MasukShare
รอยตีตรา NC
Terakhir Diperbarui:
2025-04-10 11:14:59“ต้องการ! ต้องการอะไรงั้นเหรอ”
“.....” “ว่าไง” ณภัทรถามย้ำ “ฉันต้องการคุณ” หลังจากเอ่ยคำน่าอายออกไป เปลือกตาของเธอก็ปิดลง หึ! สุ้มเสียงดูแคลนเปล่งผ่านลำคอชายหนุ่ม อยากเกิดมาเป็นลูกสาวของคนที่ทำลายครอบครัวเขาทำไมกัน! “คุณได้สมใจอยากแน่!” พันธนาการที่ตรึงถูกปล่อยให้เป็นอิสระ แควก! เสียงฉีกขาดของเสื้อผ้าทำให้เปลือกตาปิดอยู่เบิกโพลง แขนเล็กยกขึ้นโอบกอดเรือนร่างเพื่อปกปิดเนื้อเนียนเอาไว้ “เปล่าประโยชน์น่า เอามือออก” เสียงแข็งออกคำสั่ง เขาชักหัวเสียกับการเล่นตัวไม่เลิกของเธอแล้ว ณภัทรคว้าข้อมือเล็กแยกออก เผยผิวเนียนละเอียดขาวผุดผ่องของเนินเนื้อนูนโผล่พ้นออกมาจากบราเนื้อดี ณภัทรกลืนน้ำลายอย่างหื่นกระหายเมื่อความสวยงามโชว์หราแก่สายตา ยามหน้าอกอวบอิ่มกระเพื่อมขึ้นลงอยู่ตรงหน้า ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธอดูดีกว่าผู้หญิงที่เขาเคยผ่านมา ริมฝีปากหยักหนาฝังจูบบนลำคอระหง “อ๊ะ” ความเจ็บแปลบแล่นขึ้น เมื่อถูกขบเม้มอย่างแรง ชายหนุ่มรุกรานเรือนร่างอ่อนนุ่มอย่างไม่ปรานี ลมหายใจร้อนผะผ่าวเป่ารดผิวเป็นดังเชื้อเพลิงชั้นดี ปลุกไฟปรารถนาให้ลุกโชนขึ้น หญิงสาวดิ้นพล่านสะโพกบางส่ายเร่าตามแรงอารมณ์ สติของเธอกำลังพร่าเลือนไปกับสัมผัสอันเร่าร้อน... จนกระทั่งทั้งสองเหลือเพียงร่างอันเปล่าเปลือย กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่บนที่นอนหนากว้าง ณภัทรยอมรับว่าความนุ่มนิ่มรวมไปถึงกลิ่นหอมเย้ายวนบนเรือนร่างบอบบางชวนหลงใหล สองขาเรียวถูกจับแยกออกจากกันจนกว้าง พอที่เขาจะแทรกตัวเข้าไปได้ สายตาหื่นกระหายราวกับซาตานร้ายมองกลีบดอกไม้สีสดกำลังเบ่งบานอยู่ตรงหน้า ความสวยล่อตานี้ไม่อาจทนความปวดหนึบตรงจุดกึ่งกลางลำตัวของตนเองได้ ณภัทรจ่อแท่งร้อนเข้าปากทางสีสด กดหัวฉ่ำน้ำไปในโพรงร้อนอย่างแรง “อึก ฮือออ” เจ็บ! เจ็บเหลือเกิน หยาดน้ำตารินไหลเป็นสาย แพรวพรรณไม่อาจทนกักเก็บความปวดร้าวเอาไว้ได้เมื่อสิ่งแปลกปลอมขนาดใหญ่แทรกตัวเข้ามาในร่างกาย ความรู้สึกราวกับถูกของมีคมกรีดบนผิวทั้งเจ็บและแสบ “แน่นฉิบ! ซี้ดดด” ไม่เพียงแค่แพรวพรรณเท่านั้นที่ทรมาน ณภัทรเองก็รู้สึกเจ็บไม่น้อยไปกว่ากัน แท่งร้อนถูกช่องคับแคบตอดรัดจนปวดหนึบไปทั้งลำ ไม่คาดคิดเลยว่าตนเองจะเป็นคนช่วงชิงเอาความ ‘บริสุทธิ์’ มาจากลูกสาวของศัตรู ชายหนุ่มเลื่อนสายตามองใบหน้าแดงก่ำบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด เขาแสยะยิ้มเย้ยหยันอย่างชอบใจ “เจ็บ พอแล้ว” สติของแพรวพรรณหลุดจนไม่รู้วิธีจะห้ามปรามคนใจร้าย นอกเสียจากร้องขอเท่านั้น “คับเป็นบ้า” เขาไม่ใส่ใจยังกดสะโพกสอบอีกครั้ง หลังจากเข้าได้เพียงครึ่ง “อ๊ะ เจ็บ” “อ๊า ซี้ดดด” สำหรับณภัทรรู้สึกดีจนพ่นลมหายใจด้วยความเสียวซ่าน เอวสอบเริ่มกระแทกแท่งร้อนใส่ช่องทางคับแคบ ไม่สนใจว่าคนใต้อาณัติจะมีอารมณ์ร่วมด้วยหรือไม่ ขอเพียงได้ย้ำยีเอาความบริสุทธิ์มาจากหญิงสาวให้มันแหลกลาญคามือก็พอ แพรวพรรณร่ำไห้อย่างหนัก สิ่งที่รักได้เสียให้ซาตานร้ายคนนี้ แล้วยังเกลียดตัวเองรู้สึกดีเมื่อเขามอบความเป็นชายให้ “ดีเหลือเกิน” “อืมมม” เสียงครางผะผ่าวเปล่งออกมา เมื่อไฟราคะลุกโชน ความเจ็บปวดได้คลายลงแล้วความเสียวซ่านก็เข้ามาแทนที่ แพรวพรรณผวาโอบกอดคนอยู่เหนือเรือนร่าง “จะเสร็จแล้วสินะ รัดซะแน่นขนาดนี้” มือใหญ่ยึดเอวคอดไว้มั่น ณภัทรก้มมองดูรอยเชื่อมต่อระหว่างทั้งสอง น้ำฉ่ำแฉะชโลมทั่วดุ้นใหญ่และโพรงร้อนสร้างความกระสันของเขาให้เพิ่มขึ้น “อะ อื้ม” แพรวพรรณซุกใบหน้าเข้าหาไหล่กว้าง ส่ายสะโพกเร่าบดเบียดเข้าหาผิวร้อน เมื่อความสุขสมทะยานมาถึงปากทางรัก “ซี้ดดดด ข้างในตอดเก่งจังนะ ผมเสียวไปทั้งลำแล้วรู้ไหม” “ฉัน อ่า ปวดฉี่” สองแก้มเห่อแดงจนร้อน เพราะเอ่ยคำน่าอายออกมา “คุณไม่ได้จะฉี่แต่คุณกำลังจะเสร็จ” เสียงแหบพร่าบอกกับคนใต้อาณัติ จากนั้นรอยยิ้มแสนเจ้าเล่ห์ก็ผุดขึ้น ณภัทรหยุดรัวสะโพกสอบเพราะเสียงครางกระเส่าของแพรวพรรณยาวต่อเนื่อง ดวงตาหวานทอประกายความต้องการอย่างร้อนแรง แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายจงใจแกล้ง ทว่าแรงปรารถนาในรสกามารมณ์มาไกลเกินกว่าจะให้จบเพียงแค่นี้ “ได้โปรด! อย่าหยุด” เสียงแหบแห้งร้องขอเรื่องน่าอายอีกครั้ง “ร่าน! จนต้องขอเองเลยใช่ไหม” เอวสอบส่งแท่งร้อนเข้าใส่ช่องคับแคบอย่างหนักหน่วง “อ๊ะ อื้อ⁓” แพรวพรรณจุกทั่วทั้งท้องน้อยกับแรงที่ส่งเข้ามา ไฟสวาทเผาผลาญทั้งคู่จนมอดไหม้ไปพร้อม ๆ กัน กระทั่งมาถึงโค้งสุดท้ายแพรวพรรณกระตุกเกร็งครางเสียงหวาน ดวงตาปิดสนิท โอบกอดณภัทรอย่างแนบแน่น เมื่อได้ปลดปล่อยสมปรารถนา เช่นเดียวกับณภัทรฉีดน้ำขาวขุ่นหลั่งไหลออกมาจำนวนมาก ชายหนุ่มทิ้งน้ำหนักทั้งหมดลงจนแพรวพรรณหายใจลำบาก แต่เวลานี้เธอไร้เรี่ยวแรงจะผลักดันเขาออกจึงปล่อยให้เขานอนอยู่ในท่านั้น จนเกือบรุ่งสาง แพรวพรรณผุดลุกขึ้นจากเตียง พาร่างกายอันบอบช้ำถูกใช้งานมาอย่างหนักตลอดคืน พอเท้าแตะถึงพื้นความเจ็บแปลบตรงกึ่งกลางลำตัวก็ตีขึ้น เธอเม้มปากกลั้นเสียงสะอื้นไว้แล้วมองคนที่ยังนอนหลับสนิท สองขาประคองร่างกายแสนเจ็บปวดเดินไปหยิบเสื้อเขามาสวมใส่ “คนเลว!” คำบริภาษหลุดออกมาจากปากอวบอิ่ม แววตาชิงชังเหลียวกลับไปมอง ซาตานร้าย
Bab terkait
ตีตรารัก ตาต่อตาฟันต่อฟัน
สองเดือนต่อมาตึกสูงตั้งตระหง่านอยู่กลางเมืองใหญ่ในย่านธุรกิจของกรุงเทพมหานคร มีบริษัทน้อยใหญ่มากมายในพื้นที่นี้ เนื่องจากโดยรอบเจริญทั้งด้านการค้าทั้งสะดวกการเดินทาง และง่ายต่อการติดต่อธุรกิจจึงเป็นทางเลือกของนักลงทุนระดับใหญ่ รวมไปถึงบริษัทผลิตและจัดจำหน่ายจิวเวลรี่ชั้นแนวหน้าของเมืองไทยอย่าง เอ็นเจดับบิล ซึ่งตั้งอยู่บนชั้น 21 ณ.ตึกสูงแห่งนี้‘บริษัทเอ็นเจดับบิล’ ไม่เพียงแค่ผลิตเครื่องประดับและอัญมณีส่งขายในเมืองไทย ยังส่งออกไปยังต่างประเทศ ลูกค้ามากมายเข้ามาสั่งซื้อติดต่อกันเป็นเวลานานหลายสิบปี นับตั้งแต่ดำเนินธุรกิจมาโดยมีผู้บริหารสูงสุดคือ นายณธี อินตานนท์ หนึ่งในนักธุรกิจที่เก่งของวงการนี้ เขาสามารถนำพาบริษัทยืนหยัดมาได้อย่างยาวนาน แม้จะมีคู่แข่งมากมายณธีใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตของเขาสร้างบริษัทให้มีความเจริญก้าวหน้า ชื่อเสียงแผ่ขยายเป็นวงกว้างเป็นที่นับหน้าถือตา ผลักดันเอ็นเจดับบิลเจริญรุ่งเรืองมาถึงจุดสูงสุด เม็ดเงินหลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสายแล้วธุรกิจนี้อีกเช่นกันสร้างรายได้มหาศาล สามารถส่งลูกชายเพียงคนเดียวไปเล่าเรียนยังเมืองนอกเมืองนาสมดั่งวาดหวังไว้ พอลูกชายจบกลับมาจะได
Terakhir Diperbarui : 2025-04-10ตีตรารัก ครูสอนพิเศษ
เขาจะเหยียบให้พีเจจมลงไปยิ่งกว่าที่เอ็นเจดับบิลเคยเจอ!นักธุรกิจหนุ่มวางซองเอกสารสีน้ำตาลลงบนโต๊ะทำงาน ใบหน้ามีสีสันเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผน แผ่นหลังกว้างเอนไปด้านหลังพิงพนักเก้าอี้ตัวใหญ่ นัยน์ตาสีดำขลับมองลูกน้องคนสนิท“มีอะไรอีกหรือเปล่า ถ้าไม่...”“มีครับ เรื่องคุณภัทรให้ผมตามสืบเกี่ยวกับลูกสาวของ...” ครรชิตหยุดพูดเพียงเท่านั้น เพราะไม่กล้าเอ่ยชื่อคนซึ่งอาจจะทำให้บรรยากาศภายในห้องเปลี่ยนไปอ้อ! นี่ก็ผ่านมาเป็นเดือนแล้วกับ ‘เหตุการณ์’ ในคลับของธาดา เพราะมัวแต่ยุ่งอยู่กับงานจนลืมไปเสียสนิทว่าเคยสั่งลูกน้องสืบเรื่องของเธอ“ฉันเกือบลืมเรื่องนี้ไปเลย ได้ความว่าไงบ้าง”“เท่าที่ผมเห็นเธอไม่เคยเข้าบริษัทพีเจครับ แต่ไปมหาลัยคุณเจตอาทิตย์ละสามหรือสี่ครั้งแทน”“หื้ม! มหาลัยไอ้เจตงั้นเหรอ”“ครับ เธอเป็นครูสอนพิเศษที่นั่น”นอกจากการเอาคืนพีเจ ชายหนุ่มก็แทบไม่สนใจเรื่องความเป็นมาของครอบครัวนั้นเลย เขารู้เพียงว่าสมาชิกทั้งหมดมีใครบ้าง น้องสาวทำงานอยู่ด้วยกันส่วนภรรยาก็อยู่แต่ในบ้านส่วน ‘ลูกสาว’ สุดที่รักก็แทบจะไม่มีใครได้เห็น คงรักมากถึงได้เลี้ยงอย่างตามใจให้ใช้ชีวิตอย่างอิสระ กรามแกร่งขบเข้าห
Terakhir Diperbarui : 2025-04-10ตีตรารัก รอวันเอาคืนให้อย่างสาสม!
“วันนี้แพรวว่างไหมไปกินข้าวกัน”“พอดีแพรวนัดเพื่อนไว้แล้วค่ะ ไว้วันอื่นได้ไหมคะพี่เจต” เธอปฏิเสธเขาเช่นเคย แต่จะว่าปฏิเสธเลยก็ไม่ได้ในเมื่อมีนัดแล้วจริง ๆ“ว้า! เสียดายจังงั้นเป็นวันอื่นก็ได้ครับ” สีหน้าของผู้อำนวยการหนุ่มฉายแววออกมาชัดเจนว่าผิดหวัง จากนั้นก็เดินออกมาส่งหญิงสาว แม้จะโดนปฏิเสธอีกครั้งแต่เขาก็ยังปฏิบัติกับแพรวพรรณเช่นปกติ“ไว้เจอกันใหม่นะครับ”“ขอบคุณนะคะ”เวลา 13.41นาฬิกาแพรวพรรณมาถึงห้างสรรพสินค้าซึ่งนัดกับเขมจิราไว้ รอยยิ้มแสนหวานที่หลาย ๆ คนต่างชื่นชมและหลงเสน่ห์ผุดขึ้น เมื่อเข็มยาวได้ชี้บอกว่าได้เลยเวลานัดมาเกือบจะยี่สิบนาทีแล้ว“โทษทีนะแกที่มาช้าพอดีรถติด”“ไม่เป็นไรนั่งก่อน ฉันก็พึ่งมาถึงเหมือนกัน”“จริงเหรอ สั่งอะไรมายัง?” เธอหันไปวางกระเป๋าลงเก้าอี้ข้างตัวแล้วหันกลับมาถามเขมจิราที่ยังดูเมนูในมือ“ยังฉันรอแกมาสั่งเอง” เขมจิราละสายตาจากเมนู หันมาตอบแพรวพรรณแต่คำตอบของเธอกลับได้สายตาค้อนของเพื่อนกลับมาแทน“ทำไมต้องรอฉันด้วยล่ะ แกอยากกินอะไรก็สั่งไปเลยหรือสั่งเหมือนที่เคยกินก็ได้” น้ำเสียงที่เจือไปด้วยความใส่ใจ ไม่อยากให้เพื่อนมาคิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องแค่นี้เลยจริ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-10ตีตรารัก หนทางราบรื่น
หลายวันต่อมาบรรยากาศภายในห้องทำงานของ ไพศาล วีรกุล เต็มไปด้วยความตึงเครียด งานส่งไปเสนอถูกตีกลับมาเกือบทั้งหมด ระยะนี้ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบไหนล้วนถูกปฏิเสธ ที่ตอบรับก็เป็นแค่งานชิ้นเล็ก ๆ แทบจะไม่ได้กำไรอะไร เขาวางเอกสารลงแล้วเงยหน้าขึ้นมองน้องสาวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด“เราจะเอายังไงต่อไปดีคะ แทบจะไม่มีบริษัทไหนสนใจข้อเสนอของเราเลย” เกศหรือเกวริน น้องสาวเพียงคนเดียวของไพศาล เธอเป็นลูกหลงอายุห่างจากเขาถึง 15 ปี หลังจากเรียนจบก็เข้ามาช่วยงานพี่ชาย“อย่าพึ่งหมดหวัง ตราบใดงานยังดำเนินต่อไปได้ พี่ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ หรอก”“ขอให้ที่เหลือเลือกเรา ไม่เอนเอียงไปทางนั้นอีก”จบคำพูดของน้องสาวไพศาลก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่“เป็นเพราะพี่แท้ ๆ หากตอนนั้นตาไม่มืดบอด มองเห็นแต่ผลประโยชน์ พีเจก็คงจะไม่โดนหนักขนาดนี้”“พี่อย่าโทษแต่ตัวเองอีกเลย ยังไงเราก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ อีกอย่างตอนนี้นายชานนท์ไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้”“พี่ขอนะเกศ เรื่องนี้อย่าให้ยัยหนูรู้เด็ดขาด พี่จะทำทุกวิถีทางให้พีเจกลับมาเป็นเหมือนเดิม” เขากลัวมากว่าเรื่องนี้จะรู้ถึงหูลูกสาว เพราะเธอไม่ได้เรียนสายนี้มาไม่อยากให้เป็นกังวลไปด้วย‘ลูกสาวจะต้องมี
Terakhir Diperbarui : 2025-04-11ตีตรารัก สนใจครูสอนพิเศษ
“ถ้าไม่มีอะไรจะมาหา ผอ.อย่างมึงไม่ได้เหรอ”“อย่างกูมันทำไม พูดดี ๆ นะไอ้ภัทร”“ต้องให้บอกด้วยเหรอ ระวังไว้เถอะสักวันจะโป๊ะแตก เจอลูกศิษย์ตัวเองเข้าสักวัน”“กวนกูอีก ตกลงมานี่มีอะไร” เจตตัดบทกวน ๆ ของเพื่อนแล้วเข้าประเด็นในทันที“ถ้ากลัวก็หยุดทำตัวแบบนั้นก็จบ” อยู่ข้างนอกเจตจะไม่ใช่คนนิ่งและเคร่งขรึมเหมือนเช่นตอนนี้เลย“เลิกให้โง่! เอาดี ๆ มีอะไรก็ว่ามา ลีลาอยู่นั่นกูมีงานต้องทำต่อนะ” ใครมันจะไปเลิกทำสิ่งที่ชอบได้ ชายหนุ่มเลี่ยงพูดเรื่องที่จะเข้าตัวเองไปมากกว่านี้มาอีหรอบนี้คงจะให้หา ‘ของ’ ให้สินะ พวกนักธุรกิจพออยากได้อะไร เป็นต้องหาคำว่านล้อมอีกฝั่งให้ยอมจำนนจนได้สิน่า“กูไม่ได้จะให้มึงช่วยฟรี ๆ สักหน่อย ทำเป็นอารมณ์เสียไปได้”“หึ” ผิดจากที่เขาคิดที่ไหนล่ะ“ทุนการศึกษาร้อยทุน เท่านี้พอที่จะทำให้มึงช่วยกูได้ไหม”“ร้อยทุน! ทุนละเท่าไหร่” อันที่จริงก็จะตอบตกลงตั้งแต่แรกนั่นแหละ“ห้าพัน เอาไม่เอา ไม่เอากูกลับ”“เฮ้ย ๆ เดี๋ยวก่อนสิ เป็นนักธุรกิจประสาอะไรใจร้อนแบบนี้วะ นั่งลงก่อน” เจตรั้งณภัทรไว้เสียก่อนที่อีกคนจะลุกออกไป“ก็แค่นี้ทำเป็นลีลาอยู่นั่น”“ลงทุนขนาดนี้งานคงไม่ธรรมดาแน่ไหนลองว่า
Terakhir Diperbarui : 2025-04-11ตีตรารัก ข้อเสนอที่ต้องเลือก
“เออ ๆ ยังไงจะช่วยพูดกับแพรวให้แล้วกัน”“อืม” ณภัทรยกยิ้มให้เพื่อน ถ้าลองได้รับปากว่าจะช่วยออกมาแล้ว ไม่มีงานไหนที่เจตจะทำไม่สำเร็จ“กดดันกูนักนะมึง” เจตใช้สายตาเคร่งขรึมมองอีกคนอย่างหนักใจ ทว่าก็เข้าใจว่าเพื่อนคงหวังดีจริง ๆ มาคิดอีกทีข้อเสนอนี้ก็ไม่เลว!รุ่งเช้าอีกวันสายน้ำเย็นชุ่มฉ่ำไหลลงกระทบผิวเรียบเนียนฝ่ามือน้อย ๆ ถูไถฟองนุ่มไปตามเรือนร่างช้า ๆ กลิ่นหอมของสบู่บวกกับน้ำเย็นสบายทำให้แพรวพรรณรู้สึกสดชื่นและผ่อนคลายหญิงสาวต้องลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่เช้าเนื่องจากมีสอน เพื่อที่จะไม่ต้องไปนั่งติดแหง็กอยู่บนรถเป็นชั่วโมงก็ต้องออกจากบ้านให้เร็วหน่อย“หวังว่ารถจะไม่ติดนะวันนี้” จากนั้นเสียงฮัมเพลงไปพร้อมกับการอาบน้ำก็คลอออกมาเบา ๆต่อมา…“มีสอนตอนเช้าเหรอแพรว” แพรวพราวเอ่ยถามลูกสาวกำลังเดินมาใกล้ กลิ่นหอมละมุนลอยมาแต่ไกล ยิ้มอบอุ่นผุดขึ้นเมื่อเธอนั่งลงข้าง ๆ“ค่ะแม่ พ่อกับอาเกศไปทำงานแล้วเหรอคะ”“ไปกันตั้งแต่เช้าแล้ว”“ช่วงนี้หนูว่าพ่อกับอาเกศดูงานยุ่งมาก ๆ เลยนะคะไปแต่เช้ากลับค่ำทุกวันเลย”“ก็อย่างนี้แหละ งานออกแบบไม่ใช่ว่าใครจะทำก็ได้”“ก็จริงค่ะ ก็มีแค่เรื่องนี้ที่หนูพอจะรู้ งั้นหนูไปก่อ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-11ตีตรารัก ต้องการเธอคนนั้น
กลางดึกในคืนวันหยุดสุดสัปดาห์ ภายใน TClub สถานบันเทิงชื่อดังแหล่งรวบรวมอบายมุขทุกอย่างมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเหล้า บุหรี่ ของมึนเมาหรือแม้แต่สิ่งต้องห้ามต่าง ๆ รวมไปถึงการพนันล้วนมีครบจบอยู่ในสถานที่แห่งนี้ถึงอย่างนั้นก็มีไม่กี่คนรู้ว่า ‘สิ่งต้องห้าม’ เหล่านั้นอยู่ชั้นไหนบ้างชั้นหนึ่งและสองเสียงบีทจังหวะสนุกสนาน ทำให้นักท่องราตรีต่างโยกย้ายส่ายสะโพกตามอย่างเมามัน ในค่ำคืนนี้ไม่ได้มีแค่กลุ่มนักดื่มขาประจำยังมีขาจรอย่าง แพรวพรรณและเขมจิรา ซึ่งหนึ่งในนั้นพึ่งกลับมาจากฝึกงานที่ฝรั่งเศสสาวสวยทั้งสองกลายเป็นจุดสนใจของบรรดาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่โดยรอบ พวกเขาต่างก็อยากเข้ามาทำความรู้จัก เห็นได้ชัดจากสายตามองกันเป็นมันพวกเธอเป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม พอเขมจิรากลับมาจึงได้นัดฉลองตำแหน่ง ‘ผู้ช่วยดีไซเนอร์ฝึกหัด’ นี่ถือเป็นก้าวแรกของการเดินตามความฝัน ที่จะได้ก้าวขึ้นไปเป็น ‘ดีไซเนอร์หลัก’ ในบริษัทออกแบบชั้นนำของเมืองไทยแก้วสีอำพันในมือแพรวพรรณได้ยื่นออกมาข้างหน้า“แด่ความสำเร็จ”“ขอบคุณสำหรับมื้อนี้”ของเหลวรสชาติขมปร่าค่อย ๆ ไหลลงสู่ลำคอสวยทั้งสอง แก้วว่างเปล่าก็ชูสูงขึ้นในเวลาไล่เลี่ย
Terakhir Diperbarui : 2025-04-10ตีตรารัก เธอถูกวางยา?
“ทำให้ผู้หญิงคนนั้นค้างกับกูที่นี่คืนหนึ่ง” สายตามาดร้ายยังไม่ละไปจากตำแหน่งเดิม แก้วเหล้าในมือณภัทรยกขึ้นดื่มหมดในครั้งเดียว“กูไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม! ไอ้ภัทรมันขอเอง” ทิวปากไวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เอ่ยขึ้นอย่างไม่เชื่อหูตัวเองผลัวะ!เสียงฝ่ามือฟาดลงไปบนหลังของคนขี้สงสัยฉาดใหญ่ ส่วนน้ำหนักคงไม่ต้องพูดถึงเพราะสามารถทำให้ทิวน้ำตาคลอออกมาได้“ไอ้เหี้ยกูเจ็บ” ทิวยกแขนขึ้นคลำหลังตัวเองปรอย ๆ“งั้นก็ช่วยหุบปากของมึงสักที” เสียงเข้มบอกอย่างเหลืออด“เออ!”“คนไหน?” ธาดายังมองไม่เห็นว่าจะมีผู้หญิงคนไหน พอจะตรงสเปคเพื่อนได้ จึงถามเพื่อหาพิกัดที่แน่นอน“โต๊ะริมในสุดโซนB ใส่เดรสสีดำนั่งอยู่กับเพื่อนใส่เกาะอกสีเดียวกัน ใกล้กับลูกน้องมึงยืนอยู่”ธาดาเพ่งสายตาไปยังจุดนั้น เมื่อได้เห็นคิ้วเข้มก็ขมวดด้วยความไม่เข้าใจ ท่าทางหรือแม้แต่จริตจะก้านของหล่อน ไม่มีจุดไหนพอจะดึงดูดเพื่อนได้เลย‘หรือรสนิยมของมันเปลี่ยนไป?’“เปลี่ยนรสนิยม?”ไม่ได้มีแค่ธาดาที่แปลกใจ ทิวเองก็เช่นกัน“นั่นดิ ไม่ใช่แบบที่มึงชอบเลยนะ”“กูไม่ได้จะเอาเพราะชอบ นั่นเป็นลูกของผู้ชายคนนั้นต่างหาก!” ณภัทรไม่แม้อยากจะเอ่ยชื่ออีกฝ่ายน้ำเสียงแข็
Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
Bab terbaru
ตีตรารัก ข้อเสนอที่ต้องเลือก
“เออ ๆ ยังไงจะช่วยพูดกับแพรวให้แล้วกัน”“อืม” ณภัทรยกยิ้มให้เพื่อน ถ้าลองได้รับปากว่าจะช่วยออกมาแล้ว ไม่มีงานไหนที่เจตจะทำไม่สำเร็จ“กดดันกูนักนะมึง” เจตใช้สายตาเคร่งขรึมมองอีกคนอย่างหนักใจ ทว่าก็เข้าใจว่าเพื่อนคงหวังดีจริง ๆ มาคิดอีกทีข้อเสนอนี้ก็ไม่เลว!รุ่งเช้าอีกวันสายน้ำเย็นชุ่มฉ่ำไหลลงกระทบผิวเรียบเนียนฝ่ามือน้อย ๆ ถูไถฟองนุ่มไปตามเรือนร่างช้า ๆ กลิ่นหอมของสบู่บวกกับน้ำเย็นสบายทำให้แพรวพรรณรู้สึกสดชื่นและผ่อนคลายหญิงสาวต้องลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่เช้าเนื่องจากมีสอน เพื่อที่จะไม่ต้องไปนั่งติดแหง็กอยู่บนรถเป็นชั่วโมงก็ต้องออกจากบ้านให้เร็วหน่อย“หวังว่ารถจะไม่ติดนะวันนี้” จากนั้นเสียงฮัมเพลงไปพร้อมกับการอาบน้ำก็คลอออกมาเบา ๆต่อมา…“มีสอนตอนเช้าเหรอแพรว” แพรวพราวเอ่ยถามลูกสาวกำลังเดินมาใกล้ กลิ่นหอมละมุนลอยมาแต่ไกล ยิ้มอบอุ่นผุดขึ้นเมื่อเธอนั่งลงข้าง ๆ“ค่ะแม่ พ่อกับอาเกศไปทำงานแล้วเหรอคะ”“ไปกันตั้งแต่เช้าแล้ว”“ช่วงนี้หนูว่าพ่อกับอาเกศดูงานยุ่งมาก ๆ เลยนะคะไปแต่เช้ากลับค่ำทุกวันเลย”“ก็อย่างนี้แหละ งานออกแบบไม่ใช่ว่าใครจะทำก็ได้”“ก็จริงค่ะ ก็มีแค่เรื่องนี้ที่หนูพอจะรู้ งั้นหนูไปก่อ
ตีตรารัก สนใจครูสอนพิเศษ
“ถ้าไม่มีอะไรจะมาหา ผอ.อย่างมึงไม่ได้เหรอ”“อย่างกูมันทำไม พูดดี ๆ นะไอ้ภัทร”“ต้องให้บอกด้วยเหรอ ระวังไว้เถอะสักวันจะโป๊ะแตก เจอลูกศิษย์ตัวเองเข้าสักวัน”“กวนกูอีก ตกลงมานี่มีอะไร” เจตตัดบทกวน ๆ ของเพื่อนแล้วเข้าประเด็นในทันที“ถ้ากลัวก็หยุดทำตัวแบบนั้นก็จบ” อยู่ข้างนอกเจตจะไม่ใช่คนนิ่งและเคร่งขรึมเหมือนเช่นตอนนี้เลย“เลิกให้โง่! เอาดี ๆ มีอะไรก็ว่ามา ลีลาอยู่นั่นกูมีงานต้องทำต่อนะ” ใครมันจะไปเลิกทำสิ่งที่ชอบได้ ชายหนุ่มเลี่ยงพูดเรื่องที่จะเข้าตัวเองไปมากกว่านี้มาอีหรอบนี้คงจะให้หา ‘ของ’ ให้สินะ พวกนักธุรกิจพออยากได้อะไร เป็นต้องหาคำว่านล้อมอีกฝั่งให้ยอมจำนนจนได้สิน่า“กูไม่ได้จะให้มึงช่วยฟรี ๆ สักหน่อย ทำเป็นอารมณ์เสียไปได้”“หึ” ผิดจากที่เขาคิดที่ไหนล่ะ“ทุนการศึกษาร้อยทุน เท่านี้พอที่จะทำให้มึงช่วยกูได้ไหม”“ร้อยทุน! ทุนละเท่าไหร่” อันที่จริงก็จะตอบตกลงตั้งแต่แรกนั่นแหละ“ห้าพัน เอาไม่เอา ไม่เอากูกลับ”“เฮ้ย ๆ เดี๋ยวก่อนสิ เป็นนักธุรกิจประสาอะไรใจร้อนแบบนี้วะ นั่งลงก่อน” เจตรั้งณภัทรไว้เสียก่อนที่อีกคนจะลุกออกไป“ก็แค่นี้ทำเป็นลีลาอยู่นั่น”“ลงทุนขนาดนี้งานคงไม่ธรรมดาแน่ไหนลองว่า
ตีตรารัก หนทางราบรื่น
หลายวันต่อมาบรรยากาศภายในห้องทำงานของ ไพศาล วีรกุล เต็มไปด้วยความตึงเครียด งานส่งไปเสนอถูกตีกลับมาเกือบทั้งหมด ระยะนี้ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบไหนล้วนถูกปฏิเสธ ที่ตอบรับก็เป็นแค่งานชิ้นเล็ก ๆ แทบจะไม่ได้กำไรอะไร เขาวางเอกสารลงแล้วเงยหน้าขึ้นมองน้องสาวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด“เราจะเอายังไงต่อไปดีคะ แทบจะไม่มีบริษัทไหนสนใจข้อเสนอของเราเลย” เกศหรือเกวริน น้องสาวเพียงคนเดียวของไพศาล เธอเป็นลูกหลงอายุห่างจากเขาถึง 15 ปี หลังจากเรียนจบก็เข้ามาช่วยงานพี่ชาย“อย่าพึ่งหมดหวัง ตราบใดงานยังดำเนินต่อไปได้ พี่ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ หรอก”“ขอให้ที่เหลือเลือกเรา ไม่เอนเอียงไปทางนั้นอีก”จบคำพูดของน้องสาวไพศาลก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่“เป็นเพราะพี่แท้ ๆ หากตอนนั้นตาไม่มืดบอด มองเห็นแต่ผลประโยชน์ พีเจก็คงจะไม่โดนหนักขนาดนี้”“พี่อย่าโทษแต่ตัวเองอีกเลย ยังไงเราก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ อีกอย่างตอนนี้นายชานนท์ไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้”“พี่ขอนะเกศ เรื่องนี้อย่าให้ยัยหนูรู้เด็ดขาด พี่จะทำทุกวิถีทางให้พีเจกลับมาเป็นเหมือนเดิม” เขากลัวมากว่าเรื่องนี้จะรู้ถึงหูลูกสาว เพราะเธอไม่ได้เรียนสายนี้มาไม่อยากให้เป็นกังวลไปด้วย‘ลูกสาวจะต้องมี
ตีตรารัก รอวันเอาคืนให้อย่างสาสม!
“วันนี้แพรวว่างไหมไปกินข้าวกัน”“พอดีแพรวนัดเพื่อนไว้แล้วค่ะ ไว้วันอื่นได้ไหมคะพี่เจต” เธอปฏิเสธเขาเช่นเคย แต่จะว่าปฏิเสธเลยก็ไม่ได้ในเมื่อมีนัดแล้วจริง ๆ“ว้า! เสียดายจังงั้นเป็นวันอื่นก็ได้ครับ” สีหน้าของผู้อำนวยการหนุ่มฉายแววออกมาชัดเจนว่าผิดหวัง จากนั้นก็เดินออกมาส่งหญิงสาว แม้จะโดนปฏิเสธอีกครั้งแต่เขาก็ยังปฏิบัติกับแพรวพรรณเช่นปกติ“ไว้เจอกันใหม่นะครับ”“ขอบคุณนะคะ”เวลา 13.41นาฬิกาแพรวพรรณมาถึงห้างสรรพสินค้าซึ่งนัดกับเขมจิราไว้ รอยยิ้มแสนหวานที่หลาย ๆ คนต่างชื่นชมและหลงเสน่ห์ผุดขึ้น เมื่อเข็มยาวได้ชี้บอกว่าได้เลยเวลานัดมาเกือบจะยี่สิบนาทีแล้ว“โทษทีนะแกที่มาช้าพอดีรถติด”“ไม่เป็นไรนั่งก่อน ฉันก็พึ่งมาถึงเหมือนกัน”“จริงเหรอ สั่งอะไรมายัง?” เธอหันไปวางกระเป๋าลงเก้าอี้ข้างตัวแล้วหันกลับมาถามเขมจิราที่ยังดูเมนูในมือ“ยังฉันรอแกมาสั่งเอง” เขมจิราละสายตาจากเมนู หันมาตอบแพรวพรรณแต่คำตอบของเธอกลับได้สายตาค้อนของเพื่อนกลับมาแทน“ทำไมต้องรอฉันด้วยล่ะ แกอยากกินอะไรก็สั่งไปเลยหรือสั่งเหมือนที่เคยกินก็ได้” น้ำเสียงที่เจือไปด้วยความใส่ใจ ไม่อยากให้เพื่อนมาคิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องแค่นี้เลยจริ
ตีตรารัก ครูสอนพิเศษ
เขาจะเหยียบให้พีเจจมลงไปยิ่งกว่าที่เอ็นเจดับบิลเคยเจอ!นักธุรกิจหนุ่มวางซองเอกสารสีน้ำตาลลงบนโต๊ะทำงาน ใบหน้ามีสีสันเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผน แผ่นหลังกว้างเอนไปด้านหลังพิงพนักเก้าอี้ตัวใหญ่ นัยน์ตาสีดำขลับมองลูกน้องคนสนิท“มีอะไรอีกหรือเปล่า ถ้าไม่...”“มีครับ เรื่องคุณภัทรให้ผมตามสืบเกี่ยวกับลูกสาวของ...” ครรชิตหยุดพูดเพียงเท่านั้น เพราะไม่กล้าเอ่ยชื่อคนซึ่งอาจจะทำให้บรรยากาศภายในห้องเปลี่ยนไปอ้อ! นี่ก็ผ่านมาเป็นเดือนแล้วกับ ‘เหตุการณ์’ ในคลับของธาดา เพราะมัวแต่ยุ่งอยู่กับงานจนลืมไปเสียสนิทว่าเคยสั่งลูกน้องสืบเรื่องของเธอ“ฉันเกือบลืมเรื่องนี้ไปเลย ได้ความว่าไงบ้าง”“เท่าที่ผมเห็นเธอไม่เคยเข้าบริษัทพีเจครับ แต่ไปมหาลัยคุณเจตอาทิตย์ละสามหรือสี่ครั้งแทน”“หื้ม! มหาลัยไอ้เจตงั้นเหรอ”“ครับ เธอเป็นครูสอนพิเศษที่นั่น”นอกจากการเอาคืนพีเจ ชายหนุ่มก็แทบไม่สนใจเรื่องความเป็นมาของครอบครัวนั้นเลย เขารู้เพียงว่าสมาชิกทั้งหมดมีใครบ้าง น้องสาวทำงานอยู่ด้วยกันส่วนภรรยาก็อยู่แต่ในบ้านส่วน ‘ลูกสาว’ สุดที่รักก็แทบจะไม่มีใครได้เห็น คงรักมากถึงได้เลี้ยงอย่างตามใจให้ใช้ชีวิตอย่างอิสระ กรามแกร่งขบเข้าห
ตีตรารัก ตาต่อตาฟันต่อฟัน
สองเดือนต่อมาตึกสูงตั้งตระหง่านอยู่กลางเมืองใหญ่ในย่านธุรกิจของกรุงเทพมหานคร มีบริษัทน้อยใหญ่มากมายในพื้นที่นี้ เนื่องจากโดยรอบเจริญทั้งด้านการค้าทั้งสะดวกการเดินทาง และง่ายต่อการติดต่อธุรกิจจึงเป็นทางเลือกของนักลงทุนระดับใหญ่ รวมไปถึงบริษัทผลิตและจัดจำหน่ายจิวเวลรี่ชั้นแนวหน้าของเมืองไทยอย่าง เอ็นเจดับบิล ซึ่งตั้งอยู่บนชั้น 21 ณ.ตึกสูงแห่งนี้‘บริษัทเอ็นเจดับบิล’ ไม่เพียงแค่ผลิตเครื่องประดับและอัญมณีส่งขายในเมืองไทย ยังส่งออกไปยังต่างประเทศ ลูกค้ามากมายเข้ามาสั่งซื้อติดต่อกันเป็นเวลานานหลายสิบปี นับตั้งแต่ดำเนินธุรกิจมาโดยมีผู้บริหารสูงสุดคือ นายณธี อินตานนท์ หนึ่งในนักธุรกิจที่เก่งของวงการนี้ เขาสามารถนำพาบริษัทยืนหยัดมาได้อย่างยาวนาน แม้จะมีคู่แข่งมากมายณธีใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตของเขาสร้างบริษัทให้มีความเจริญก้าวหน้า ชื่อเสียงแผ่ขยายเป็นวงกว้างเป็นที่นับหน้าถือตา ผลักดันเอ็นเจดับบิลเจริญรุ่งเรืองมาถึงจุดสูงสุด เม็ดเงินหลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสายแล้วธุรกิจนี้อีกเช่นกันสร้างรายได้มหาศาล สามารถส่งลูกชายเพียงคนเดียวไปเล่าเรียนยังเมืองนอกเมืองนาสมดั่งวาดหวังไว้ พอลูกชายจบกลับมาจะได
ตีตรารัก รอยตีตรา NC
“ต้องการ! ต้องการอะไรงั้นเหรอ” “.....” “ว่าไง” ณภัทรถามย้ำ “ฉันต้องการคุณ” หลังจากเอ่ยคำน่าอายออกไป เปลือกตาของเธอก็ปิดลง หึ! สุ้มเสียงดูแคลนเปล่งผ่านลำคอชายหนุ่ม อยากเกิดมาเป็นลูกสาวของคนที่ทำลายครอบครัวเขาทำไมกัน! “คุณได้สมใจอยากแน่!” พันธนาการที่ตรึงถูกปล่อยให้เป็นอิสระ แควก! เสียงฉีกขาดของเสื้อผ้าทำให้เปลือกตาปิดอยู่เบิกโพลง แขนเล็กยกขึ้นโอบกอดเรือนร่างเพื่อปกปิดเนื้อเนียนเอาไว้ “เปล่าประโยชน์น่า เอามือออก” เสียงแข็งออกคำสั่ง เขาชักหัวเสียกับการเล่นตัวไม่เลิกของเธอแล้ว ณภัทรคว้าข้อมือเล็กแยกออก เผยผิวเนียนละเอียดขาวผุดผ่องของเนินเนื้อนูนโผล่พ้นออกมาจากบราเนื้อดี ณภัทรกลืนน้ำลายอย่างหื่นกระหายเมื่อความสวยงามโชว์หราแก่สายตา ยามหน้าอกอวบอิ่มกระเพื่อมขึ้นลงอยู่ตรงหน้า ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธอดูดีกว่าผู้หญิงที่เขาเคยผ่านมา ริมฝีปากหยักหนาฝังจูบบนลำคอระหง “อ๊ะ” ความเจ็บแปลบแล่นขึ้น เมื่อถูกขบเม้มอย่างแรง ชายหนุ่มรุกรานเรือนร่างอ่อนนุ่มอย่างไม่ปรานี ลมหายใจร้อนผะผ่าวเป่ารดผิวเป็นดังเชื้อเพลิงชั้นดี ปลุกไฟปรารถนาให้ลุกโชนขึ้น หญิงสาวดิ้นพล่านสะโพกบางส่ายเร่าตามแรงอารมณ์ สติของเธอก
ตีตรารัก ได้โปรดฉันต้องการคุณ!
ณภัทรมองใบหน้ารูปไข่ ดวงตากลมโตรับกับจมูกโด่งสวยแต่ติดจะรั้นเสียมากกว่า ริมฝีปากอวบอิ่ม จากที่เห็นในภาพถ่ายและระยะไกลในความคิดติดจะธรรมดา แต่พอได้เห็นในระยะใกล้อย่างนี้ช่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเครื่องสำอางแต่งแต้มบางเบาจนแลดูเป็นธรรมชาติ แต่สองข้างแก้มแดงระเรื่อนั้นน่าจะเกิดมาจากยาของธาดาป้ายให้เธอมากกว่าหญิงสาวเป็นคนสวยคนหนึ่งแต่ออกน่ารัก มิน่าผู้ชายคนนั้นถึงได้หวงนักหนาไม่แม้จะให้ออกสื่อ แต่ถึงจะซ่อนไว้แค่ไหนก็ไม่มีทางรอดพ้นไปจากสายตาเขาหรอกยิ้มร้ายยกขึ้นเมื่อเห็นกิริยาตื่นกลัวของอีกฝ่ายว่ามีมากแค่ไหน“คุณคงอยากรู้สินะว่าผมเป็นใคร” เขาก้าวเข้าไปใกล้ร่างบอบบางที่ยืนสั่นเทาอยู่ริมห้องเมื่อได้เห็นดวงตาสวยสั่นระริกมากเท่าไหร่ ณภัทรก็ยิ่งนึกสนุกอยากให้ความหวาดกลัวเหล่านี้ฝังลึกเข้าไปในจิตใจของผู้หญิงคนนี้ ให้เธอได้จดจำความรู้สึกที่ไม่สามารถร้องขอความช่วยเหลือจากใครได้มันเป็นยังไง!“คุณ! ไม่ใช่เจ้าของคลับ” เสียงหวานทั้งสั่นและแผ่วเบา“แล้วใครว่าใช่ละ”เวลานี้แพรวพรรณรู้แล้วว่าตนโดนหลอก เรื่องทั้งหมดถูกจัดฉากขึ้นจากผู้ชายคนนี้ แต่ถึงจะรู้ตอนนี้ก็สายไปเสียแล้ว...“อย่าเข้ามานะ ฉันไปทำอะ
ตีตรารัก เธอถูกวางยา?
“ทำให้ผู้หญิงคนนั้นค้างกับกูที่นี่คืนหนึ่ง” สายตามาดร้ายยังไม่ละไปจากตำแหน่งเดิม แก้วเหล้าในมือณภัทรยกขึ้นดื่มหมดในครั้งเดียว“กูไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม! ไอ้ภัทรมันขอเอง” ทิวปากไวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เอ่ยขึ้นอย่างไม่เชื่อหูตัวเองผลัวะ!เสียงฝ่ามือฟาดลงไปบนหลังของคนขี้สงสัยฉาดใหญ่ ส่วนน้ำหนักคงไม่ต้องพูดถึงเพราะสามารถทำให้ทิวน้ำตาคลอออกมาได้“ไอ้เหี้ยกูเจ็บ” ทิวยกแขนขึ้นคลำหลังตัวเองปรอย ๆ“งั้นก็ช่วยหุบปากของมึงสักที” เสียงเข้มบอกอย่างเหลืออด“เออ!”“คนไหน?” ธาดายังมองไม่เห็นว่าจะมีผู้หญิงคนไหน พอจะตรงสเปคเพื่อนได้ จึงถามเพื่อหาพิกัดที่แน่นอน“โต๊ะริมในสุดโซนB ใส่เดรสสีดำนั่งอยู่กับเพื่อนใส่เกาะอกสีเดียวกัน ใกล้กับลูกน้องมึงยืนอยู่”ธาดาเพ่งสายตาไปยังจุดนั้น เมื่อได้เห็นคิ้วเข้มก็ขมวดด้วยความไม่เข้าใจ ท่าทางหรือแม้แต่จริตจะก้านของหล่อน ไม่มีจุดไหนพอจะดึงดูดเพื่อนได้เลย‘หรือรสนิยมของมันเปลี่ยนไป?’“เปลี่ยนรสนิยม?”ไม่ได้มีแค่ธาดาที่แปลกใจ ทิวเองก็เช่นกัน“นั่นดิ ไม่ใช่แบบที่มึงชอบเลยนะ”“กูไม่ได้จะเอาเพราะชอบ นั่นเป็นลูกของผู้ชายคนนั้นต่างหาก!” ณภัทรไม่แม้อยากจะเอ่ยชื่ออีกฝ่ายน้ำเสียงแข็
