไปครั้งแล้วครั้งเล่า ใจก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าหากเธอมีโอกาสได้ล่องลอยอย่างเป็นอิสระแบบนั้นบ้างก็คงจะดีแต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีวันนั้นชีวิตของพิมพ์พธูถูกตีกรอบและถูกขังด้วยฝีมือของสหรัฐไปแล้วเธอเคยคิดถึงวันแต่งงานระหว่างตนเองกับเขาเมื่อสมัยยังคบหากัน เคยวาดฝันถึงความสุขล้นในหัวใจ เพราะมันคือการเริ่มต้นของความรักอีกขั้นหนึ่งกับเขา ไม่คิดเลยว่าพอวันนั้นมาถึงจริง ๆ จะกลายเป็นวันที่เธอไม่ต้องการให้เกิดขึ้นจริง การแต่งงานที่ไร้ซึ่งความรัก...มันโหดร้ายมากเกินไป“มาทำอะไรตรงนี้หรือลูก”“พ่อ!”หญิงสาวรีบลุกขึ้นหลังจากนอนหงายอยู่บนหาดทรายชมดาวอยู่นานสองนาน พศินตรงเข้ามานั่งข้างลูกสาวแล้วลูบไปตามเส้นผมของเธออย่างรักใคร่“พรุ่งนี้จะเป็นวันแต่งงานของลูกแล้วนะ ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับสินะ”“จ้ะ หนูตื่นเต้นเลยนอนไม่หลับ แล้วพ่อล่ะจ๊ะ”เธอโกหกบิดาออกไป หลังจากงานแต่งจบลง สหรัฐสัญญาว่าจะหาบ้า
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 10 จูบเลย
บทที่ 10 จูบเลยมีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้มเกิดขึ้นภายในงานแต่งงาน โดยเฉพาะพศินผู้เป็นพ่อ เมื่อได้เห็นลูกสาวมีความสุข เขาก็ไม่ขออะไรมากไปกว่านี้อีกแล้ว จะมีก็แต่สหรัฐที่รู้สึกขัดใจด้วยหลงคิดว่าการแต่งงานบ้าน ๆ เรียบง่ายไม่มีพิธีใหญ่โตจะทำให้สองพ่อลูกแสดงธาตุแท้ออกมา ทว่าความเป็นจริงกลับไม่เป็นอย่างนั้นทำไมพวกเขาถึงได้ดูพอใจกับงานเล็ก ๆ อย่างนี้ในเมื่อด้วยฐานะและชื่อเสียงของชายหนุ่ม สามารถจัดงานแต่งงานที่แสนยิ่งใหญ่อลังการให้กับหล่อนได้ไม่ยาก แต่นอกจากพิมพ์พธูจะไม่เรียกร้องแล้วเธอยังดูมีความสุขกว่าที่คิดเธอยิ้มระรื่นออกมาได้อย่างไรกัน ในเมื่อต้องแต่งงานกับผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเธอเคยเฉดหัวเขาทิ้งอย่างไม่ไยดี หรือเพราะหล่อนต่ำต้อยจนหาทางเลือกให้กับชีวิตไม่ได้แล้ว การที่เขายอมแต่งงานด้วย มันไม่ใช่โอกาสที่จะเข้ามาทักทายชีวิตที่แสนลำเค็ญของหล่อนได้บ่อยนักยิ่งคิดก็ยิ่งไม่เข้าใจ..สหรัฐอยากจะรู้นักว่าในใจของผู้หญิงคนนี้คิดอะไรอยู่กันแน่ดวงตาคมเข้มจ้องถมึงทึงไปยังเจ้าสาว กระทั่งคนถูกมองรู้ตัว เธอจึงเอ่ยถาม"มีอะไรหรือเปล่าคะ อยากให้ฉันทำอะไรหรือเปล่า""เปล่า"เขาตอบด้วยน้ำเสียงกดต่ำ และมองหล
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 11 คืนเข้าหอ
บทที่ 11 คืนเข้าหอตลอดทางเดินจากหน้าบ้านไปยังห้องหอถูกโปรยด้วยกลีบดอกไม้นานาพรรณที่มีขึ้นแค่บนเกาะนี้เท่านั้น เธอควงแขนเจ้าบ่าวเดินไปเรื่อย ๆโดยประเพณีการส่งตัวเข้าหอของเกาะนี้ จะไม่อนุญาตให้ใครเข้าไปในเขตตัวบ้านของบ่าวสาวทั้งสิ้น ไม่เว้นแม้แต่บุพการี ด้วยเป็นความเชื่อว่าบ้านของคู่แต่งงานใหม่ ควรจะมีแค่เขาสองคนเท่านั้นพศินผู้เป็นพ่อและชาวบ้านต่างพากันยืนรออยู่ข้างนอก พร้อมโบกมือส่งยิ้มให้บ่าวสาว พิมพ์พธูได้แต่ส่งยิ้มแห้งเหือด เธอรู้สึกเขินอายเล็กน้อย เพราะการเข้าหอ เป็นที่รู้กันดีอยู่แล้วว่าหลังจากนี้มันจะมีอะไรเกิดขึ้น มันเหมือนกับว่าเธอกับสามีกำลังป่าวประกาศให้ทุก ๆ คนได้รู้ว่า...'ขอตัวไปมีเซ็กซ์กันก่อนนะ' อะไรทำนองนั้น และแน่นอนว่ามันค่อนข้างน่าอาย หน้าสวยจู่ ๆ ก็แดงเรื่อ เธอปิดเปลือกตาพร้อมสะบัดหน้า ทำท่าราวกับว่ากำลังรู้สึกจั๊กจี้อย่างไรอย่างนั้น"เป็นอะไรไป ทำไมยิ้มหลอนแบบนี้""ใครยิ้มหลอนกัน คุณไม่เห็นเหรอว่าทุกคนกำลังยิ้มหน้าบานให้กับการเข้าหอของเรามากแค่ไหน"เธอกระซิบกระซาบตอบกลับ กระทั่งเดินมาจนถึงห้องหอที่อยู่สุดปลายทางเดิน บ่าวสาวหันมาหาทุกคนอีกครั้งแล้วโบกมือราวกับนาง
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 12 ไม่อยากเสียศักดิ์ศรี NC
บทที่ 12 ไม่อยากเสียศักดิ์ศรี 🔥🔥🔥ริมฝีปากหนาประกบจูบลงมาโดยไม่ทันให้ตั้งตัว เขาถอดเสื้อที่ยังคาอยู่ของตนเองออกเพราะทนให้มันเกะกะต่อไปไม่ไหว เรียวลิ้นสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากอุ่นเล็กของหญิงสาว ชอนไชไล่ต้อนลิ้นน้อย ๆ ของพิมพ์พธู รสจูบที่แนบแน่นและลึกซึ้งขนาดนี้ ชวนให้หวนนึกถึงเรื่องในอดีต มือใหญ่เลื่อนมากอบกุมอกอวบแล้วบีบเล่นเบา ๆ ด้วยความมันมือ และไม่ลืมที่จะเอาปลายนิ้วไล่เขี่ยวนกับยอดถันชูชันสีหวานเขารู้ดีและจดจำได้อย่างแม่นยำว่าจุดอ่อนของพิมพ์พธูอยู่ตรงไหนบ้าง ชายหนุ่มเลื่อนตัวต่ำลงไปหลังถอนริมฝีปากออกจากปากอิ่ม จนใบหน้ามาหยุดลงตรงทรวงอกเต่งตึง"อยากให้ฉันเลียให้มั้ย"เขาช่างกล้าถามคำถามนี้ออกมา เธอไม่กล้าตอบออกไป หากแต่ในใจอยากให้ชายหนุ่มทำตามมากกว่าที่พูดเสียอีก สหรัฐยกยิ้มอย่างพอใจเพราะเพียงแค่เห็นแววตาที่จ้องมองมาอย่าเว้าวอนของเธอ ก็รู้แล้วว่าคำตอบคืออะไรเขาไม่รอช้า...ครอบครองตุ่มไตนั้นด้วยริมฝีปากของตนเอง พร้อมตวัดลิ้นเลียไปรอบ ๆ โดยเน้นไปที่ส่วนชูชันเป็นพิเศษเพื่อให้ฐานตูมเด้งสู้มือ"อ๊ะ..."หญิงสาวไม่อาจทนไหว เธอปลดปล่อยเสียงครางหวานออกมาเมื่อหน้าอกถูกปรนเปรอพร้อมกันทั้งส
Last Updated : 2025-04-01ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 13 เช้าหวานชื่น
บทที่ 13 เช้าหวานชื่นพิมพ์พธูลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าของวันใหม่ พระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าไปเรียบร้อยแล้ว ข้างกายของหญิงสาวไม่มีใครอยู่เลย ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปรอบห้อง ไม่มีวี่แววของสามี หล่อนชันตัวลุกขึ้นนั่งด้วยร่างที่ยังเปลือยเปล่าอยู่บนเตียง สายตาที่มองลงบนผ้าปูยับยู่ยี่ มันเศร้าสร้อยจนน่าสงสารยามเช้าอันหวานชื่นของคู่แต่งงานใหม่ไม่มีทางจะเกิดขึ้นกับเธอ และเธอก็น่าจะรู้เรื่องนี้ดีอยู่แก่ใจ อาจเพราะเมื่อคืนได้รับความอ่อนโยนมากมายจากเขา จึงหลงคิดไปว่าเช้าวันใหม่จะต้องมีอะไรดี ๆ อย่างแน่นอนจากนี้ไปชีวิตของเธอจะเป็นอย่างไรกันนะสหรัฐตั้งใจจะทำอะไรกับเธอต่อกันแน่คนตัวเล็กลุกขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อทำหน้าที่ของภรรยาต่อ เธอไม่รู้หรอกว่าตอนนี้ชายหนุ่มอยู่ที่ใดและกำลังทำอะไรอยู่ หากแต่หน้าที่ที่ต้องคอยปรนนิบัติสามีในฐานะภรรยา ก็จะพยายามทำให้ไม่ขาดตกบกพร่องจะได้ไม่ถูกอีกฝ่ายต่อว่าในภายหลังก๊อก ก๊อก ก๊อก!!"นายหญิง นายหัวให้มาตามไปกินข้าวค่ะ"ป้าชื่นมาเคาะประตูเรียกตามคำสั่งของสหรัฐ เมื่อได้ยินเสียง หล่อนจึงแง้มประตูห้องน้ำเปิดออกมาแล้วตะโกนตอบกลับไป"ค่ะป้าชื่น เดี๋ยวหนูออกไปค่ะ"ร่าง
Last Updated : 2025-04-01
Latest chapter
ทวงรักนายหัว LoveSick บทส่งท้าย
บทส่งท้ายสิบสองปีต่อมา"ลม ไปตามคลื่นกับทรายเข้ามากินข้าวได้แล้ว"เสียงหวานของพิมพ์พธูในวัยสี่สิบปีตะโกนเรียกลูกชายคนโต'สายลม' วัยสิบขวบที่กำลังนั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับการเล่นหุ้นอยู่ในห้องรับแขกคนถูกเรียกหันมามองมารดาแต่ไม่ได้ตอบอะไร เขาวางหนังสือในมือลง ก่อนจะลุกขึ้นยืน สายลมเดินไปเรียกน้องฝาแฝดทั้งสองคนตามที่ผู้เป็นแม่สั่ง"คลื่น ทราย คุณแม่เรียกให้มากินข้าวได้แล้ว หยุดเล่นน้ำแล้วขึ้นมาก่อนคุณแม่จะออกมาเรียกเอง"เสียงของเด็กสิบขวบที่ยืนอยู่บนหาดทรายขาว ตะโกนเรียกเด็กสองคนที่กำลังเล่นน้ำอยู่"กำลังสนุกอยู่เลยพี่ลม"คนพูดหน้างอง้ำ 'คลื่นน้ำ' วัยเก้าขวบเป็นแฝดชายของ 'ผืนทราย' ซึ่งเป็นแฝดหญิง ที่แม้จะหน้าตาไม่เหมือนกัน หากแต่ก็เป็นฝาแฝดที่เกิดไล่กันมา คลื่นน้ำเกิดมาก่อนผืนทรายสิบวินาทีเท่านั้น"ไปเถอะพี่คลื่น เดี๋ยวคุณแม่ก็โมโหหรอก"ผืนทรายตรงเข้าไปดึงมือพี่ชายที่ทำท่าจะไม่ขึ้นจากทะเล ทะนงซึ่งคอยเฝ้าดูอยู่ตลอดเวลาเมื่อเห็นว่ามีเด็กคนหนึ่งที่กำลังดื้อ จึงเดินเข้าไปอุ้มคุณหนูของตนตอนนี้เขาเปลี่ยนหน้าที่จากเลขาของสหรัฐ ไปเป็นพี่เลี้ยงให้กับลูก ๆ ทั้งสามคนของนายหัวเรียบร้อยแล้วสายลมได
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 37 โงหัวไม่ขึ้น NC
บทที่ 37 โงหัวไม่ขึ้น 🔥🔥ทุกอย่างกลับสู่ความสงบ ช่วงเวลาของฤดูท่องเที่ยวมาถึง และสหรัฐต้องไปทำงานทุกวันจนแทบไม่มีเวลาว่าง เช่นเดียวกับหญิงสาวที่ได้รับหน้าที่ให้ดูแลด้านของที่ระลึกอื่น ๆ เพิ่มเติม จนเธอต้องเกณฑ์ชาวบ้านหลายคนมาช่วยกันทำ ตอนนี้รายได้กระจายอย่างทั่วถึงให้กับคนบนเกาะพิมพ์พธูเห็นว่าลูกหลานของชาวบ้านในเกาะหลายคนการศึกษายังเข้าไม่ถึง เธอจึงปรึกษากับสหรัฐว่าอยากจะเปิดโรงเรียนเอกชนเล็ก ๆ บนเกาะแห่งนี้ และจ้างคุณครูจำนวนหนึ่งให้มาคอยสอนความรู้ให้กับเด็ก ๆ เหล่านั้น แน่นอนว่าเขาไม่มีทางขัดความต้องการของภรรยา จึงเตรียมให้ทะนงดำเนินการหารือกับทางอำเภอรวมถึงทุกคนบนเกาะ"หลับแล้วหรือครับ"ร่างสูงที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ เดินขึ้นมาบนเตียงแล้วกอดหญิงสาวจากด้านหลัง ก่อนจะพรมจูบไปตามเส้นผมอ่อนนุ่มของภรรยาอย่างรักใคร่"ยังค่ะ พิมพ์กำลังอ่านเรซูเม่ของคนที่ส่งใบสมัครอยากเป็นครูในโรงเรียนของเราอยู่ค่ะ""มีคนที่เข้าตาบ้างมั้ย"หล่อนพยักหน้ารับ หลังจากอ่านใบสมัครทั้งหมดมาแล้วก็เจอที่เข้าตาอยู่สองสามคน อาจจะต้องมีการเรียกมาสัมภาษณ์ดูก่อน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่พักหรืออาหารการกินต่าง ๆ ชายหนุ่มจะเป็
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 36 ยินดีต้อนรับกลับบ้าน
บทที่ 36 ยินดีต้อนรับกลับบ้านหมับ!“จับตัวคนร้ายได้แล้ว!”เจ้าหน้าที่ตำรวจที่แอบซุ่มอยู่กระโจนเข้ามาจับตัวเข็มจิราแล้วกดลงกับพื้นพร้อมกับแย่งปืนไป หากแต่หล่อนไม่ได้สนใจเลยด้วยซ้ำ เอาแต่มองไปทางพิมพ์พธูที่ฟุบลงไปกับพื้นด้วยความสะใจก่อนจะหัวเราะร่วนอย่างมีความสุข ขอแค่ฆ่าเธอได้ก็พอแล้ว“พิมพ์! พิมพ์! เป็นอะไรมั้ย”“คุณรัฐ...”ทว่าชายหนุ่มกลับปรากฏตัวออกมา เขาวิ่งหน้าตั้งเข้าไปดูหญิงสาวด้วยท่าทางเป็นห่วง หากแต่พิมพ์พธูกลับลุกขึ้นมานั่งหน้าตาเฉย ทำเอาคนที่คิดว่าแผนการกำจัดศัตรูเป็นไปได้ด้วยดีอย่างเข็มจิราถึงกับช็อกตาตั้งเป็นไปได้อย่างไรกัน เธอยิงเข้าเต็ม ๆ ที่กลางลำตัวเลยไม่ใช่หรือ!“ไม่เป็นไรค่ะพี่รัฐ สบายมาก แต่แอบจุกนิดหน่อย”พิมพ์พธูตอบพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อที่สวมใส่อยู่ลง เผยให้เห็นเสื้อเกราะกันกระสุนที่ซ่อนอยู่ด้านใน“มะ...หมายความว่าพวกแก...”“เธอยังไม่ชินกับแผนล่อแม่เสือออกจากถ้ำของพวกเราอีกเหรอ พิมพ์รู้ว่าเป้าหมายอีกคนที่เธออยากจะกำจัดก็คือตัวพิมพ์ เลยยอมเอาตัวเองมาเป็นเป้าเพื่อล่อเธอออกมา แล้วพิมพ์ก็คิดถูก คนที่โดนความแค้นบังตาอย่างเธอมองไม่เห็นอะไรนอกจากเป้าหมายของตัวเองอยู่แ
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 35 เป้าหมายที่แท้จริง
บทที่ 35 เป้าหมายที่แท้จริงเมื่อเซ็นเอกสารทุกอย่างเพื่อขอนำตัวศพของบิดาไปทำพิธีเรียบร้อยแล้ว เธอก็เดินออกมาคุยกับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่รออยู่ ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่การยิงผิดตัวหรือการปล้นธรรมดาทั่วไปอย่างที่คิดในตอนแรก"นี่เป็นคลิปจากกล้องวงจรปิดของหมู่บ้านที่คุณพ่อคุณอาศัยอยู่ครับ ในกล้องจับภาพคนคนหนึ่งไว้ได้ พวกเราเลยมั่นใจว่าไม่ใช่การปล้นหรือว่ายิงผิดตัว"ตำรวจส่งแท็บเล็ตที่บันทึกสำเนาคลิปวิดีโอให้หญิงสาวและสหรัฐดู แม้จะยังไม่ซูมเข้าไป แต่ทั้งสองคนก็จำได้ดีว่าผู้ต้องสงสัยที่อยู่ในคลิปนั้นคือใคร"เข็มจิรา!""เข็มจิรา!"ทั้งคู่เอ่ยขึ้นมาพร้อมกัน ในคลิปแม้เธอจะพยายามปกปิดใบหน้าด้วยการสวมหมวกแล้วก็ตาม แต่ก็ยังมีจังหวะที่พลาดทำให้ใบหน้าถูกตรวจจับเอาไว้ได้ พอได้มารู้ว่าคนที่ฆ่าพ่อของเธอคือผู้หญิงคนนั้น พิมพ์พธูก็ยิ่งสงสารและรู้สึกผิดต่อบิดา ที่ต้องมารับเคราะห์แทนจากความแค้นที่คนอื่นมีต่อตนเอง"จับตัวได้มั้ยครับ""ยังครับ แต่กำลังแกะรอยเส้นทางที่คนร้ายใช้หลบหนีจากกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่ทั่ว คิดว่าเร็ว ๆ นี้คงหาตัวเจอครับ"สหรัฐเริ่มกังวล หล่อนไม่ได้แค่ตั้งใจจะฆ่าพ่อของเขาเท่านั้น แต่ตอนนี้ยังลง
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 34 ไม่เหลือใคร
บทที่ 34 ไม่เหลือใครพิมพ์พธูและสหรัฐกลับมานอนค้างที่บ้านของสัญชัย โดยจ้างพยาบาลพิเศษกับส่งคนงานไปเฝ้าที่หน้าห้องถึงสามคน ส่วนบริเวณรอบ ๆ บ้านก็เต็มไปด้วยคนจากเกาะมุกดาที่มาคอยดูแลและเป็นเวรยามให้ตลอดทั้งคืนหญิงสาวตื่นขึ้นมาในตอนเช้าเพื่อเตรียมอาหารให้กับสามีก่อนจะออกไปโรงพยาบาลอย่างเช่นทุกวัน ทั้งคู่ทิ้งเกาะมานานมีเพียงสหรัฐที่กลับไปสะสางงานบ้างเป็นครั้งคราว และเหลือเวลาอีกไม่ถึงสองอาทิตย์ก็จะถึงช่วงไฮซีซั่นที่แสนวุ่นวาย หล่อนได้แต่หวังว่าทุกอย่างจะจบลงด้วยดีแต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้เบาะแสของเข็มจิรา"อาหารเช้าให้แม่บ้านทำบ้างก็ได้ พิมพ์จะได้ไม่ต้องตื่นเช้าทุกวัน""ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พิมพ์อยากเป็นคนทำอาหารให้พี่รัฐเองมากกว่า"เธอยิ้มกว้าง ไม่มีท่าทีเหนื่อยอ่อนอะไรเลย ทั้งที่คอยอยู่ข้าง ๆ เขาทช่วยจัดการหลาย ๆ สิ่งตั้งแต่เกิดเรื่องแท้ ๆ พิมพ์พธูตักข้าวต้มกุ้งของโปรดให้สหรัฐถ้วยหนึ่ง ก่อนจะตักให้ตัวเองแล้วเดินมานั่งลงที่ฝั่งตรงกันข้าม"จริงสิ เมื่อคืนพิมพ์ฝันแปลก ๆ ด้วยค่ะ พิมพ์ฝันว่าพ่อมาหา แต่ในฝันพ่อมากับแม่ด้วยนะคะ ทั้งสองคนยิ้มอย่างมีความสุข แล้วก็ขอให้พิมพ์มีความสุขด้วยล่ะค่ะ"เรื่
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 33 แผนซ้อนแผน
บทที่ 33 แผนซ้อนแผนเมื่อได้รู้ความจริงว่าที่ผ่านมาถูกหลอกให้ตายใจมาโดยตลอด เข็มจิราก็หันไปมองสหรัฐที่ลุกขึ้นมานั่งหลังจากปลอมตัวเป็นบิดานอนอยู่เฉย ๆ ปล่อยให้เธอพยายามลงมือฆ่าอยู่นานสองนาน"คุณ..คุณหลอกฉัน""ฉันแค่กระตุ้นให้เธอลงมือเร็วขึ้น เพราะฉันทนหายใจร่วมกับผู้หญิงใจร้ายอย่างเธอต่อไปไม่ไหว เธอทำได้ไงเข็มจิรา พ่อฉันทั้งรักและดีกับเธอขนาดนี้ แต่เธอก็ยังคิดฆ่าท่านได้ลงคอ!"เขาตวาดเสียงสั่นดังลั่นด้วยความโกรธ ดวงตาแดงก่ำฉายความชิงชังที่มีต่อคนตรงหน้ามากเกินกว่าจะอดทนอดกลั้นไว้ได้"ถึงยังไงพ่อคุณก็ต้องตายอยู่แล้ว ฉันก็แค่ช่วยให้เขาตายเร็วขึ้น ฉันผิดด้วยเหรอ""ถ้าเธอหมายถึงเรื่องยาพิษละก็...มันถูกเปลี่ยนเป็นผงวิตามินตั้งแต่วันที่ฉันทำชามข้าวต้มแตกแล้วล่ะค่ะ"พิมพ์พธูโยนซองที่มีผงสีขาวไปตรงหน้าของหล่อน ในวันที่ชายหนุ่มล่อเธอออกไป หญิงสาวก็ไปค้นห้องของเข็มจิราจนเจอซองยาพิษ แล้วเอาผงวิตามินที่มีลักษณะคล้ายกันมาเปลี่ยนแทน เพราะมันเป็นวิธีเดียวที่จะช่วยให้สัญชัยปลอดภัยระหว่างต้องหาหลักฐานเพิ่มคนถูกตลบหลังโกรธจนเลือดขึ้นหน้า ยิ่งมารู้ว่าทุกคำพูดทุกการกระทำที่สหรัฐเคยทำกับหล่อนก่อนหน้านี้ เป
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 32 เจ้าแผนการ
บทที่ 32 เจ้าแผนการ"เราต้องมีหลักฐานมากกว่านี้ แค่นี้คงเอาผิดอะไรไม่ได้ อย่างน้อยที่สุดพี่จะต้องรู้ให้ได้ว่าเธอทำอะไรกับคุณพ่อ ทำไมจู่ ๆ คุณพ่อถึงกลายเป็นแบบนี้""แล้วเราจะรู้ได้ยังไงล่ะคะ เธอคงไม่พูดออกมาง่าย ๆ หรอก นอกซะจากเธอจะหลุดเผยไต๋ออกมาหรือไม่ก็ต้องมีหลักฐานเป็นคลิปวิดีโอตอนเธอทำผิดชัดเจนมากกว่านี้ จะทำแบบนั้นได้ก็คงต้องติดกล้องวงจรปิดไว้ในบ้านเท่านั้นล่ะค่ะ"แต่ถ้าจะติดกล้องวงจรปิดอีกฝ่ายคงไม่ยอมแน่ หรือถึงจะยอมก็คงจะต้องหาทางหลบเลี่ยงกล้องไม่ให้ตัวเองถูกจับภาพเอาไว้ได้อย่างแน่นอน"งั้นเราก็ต้องติดกล้องวงจรปิดโดยไม่ให้เข็มจิรารู้ตัว""จะทำได้ยังไงคะ เธออยู่บ้านตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง เฝ้าคุณพ่อแทบจะตลอดเวลา ไม่ยอมออกไปไหนเลย"ทั้งสองคนเงียบไป รู้สึกเหมือนมืดแปดด้าน เพราะเข็มจิราคงระวังตัวมากเหมือนกัน ยิ่งตอนนี้มีสหรัฐและพิมพ์พธูมาพักอาศัยอยู่ด้วย"ต้องมีสักคนสิ...ที่ผู้หญิงคนนั้นจะไม่ระวังตัว และสามารถพาเธอออกไปข้างนอกได้โดยที่เธอไม่สงสัย"ร่างสูงขมวดคิ้วแน่น พยายามใช้ความคิด"มีนะคะ"คนตัวเล็กยิ้มพราวเมื่อนึกถึงแผนการหนึ่งขึ้นมาได้ เธอหันไปมองร่างสูงข้างตัว ไม่จำเป็นต้องไปหาค
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 31 คนร้ายตัวจริง
บทที่ 31 คนร้ายตัวจริงกว่าหนึ่งอาทิตย์แล้วพี่พิมพ์พธูกับสหรัฐมาพักอยู่ที่บ้านบนฝั่งเพื่อคอยดูแลสัญชัย และดูเหมือนว่าเหตุการณ์นี้จะทำให้ชายหนุ่มกับเข็มจิรามีโอกาสใกล้ชิดกันมากขึ้น เพราะต้องคอยปรึกษากันเรื่องอาการป่วยของผู้เป็นพ่อภาระหน้าที่ในการดูแลสัญชัย ส่วนใหญ่จะตกเป็นหน้าที่ของพิมพ์พธูโดยปริยาย มีเพียงเรื่องอาหารการกินและยาเท่านั้นที่เข็มจิรายังคอยกำกับไม่ขาดตกบกพร่อง นอกเหนือจากนั้นเธอเอาแต่คอยตามติดสหรัฐเฉกเช่นวันนี้ พิมพ์พธูยกข้าวต้มที่เข็มจิราเตรียมไว้ให้ขึ้นมาให้พ่อสามีด้วยตัวเอง"กินข้าวก่อนนะคะคุณพ่อ"เมื่อจัดการกับข้าวต้มในชามเสร็จ หญิงสาวก็วางมันลงในถาด ก่อนจะลุกเดินไปเปิดผ้าม่านเพื่อรับแสงเช้าของวันให้มากขึ้น สายตาหม่นมองทอดออกไปด้านนอก ด้วยเธอไม่รู้ว่าเธอจะต้องอยู่ที่นี่อีกนานแค่ไหนภายในห้องนี้มีคนอุดอู้ เหี่ยวเฉาถึงสองคน ในขณะที่เธอดูแลพ่อสามี เข็มจิราก็กำลังเอาใจใส่สามีของเธออยู่นี่เรากำลังสลับหน้าที่กันอยู่หรอกหรือ….เธอถอนหายใจทิ้งเบา ๆ ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ แล้วหมุนเดินกลับมาทางสัญชัย"อากาศตอนนี้ดีมากเลยค่ะ คุณพ่อต้องรีบหายเร็ว ๆ จะได้ออกไปสูดอากาศข้างนอ
ทวงรักนายหัว LoveSick บทที่ 30 งูพิษ (2)
บทที่ 30 งูพิษ (2)เข็มจิรานั่งบีบน้ำตามาตลอดทางตั้งแต่ขึ้นรถมา เธอต้องการให้เขาเห็นว่าตนเองกำลังเสียใจมากแค่ไหนที่สามีต้องมาเป็นแบบนี้ ด้วยหวังว่าความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันจะทำให้เขาเริ่มใจอ่อน เหมือนอย่างเมื่อคืนนี้ แค่เธอทำเป็นร้องไห้นิดหน่อย ก็สามารถทำให้เขากอดปลอบได้แล้วมารยาหญิงมีเป็นร้อยเล่มเกวียน ไม่มีทางที่หล่อนจะอ่อยเขาไม่สำเร็จ"ผมบอกคุณแล้วไงว่าอย่าเพิ่งคิดมาก ร้องไห้ไปก็ไม่มีประโยชน์ ไปคุยกับคุณหมอก่อนจะได้หารือกันว่าจะช่วยคุณพ่อได้ยังไง""ฉันรู้ค่ะ ฉันพยายามแล้ว แต่ฉันก็อดเป็นห่วงคุณสัญชัยไม่ได้จริง ๆ ฮึก..."หญิงสาวทำเป็นก้มหน้าปาดน้ำตา หากแต่กำลังแอบยิ้มดีใจเพราะรู้ดีว่าชะตาชีวิตของสัญชัยอยู่ได้นานแค่ไหน ทั้งหมดมันขึ้นอยู่กับความพอใจของเธอ"คุณพ่อยังไม่ตายสักหน่อย เลิกร้องไห้สักที"รถจอดติดไฟแดงพอดี เขาจึงหันไปเชยคางหล่อนขึ้นแล้วใช้นิ้วปาดน้ำตาให้ การกระทำของชายหนุ่มสร้างความสุขให้กับเข็มจิราเป็นอย่างมาก หัวใจของเธอเต้นแรง เฝ้ารอที่จะได้สมรักกับเขาจนแทบทนไม่ไหวขอแค่บิดาของอีกฝ่ายตายไปเสียก็จะไม่มีใครมาว่าได้ หากเธอกับเขาจะรักและอยู่กินกันอย่างฉันผัวเมีย เข็มจิราใน
