Beranda / โรแมนติก / ดุจกรงเถื่อน / 16.ตกหลุมรักสามีตัวเอง (1)

Share

16.ตกหลุมรักสามีตัวเอง (1)

Penulis: rasita_suin
last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-09 17:26:43

นิชาดานั่งคิดพลางพิมพ์บทที่ตนจะใช้พูดประกอบคลิปจนเย็นใกล้เวลาเลิกงาน และคิดว่าจะออกไปสำรวจไร่ชาอีกครั้งพรุ่งนี้ พร้อมคุยกับคนงาน เผื่อจะได้ข้อมูลเพิ่มเติมหรือปรับแก้ให้เหมาะสม กระทั่งธีรดนย์เข้ามา ซึ่งวัชพลออกไปจัดการงานข้างนอกพักใหญ่แล้ว

“เอ่อ นายจะเซ็นเอกสารที่ไหนคะ”

เป็นมธุรินที่ถาม นิชาดาหันมองเพราะจิตใจไม่ได้จดจ่อเหมือนก่อนหน้านี้จึงรู้ว่าชายหนุ่มเข้ามาใกล้ แต่เขาก็หยุดห่างเล็กน้อย

“ไม่เป็นไร ฉันจัดการเอง ใกล้เลิกงานแล้วคุณกลับเลยก็ได้”

เลขาสาวรับคำแล้วเก็บของทันทีราวรู้ใจผู้เป็นนาย

ส่วนนิชาดาเหลือบมองเวลาที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ประสิทธิภาพสูงของตนแล้วก็เห็นว่ายังเหลืออีกสิบห้านาที แต่เพียงไม่กี่อึดใจมธุรินก็ยกมือไหว้ธีรดนย์แล้วบอกลาเธอ โดยที่ชายหนุ่มไม่มีทีท่าขุ่นใจแต่อย่างใด เลขาสาวไม่อยู่แล้วเขาก็วางถุงกระดาษบนโต๊ะของเธอ

“ของหมอก”

“อะไรคะ”

ชายหนุ่มพยักพเยิดแทนคำบอก เธอจึงจำใจหยิบมาเปิดแล้วก็ต้องเผยอปากค้างเพราะเห็นเพียงอุปกรณ์กับกระเป๋าใส่ก็รู้แล้วว่าเป็นอะไร

“เอาไว้ใช้ถ่ายงาน”

หญิงสาวหยิบมองมามอง แล้วก็มองชายหนุ่มอย่างไม่คาดคิด กล้องถ่ายภาพรุ่นใหม่ใช้ถ่ายงานวิดีโอได้อย่างมีประสิท
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • ดุจกรงเถื่อน   16.ตกหลุมรักสามีตัวเอง (2)

    “ใบชาต้องเด็ดตรงยอดอ่อนกับใบหนึ่งใบเจ้า”ส้มคือคนที่คอยให้คำแนะนำและดูแลนิชาดาเกี่ยวกับการเก็บชาเป็นผู้ช่วยหัวหน้าฝ่ายดูแลคนงานที่เก็บชาซึ่งวัชพลเลือกเอาไว้ ทั้งยังบอกว่าหากมีนักท่องเที่ยวมาส้มก็จะทำหน้าที่ต้อนรับพร้อมกับแนะนำ“แล้วก็จะเก็บใส่ตะกร้าแบบไม่ให้อัดแน่นจนเกินไป ไม่ให้ช้ำ เดี๋ยวคุณภาพใบชาจะเสีย แล้วก็ต้องส่งโรงงานภายในสามหรือสี่ชั่วโมงเจ้า”เธอมือถืออัดเสียงเอาไว้ พลางเดินดูบริเวณรอบๆ และฟังคำบอกของส้มไปด้วย หากมีมุมที่น่าจะถ่ายวิดีโอออกมาสวยก็ถ่ายภาพเก็บเอาไว้เลือก โดยใช้กล้องที่ธีรดนย์ซื้อมาให้ จริงๆ ก็สามารถถ่ายด้วยมือถือได้แต่เธอใช้อัดเสียงอยู่ มาคิดดูแล้วการมีกล้องของชายหนุ่มก็สะดวกไม่น้อย“วันนี้ได้อะไรเยอะเลย ขอบใจส้มมากเลยจ้ะ เดี๋ยวฉันขอแก้บทพูดแล้วก็คิดภาพที่อยากได้อีกหน่อยนะจ๊ะ พรุ่งนี้เย็นๆ จะโทรหาส้มอีกที ว่าสะดวกให้ฉันถ่ายงานวันไหน”“คุณจะถ่ายส้มด้วยเหรอเจ้า”“แค่มือที่เก็บใบชาน่ะ”“มือคุณน่าจะสวยกว่านะคะ”ส้มมองมือเธอแล้วออกความเห็น“อย่างนั้นก็ได้จ้ะ แต่ยังไงฉันก็ต้องบอกส้ม ให้ส้มมาดูด้วยตอนฉันถ่ายอยู่ดี เผื่อมีอะไรติดขัดตรงไหน อีกอย่างจะถ่ายงานก็ต้องบอกเจ้าข

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-09
  • ดุจกรงเถื่อน   17.แต่งงานกันเถอะ (1)

    ร่างอรชรลุกจากเก้าอี้แล้วทรุดลงนั่งจับกล้องขึ้นมาดู ส่วนหน้าจอที่พลิกเปิดออกมาแตก เลนส์ที่ต่อกลับกล้องก็ถึงกับร้าวอย่างเห็นได้ชัด แน่นอนว่าธีรดนย์ซื้อมาพร้อมเลนส์ด้วย มีทั้งแบบถ่ายซูมและระยะไกล นิชาดาขอบตาร้อนน้ำตารื้นขึ้นมาดื้อๆ แยกไม่ออกว่าตนตกใจหรือเสียใจกันแน่“ตายแล้ว กล้องพังเลย”มธุรินเองก็เดินอ้อมมาดูเช่นกัน ขณะที่ภัทรดานั่งลงใกล้ๆ พลางเอ่ย“ฉันขอโทษนะ ฉันไม่ระวังเอง ฉันจะชดใช้ให้นะ”นิชาดาเหลือบมองคนพูดด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเคลือบแคลง พยายามสังเกตสีหน้ากับดวงตาของอีกฝ่ายก็เห็นแววสำนึกผิด“ไม่เป็นไรค่ะ มันเป็นอุบัติเหตุนี่คะ”เหมือนเธอบอกตัวเองด้วยว่ามันเป็นอุบัติเหตุ เป็นเรื่องที่อีกฝ่ายไม่ได้ตั้งใจ แต่ลึกๆ ก็อดคิดในแง่ร้ายไม่ได้อยู่ดีเธอกลายเป็นคนขี้ระแวง เพียงเพราะเห็นภัทรดาเป็นคู่แข่ง แม้ตัวเองจะมีทะเบียนสมรสอยู่ในมือก็ตามความหึงหวงของผู้หญิงนี่น่ากลัวเสียจริง“แต่ยังไงฉันก็รู้สึกไม่ดีเลย กล้องราคาไม่ใช่ถูกๆ นะคะ พังแบบนี้ไม่รู้ว่าจะซ่อมได้หรือเปล่าด้วย”นิชาดาพยักหน้ากับคำพูดของภัทรดา วางกล้องบนโต๊ะพร้อมสีหน้าหมอง“เกิดอะไรขึ้นครับ”ชายหนุ่มที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์เดินอ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-10
  • ดุจกรงเถื่อน   17.แต่งงานกันเถอะ (2)

    “งั้นเหรอ แต่ที่รินบอกฉันมันไม่ใช่อย่างนี้นี่”ดวงหน้าสวยที่ยังมีคราบน้ำตาหลงเหลือเงยขึ้นมามองเขาทันใด สีหน้าเหวอของเจ้าตัวดูน่าเอ็นดูจนเขาอดใจไม่อยู่ จูบกลีบปากสีหวานไปครั้งหนึ่ง“ทำไมต้องโกหกหืม บอกตรงๆ ว่าเป็นเพราะภัทรก็ได้ ยังไงมันก็เป็นอุบัติเหตุ”“หมอกไม่อยากปัดความรับผิดชอบค่ะ ยังไงก็ถือว่าหมอกดูแลของไม่ดี”หญิงสาวเอ่ยอุบอิบ ธีรดนย์จึงจับโยกศีรษะเล็กโยกไปมา แม้จะแปลกใจกับการกระทำของอีกฝ่ายที่ยอมรับผิดเพียงคนเดียวทั้งที่ไม่ผิดอะไร แต่ก็ยิ่งทำให้เขาคิดว่าเมียตัวเองน่ารักอีกเป็นสิบเท่าตัว“เอาเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปที่ร้านกัน”“เอาไปซ่อมน่ะเหรอคะ หมอกต้องไปด้วยเหรอ”“ไปเลือกตัวใหม่”คิ้วเรียวงามขมวดจนเป็นปม ธีรดนย์จึงเกลี่ยเบาๆ ด้วยปลายนิ้วชี้หยอกเย้า“คิ้วจะพันกันอยู่แล้ว ของเก่าพัง ก็ซื้อใหม่สิ มันอาจจะยังใช้ได้แต่ต้องให้ร้านดูก่อน ถ้าซ่อมก็คงต้องใช้เวลา แต่หมอกต้องทำงาน คราวนี้ไปเลือกเองเลย เอาแบบที่ชอบ”“อย่าเลยค่ะ หมอกใช้มือถือไปก่อนก็ได้”หญิงสาวรีบปฏิเสธอย่างเกรงใจธีรดนย์จับมือบางขึ้นมา ปลายนิ้วไล้หลังมือนุ่มแผ่วเบา“ฉันจะซื้อของให้เมียเท่าไรก็ได้ เพราะฉันอยากจ่าย หมอกไม่ต้อ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-10
  • ดุจกรงเถื่อน   18.ความทรงจำอันเลือนราง (1)

    กลับมาถึงสำนักงานกัญญาก็เข้ามากระซิบกระซาบถามไถ่เพราะเห็นเธอถือถุงกระดาษร้านกล้อง ขณะที่ธีรดนย์ขับรถไปดูงานอื่นในไร่“นี่อย่าบอกนะว่านายพาเธอไปซื้อกล้องใหม่น่ะ”อีกฝ่ายตาวาววับอย่างสนอกสนใจ“ว้าว สายเปย์มาก ฉันพอจะรู้ว่านายจ่ายให้ผู้หญิงที่ควงเยอะเหมือนกันนะ แต่ไม่คิดว่าจะป๋าขนาดนี้”นิชาดาได้แต่ยิ้มบาง แม้จะตงิดใจนิดๆ ที่อีกฝ่ายพูดถึงผู้หญิงของธีรดนย์ แต่ก็พยายามไม่ใส่ใจมาก แล้วก็ขอตัวไปเก็บของและแก้บทที่ตนเขียนเอาไว้ก่อนหน้านี้ อยากเริ่มถ่ายงานให้ได้เร็วๆนั่งปรับบทไม่นานก็ลงตัว จากนั้นก็โทรหาส้มนัดแนะเพื่อจะถ่ายงานวันพรุ่งนี้ตั้งแต่เช้าตรู่ นิชาดาวางแพลนตื่นมาถ่ายสต๊อกช็อตเวลาที่ฟ้ามืดจนสว่างในไร่ด้วย และมีมุมสวยเก็บภาพไร่ชาแบบกว้างเอาไว้ในใจแล้ว“คุยกับส้มแล้วเหรอจ๊ะ”มธุรินที่นั่งทำงานอยู่ในนี้ด้วยถามขึ้น เพราะห้องไม่ได้กว้างและโต๊ะไม่ไกลกันมากจึงพูดคุยกันง่าย“ว่าจะถ่ายพรุ่งนี้น่ะค่ะ”“ให้พี่นัดคุณพีให้ด้วยเลยดีไหม ถ่ายทั้งวันวันเดียวไปเลย”“จะดูกะทันหันไปไหมคะ กลัวทางนั้นจะเตรียมตัวไม่ทัน”“คุณพีบอกว่าพร้อมถ่ายอยู่แล้วนี่นา ของก็พร้อมแล้ว แต่หมอกเลือกมุมสวยๆ กับตั้งกล้องเอง ถ่า

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-11
  • ดุจกรงเถื่อน   18.ความทรงจำอันเลือนราง (2)

    “วันก่อนฉันว่าจะถามคุณน่ะค่ะ ว่าเป็นยังไงบ้าง เรื่องที่ว่ามีคนจะทำร้ายคุณน่ะ รู้ตัวไหมว่าเป็นใคร”พนักงานสาวเอ่ยทักแล้วถามอย่างเป็นกันเอง หลังจากที่เธอสั่งกาแฟของตนเองกับมธุรินซึ่งไปเข้าห้องน้ำ“ทำร้ายฉันเหรอ ฉันไม่รู้เหมือนกัน แล้วก็ขอโทษนะฉันนึกไม่ออกเรื่องของเธอ”“คุณจำฉันไม่ได้เหรอ ฉันเจอคุณวันที่มาสมัครงานที่นี่ไง ฉันขับรถผ่านตรงถนนไปท้ายไร่ ตอนที่คุณวิ่งหนีใครสักคนก็ไม่รู้ บอกว่ามีคนจะทำร้าย”ภาพเธอวิ่งบนถนนอย่างเหนื่อยหอบแวบเข้ามาในหัว แล้ว นิชาดาก็ปวดหัวจี๊ดขึ้นมาจนต้องยกมือขึ้นกุม“พอดีฉันเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย ก็เลยจำไม่ค่อยได้เท่าไร”เธอบอกอีกฝ่ายก็มีสีหน้าตกใจเล็กน้อย“จริงเหรอ อ้อ ได้ข่าวอยู่เหมือนกันว่าคนในไร่ตกไปริมทางบนเขา เป็นคุณเหรอคะ”ข่าวในไร่อาจจะมีคนพูดบ้าง แต่ในเมื่อคนส่วนใหญ่ของไร่ยังไม่รู้จักเธอ ก็ไม่แปลกที่พวกเขาจะไม่รู้ว่าเกิดเรื่องกับใคร อีกอย่างดูเหมือนธีรดนย์กับวัชพลจะไม่ค่อยอยากให้รู้กันมากนัก“จ้ะ แต่ไม่เป็นอะไรมาก ดีขึ้นแล้ว”“งั้นเรื่องที่บอกว่ามีคนจะทำร้ายคุณก็จำไม่ได้ด้วยใช่ไหม”อีกฝ่ายดูห่วงใย ขณะที่นิชาดาพยายามคิดต่อ แต่กลับนึกไม่ออก ทว่าในเมื่อเธ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-11
  • ดุจกรงเถื่อน   19.คืนแต่งงานกับความจริงที่หวนคืน (1)

    “อยากให้พี่เมฆมาร่วมงานจัง”นิชาดาบอกพี่ชายเกี่ยวกับงานแต่งของตัวเอง อีกฝ่ายแสดงความดีใจที่เธอกับธีรดนย์ได้ลงเอยกันแล้วก็อวยพรให้ครองคู่อย่างมีความสุข แต่ชายหนุ่มไม่สะดวกจะมาที่ไร่ หลังจากแต่งตัวเรียบร้อยรอเวลาไปงานเธอจึงโทรหาพี่ชายอีกครั้ง อยากได้กำลังจากเขา‘พี่ก็เสียดายที่ไปไม่ได้ แต่ไม่สะดวกจริงๆ ตอนนี้พี่ยังไม่อยากให้เจ้านายพี่รู้ว่าหมอกอยู่ไหน’หญิงสาวจำเรื่องที่พี่ชายอยากให้เธอมาอยู่ที่นี่เพื่อหลีกเลี่ยงเจ้านายของเขาได้ ทั้งไร่นี้ยังมีงานประจำที่เหมาะกับเธอหลังจากต้องออกจากงานมาพักหนึ่ง หากได้ทำงานก็นับว่ามีความมั่นคงขึ้น เธอจึงตกปากรับคำมาสมัครงานที่นี่ แม้จะต้องอยู่ห่างจากพี่ชายครั้งแรกก็ลองมาใช้ชีวิตด้วยตัวเองดูบ้าง‘ยังไงไอ้ดนย์มันก็รับปากพี่แล้วว่าจะดูแลหมอก ต่อไปนี้หมอกก็ใช้ชีวิตที่นั่นอย่างสบายใจเถอะนะ เรื่องหนี้สินอะไรพวกนั้นก็ไม่ต้องไปคิดถึงมันอีกแล้ว’“หนี้?”“หมอก”เสียงของธีรดนย์ที่แต่งตัวทีหลังเธอดังขึ้น หญิงสาวจึงยังไม่ถามไถ่พี่ชายต่อ เธอหันไปมองชายหนุ่มขณะฟังเสียงของนภณต์‘ถึงจะต้องแต่งเพราะหนี้ แต่พี่ก็มั่นใจในตัวไอ้ดนย์ มันดีพอสำหรับหมอกแน่นอน’เหมือนบางอย่างพุ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-12
  • ดุจกรงเถื่อน   19.คืนแต่งงานกับความจริงที่หวนคืน (2)

    “เชอะ สำออยอะไรอีก”เธอเคยพบเจอเหตุการณ์ไม่ต่างจากนี้จริงๆ หลายสิ่งหลายอย่างค่อยๆ เป็นรูปเป็นร่างทีละนิดละน้อย“หมอกเป็นอะไรเหรอ หรือเหนื่อย ถ้าไม่ค่อยโอเคเรากลับกันเลยก็ได้ ที่นี่ไม่มีอะไรแล้วล่ะ”เสียงทุ้มของสามีกระซิบใกล้ ทว่าเธอกลับได้ยินเสียงเข้มดุแทรกเข้ามาด้วย‘อย่าลืมว่าเธอมาที่นี่เพราะอะไร ลูกหนี้ต้องเชื่อฟังเจ้าหนี้ ฉันจะไม่แต่งกับเธอก็ยังได้ รู้เอาไว้ด้วย...’ประโยคนั้นค่อยๆ เลือนหายไป เป็นเสียงของธีรดนย์ ต่างกันเพียงโทนน้ำเสียง หญิงสาวหันมองใบหน้าคมเข้มมองคนเป็นสามีก็เห็นแววตาของความห่วงใย พลางมือก็เช็ดเหงื่อตรงขมับให้“ฮึ น่ารำคาญ ตบแต่งเอาอกเอาใจกันจนขนาดนี้แล้วยังไม่พอใจอีกเหรอยะ กลับเถอะแม่ภัทร ไม่งั้นฉันคงได้หมั่นไส้คนจนความดันขึ้นนอนไม่หลับ”คุณนายแสงหล้าสะบัดหน้าเดินหนีเช่นเคย ภัทรดาสีหน้าไม่ค่อยดีนัก แต่ก็ยังหันมามองเธอ“ยินดีด้วยนะคะคุณดนย์ คุณหมอก”“ขอบคุณค่ะ”นิชาดาตอบรับตามมารยาทก่อนที่อีกฝ่ายจะตามไปประคองผู้สูงวัย แม้คุณนายแสงหล้ายังแข็งแรงคล่องแคล่วก็ตาม“ไปขึ้นรถเราเถอะ”ธีรดนย์ไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจเท่าใดนักที่ยายของเขาขุ่นเคือง ทั้งยังเป็นห่วงภรรยาสาวมากกว

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-12
  • ดุจกรงเถื่อน   20.รสรักอันชอกช้ำ (1)

    นิชาดาปัดป้องรุนแรงขึ้น มือทั้งผลัก จิกข่วน ตบตีริมฝีปากได้รูป แก้มสากกับบ่าหนา ไม่อยากยอมจำนนเช่นที่ชายหนุ่มปรามาศ ทว่าใบหน้าคมเข้มกลับไม่ยอมห่าง ลำคอเธอทั้งแสบร้อนทั้งซ่านสยิวเพราะการจูบไซ้ซอกซอนอันดุดัน แล้วอกอวบหยุ่นข้างหนึ่งก็ถูกรวบเข้าอุ้งปากร้อนเมื่อชุดสวยถูกเลื่อนลงต่อไปกองที่เอว“อื้อ”เธอได้เพียงส่งเสียงคัดค้านในลำคอ มือสองข้างถูกกดลงแนบที่นอนเพราะอีกฝ่ายจับไว้ด้วยความรำคาญ ใบหน้าคมเข้มกับปากอุ่นได้รูปฝังคลุกเคล้าทรวงงามสองข้างได้อย่างอิสระ แรงเม้มและดูดกลืนเต็มปากเต็มคำไม่มีผ่อนปรนร่างอรชรขยับไปมาพยายามต่อต้านแต่กลับอ่อนแรงลงเรื่อยๆ นิชาดาเริ่มหายใจลำบาก แยกไม่ออกว่าตนเองกำลังตกอยู่ในอารมณ์ใด โมโหชายหนุ่มหรือเร่าร้อนไปกับสัมผัสบนหน้าอกตน มือเธอแทบไม่ขยับเมื่อชายหนุ่มปล่อยแล้วลูบผ่านสีข้างต่ำไปหาสะโพกผาย เคล้นขยำจุดไฟเสน่หามาให้ และเมื่อมืออุ่นเคลื่อนเข้ามาด้านในขาเรียวก็ขยับชิดหลบเลี่ยง ทว่าชายหนุ่มก็วนเวียนลูบไล้ให้เธอตัวอ่อนขาอ่อนระทวย“ไงจ๊ะ หมอกจ๋า อยากให้ผัวรักหรือยัง”ธีรดนย์ถามเย้าอย่างเป็นต่อ ดวงตาคมเข้มเงยขึ้นมองคนที่ขบกัดริมฝีปากตัวเองอย่างพยายามสะกดใจแล้วก็ยิ้มม

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-13

Bab terbaru

  • ดุจกรงเถื่อน   34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (3)

    ปลายนิ้วแกร่งไล้แผ่วผิวตรงข้างเอวสูงขึ้นมาวนเวียนปลายยอดอกแล้วขยำเบาๆ ทำเอานิชาดาสะดุ้งเฮือกลืมตาขึ้นกลางดึก พร้อมกับที่ริมฝีปากอุ่นพรมไต่จากต้นแขนมายังไหล่มน ซอกคอจนถึงใบหูก่อนกระซิบ“หมอกจ๋า รักกันนะจ๊ะ”“คุณดนย์ นี่บ้านใหญ่นะคะ ลูกก็อยู่ด้วย”เธองัวเงียห้ามเสียงเบาเพราะเกรงจะทำให้ลูกชายตื่นและตนเองก็พึ่งหลับไปไม่นานหลังจากป้อนนมหนูน้อยจึงยังเพลียอยู่ ทั้งนอนไม่ค่อยเต็มอิ่มนักอยู่แล้ว ยังดีที่เวลากลางวันมีคุณนายแสงหล้ากับเหมยช่วยดูลูกพอให้ได้งีบบ้าง“น่านะ รับรองเบ๊าเบา ลูกไม่ตื่นแน่”สามียังกระซิบเสียงทุ้มนุ่ม มือก็เคล้าคลึงทรวงอกที่อวบอัดขึ้นของตนทำเอานิชาดาอกใจสั่นไหวไม่น้อย จะว่าไปตนก็คิดถึงสัมผัสจากชายหนุ่มอยู่เหมือนกัน หากก็ยังกังวล“ได้ด้วยเหรอคะ”“เดี๋ยวทำให้ดู”พร้อมพูดชายหนุ่มก็เชยคางให้เธอหันกลับไปรับจูบนุ่มนวลก่อนจะค่อยเพิ่มแรงจูบเม้มและกัดกลีบปากอิ่มด้านล่างให้เธอเผยอรับลิ้นร้อน นิชาดาขยับตัวพลิกมาโอบรอบลำคอหนาตอบรับจูบลึกซึ้งอย่างไม่ยอมน้อยหน้าร่างสองสองขยับเสียดสีเบาๆ ในสัดส่วนที่แตกต่างหากสอดรับกันอย่างลงตัว ลูกชายตัวน้อยนั้นนอนในเปลสี่เหลี่ยมไม่ต้องเกรงว่าแรงเคลื่อ

  • ดุจกรงเถื่อน   34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (2)

    “คุณดนย์คะ”กลางดึกคืนหนึ่งหลังจากมาพักโรงแรมได้สองวันนิชาดาก็รู้สึกปวดท้องแล้วเหมือนมีบางอย่างไหลออกมา หญิงสาวพึมพำเรียก ชายหนุ่ม เพียงแตะแขนอีกฝ่ายก็รู้สึกตัวแล้วขยับนั่งเปิดโคมไฟทันที“เจ็บท้องเหรอหมอก”“ค่ะ...น่าจะน้ำเดินแล้ว”เธอพูดจนแทบไม่มีเสียงเพราะเจ็บ“งั้นหมอกอยู่นิ่งๆ ก่อนนะ แป๊บเดียว”ร่างสูงใหญ่รีบลุกขึ้นใส่เสื้อโดยเร็วแล้วคว้ากระเป๋าที่เตรียมเอาไว้ก่อนมาประคองร่างที่อุ้ยอ้ายขึ้นของภรรยา“เดินพอไหวไหม”“ค่ะ”นิชาดายังพอไหวจึงกัดฟันค่อยๆ เดินไปพร้อมกับที่ชายหนุ่มพยุง ธีรดนย์ตั้งใจเลือกห้องพักใกล้ลิฟต์จึงไม่ต้องเดินไกลมากหญิงสาวนอนรอเพื่อให้ปากมดลูกเปิดและปวดท้องมากขึ้นเรื่อยๆ โดยมีสามีอยู่ข้างๆ เป็นทั้งคนปลอบใจให้กำลังใจและที่ระบายของตนเพราะบ่อยครั้งที่เธอมักจะจิกเล็บลงบนหลังมือหนาที่กุมมือตนไว้“อื้อ เจ็บจังค่ะ”ยิ่งเห็นดวงหน้าสวยซีดเผือด เหงื่อผุดพราย ทรมานด้วยความเจ็บปวดชายหนุ่มก็ทุรนทุรายตาม เพราะหญิงสาวนอนอยู่แบบนี้มาสามชั่วโมงแล้ว ก้มลงไปจูบหน้าผากมนเช็ดเหงื่อให้ก่อนจะกระซิบ“ฉันจะตามพยาบาลอีกรอบนะ”นิชาดาปล่อยให้ชายหนุ่มไปโดยไม่แย้ง เธอรู้สึกทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ไม่น

  • ดุจกรงเถื่อน   34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (1)

    ไร่ชาดิฐวัฒน์ได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวที่ต้องการสัมผัสอากาศบริสุทธิ์แห่งขุนเขา นอนในบ้านท่ามกลางไร่ชาเขียวชอุ่ม มองเห็นเมฆลอยต่ำปกคลุมยอดเขา การเก็บชาก็ได้รับความนิยม มีคนจองคิวเต็มจำนวนในทุกวันนิชาดาที่ออกมาเก็บภาพบรรยากาศวันหยุดเพื่อโพสต์ในเว็บและโซเชียลต่างๆ ของไร่ยืนมองผู้คนที่มีความสุขกับการได้มาไร่นี้อย่างภูมิใจ ตอนนี้นอกจากเพจแล้วเธอเปิดแอคเคาต์โซเชียลของไร่เพิ่มขึ้นจนครบถ้วน เพราะโลกออนไลน์เป็นสิ่งที่ใช้ในการประชาสัมพันธ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุดในยุคสมัยนี้“ชอบไหมเจ้า”ส้มที่เป็นคนถ่ายภาพให้เธอเปิดกล้องให้ดู ขณะที่นิชาดามากับมธุรินซึ่งยืนเป็นเพื่อนและคอยดูแลเธอที่ท้องแก่ใกล้คลอด ความจริงธีรดนย์ไม่อยากให้หญิงสาวมาทำงานแต่นิชาดาไม่อยากอยู่เฉยๆ การได้ขยับตัวเดินไปเดินมาจะช่วยให้เธอคลอดธรรมชาติได้ง่ายขึ้น หากก็ต้องดูว่าเด็กกลับหัวด้วยหรือไม่เหมือนกัน“อืม ชอบจ้ะ ไปเก็บภาพมุมโน้น ให้เห็นคาเฟ่กับร้านอาหารด้วยนะจ๊ะ”“เจ้า”“พี่ไปกับส้มเองก็ได้ หมอกเข้าไปนั่งพักในคาเฟ่ดีกว่า”มธุรินเอ่ยปากเพราะดูท่าเหมือนภรรยาเจ้าของไร่จะเดินไปอีกไกลกับส้ม“ถ้าอย่างนั้นฝากพี่รินด้วยนะคะ แล้ว

  • ดุจกรงเถื่อน   33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (2)

    “พอใจหรือยังเมียจ๋า”“อะไรคะ”“ก็รู้แล้วว่าฉันไม่ได้พลาดพลั้งเสียท่าคุณภัทร ฉันเป็นของหมอกคนเดียวมาตั้งแต่จดทะเบียนแล้วไงล่ะ”พร้อมกับถามใบหน้าคมเข้มก็ขยับมาชิด หน้าผากจรดแนบหน้าผากเธอ ส่งสายตาออดอ้อนก่อนจะดันตัวเธอให้ค่อยๆ ถอยไปชิดเตียง แต่เขาทิ้งตัวเองลงหงายหลังแล้วรั้งเธอให้นอนลงไปบนร่างแกร่งนิชาดายิ้มหวาน ไม่ได้ฝืนตัวเพราะตัวเองก็ไม่ได้ขุ่นเคืองอะไร เพียงแค่สงสัยเพราะธีรดนย์ไม่ได้กลับบ้านดึกนัก ยกเว้นช่วงก่อนจัดงานแต่ง“พอใจค่ะ”เธอตอบเสียงเบาชายหนุ่มก็ยิ้มมุมปาก“ผัวเป็นคนดี ไม่วอกแวก รักเมียคนเดียว เมียไม่ให้รางวัลหน่อยเหรอจ๊ะ”คนใต้ร่างอ้อนเสียงทุ้ม แววในดวงตาคู่คมเข้มนั้นหวานฉ่ำจนนิชาดารู้สึกว่าหัวใจตนกำลังละลายไปกับความหวานที่ส่งมาให้“อืม”ปลายนิ้วเรียวไล้วนเหนืออกกว้างพลางทำท่าทีราวครุ่นคิด“อยากได้รางวัลเล็กหรือรางวัลใหญ่คะ”“ชุดใหญ่สิจ๊ะเมียจ๋า”นิชาดาไม่ตอบรับทว่ามือบางเปลี่ยนเป็นลูบแผงอกหนาของคนไม่ใส่เสื้อ แล้วเห็นชายหนุ่มสูดหายใจลึก ยิ่งมือเธอลากลงต่ำ อีกฝ่ายก็ถึงกับกลืนน้ำลายมือนุ่มไม่ได้ต่ำลงไปอย่างที่เขาคาดหวังหากไล้แผ่วเพียงตรงช่วงเอว แต่ชายหนุ่มก็พอใจเพราะร่างหอ

  • ดุจกรงเถื่อน   33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (1)

    ร่างอรชรออกมายืนหน้าระเบียง มองพระจันทร์ดวงโตผ่านแมกไม้แล้วก็เอาโทรศัพท์ถ่ายก่อนจะอัปโซเชียล ก็มีคนทักและพิมพ์คอมเม้นต์ว่าคิดถึงหลายคน ปกตินิชาดาอัปเดตบ่อยทว่านับแต่มาอยู่ที่นี่ก็ห่างหายเพราะปัญหาต่างๆ ที่รบกวนจิตใจและทุ่มเทความตั้งใจกับงานใหม่ของตน ทั้งยังไม่ได้ตัดวิดีโอที่ถ่ายขณะเดินทางมาไร่ดิฐวัฒน์ด้วย ช่องของเธอพร้อมโซเชียลหยุดเคลื่อนไหวมาสามเดือนแล้ว มานึกขึ้นได้ในตอนนี้ คิดว่าน่าจะพอมีเวลาทำงานตัวเองในวันหยุดได้ เพราะตอนนี้งานในไร่ลงตัวและมีกำหนดปล่อยคลิป Vlog เดือนละครั้ง“จะว่าไป เราไม่เคยชมจันทร์ด้วยกันเลยนะ ออกมาก็น่าจะรอฉันก่อน”เสียงเข้มดังขึ้นและผ้าคลุมที่มาพร้อมการโอบกอดจากด้านหลัง ธีรดนย์คุยงานกับวัชพลนิชาดาก็แวบไปอาบน้ำก่อนแล้วจำได้ว่าเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงซึ่งตนเองยังไม่เคยได้มองดูอย่างจริงจังว่าจะสวยดวงโตแค่ไหน ทั้งยังมีเรื่องให้คิดอยากให้ธรรมชาติยามค่ำคืนช่วยบำบัดความตึงเครียด จึงออกมาหน้าระเบียงในตอนชายหนุ่มอาบน้ำธีรดนย์วางคางบนบ่าเธอ กรุ่นกลิ่นครีมอาบน้ำอบอวลพร้อมไออุ่นจากร่างสูงใหญ่โอบล้อมทำให้หญิงสาวเอนอิงอีกฝ่ายราวต้องการความอบอุ่น“ก็เพราะเอะอะคุณดนย์ก็อุ้มเ

  • ดุจกรงเถื่อน   32.ผู้อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุ (2)

    “ฉันเปล่า....”ภัทรดาส่ายหน้าพลางถอยหลังเสียงสั่นมากขึ้น“กลัวทุกคนจะรู้ว่าคุณมาถึงไร่หลังฉันเกิดอุบัติเหตุใช่ไหมคะ”นิชาดาจะไม่ไล่บี้อีกฝ่ายเลยหากเจ้าตัวไม่บอกว่าเธอใส่ร้าย“เธอเกิดเรื่องเมื่อไรฉันก็ไม่รู้ ฉันแค่มาทำงาน ไม่รู้อะไรทั้งนั้น”“ไม่เป็นไร ดูกล้องก่อนแล้วค่อยว่ากัน เพราะผมจำเวลาที่หมอกเกิดเรื่องได้ ถ้าคุณไม่รู้อะไรจริงก็รอให้การณ์กับตำรวจ”“คุณดนย์”คนที่หน้าซีดอยู่แล้วยิ่งตาโต พึมพำพลางถอยหลังช้าๆ“ภัทรไม่ได้ทำนะคะคุณดนย์ ไม่ใช่ภัทรนะ เมียคุณใส่ร้ายภัทร”“ถ้าไม่ได้ทำคุณก็ไม่ต้องกลัวอะไร ไม่ต้องห่วงไปหรอก ตำรวจก็แค่สอบถามเท่านั้น”ยิ่งธีรดนย์เอ่ยถึงตำรวจซ้ำอีกภัทรดายิ่งหวาดกลัวมากขึ้น หญิงสาวรีบหันหลังจะกลับไปขึ้นรถ“ไม่ ภัทรไม่ผิด ภัทรไม่ได้ทำอะไร อย่ามายุ่งกับภัทร”ภัทรดาเหมือนสติหลุดขยับพรวดออกไปราวต้องการหนี ขณะนั้นมีรถคันหนึ่งขึ้นเนินมา ซึ่งก่อนหน้านี้แต่ละคนก็ไม่ทันได้สังเกตสิ่งอื่นเช่นกันเพราะรถของภัทรดาจอดบังทางที่จะเห็นได้ และต่างก็กำลังสนใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่พอเห็นรถทั้งหมดก็ตะโกนรั้ง“คุณภัทร!”“กรี๊ดดด!”เอี๊ยด!!เสียงรถเบรกดังขึ้นอีกครั้ง ทว่าภัทรดาก็ถูกเ

  • ดุจกรงเถื่อน   32.ผู้อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุ (1)

    “จะฆ่าหมอกหรือไง!”เสียงของธีรดนย์ดังสนั่นไร่ชา ยังดีแถบนี้เป็นจุดที่ยังไม่เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้ามา จะมีก็เพียงคนทำงานอยู่ทางด้านโฮมสเตย์นิชาดารีบหันไปทางรถกระบะคันนั้นทันใด เธอยังใจสั่นและขาสั่นอยู่เลย หากไม่มีสามีประคองให้ลุกขึ้นคงยืนไม่ไหว แต่เมื่อได้รู้ว่าเจ้าของรถเป็นใครเธอก็อึ้งไปเลยทีเดียวเสียงเปิดปิดประตูรถก่อนร่างโปร่งของภัทรดาจะค่อยๆ เดินมาด้านหน้ารถ สีหน้าอีกฝ่ายซีดเผือด มือไม้สั่น“ภะ...ภัทรขอโทษค่ะ”ภัทรดามองธีรดนย์กับนิชาดาด้วยความรู้สึกผิดจากใจ“ภัทรไม่ทันเห็นน่ะค่ะ เพราะขึ้นเนินมาก็เลยเร่งเครื่องเต็มที่”นิชาดาฟังคำพูดอีกฝ่ายพร้อมจ้องอย่างสังเกตแววตากับสีหน้ามากกว่าเดิมเมื่อสติตนเองค่อยๆ เข้าที่เข้าทาง ขณะมีแขนกำยำตระกองกอดไว้อย่างปกป้องปลอบโยน“ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะคะคุณหมอก”“ถ้าฉันมาไม่ทันหมอกจะเป็นยังไง ขับรถในไร่ถึงจะขึ้นเนินก็ไม่ควรเร่งความเร็วขนาดนี้สิ มันอันตรายมากนะ”“ภัทรเสียใจ ภัทรไม่ได้ตั้งใจ เพิ่งเห็นคุณหมอกในระยะประชิดแล้วจริงๆ ค่ะ”เพราะเธอย่อตัวลงค่อยๆ ย่องพยายามให้ผีเสื้อไม่รู้สึกว่ามีบางอย่างเข้ามาใกล้ อาจเป็นไปได้ที่รถซึ่งขับขึ้นเนินมาจะไม่เห็น และ

  • ดุจกรงเถื่อน   31.ความทรงจำที่ขาดหาย (2)

    “โธ่ ไอ้เราก็กลัวว่าเรื่องคุณพีรพลจะทำให้นายกับเธอผิดใจกัน ที่ไหนได้ หวานจนท้องเสียอย่างนั้น”กัญญาแอบมากระแซะแล้วกระแทกไหล่เบาๆ กระเซ้าเธอในตอนบ่าย เมื่ออยู่กันตามลำพังในห้องครัวออฟฟิศ นิชาดาไม่ดื่มชากาแฟเมื่อรู้ว่าตนท้อง แล้วดื่มนมบ่อยขึ้นธีรดนย์จึงซื้อมาใส่ตู้เย็นไว้ให้ ขณะที่เพื่อนสาวเข้ามาชงกาแฟไว้เผื่อสำหรับทุกคนเช่นทุกวัน เพราะตอนเช้าหมดไปแล้ว“กุ๊กก็...ใครจะท้องแค่วันสองวัน”นิชาดาบ่นเพื่อนเสียงอุบอิบอย่างเขินอายข่าวภรรยาของนายท้องค่อยๆ กระจายออกไปทั่วไร่ภายในไม่กี่วัน แม้เธอจะไม่ได้บอกกัญญาตรงๆ เจ้าตัวก็รับรู้ แม้แต่วัชพลกับมธุรินก็ยังมาแสดงความยินดี“ว่าแต่เรื่องคุณพี นายไม่โกรธแล้วใช่ไหม”“อื้อ”นิชาดาพยักหน้ารับ“เพราะข้อความของเธอนั่นแหละ คุณดนย์เห็นก็เลยรู้ว่าเขาเข้าใจผิด”กัญญาตาโต ก่อนจะถาม“อย่าบอกนะว่าที่มีคนอ่านแล้วไม่ตอบน่ะเป็นนาย ฉันเข้าใจว่าหน้าจอเธอแตกเห็นไม่ชัด ก็เลยยังไม่ตอบเสียอีก”หญิงสาวยิ้มกับสีหน้าอิหลักอิเหลื่อของเพื่อนสาว“ใช่น่ะสิจ๊ะ ฉันต้องขอบใจเธอ เพราะถึงฉันพูดอะไรไปคุณดนย์ก็คงยังโกรธอยู่นั่นแหละ มีข้อความของเธอช่วยยืนยันปัญหาก็เลยจบ”เธอยิ้มให้แต่

  • ดุจกรงเถื่อน   31.ความทรงจำที่ขาดหาย (1)

    “ฉันทั้งหลงใหลและหลงรักเธอนะหมอก ถึงจะไม่เคยพูดแต่ฉันก็ไม่เคยอยากเอาใจใครเหมือนเธอ ฉันไปหาซื้อกล้องเอาไว้ง้อตั้งแต่เธอนอนพักฟื้นที่โรงพยาบาล ทำร้ายร่างกายไปแล้วเห็นเธอทรมานฉันก็ทำอีกไม่ลง ทำโทรศัพท์ของเธอพังก็รีบแวบเอาไปซ่อมที่ร้านในกรุงเทพฯ”ธีรดนย์สารภาพอย่างหมดเปลือก แม้รู้สึกเสียศักดิ์ศรีหน่อยๆ ที่เป็นฝ่ายพูดก่อน แต่เก็บไว้ก็จะทำให้ภรรยาสาวน้อยเนื้อต่ำใจทั้งยังวิตกกังวลอยู่ตลอดว่าเขาไม่ไยดีเจ้าตัว อีกฝ่ายกำลังท้องสุขภาพจิตควรดีเพื่อลูกน้อย“ฉันพูดหวานไม่เป็น แต่ก็พยายามเอาอกเอาใจ ง้อเธอในแบบของฉัน”ริมฝีปากอิ่มสวยค่อยๆ ระบายยิ้มหวานออกมาพร้อมน้ำตาซึม ได้ฟังคำบอกเล่าจากปากชายหนุ่มที่เหนือความคาดหมายของตนเอง นิชาดากลับรู้สึกว่าเขาดูน่ารักขึ้นเป็นกอง“หมอกเข้าใจแล้วค่ะ”นิชาดาพยักหน้าอย่างเข้าอกเข้าใจ ยกแขนเรียวขึ้นคล้องคอแกร่งแล้วเคลื่อนหน้าไปหอมแก้มสากเบาๆ“จูบปากสิจ๊ะ เดี๋ยวนี้จูบเก่งแล้วนี่นา”ธีรดนย์ส่งสายตาหวานฉ่ำพร้อมอ้อนเสียงทุ้มนุ่ม ทว่า หญิงสาวส่ายหน้า ปลายนิ้วเรียวแตะปากได้รูปปราม“ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวคุณดนย์เลยเถิด”“งั้นก็กินข้าวให้อิ่ม แล้วมาออกกำลังก่อนนอนกัน”“เฮ้อ...”หญ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status