เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 15 ของโปรดของเหวยผิง
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-25 13:55:43บทที่เกี่ยวข้อง
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 16 ค่าเล่าเรียน
เช้าวันรุ่งขึ้น…วันนี้อี้เหวินตื่นตั้งแต่ยามเฉินมาช่วยเหวยผิงจัดเมี่ยนเปาใส่ตะกร้า หลังจากที่นางซื้อหม้อมาเพิ่มอีกสองใบ ทำให้ใช้เวลาในการอบขนมน้อยลง จำนวนเมี่ยนเปาหกสิบลูกสำหรับเช้านี้ เหวยผิงใช้เวลาไปแค่หนึ่งชั่วยามครึ่งเมื่ออบเสร็จนางก็มุ่งตรงไปยังลานหมู่บ้านก็ไม่พบเห็นเกวียนของไป๋ซานแล้ว นางเอ่ยถามคนเเถวนั้นก็บอกว่าเกวียนของไป๋ซานออกไปตั้งแต่สองเค่อจะได้แล้ว“เอาอย่างไรดีขอรับท่านแม่” อี้เหวินเอ่ยถามขึ้น เมี่ยนเปาเต็มตะกร้าขนาดนี้หากจะไม่เอาไปขายก็ไม่ได้“งั้นเราไปหาท่านลุงกัน ใช้เกวียนของท่านลุงไปตัวอำเภอ” เมื่อได้อย่างนั้น เหวยผิงจูงมืออี้เหวินกลับขึ้นมาที่บ้านชุนเทียน“ท่านลุง ท่านลุงเจ้าค่ะ อยู่บ้านหรือไม่” เหวยผิงส่งเสียงเรียกคนในบ้าน ไม่นานชายวัยกลางคนก็เดินออกมาจากบ้าน“มีอะไรหรือเหวยผิง มาเรียกลุงที่หน้าบ้าน” “ข้าอยากจะจ้างท่านลุงไปส่งข้าในตัวอำเภอเสียหน่อยเจ้าค่ะ พอดีข้ามาไม่ทันเกวียนของท่านลุงไป๋ซานข้าจะไปขายเมี่ยนเปาเจ้าค่ะ” “งั้นหรือ รอข้าสักครู่ข้าไปเอาเกวียนก่อน เมี่ยนเปาของเจ้าเมื่อวานที่กุ้ยฉินเอามาให้ข้าอร่อยไม่น้อย เอาเป็นว่าเจ้าเอาเมี่ยนเปาจ่ายเป็นค่าเกวียนก็
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 17 แอบมาแบบนี้ข้าตกใจหมด
วันนี้เป็นวันแรกที่สำนักหม่าและโรงหมอของนางเปิดสอนวันแรก ซึ่งนางจะแบ่งตารางเป็นสองช่วงคือช่วงยามเฉินถึงยามซื่อ และช่วงบ่ายยามเว่ยถึงยามเซินในช่วงเช้าของวันแรกจะมีเด็กเล็กมาเรียนหนังสือโดยที่นางจะแบ่งให้เฟยหยางและซีฮันสอนคนละช่วงเวลา ส่วนนางกับลี่หลินจะสอนในส่วนของชาวบ้านที่มาเรียนหมอ ซึ่งสำหรับหมอนั้นนางก็แบ่งออกไปสองกลุ่มเช่นกัน โดยกลุ่มแรกเรียนการเขียนการอ่านต่างๆ ส่วนอีกกลุ่มก็จะไปเรียนความรู้พื้นฐานต่างๆ เกี่ยวกับสมุนไพรกับลี่หลินและตอนบ่ายก็จะสลับกัน“แม่นมเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ” ระหว่างที่พักทานอาหารกลางวัน หนิงเซียนก็ถามด้วยความอยากรู้ว่าลี่หลินสามารถสอนได้หรือเปล่า“สนุกดีเจ้าค่ะคุณหนู ข้าสอนได้” ลี่หลินนางรู้สึกว่าตัวเองมีประโยชน์ขึ้นเยอะ และนางยังรู้สึกชอบที่มีคนมานั่งฟังนางบรรยาย“ถ้าเช่นนั้นก็ดีเจ้าค่ะ” หากลี่หลินมีความสุขนางก็มีความสุขเช่นกัน“แล้วท่านกับท่านลุงละเป็นอย่างไรบ้าง” หนิงเซียนหันมาถามชายหนุ่มวัยกลางคนที่นั่งร่วมวงทานข้าวด้วย“ก็ดีขอรับ” เฟยหยางเอ่ยตอบรู้สึกแปลกๆ อยู่บ้าง แต่เขาคิดว่าถ้าได้สอนได้เจอเด็กๆ ทุกวันเดี๋ยวก็คงจะชิน“ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น” ตัวซีฮันเองก
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 18 ขอกำลังเสริม
“คุณชายจางหมิง หากข้าขอความช่วยเหลือจากท่านได้หรือไม่” จู่ๆ หนิงเซียนก็คิดแผนการบางอย่างออก นางหันไปมองจางหมิงด้วยสายตาคาดหวัง“คุณหนูหนิงเซียนต้องการให้ข้าทำสิ่งใดหรือ”“ข้าต้องการขอความร่วมมือของท่านจัดการแคว้นซีฉินได้หรือไม่” ประโยคของหนิงเซียน ทำให้ทุกคนในห้องโถงหันมามองนางเป็นตาเดียว“คุณหนูท่านต้องการทำสิ่งใด” ซีฮันเอ่ยถามย้ำเพื่อความแน่ใจ นี่หนิงเซียนกำลังดึงแคว้นหนันเหลียงมาร่วมด้วยหรือ“ตัวข้านั้นไม่…”“ท่านเป็นถึงเชื้อราชวงศ์คงจะพอมีอำนาจอยู่บ้าง” จางหมิงที่ได้ยินประโยคของหนิงเซียน เขานิ่งค้างอยู่สักพักก่อนจะรีบปรับอย่างรวดเร็วแต่ก็ไม่พ้นสายตาหนิงเซียนอยู่ดี“ท่านรู้ “” ข้าเห็นหยกที่ห้อยอยู่หลังเอวท่าน ตอนแรกข้าไม่แน่ใจแต่หลังจากได้ยินชื่อตระกูลเฉินข้าก็รู้ตัวตนของท่านทันที “ตอนครั้งที่นางอยู่กับเหมยฮวาตัวนางก็เผอิญได้ยินข่าวของราชวงศ์ของแคว้นหนันเหลียงที่องค์ชายสองแย่งชิงบัลลังก์และยึดอำนาจราชาองค์เดิม” ได้หากท่านต้องการ แคว้นของเรายินดีสนับสนุนท่านเต็มที่ “ไหนๆ หนิงเซียนก็รู้ตัวตนของเขาเรียบร้อยแล้ว คงปิดบังไม่ได้แล้ว” ขอบคุณท่านมาก “ตอนนี้นอกจากกองทัพทมิฬแล้ว นางยังมีแ
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 19 โรคระบาด
“หนิงเซียน ท่านซีฮันพรุ่งนี้ข้าจะกลับแคว้นหนันเหลียงแล้ว” จู่ๆ จางหมิงก็เอ่ยขึ้นมาขณะที่กำลังทานอาหารกันอยู่“เกิดเรื่องหรือ” ซีฮันเอ่ยถาม เพราะตัวของจางหมิงก็อยู่ที่หุบเขามาหลายวันแล้ว คงมีเรื่องไม่น้อยที่ต้องการไปจัดการ“ขอรับ” จางหมิงพยักหน้า พลางเหลือบสายตาไปมองที่หนิงเซียน เพื่อว่านางจะพูดอะไรบ้างแต่ก็ต้องผิดหวัง หนิงเซียนตั้งหน้าตั้งตากินอย่างเดียว“เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ข้าจะให้คนไปส่งท่าน”“ไม่ดีกว่า ข้าไม่อยากรบกวนท่าน” จางหมิงส่ายหน้าปฏิเสธ เพราะพวกเขากลับกันเองจะสบายกว่าซีฮันได้ยินอย่างนั้นก็พยักหน้าตกลง” ข้าอิ่มแล้วเจ้าค่ะ ข้าขอตัวกลับห้องก่อนนะเจ้าคะ “หนิงเซียนวางถ้วยข้าวที่กินหมดชามแล้ว แล้วลุกออกไปทันที ทำให้คนที่เหลือต่างมองไปที่หนิงเซียนอย่างงงๆ เพราะทุกทีหนิงเซียนจะเป็นคนกินช้าอย่างมากหลังจากวันที่จางหมิงกลับแคว้นหนันเหลียงไปผ่านมาได้เพียงเจ็ดวันก็เกิดปัญหาใหญ่ขึ้น เนื่องจากเข้าฤดูร้อนมากได้เกือบครึ่งเดือนแล้ว ปัญหาที่พบในตอนนี้คือน้ำในแม่น้ำดูเหมือนจะลดลงเป็นอย่างมาก อีกทั้งต้นน้ำที่ไหลลงสู่แม่น้ำหลงซีไหลน้อยลงอย่างมากและอากาศที่พุ่งสูงขึ้นทำให้หนิงเซียนต้องจัดการปั
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 20 ฝีมือการปลอมตัว
ตลอดทั้งคืนหนิงเซียนก็ยังอยู่ที่โรงหมอ คอยดูชาวบ้านที่มารับยาแก้ขับถ่ายเป็นน้ำหลังจากที่หนิงเซียนได้ให้คำเตือนแก่ทุกคนในหุบเขาไปเมื่อวาน วันนี้พบอาการคนที่ขับถ่ายเป็นน้ำเพียงไม่กี่คนเท่านั้น โรคที่ดูน่ากลัวนี้ทำให้ชาวบ้านปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด ทั้งยังรักษาความสะอาดในเรื่องการกินมากกว่าเดิมอีกด้วย“คุณหนูไปพักผ่อนเถอะเจ้าค่ะ เดี๋ยววันนี้นมจะดูแลโรงหมอแทนเอง” ลี่หลินเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับตะกร้ามื้อเช้าของหนิงเซียน“ก็ได้เจ้าค่ะ” หนิงเซียนพยักหน้าตกลง นางเองก็รู้สึกเพลียร่างกายอยู่ไม่น้อย“นี่ข้าวมื้อเช้า คุณหนูทานก่อนค่อยไปพักที่เรือน” ลี่หลินจัดแจงอาหารที่เตรียมมาวางไว้ต่อหน้าหนิงเซียน“ท่านไม่ทานด้วยกันหรือ” หนิงเซียนเห็นว่าลี่หลินเตรียมอาหารมาสำหรับคนเดียวเท่านั้น“ข้าทานมาก่อนแล้ว คุณหนูทานเถอะเจ้าค่ะ”หนิงเซียนพยักหน้าเชิงเข้าใจแล้วลงมือทานมื้อช้าว หลังจากที่นางทานเสร็จ นางไปสั่งอะไรบ้างอย่างกับลี่หลินนิดหน่อยแล้วกลับเรือน ทันทีที่หัวถึงหมอนหนิงเซียนก็หลับไปอย่างรวดเร็วเสียงนกร้องปลุกให้หนิงเซียนตื่นขึ้น ร่างบางบิดตัวไล่ความปวดเหมื่อย คิ้วขมวดด้วยความสงสัยมองไปที่นกพิราบตัวสีข
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 21 ข่าวลับถูกล่วงรู้
“เอาละไม่มีอะไรให้เล่นสนุกแล้ว พวกเรากลับกันเถอะ” หนิงเซียนหันมาบอกเหมยฮวาที่ยืนอยู่ข้างๆ“เจ้าค่ะนายน้อย” เหมยฮวาตอบรับ ตอนนี้พวกนางทั้งสองอยู่ในบทคุณชายมาเดินเที่ยวตลาดพร้อมกับสาวใช้“พ่อค้าปลาตัวนี้ตัวใหญ่อวบอ้วนดูอร่อยไม่น้อย ไม่ทราบว่าท่านขายมันตัวละเท่าไหร่หรือ” เหมยฮวาเดินเข้าไปเอ่ยถามพ่อค้าร้านขายปลาที่อยู่ทางผ่านของพวกนางพ่อค้าชายวัยกลางคนเห็นว่ามีสาวใช้เข้ามาถามซื้อตอนแรกก็มองเหยียดเล็กน้อยแต่พอเห็นชายหนุ่มเดินตามหลังมาด้วยดูท่าแล้วจะเป็นตระกูลมีเงินเลยทีเดียว“ปลาของร้านข้าได้มาแต่เมืองไกลตัวใหญ่ไม่น้อยหากตัวที่แม่นางสนใจนั้นตัวละสิบห้าตำลึง”“เหตุใดมันจึงแพงขนาดนี้ ครั้งก่อนที่ข้ามาซื้อราคาเพียงไม่กี่ตำลึงไม่ใช่หรือ เหตุใดคราวนี้ราคาถึงพุ่งสูงขนาดนั้น” เหมยฮวาแกล้งเอ่ยด้วยน้ำเสียงตกใจกับราคาของปลาตัวนั้น“แม่นางช่วงนี้มันก็ราคาเท่านี้ ยิ่งตอนนี้น้ำแห้งปลาแทบสักตัวแทบจะหาไม่ แต่ร้านข้าสามารถหามาได้ราคาสิบห้าตำลึงถือว่าสมเหตุสมผลแล้ว”“งั้นหรือ…คุณชายท่านยังต้องการปลาตัวนี้หรือไม่ “เหมยฮวาหันไปถามชายหนุ่มที่เดินอยู่ข้างหลัง” กลับ “ชายหนุ่มส่ายหน้าแล้วเดินจากไปทันที” เอ่อ…
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 22 บุกประชิดชายแดนซีฉิน
รถม้าของหนิงเซียนที่กำลังเข้าไปในหุบเขาก็มีเหล่าทหารทำหน้าที่คุ้มกันมาขวางทางไว้” พวกเจ้าเป็นผู้ใครกัน “ผู้คุ้มชักดาบออกมาเตรียมพร้อมสำหรับโจมตีคนที่อยู่ในรถม้านี้” ข้าเองไม่ใช่ใครที่ไหน “หนิงเซียนยืนเพียงหัวออกมาทักบอกกับเหล่าผู้คุ้ม หากนางไม่รีบปรากฏตัวรับรองว่ามีเลือดสาดกันแน่” คุณหนูเป็นท่านนั้นเอง เปิดประตูคุณหนูกลับมาแล้ว ข้าขอโทษด้วยที่ไม่ตรวจสอบให้ดีเสียก่อน” ทหารหนุ่มโค้งคำนับขอโทษที่ตนไม่ตรวจสอบให้ละเอียดเสียก่อน“ไม่เป็นไรถือว่าเจ้าทำตามหน้าที่”จากนั้นหนิงเซียนก็บอกทางให้หม่าเถียวพาไปจอดที่โรงหมอซีฮันที่เห็นคนคุ้นเคยจึงเข้ามาทักทาย “เป็นเจ้านั้นเองว่าแต่คุณหนูละ” ซีฮันมองหาตัวของหนิงเซียน“ท่านลุงข้าอยู่นี้ เป็นอย่างไรบ้างเจ้าค่ะ” หนิงเซียนโผล่หัวออกมาทักทาย“ข้าสบายดี เป็นข้าเองเสียมากกว่าที่ต้องถามท่านว่า ออกไปเที่ยวเล่นสนุกหรือไม่ขอรับ”หนิงเซียนที่โดยถามอย่างนั้นนางส่งยิ้มแหยๆ ให้ซีฮันก่อนนางจะเอ่ยเปลี่ยนเรื่อง “แม่นมอยู่นี้หรือไม่เจ้าค่ะ” พลางสอดส่องหาลี่หลินไปทั่วโรงหมอ“นางพึ่งขึ้นไปทำอาหารมื้อเที่ยงก่อนคุณหนูมาไม่ถึงหนึ่งเค่อด้วยซ้ำ” หนิงเซียนได้ยินอย่างนั้นก็พ
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 23 หนีหัวซุกหัวซุน
“ตอนนี้กำลังเสริมของทหารซีฉินมาถึงแล้วขอรับ ซึ่งซินหยานเป็นผู้นำทัพในครั้งนี้” หวังเหว่ยองครักษ์ของจางหมิงกล่าวรายงาน“โอ้…องค์รัชทายาทเป็นแม่ทัพเลยหรือ ถ้างั้นข้าก็จะคงไม่ทำให้เขาผิดหวังอย่างแน่นอน” หนิงเซียนแสยะยิ้มมุมปาก มาให้จัดการถึงที่นางจะไม่ดีใจได้อย่างไร ก่อนนางจะหันไปพยักหน้าให้กับจางหมิง“รู้แล้วใช่หรือไม่ว่าจะต้องทำอย่างไร” จางหมิงเอ่ยบอกกับหวังเหว่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง“ขอรับนายท่าน” จากนั้นหวังเหว่ยก็ออกจากกระโจมไปสั่งเคลื่อนพลบุกโจมตีกองทัพของซีฉินโดยเร็ว“หน้าข้ามีอันใดติดหรือ” หนิงเซียนเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะนางเห็นจางหมิงมองมาที่นางเกือบหนึ่งเค่อแล้ว“ไม่มี ตอนนี้ข้าเพียงคิดว่าจะขออันใดจากเจ้าดี” จางหมิงยิ้มกรุ้มกริ่มหนิงเซียนที่เห็นสายตาของจางหมิงมองมา นางเริ่มคิดแล้วว่าตัวนางนั้นคิดถูกหรือคิดผิดที่บอกจางหมิงไปอย่างนั้น…“อันใดกันเหตุใดพวกมันจึงบุกรวดเร็วขนาดนี้” ตัวของซินหยานที่มุ่งหน้ามาชายแดนอย่างไม่ได้หยุดพัก ก็ต้องหัวเสียเมื่อพบว่าพอเขามาถึงพวกทหารหนันเหลียงก็บุกโจมตีทันที” ข้าเองก็ไม่ทราบขอรับ “นายกองที่มาพร้อมกับซินหยานก็หงุดหงิดไม่แพ้ซินหยานเลยทหารขอ
บทล่าสุด
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 30 ประกาศต่อหน้าฝูงชน
เพียงแวบตาเดียวที่จางหมิงหันมาสบตากับนางก่อนจะหันไปทางอื่น ในมุมนี้ทำให้หนิงเซียนเห็นนิสัยอีกด้านหนึ่งของจางหมิงเลยก็ว่าได้ พอตอนอยู่กับนางจางหมิงชอบแกล้งนางเป็นที่หนึ่ง ตามติดไม่ห่างราวกับเป็นคนขาดความอบอุ่น แต่พอนางมาเป็นจางหมิงในมุมนี้ ในสถานะราชาปกครองแคว้นจางหมิงทั้งดูสุขุม มีอำนาจที่สามารถสยบผู้คนได้แต่ด้วยภาพลักษณ์แบบนี้ไม่สามารถทำลายภาพจำที่จางหมิงทำไว้กับนางได้หรอก“เริ่มงานเลี้ยงได้” จางหมิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำพลางมองไปรอบๆ งานก่อนจะมีหญิงสาวของแต่ละตระกูลขึ้นมาแสดงความสามารถเพื่อหวังมัดใจฝ่าบาทเพราะตอนนี้จางหมิงยังไม่มีฮองเฮาข้างกาย มันทำให้หญิงสาวที่ยังไม่ได้ออกเรือนต่างหมายปองทั้งตำแหน่งนั้น ยิ่งทำให้ตระกูลเป็นที่เชิดหน้าชูตาเลยทีเดียวหนิงเซียนเองก็ใช่ช่วงเวลาที่หญิงสาวทั้งหลายแย่งกันแสดงความสามารถต่อหน้าจางหมิง นางกินของนางที่เข่อซิงเอามาอย่างเอร็ดอร่อย พลางดูการแสดงของหญิงสาวแต่ละคนไปด้วย“พี่เหมยฮวาท่านว่าคุณหนูพวกนั้นร่ายรำเป็นอย่างไรบ้าง” หนิงเซียนเอี้ยวตัวมาถามคนที่เก่งในทุกๆ ด้านไม่ว่าจะเป็นการร่ายรำ เล่นเครื่องดนตรีต่างๆ นับได้ว่าเหมยฮวาก็ไม่เป็นสองรองใคร แต
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 29 บทผู้ดี
“คุณหนูท่านงดงามมากเจ้าค่ะ” เหมยฮวาถึงกับตะลึงในความงามของหนิงเซียนแค่เพียงนางแต่งเติมเพิ่มขึ้นมานิดหน่อย ก็ขับให้หนิงเซียนดูโดดเด่นขึ้นมาทันตา“ท่านก็กล่าวเกินไป”“คุณหนูท่านงดงามจริงๆ นะเจ้าคะ ท่านงดงามเหมือนนายหญิงเลยเจ้าค่ะ” เหมยฮวาเอ่ยชมเรียกได้ว่าความสวยของหนิงเซียนได้รับมาจากนายหญิงเต็มๆ ทั้งปาก จมูก คิ้วรวมทั้งผิวพรรณ“……”“คุณหนูข้าไม่ได้ตั้งใจ” เหมยฮวาที่รู้สึกว่าหนิงเซียนเงียบผิดปกติก็นึกได้ว่าตนเผลอเอ่ยสิ่งที่ไม่ควรเอ่ยออกมาเสียแล้ว“ไม่เป็นอันใดเจ้าค่ะ ท่านแม่นางสวยมากจริงๆ” เรื่องมันผ่านมาแล้วหนิงเซียนจะไม่พยายามจมปลักอยู่กับมันอีกแล้ว จะอยู่กับปัจจุบันให้มีความสุขที่สุด“เจ้าค่ะ”ก๊อกๆ“คุณหนูขันทีซ่งเสี่ยนส่งคนมารับท่านแล้วเจ้าค่ะ” เสียงเคาะประตูก่อนร่างของลี่หลินจะปรากฏตัว พร้อมกับบอกว่าคนที่ซ่งเสี่ยนบอกไว้เมื่อหนึ่งชั่วยามก่อนมารับแล้ว“ไปกันเถอะพี่เหมยฮวา ข้าอยากจะรู้นักว่างานเลี้ยงของเหล่าราชวงศ์เป็นเช่นไร”“เจ้าค่ะ” เหมยฮวาเพียงส่งยิ้มบางๆ ให้กับหนิงเซียนเพียงเท่านั้น“แม่นมท่านไม่ไปกับพวกเราจริงๆ หรือ” หนิงเซียนยังไม่ลืมหันมาชวนลี่หลินอีกครั้ง เพราะตัวลี่หลินให้เ
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 28 งานเลี้ยง
เช้าวันรุ่งขึ้น…วันนี้เป็นวันที่สองที่หนิงเซียนได้อยู่ในที่แห่งนี้ มันช่างรู้สึกเหงาไม่น้อยเพราะว่าพวกนางไม่สามารถออกไปไหนได้เลย หันไปถามหวังเหว่ยก็ได้คำตอบกลับว่าแค่ว่า “รอให้ฝ่าบาทกลับมาก่อนขอรับ”นั่นแหละเป็นคำตอบที่นางได้รับจากหวังเหว่ยทำให้นางเองต้องมานั่งปรุงยารอจางหมิงกลับมา ซึ่งก็ไม่รู้เวลาไหนเหมือนกันก๊อกๆ“ข้ารบกวนเวลาของเจ้าหรือไม่” เสียงบุคคลที่หนิงเซียนรอคอยมาตลอดทั้งเช้าในที่สุดก็ปรากฏตัวเสียที“จางหมิงท่านหายไปไหนมา”“ข้าติดภารกิจนิดหน่อย หวังเหว่ยดูแลเจ้าดีหรือไม่” จางหมิงหันไปมองหวังเหว่ยที่ยืนอยู่ด้านหลัง“ดูแลก็ดูแลดีอยู่ แต่หวังเหว่ยไม่ให้ข้าออกไปไหนเลย”“มันเป็นคำสั่งของข้าเอง”“อันใดท่านจะมากักขังข้าแบบนี้ไม่ได้นะ ข้าอุตส่าห์ยอมตามท่านมา” หนิงเซียนมองไปที่จางหมิงด้วยความไม่พอใจ หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไปนางคงอกแตกตายเป็นแน่“มันไม่ใช่อย่างนั้น แค่เพียงช่วงเวลานี้เท่านั้น หลังจากนี้เจ้าจะออกไปไหนได้ตามใจชอบ”“ท่านไม่ได้หลอกข้าให้ดีใจเล่นๆ ใช่หรือไม่” หนิงเซียนมองจางหมิงอย่างจับผิดจางหมิงพยักหน้าตอบรับ ก่อนจะเอ่ยประโยคต่อมา” คืนนี้จะมีงานเลี้ยงต้อนรับข้ากลับมาแล้วเจ
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 27 หญิงสาวผู้ที่อยู่ในข่าวลือ
ในที่สุดขบวนรถม้าของจางหมิงก็มาถึงเมืองหนันเหลียงสักที นี่เป็นครั้งแรกที่หนิงเซียนได้มาต่างเมือง นางมองสองข้างทางด้วยความตื่นเต้น ดูเหมือนว่าเมืองหนันเหลียงนั้นจะดีกว่าเมืองซีฉินอย่างมาก ทั้งความเป็นอยู่ของชาวบ้านตลอดสองข้างทาง และบ้านเมืองที่ดูอลังการกว่าของซีฉินไม่น้อยขบวนรถม้าแล่นมาเรื่อยๆ จนถึงเขตวังหลวง ทำให้นางได้เห็นถึงความแตกต่างของหนันเหลียงและซีฉิน“พวกเจ้าเป็นผู้ใด โปรดแสดงตัว” ทหารที่คุมประตูทางเข้าพระราชวังขอตรายืนยันตัวตน เพราะคนที่จะเข้าไปในวังหลวงได้นั้นต้องมีตราสัญลักษณ์โดยเฉพาะหวังเหว่ยยื่นตราสัญลักษณ์ของจางหมิงให้ทหารผู้นั้นได้ดู” ฝ่าบาท เปิดทางฝ่าบาททรงเสร็จกลับมาแล้ว “ทหารที่เห็นตราสัญลักษณ์มังกรทองก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นของใครเพราะมันมีเจ้าของเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น เสียงประกาศของทหารผู้นี้ทำให้คนที่ได้ยินต่างหันมาอย่างพร้อมเพียง จากนั้นก็รีบไปแจ้งนายของตนว่าฝ่าบาทได้กลับมาแล้วจางหมิงหาไปสนใจกับคนพวกนั้นไม่ นำขบวนรถม้าของหนิงเซียนมุ่งหน้าไปยังทิศเหนือของวังหลวง พามาหยุดอยู่หน้าตำหนักหนึ่ง“เฉิงเฉียนกง”หนิงเซียนมองชื่อตำหนักที่อยู่ต่อหน้านาง มองจากข้างนอกแล้วเรี
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 26 เดินทางสู่หนันเหลียง
หลังจากผ่านเหตุการณ์นั้นไป ทั้งซีฮันและเฟยหยางต่างเร่งเร้าให้นางขึ้นเป็นจักรพรรดินีคนต่อไปของแคว้นซีฉิน แต่หนิงเซียนก็เลือกที่จะปฏิเสธพร้อมกับบอกซีฮันว่าตนนั้นไปอยู่หนันเหลียงกับจางหมิง ตอนที่ซีฮันรู้เรื่องระหว่างของหนิงเซียนกับจางหมิงเขาถึงกับโวยวายอยู่พักใหญ่ ทำให้หนิงเซียนและลี่หลินไปช่วยกันอธิบายถึงทำให้ใจเย็นลงหนิงเซียนยังได้แต่งตั้งให้ซีฮันไปดูแลซีฉินแทนนางก่อน ซึ่งตัวซีฮันก็ตอบตกลงทันที นางนั้นรู้ว่าตัวซีฮันน้อยใจนางที่ไม่ได้บอกเรื่องนี้ให้กับเขารู้เป็นคนแรก” คุณหนูท่านไม่ต้องกังวลเขาหรอก เดี๋ยวเขาหายโกรธก็มาหาท่านเอง “ลี่หลินเอ่ยบอกกับหนิงเซียน เพราะลี่หลินอยู่กับซีฮันมาหลายเดือนก็พอจะรู้นิสัยของซีฮันแล้ว” เจ้าค่ะ “” หนิงเซียนมีอันใดให้ข้าช่วยหรือไม่ “นับตั้งแต่วันที่หนิงเซียนเอ่ยตกลง จางหมิงก็ยิ่งตัวติดนางมากกว่าเดิม ไม่ว่าจะทำอันใด ไปที่ไหนก็จะมีจางหมิงอยู่ใกล้ๆ ตลอด” ข้ากับพี่เหมยฮวาเก็บเรียบร้อยหมดแล้วเจ้าค่ะ “ตั้งแต่ที่เหมยฮวามาอยู่ที่นี่ คำเรียกของพวกนางก็เปลี่ยนไป ตอนแรกเหมยฮวาจะให้เรียกนางเฉยๆ แต่หนิงเซียนไม่ยอมเพราะว่าเหมยฮวาก็อายุมากกว่านาง จนเหมยฮวาเองต้องยอมให
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 25 จุดจบของการแก้แค้น
“ตัวข้าหากใครดีกับข้า ข้าจะดีตอบคนผู้นั้น แต่สำหรับคนเลวๆ อย่างพวกเจ้าอย่าหวังว่าข้าจะดีตอบ เอาละเพื่อไม่ให้เวลามันยืดเยื้อไม่มากกว่านี้ เราควรมาจบเรื่องนี้กันเสียที”นิ้วเรียวยาวชี้ไปที่ตงหยางก่อนจะเอ่ยสั่งกองทัพ “โจมตี” กองทัพทมิฬเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วบุกประชิดประตูเมือง ทหารของตงหยางเพียงไม่กี่พันคนถูกกองทัพทมิฬจัดการอย่างรวดเร็ว ผู้คนที่อยู่ในหลังประตูเมืองต่างวิ่งกันจ้าละหวั่นเพื่อเอาชีวิตรอด“พระองค์หนีเถอะขอรับ” ไป๋ซานเห็นท่าไม่ดีแล้ว ไปประชิดตัวตงหยางเพื่อจะพาหนี แต่ก็ไม่ทันการเมื่อซีฮันมาดักทางทั้งสองไว้“เจ้าหลบไปอย่าหาว่าข้าไม่เตือน” ไป๋ซานเอ่ยขู่ซีฮันซีฮันได้แต่เหลือบมองไป๋ซานด้วยสายตาเรียบนิ่งเท่านั้น “ตงหยางวันนี้เป็นวันตายของเจ้า อย่าคิดเลยว่าเจ้าจะหนีจากคุณหนูของข้าพ้น” จากนั้นซีฮันก็พุ่งไปจัดการตงหยาง ทำให้ไป๋ซานต้องออกมารับมือแทนเพราะฝีมือของตงหยางแทบจะสู้ซีฮันไม่ได้เลยระหว่างที่ตงหยางหลบอยู่หลังของไป๋ซานมีร่างของใครบางคนปรากฏตัวอยู่ข้างๆ แล้วจับตัวตงหยางทุ่มลงกับพื้น“อึก…จางหมิงเจ้า” ตงหยางกระอักเลือดออกมาด้วยความเจ็บปวด รู้สึกเหมือนว่าร่างกายกำลังแตกเป็นเสี่ยงๆ
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 24 จุดเริ่มต้นของการแก้แค้น
ไม่นานข่าวการพ่ายแพ้ของกองทัพซีฉินที่ชายแดนก็กระจายไปทั่วเมือง ทำให้ประชาชนตอนนี้อยู่ในความหวาดกลัว ไม่รู้ว่าทหารของหนันเหลียงจะบุกโจมตีเมื่อไหร่ ซึ่งมีหลายครอบครัวไม่น้อยที่รีบอพยพหนีตายกันไปตอนตั้งแต่วันรู้ข่าวแล้วและก็มีขุนนางหลายตระกูลไม่น้อยที่คิดจะหนีออกจากที่นี่ แต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะตัวของตงหยางนั้นได้ส่งองครักษ์มาคุ้มไม่ให้ตระกูลขุนนางแต่ละตระกูลหนี“เหตุใดแม่ทัพของพวกเราจึงได้โง่เง่าเช่นนี้”“ข้าบอกแล้ว เจ้าไม่เห็นหรือเมื่อก่อนแม่ทัพตระกูลหม่าไม่เคยแพ้ต่อกองทัพใดเลยเพราะมีกองทัพทมิฬหนุนหลังอยู่ แล้วตอนนี้เจ้าคิดว่าเป็นเช่นไร”“อะไรของเจ้า ไม่ใช่ว่าตระกูลหม่าก่อกบฏหรือ”“เจ้าคิดว่าตระกูลหม่าจะก่อกบฏจริงหรือ หากทำจริงพวกเขาแค่สั่งกองทัพทมิฬบุกชิงบัลลังก์ก็ได้แล้วไม่ใช่หรือ เจ้าก็รู้ดีว่าไม่มีใครสามารถต้านกองทัพทมิฬได้อยู่แล้ว”“มันก็จริงของเจ้า ด้วยอำนาจของกองทัพทมิฬพวกราชวงศ์ย่อมสู้ไม่ได้อยู่แล้ว”“เจ้าก็รู้ๆ กันอยู่ ท่านผู้นั้นกลัวว่าอำนาจของตระกูลหม่าจะมากเกินไป จึงรวมหัวกับเหล่าขุนนางเพื่อกำจัดตระกูลหม่าให้สิ้น”“เจ้าแน่ใจหรือ ไม่ใช่แต่งเรื่องขึ้นมา”“ไม่ต้องไปสืบข่าวข้
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 23 หนีหัวซุกหัวซุน
“ตอนนี้กำลังเสริมของทหารซีฉินมาถึงแล้วขอรับ ซึ่งซินหยานเป็นผู้นำทัพในครั้งนี้” หวังเหว่ยองครักษ์ของจางหมิงกล่าวรายงาน“โอ้…องค์รัชทายาทเป็นแม่ทัพเลยหรือ ถ้างั้นข้าก็จะคงไม่ทำให้เขาผิดหวังอย่างแน่นอน” หนิงเซียนแสยะยิ้มมุมปาก มาให้จัดการถึงที่นางจะไม่ดีใจได้อย่างไร ก่อนนางจะหันไปพยักหน้าให้กับจางหมิง“รู้แล้วใช่หรือไม่ว่าจะต้องทำอย่างไร” จางหมิงเอ่ยบอกกับหวังเหว่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง“ขอรับนายท่าน” จากนั้นหวังเหว่ยก็ออกจากกระโจมไปสั่งเคลื่อนพลบุกโจมตีกองทัพของซีฉินโดยเร็ว“หน้าข้ามีอันใดติดหรือ” หนิงเซียนเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะนางเห็นจางหมิงมองมาที่นางเกือบหนึ่งเค่อแล้ว“ไม่มี ตอนนี้ข้าเพียงคิดว่าจะขออันใดจากเจ้าดี” จางหมิงยิ้มกรุ้มกริ่มหนิงเซียนที่เห็นสายตาของจางหมิงมองมา นางเริ่มคิดแล้วว่าตัวนางนั้นคิดถูกหรือคิดผิดที่บอกจางหมิงไปอย่างนั้น…“อันใดกันเหตุใดพวกมันจึงบุกรวดเร็วขนาดนี้” ตัวของซินหยานที่มุ่งหน้ามาชายแดนอย่างไม่ได้หยุดพัก ก็ต้องหัวเสียเมื่อพบว่าพอเขามาถึงพวกทหารหนันเหลียงก็บุกโจมตีทันที” ข้าเองก็ไม่ทราบขอรับ “นายกองที่มาพร้อมกับซินหยานก็หงุดหงิดไม่แพ้ซินหยานเลยทหารขอ
ทระนงแค้นสีเลือด ตอนที่ 22 บุกประชิดชายแดนซีฉิน
รถม้าของหนิงเซียนที่กำลังเข้าไปในหุบเขาก็มีเหล่าทหารทำหน้าที่คุ้มกันมาขวางทางไว้” พวกเจ้าเป็นผู้ใครกัน “ผู้คุ้มชักดาบออกมาเตรียมพร้อมสำหรับโจมตีคนที่อยู่ในรถม้านี้” ข้าเองไม่ใช่ใครที่ไหน “หนิงเซียนยืนเพียงหัวออกมาทักบอกกับเหล่าผู้คุ้ม หากนางไม่รีบปรากฏตัวรับรองว่ามีเลือดสาดกันแน่” คุณหนูเป็นท่านนั้นเอง เปิดประตูคุณหนูกลับมาแล้ว ข้าขอโทษด้วยที่ไม่ตรวจสอบให้ดีเสียก่อน” ทหารหนุ่มโค้งคำนับขอโทษที่ตนไม่ตรวจสอบให้ละเอียดเสียก่อน“ไม่เป็นไรถือว่าเจ้าทำตามหน้าที่”จากนั้นหนิงเซียนก็บอกทางให้หม่าเถียวพาไปจอดที่โรงหมอซีฮันที่เห็นคนคุ้นเคยจึงเข้ามาทักทาย “เป็นเจ้านั้นเองว่าแต่คุณหนูละ” ซีฮันมองหาตัวของหนิงเซียน“ท่านลุงข้าอยู่นี้ เป็นอย่างไรบ้างเจ้าค่ะ” หนิงเซียนโผล่หัวออกมาทักทาย“ข้าสบายดี เป็นข้าเองเสียมากกว่าที่ต้องถามท่านว่า ออกไปเที่ยวเล่นสนุกหรือไม่ขอรับ”หนิงเซียนที่โดยถามอย่างนั้นนางส่งยิ้มแหยๆ ให้ซีฮันก่อนนางจะเอ่ยเปลี่ยนเรื่อง “แม่นมอยู่นี้หรือไม่เจ้าค่ะ” พลางสอดส่องหาลี่หลินไปทั่วโรงหมอ“นางพึ่งขึ้นไปทำอาหารมื้อเที่ยงก่อนคุณหนูมาไม่ถึงหนึ่งเค่อด้วยซ้ำ” หนิงเซียนได้ยินอย่างนั้นก็พ
